Perse Zoti na krijoi?

[buja_20]

Pasi kjo pyetje është shumë me rëndësi për njeriun unë këtë temë e hapa këtu që të shohin edhe të krishterët pak reth besimit tonë islam se çfar është përgjigja e fesë sonë reth kësaj pyetje..

nuk do të ishte keq nëse edhe besimtarët të krishter postojnë edhe përgjigjet e fesë së tyra për këtë pyetja shumë të rëndësishme..

do ishte një dëshirë e madhe nga unë që të mos të postohet ndonjë ofendim apo diçka tjetër që nuk e lidhet me temën

ju përshëndes


A keni menduar ndonjëherë?



A keni menduar ndonjëherë rreth faktit se ju nuk ekzistonit para se të ngjizeshit, se më pas lindët në këtë botë dhe se keni ardhur në ekzistencë duke mos qenë më parë asgjë?

A keni menduar ndonjëherë se si lulet, që ju shihni në dhomën tuaj të ndenjjes, çelin çdo ditë nga dheu i errët dhe kanë aromë të këndshme e ngjyra të shumëllojshme?

A keni menduar ndonjëherë se si mushkonjat, që fluturojnë rreth jush, i lëvizin krahët e tyre aq shpejt, saqë nuk jemi në gjendje as edhe t'i shohim?

A keni menduar ndonjëherë se lëkura e frutave të tilla si bananet, shalqinjtë, pjeprat apo portokallet shërben si një "ambalazh" i cilësisë të lartë dhe se si frutat mbështillen prej saj, në mënyrë të tillë, që të ruajnë shijen dhe aromën?

A keni menduar ndonjëherë se, ndërkohë që jeni duke fjetur, një tërmet i papritur mund ta shembë shtëpinë, zyrën apo qytetin tuaj dhe se, në pak sekonda, ju mund të humbisni gjithçka që zotëroni?

A keni menduar ndonjëherë se sa shpejt kalon jeta juaj dhe se ju do të plakeni, do të dobësoheni e, dalëngadalë, do të humbni bukurinë, shëndetin dhe fuqinë tuaj?

A keni menduar ndonjëherë se një ditë ju do të gjeni para vetes engjëjt e vdekjes, të caktuar nga Allahu, dhe atëherë ju do t'i lini lamtumirën kësaj bote?

A keni menduar ndonjëherë se përse njerëzit janë kaq të lidhur pas një bote, të cilën do ta lenë shumë shpejt, ndërkohë që ajo, për të cilën duhet të përpiqen më së shumti, është jeta e përjetshme, pas vdekjes?

Njeriu është një qenie, të cilën Allahu e ka pajisur me aftësinë e të menduarit, por shumica e njerëzve nuk e përdorin siç duhet këtë aftësi shumë të rëndësishme. Madje disa njerëz pothuajse nuk mendojnë kurrë. Çdo njeri zotëron aftësinë për të menduar, megjithëse jo të gjithë janë të vetëdijshëm për këtë. Kur njeriu fillon të përdorë aftësinë e të menduarit, të vërtetat që ai nuk mund t'i kuptonte deri në atë çast, fillojnë të zbulohen para tij.

Sa më thellë mendohet, aq më shumë përmirësohet aftësia e njeriut për të menduar dhe kjo është e mundur për këdo. Njeriu duhet vetëm të kuptojë, se ai duhet të mendojë dhe të përpiqet shumë për këtë.

Qëllimi i këtyre mesazheve është të ftojë njerëzit të "mendojnë siç duhet" dhe të tregojë rrugët e "të menduarit të drejtë". Ai që nuk mendon, do të mbetet tërësisht larg nga e vërteta, do ta kthejë jetën e tij në vetëmashtrim dhe do ta fusë në rrugë të gabuar. Si rrjedhim, ai nuk do ta kuptojë qëllimin e krijimit të botës dhe arsyen e ekzistencës në të.



S'ka dyshim se Allahu ka krijuar gjithçka me një qëllim të caktuar. Ky fakt është shpallur në Kuran:


"Ne nuk i krijuam qiejt e tokën dhe çdo gjë ndërmjet tyre pa asnjë qëllim. Ne i krijuam me një qëllim të caktuar, mirëpo shumica e tyre nuk e dinë." (Sutetu Duhan, 38-39)

"A mos vallë menduat se Ne ju krijuam kot dhe se nuk do të ktheheni te Ne?" ( Suretu Mu'minun, 115)

Prandaj, çdo njeri duhet të mendojë për qëllimin e krijimit, së pari, sepse ka lidhje me vetë atë dhe së dyti, sepse ka lidhje me çdo gjë që ai sheh në gjithësi dhe çdo ngjarje që ai përjeton gjatë gjithë jetës së tij.

S'ka dyshim se Allahu ka krijuar edhe njeriun me një qëllim të caktuar e këtë na ka treguar ne Kuran :

Unë nuk i krijova xhinët dhe njerëzit për tjetër pos që të më adhurojnë.(Suretu Dharijat, 51-56)

Ai që nuk mendon, do t'i kuptojë të vërtetat vetëm pasi t'i vijë vdekja, kur të japë llogari para Allahut, por atëherë do të jetë shumë vonë. Allahu thotë në Kuran se Ditën e Gjykimit, çdo njeri do të mendojë dhe do të shohë të vërtetën.

Ndërkohë, Allahu na e ka dhënë mundësinë në këtë botë, për të menduar dhe për të nxjerrë përfundime nga mendimet tona, me qëllim që të njohim të vërtetën, e cila do të na sjellë përfitim të madh në jetën e përjetshme.

