Close
Faqja 11 prej 12 FillimFillim ... 9101112 FunditFundit
Duke shfaqur rezultatin 101 deri 110 prej 120
  1. #101
    Skandinavien Maska e TetovaMas
    Anėtarėsuar
    20-03-2008
    Vendndodhja
    Te vendi i xhenetit
    Postime
    2,664
    Citim Postuar mė parė nga IllyrianPatriot Lexo Postimin
    Kurse une do ju lutesha disa personave si puna jote mos te abuzojne me termin shqiptar ...

    Se nuk jeni te atille !

    E verteta eshte se kemi te njeten gjuhe po pervec asaj nuk kemi as nje gje te perbashket .
    Si mbas mendimit te juaj , si duhet te jete shqipetari ??? Ju shqipetare do ta quani nje njeri i nenshtruare para politikave dhe religjioneve te huaja qe une personalishte nuk do te pajtohem kurre dhe asnjehere. Ne qofte se mendon per shqipetaret e Maqedonise , atehere une po te garantoje se me shekuj asnje shqipetare i maqedonise deir sote nuk e nderoi identitetin kombetare si ju te Shqiperise.Perveq qe shqipetaret ne maqedoni nuk e ndryshuane identitetit ata ne asnje menyre nuk martuane me sllave, sa qe ne maqedoni nuk munde te gjejshe nje shqipetare apo shqipetare qe eshte martuare me nje greke apo maqedone sllave (me shkije )

    Kete abuzim te shqipetarit eshte mirre ta perdorish se par per veten etuaj dhe mandej ne Shqiperi , sepse jeni labil ndaj identitetit te juaj shqipetare dhe per disa leke jeni te gatshem te beheni greke .

    Kete tradheti shqipetari maqedonise nuk e beri ne komunizem dhe s,ka per ta bre asnjehere.

  2. #102
    Skandinavien Maska e TetovaMas
    Anėtarėsuar
    20-03-2008
    Vendndodhja
    Te vendi i xhenetit
    Postime
    2,664
    Citim Postuar mė parė nga POKO Lexo Postimin
    kjo puna e kushteve te azilanteve, esht si puna e nje reklame qe i behet nje malli apo cfardo qoft tjeter...reklama e mire,do terheqi klient me shume,reklama e keqe,do i largoje klientet vet.

    europa eshte ngop me me ket kategori azilantesh,qe per 700 vjet nuk u ndrro me as lekura e as zakoni.

    tetova e doruntina...ne magjypet atje ne vendelindjet tona si kemi azilanta pra,edhe pse ardhacak jan,por i shikojm me perbuzje e i trajtojme tamam sikur te ishin kafsh.

    para se t'ia drejtoni gishtin dikuj tjeter per dicka,me perpara shikoni se a e keni vet ndergjegjen e paster.
    Ne kete teme nuk ke fjala, per azilantet shqipetare , pore ishte fjala per trajtim c'njerezore per azilkerkuesit ne pergjithesi.

    C'ka duhet te bejne shqipetaret per maxhupet ???. Kush i riti dhe ushqeu ata maxhupet ?? Shqipetaret i ushqyene maxhupet me varferine e vete, dhe me ne funde ata maxhup jo te gjithe qe i ushqyeme ,morren pushken dhe ishin ne anen e shkaut . Ata nuk meritojne trajtim te barabarte ,bile bile duhet te ju behet si Hitleri qe ju beri ne luften e dyte boterore .

    Kush e ka ndergjegjen me te pastert se shqipetari per trajtimin e te huajave ?? Une mendoje se shqipetaret duke i trajtuare te huajte te barabarte me veten e tyre i kane humbur shume teritore shqipetare .

    Se fundi ,pakica rome maxhupe ,eshte e atille qe sa do qe ti trajtojshe ne menyr eme te shkelqyre maxhupi eshte maxhup dhe nuk e haron tabijatin.

