Kurani nuk eshte i plote sipas Haditheve te Buhariut

[daniieli]

bani me kend bisedon ???

[bani]

bani me kend bisedon ???

po nese do , mund te bisedojme bashke ,

nqs ke dicka kunder me thuaj dhe mund t'a diskutojme si njerzit..

[Elytony]

Nese hadithi thote "kurre", ateher nuk behet fjale vetem per prijesen e Persise, po per te gjitha prijeset (pergjithmone), dhe kjo bie ne kontradikte me vete Kuranin i cili i barazon femren dhe mashkullin. Kujto ajetin 27:23.



Pse mos ta krahasojme me Gjermanine, Zvicrren, Kroacine, Finlanden...?
Po ta krahasojme me Kosoven, i bie qe edhe meshkujt jane deshtak, e jo vetem femrat. Shume krahasim koti.

Paqe!

Se pari, ky hadith ka të bëjë me muslimanet, edhe pse hadithi është i përgjithshëm, mirpo pejgamberi ynë ju ka drejtue muslimanëve...
E dyta: suksesi i shtetit që e përmende ti ndoshta ka të bëjë me gjendjen ekonomike, e cila momentalisht nuk është realiteti ai te cilin je duke e përmend ti, për shkak të krizës që po e percjellë evropën kohën e fundit, si recesioni ekonomik, duke mos harruar të potencojë se i tërë ai zhvillim që është arrit deri më sot nga shtetet e mëdha vjen më shumë nga posedimi i kolonive dhe shfrytëzimi i pasurive të shtetëve të kolonizuara....si në të kaluaren ashtu edhe sot...meqenëse kolonizimi i sotshëm është i moderuar dhe quhet me etiketime falso...
E treta: pejgamberi alejhis selam në hadith s'ka pas për qëllim vetëm anën ekonomike, porse gjëja më e rëndësishme e një populli është morali i tij, siq ka thënë pejgamberi ynë: "Jam dërguar që të përfektizoj moralet, virtytet e larta", e një vend që e ka ekonomin "e mirë", kurse jo edhe moralin, nuk po shoh se qfarë suksesi ka në të...duke e ditur se "Ajo që është te Allahu është më e mirë dhe e qëndrueshme" citat kur'anor. Dhe pejgamberi alejhis ka thënë në formë lutjeje: "Allahumme la ajshe il-la iishel-Ahireh"..."o Allahu im, nuk ka jetë përveç jetës së ahiretit"...
Allahu e di më së miri!

PAQE!

[Elytony]

E konsiderojne kusht qe nje person te besoje ne Synet per te qene Mysliman, natyrisht perkrah Kur'anit.


nderkohe qe shume hadithe "Sahih" nuk e thone kete gje;

Sahih Muslimi
Libri 35, Numer 6518

Ebu Hurejra ka transmetuar se i Dërguari i Allahut (paqja qoftë mbi të) ka thënë:

...All-llahu do të bëjë për ata(njerez) rrugë te lehtë, duke i çuar në parajsë dhe ata persona të cilët mblidhen në shtëpitë e All-llahut (xhamite) dhe lexojnë librin e All-llahut dhe ata që mësojnë dhe që studjojnë Kuranin (mes vete), do të vijë mbi ta qetësia dhe mëshira dhe do t'i mbulojë ata dhe engjëjt do t'i rrethojnë ata dhe Allahu bën një përmendje të tyre në praninë e atyre afër Tij...

nuk permendet fare ketu as rruga e profetit e as theniet e tij ,
le te mos harrojme qe hadithi eshte SAHIH


Sipas Sahihut te Muslimit , Profeti Muhamed ka lënë vetëm Kur'anin

Sahih Muslimi Zuhd(Libri) 42, Numër 7147], si edhe [Ahmedi, Volumi. 1, Faqe 171)
Profeti Muhamed tha:"Mos shkruani asgjë nga mua, përveç KURANIT. Çdokush që ka shkruar ndonjë gjë tjetër veç Kur'anit ,duhet t'a fshijë atë."
disa argumentojn se kete profeti e ka thene per te mos ngaterruar Kut'anin me hadithet , por kjo nuk eshte e vertete sepse 30 vjet pas vdekjes se Profetit vazhdohet te zbatohet ky kusht i profetit , qe do te thote se profeti e mbajti qendrimin e tij kunder-hadith deri ne vdekje;

Nga: Imam Ahmed ibn Hanbal
Zejd Ibn Thabit (shkrimtari më i afërt i Profetit ) vizitoi Khalifën Mu'aauijah (më shumë se 30 vjet pas vdekjes së Profetit), dhe i tha atij një histori rreth Profetit. Mu'aauijahut i pëlqeu kjo histori dhe urdhëroi dikë që të shkruajnë atë. Por Zejdi tha. "I Dërguari i Allahut na urdhëroi që kurrë të mos shkruajmë ndonjë gjë nga hadithi i tij,"
Suna e Ebu Davudit Kitab Al-llm numer#3640


Sahih Muslimi

Libri 7, Numër 2803

...
(Pejgamberi Muhamed thotë) : Unë kam lënë ndër ju Librin e Allahut, dhe nëse ju i përmbaheni atij(Kur'anit), ju kurrë nuk do të devijoni. Dhe ju do të pyeteni për mua (në Ditën e Ringjalljes)​​, (tani më tregoni) çfarë do të thoni? Ata (audienca-të pranishmit) thanë: Ne do të dëshmojmë se ju e keni përcjellur (shpalljen), shkarkohet (barra e profecisë) dhe dhatë mençuri (të sinqertë) dhe këshillim. Ai (transmetuesi) ka thënë: Ai (Profeti i Shenjtë), pastaj e ngriti gishtin e tij tregues drejt qiellit dhe duke e treguar atë më pas nga njerëzit (tha): "O Allah, ti je dëshmitar , 0 Allah ti je dëshmitar,. dhe e ka thënë këtë tri herë. (Bilali atëherë) thirri Ezanin dhe më vonë edhe ikametin dhe ai (Profeti i Shenjtë), ka udhëhequr namazin e drekës...

Sahih Buhariu

Vellimi 1, Libri 8, Numër 394:

Transmeton Abdullah:
......Profeti tha;unë jam një qënie njerëzore si ju dhe pergjëgjës për të harruar si ju. Pra, nëse harroj, kujtomani mua dhe nëse dikush nga ju është i dyshimtë në lidhje me lutjen e tij, ai duhet të ndjekë atë që ai mendon se mund të jetë e saktë dhe i plotë namazi i tij në përputhje me rrethanat dhe të perfundojë atë dhe të bëjë dy sexhde.

