Urdhërimi për të mirë ndalimi nga e keqja
Kush urdhëron për punë të mira dhe nuk i praktikon, a ka shpërblim? Si dhe kush ndalon nga e keqja dhe vetë e praktikon, a ka shpërblim?
Po, çështja e urdhërimit për të mirë dhe ndalimit nga e keqja nuk kanë lidhje më veprimin e t’mirës apo të keqës…
Ngase obligimi ndaj robit është dy llojesh:
1-Kryerja e veprave të mira dhe përmbajtja nga veprat e këqia;
2-Urdherimi për të mirë dhe ndalimi nga e keqja.
Nëse e anashkalon njërin nga obligimet, ligjërisht nuk i lejohet të anashkalojë obligimin tjetër. Nëse ka bërë mekatë dhe njëkohsisht nuk bënë vepra të mira që i urdheronë, më të vërtetë nuk e lën urdhërimin dhe ndalimin dhe më tepru në këtë aspect, për shkakë se nuk është praktikues, ngase që të dyjat janë prej gjërave të obliguara.
Për këtë të thashë ty fjalën e imam Malikut, All-llahu e mëshiroftë: “Sikur të mos urdhërojë njëriu për të mirë dhe mos të ndalojë për të keq nga frika që vetë nuk i përmbahet kësaj, atëherë askush nuk urdhëronë për të mirë e as nuk ndalon nga e keqja” (Kjo thënjë në esencë është transmetuar nga imam Maliku, mirëpo Ibën Kethiri pohon se është thënë nga Seid ibën Xhubejri, All-llahu i mëshiroftë të gjithë!).
Kjo nuk qëndron, ngase feja është e madhe, çështjet e sheriatit, obligimet dhe mustehabatet janë të shumta, po ashtu gjërat e urrejtura janë shumë, për këtë njëriu e ka për obligim të urdhërojë dhe të ndalojë, sepse ndodhë njëriu me anashkalu ndonjë punë, qoftë ndonjë obligimi, punë të pelqyeshme apo punë të ndaluar, mirëpo kërkon falje dhe pendim tek All-llahu.
Kështu që s’ka lidhje kjo më këtë, ky është obligim në vete dhe ky tjetri gjithashtu është obligim, atij të cilit i jep All-llahu sukses në praktikimin e dy obligimeve, ky ka arritë një mirësi të madhe, kurse ai i cili vepron të kundërtën patjetër duhet hollësisht ta sqarojmë këtë çështje:
Nëse vazhdimisht urdhëron për të mirën dhe ndalon nga e keqja, e vet e bënë të keqën dhe nuk e bënë të mirën, gjatë gjithë jetës kështu vepron, këtij i përgjigjet fjala e Pejgamberit salAll-llahu alejhi ue sel-lem: “Do të sillet një njeri ditën e kjametit, hidhet në zjarrë, organet e tij të mbrendshme do t’i nxirren jashtë, dhe i thuhet: o njeri, a nuk na urdhëroje për të mirë dhe na ndalojë nga e keqja? Thotë: po, gjithsesi, mirëpo iu urdhëroja juve për të mirë dhe nuk e punoja vetë, iu ndaloja nga e keqja, e vetë nuk u përmbajsha prej saj!” kjo i ndodhë si shkak i vazhdimit të tij në mëkate.
Kurse ai i cili urdhëron, pastaj kërkon falje dhe pendim, mundohet që ta përmirsojë vetvetën, ky është sikur ai që i perzienë veprat e tij, disa të mira me disa të kqija, ndoshta All-llahu e falë.
Përgjigjja nga shejh Sali Ali Shejh, All-llahu e ruajt!
Burimi: www.sahab.net
Përktheu: Besim Gjelaj
http://www.forumiselefi.net/viewtopic.php?f=33&t=1178&sid=bcb0c944830ccdbf305b93d13658b301
Krijoni Kontakt