  3. #103
    Skandinavien Maska e TetovaMas
    Anėtarėsuar
    20-03-2008
    Vendndodhja
    Te vendi i xhenetit
    Postime
    2,664
    Citim Postuar mė parė nga drenicaku Lexo Postimin
    Ti po tregon se kemba jote nuk ka shkel me larg se sa tetoven,prandaj ta kesh nje mendim per demokracin evropiane ne kete menyr eshte per te ardhur keq qe kemi shqipetar akoa te ketij niveli siq jeni ju.
    Gazetaria ne evrop eshte e lir,per ket te jesh i sigurt,ketu mund te shkruash qfar te duash mund ta vizatosh edhe muhamedin edhe krishtin dhe askush nuk qan koken per kete,gazetaret mund te hyjn edhe ne jeten private te qdo politikani ne qfardo pozite,prandaj evropa eshte larg shume larg me demokraci,teke e fundit evropa ka kriju disa standarde qe shtetet te cila luftoin per te aderru ne evrop duhet ti permbushin keto standarde.
    Azilantet ne shtetet e evropes i gezojn te gjitha te drejtat siq i gezojn edhe qytetaret vendas duke fillu qe nga gjuha shkollimi feja punsimi mbrojtja sociale e tej etj,me qka keto te drejta nuk mund ti gezosh ne shtetet islame prandaj edhe ketu gabohesh rend.
    Dhasht zoti e shtetet shqiptare ti permbushin keto standarde te futemi ne demokracin evropiane dhe te shkeputemi nga kultura aziatike qe me te vertet nuk kemi asgje te perbashket,perveq qe armiku otoman na i la do vrrag qe akoma po i vuajm.
    Dhe fare ne fund pytja ime eshte.
    Qfar sistemi ti kishe me instalu ne evrop,pasi qe ti je kunder demokracis,nuk mjafton vetem me kritiku po qfar alternative ofron ti?

    Demokracia evropiane eshte vetem nje shalqin , qe nga pamja e jashtme duket i rrumbullaket ,kurse ne mbrendesi eshte i kalbet.

    Gazetaria evropiane eshte ne shermbim te politikave nacionaliste,evropiane :

    Ekonomia evropiane eshte : Pakica e pasur dominon mby shumicen e varfur.

    Kultura demokratike evropiane ,eshte para falimentimit, Kulture patatesh

    C'fare sistemi do te ishte me i mirre ne evrope, simbas pyetjes suaj ???


    Personalishte nuk jame kompetent te rregulloje sistemin demokratik te evropes , pore jame kritik i ashper i asaj demokracia qe reklamon evropa, dhe amerika .

  4. #104
    i/e regjistruar Maska e drenicaku
    Anėtarėsuar
    06-05-2003
    Postime
    3,263
    Citim Postuar mė parė nga TetovaMas Lexo Postimin
    Demokracia evropiane eshte vetem nje shalqin , qe nga pamja e jashtme duket i rrumbullaket ,kurse ne mbrendesi eshte i kalbet.

    Gazetaria evropiane eshte ne shermbim te politikave nacionaliste,evropiane :

    Ekonomia evropiane eshte : Pakica e pasur dominon mby shumicen e varfur.

    Kultura demokratike evropiane ,eshte para falimentimit, Kulture patatesh

    C'fare sistemi do te ishte me i mirre ne evrope, simbas pyetjes suaj ???


    Personalishte nuk jame kompetent te rregulloje sistemin demokratik te evropes , pore jame kritik i ashper i asaj demokracia qe reklamon evropa, dhe amerika .
    Tani ti po fantazon me vetvehten tende,demokracia ne evrop nuk them qe eshte e perkryer por eshte ashtu siq do te deshironim ta kemi edhe ne shqiptaret,dhe per ket asesi te i kryejm ca standarde per te mund te futemi ne ket familje demokratike.
    Gazetaria eshte ne nsherbim te drjetave te qytetarve,deri me sot askush nuk eshte ankua se is hkilet e drejta e nje mediumi ne evropen perendimore.
    Ekonomia evropiane eshte sot ne ranglisten me te lart te mundeshme,sigurisht qe ka pakic super te pasur qe ja ka mundesua vete shteti dhe kjo eshte normale me ligjet ekonomike,por te varfer ne evrop nuk ka,te varfer ka vetem ata qe nuk kan ne kok,sepse shteti ju ka siguru te drejten elementare te drejten ne pune.
    Kultura nuk eshte para falimentimit,perkundrazi eshte ne temele shume te forta.
    Une po e pres pergjigjejen se qfar sistemi preferon ti,nuk mjafton vetem me sha nje sistem por te lutem me pak fjal si do te kishe deshir ti ta shofesh evropen
    demokracin
    mediat
    ekonomin
    kulturen
    sportin etj etj.
    une e di qe nuk je kopetent per fat te mire por ketu po japim mendime,siq po kritikon na i gjej edhe alternativat

