Situata ne Siri

[Qyfyre]

150 trupa amerikane jane vendosur ne Jordani prane kufirit me Sirine. Ata pritet te ndihmojne ushtrine jordaneze per te perballuar emigrantet e mundeshem nga vendi fqinj. Gjithashtu ata jane te gatshem per te marre siguruar armet kimike te Sirise ne rast se regjimi i Assad humb kontrollin.

http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/middleeast/syria/9598851/US-troops-operating-in-Jordan-near-Syria-border.html

[ATMAN]

Ganum, deputet i Parlamentit të Sirisë, qeverinë e Turqisë e ka cilësuar si njërën prej palëve të krizës së tanishme në Siri ndërsa duke folur për aventurat e fundit të Turqisë kundër Sirisë, ka thënë: Amerika dhe shtetet perëndimore e kanë paguar Turqinë për t’i realizuar planet e tyre kundër Sirisë.

Mohamed Zuheir Ganum, deputet në Parlamentin e Sirisë, gjatë një bisede me gazetarin e agjencisë Fars, duke folur për aventurat e Ankaras kundër Sirisë, ka thënë: Ndërhyrjet e fundit të Turqisë në Siri të cilat kanë marr edhe aspekte ushtarake nuk janë ndonjë gjë e re sepse që nga ditët e para të krizës në Siri, Turqia ka filluar ndërhyrjet e saj në çështjet e brendshme të Sirisë të cilat po i vazhdojnë edhe sot. Ai qeverinë e Turqisë e ka cilësuar si njërën prej palëve të krizës së tanishme në Siri ndërsa duke thënë se ne si qytetarë të Sirisë nuk habitemi fare nga bombardimi i zonave kufitare të Sirisë nga Turqia, veprimet e fundit të Ankaras zyrtare kundër vendit të tij gjithashtu i ka konsideruar si rezultat i servilizmit të politikave të Turqisë ndaj Amerikës dhe si një hap tjetër drejt realizimit të politikave të Uashingtonit në rajonin e Lindjes së Mesme. Amerika dhe shtetet perëndimore e kanë paguar Turqinë për zbatimin e planeve të tyre kundër Sirisë,- ka shtuar Ganum. Ai pretekstin e Turqisë për hedhjen e një granate nga Siria dhe goditjen e saj brenda territorit të Turqisë e ka quajtur si të padrejtë ndërsa ka thënë: Ky është thjesht një pretekst për aventurat e Turqisë kundër Sirisë e cila nuk bazohet në asnjë fakt konkret.

[ATMAN]

Forcat siriane të sigurimit në afërsi të Damaskut kanë zbuluar armë amerikane dhe kryesisht snajperë.

Këto armë që u përkisnin grupeve terroriste janë zbuluar në rajonin Gute të provincës Rif Damask. Amerika dhe regjmi sionist janë faktorët kryesorë që plotësojnë nevojat e terroristëve për armë në Siri, ndërsa Turqia është ndër ato vende ku grupet e armatosura dhe terroristët marrin trajnimet e duhura ushtarake për t'iu kundërvënë ushtrisë siriane. Arabia saudite dhe Katari janë ato vende që plotësojnë nevojat financiare të personave të armatosur në Siri.

[ATMAN]

Ushtria e Sirisë ka zbuluar dhe ka konfiskuar sasi të gazrave dhe lëndëve kimike që i përkiste grupeve të armatosura në rajonin Al-Sixhn në qytetin Ladhikije në perëndim të Sirisë.

Agjencia informative njofton se ushtria e Sirisë gjithashtu gjatë këtyre operacioneve ka konfiskuar edhe një sasi të madhe të armëve, 175 kilogram lëndë eksplozive C4 si dhe mjete ushtarake në këtë rajon. Forcat e sigurisë dhe ushtria e Sirisë gjatë operacioneve tjera në qytetin Dara në jug të Sirisë dhe në afërsi të kufirit të këtij vendi me Jordaninë kanë arritur gjithashtu të zbulojnë dhe konfiskojnë sasi të mëdha të armatimit, municionit dhe medikamenteve të vjedhura ndërsa gjatë këtyre operacioneve janë vrarë edhe një numër i personave të armatosur. Njësiti inxhinjerik i ushtrisë siriane gjithashtu në qytetin Kirk në lindje në Dara kanë zbuluar dhe demontuar një sasi të minave dhe bombave të vendosura nga grupe terroriste të armatosura në këtë rajon.

[niku-nyc]

Duket si lajm agjencie nga qeveria Siriane-Iraniene ketu, ose me qarte; gazeta shteterore.

As prapaganda e Asadit nuk do e bente me, me kaq profesionalizm.

[ATMAN]

http://www.youtube.com/watch?feature...v=xBs7n3-04fY#!

