Cila fe ka perputhshmeri me te madhe me shkencen?!!

[jarigas]

I shkoj koha Gazit ne forum duke bere haaaahahahahahahh

...ahahahhahah....gazin ma shtojne gomaret qe pellasin pa pushim....ahahahahhaahh....

[qeveriablu]

Në Kuran, i cili u shpall katërmbëdhjetë shekuj më parë, në kohën kur shkenca e astronomisë ishte akoma primitive, zgjerimi i universit përshkruhet në këtë mënyrë:

“Ne me forcën tonë e ngritëm qiellin dhe Ne e zgjerojmë atë. “ (Edh-Dharijat 47)

Eshte interesant gjer ku mund te shkoj imagjinata e njeriut...
Te interpretosh "Ne me forcen tone e ngritem qiellin dhe ne e zgjerojme ate" sikur zgjerim konstant i univerzit. Cka eshte edhe me keq e quan argument !
Ne cilin ajet kuranor spjegohet univerzi ne kuptimin e sotem ,ndegjo Qielli=univerzi apo behet fjale per interpretim te lire te fjalive qe te shkoje uji ne mullirin tend ?
Apo si qe ajo thenia Muhamedane "Yjet jane me afer tokes se sa Hena "

Lol,meqenese mirresh me kesi gjerash mund te me citojsh ndonje ajet qe spjegon - mbaresimin artificial,fluturimet me avion,energjin berthamore,nendeteset .... etc etc.....
Meqenese kurani eshte i mbushur me njohuri shkencore perse keto i zbulojne shkencetaret perendimor e jo ato islamik... ju jeni ne perparesi sepse cdo dite e lexoni ate text .
Kurani dhe shkenca ajoj

[ricky_ch]

Eshte interesant gjer ku mund te shkoj imagjinata e njeriut...
Te interpretosh "Ne me forcen tone e ngritem qiellin dhe ne e zgjerojme ate" sikur zgjerim konstant i univerzit. Cka eshte edhe me keq e quan argument !
Ne cilin ajet kuranor spjegohet univerzi ne kuptimin e sotem ,ndegjo Qielli=univerzi apo behet fjale per interpretim te lire te fjalive qe te shkoje uji ne mullirin tend ?
Apo si qe ajo thenia Muhamedane "Yjet jane me afer tokes se sa Hena "

Lol,meqenese mirresh me kesi gjerash mund te me citojsh ndonje ajet qe spjegon - mbaresimin artificial,fluturimet me avion,energjin berthamore,nendeteset .... etc etc.....
Meqenese kurani eshte i mbushur me njohuri shkencore perse keto i zbulojne shkencetaret perendimor e jo ato islamik... ju jeni ne perparesi sepse cdo dite e lexoni ate text .
Kurani dhe shkenca ajoj

O i gjorë,
e ke pyetur veten ndonjëherë numrat që llogarit pse quhen arabe?

Ti mendon se islamikët nuk i kanë kontribuar shkencës
nga se e ke bllokuar dhe të larë trurin me doktrina
të ndyta.
Mos ta teproj por gjysma e vatikanit është e mbushur me dijenitë
që janë vjedhur nga bota arabe.
Gjithashtu sikur të kishe kërkuar info për njohuritë
e tyre me siguri do të kishe gjetë, por çfarë tju bëjë
që kokën veç me inat e kishit të mbushur.

Sa për ilustrim shikoji këto video dhe e kupton se kush ta fali matematikën!


(5 pjesë)


2 pjesë



12 pjesë

[bani]

Eshte tashme e perkthyer ne shqip Mrekullia Matematikore e numerit 19 ne Kuran, por qe fatkeqesisht njerezit jane me shume te epur per debat sesa per te pare faktet ,
me ndryshimin qe personi qe e solli kete mrekulli deklarohet qe eshte i derguari i Zotit per te shpallur se Islami i sotem eshte jashte rruges se Perendise, po ashtu edhe Krishterimi e te gjitha fete me rradhe qe permenden ne "SONDAZHIN" ME SIPER" ,

Mrekullia matemmatikore e numerit 19 ne Kuran

[Shpend Hajdari]

KUR`ANI DHE SHKENCA

Falënderimi i takon All-llahut, bekimi dhe paqja qofshin me mësuesin, me Muhammedin, të Dërguarin e All-llahut, i cili i solli dobi njerëzisë, me familjen, shokët dhe me ata që ndoqën udhëzimin e tij.