EBU Davudi tek seksioni me numer 30;Gjykimet dhe betejat (Kitab Al-Fitan Ua Al-Malahim
Libri 30, Numër 4234:
...Ai(profeti) u përgjigj: do të ketë shume (fitne) dhe të keqe. Unë e pyeta: O i dërguari i All-llahut, do të ketë të mirë pas kësaj të keqje? Ai u përgjigj: Mëso Librin e All-llahut(Kur'anin), Hudhejfe, dhe t'i përmbahesh përmbajtjes së tij. Ai e tha këtë tri herë...

El Muata ne hadithin (Libri # 38, Hadithi # 38.10.17)
Aishja, gruaja e profetit,Allahu e bekoftë dhe i dhëntë paqe, ka thënë:

... i Dërguari i Allahut, Allahu e bekoftë dhe i dhëntë paqe, u ngrit përpara popullit, dhe lavdëroi Allahun dhe i dha Lavdet Atij(Allahut). Pastaj ai tha: "Çfarë po ndodh me njerëzit që vejnë kushte të cilat nuk janë në librin e All-llahut(Kur'an)?Çdo kusht që nuk është në librin e All-llahut(Kur'an) është i pavlefshëm edhe nëse janë njëqind kushte te tilla. Dekreti i All-llahut(Kur'ani) është i vërtetë dhe kushtet e All-llahut janë absolute...

"SAHIH MUSLIMI"
Libri 13, Numër 4016:

Transmeton Ibn Abasi:
Kur i Dërguari i Allahut (paqja qoftë mbi të) ishte gati për të lënë këtë botë, ka pasur persona (rreth tij) në shtëpinë e tij,....
Atëhere Umeri tha: Vërtet i Dërguari i Allahut (paqja qoftë mbi të) është goditur thellë me dhimbje. Ju keni Kur'anin me vete. Libri i All-llahut është i mjaftueshëm për ne.


Sahih Buhariu

Vëllimi 1, Libri 3, Numri 111:

Transmetohet Ash-Sha'bi:

Ebu Juhaifa tha: "Unë e pyeta Aliun," A keni ndonjë libër (i cili i është shpallur Profetit përveç Kuranit)? "'Aliu u përgjigj, "Jo, përveç Librit të Allahut apo fuqisë se të kuptuarit e cila është e dhënë (nga Allahu) mbi një musliman apo atë që është (me shkrim) në këtë fletë letre (me mua)." Ebu Juhaifa tha: "Unë e pyeta: 'Çfarë është (me shkrim) në këtë fletë letre?' Aliu u përgjigj, ajo merret me Dijja-n (kompensimit (paratë e gjakut) të paguara nga nje vrasës, të afërmve të viktimës), shpërblim për lirimin e të burgosurve nga duart e armiqve, dhe ligji që asnjë musliman duhet të vritet në kisas (barazinë në ndëshkim) për vrasjen e nje (mosbesimtari).

Sahih Buhariu
Vëllimi 4, Libri 53, Numri 404:

Transmeton Ali:

Ne nuk kemi shkruar ndonjë gjë nga Pejgamberi, përveç Kur'anit dhe asaj që është shkruar në këtë letër, (ku), Profeti tha: "Medina është një shenjtërore nga (mali i) Air , dhe-kështu, pra, kushdo që kryen (në të) një herezi ose kryen një mëkat, ose i jep strehim të tillë një shkelesi, do të ndodhe mallkimi i All-llahut, i engjëjve dhe i të gjithë njerëzve,......




kuptohet qe pjesa tjeter(qe ishte shkruar ne nje cope leter) nuk ishte nje shpallje hyjnore , por nje keshillim i logjikshem i Profetit ne lidhje me Medinen, pasi kjo ishte nje konkluzion logjik nga ana e profetit te cilen Sahabet e shkruan ne nje cope leter , por qe nuk mund te konsiderohet shpallje hyjnore , por nje keshillim nga ana e profetit.

DO SHKRUAJ HATRI I ATYRE TË TJERËVE TË CILËVE IU INTERESON KJO ÇËSHTJE

Shokët e Profetit s.a.v.s. merrnin rregullat e tyre për çështje të ndryshme të jetës së tyre nga Kurani, të cilën e kishin mësuar nga i Dërguari i Allahut s.a.v.s. Në shumë raste, Kurani flet në përgjithësi pa u fokusuar në detaje. Ndonjëherë ajetet zbrisnin pa ndonjë lidhje ose kushtëzim nga koha, vendi, etj. si një rregull e përgjithshme. Një shembull për atë se çfarë është zbritur në Kuran si rregull i përgjithshëm është Namazi. Kurani nuk përmend sa rekate duhet të bëjmë, ose si të lëvizim gjatë namazit, apo kur janë kohët e namazit. Në mënyrë të ngjashëm Kurani nuk përmend lartësinë e shumës minimale që jemi të obliguar ta japim për zekat, apo kushtet nga të cilat varet pagesa për zekat.
Shumë nga ibadetet (adhurimet) tona nuk mund të praktikoheshin, pa sqarimin e rregullave të tyre, shtyllave dhe kushteve të anulimit të tyre. Për këtë, është një domosdoshmëri kthimi tek i Dërguari i Allahut s.a.v.s. për t`i kuptuar dispozitat e kësaj feje në mënyre të qartë.

Shumë herë Sahabët (shokët e të Dërguarit të Allahut s.a.v.s.) janë ndeshur me raste, për të cilat Kurani nuk përmbante ndonjë regull. Kështu, u paraqit nevoja që t`iu drejtoheshin të Dërguarit të Allahut s.a.v.s. për t`i mësuar rregullat në raste të tilla. Është i Dërguari i Allahut s.a.v.s. i cili është autorizuar nga Allahu për ta mësuar njerëzimin dhe ai i cili është më i dituri në mesin e njerëzve se çfarë kërkon Allahu i Lartësuar nga ne.
Allahu na tregon lidhur me detyrën e të Dërguarit s.a.v.s. ndaj Kuranit, ku Allahu i Lartësuar thotë:
“(Të dërguarit i çuam) me prova të qarta dhe libra. Ndërsa ty (o Muhamed) të zbritëm Përkujtesën (Kuranin), me qëllim që t’u shpjegosh njerëzve atë që u është shpallur dhe që ata të mendojnë.”
(Kuran, 16:44)
Allahu na bëri të qartë se detyra e të Dërguarit të Allahut s.a.v.s. përbëhej nga predikimi i së vërtetës njerëzve dhe zgjidhja e mosmarrëveshjeve mes tyre:
“Ne ta kemi zbritur ty Librin, vetëm që ti t’u sqarosh atyre çështjet, për të cilat ata nuk pajtoheshin, si dhe që të jetë udhërrëfyes e mëshirë për njerëzit që besojnë” (Kuran, 16:64).