Për këtë arsye, Allahu u ka bërë thirrje të gjithë njerëzve, me anë të profetëve dhe librave të Tij, për të menduar rreth krijimit të tyre dhe të gjithësisë, duke na thënë:

"Përse nuk mendojnë ata rreth krijimit të tyre? Allahu nuk i krijoi qiejt, tokën dhe çdo gjë që gjendet ndërmjet tyre përveçse për një qëllim të caktuar dhe për një kohë të kufizuar, por shumë njerëz nuk besojnë në takimin me Zotin e tyre (në momentin e ringjalljes)". (Suretu Rrum, 8)

_______________________


desha te shtoj edhe disa Ajete që të na çojnë të mendojmë edhe më shumë..

11 Hud :7.
Ai është i cili krijoi qiejt e tokën brenda gjashtë ditëve (fazave), e Arshi (Froni) i Tij kishte qenë (më parë) mbi ujë, që t'ju sprovojë, se cili prej jush është më vepërmirë. Nëse ti u thua: "Ju do të ringjalleni pas vdekjes!", ata që nuk besuan thonë: "Kjo (çka na thua) nuk është tjetër vetëm se magji e hapur".


edhe një Ajet tjetër plot vlerë:

Allahu na tregon që ka krijuar atë që ne e quajmë univers si një lloj prove (testi) dhe ky nuk është vendi i fundit për ne..çfar ne kuptojmë si të mirë dhe të keqe mund të jetë bash e kundërta e saj..

67. Mulk
1. I madhëruar është Ai, që në dorën e fuqisë së Tij është i tërë sundimi dhe Ai ka fuqi mbi çdo send.
2. Ai është që krijoi vdekjen dhe jetën, për t'ju provuar se cili prej jush është më vepërmirë.
Ai është ngadhënjyesi, mëkatfalësi.
3. Ai është që krijoi shtatë qiej palë mbi palë. Në krijimin e Mëshiruesit nuk mund të shohësh ndonjë kontrast, andaj drejto shikimin se a sheh ndonjë çarje?
4. Mandej, herë pas here drejto shikimin, e shikimi do të kthehet te ti i përulur dhe i molisur.

edhe disa të tjerë...

Allahu na tregon për naturën e njeriut dhe sa shpejtë ne i harojmë bekimet e mrekullueshme të saj, me ata të cilët ne ushqeheni xhdo ditë..
Allahu na tregon bash atë sjelljen tonë në Kuranin e tij:

39. Zumer:8.
E kur e godit njeriun ndonjë e keqe (ndonjë dëm), ai e lut Zotin e vet duke kërkuar ndihmë vetëm prej Tij, e kur nga ana e Tij i jep ndonjë të mirë (ia largon të keqen), ai e harron atë që më parë i është lutur Atij,
dhe i përshkruan shokë All-llahut për të larguar (njerëzit) nga rruga e Tij
. Thuaj: "Kënaqu për pak kohë me mosbesimin tënd, se ti pa dyshim je nga banuesit e zjarrit!"


Ne harojmë që jemi të krijuar që të harojmë. Kjo është një pjesë përbërëse e provës(testit) që Allahu e bëri për ne këtë jetë. A do të përdorim një kujtesë që dëshirojmë ne vet dhe do të lëm pas edhe do tua kthejmë shpinën gjërave që ne Krijuesit dhe Ruajtësit tonë ja kemi borxh? Apo do të jemi falënderues edhe nëse na kapë ndonjë gjendje e vështirë apo keqësim?


89. Fexhr

15. E njeriu, kur e sprovon Zoti i tij, e nderon dhe e begaton, ai thotë: "Zoti im më ka nderuar!"
16. Por, kur për ta sprovuar ia pakëson furnizimin (e varfëron), ai thotë: "Zoti im më ka nënçmuar!"

mëpas Allahu na bën të qartë arsyen e vërtet, që gjendet pas këtyre ngjarjeve:



17. Jo, nuk është ashtu! Por (punoni edhe më zi) ju nuk përfillnit bonjakun,
18. Nuk cytni njëri-tjetrin për ta ushqyer të varfërin,
19. Dhe ju e hani me të madhe trashëgimin (pa drejtë).
20. Dhe pasurinë e doni së tepërmi. 89. Fexhr



Allahu na ka krijuar neve dhe na ka dhënë shumë neve, prap jemi të shkujdesur ndaj të drejtës së tij që duhet të adhurojmë dhe mohojmë ditën e gjykimit në atë ditë që ne do të pyetena.



6. O ti njeri, po ç'të mashtroi ty kundrejt Zotit tënd që është bujar e i urtë?
7. I cili të krijoi, të përsosi dhe të drejtoi.
8. Të formësoi në formën që Ai dëshiroi!
9. Jo, nuk është ashtu. Ju përgënjeshtroni ditën e përgjegjësisë.
82. Infitar


E si do të shikojmë ne gjendjen dhe rethin tonë?
Sie do të jenë ata që trajtojnë të tjerët në mesin tonë?
A jemi ndaj të tjerët të kujdesshëm dhe të shpejtë në sharje
apo jemi ndaj tyre të shpejt në falje?
Të gjitha këto janë pjesë përbërëse të provës (testit) tonë që Allahu
e bëri për ne në këtë jetë.
Gjëra, që për ato ne në ditën e gjykimit do të pyetena


Allahu qoftë i kënaqur me ne dhe i udhëzoft njerëzit që atë e kërkojnë dhe që e thërasin atë që ti udhëzojë..amin


eselamu alejkum (paqja qoftë me ju)

buja

[toni77_toni]

nuk do të ishte keq nëse edhe besimtarët të krishter postojnë edhe përgjigjet e fesë së tyra për këtë pyetja shumë të rëndësishme..

eselamu alejkum (paqja qoftë me ju)

buja[/SIZE][/FONT]

Per besë pytja më e madhe qe unë shtroj është se pse e krijoj Zoti njeriun sikurse buja - turpi i njeriut???????!

Merre me mend, sëpari shkruan "selam" dhe ne gjuhen shqipe e futë në kllapa! Mazamakeq.