All-llahu xh.sh. në një ajet kur`anor thotë: “Ne atyre (mohuesve) do t’ua dëftojmë argumentet tona në horizonte, si dhe në vetveten e tyre, derisa t’u bëhet plotësisht e qartë se ky (Kur’an) është i vërtetë. Vallë a nuk të mjafton ty që Zoti yt është dëshmues i çdo gjëje “ (Fussilet 53)

Ndërsa Pejgamberi s.a.v.s. na nxit që për të arritur dituri duhet që të kërkojmë kudo qoftë. Në një hadith thuhet: “Kërkonie diturinë prej djepit deri në varr”.

Islami si mesazh i fundit hyjnor drejtuar njerëzimit, riktheu në mënyrën më madhështore nderin dhe dinjitetin e përdhosur me shekuj të qenies njerëzore. Konfirmoi vlerat e mirëfillta të tij duke e sjellë atë në piedestalin, që në realitet edhe e meriton si qenie, të cilës All-llahu i Plotfuqishëm ia besoi mëkëmbësinë e Tij në tokë.

S’ka dyshim se Krijuesi i Gjithësisë e dalloi njeriun nga të gjitha krijesat tjera me dhuntinë e të menduarit dhe të të logjikuarit, e mendja si bazë dhe themel i mësimit dhe arsimimit, sipas Islamit është instrumenti më i fuqishëm për realizimin e aspiratave dhe idealeve njerëzore. Ajo është dhurata më e çmueshme dhe më madhështore e Zotit, që njeriun e lartësoi mbi të gjitha krijesat e gjalla në tokë. Nisur nga ky fakt, njeriu duke shfrytëzuar këtë dhunti hyjnore arriti kulturë dhe qytetërim. E qytetërimet mbesin të përjetshme për aq sa ato i ofrojnë njerëzimit gjurmë që nuk zhduken as treten në çdo lëmë qoftë; shkencore, morale a materiale.

S’ka dyshim se Islami është një fe vizionare, gjithpërfshirëse, vizioni i së cilës është relevant për çdo aktivitet dhe për çdo përpjekje njerëzore, qoftë fizike, shpirtërore, shoqërore, ekonomike, politike a kulturore.

Islami i dha impulse të reja invencionale dhe kreativitet mendimit njerëzor. Muslimanët, të prirë nga ndjenjat arsimdashëse, burimin inspirativ të të cilave e gjenin përherë në ajetet kur`anore, e kuptuan shumë drejt porosinë e All-llahut xh.sh. Ajetet e shumta që flasin për diturinë dhe për dijetarët, inspiruan mendjet më të ndritura islame që të shkruajnë me penat e tyre vepra e vepra të çmuara e të vlefshme, që për shumë shekuj me radhë shërbyen si literaturë burimore për shkencën e atëbotshme botërore.

Është e pamohueshme se qytetërimi dhe kultura islame luajtën një rol kyç dhe determinant në historinë e progresivitetit njerëzor, duke i dhuruar njerëzimit kulturë, dije e shkencë. Këto vepra të tyre të shkruara në lëmenj të ndryshëm shkencorë si nga lëmi i medicinës, filozofisë, logjikës, astronomisë, fizikës, kimisë dhe matematikës, edhe sot, me një admirim e respekt të thellë lexohen dhe vlerësohen lartë nga studiuesit e ndryshëm shkencorë.

Para se të hyjmë në një elaborim më të thukët të temës në fjalë, është e udhës që të njihemi më për së afërmi me vetë Kur’anin, si fjalë e zbritur e All-llahut, se ç’përmban ky libër i shenjtë, a është libër thjesht legjislativ për vënien e normave të jetës njerëzore apo është edhe libër që nxit në zbulimin e shumë sekreteve të kësaj ekzistence, të cilën mjerisht ende fare pak e njohim. Çuditërisht shumë gjëra që na rrethojnë, shumë procese qe ndodhin në ne dhe rreth nesh, ende janë të mbuluara me perden e fshehtësisë dhe janë ende të pakapshme për mendjet tona.