  5. #105
    i/e regjistruar Maska e Sharri-Liburna
    Anėtarėsuar
    13-09-2009
    Vendndodhja
    ne toke
    Postime
    2,171
    Citim Postuar mė parė nga TetovaMas Lexo Postimin
    Vrasja e dy ushtareve amerikane ne aeroportin e Frankfurtit, nga nje i ri shqipetare eshte vetem zanafilla fillimi i propagandes antishqipetare per terrorizem fetare. Agjencite sekrete te sherbimeve informative bashke me mediat ne evrope, ne bashkepunim me agjencite ruse,serbe, dhe disa shteteve evropiane jane duke pregaditur nje akuze te shemtuare per terrorizem islamik kunder popullit shqipetare ne evrope.

    Marredheniet shume te mirra dhe te perjetshme shqiptaro-amerikane, e bejne disa shtete te evropes dhe rusise qe mos te jene te qete per ardhmerine e ballkanit dhe shqipetareve ne pergjithesi.

    Si mendoni anetare te nderuare ?? A duhen te jene shqipetaret ne pergjithesi te pregaditur kunder kesaj akuze te rende kunder shqipetareve qe eshte duke u pregadiutur ne disa kuzhina sekrete nga disa shtete ne evrope qe bashkepunojne me rusine kunder ineteresave amerikane ne ballkane. ????
    Po ne dacin shqiptaret,kjo eshte e lehte,ja zgjidhja shum e lehte ,evropa me sllavet na akuzon per terrorrizem islamik,ne mundemi te gjth per nji her re kthehemi tek feja e te pareve tan,PAGAN,ose KRISHTER,dhe pastaj nuk kan qysh me na akuzu,sikur spasnjollet qe jan konvertu ne te krishter per 24 or,kurse ne nuk kemi nevoj konvertimi,ne vetem kthehemi te besimi i stergjysheve tan.
    Zhduku nga tokat Arbrore, qelbesira Aziatike

  6. #106
    i/e regjistruar Maska e drenicaku
    Anėtarėsuar
    06-05-2003
    Postime
    3,263
    Citim Postuar mė parė nga Sharri-Liburna Lexo Postimin
    Po ne dacin shqiptaret,kjo eshte e lehte,ja zgjidhja shum e lehte ,evropa me sllavet na akuzon per terrorrizem islamik,ne mundemi te gjth per nji her re kthehemi tek feja e te pareve tan,PAGAN,ose KRISHTER,dhe pastaj nuk kan qysh me na akuzu,sikur spasnjollet qe jan konvertu ne te krishter per 24 or,kurse ne nuk kemi nevoj konvertimi,ne vetem kthehemi te besimi i stergjysheve tan.

    Po pra
    Nese e duam kombin duhet ren shqelm fes islame,te kethehemi tek rrenjet tona,me ket do ti benim nje sherbim te mire kombit dhe miqve tan,kurse armiqet do tua humbnim nje adut te fort per te na shkatrru si komb permes fes islame

  7. #107
    i/e regjistruar Maska e Sharri-Liburna
    Anėtarėsuar
    13-09-2009
    Vendndodhja
    ne toke
    Postime
    2,171
    Feja nė trevat shqiptare