[Rroni01]

Unë besoj...
Dëshiroj në mënyrë shumë sintetike të jap kontributin tim ne këtë temë.

Buja, ti fton te gjithë me fjalët e tua: “ do ishte një dëshirë e madhe nga unë që të mos të postohet ndonjë ofendim apo diçka tjetër që nuk e lidhet me temën...” patjeter do te respektoj dëshirën tënde!!!

Mandej thua: “ju përshëndes” – ok, buja, edhe unë të përshendes, por të jemi të përshëndetur gjer në fund ok!!!

Po të përgjigjem në mënyrë sintetike por shumë të thellë mbi këtë, Pse Zoti na Krijoi? Duke të thënë më mirë se Unë besoj...

Kisha Katolike porsi Institucion Universal (në mbarë Universin), e ka një qëndrim të thellë dhe të madhë mbi këtë temë (edhe mbi tema tjera) ku sigurisht është një qëndrim doktrinal dhe i përsosur mbi këtë. Apsolutisht në harmoni me Natyrën dhe Antropologjinë.

Ju kisha ftuar me respekt te veqante, të mos i marrim parasyshë qëndrimet individuale, por të mundohemi të hymë në optikën e madhe të Institucioneve përkatëse.
Shume shkenca dhe shumë definicione janë dhënë mbi këtë temë, prandaj mos të pretendojmë ti japim të gjitha përgjigjet tona, duke thene: “se kush ka të drejtë dhe kush nuk ka të drejte; kush është në gabim apo kush nuk është në gabim!”, por të jemi moderatorë të së vertetës dhe e Vërteta është në Zotin.

Katolikët dhe të gjithë të Krishterët e dinë që mund të besojnë, në gabim apo në të drejtë, në shumë realitete; që të mund të marrim një shembull, racionalistët besojnë vetëm në asryesn e tyre, edhe kjo pra është një formë e besimit.

“të Besosh” dmth, që ka një komponet të madhë subjektive, që kërkon një njohuri në çka vendoset të besohet, e mandej edhe liria personale e të afruarit.
Të Krishterët besojnë në Zotin i cili është shpallur dhe shfaqur në Krishtin Jezus, e mirë që e dimë që feja është dhuratë e Zotit, që Zoti ua ofron të gjithëve, pranimi është i lirë të kësaj shpalljeje, e cila ka motivime të forta dhe të mëdha të të besuarit, edhe pse jo krejt e lehtë. (psh. Jo të gjitha dhurat tona dimë ti vlerësojmë nga të afërmit tane!).

Prandaj edhe thuhet: "Ne nuk besojmë për arsyet tona, por besojmë sepse kemi arsye për të besuar".

Për sa i përket Biblës mendoj se biles në tri pika mund të konsiderojmë:

1. Bibla (Shrimi Shenjtë – Beslidhja e Vjetër dhe Beslidhja e Re), nuk është një libër shkence (nuk ka qëllim të mësojë se si ka lindur bota) por është një Libër i besimit i shkruar me një gjuhë, metodë dhe letërsi e influencuar nga kultura e asaj kohe: dëshiron të na thotë diqka mbi projektin e dashurisë së Zotit për secilin nga ne. Jemi në dy nivele në mënyrë kompete të ndryshme: nuk ka qëllim të na thotë SI ka lindur universi, pro PSE ka lindur universi;

2. Asgje nuk ndalon që të konsiderohet Zoti krijues nga gjithmone i një universi ne evolucion (në zhvillim). Dy tregimet mbi krijimin të cilat janë në librin e Zanafillës dëshirojnë të na thonë se Zoti ësthë apsolutisht i gjithëmbarshëm dhe i gjithpushtetshëm dhe me fjalën e Tijë e ka thirrur cdo gjë në ekzistencë (në jetë) nga asgjëja. Prandaj, tani, nuk bënë më problem që Ai ka mundur të frymëzojë në univers një dinamizëm evolutiv i cili shpërndahet në cdo krijesë dhe gjer të njeriu.

3. Në qoftë se edhe njeriu vjen nga e përzimja gjenerale, si thonë shumë shkenctarë, mund të pyesim prej nga vjen kjo përzimje e përgjithshmë, sespe nga asgjëja nuk mund të vjen asgjeja. Në qoftë se ekziston një realitet (nga kjo kemi edhe përvojë personale) kjo, në qoftë se në teori ekziston nga gjithmone, nuk mund që të është bëre nga vetvetja. Bëhet fjalë për një realitet ekzistues (edhe kontingjent) nuk ka ne vete një aftësi për të “qenë” por duhet ta ketë pranuar ekzistencën (të qenurit) nga një realitet i cili ka në vete kapacitetin e të qenurit, të cilën ne e thërrasim Zot, i cili ka krijuar.

Prandaj, edhe në fushën dhe aspektin teologjik është pranuar principi i evoluciont i cili nuk kundërshton principin e krijimit, ku, për një besimtar është e domosdoshme të mos humbet fija e kuqe e dëshirës së Zotit: pika është ajo të përcillet edhe teorija e evoluciont me nje “plan program” të Zotit që është e pranishme: jeta në Tokë është rezultati jo i “variacioneve të rastit dhe e kombinimeve” apo e “fatit të koniqidencave” në të cilat flet neo-darvinizmi, por një evolucion i cili i përcjellë etapat e saja të “drejtuara” në njëfar mënyrë nga pranija e vullnetit të Zotit Krijues i cili është Dashuri e Përsosur.

Kjo pra është në një sinteze ekstreme në atë që besimtarët katolik besojnë mbi krijimint.

Pra,
Zoti na krijoi për Dashuri ndaj nesh!
Prandaj, edhe ne të shprehim dashurinë tonë për Zotin dhe të afërmin tonë (i afërmi është cdo njeri).

Të gjitha teoritë tjera që mund të ekzistojnë dhe janë, janë në plotësim të kësaj bindjeje.