Ne jemi të obliguar që të Dërguarin e Allahut ta pasojmë në çdo rregull dhe mosmarrëveshje:
“Jo, për Zotin tënd, ata nuk do të jenë besimtarë të vërtetë, derisa të të marrin ty për gjyqtar për kundërshtitë mes tyre; e pastaj, të mos ndiejnë kurrfarë dyshimi ndaj gjykimit tënd dhe të të binden ty plotësisht.”(Kuran, 4:65)

Allahu në Kuran gjithashtu përmend se të Dërguarit të Allahut s.a.v.s. iu është dhënë Kurani dhe Urtësia që t`ua mësoj njerëzve rregullat e fesë:
“Allahu u ka dhënë besimtarëve dhuratë të madhe, kur u solli një të dërguar nga gjiri i tyre, i cili ua lexon shpalljet e Tij, i pastron nga gjynahet dhe u mëson Librin (Kuranin) e urtësinë (diturinë e thellë fetare), edhe pse më parë, me të vërtetë, ata ishin në rrugë krejt të gabuar.” (Kuran, 3:161).

Për këtë ajet të fundit, shumica e dijetarëve dhe ata që kanë grumbulluar shumë dituri kanë thënë se fjala e përmendur “Urtësi” pranë fjalës “Libër” ka një kuptim tjetër. Është diçka që Allahu i Lartësuar , të Dërguarit të Tij s.a.v.s. i ka dhënë nga dituria për çështje dhe regulla, që nuk mund të arrijnë pjesa tjetër e njerëzimit.
Imam Shafiu, Allahu e mëshiroftë, ka thënë : “Allahu i Lartësuar e ka përmendur shpalljen, çfarë është Kurani dhe Urtësinë. Kam mësuar nga njerëzit e dijës se fjala “Urtësi” e përmendur këtu, aludon në Sunnetin (Traditën profetike) e të Dërguarit të Allahut s.a.v.s.
Kjo është nga mëshira e Allahut, që ka dërguar një mënyrë për të praktikuar atë çfarë është në Kuran”.

Allahu nuk ka përmendur vetëm Librin (Kuran, sh.p.) në ajetin e lartëshënuar, por në Kuran ka përfshirë edhe Sunnetin, që është një tregues për rëndësinë e Sunnetit dhe që jemi të obliguar ta pasojmë atë ashtu siç jemi të obliguar ta pasojmë Kuranin. Vazhdon Imam Shafiu duke thënë: “Fjala “Wa” ( “dhe” që qëndron mes fjalës “Libër” dhe “Urtësi” në ajetin e lartëshënuar) në gjuhën arabe është një lidhëse mes dy fjalëve, që janë të ndryshme. Në të kundërtën fjalia do të ishte e panevojshme dhe Allahu është larg diçkaje të tillë (së kotës, se panevojshmës, sh.p.).

Dhe kur Allahu thotë se Ai do t`iu jap besimtarëve Mëshirë të madhe, Ai nuk do të na jepte asgjë çfarë do të ishte jo e drejtë dhe e vërtetë. Për këtë arsye, kjo Urtësi (Sunneti, sh.p.) duhet të pasohet ashtu siç pasohet Kurani. Allahu asnjëherë nuk na ka ngarkuar të pasojmë dikë tjetër përveç Atë (Allahun) dhe të Dërguarin e Tij s.a.v.s.
Kjo do të thotë se Urtësia është diçka, që na ka ardhur nga i Dërguari i Allahut s.a.v.s. në formë të rregullave dhe thënieve të transmetuara lidhur me legjislacionin.

Për ta sqaruar konceptin e Sunnetit dhe detyrimin tonë për ta pasuar atë, Allahu i Lartësuar thotë:
“Dhe atyre që ndjekin të Dërguarin Tonë, Profetin(Muhamedin a s.) që nuk di shkrim e lexim, të cilin ata do ta gjejnë të shënuar në shkrimet e tyre, në Teurat dhe Ungjill. Ai do t’i urdhërojë ata të bëjnë vepra të mira dhe do t’i ndalojë nga të këqijat; do t’ua lejojë të mirat e do t’ua ndalojë të këqijat, duke i liruar nga barrët e rënda dhe vështirësitë që kanë pasur. Prandaj, ata që do ta besojnë, përkrahin dhe nderojnë atë, duke ndjekur dritën që është zbritur me të, pikërisht ata janë të fituarit.” (Kuran, 7:157)

Përshkak se ky mësim në këtë ajet është përmendur në përgjithësi, rrjedhimisht përfshinë rregullat nga Kurani dhe Sunneti.

Një tregues i fortë për të ndjekur Sunnetin, mund ta gjejmë në ajetet vijuese:
“Çfarëdo që t’ju japë i Dërguari, merreni atë, e çfarëdo që t’ju ndalojë, hiqni dorë prej saj. Frikësojuni Allahut, sepse Allahu, dënon vërtet ashpër” (Kuran, 59:7)
“Bindjuni Allahut dhe të Dërguarit, për të shpresuar mëshirën (e Allahut)” (Kuran, 3:132)

Allahu na ka obliguar që ta ndjekim çdo urdhër të Dërguarit të Allahut s.a.v.s.:
"O besimtarë! Bindjuni Allahut dhe të Dërguarit kur ju thërret drejt asaj që ju jep jetë (drejt besimit)! Dhe ta dini se Allahu ndërhyn midis njeriut dhe zemrës së tij dhe se tek Ai do të mblidheni të gjithë!" (Kuran, 8:24).