    Krishterimi ėshtė apostolik, d.m.th. ai ėshtė pėrcjellė tek arbrit direkt nga goja e vetė apostujve tė Jezus Krishtit dhe filloi tė pėrhapej nė Iliri qė nė shek. I-rė tė e. s. si fe e ligjshme. Apostulli Pal rreth vitit 57 shkruan “Kėshtu prej Jeruzalemit e pėrqark e deri nė Iliri kam kryer shėrbimin e ngjalljes se Krishtit, duke u pėrpjekur tė ungjillėzoj atje ku nuk ishte i njohur emri i Krishtit”. Pėrveē Palit nė trevat ilire kanė predikuar edhe shumė shenjtorė tė tjerė dhe prej kėtej kanė kaluar nė hapėsirėn ballkanike nėpėrmjet rrugės Egnatia duke hyrė nė Durrės (Dyrrachium) pėr tė kaluar nė lindje. Dokumentet tregojnė se nė Durrės, nė vitin 58 ka pasur 60 familje tė krishtera.

    Nė Iliri nisin aktivitetin peshkopėt mė tė hershėm tė krishterė, duke filluar me peshkopin Qesar tė Durrėsit nė vitin 70 e mė pas, Shėn Astin nė vitin 98. Shėn Asti u dėnua me vdekje nė vitin 116, nga perandori Trajan dhe sundimtari vendas, Agrikoli, pasi nė kėtė kohė Krishterimi ishte i paligjshėm dhe dėnohej nga Roma.

    Qendrat e para tė krishtera tė themeluara nga veprimtaria predikuese e apostujve dhe pėrkrahėsve tė tyre ilirė nga shekulli I deri nė shekullin e IV (kur krishterimi u bė fe zyrtare) vėrtetohen nėpėr qytete si Durrėsi, Butrinti, Onhezmi (Saranda), Jerikoja(Orikumi), Vlora, Apolonia, Amantia, Bylisi (Balshi), Antipatrea (Berati), Skampis (Elbasani), Scodra (Scutari, Shkodra), Albanopolis, Lyhnidi (Ohri), etj.

    Ndėr mozaikė e nė ndėrtime tė vjetra kishash, si nė Shėn Kollin e Kurjanit nė Fier, nė bazilikėn e Ballshit, etj janė ruajtur simbole paleokristiane (tė krishterimit tė vjetėr) enigmatike siē janė ato tė bimėve me gjethe nė formė zemre (shiko mozaikėt e Butrintit e gjetkė), figura e kryqit nė mozaikėt e Sarandės, figura e peshkut nė gdhendjet e Ballshit apo nė mozaikė tė tillė si ai i Linit nė Pogradec e gjetkė.

    Kėto dėshmojnė se Iliria u bė qė nė fillim njė nga trevat kryesore tė pėrhapjes sė fesė sė krishterė pėr vetė lashtėsinė dhe shtrirjen e madhe tė popullsisė sė saj, zhvillimin e madh qytetės me kryeqendra tė tilla si Durrėsi, Apolonia, Shkodra etj ; dhe pozitėn gjeopolitike mjaft tė favorshme duke u qenė njė korridor natyral ndėrmjet lindjes dhe perėndimit si pėr tė pėrēuar vlerat morale tė krishterimit ashtu edhe pėr tė transportuar ushtri dhe beteja pa fund.

    Nė shek. IV, Krishterimi u shpall fe shtetėrore nga perandori Konstantini i Madh, u kodifikua nė Bibėl dhe u krijuan institucionet e tij : kishat dhe manastiret dhe njėkohėsisht hierarkia (kryesia) e tij : peshkopėt, kryepeshkopėt, abatėt dhe dioqezat e tyre me qendėr nė Romė. Kthimi i plotė i nė Krishterim nė trojet ku sot banojnė shqiptarėt, u krye gjatė shekujve V-VI tė e.s.

    Shėn Jeronimi (Hieronymus) i Ilirisė bėri pėrkthimin e parė tė biblės latinisht (La Vulgata) duke i dhėnė botės pėr herė tė parė librin e shenjtė nė mesin e shekullit IV.

    Kėshilli i Parė Ekumenik i Nikesė nė vitin 325, ishte i pari qė formuloi parimin bazė tė krishterimit : “Besoj nė njė Perėndi, Atin e tėrėfuqishėm, krijuesin e qiellit e tė dheut dhe tė gjithė tė dukurave e tė padukurave”.