Ps. Kujdes, besoj se ndokush mund të thotë se e tërë kjo nuk mjafton. Edhe unë e them këtë, por e them edhe këtë, se kjo, që thash, është vetëm një sintez e madhe, prandaj, thellimin dhe studimin e kësaj teme ja lëmë edhe secilit nga individët dhe lexuesit e mirefillt.

Ju falenderoj.

[Albo]

Isha kurioz te mesoja se cfare pergjigje i japin myslimanet kesaj pyetjeje, por pervec nje lumi fjalesh, nuk lexova nje pergjigje konkrete.

Perendia e krijoi njeriun si nje krijese te dashurise se Tij. Kjo dashuri eshte deshmuar gjate gjithe historise se njerezimit, qe nga krijimi i njeriut nga balta "ne imazhin dhe ngjashmerine me Perendine", ne dhenien e jetes krijeses se baltes duke i dhene "Frymen e Tij Jetedhenese", e deri tek deshmia me e madhe universale e dashurise se Perendise per njeriun: flijimin e Birit te Tij te Vetemlindur, Perendi-Njeriun Jisu Krisht ne kryqin e Pont Pilatit. Perendia Triun, lejon krijesen e baltes qe te gozhdoje ne kryq Birin e Vetemlindur. Perendia Triun behet mish e merr mbi supet e veta barren e vuajtjeve te gjithe njerezimit. Perendia Triun zgjedh te vdesi ashtu sic vdesin te gjithe njerezit, ne menyre qe te shpetoje nga zinxhiret e perandorise se vdekjes edhe shpirtrat e atyre njerezve trupat e te cileve kane vdekur e i jane kthyen baltes.

Nje nga momentet me dramatike ne historine e njerezimit, qe une do ta quaja "testi i dashurise i njerezimit ndaj Perendise", eshte momenti kur Perendia i kerkon Abrahamit qe te flijoje te birin e tij ne mal, birin e tij te vetem e te bekuar nga Perendia qe i lindi ne moshe madhore. Abrahami dhe gruaja e tij nuk lindnin dot femije, dhe vetem ne moshe madhore, engjelli i Perendise iu pergjigj lutjeve te tyre duke u thene se Perendia do t'i gezoje me nje djale. Lindja e Isakut ishte gezimi me i madh ne jeten e Abrahamit, ishte drita e syve te tij, ishte pasardhesi i tij. Kur Isaku ishte ende femije, Perendia e vuri ne prove besimin dhe dashurine e Abrahamit, duke i kerkuar qe t'Ia flijonte ne mal Isakun. Mendoni per nje cast se sa e veshtire do te kete qene per Abrahamin dhe gruan e tij Sara, qe te flijonin birin e tyre te vetem. Pavaresisht nga dhimbja qe ky lajm shkaktoi, Abrahami beri ashtu sic i kerkoi Perendia dhe ishte gati te flijonte te birin ne mal.

Kur Abrahami ngriti thiken te flijonte te birin mbi altar, ai eshte edhe momenti me dramatik, ku zeri i Perendise buciti nga qielli dhe e ndali ate, duke i thene te mos e flijoje Isakun por te flijoje nje dele ne vend te tij. Ky moment kaq dramatik biblik, nuk testoi vetem besimin e Abrahamit, testoi edhe dashurine e tij ndaj Perendise. Abrahami i provoi gjithe brezave qe do te vinin pas tij se dashuria e tij per Perendine, ishte me e madhe se sa dashuria per gjakun e mishin e tij, te birin e tij Isak.

Mallengjimi me i madh ate dite ne ate mal nuk ishte mallengjini i Abrahamit por mallengjimi i Perendise. Perendia i plotfuqishem u mallengjye nga dashuria e krijeses se tij njeri. Nese njeriu ishte gati te flijonte birin e tij te vetem per hir te dashurise ndaj Tij, po ashtu edhe Perendia duhet te flijonte Birin e Tij te Vetemlindur prej Tij, per hir te shpetimit te krijeses se tij, njeriut. Ashtu si Abrahami solli ne mal per flijim te birin e tij te vetem, Isakun, ashtu edhe Perendia solli per flijim ne kryq te Birin e Tij te Vetemlindur, Perendi-Njeriun Jisu Krisht!

Nje tjeter moment dramatik ne historine biblike, eshte edhe lutja e Zotit tone Jisu Krisht drejtuar Atit, naten perpara arrestimit te tij. Ajo lutje deshmon me se miri planin e Perendise per njeriun, jo vetem pas vdekjes e ringjalljes se Krishtit, por planin e Tij qe nga krijimi i njeriut:

Ungjilli sipas Joanit 17,

1 Jezusi tha këto gjëra, pastaj i ngriti sytë drejt qiellit dhe tha: ''O Atë, ora ka ardhur, përlëvdo Birin tënd, që edhe Biri yt të të përlëvdojë,

2 sepse ti i ke dhënë pushtet mbi çdo mish, që t'u japë jetë të përjetshme të gjithë atyre që ti ia ke dhënë.

3 Dhe kjo është jeta e përjetshme, të të njohin ty, të vetmin Perëndi të vërtetë, dhe Jezu Krishtin që ti ke dërguar.

4 Unë të kam përlëvduar mbi tokë; unë e kam kryer veprën që më ke dhënë të bëj.

5 Tani, pra, më përlëvdo, o Atë, pranë teje, me lavdinë që unë e kisha pranë teje para se të bëhej bota.

6 Unë ia kam dëftuar emrin tënd njerëzve që ti m'i ke dhënë nga bota; ishin të tutë dhe ti m'i ke dhënë; dhe ata e kanë zbatuar fjalën tënde.

7 Tani ata kanë njohur se të gjitha gjërat që ti më ke dhënë vijnë prej teje,

8 sepse ua kam dhënë atyre fjalët që ti më ke dhënë mua; dhe ata i kanë pranuar dhe kanë njohur se me të vërtetë unë dola nga ti, dhe kanë besuar se ti më ke dërguar.