Kur’ani pa dyshim është fjalë e All-llahut – Kelamull-llah, i cili në formë të shpalljes iu dërgua Muhammedit a.s. përgjatë 23 viteve, me qëllim që njerëzimin ta nxjerrë nga errësira dhe injoranca, për ta shpënë në dritën e së vërtetës.

Mendimi kuranor është shumë i gjerë, i thellë, universal dhe analizuar nga çdo aspekt i pashterrshëm. Ai me bukurinë e të shprehurit, me thellësinë e mendimit në zbërthimin dhe shpjegimin e të gjitha çështjeve që ngërthen në vete, paraqet vlerën mbinjerëzore, dhe si i tillë për muslimanët ka qenë, është dhe do të mbetet mendim i gjallë i realitetit nga njëra anë, dhe fuqi nxitëse e zhvillimit e të thellimit të mendimit kreativ në jetën e tyre të përditshme, nga ana tjetër.

Porosia e parë e Zotit drejtuar njerëzimit që të lexojnë, të mësojnë e studiojnë, nuk ishte as e rastit e as spontane, por përkundrazi ajo kishte qëllim të caktuar dhe domethënie të thellë.

Kur’ani me këto porosi universale hapi rrugë e shtigje të reja që njeriu të përsoset sa më tepër nga aspekti i diturisë , sepse qëllimin final të jetës – afrimin pranë madhështisë së All-llahut xh.sh. e dinë më së miri dijetarët e ndërgjegjshëm e të sinqertë, të cilët Kur’ani i ngrit në piedestalin më të lartë të njerzshmërisë.

Gjuha e Kur’anit është një gjuhë e qartë, e përsosur dhe e kuptueshme. Ajo shquhet për nga stili, struktura dhe për nga saktësia e konciziteti i shprehjes, duke i tejkaluar aftësitë e njeriut të rëndomtë sepse është fjalë e Zotit, e fjala e Tij nuk mund të ketë model imitues. Vërtet kushdo që i qaset dhe studjon Kur’anin Famëlartë me bindje, realisht, me vëmendje të themeltë dhe precizitet, i liruar nga opsesionet dhe botëkuptimet e errëta, do ta zbulojë një thesar të artë dhe do ta kuptojë realitetin shpirtëror, kulturor e qytetërues.

Kur’ani në fakt nuk është libër shkencor, i cili apriori zhvillon zbulimin e diciplinave shkencore, por në radhë të parë është Libër i All-llahut, të cilin e shpalli Krijuesi i botëve, prandaj është e natyrshme dhe mjaft e logjikshme që All-llahu xh.sh. të flet për krijimin, rregullimin preciz të ekzistencës, duke provokuar kështu intelektin njerëzor në meditim të thellë kur thotë: “Në krijimin e qiejve e të tokës, në ndryshimin e natës dhe të ditës ka argumente të qarta për ata që kanë arsye dhe intelekt”.

Kur’ani Famëlartë flet për faktet dhe fenomenet shkencore, një nga një, ndonjëherë qartë dhe me precizitet të paparë, e nganjëherë në formë alegorike e metaforike. Kur’ani flet për krijimin e kozmosit, që nga forma e tij si mjegullirë e zjarrtë, pastaj flet mbi galaktikat, yjet, planetet, sistemin diellor, tokën, për hënën me etapat e saj, mbi krijimin dhe etapat e zhvillimit embrional, llojet e botës bimore dhe shtazore, rrotullimin e tokës rreth boshtit të saj dhe rreth diellit etj.