Allahu bëri bindjën ndaj Të Dërguarit s.a.v.s. bindje ndaj Tij. Dhe ai bëri që ndjekja e të Dërguarit të Allahut s.a.v.s. të jetë shenjë e dashurisë ndaj Allahut të Lartësuar. Thotë Allahu:
“Kush i bindet të Dërguarit, i është bindur Allahut. Sa për ata që kthejnë kokën mënjanë, Ne nuk të kemi dërguar që të jesh rojtar i tyre.” (Kuran, 4:80)

“Thuaju (o Muhamed): “Nëse ju e doni Allahun, atëherë më ndiqni mua, që Allahu do t’ju dojë dhe t’jua falë gjynahet! Allahu është Falës i Madh dhe Mëshirëplotë.””(Kuran, 3:31)

Allahu na paralajmëron në rast se nuk pasojmë të Dërguarin e Tij s.a.v.s.:
“Le të frikësohen ata që kundërshtojnë urdhrin e tij, që të mos i arrijë ndonjë sprovë ose që të mos i godasë një denim i dhembshëm.” (Kuran, 24:63)

Jo vetëm kaq, por Allahu gjithashtu thotë se mosbindja ndaj të Dërguarit të Allahut s.a.v.s. shpie në Kufr (mosbesim):
“Thuaju: “Bindjuni Allahut dhe të Dërguarit!” Në qoftë se kthejnë shpinën, (dijeni se) Allahu, me të vërtetë, nuk i do jobesimtarët.”(Kuran, 3:32)

Allahu nuk ia lejoj asnjëherë besimtarëve që të jenë të pabindur ndaj të Dërguarit s.a.v.s. :
“Nuk i takon asnjë besimtari apo besimtareje të vërtetë që, kur Allahu dhe i Dërguari i Tij vendosin për një çështje, ata të kenë të drejtë të zgjedhin në atë çështje të tyren. Kush e kundërshton Allahun dhe të Dërguarin e Tij, ai me siguri ka humbur” (Kuran, 33:36)

Dhe për të treguar se mospasimi i të Dërguarit të Allahut s.a.v.s. në ndonjë mosmarrëveshje është hipokrizi, Allahu i Lartësuar thotë:
“Ata (hipokritët) thonë: “Ne besojmë në Allahun dhe në të Dërguarin dhe (u) bindemi (atyre).” Pastaj disa prej tyre shmangen, sepse nuk janë besimtarë aspak. Dhe, kur thirren tek Allahu (Libri i Tij) dhe i Dërguari i Tij, që ai të gjykojë midis tyre, një grup nga ata kthejnë kurrizin. Por, nëse e drejta është në anën e tyre, ata vijnë përulshëm. A mos kanë sëmundje në zemrat e tyre apo dyshojnë? Apo
kanë frikë se mos Allahu dhe i Dërguari i Tij do t’u bëjnë padrejtësi?! Jo, por pikërisht ata janë të padrejtët. Ndërsa përgjigjja e vetme e besimtarëve, kur thirren tek Allahu dhe i Dërguari i Tij, që ai të gjykojë midis tyre, është: “Dëgjojmë dhe bindemi”. Pikërisht këta janë të shpëtuarit.” (Kuran, 24:47-51)

PAQE dhe lexim të këndshëm,e All-llahu ua bëftë të mundur kuptimin e saktë e ata që llomotitën le të vazhdojnë sepse jemi mësuar me njerëz të këtill.

[bani]

DO SHKRUAJ HATRI I ATYRE TË TJERËVE TË CILËVE IU INTERESON KJO ÇËSHTJE

Shokët e Profetit s.a.v.s. merrnin rregullat e tyre për çështje të ndryshme të jetës së tyre nga Kurani, të cilën e kishin mësuar nga i Dërguari i Allahut s.a.v.s. Në shumë raste, Kurani flet në përgjithësi pa u fokusuar në detaje. Ndonjëherë ajetet zbrisnin pa ndonjë lidhje ose kushtëzim nga koha, vendi, etj. si një rregull e përgjithshme. Një shembull për atë se çfarë është zbritur në Kuran si rregull i përgjithshëm është Namazi. Kurani nuk përmend sa rekate duhet të bëjmë, ose si të lëvizim gjatë namazit, apo kur janë kohët e namazit. Në mënyrë të ngjashëm Kurani nuk përmend lartësinë e shumës minimale që jemi të obliguar ta japim për zekat, apo kushtet nga të cilat varet pagesa për zekat.
Shumë nga ibadetet (adhurimet) tona nuk mund të praktikoheshin, pa sqarimin e rregullave të tyre, shtyllave dhe kushteve të anulimit të tyre. Për këtë, është një domosdoshmëri kthimi tek i Dërguari i Allahut s.a.v.s. për t`i kuptuar dispozitat e kësaj feje në mënyre të qartë.

Shumë herë Sahabët (shokët e të Dërguarit të Allahut s.a.v.s.) janë ndeshur me raste, për të cilat Kurani nuk përmbante ndonjë regull. Kështu, u paraqit nevoja që t`iu drejtoheshin të Dërguarit të Allahut s.a.v.s. për t`i mësuar rregullat në raste të tilla. Është i Dërguari i Allahut s.a.v.s. i cili është autorizuar nga Allahu për ta mësuar njerëzimin dhe ai i cili është më i dituri në mesin e njerëzve se çfarë kërkon Allahu i Lartësuar nga ne.
Allahu na tregon lidhur me detyrën e të Dërguarit s.a.v.s. ndaj Kuranit, ku Allahu i Lartësuar thotë:
“(Të dërguarit i çuam) me prova të qarta dhe libra. Ndërsa ty (o Muhamed) të zbritëm Përkujtesën (Kuranin), me qëllim që t’u shpjegosh njerëzve atë që u është shpallur dhe që ata të mendojnë.”
(Kuran, 16:44)
Allahu na bëri të qartë se detyra e të Dërguarit të Allahut s.a.v.s. përbëhej nga predikimi i së vërtetës njerëzve dhe zgjidhja e mosmarrëveshjeve mes tyre:
“Ne ta kemi zbritur ty Librin, vetëm që ti t’u sqarosh atyre çështjet, për të cilat ata nuk pajtoheshin, si dhe që të jetë udhërrëfyes e mëshirë për njerëzit që besojnë” (Kuran, 16:64).

Ne jemi të obliguar që të Dërguarin e Allahut ta pasojmë në çdo rregull dhe mosmarrëveshje:
“Jo, për Zotin tënd, ata nuk do të jenë besimtarë të vërtetë, derisa të të marrin ty për gjyqtar për kundërshtitë mes tyre; e pastaj, të mos ndiejnë kurrfarë dyshimi ndaj gjykimit tënd dhe të të binden ty plotësisht.”(Kuran, 4:65)

Allahu në Kuran gjithashtu përmend se të Dërguarit të Allahut s.a.v.s. iu është dhënë Kurani dhe Urtësia që t`ua mësoj njerëzve rregullat e fesë:
“Allahu u ka dhënë besimtarëve dhuratë të madhe, kur u solli një të dërguar nga gjiri i tyre, i cili ua lexon shpalljet e Tij, i pastron nga gjynahet dhe u mëson Librin (Kuranin) e urtësinë (diturinë e thellë fetare), edhe pse më parë, me të vërtetë, ata ishin në rrugë krejt të gabuar.” (Kuran, 3:161).