9 Unë lutem për ta, nuk lutem për botën, po për ata që më ke dhënë, sepse janë të tutë.

10 Dhe të gjitha gjërat e mia janë të tuat, dhe gjërat e tua janë të miat; dhe unë jam përlëvduar në to.

11 Tani unë nuk jam më në botë, por ata janë në botë, dhe unë po vij te ti. O Atë i shenjtë, i ruaj ata në emrin tënd, ata që më ke dhënë, që të jenë një sikurse ne!

12 Kur isha me ata në botë, unë i kam ruajtur në emrin tënd; unë i kam ruajtur ata që ti më ke dhënë dhe askush nga ata nuk ka humbur, përveç birit të humbjes, që të përmbushej Shkrimi.

13 Por tani unë po vij te ti dhe i them këto gjëra në botë, që gëzimi im të bëhet i plotë në ta.

14 Unë u kam dhënë atyre fjalën tënde dhe bota i ka urryer, sepse nuk janë prej botës, ashtu si edhe unë nuk jam prej botës.

15 Unë nuk kërkoj që ti t'i heqësh nga bota, por që ti t'i mbrosh nga i ligu.

16 Ata nuk janë nga bota, sikurse unë nuk jam nga bota.

17 Shenjtëroji në të vërtetën tënde; fjala jote është e vërteta.

18 Sikurse ti më ke dërguar mua në botë, po ashtu unë i kam dërguar ata në botë.

19 Dhe unë për ta po shenjtëroj vetveten, që edhe ata të jenë të shenjtëruar në të vërtetë.

20 Tani unë nuk lutem vetëm për ta, por edhe për ata që do të besojnë në mua me anë të fjalës së tyre,

21 që të gjithë të jenë një, ashtu si ti, o Atë, je në mua dhe unë në ty; edhe ata të jenë një në ne, që bota të besojë se ti më ke dërguar.

22 Dhe unë u kam dhënë lavdinë që më ke dhënë, që ata të jenë një, ashtu si ne jemi një.

23 Unë jam në ta dhe ti në mua, që të jenë të përsosur në unitet dhe që bota të njohë që ti më ke dërguar dhe që i ke dashur, ashtu si më ke dashur mua.

24 O Atë, unë dua që atje ku jam unë, të jenë me mua edhe ata që më ke dhënë, që ta shohin lavdinë time që ti më ke dhënë, sepse ti më ke dashur para themelimit të botës.

25 O atë i drejtë, bota nuk të ka njohur, por unë të kam njohur; dhe këta e kanë njohur se ti më ke dërguar.

26 Dhe unë i kam bërë të njohin emrin tënd dhe do të bëj ta njohin akoma, që dashuria, me të cilën ti më ke dashur mua, të jetë në ta dhe unë në ta''.

Edhe vete te krishteret e kesaj bote shpesh here harrojne, se dashuria e Perendise per njeriun nuk ka fund. Njeriu eshte krijesa e dashurise e Perendise. Jisu Krishti nuk erdhi vetem per te na shpetuar nga perandoria e vdekjes, Jisu Krishti erdhi per te na bere "nje me Atin", erdhi per te na bere Bij te Perendise.

Lexoni kete shkrim nga Mali i Shenjte, per ata qe duan te mesojne me shume:

Theosis - Qellimi i vertete i jetes njerezore

Albo

[albprofiler]

Shume shpjegime ka kjo teme , per me i dale ne fund duhet te shkruhen shume libra.

Po e jap mendimin tim me ato çka kam lexuar dhe kuptuar vete nga librat e shenjte.

Nuk duhet te ndalemi vetem ne disa shkrime fetare per te shpjeguar diçka nga feja.

Nje nder arsyet e krijimit te njeriut eshte edhe adhurimi i Zotit por ka edhe mijera arsye tjera si p.sh pse eshte krijuar edhe kjo gjenerata jone ne qe po jetojm tash e deri tek krijimet e njerezve qe jetojn neper xhunglla.

Allahu ka krijuar gjithçka nga Dija ,Fuqia , Prona e tij , edhe trupat , shpirtat , pasurite, dijenite tona nuk jane prone e jona por e Pronarit te Madherishem.

Allahu shkruan ne librat e shenjte se na provon por Ai nuk ka nevoje te na provoje se Ai i dijn te gjitha çka do te ndodhe dhe çka jo , ndoshta qellimi pse shkruhet se Zoti na provon eshte diçka tjeter nga ajo çka ne besimtaret e thjeshte mendojm.

Mendoj se shkrimet e librave te shenjte nuk duhet te sillen pjese pjese por ato duhet te shpjegohen te gjitha e pastaj mund ti marrim edhe pergjigjet çka deshirojm

[buja_20]

albo dhe rroni pasiqë paski shkruar shumë reth qëllimit të jetës më vjenë mirë edhe që u paskeni përmbajtur edhe atyre regullave që unë i kisha dëshiruar...

çfar unë vërrejta nuk keni bërë përgjigje me biblën në dorë më shumë sesa shkrime nga vetja ..ndoshta ato shkrime që i keni bërë kanë të përbashkët me disa vargje biblike por do ishte më mirë për ata që lexojnë ti shohin edhe vargjet biblike ku tregohet qëllimi jetës ku Zoti i tregon njeriut për qëllimin e jetës së tij....