[ATMAN]

Rusia si përgjigje ndaj mburojës raketore të NATO-s të vendosur në Turqi, në kufirin me Turqinë ka vendosur raketa të tipit S400. Sipas agjencisë së lajmeve Fars, burimet informative dje kanë njoftuar se ushtria ruse ka instaluar një sistem raketash të tipit S400 afër kufirit me Turqinë, në pjesën jugore të Rusisë.

Sipas raportit të kolonel Igor Gurbul, zëdhënës i Forcave të Armatosura të Rusisë, është bërë e ditur se vendosja e këtyre raketave synon mbrojtjen e vendit nga sistemi i mbrojtjes raketore i vendosur nga NATO në Turqi. Ai ka përsëritur se raketat S400 kanë fuqinë e shkatërrimit të raketave balistike dhe aeroplanëve supersonik.

[ATMAN]

Soner Cagaptay - "The Washington Post"

Marrëdhënia e ngushtë që ka ndërtuar Presidenti Obama me kryeministrin turk, Rexhep Tajip Erdoan, u ka siguruar Shteteve të Bashkuara një aleat kyç mysliman në Lindjen e Mesme. Uashingtoni dhe Ankaraja kanë punuar ngushtë për të stabilizuar Irakun. Megjithatë, një stuhi i pret ata në Siri.

Turqia njoftoi të enjten se ka autorizuar operacionet ushtarake në Siri, pasi disa predha siriane ranë në territorin turk duke vrarë pesë persona. Teksa kriza në Siri është thelluar, Shtëpia e Bardhë është shfaqur e gatshme të presë për vdekjen e Presidentit sirian, Bashar Al-Asad. Ndërsa për Ankaranë, kriza është kthyer në emergjencë.

Ndërkohë që trazirat në Siri janë përshkallëzuar përgjatë 18 muajve të fundit, Ankaraja ka menduar se Shtetet e Bashkuara dhe Turqia e shikonin me të njëjtin sy çështjen e ndryshimit të regjimit. Tanimë, po shfaqen ndryshime.

Administrata Obama është ngurruese në lidhje me Sirinë për arsye të ndryshme, përfshirë edhe hezitimin për të vepruar para zgjedhjeve të nëntorit dhe lodhjes që ka shkaktuar lufta në mesin e amerikanëve. Erdoani duket se këto shqetësime i shikon si mbulojë për indiferencën e përgjithshme ndaj problemit të Turqisë me Sirinë. Një shenjë e një ndjenje të tillë u shfaq më 5 shtator, kur Erdoan qortoi Obamën në “CNN” për mungesë iniciative në çështjen siriane – një qortim i rrallë nga një mik i palëkundur.

Kjo deklaratë mund të jetë një shenjë paralajmëruese. Erdoani ka dëshirë t’i trajtojë liderët e huaj si miq – dhe e humb durimin kur mendon se miqtë nuk i kanë qëndruar pranë. Sa më shumë që Uashingtoni ta shikojë Sirinë nga një këndvështrim tjetër, aq më shumë gjasa ka që Erdoani të mos e kapërdijë atë që ai e shikon si mosgatishmëri të Obamës për të mbështetur politikën e tij.

Për shtëpinë e Bardhë, kriza siriane është shfaqur e menaxhueshme. Teksa konflikti vazhdon të thellohet, disa shqetësohen se Siria mund të radikalizohet si Bosnja në vitet 1990. Ndërkohë që bota nuk veproi për të ndaluar vrasjen e myslimanëve në shtetit ballkanik, xhihadistët iu bashkuan luftimeve dhe arritën t’i bindnin boshnjakët se bota i kishte braktisur dhe se ishin më mirë me ta.

Politika amerikane vijon të mbështesë idenë se çështja siriane mund të zgjidhet pa ndërhyrje direkte. Ata shpresojnë se grupet opozitare do të bashkohen që të rrëzojnë regjimin e Asadit, duke eleminuar kështu nevojën e ndërhyrjes nga jashtë – një opsion që Uashingtoni frikësohet se mund të shkaktojë kaos.

Ankaraja, ndërkohë, kërkon të përshpejtojë procesin. Veçanërisht, me sulmet e kësaj jave, Turqia ndjen nxehtësinë e krizës në prag të derës – Erdoani ka arsye të besojë se koha nuk është në favor të tij.

Natyra sektariane e konfliktit të Sirisë po përhapet në Turqi. Më shumë se 100 000 sirianë arabë suni janë strehuar në Turqi, duke i ikur persekutimit të Asadit dhe militantëve të tij alevi. Alevitë arabë në jug të Turqisë nuk i durojnë refugjatët suni, duke pasqyruar kështu ndarjen mes alevive dhe sunive të Sirisë. Alevi të zemëruar në provincën Hataj në jug të Turqisë kundërshtojnë politikën e vendit të tyre kundrejt regjimit të Asadit, dhe që prej fillimit të verës kanë mbajtur protesta të rregullta në mbështetje të regjimit të Damaskut sidhe në kundërshtim të Ankarasë. Ky është problemi i Ankarasë, i cili mund të përkeqësohet nëse Siria zhytet plotësisht në luftë sektariane.