Ata të cilët pohojnë se Kur’ani nuk ka ardhur si libër që ka të bëjë ekskluzivisht vetëm me shkencë, kanë të drejtë, sepse në radhë të parë ai është libër hyjnor i cili erdhi që të na mësojë rregullat e besimit e të adhurimit të drejtë në All-llahun xh.sh., e nuk erdhi që të na e mësojë astronominë, gjeografinë, kiminë, biologjinë apo embriologjinë, megjithatë, në të njëjtën kohë, kur pohojnë se Kur’ani përmendi disa mrekulli, të cilat shkenca ende nuk ka arritur t’i zbulojë deri më sot, kjo poashtu është e vërtetë.

Kur’ani, edhe pse nuk erdhi fjala vie të na mësojë shkencën e embriologjisë, ai vjen dhe prek një çështje që ka të bëjë me embriologjinë dhe na informon detajisht për të, ndërsa shkenca e embriologjisë arrin tek ajo vetëm pas një hulumtimi dhe studimi prej qindra e ndoshta edhe mijëra vitesh. Kjo vlen edhe për shkencat e tjera të kësaj bote.

Shkenca është masë e realizueshme e cila pohohet me fjalë, argumentohet me fakte dhe realizohet në praktikë, e meqë All-llahu është krijues i të gjitha diturive, atëherë mesazhi i Kur’anit është vërtet shkencor dhe mund t’i bëjë ballë sfidës së shkencës në çdo kohë. Mesazhi i Zotit mëshirëplotë është i pagabueshëm dhe s’mund të imitohet nga njeriu . Revelata e Tij është një mrekulli që sfidon mbarë njerëzimin për të parë e provokuar vetën e tyre.

KUR’ANI DHE TEORIA E AJNSHTAJNIT


Me të vërtetë All-llahu i Madhërishëm është mbi kohën dhe hapësirën. Krijesave të veta ua ka caktuar kohën dhe hapësirën, ndërsa Ai vetë është mbi të gjithë kohërat dhe hapësirat.
Gjithçka që ka të bëjë me diturinë e Tij veçmë ka ndodhur…

Kur’ani në dy vende tregon për shkurtimin e kohës, dhe atë:

“Atje ngjiten engjujt dhe Ruhi (Xhibrili) në një ditë që zgjat pesëdhjetë mijë vjet.” (El Mearixh: 4)

“Ai i kordinon të gjitha çështjet prej qielli deri në tokë, e pastaj të gjithë Atij do t’i shkojnë në ditën e cila sipas llogaritjes tuaj zgjat një mijë vjet.” (Es Sexhde: 5)

Pse është shkurtuar koha? Pse vlerësimi i shkurtimit të kohës dallohet në dy ajetet e lartëpërmendura?

Në ajetin e parë kur’anor dita përmendet se është e gjatë 50.000 vjet, ndërsa në ajetin e dytë 1000 vjet; dhe pse Kur’ani në dy ajetet e lartëpërmendura e potencon “lëvizjen”, gjegjësisht të “ngjiturit”?

Përgjigje më të mirë në këtë pyetje, në frymën e komentimit shkencor të Kur’anit, do të na jep drejtori i katedrës së Shkencave Natyrore pranë Fakultetit të Femrave të Universitetit “Ein Shems” në Kajro, Dr. Mensur Muhammed Hasib En-Nebijj. Dr. Mensuri thotë: “All-llahu më së miri e di se përgjigje të drejtpërdrejtë dhe bindëse në lidhje me këtë çështje, përkatësisht problematikë, duhet kërkuar në parimet themelore të “teorisë së relativitetit” të Ajnshtajnit, dhe atëherë do ta kuptojmë elokuencën shkencore të Kur’anit, ku do të vërejmë se gjendemi para përsosshmërisë së madhe… me të cilën polemizojnë ata individë që veten e konsiderojnë të “mëdhenj”, e që në të vërtetë s’janë asgjë tjetër pos kokëfortë, të pandjeshëm, të verbër dhe të pavetëdijshëm”.