Ne e dimë që nuk ka asgjë tjetër në këtë botë që mundet të na tregoj për qëllimin e jetës tonë dhe pse zoti i gjithëfuqishmi neve na krijoi edhepse shumë njeëz mundohen vet të gjejnë një qëllim në këtë tokë por nuk ja ka arritur dot askush deri sot , mendojnë që kan¨gjetur qëllimin e jetës sepse janë të lumtur..të jeshë i lumtur është një gjë e bukur edhe e mirë për njeriun por, a është me të vërtet qëllimi i jetës të jeshë vetëm i lumtur??
çka me ata që jetojnë gjithë jetën e tyre jo të lumtur jetojnë pa buk jetojnë pa ujë etj..??

kush eshte ai qe njeriut mund ti tregoj perpos Zotit se pse jetone dhe cfar detyra ka ne kete jete??
Zoti na krijoi dhe ai eshte qe na tregon me fjalet e tij per qellimin se pse na krijoi por njerzit nuk mendojne.

shumë jomuslimanë janë kthyer në islam përshkak të kësaj pyetje e Allahu neve na tregon me fjalet e tij për gjithë qëllimin e kësaj jete...

Unë nuk i krijova xhinët dhe njerëzit për tjetër pos që të më adhurojnë.
(Suretu Dharijat, 51-56)

edhe


67. Mulk
1. I madhëruar është Ai, që në dorën e fuqisë së Tij është i tërë sundimi dhe Ai ka fuqi mbi çdo send.
2. Ai është që krijoi vdekjen dhe jetën, për t'ju provuar se cili prej jush është më vepërmirë.
Ai është ngadhënjyesi, mëkatfalësi.
3. Ai është që krijoi shtatë qiej palë mbi palë. Në krijimin e Mëshiruesit nuk mund të shohësh ndonjë kontrast, andaj drejto shikimin se a sheh ndonjë çarje?
4. Mandej, herë pas here drejto shikimin, e shikimi do të kthehet te ti i përulur dhe i molisur.

pra pyetje ime për ju të krishter është përse nuk mund të gjejmë një thënje të qartë ku njeriut i tregohet përse ai jeton??

ti albo dhe rroni te postimet tuaje pashë se në shumë raste keni përmendur dashurinë në zot dhe keni thënë që zoti ka dashuri të madhe ndaj njeriut...

është shumë e vërtet që zoti e don njeriun por a i don të gjithë?
vjen në pyetje athua zoti i don njerëzit që nuk ndjekin rrugën e tij nuk ju përmbahen ligjeve të tij nuk ju përmbahen rregullave që ai i caktoi për njeriun edhe nëse njeriu e din përshembull që duhet të ndjekë atë rrugë ai prap i shkel ligjet e zotit e don zoti këtë njei sipas mendimit tuaj???

mua çka më çuditë nga gati të gjithë krishterët që mësojnë dhe tregojnë fejën njerëzve të tjerë është përse ata e mohojnë një gjë shumë të rëndësishme..çka është ajo që unë mendoj me atë të rëndësishmen??? Ajo është friga ndaj zotit!!!
te gjithë krishterët përmendin vetëm dashuria dashuria dashuria e për frigën ndaj zotit nuk tregojnë....!!! Njeriu duhet zotit ti frigohet që të mos bëj gjërat që zoti i ndaloi e ai njeri që më së tepërmi ka frigë dënimin e zotit ai më së tepërmi e don zotin e dashuria e tij është shumë më e madhe sesa ai që zotin vetëm e dashuron edhepse zoti thotë edhe në bible edhe në kuran që duhet njeriu ti frigohet zotit që të mos bëj mëkat.....

krahasimi që bëre ti albo në mes zotit dhe abrahamit edhe ku the kështu...

Perendia i plotfuqishem u mallengjye nga dashuria e krijeses se tij njeri.

pyetja ime është:
A nuk e dinte zoti sipas besimit të krishter që Abrahami ishte gati ta vrasë djalin etij përshkak të dashurisë që e kishte në zotin?

është diça e çuditshme të përdoret thënja:

Perendia i plotfuqishem u mallengjye nga dashuria e krijeses se tij njeri.

kjo do të thotë që zoti nuk ishte i sigurtë a do të vrasë abrahami djalin e tij përshkak të zotit apo nuk do ta bëj e kur abrahami ishte gati ta bëj dhe zoti e pa që dashuria e abrahamit ndaj zotit ishte tepër e madhe dhe zoti u mallëngjye nga dashuria e krijeses se tij njeri.
këto janë cilësi të njeriut që i përshkruhen zotit sepse zoti e dinte që abrahami e donte shumë zotin e tij dhe e dinte që abrahami ishte gati të bëj gjithçka për zotin dhe zoti vetëm e vuri në provë e dashuria e zotit ndaj abrahamit ishte si para provës ashtu edhe pas...
pra mundemd të themi që zoti e donte abrahamin para prove shumë e për atë ai e vuri në provë abrahamin a.s. që ti shtohet dashuira edhe më shumë në zotin e gjithëfuqishëm..
dhe prej kësaj ngjarje mësojmë që zoti atë njeri që e don e ve në provë sepse e din që ai njeri do ta dojë zotin edhenëse e godet atë diçka e keqe në këtë jetë edhe prej kësaj mësojmë që e tërë jeta është një provë e krijuar nga zoti i gjithëfuqishëm....:

39. Zumer:8.
E kur e godit njeriun ndonjë e keqe (ndonjë dëm), ai e lut Zotin e vet duke kërkuar ndihmë vetëm prej Tij, e kur nga ana e Tij i jep ndonjë të mirë (ia largon të keqen), ai e harron atë që më parë i është lutur Atij,
dhe i përshkruan shokë All-llahut për të larguar (njerëzit) nga rruga e Tij
. Thuaj: "Kënaqu për pak kohë me mosbesimin tënd, se ti pa dyshim je nga banuesit e zjarrit!"



89. Fexhr

15. E njeriu, kur e sprovon Zoti i tij, e nderon dhe e begaton, ai thotë: "Zoti im më ka nderuar!"
16. Por, kur për ta sprovuar ia pakëson furnizimin (e varfëron), ai thotë: "Zoti im më ka nënçmuar!"

mëpas Allahu na bën të qartë arsyen e vërtet, që gjendet pas këtyre ngjarjeve:



17. Jo, nuk është ashtu! Por (punoni edhe më zi) ju nuk përfillnit bonjakun,
18. Nuk cytni njëri-tjetrin për ta ushqyer të varfërin,
19. Dhe ju e hani me të madhe trashëgimin (pa drejtë).
20. Dhe pasurinë e doni së tepërmi.