Për këtë ajet të fundit, shumica e dijetarëve dhe ata që kanë grumbulluar shumë dituri kanë thënë se fjala e përmendur “Urtësi” pranë fjalës “Libër” ka një kuptim tjetër. Është diçka që Allahu i Lartësuar , të Dërguarit të Tij s.a.v.s. i ka dhënë nga dituria për çështje dhe regulla, që nuk mund të arrijnë pjesa tjetër e njerëzimit.
Imam Shafiu, Allahu e mëshiroftë, ka thënë : “Allahu i Lartësuar e ka përmendur shpalljen, çfarë është Kurani dhe Urtësinë. Kam mësuar nga njerëzit e dijës se fjala “Urtësi” e përmendur këtu, aludon në Sunnetin (Traditën profetike) e të Dërguarit të Allahut s.a.v.s.
Kjo është nga mëshira e Allahut, që ka dërguar një mënyrë për të praktikuar atë çfarë është në Kuran”.

Allahu nuk ka përmendur vetëm Librin (Kuran, sh.p.) në ajetin e lartëshënuar, por në Kuran ka përfshirë edhe Sunnetin, që është një tregues për rëndësinë e Sunnetit dhe që jemi të obliguar ta pasojmë atë ashtu siç jemi të obliguar ta pasojmë Kuranin. Vazhdon Imam Shafiu duke thënë: “Fjala “Wa” ( “dhe” që qëndron mes fjalës “Libër” dhe “Urtësi” në ajetin e lartëshënuar) në gjuhën arabe është një lidhëse mes dy fjalëve, që janë të ndryshme. Në të kundërtën fjalia do të ishte e panevojshme dhe Allahu është larg diçkaje të tillë (së kotës, se panevojshmës, sh.p.).

Dhe kur Allahu thotë se Ai do t`iu jap besimtarëve Mëshirë të madhe, Ai nuk do të na jepte asgjë çfarë do të ishte jo e drejtë dhe e vërtetë. Për këtë arsye, kjo Urtësi (Sunneti, sh.p.) duhet të pasohet ashtu siç pasohet Kurani. Allahu asnjëherë nuk na ka ngarkuar të pasojmë dikë tjetër përveç Atë (Allahun) dhe të Dërguarin e Tij s.a.v.s.
Kjo do të thotë se Urtësia është diçka, që na ka ardhur nga i Dërguari i Allahut s.a.v.s. në formë të rregullave dhe thënieve të transmetuara lidhur me legjislacionin.

Për ta sqaruar konceptin e Sunnetit dhe detyrimin tonë për ta pasuar atë, Allahu i Lartësuar thotë:
“Dhe atyre që ndjekin të Dërguarin Tonë, Profetin(Muhamedin a s.) që nuk di shkrim e lexim, të cilin ata do ta gjejnë të shënuar në shkrimet e tyre, në Teurat dhe Ungjill. Ai do t’i urdhërojë ata të bëjnë vepra të mira dhe do t’i ndalojë nga të këqijat; do t’ua lejojë të mirat e do t’ua ndalojë të këqijat, duke i liruar nga barrët e rënda dhe vështirësitë që kanë pasur. Prandaj, ata që do ta besojnë, përkrahin dhe nderojnë atë, duke ndjekur dritën që është zbritur me të, pikërisht ata janë të fituarit.” (Kuran, 7:157)

Përshkak se ky mësim në këtë ajet është përmendur në përgjithësi, rrjedhimisht përfshinë rregullat nga Kurani dhe Sunneti.

Një tregues i fortë për të ndjekur Sunnetin, mund ta gjejmë në ajetet vijuese:
“Çfarëdo që t’ju japë i Dërguari, merreni atë, e çfarëdo që t’ju ndalojë, hiqni dorë prej saj. Frikësojuni Allahut, sepse Allahu, dënon vërtet ashpër” (Kuran, 59:7)
“Bindjuni Allahut dhe të Dërguarit, për të shpresuar mëshirën (e Allahut)” (Kuran, 3:132)

Allahu na ka obliguar që ta ndjekim çdo urdhër të Dërguarit të Allahut s.a.v.s.:
"O besimtarë! Bindjuni Allahut dhe të Dërguarit kur ju thërret drejt asaj që ju jep jetë (drejt besimit)! Dhe ta dini se Allahu ndërhyn midis njeriut dhe zemrës së tij dhe se tek Ai do të mblidheni të gjithë!" (Kuran, 8:24).

Allahu bëri bindjën ndaj Të Dërguarit s.a.v.s. bindje ndaj Tij. Dhe ai bëri që ndjekja e të Dërguarit të Allahut s.a.v.s. të jetë shenjë e dashurisë ndaj Allahut të Lartësuar. Thotë Allahu:
“Kush i bindet të Dërguarit, i është bindur Allahut. Sa për ata që kthejnë kokën mënjanë, Ne nuk të kemi dërguar që të jesh rojtar i tyre.” (Kuran, 4:80)

“Thuaju (o Muhamed): “Nëse ju e doni Allahun, atëherë më ndiqni mua, që Allahu do t’ju dojë dhe t’jua falë gjynahet! Allahu është Falës i Madh dhe Mëshirëplotë.””(Kuran, 3:31)

Allahu na paralajmëron në rast se nuk pasojmë të Dërguarin e Tij s.a.v.s.:
“Le të frikësohen ata që kundërshtojnë urdhrin e tij, që të mos i arrijë ndonjë sprovë ose që të mos i godasë një denim i dhembshëm.” (Kuran, 24:63)

Jo vetëm kaq, por Allahu gjithashtu thotë se mosbindja ndaj të Dërguarit të Allahut s.a.v.s. shpie në Kufr (mosbesim):
“Thuaju: “Bindjuni Allahut dhe të Dërguarit!” Në qoftë se kthejnë shpinën, (dijeni se) Allahu, me të vërtetë, nuk i do jobesimtarët.”(Kuran, 3:32)

Allahu nuk ia lejoj asnjëherë besimtarëve që të jenë të pabindur ndaj të Dërguarit s.a.v.s. :
“Nuk i takon asnjë besimtari apo besimtareje të vërtetë që, kur Allahu dhe i Dërguari i Tij vendosin për një çështje, ata të kenë të drejtë të zgjedhin në atë çështje të tyren. Kush e kundërshton Allahun dhe të Dërguarin e Tij, ai me siguri ka humbur” (Kuran, 33:36)

