Lulet e majit per ty

[KUJTIM CAMI]

Zoti Kujtim lotet e NJE femre nuk me bejne kaq pershtypje se pse ne e kemi pak edhe nga natyra tone qe qajme shpesh
por lotet e nje burri nuk mund te ndalojne lotet time
nuk di se cfare te shkruaj me pare.......
secili eshte i lire te beje cte doje po asnjeri ska te drejte te bej nje njeri te vuaj

URIME PER KETE SHKRIM TE BUKUR EDHE PER PENEN TENDE!

HELEN ne radhe te pare te falenderoj per kohen qe ke harxhuar per te lexuar ato qe une shkruaj e dyta te falenderoj per vlersimin qe me beni. Por lotet si te femres dhe te mashkullit njesoj jane dhe nuk duhen harxhuar ne kete menyre.

[KUJTIM CAMI]

Tregim mbreslenes, tregon se si ciftet perballen me problemin qe kane pas martese, aty ku nuk ka besnikeri, komunikim midis dy paleve, tjetri/a shkon te gjeje ngushellim te nje i huaj, keshtu po ate dite kur kjo ndodh, atehere dashuria e pare shuhet.

Tregim me te vertete mbreslenes.


Pergezime per kete tregim Z. Kujtim!

Faleminderit Gloreta per kohen qe ke harxhuar per te lexuar kete tregim.

[KUJTIM CAMI]

Miqte e mi pas nje shkeputje relativisht te gjate rikthehem serisht mes jush per te marre nga ju kritikat tuaja per nje tregim te "ri " ose me mire te them vazhdimin e tregimit te fundit qe ju keni lexuar Ju uroj lexim te kendeshem.

[KUJTIM CAMI]

Mallkimi
(PAS NJË VITI QË PASHË NJË NJERI TË VETMUAR)