89. Fexhr

67. Mulk
2. Ai është që krijoi vdekjen dhe jetën, për t'ju provuar se cili prej jush është më vepërmirë.

ti albo ke sjellur Ungjillin sipas Joanit kapitullin 17,

me këtë besoj që e ke për qëllim të tregosh që jezusi a.s.

erdhi per te na bere "nje me Atin", erdhi per te na bere Bij te Perendise.

pasiqë qëllimi i jetës është që jezusi a.s. erdhi të ju bëjë "një me atin" , atëherë unë dua ta di çfar ishte qëllimi i jetës të njerëzve që jetonin para se të kishte ardhur jezusi a.s.???

a i krijoi zoti njerzit që jetonin para jezusit a.s. me një qëllim tjetër e nuk i krijoi që ti bëj një me veten e tij ???

a i krijoi zoti vetëm njerëzit pas jezusit a.s. që të bëhen një me të dhe të bëhen bij të tij??

a nuk kishte zoti dashuri me njerzit e mëparshëm që nuk ua dërgoi atyre birin e tij???

pra siç shihet sipas shkrimeve tuaja ( rroni dhe albo) njerzit para jezusit a.s. kishin një qëllim tjetër në jetën e tyre me njerëzit që lindën pas jezusit edhe që janë duke u lindur ende..
ose te themi me ndryshe zoti i krijoi njerzit para jezusit a.s. me nje qellim tjeter e nuk i krijoi me qellimin e njejte sikur njerzit pas jezusit a.s. edhe ata sot...

pra me tregoni a a gaboj?

ju pershendes

[bjeshka1]

albo dhe rroni pasiqë paski shkruar shumë reth qëllimit të jetës më vjenë mirë edhe që u paskeni përmbajtur edhe atyre regullave që unë i kisha dëshiruar...

çfar unë vërrejta nuk keni bërë përgjigje me biblën në dorë më shumë sesa shkrime nga vetja ..ndoshta ato shkrime që i keni bërë kanë të përbashkët me disa vargje biblike por do ishte më mirë për ata që lexojnë ti shohin edhe vargjet biblike ku tregohet qëllimi jetës ku Zoti i tregon njeriut për qëllimin e jetës së tij....

Ne e dimë që nuk ka asgjë tjetër në këtë botë që mundet të na tregoj për qëllimin e jetës tonë dhe pse zoti i gjithëfuqishmi neve na krijoi edhepse shumë njeëz mundohen vet të gjejnë një qëllim në këtë tokë por nuk ja ka arritur dot askush deri sot , mendojnë që kan¨gjetur qëllimin e jetës sepse janë të lumtur..të jeshë i lumtur është një gjë e bukur edhe e mirë për njeriun por, a është me të vërtet qëllimi i jetës të jeshë vetëm i lumtur??
çka me ata që jetojnë gjithë jetën e tyre jo të lumtur jetojnë pa buk jetojnë pa ujë etj..??

kush eshte ai qe njeriut mund ti tregoj perpos Zotit se pse jetone dhe cfar detyra ka ne kete jete??
Zoti na krijoi dhe ai eshte qe na tregon me fjalet e tij per qellimin se pse na krijoi por njerzit nuk mendojne.

shumë jomuslimanë janë kthyer në islam përshkak të kësaj pyetje e Allahu neve na tregon me fjalet e tij për gjithë qëllimin e kësaj jete...

Unë nuk i krijova xhinët dhe njerëzit për tjetër pos që të më adhurojnë.
(Suretu Dharijat, 51-56)

edhe


67. Mulk
1. I madhëruar është Ai, që në dorën e fuqisë së Tij është i tërë sundimi dhe Ai ka fuqi mbi çdo send.
2. Ai është që krijoi vdekjen dhe jetën, për t'ju provuar se cili prej jush është më vepërmirë.
Ai është ngadhënjyesi, mëkatfalësi.
3. Ai është që krijoi shtatë qiej palë mbi palë. Në krijimin e Mëshiruesit nuk mund të shohësh ndonjë kontrast, andaj drejto shikimin se a sheh ndonjë çarje?
4. Mandej, herë pas here drejto shikimin, e shikimi do të kthehet te ti i përulur dhe i molisur.

pra pyetje ime për ju të krishter është përse nuk mund të gjejmë një thënje të qartë ku njeriut i tregohet përse ai jeton??

ti albo dhe rroni te postimet tuaje pashë se në shumë raste keni përmendur dashurinë në zot dhe keni thënë që zoti ka dashuri të madhe ndaj njeriut...

është shumë e vërtet që zoti e don njeriun por a i don të gjithë?
vjen në pyetje athua zoti i don njerëzit që nuk ndjekin rrugën e tij nuk ju përmbahen ligjeve të tij nuk ju përmbahen rregullave që ai i caktoi për njeriun edhe nëse njeriu e din përshembull që duhet të ndjekë atë rrugë ai prap i shkel ligjet e zotit e don zoti këtë njei sipas mendimit tuaj???

mua çka më çuditë nga gati të gjithë krishterët që mësojnë dhe tregojnë fejën njerëzve të tjerë është përse ata e mohojnë një gjë shumë të rëndësishme..çka është ajo që unë mendoj me atë të rëndësishmen??? Ajo është friga ndaj zotit!!!
te gjithë krishterët përmendin vetëm dashuria dashuria dashuria e për frigën ndaj zotit nuk tregojnë....!!! Njeriu duhet zotit ti frigohet që të mos bëj gjërat që zoti i ndaloi e ai njeri që më së tepërmi ka frigë dënimin e zotit ai më së tepërmi e don zotin e dashuria e tij është shumë më e madhe sesa ai që zotin vetëm e dashuron edhepse zoti thotë edhe në bible edhe në kuran që duhet njeriu ti frigohet zotit që të mos bëj mëkat.....

krahasimi që bëre ti albo në mes zotit dhe abrahamit edhe ku the kështu...



pyetja ime është:
A nuk e dinte zoti sipas besimit të krishter që Abrahami ishte gati ta vrasë djalin etij përshkak të dashurisë që e kishte në zotin?