Dr. Mensuri vazhdon më tej: “Ajnshtajni e anuloi hapësirën dhe kohën në “teorinë e tij të njohur të relativitetit”, në vitin 1905 kur tha: “Nuk mundemi të bëjmë fjalë për kohën, e ta lëmë pas dore hapësirën, e as që mundemi të bëjmë fjalë për hapësirën, e të mos e marim në konsiderim kohën. Duke marë parasysh se gjithçka lëviz, ndërsa ajo gjithçka duhet ta ketë kohën e vet… e, meqë gjithçka lëviz shpejt, koha e tij e lëvizjes do të pakësohet në raport me kohën e lëvizjeve tjera dhe do të jetë më e ngadalshme se sa e tyre”.

Këtë shkurtim të kohës ne nuk e kuptojmë… Shtrohet pyetja: Pse? Sepse lëvizja jonë në tokë është e pamjaftueshme në raport me shpejtësinë lëvizëse, shpejtësia e së cilës është 300.000 kilometra në sekondë, përkatësisht 186.000 milja në sekondë, që njëherit është edhe absolutisht shpejtësia më e madhe. Sa për ilustrim, korpuskulat (trupthat) atomike lindin dhe zhduken, dhe pas një kohe të caktuar “jeta” u zgjatet, duke marë parasysh shkurtimin e kohës, kuptohet nëse lëvizin me shpejtësinë e dritës…

Për shembull, ta paramendojmë një raketë e cila lëviz me shpejtësi 10 nga shpejtësia e dritës në drejtim të planetit i cili është larg nesh 20 vite të dritës, d.t.th. në largësi prej 120 miliard miljash, dhe nëse kjo raketë arrin të kalon një distancë kohore prej 25 vjetësh sipas kalendarit tonë të të llogariturit, atëherë kjo e njëjta kohë shkurtohet në 15 vjet në raport me kosmonautët që gjenden brenda në raketë!!!

Kjo është gjithnjë sipas “teorisë së relativitetit” të Ajnshtajnit, që do të thotë se prindërit (etërit) që gjenden brenda në raketë mund të paramendojmë se pas kthimit nga udhëtimi astronautik janë bërë më të rinj me vjet se sa fëmijët e tyre të cilët i kanë lënë në tokë, ngase 30 vjetët e zgjatjes së udhëtimit të tyre të nisjes dhe kthimit nga hapësira i përgjigjen kohës prej 50 vitesh të jetuara në tokë…

Sipas kësaj “teorie”, rruga e cila zgjat me mijëra vite sipas llogaritjes tokësore të kohës, mundet të zgjat vetëm një ditë në raport me ekuipazhin në raketë, kuptohet nëse shpejtësia e lëvizjes i afrohet shpejtësisë së dritës.

Me të drejtë shtrohet pyetja: Vallë si mund ta kuptojmë shkurtimin e këtillë të kohës në raport me ata anëtarë të ekuipazhit të cilët udhëtojnë me shpejtësi të jashtëzakonshme? A mund të besojmë se mund t’i vizitojmë edhe pikat e fundit dhe më të largëta të kozmosit dhe të kthehemi në sipërfaqen e tokës para se të përfundojë jeta jonë? Si dhe, se kur do të kthehemi do ta gjejmë gjeneratën e dytë dhe ndryshime të shumta në tokë, ndryshime këto që na e bëjnë me dije dhe na tregojnë se kanë kaluar mijëra vjet në raport me banorët e tokës që nuk kanë udhëtuar…?

Mirëpo e gjithë kjo do të ndodhte me kusht që udhëtimi të zhvillohet me shpejtësi e cila është e përafërt me shpejtësinë e dritës, pa marë parasysh pamundësinë e bërjes së një udhëtimi të këtillë, ngase raketa e cila do të udhëtonte me këtë shpejtësi do të duhej të harxhonte lëndë djegëse (karburante) hiç më shumë e hiç më pak se dhjetë mijë herë më tepër se sa mbarë harxhimi i lëndëve djegëse për një vit në tërë rruzullin tokësor! E pamundshme apo jo!?