Ishte ulur vetëm në tavolinën e tij të preferuar dhe vazhdonte të pinte. Ishte i dehur po shumë i dehur ama.
-E kam shok ta marrë djalli dhe nuk bën t’a lë kështu. Edhe pse kam bërë fjalë me të prap shok e kam.-i thashë Helenës, gruas time.
-Nuk e kam parë kurrë në këtë gjëndie-tha ajo dhe pasi më mori nga dora çantën që kisha bërë pazar vazhdoi- mirë bën ta marësh e ta çoshë në shtëpi.
-Në shtëpi më prit –i thashë dhe u largova në drejtim të barit ku rrinte Dani shoku im.
Me Danin njiheshim që fëmijë. Shquhej për djalë çapkën, si me thënë ishte i forti i shokëve, dhe vërtet ishte i tillë. Jeta me të ishte treguar, e rreptë sepse prindërit e kishin lënë të vogël shumë, por edhe pak dorëlëshuar në aspektin financiar. Kishte para dhe shumë bile. Çdo gje e zgjidhte sa hap e mbyll sytë por vetëm me para ama.
Dani ishte i martuar e kishte një djalë .Zana ,e shoqia e Danit ,ishte me gjithë kuptimin e fjalës zonjë. Një grua shumë e bukur dhe fisnike. Dani para disa kohësh filloi të merrej me një femër tjetër. Një grua e martuar me tre fëmijë. Edhe ajo ishte shumë e bukur. Unë me thënë të drejtën nuk qeshë dakort me këtë gjë që kur Dani ma tregoi. Por ai mu përgjigj- O anadollak, o njeri i shekujve të shkuar. Kjo është në modë sot. Të keshë dashnore është krejt normale.
-Si krejt normale .....-thashë unë- të lësh pasdore familjen tënde?
-Po kush të tha mor dak që lë pasdore familjen-Tha ai duke qeshur me ironi. E më pas vazhdoi- Nuk ju mungon asnjë gjë në shtëpi.......!
-Po-e ndërpreva unë- ju mungon babai dhe burri.
Debatuam pak dhe e pashë që Danit i ngeli pak hatri sepse në ditët në vijim sikur u ftohëm pak.Me thënë të drejtën mua më ngeli hatri për fjalën”ANADOLLAK”.
Po shiheshim përditë e më rrallë dhe ja sot ku e shoh këtu të dehur të degraduar.
E shoh ashtu siç kurrë në jetë nuk e kisha parë.
U afrova tek tavolina dhe u ula i bëra shënjë kamarierit të mos sillte më asgjë veç llogarisë.
-Dani boll ke pirë. Ikim tani.
Ngriti kokën më pa në sy. U habita nuk e kisha parë kurrë Danin kështu,sytë i ndrisnin mbase dhe nga loti mbase dhe nga ndonjë inat.
-Dani çfarë ka ndodhur-thashë unë i habitur.
-Hataja – tha ai
-Hajde dalim-i thashë .
-Jo,jo miku im –tha ai e pasi fshiu sytë vazhdoi- duhet të të tregoj gjithçka. Sepse ti je shoku im më i mirë.
-Hajde dalim e rrugës mi trego të gjitha- i thashë.
-Dalim dalim por unë sonte dua të flas shumë por dhe të shfry shumë-tha ai. Pasi u përcoll vazhdoi- Por nuk dua të më shohin në këtë gjëndie. Ndaj më gjej një vënd ku të fshifem e të shfryj e shaj sa të dua.
-Ok ikim në shtëpi tek unë-thashë unë. Dhe desha të vazhdoj por ai më shtrëngoi fort tek krahu dhe po me forcë më ktheu nga vetja dhe më tha:
-Si .....ti më pranon mua në shtëpi???!!!
-E pse jo! Dani jemi shokë. Nuk është hera e parë që ti vjen në shtëpinë time- thashë unë.
-Unë jam bastard. Unë jam i keq. Unë jam......-desh të vazhdonte por unë e ndërpreva
-Kushdo qofsh je shoku im.
-Jo,jo më vjen zor nga Helena se jam i dehur- tha ai
- Je dakort t’i them të vejë me gjithë fëmijët nga Zana dhe ti thotë se ne sonte do bëjmë një festë burrash tek shtëpia ime?-thashë unë
-Je i madh daku je i madh-tha ai dhe më hodhi dorën në qafë.
I telefonova Helenës dhe i shpjegova se çfarë duhet të bënte. Gjatë gjithë rrugës ai vetë shfrynt. Dukej se kish një brengë të madhe brënda vetes. Mezi hecte por ajo copë rrugë që bëri më këmbë në ajër të pastër sikur e kthjelloi dhe e lehtësoi disi. Sapo hymë në shtëpi u lëshua mbi divan, unë mendova se do të qante por ai vetëm shfrynte dhe diçka pëshpëriste me vete. E lashë që të qetësohej. Kur e pashë të qetësohej i zgjata një cigare dhe i thashë:- Ej shoku këtu erdhëm për të folur dhe jo për të shfryrë. Ndaj mjaft më bëre si kalama se nuk po të njoh kështu si po bën ti.
-Ah.........!- bëri ai.
Ndezi cigaren dhe mori frymë thellë si për tu qetësuar. Dhe filloi të trgonte:
-Ti e di për Laurën, të dashurën time.
-Po- thashë unë.
-Kam pirë shumë sonte o shuku im-tha ai dhe pasi fiku cigaren vazhdoi:
- E doja shumë dhe për të bëja gjithçka. Kam bërë shumë shoku shumë. Jam dëfryer me të,e kam ndihmuar si me para dhe në jetën e përditëshme. Ajo më thoshte se kish një burrë që s’e nxirrte “qimen nga qulli” dhe unë bëja shumë për të. I gjeta dhe e rregullova në punë atë dhe burrin e saj. Ajo çmëndej për mua por që të jem i sinqertë dhe unë çmendesha për të. –përfundoi ai.
Ai po heshtëte. Mbase kujtonte çastet e bukura me të po mbase dhe po i rëndiste ato që kishte në kokë. Duhet të ishin shumë si çastet e bukura dhe ato që ai donte të thoshte sepse pauza qe shumë e gjatë. Ndërkohë që bënte pauzën ai i kish ngulur sytë në një pikë dhe nuk i shkëputi deri sa unë i zgjata një tjetër cigare.
Dhënia e cigares sikur e shkundi,e zgjoi. Dhe ai pasi ndezi cigaren vazhdoi:
-Para disa kohësh i shoqi i saj e mori vesh lidhjen tonë. Kapi një sms që i dërgoja asaj.
U shkëputëm. Por......unë nuk rrija dot pa të por edhe ajo nuk rrinte dot pa mua. Burri po i bëhej mbytës,sipas saj.
Ai me xhelozinë e tij nuk po e linte rehat. Ajo nuk ndihej e qetë. U vura në veprim. Fillova t’a ndihmoj në të gjitha aspektet. Në të gjitha më kupton.
Por sot.............!- ai sërisht heshti.
Nuk i fola. Mendova më mirë ta lë të qetë. Kur të jetë gati le të fillojë.
Ai heshti një copëz here. U ngrit e filloi të lëvizte nëpr dhomë.
-Daku a ke ndonjë gjë për të pirë?-tha ai.
-Boll ke pirë.-i thashë unë.
-Të lutem diçka se nuk jam siç isha. Jam më mirë tani- tha ai dhe më pa me ca sy që më thyen.
-Ok.-thashë unë dhe vajta tek frigoriferi për të marrë pak raki të mirë që e ruaja për vete, për të pirë ndonjë kupë ndonjëherë. I mbusha atij një gotë dhe për vete shtiva pak. Ai pasi ktheu një gëllenjkë ndezi dhe një cigare u mbush fort me fryme sikur do ta thosh me një frymë atë që kishte për të thënë . Më pa drejt e në sy dhe vazhdoi:
-Sot në mëngjes si gjithnjë vajta të pi kafen. Sapo e kisha marrë kafen hyn në derë Ai burri i Laurës. Erdhi drejt e tek unë në tavolinë. Njëherë mendova se mos kishë ndonjë mëndie të keqe por e pashë në fytyrë që nuk do bënte as sherr e as skena.
U ul në tavolinë duke më thënë vetëm një “mirmëngjes” të thatë. Nuk po e kuptoja se ç’kish ndërmënt të bënte por edhe unë nuk po e shihja e flisja sepse nuk dija ç’ti thosha.
-Dani ti nuk i ke prindërit apo jo? Më tha ai.
-Jo-ju përgjigja shkurt unë
-Nga se kanë vdekur?
-Aksident me makinë.
-A e ke ndierë mungesën e tyre ndonjëherë- vazhdoi ai
-Sigurisht- ju përgjigja unë.
-E në momentet që të janë dashur a ke mallkuar Zotin që ti mori?-tha ai.
-Po..... edhe ka qëlluar-ja ktheva unë.
- Po mirë ti Dani pse do që në një moment fëmijët e mi të të mallkojnë ty? Sepse je ti që do t’i lëshë o pa nënë o pa babë. Dhe më e keqja është se ti i kërkon por e di ku i ke. I ke në varreza. Po fëmijët e mi nuk do të kenë asgjë ku të ngushëllohen ndaj do të të mallkojnë ty. Dhe dije se mallkimi i fëmijëve jetim me prindër gjallë është i rëndë.
Kaq më tha dhe iku.
Ai iku ndërsa mua më kaluan si një film përpara syve ditët kur unë kërkoja babanë për një këshillë dhe nuk e kisha kërkoja nënën për një pjatë gjellë dhe nuk e kisha.
O Zot se e vështirë ishte.-përfundoi Dani.
Ktheu sërisht nga rakia në gotë dhe i mbërtheu sërisht sytë në një pikë dhe pëshpëriti me vete: -S’e nxierr qimen nga qulli thoshte ajo.........! Hë hë!..........!Ai ishte goxha burrë e jo ****!
-Ej- i thashë unë- fol me mua jo me vete.
-Ah po !-tha ai si i rizgjuar- A e kupton shoku im ai ishte burrë zotni e jo kot fare siç më thoshte ajo. Dhe ti kishe të drejtë kur më qortoje.-tha ai dhe uli kokën sepse mbase i erdhi zor kur kujtoi debatin tonë.
-Tani e kuptoj sa pas dore kam lënë familjen time-tha ai dhe më pa në sy.
Pasi ktheu dhe një gllënjkë tjetër vazhdoi:- Nuk të dëgjova ty atëhere. Ndaj sot të them që ti je shoku im më i mirë.
-Po tani tani çfarë do të bësh- thashë unë.
-Do të telefonoj Laurën dhe do t’i them që bashkë nuk do të takohemi dhe të lutem fshije numrin tim. Përkushtoju familjes tënde, burrit tënd se ishte njeri i mirë.
Ajo të bëjë si të dojë unë e vendosa-tha Dani e pasi ktheu me fund gotën ndezi sërisht një cigare vazhdoi- E mbylla. Kam bërë shumë mëkate dhe padyshim që për çdo mëkat kam marrë dhe shumë mallkime por këtë mallkim s’do mund ta shlyej dot.
O shoku im ka mallkime e MALLKIM.