Ankaraja i frikësohet gjithashtu edhe Partisë së Punëtorëve të Kurdistanit (PKK). Kohët e fundit, regjimi i Assad-it e ka lejuar PKK-në të veprojë në Siri si një mjet për t’u hakmarrë ndaj Ankarasë. Shpërthimi i një makine bombë të PKK-së në muajin gusht në Gaziantep, një qytet i madh i Turqisë në afërsi të kufirit, ka shtuar frikën tek qytetarët për sa i përket infiltrimit të PKK-së. Për Erdoanin, edhe kostoja politike lidhur me trazirat siriane është rritur gjithashtu.

Asnjë nga këto nuk është shenjë e mirë për shpresat e Erdoanit që të bëhet Presidenti i parë i Turqisë, i zgjedhur nga populli, në vitin 2014 (deri më tani, Presidenti i vendit zgjidhej nga Parlamenti). Edhe pse Partia për Drejtësi dhe Zhvillim (AKP) e Erdoanit fitoi 49,5 për qind të votave në zgjedhjet e vitit të kaluar, sulmet e mëtejshme të PKK kanë të ngjarë të dëmtojnë imazhin e tij të shumë-pëlqyer si lider që nuk ia ha qeni shkopin.

Për më tepër, Erdoan ka fituar zgjedhje të njëpasnjëshme që nga viti 2002 duke paraqitur rritje ekonomike rekord, gjë e cila u mundësua nga imazhi i Turqisë si një vend i qëndrueshëm, i sigurt për biznesin dhe investitorët. Sa më shumë që tej-zgjatet kriza siriane, aq më shumë mund të prishet imazhi i Turqisë, duke dëmtuar një përbërës kyç të suksesit të saj ekonomik dhe duke ushqyer perceptimin se Erdoan nuk po jep sa duhet. Erdoan beson se nuk mund të qëndrojë duarkryq dhe të shikojë Sirinë tek tërheq Turqinë në vorbull.

Në ditët e ardhshme, Ankaraja me shumë gjasa do t’i bëjë presion Uashingtonit për veprim më agresiv kundër regjimit të Assad-it, përfshirë mbështetjen në strehimin e refugjatëve nga siria dhe masat për përshpejtimin e rënies së Asadit.Uashingtoni me shumë gjasa po i qëndron besnik strategjisë së “ndërhyrjes së moderuar” ndërkohë që po përpiqet të ngadalësojë Erdoanin.

Aq serioze sa këto diferenca politike janë aktualisht, nuk kanë gjasa t’i prishin marrëdhëniet Obama-Erdoan. Turqia mbështetet fort në Shtetet e Bashkuara dhe nuk i sakrifikon lehtë marrëdhëniet më të. Ankaraja është gjithnjë e më e ndërgjegjshme për ambiciet rajonale të Iranit: Erdoani e di mirë se regjimi shiit i Tehranit mbështet ushtarakisht regjimin Asad në Siri dhe qeverinë e kryeministrit shiit të Irakut, Nouri al-Maliki, të cilin Turqia e urren. Zhurma e Pranverës Arabe e ka shtyrë Ankaranë të rishikojë politikën e saj të jashtme dhe tanimë Turqia kërkon siguri me NATO-n – një zhvendosje e shfaqur simbolikisht me marrëveshjen e Ankarasë në shtator të vitit 2011, sipas të cilës Turqia pranon sistemin e mbrojtjes anti-raketë të NATO-s (Aleanca e Atlantikut të Veriut mund t’i përdorë si mburojë kundër Iranit, sikundër edhe ndaj Rusisë e Kinës).

Megjithatë, duke pasur parasysh politikat divergjente të Erdoanit dhe Obamës mbi Sirinë, një stuhi mes tyre duket pothuajse e pashmangshme.

"Start" Elsa Agia/

[Adna]

SIRI -
Naman Demolli nga Prishtina është vullnetari i parë shqiptar që ka humbur jetën në Siri në betejat kundër regjimit të presidentit Bashar Al Assad.

Ai u vra të mërkurën në Idbil, ndërkohë që familja e tij e mori lajmin ditën e shtunë.

Naman Demolli kohë më parë ka qenë një nga aktivistët kryesor në Kosovë për ndërtimin e xhamisë së madhe në Prishtinë.


balkanweb.com

[medaur]

SIRI -
Naman Demolli nga Prishtina është vullnetari i parë shqiptar që ka humbur jetën në Siri në betejat kundër regjimit të presidentit Bashar Al Assad.

Ai u vra të mërkurën në Idbil, ndërkohë që familja e tij e mori lajmin ditën e shtunë.

Naman Demolli kohë më parë ka qenë një nga aktivistët kryesor në Kosovë për ndërtimin e xhamisë së madhe në Prishtinë.


balkanweb.com

Mos ,ca dhimbje tmerrshme .....i perjetshem qofte emri i tij ne gjirin e arabeve te gjithe botes..