Dhe për të treguar se mospasimi i të Dërguarit të Allahut s.a.v.s. në ndonjë mosmarrëveshje është hipokrizi, Allahu i Lartësuar thotë:
“Ata (hipokritët) thonë: “Ne besojmë në Allahun dhe në të Dërguarin dhe (u) bindemi (atyre).” Pastaj disa prej tyre shmangen, sepse nuk janë besimtarë aspak. Dhe, kur thirren tek Allahu (Libri i Tij) dhe i Dërguari i Tij, që ai të gjykojë midis tyre, një grup nga ata kthejnë kurrizin. Por, nëse e drejta është në anën e tyre, ata vijnë përulshëm. A mos kanë sëmundje në zemrat e tyre apo dyshojnë? Apo
kanë frikë se mos Allahu dhe i Dërguari i Tij do t’u bëjnë padrejtësi?! Jo, por pikërisht ata janë të padrejtët. Ndërsa përgjigjja e vetme e besimtarëve, kur thirren tek Allahu dhe i Dërguari i Tij, që ai të gjykojë midis tyre, është: “Dëgjojmë dhe bindemi”. Pikërisht këta janë të shpëtuarit.” (Kuran, 24:47-51)

PAQE dhe lexim të këndshëm,e All-llahu ua bëftë të mundur kuptimin e saktë e ata që llomotitën le të vazhdojnë sepse jemi mësuar me njerëz të këtill.

65:10. All-llahu u ka përgatitur dënim të rëndë, atyre pra, kinie frikë
All-llahun o ju të zotët e mendjes. E ju që keni besuar, All-llahu u
zbriti juve shpalljen (Kur'anin).
65:11. Të dërguarin që ua lexon ajetet e qarta të All-llahut për t'i
nxjerrë ata që besuan dhe bënë vepra të mira prej errësirave në dritë.
Kush i beson All-llahut dhe bën vepra të mira, Ai e shpie atë në
Xhennete nëpër të cilët rrjedhin lumenj; aty do të jenë gjthmonë e
kurrë pakëputur. All-llahu i ka dhënë atij furnizim të mirë...

[bani]

(Të dërguarit i çuam) me prova të qarta dhe libra. Ndërsa ty (o Muhamed) të zbritëm Përkujtesën (Kuranin), me qëllim që t’u shpjegosh njerëzve atë që u është shpallur dhe që ata të mendojnë.”
(Kuran, 16:44)
dhe ketu:
“Ne ta kemi zbritur ty Librin, vetëm që ti t’u sqarosh atyre çështjet, për të cilat ata nuk pajtoheshin, si dhe që të jetë udhërrëfyes e mëshirë për njerëzit që besojnë” (Kuran, 16:64).

ketu behet fjale per Kuranin , pasi kurani nuk iu shpall cdo personi personalisht , por muhamedit vetem,
dhe me pas Muhamedi u ben te qarte njerezve se cfare iu shpall atij(muhamedit) per te gjithe njerzit,

Pra Zoti i shpall Muhamedit Kuranin qe me pas ai t'ua shpalle njerezve se cfare jane ajetet e Zotit..pasi Kurani eshte vete i shkoqitur nga Zoti dhe nuk ka nevoje te shkoqitet nga dikush tjeter;

keshtu shpjegohet edhe ky ajet:
11:1. Elif, Lamë, Ra, (ky është) Libër, ajetet e të cilit janë radhitur
(në mënyrë të përsosur, njëkohësisht) edhe shkoqitur nga i Dijshmi i të
gjitha çështjeve në hollësi.

pra ajetet jane te shkoqitura , te shpjeguara , te sqaruara:
54:17. Ne Kur'anin e bëmë të lehtë për mësim, po a ka ndokush që merr
mësim?
54:22. Ne Kur'anin e bëmë të lehtë për të kuptuar, a ka ndokush që merr
këshillë?
44:58. Ne ua bëmë të lehtë atë (Kur'anin) në gjuhën tënde ashtu që ata të
marrin mësim.

[bani]

“Jo, për Zotin tënd, ata nuk do të jenë besimtarë të vërtetë, derisa të të marrin ty për gjyqtar për kundërshtitë mes tyre; e pastaj, të mos ndiejnë kurrfarë dyshimi ndaj gjykimit tënd dhe të të binden ty plotësisht.”(Kuran, 4:65)

marrin Muhamedin si gjykues , per shkak se Muhamedi i permbahej vetem Kuranit:
[28:85] Padyshim, Ai që shpalli Kuranin për ju do t‟ju mbledhë në një takim të
paracaktuar. Thuaj, “Zoti im është tërësisht i vetëdijshëm për ata që i përmbahen
udhëzimit, dhe ata që kanë shkuar në humbje.”
[28:86] Ti as që e ke pritur të të shpallet ky shkrim; por ky është mëshirë nga Zoti yt.
Prandaj, të mos anosh kah mosbesimtarët.
[28:87] As të mos largohesh nga shpalljet e Perëndisë, pasi që të kanë ardhur, dhe i fto të
tjerët te Zoti yt. Dhe kurrë të mos biesh në adhurim idhujsh.
5:48] Pastaj ta shpallëm ty këtë shkrim, me të vërtetën, që konfirmon shkrimet
paraprake, duke i mbizotëruar ato. Të sundosh mes tyre në përputhje me shpalljet e
Perëndisë, dhe mos shko sipas dëshirave të tyre nëse dallojnë nga e vërteta që të erdh ty.
Për secilin prej jush, ne kemi shpallur ligje dhe rite të ndryshme. Po të donte Perëndia, Ai
do t‟ju bënte të ishit një asamble. Por Ai kështu ju vë në test nëpërmjet shpalljeve që Ai i
ka dhënë secilit prej jush. Të garoni në drejtësi. Te Perëndia është fati përfundimtar i të
gjithë juve. Pastaj Ai do t‟ju informojë për të gjitha gjërat që ishit grindur.
[5:49] Të sundosh mes tyre në përputhje me shpalljet e Perëndisë te ti. Mos shko pas
dëshirave të tyre, dhe ruaju që të mos shmangin ty prej disa prej shpalljeve të Perëndisë te
ti. Nëse ata refuzojnë, atëherë dije se Perëndia dëshiron t‟i ndëshkojë për disa prej
mëkateve të tyre. Vërtetë, shumë njerëz janë shpirtligj.
[5:50] A janë ligjet e ditëve të paditurisë që ata kërkojnë për t‟iu përmbajtur? Ligji i kujt
është më i mirë se i Perëndisë për ata që kanë arritur të jenë të sigurt?