Ky është problemi i shkurtimit të kohës në rast të shpejtësive të mëdha të cilat i afrohen shpejtësisë së dritës, dhe të cilën e vë në dukje Ajnshtajni. Prandaj, me të drejtë shtrohet pyetja vetvetiu: A vërehet në mënyrë të dukshme përsosshmëria shkencore e shkurtimit të kohës, e përmendur në Kur’anin Fisnik në dy ajetet e lartëshënuara të sures El-Mearixh dhe Es-Sexhde? Disa pohojnë se ekziston kundërthënie, përkatësisht kontradiktë në përmbajtjen e këtyre dy ajeteve kur’anore, kjo duke marë parasysh dallimin e shkurtimit të kohës në të dy udhëtimet…”

“Mirëpo”, vazhdon Dr. Mensuri, “kjo nuk është kontradiktë, por përkundrazi, përsosshmëri shkencore. Sipas “teorisë së relativitetit”, koha shkurtohet duke u varur në shpejtësinë e shtuar. Sipas kësaj, ngjitja e melekëve dhe Xhibrilit [alejhis-selam] do të ndodhë në një ditë e cila është e barabartë me kohën “prej pesëdhjetë mijë vjetësh”, e që njëherit jep kufizim (ngushtim) më të madh kohor, përkatësisht shpejtësia e “të ngjiturit” është më e madhe… Por, “të ngjiturit” në ajetin tjetër do të përfundon “në një ditë” e cila është e barabartë “me një mijë vjet”, që d.t.th. kufizim (ngushtim) më të shkurtër kohor.

Mirëpo këtu nuk ka kontradiktë, përkundrazi, e gjithë kjo është plotësisht e kuptueshme, pasi që e dimë se melekët dhe Xhibrili [alejhis-selam] janë krijesa drite, të cilat ngjiten më shpejtë se krijesat tjera për të cilat bëhet fjalë në ajetin tjetër.

Shtrohet pyetja: A e ka lexuar Albert Ajnshtajni Kur’anin para shpalljes së “teorisë së relativitetit?”, apo Muhammedi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] (për të cilin biografët pohojnë dhe vërtetojnë besueshëm se nuk dinte shkrim-lexim) e ka njohur “teorinë e relatitivitetit” para se të shpallej kjo “teori” 1300 pas vdekjes së tij?!?!

Kjo vlen sa për informim për ata të cilët me padije dhe me kokëfortësi pohojnë se gjoja Kur’ani është vepër njerëzore (sic!)…”

“Përsosshmëria shkencore”, vazhdon më tej Dr. Mensuri, “nuk përfundon vetëm me shkurtimin e kohës. Folja “je’aruxhu”, e përmendur në dy ajetet e sipërpërmendura të Kur’anit, në apektin gjuhësor do të thotë: “Ngjitje shtegut të shtrembërt” e jo vijës së drejtë. “Shtegu i shtrembërt” është parimi themelor i “teorisë së relativitetit”, bashkim për të gjitha lëvizjet e materieve dhe forcave në vasionë (hapësirë), “teori” të cilën Ajnshtajni e elaboroi në vitin 1916 për ta shpjeguar baraspeshën (ekuilibrin). Pohimin e tij e plotësoi me pjerjen e dritës së planetit në kozmos dhe matjen e shtigjeve të shtrembërta.

Albert Ajnshtajni thotë: “I tërë kozmosi shtrihet në sipërfaqe, e cila sipërfaqe është në trajtë të sferës së mbushur si balonë, i mbyllur në vetvete, që d.t.th. se kozmosi nuk është brenda balonës, por me trupat e vet e formon sipërfaqen e balonës. Kështu që, për rrjedhojë, lëvizja e materieve në kozmos është pjertazi e jo drejtë”.

Lidhur me këtë pohim të Ajnshtajnit, Dr. Mensuri thotë: “Këtë më së miri e shpjegon folja “je’aruxhu” që është përdorë në ajetet e sipërpërmendura, e jo ndonjë shprehje tjetër, për shpjegimin e udhëtimeve vasionike, që shpie tamam në precizitetin shkencor, sikur që përdoret edhe në ajetet kur’anore vijuese:

“Edhe sikur Ne t’u hapnim atyre një derë në qiell dhe të ngjiteshin vazhdimisht lart në të (e të shihnin engjujt e fshehtësisë).” (El Hixhr: 14)