[Xhenet.M.S.]

Nderimet e mia Z.Cami,eshte kenaqesi te lexoj perseri shkrimet e juaja mbreselenese!

[KUJTIM CAMI]

Nderimet e mia Z.Cami,eshte kenaqesi te lexoj perseri shkrimet e juaja mbreselenese!

Faleminderit per komplimentin Xhenet.

[KUJTIM CAMI]

NJË DITË

Në një ditë ......, a e ke pyetur ndonjëherë veten se çfarë ndodh në një ditë.......?Në një ditë.........ka që lindin dhe dhurojnë një gëzim të pafund, por ......një fatkeqësisht “ikën” dhe sjell një dhimbje pafund... Ka që bien... Ka që ngrihen...Dikush qeshe atë ditë por...dikush dhe qan. Një dashuron ..... një tradhëton..... Dikush qiellin e sheh veç të kaltër e dikush tjetër po në të njënjtin vënd e sheh veç zi..........! Në një ditë sa gjëra ndodhin.... Po qe se je ti i lumtur she veç fytyra të qeshura në çdo cep. E nëse i mërzitur je ul sytë s’di ku i fsheh. Duhet ta dish që në një ditë jeta jote mund të ndryshojë...... E atëhere kujtohu...... merr e jep dashuri , Respekto, Qesh, e ji i lumtur .......gjej forcën për të buzëqeshur edhe në ditët me të errëta sepse në një ditë ndodhin shumë gjëra aq shumë sa dhe ti një ditë do të jeshë pjesë e atyre gjërave që ndodhin ATË DITË........ !

[KUJTIM CAMI]

SI TA BËSHE TË LUMTUR NJË FEMËR.