[bani]

“Allahu u ka dhënë besimtarëve dhuratë të madhe, kur u solli një të dërguar nga gjiri i tyre, i cili ua lexon shpalljet e Tij, i pastron nga gjynahet dhe u mëson Librin (Kuranin) e urtësinë (diturinë e thellë fetare), edhe pse më parë, me të vërtetë, ata ishin në rrugë krejt të gabuar.” (Kuran, 3:161)

mos i ngaterro gjerat sepse vete Kurani ka ajete qe jane ligj, si edhe ka ajete qe jane dije sepse te dyja i permban ne vetvete Kurani dhe po te jete keshtu edhe ibrahimi duhej te kishte hadithet e veta, si psh ketu;
4:54. A u kanë zili atyre njerëzve për atë që All-llahu u tha nga
mirësitë e Tij? Ne u patëm dhënë pasardhësve të Ibrahimit librin e
sheriatin dhe u patëm dhënë atyre pushtet të madh.

[bani]

“Dhe atyre që ndjekin të Dërguarin Tonë, Profetin(Muhamedin a s.) që nuk di shkrim e lexim, të cilin ata do ta gjejnë të shënuar në shkrimet e tyre, në Teurat dhe Ungjill. Ai do t’i urdhërojë ata të bëjnë vepra të mira dhe do t’i ndalojë nga të këqijat; do t’ua lejojë të mirat e do t’ua ndalojë të këqijat, duke i liruar nga barrët e rënda dhe vështirësitë që kanë pasur. Prandaj, ata që do ta besojnë, përkrahin dhe nderojnë atë, duke ndjekur dritën që është zbritur me të, pikërisht ata janë të fituarit.” (Kuran, 7:157)

kush eshte drita:

[14:1] A.L.R.* Shkrim që e shpallëm te ti, për t‟i udhëhequr njerëzit nga errësira në dritë
– në përputhje me vullnetin e Zotit të tyre – te rruga e të Plotfuqishmit, të Falënderuarit.

[bani]

Një tregues i fortë për të ndjekur Sunnetin, mund ta gjejmë në ajetet vijuese:
“Çfarëdo që t’ju japë i Dërguari, merreni atë, e çfarëdo që t’ju ndalojë, hiqni dorë prej saj. Frikësojuni Allahut, sepse Allahu, dënon vërtet ashpër” (Kuran, 59:7)

lart behet fjale per placken e luftes dhe ndarjen e saj...shiko mire

“Bindjuni Allahut dhe të Dërguarit, për të shpresuar mëshirën (e Allahut)” (Kuran, 3:132)
Allahu na ka obliguar që ta ndjekim çdo urdhër të Dërguarit të Allahut s.a.v.s.:
"O besimtarë! Bindjuni Allahut dhe të Dërguarit kur ju thërret drejt asaj që ju jep jetë (drejt besimit)! Dhe ta dini se Allahu ndërhyn midis njeriut dhe zemrës së tij dhe se tek Ai do të mblidheni të gjithë!" (Kuran, 8:24).

Allahu bëri bindjën ndaj Të Dërguarit s.a.v.s. bindje ndaj Tij. Dhe ai bëri që ndjekja e të Dërguarit të Allahut s.a.v.s. të jetë shenjë e dashurisë ndaj Allahut të Lartësuar. Thotë Allahu:
“Kush i bindet të Dërguarit, i është bindur Allahut. Sa për ata që kthejnë kokën mënjanë, Ne nuk të kemi dërguar që të jesh rojtar i tyre.” (Kuran, 4:80)

“Thuaju (o Muhamed): “Nëse ju e doni Allahun, atëherë më ndiqni mua, që Allahu do t’ju dojë dhe t’jua falë gjynahet! Allahu është Falës i Madh dhe Mëshirëplotë.””(Kuran, 3:31)

Allahu na paralajmëron në rast se nuk pasojmë të Dërguarin e Tij s.a.v.s.:
“Le të frikësohen ata që kundërshtojnë urdhrin e tij, që të mos i arrijë ndonjë sprovë ose që të mos i godasë një denim i dhembshëm.” (Kuran, 24:63)

Jo vetëm kaq, por Allahu gjithashtu thotë se mosbindja ndaj të Dërguarit të Allahut s.a.v.s. shpie në Kufr (mosbesim):
“Thuaju: “Bindjuni Allahut dhe të Dërguarit!” Në qoftë se kthejnë shpinën, (dijeni se) Allahu, me të vërtetë, nuk i do jobesimtarët.”(Kuran, 3:32)

Allahu nuk ia lejoj asnjëherë besimtarëve që të jenë të pabindur ndaj të Dërguarit s.a.v.s. :
“Nuk i takon asnjë besimtari apo besimtareje të vërtetë që, kur Allahu dhe i Dërguari i Tij vendosin për një çështje, ata të kenë të drejtë të zgjedhin në atë çështje të tyren. Kush e kundërshton Allahun dhe të Dërguarin e Tij, ai me siguri ka humbur” (Kuran, 33:36)

Dhe për të treguar se mospasimi i të Dërguarit të Allahut s.a.v.s. në ndonjë mosmarrëveshje është hipokrizi, Allahu i Lartësuar thotë:
“Ata (hipokritët) thonë: “Ne besojmë në Allahun dhe në të Dërguarin dhe (u) bindemi (atyre).” Pastaj disa prej tyre shmangen, sepse nuk janë besimtarë aspak. Dhe, kur thirren tek Allahu (Libri i Tij) dhe i Dërguari i Tij, që ai të gjykojë midis tyre, një grup nga ata kthejnë kurrizin. Por, nëse e drejta është në anën e tyre, ata vijnë përulshëm. A mos kanë sëmundje në zemrat e tyre apo dyshojnë? Apo
kanë frikë se mos Allahu dhe i Dërguari i Tij do t’u bëjnë padrejtësi?! Jo, por pikërisht ata janë të padrejtët. Ndërsa përgjigjja e vetme e besimtarëve, kur thirren tek Allahu dhe i Dërguari i Tij, që ai të gjykojë midis tyre, është: “Dëgjojmë dhe bindemi”. Pikërisht këta janë të shpëtuarit.” (Kuran, 24:47-51)

PAQE dhe lexim të këndshëm,e All-llahu ua bëftë të mundur kuptimin e saktë e ata që llomotitën le të vazhdojnë sepse jemi mësuar me njerëz të këtill.

patjeter qe duhet t'i bindemi te derguarit , pasi te derguarit iu shpall Kurani dhe ai vete pasonte Kuranin qe iu shpall:
Profeti Muhamed , paralajmerimet e Zotit drejtuar njerezimit i tha me Kuran,
Vetëm Kur'ani ishte shpallja qe iu shpall Profetit Muhamed

[6:19] Thuaj, “Dëshmia e kujt është më e madhja?” Thuaj, “E Perëndisë. Ai është
dëshmitar mes meje e teje se ky Kuran* më është frymëzuar mua, që t‟jua predikoj juve
dhe kujtdo që i arrin. Vërtetë, ju dëshmoni se ka perëndi tjerë përkrah Perëndisë.” Thuaj,
“Unë nuk dëshmoj si ju; është vetëm një perëndi, dhe unë mohoj idhujtarinë tuaj.”