është diça e çuditshme të përdoret thënja:

Perendia i plotfuqishem u mallengjye nga dashuria e krijeses se tij njeri.

kjo do të thotë që zoti nuk ishte i sigurtë a do të vrasë abrahami djalin e tij përshkak të zotit apo nuk do ta bëj e kur abrahami ishte gati ta bëj dhe zoti e pa që dashuria e abrahamit ndaj zotit ishte tepër e madhe dhe zoti u mallëngjye nga dashuria e krijeses se tij njeri.
këto janë cilësi të njeriut që i përshkruhen zotit sepse zoti e dinte që abrahami e donte shumë zotin e tij dhe e dinte që abrahami ishte gati të bëj gjithçka për zotin dhe zoti vetëm e vuri në provë e dashuria e zotit ndaj abrahamit ishte si para provës ashtu edhe pas...
pra mundemd të themi që zoti e donte abrahamin para prove shumë e për atë ai e vuri në provë abrahamin a.s. që ti shtohet dashuira edhe më shumë në zotin e gjithëfuqishëm..
dhe prej kësaj ngjarje mësojmë që zoti atë njeri që e don e ve në provë sepse e din që ai njeri do ta dojë zotin edhenëse e godet atë diçka e keqe në këtë jetë edhe prej kësaj mësojmë që e tërë jeta është një provë e krijuar nga zoti i gjithëfuqishëm....:

39. Zumer:8.
E kur e godit njeriun ndonjë e keqe (ndonjë dëm), ai e lut Zotin e vet duke kërkuar ndihmë vetëm prej Tij, e kur nga ana e Tij i jep ndonjë të mirë (ia largon të keqen), ai e harron atë që më parë i është lutur Atij,
dhe i përshkruan shokë All-llahut për të larguar (njerëzit) nga rruga e Tij
. Thuaj: "Kënaqu për pak kohë me mosbesimin tënd, se ti pa dyshim je nga banuesit e zjarrit!"



89. Fexhr

15. E njeriu, kur e sprovon Zoti i tij, e nderon dhe e begaton, ai thotë: "Zoti im më ka nderuar!"
16. Por, kur për ta sprovuar ia pakëson furnizimin (e varfëron), ai thotë: "Zoti im më ka nënçmuar!"

mëpas Allahu na bën të qartë arsyen e vërtet, që gjendet pas këtyre ngjarjeve:



17. Jo, nuk është ashtu! Por (punoni edhe më zi) ju nuk përfillnit bonjakun,
18. Nuk cytni njëri-tjetrin për ta ushqyer të varfërin,
19. Dhe ju e hani me të madhe trashëgimin (pa drejtë).
20. Dhe pasurinë e doni së tepërmi.

89. Fexhr

67. Mulk
2. Ai është që krijoi vdekjen dhe jetën, për t'ju provuar se cili prej jush është më vepërmirë.

ti albo ke sjellur Ungjillin sipas Joanit kapitullin 17,

me këtë besoj që e ke për qëllim të tregosh që jezusi a.s.



pasiqë qëllimi i jetës është që jezusi a.s. erdhi të ju bëjë "një me atin" , atëherë unë dua ta di çfar ishte qëllimi i jetës të njerëzve që jetonin para se të kishte ardhur jezusi a.s.???

a i krijoi zoti njerzit që jetonin para jezusit a.s. me një qëllim tjetër e nuk i krijoi që ti bëj një me veten e tij ???

a i krijoi zoti vetëm njerëzit pas jezusit a.s. që të bëhen një me të dhe të bëhen bij të tij??

a nuk kishte zoti dashuri me njerzit e mëparshëm që nuk ua dërgoi atyre birin e tij???

pra siç shihet sipas shkrimeve tuaja ( rroni dhe albo) njerzit para jezusit a.s. kishin një qëllim tjetër në jetën e tyre me njerëzit që lindën pas jezusit edhe që janë duke u lindur ende..
ose te themi me ndryshe zoti i krijoi njerzit para jezusit a.s. me nje qellim tjeter e nuk i krijoi me qellimin e njejte sikur njerzit pas jezusit a.s. edhe ata sot...

pra me tregoni a a gaboj?

ju pershendes

Qenke suz edepsuz turk, po a mendon se jemi ne turqi o njeri, e paske gabu kontinentin!
Shko tek miqte e tu turk e mos na gudulis neve ktu! SEpse perandorine tende tas kemi humbe shume me heret!

[Rroni01]

buja,
te lutem mos u mer me mua ok.
sepse po e shoh se ti ke qellime jo te mira, apo me duket je i kondicionuar.... i shtyre nga dikush apo nga diqka.
prandaj o mik,
mos u merakos shume me me pyet diqka apo ndonje gje.
rri krejt i qet ok.
pra, ti vazhdo me te tuat.

[Rroni01]

"Kemi mesuar te fluturojme porsi zogjet, te notojme porsi peshqit, por nuk kemi mesuar artin e te dashuruarit porsi vellezer"
ky mendim i Martin Luther King.

vlen qe te medojme, ne menyre te posaqme ata qe kane qellime jo te mira ne kete forum dhe ne jete.

[Rroni01]

"Drita eshtew me e shpejte se zeri.
pra, per kete motiv disa njerez duken te shkelqyre deri sa nuk e hapin gojen, apo deri sa nuk shkruajn palidhje"