“E di se çka futet në tokë dhe çka del prej saj, dhe çka bie nga qielli e çka ngjitet në qiell…” (Sebe’ë: 2)

Është thënë se kozmosi ngjan sikur balonë. Ajnshtajni llogariti se gjysma e kozmosit është e barabartë me 35 bilion vite të dritës. Largësia e trupave të Kozmosit njëri prej tjetrit është vërtetuar dhe shkencërisht është argumentuar. Në lidhje me këtë tregon edhe ajeti kur’anor vijues:

“Ne kemi ngritur qiellin me forcën tonë, por me të vërtetë mundemi edhe më tepër.” (Edh Dharijatë: 47) D.t.th. All-llahu i Madhërishëm qiellin, respektivisht kozmosin, e ndërtoi (ngriti) me Fuqinë e Përsosshmërisë së Vet qysh në periudhën parahistorike, në gjërësi shumë të madhe; si dhe zgjerimin e qiellit, që është dukuri konstante, në përputhshmëri me zgjerimin e kozmosit, gjë që edhe kjo shkencërisht është vërtetuar, të cilën e vërtetoi (shpalli) Hebeli pas llogaritjes që filloi në vitin 1929 e që vazhdon gjer në ditët e sotme…

Pasi që Krijuesi, sipas Cilësive të Veta, dallohet nga krijesat e Tij, Ai është i Vetmi që nuk ka kufij, Ai është i Vetmi që është mbi hapësirën dhe kohën, siç na rrëfen ajeti kur’anor vijues:

“Ai është i pari dhe i fundit; I Dukshmi dhe i padukshmi. Ai është I Gjithdijshëm për çdo send!” (El Hadid: 3) dhe “…e Tij është ç’ka ka në qiej dhe ç’ka ka në tokë…” (El Bekare: 255)

“Sipas kësaj”, vazhdon Dr. Mensuri “All-llahu i Madhërishëm është Krijuesi i përhershëm. Ekzistenca e krijesave është e kufizuar me kohën, ndërsa ekzistimi i Krijuesit është i përhershëm për çdo kohë. Ai nuk ka të kaluar, të sotshme dhe të ardhme. Ai, I Madhëruar qoftë, është përherë i Përhershmi…

All-llahu i Madhërishëm krijesave të veta ua ka dhënë kohën, kurse Ai Vetë është mbi rrjedhat e kohës. Gjithçka që Atij i është e njohur, veçmë ka ndodhur. Argument për këtë është: All-llahu i Madhërishëm i përshkruan ngjarjet e Ditës së Gjykimit me foljen e kohës së kaluar, edhe pse ajo (Dita e Gjykimit) ka të bëjë me të ardhmen…

“Erdhi (është afruar) caktimi i All-llahut (kijameti), pra mos kërkoni ngutjen (ardhjen para kohës) e tij!…” (En Nahl: 1)

“… dhe do t’i fryhet (vërejtje: folja në perfekt) surit dhe të gjithë do t’i tubojmë.” (vërejtje: folja gjithashtu në perfekt) (El Kehf: 99)

All-llahu i Madhërishëm nuk është i kufizuar me kohën dhe hapësirën. Ai është prezent (gjendet) në tokë dhe qiej. Musa [alejhisselam] bisedoi me All-llahun e Madhërishëm në tokë (kodrinën Turi-Sina), ndërsa vulës së Pejgamberëve, Muhammedit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], në natën e Israsë dhe Miraxhit, ia zbuloi dhe tregoi shenjat e Tij më të mëdhaja në Mbretërinë Qiellore (Fronin e Tij, Arshin), ku koha dhe hapësira gjithashtu ishin të anuluara”.

Në fund, Dr. Mensuri thotë: “All-llahu i Madhërishëm deri diku edhe neve na ka dhënë aftësi që të lirohemi nga nocionet kohë dhe hapësirë, me anë të imagjinatës, ëndërrave etj. Me anë të imagjinatës, imagjinon vitet e shkuara sikur të mos kishin kaluar fare. Kurse nëpërmjet ëndrrave thyhet bariera e kohës dhe hapësirës, ngase kjo forcë (pra, thyerja e nocionit kohë dhe hapësirë, vërej. e përkth.) është shenjë e shpirtit të njeriut dhe dëshmi se shpirti është i pavdekshëm, i përjetshëm.