Për ta bërë të lumtur një femër duhet shumë pak. Vetëm pak. Duhet të jeshë:
-MIK
-SHOK
-DASHNOR
-VËLLA
-BABA
-MËSUES
-EDUKATOR
-GUZHINIER
-NDËRTUES
-HIDRAULIK
-MEKANIK
-ARKITEKT
-STILIST
-SEKSOLOG
-GJINEKOLOG
-PSIKOLOG
-ORGANIZATOR
-BABA I MIRË
-SHUMË I PASTER
-SIMPATIK
-SPORTIV
-I AFRUESHËM
-I KUJDESSHËM
-KAVALIER
-INTELIGJENT
-KRIJUES
-I ËMBËL
-I FORTË
-TOLERANT
-AMBICIOZ
-I ZOTI
-KURAJOZ
-I VENDOSUR
-I BESUESHËM
-I RRESPEKTUESHËM
-I APASIONUAR
-TË DISHË TË BLESH
-TË MOS KRIJOSH PROBLEME
-MOS SHIKOSHË TË TJERA
-MOS JESH XHELOZ (POR EDHE TA NDJEKËSH MBRAPA)
-TË INTERESOHESH VETËM PËR FAMILJEN E SAJ
-TI JAPËSH HAPSIREN E SAJ.( TË MOS E PYESËSH KURRË KU SHKON)
-TË MOS HARROSH DATAT (DITËLINDJE,FEJES,MARTES, TAKIMIN E PARË ,PUTHJEN E PARË,KUR MBAROI SHKOLLËN ,KUR FILLOI TË MESMEN…..etj)
Por fatkeqësisht edhe sikur ti zbatoni të gjitha këto rregulla nuk ju jap 100% siguri që do ta bëni të lumtur sepse AJO një ditë mund të ndihet e shtypur e pa hapsirë dhe kështu që shkon me të parin që i del përpara, qoftë ky pianec,hajdut,drogmen,përdhunues,kriminel.
Mjaft që të jetë i pasur dhe të ketë një makinë. Ah se përpak harrova kushti numër 1 është TË JESH SHUMË SHUMË I PASUR.
Mbase kjo do të jetë arsyeja përse ZOTI thotë:- DUAJE. Dhe nuk thotë kurrë:-FALI SHPIRTIN DHE ZEMRËN.

[KUJTIM CAMI]

Pershendetje miq te Forumit Shqiptar . E di qe kam munguar dhe per kete kerkoj ndjes por tani kam ardhur me dy tregime te reja. Pres nga ju verejtjet dhe sygjerimet tuaja. FALEMINDERIT.

[KUJTIM CAMI]

