Në trevat shqiptare, fenomenet e hakmarrjes që marrin shtysë nga tradhëtia bashkëshortore nuk vinë si dënim nga instancat shtetërore por nga vetëgjygjësia. Këtu fenomeni nuk duhet përgjithsuar pasi më shumë i atribuoet karakteristikave të individit, megjithëse brumosja e tij vjen natyrshëm nga mentaliteti mbytës ose i lirë i shoqërisë ku bën pjesë. Pra vetëgjygjësia dhe dënimi nga shteti nuk përputhen sëbashku për tu paraqitur si një shembull i paralelizuar. Dënime të tilla në botën e civilizuar kanë shekuj që nuk praktikohen dhe janë deklasuar ligjërisht. Dikush do e emërtonte degjenerim këtë formë liberalizmi, dikush emancipim - kjo pak rëndësi ka, gjithsekush mbron argumentin që vetë shtron. E rëndësishme është që shteti modern si organizëm në tërësi mos marri përsipër detyra të tilla që i shkojnë për shtat epokës inkuizicioniste feudale.
Krijoni Kontakt