E njëjta gjë ndodh edhe me vetë shpirtin i cili del (largohet) nga gjymtyrët e trupit, dhe pa marë parasysh kohën dhe hapësirën, me anë të shpejtësisë së vet, shpejtësi kjo që vetëm All-llahu i Madhërishëm e din, mbërrin në botën tjetër – ahiret”.

[Se7en]

Titulli i temes eshte gabim, ne fakt tema duhej te titullohej " shkenca tek cilat fe ka pefituar me se shumti" e kjo dihet ... Tek fete e verteta monoteiste, e sidomos ne ate te paster Islame ku nuk ka nderhy dora e njeriut...

[qeveriablu]

e ke pyetur veten ndonjëherë numrat që llogarit pse quhen arabe?

Lol,mendon ne numrat indian qe sot quhen arab sepse arabet i percillen europianeve ?numrat e sotem jane rezultat i kultures hindu.

Ti mendon se islamikët nuk i kanë kontribuar shkencës

Ate pake cka kane kontribuar arabet askush nuk ja mohon por te thush qe kontributi islam eshte vendimtar per zhvillimin e shkences eshte budallallek i llojit te vet.Ti me kete tregon qe nuk ke fare njohuri ceshte shkenca.Per ty vlen ajo thenia qe me i mencur se ai njeri qe ka lexuar nje liber eshte ai qe ka lexuar dy libra.Arabet e asj kohe kane qene nomad primitiv qe nuk kane pasur aspak sensin e zhvillimit te shkences dhe kultures.Shkenca e sotme bazen e ka ne hulumtimet e grekeve te lashte.Periudha qe ti pretendon qe eshte periudha e arte islame nuk eshte gje vetem ringjallje e kultures greko/romake qe duhet pranuar qe islami i atehershem vetem ruajti keto krijime te antikes.Disa sufi dhe filozof islam te asj kohe dhe disa mjek kane qene vetem nxenes te kesaj kulture ne lindje,kultures judeo/kristiane.Ku munde te mbeshteteshin spekulimet filozofike autoret arab kur prapavija e tyre nuk ishte gje tjeter pervec se i perkisnin nje populli nomad qe qellim kryesor kishin te mbijetojn ne shkretetire.Judeo/kristianizmi pervetesoi posthelenizmin dhe te drejten romake dhe ishte bartes i kultures,e jo arabet dhe islami.Si eshte e mundur qe Galileo dhe Koperniku ne hulumtimet e veta shkencore askund nuk thirren ne veprat e autoreve islam,kjo ndodh sepse kontributi islam ne kete drejtim eshte inigzistent,i pa qene.

Sa për ilustrim shikoji këto video dhe e kupton se kush ta fali matematikën!

Greket e lashte e jo harapet tuaj,lol .

[Fishtani1]

100 matemacientet me te njohur per te gjitha koherat (qe kane zhvilluar matematiken)
http://fabpedigree.com/james/mathmen.htm

2-3 musliman jane ne liste dhe jane andej nga fundi ne renditje.

[Ardi_Pg_ID]

Së pari ju e hapët punën e fakteve,kshtu që sjellni ju njëherë ato 3 faktet tuaja e pastaj unë i sjelli t'miat. Fakte që vargjet kur'anore përputhen me vet shkencën.

PAQE!

Ooooo tyte po te kishe lexu temen do i kishe pare ato qe kisha shkrojtur une per mua feja islame ska asnje lidhje me shkencen e sidomos kurani vete nese ti do ta mbrosh te kunderten e kesaj qe them une bujrum me fakte mos mu hidh si blete sa me nje lule ne nje tjeter

[Zarushja]

...ahahahhahah....gazin ma shtojne gomaret qe pellasin pa pushim....ahahahahhaahh....

Ndersa mua QENTE QE LEHIN DHE HANE M... PA NDERPRERE