Të lutem ……..
Gjatë gjith javës nëpër qytet nuk kish fjalë tjetër veç se për sportin , për ndeshjen e të djelës. Në të gjithë Italinë diskutohet shumë për futbollin por në qytetin ku unë banjo është shumë e eksagjeruar , qytet i vogël, mbase dhe kjo ndikon. Por këtë vit ndikoi dhe ajo që ekipi ishte mire dhe pretendon te hyjë në seria A. Hajd më thashë . Do të shkoj dhe une. Takova Nikun , një shqiptar që është shumë tifoz, i kërkova të më gjente dhe mua një biletë meqë ishte si të thuash finalja.
Të dielën gjithë qyteti ishte në festë të gjithë mezi prisnin orën e ndeshies.
Hymë në stadium të dy me Nikun. Zumë vëndet tona. Ekipet dolën në nxemie. Papritmas shoh të dale i vehur me uniformë sportive djali i Nikut!
- Niku djali jot është ai ? – Pyeta unë i habitur .
- Po – u përgjigj Niku.
Unë prita që Niku të thoshte ndonjë gjë më shumë por ai heshti dhe u përqëndrua tek tek fusha sikur atje të kish filluar ndeshja kur aty nuk kish gjë tjetër veç disa nga rezervat qe as ata nuk vraponin por rrinin më këmbë e flisnin me njëri tjetrin.
- Ej me ty po flas – thashë unë . Dhe e kapa Nikun për krahu- Pse nuk më ke thënë që ke djalin me ekipin ?
- Po s’ka rënë rasti – më tha ai.
Në këtë moment hyri në stadium Ladi një tjetër shqiptar shumë tifoz pas futbollit. Ai me Nikun njiheshin me njëri tjetrin që në Shqipëri. Ladi sapo hyri ja dha një të bërtitur u bashkua me disa tifozë të tjerë e filluan të bënin shaka . Ladi u përshëndet me ta dhe u afrua aty tek ne. Përplasi dorën me Nikun e pastaj më përshëndeti mua. U ul afër meje.
- Nik – tha Ladi- sot si thua do të luaj Besi….?
- Mbase – tha Niku.
Po dukej hapur që ishte i tensionuar.
- Ore çfarë ka ky?- pyeta unë Ladin
- S’di gjë ti – tha i habitur Ladi?
- Jo . Të betohem – thashë unë .
- Niku ka lojt vetë futboll, dhe ka qënë shumë i mire bile ka qënë me kombetaren . Por……….- dhe Ladi bëri një heshtje si për të rikthyer memorien. Ndezi një cigare e pastaj vazhdoi- Niku ka qënë AS por ja shkatërruan karierën për një orë elektronike …….
- Çfar thua – thashë unë i habitur.
- Po ,po – Tha Ladi dhe u mbush me fryme shume fort e pastaj vazhdoi- Hë qentë i morën një talent futbollit shqiptar . Nuk e mbaj mënd se ku lunate kombëtarja dhe Nikut një shqiptar i arratisur i fal një orë elektronike. Dhe për këtë ja shkatërruan karierën. Nuk e lane më të lunate futboll. Ai – vazhdoi Ladi- e ka ëndër që djali i tij të bëhet futbollist.
Ladi heshti dhe e vura re që edhe ai ishte tensionuar.
- Po ja pra djali qënka në ekip-thash unë.
- Ah mor mik – tha Ladi- Ai është shumë i mire edhe pse i vogël por mbase nga presioni që po i krijohet nuk po arrin të shprehet…… ose mbase se është i huaj nuk po e futin në lojë. Dhe kjo or mik e nervozon shumë Nikun – përfundoi Ladi.
Po shihja Nikun dhe po mundohesha të lexoja çfarë thoshte fytyra e tij por ajo ishte e akullt dhe nuk po mund të lexoja asnjë shkronjë e jo fjalë.
Ndeshja kish filluar por unë nuk po e shihja fare sepse më goditi fort ngjaria e Nikut. Thirrjet e tifozëve here pas here më shkundnin e më zgjonin , më shkëpusnin fillin e mendimeve e ndaj vendosa të filloj të jem në stadium .
Ndeshja me vërte ishte interesante me sulme nga të dyja skuadrat por rezultati vazhdonte të ishte ai i fillimit. Skuadra vëndase , që unë e quajta “skuadra e Besit” dukej që ishte më e mire por dhe e pa fat sepse topi disa here kish goditur në shtyllë.
Më pushim unë fola sërisht me Ladin për Nikun dhe aim ë tregoi shumë histori të tij . Por unë doja të dija më shumë rreth djalit të tij ,Besit. Dhe Ladi më tregoi shumë gjëra dhe për të dhe unë filova të lutem që tranieri ta fuste në fushë Besin por ç’e do se ai nuk më dëgjonte mua.
- Niku mos u mërzit – I thashë unë – do ta futë edhe Besin.
- Kur – tha ai – Kjo është ndeshja e fundit po qe se nuk e fut as sot…………….s’ka shance më.
- Ej Ladi – thashë unë- si duhet të dalin sot këta?