[7:2] Ky shkrim(Kurani) të është shpallur ty – të mos ushqesh dyshim për të në zemrën tënde – që të mund të paralajmërosh me të, dhe t‟ua kujtosh besimtarëve.
[7:3] Të gjithë ju të ndiqni çka ju është shpallur(Kuranin) prej Zotit tuaj; mos ndiqni asnjë idhull përveç Tij. Rrallë merrni vesh.

[6:114] A të kërkoj pos Perëndisë si burim ligji, kur Ai ju ka shpallur këtë libër(Kuranin) krejtësisht të hollësishëm?* Ata që e pranuan shkrimin e dinë që është shpallur prej Zotit tënd me të vërtetë. Të mos ushqesh asnjë dyshim.

[5:48] Pastaj ta shpallëm ty këtë shkrim(Kuranin), me të vërtetën, që konfirmon shkrimet
paraprake, duke i mbizotëruar ato. Të sundosh mes tyre në përputhje me shpalljet e
Perëndisë, dhe mos shko sipas dëshirave të tyre nëse dallojnë nga e vërteta që të erdhi ty. Për secilin prej jush, ne kemi shpallur ligje dhe rite të ndryshme. Po të donte Perëndia, Ai do t‟ju bënte të ishit një asamble. Por Ai kështu ju vë në test nëpërmjet shpalljeve që Ai i ka dhënë secilit prej jush. Të garoni në drejtësi. Te Perëndia është fati përfundimtar i të gjithë juve. Pastaj Ai do t‟ju informojë për të gjitha gjërat që ishit grindur.
[5:49] Të sundosh mes tyre në përputhje me shpalljet e Perëndisë te ti. Mos shko pas
dëshirave të tyre, dhe ruaju që të mos shmangin ty prej disa prej shpalljeve të Perëndisë te ti. Nëse ata refuzojnë, atëherë dije se Perëndia dëshiron t‟i ndëshkojë për disa prej
mëkateve të tyre. Vërtetë, shumë njerëz janë shpirtligj.
[5:50] A janë ligjet e ditëve të paditurisë që ata kërkojnë për t‟iu përmbajtur? Ligji i kujt
është më i mirë se i Perëndisë për ata që kanë arritur të jenë të sigurt?

[17:46] Ne vëmë mburoja rreth mendjeve të tyre, për t‟i parandaluar nga të kuptuarit e tij, dhe shurdhim në veshët e tyre. Dhe kur ti predikon Zotin tënd, duke e përdorur vetëm
Kuranin,* ata largohen me neveri.

[6:38] Të gjitha krijesat në tokë, dhe të gjithë zogjtë që fluturojnë me krahë, janë shoqëri si ju. Nuk lam asgjë jashtë këtij libri.** Te Zoti i tyre, të gjitha këto krijesa do të
mblidhen.

[6:115] Fjala e Zotit tënd është e plotë,* në të vërtetë dhe drejtësi. Asgjë të mos i
shfuqizojë fjalët e Tij. Ai është Dëgjuesi, i Gjithëdijshmi.

[7:40] Padyshim, ata që refuzojnë shpalljet tona dhe janë shumë mendjemëdhenj për t‟iu
përmbajtur atyre, portat e qiellit nuk do të hapen për ta, as nuk do të hyjnë në Parajsë në mos kaloftë deveja përmes vrimës së gjilpërës. Kështu i paguajmë fajtorët.

[53:23] Këto nuk janë tjetër pos emra që i shpikët, ju dhe stërgjyshërit tuaj. Perëndia nuk autorizoi blasfemi të tillë. Ata ndjekin hamendje, dhe dëshirat e veta, kur udhëzimi i
vërtetë ka ardhur te ta këtu(ne Kuran) nga Zoti i tyre.


kuptohet qe ata(muhamedanet) perdorin ajete te vecanta per te mbeshtetur teorine e tyre, por qe ne fakt e verteta flet krejt ndryshe...

[28:85] Padyshim, Ai që shpalli Kuranin për ju do t‟ju mbledhë në një takim të
paracaktuar. Thuaj, “Zoti im është tërësisht i vetëdijshëm për ata që i përmbahen
udhëzimit, dhe ata që kanë shkuar në humbje.”
[28:86] Ti as që e ke pritur të të shpallet ky shkrim; por ky është mëshirë nga Zoti yt.
Prandaj, të mos anosh kah mosbesimtarët.
[28:87] As të mos largohesh nga shpalljet e Perëndisë, pasi që të kanë ardhur, dhe i fto të
tjerët te Zoti yt. Dhe kurrë të mos biesh në adhurim idhujsh.

ti nuk ke sjellur argument se pse hadithet qe ia dedikoni Muhamedit jane sipas jush te Muhamedit<
nqs do me thuash se vete Zoti i ka ruajtur , atehere keshtu mendojne edhe shitet qe perdorin hadithe ne lidhje me Aliun qe nuk i kane sunitet , por gjithashtu edhe shiat thone te njejten qe hadithet e tyre jane te sakta,

dhe sipas teje hadithet e sakta dhe te dobeta kush i caktoi njerzit apo Zoti???
nqs Zoti i ka caktuar si te sakta , jam edhe une dakord te ndjek rrugen qe ndjek edhe ti , por perderisa i kane caktuar njerzit se cili hadith eshte Sahih e cili jo , une nuk mund te bazohen ne gjykimin e njerezve e aq me teper qe ne shume hadithe bien ne kundershtim me njeri tjeterin se cili hadith ishte Sahih e cili JO,


ajo qe po ben ti eshte shperdorim i ajeteve te Kuranit per te arritur qellime te caktuara ,
ajetet nuk thone qe do te shkruhen libra te tjere pas Kuranit , por thone qe Muhamedit iu shpall se ka NJE ZOT dhe iu shpall NJE LIBER(Kurani)
Librat e tjere qe i mvishen muhanmedit jane nga djalli.
Udhezimi eshte vetem Kurani
(xhinet thane)[72:13] " `Kur e dëgjuam udhëzimin(Kuranin), besuam në të. Kushdo që beson në Zotin e tij nuk
do i frikësohet asnjë padrejtësie, as vuajtjeve.
paqe !