- Ju duhet se s’bën fitorja o shoku se ndryshe “mirupafshim seria A”- tha Ladi.
- Aha !- thashë unë.
Filloi pjesa e dytë . Tifozeria ishte ndezur edhe më shumë . Skuadrat gjithashtu . Por skuadra e Besit ishte hedhur totalisht në sulm por prap pa rezultat. Minutat kalonin e tensioni shtohej .
Një nga ata që ish ulur pranë praë nesh pyeti Ladin :- Ej po pse nuk e fut në lojë ky budalla trainer atë sulmuesin e gjatë?
- Është i dëmtuar – tha Ladi e pasi kroi kokën vazhdoi- sulmues ka vetëm këta të dy që ka në lojë dhe atë Shqiptarin.
- Kë mo atë të voglin- tha me përçmim ai që ish ulur pranë.
- Po ,po – tha Ladi.
- Po ku bën aim or mik
- Më fal – ndërhyra unë- se nuk ju njoh .
- Mikele quhem – tha ai
- Gëzohem. Po ti nuk e njeh dhe nuk e ke pare asnjëherë Besin, keshtu e quajn atë Shqiptarin e vogël- thashë unë dhe nuk i lashë kohë që të fliste por vazhdova- ndaj mos fol ashtu për atë.
- Kërkoj ndjesë miku im – tha Mikele – por nuk e kemi pare kurrë.
Ndekohë pashë Ladin të hidhej përpjetë .
- Ç’pate ore ?– thash unë.
- Nuk e sheh . Nxorri në nxemie Besin. – Tha Ladi dhe filloi të bërtiste si i marrë.
Mua sytë më shkuan instiktivisht tek Niku. Ai ish zbehur i tëri. Kish vënë duart përpara gojës dhe mua mu duk se ai po lutej. Mu duk si një sopë shkëmbi e rrokullisur nga maja e malit e që kish zënë vend aty në shkallët e stadiumit. Sa vinte e zbehej ne fytyrë thua se dikush I kish dhënë nj dorë me gëlqere dhe ajo sa vinte e thahej. Pas pak minutash tranieri thirri Besin dhe po i jepte udhezimet e fundit. Besi u afrua tek arnitri i katërt. Në momentet përpara se të hynte në fushë ktheu kokën nga tribuna ku ishim ulur ne. Mua mu duk sikur aiu këkoi bekimin e Nikut. Dhe ai ,Niku, bëri një shënjë që për mua i tha shko bir e ke bekimin. Unë nuk po shihja më se ku ish topi por vetëm ku lëviste Besi . Një here shihja Besin e njëherë Nikun më dukej sikur dhe Niku ish në fushë sepse dhe frymëmarrja e tij ishte vështirësuar. Minutat kalonin e tensioni shtohej. Aty afër fundit Besi dha një pasim që elektrizoi gjithë stadiumin por shoku i tij nuk e shfrytëzoi. Gjyqtari i katërt ngriti tabelën dhe tregoi që kish dhe 4 minuta shtesë. Skuadra mike po provonte të administronte lojën në një moment njëri prej mbrojtësve u shpërqëndrua pak dhe Besi shumë i vëmëndshëm i rrëmben topin dhe lëshohet përpara drej portës . Instiktivisht sytë më shkuan tek Niku edhe ai mu duk sikur u lëshua në sulm . Unë një sy po e mbaja tek Besi e një tek Niku Besi ish lëshuar përpara si një shqiponjë dhe vraponte me një siguri të habitëshme ndërs Niku filloi të fliste me vete.
- Të lutem bir vrapo. Të lutem vrapo edhe për mua. Të lutem realize atë që humba unë . Të lutem , të lutem, të lutem për ëndërën time bir të lutem ………..- thoshte me zë të lartë Niku dhe sytë i shndrisnin- të Lutem Besi të lutem bëj atë që s’munda unë……..
Besi shmangu ndërhyrjen e një mbrojtësi duke bërë një rrotullim. Dhe sapo u kthye goditi topin me shumë force . Topi mori një trajektore të çuditëshme dhe përfundoi pikërisht aty ku bashkohen dy shtyllat dhe topi prek rrjetën.
Goooooooooooooooooooool ushëtiu stadium dhe të gjithë ishin në delir veç unë po shihja Nikun . Ai kishte kaluar në super delir .
- Më fal sërisht- tha Mikele. E duke me tërhequr për krahu më trgoi Nikun- Ky ç’ka që bërtet sikur të kishte shënuar ai?
- Nuk e di .- i thashë . Ja preva shkurt sepse më duhej kohë ti tregoja një histori të gjatë 50 vjet.
Besi pasi pa topin që u prplas në rrjetë vrapoi në drejtim të tribunes ku ishim ulur ne dhe hoqi bluzën . Poshtë saj kish një bluzë tjetër ku shkruhej shqip “ BABI SOT SHËNUAM TË DY. KY GOL ISHTE PËR TY BABI” Mu mbushën sytë me lot dhe mua e jo me Nikut. I ktheva sytë nga ai dhe pashë atë , Nikun, të përlotur që thoshte: - Faleminderit bir ma realizove ëndërën. Tani vazhdoje të lutem vazhdoje bir…………………



Gusht 2013