    Shėn Niketa I Dardanisė (Remesianes) ėshtė krijuesi i kryelutjes (lutjes mė tė lartė) sė krishterimit TE DEUM LAUDAMUS (Ty zot tė lavdėrojmė) qė vazhdon tė jetė kryelutje edhe sot pas mė se 15 shekujsh.

    Konstantini i Madh nė luftė kundėr fiseve barbare urdhėroi ngritjen e disa bazilikave madhėshtore. Tipi i kėtyre bazilikave konstantiane ishte me dysheme drejtkėndėshe dhe nuk pėrjashtohej shtrimi i sipėrfaqes sė saj me mozaikė. Nė anėn e jashtme, ato kishin kolonada, ku sajohej hajati i kishės. Bazilika tė kėtij lloji janė hasur edhe nė Shqipėri, nė Butrint, Bylis, Antigonė, Tepe nė Elbasan e ndoshta edhe gjetkė.
    [redakto] Strukturat kishtare nė periudhėn e antikitetit tė vonė

    Strukturat kishtare nė periudhėn e antikitetit tė vonė ishin tė organizuara mbi bazėn e provincave (Dardanisė, Prevalit, Epirit tė Ri dhe Epirit tė Vjetėr), duke pasur nė krye secila njė mitropolitė prej nga vareshin peshkopatat. Deri nė shekullin e VIII kisha nė Iliri ishte direkt nėn varėsinė Romes. Ky ėshtė shkaku qė terminologjia e kishės Shqiptare ėshtė latine (meshe, kungate, prift, shenjt, pagėzim, peshkop, kryq, mallkim etj. Kjo pėr mė tepėr tregon se arbrit ishin kėtu nė shekujt IV deri V kur u sanksionuan dukuri tė tilla si gjuha e kishės etj. Pas ndarjes sė perandorisė ato u pėrfshinė nė zonėn e Ilirikut lindor, varėsia kishtare e tė cilit ka lėvizur midis Romės dhe Konstandinopojės. Duke filluar nga gjysma e parė e shek. VIII (viti 731 pas vendimit tė Leon Isaurit pėr ndarjen e dioqezave tė lindjes nga ato tė perėndimit) hapėsira Ilire (tashme tė njohur si vend i arbėrve) u nda nė zona qė vareshin Patrikana e Konstandinopojės dhe nė zona qė vareshin nga Roma. Mendohet qė Lumi i Matit tė ketė qenė vije ndarje e Bizantit nga Roma. Ndarja e kishės (sė lindjes nga ajo e perėndimit) u thelluan nga procese historike dhe prezenca e galeve (para francezeve) (Karli i madh shek IX) dhe Normaneve apo Anzhuineve duke sjelle pėrfundimisht nė vitin 1054 ndarjen zyrtare tė plote. Gjate periudhės 731 deri 1054 dhe nė vazhdim, nga shqyrtimi i dokumenteve arkivore tė shumte, vėrehen konkurrencė ndėrmjet Romės dhe Kostandinopojės se kush tė ketė nėn influence dioqezat e Ilirisė/Arbėrisė duke arritur edhe nė beteja tė pėrgjakshme.

    Ardhja e bullgareve nė viset e Arbrit e izoloi ketė hapėsire nga Patrikana por krishterimi u ruajt nga vendasit. Pėr mė tepėr mbreti I bullgareve, Borisi nė vitin 866 u pagėzua me popullin e tij nė Kishėn e Ballshit nė tokat e Arberit. Bullgaret nga pagane u bene tė krishtere. Borisi pas kėsaj duke kuptuar rendėsin e fesė nė trevat e pushtuara kėrkoi tė lidhej me papėn e Romes pėr tė kėrkuar udhėzime pėr njė administrim kishtar tė sakte. Thuhet nga autore tė ndryshėm se Borisi duhej ti drejtohej Konstandinopolit. Por kur je pagėzuar nė njė vend aq tė lashte si Iliria / Arbėria ku krishterimin e solli vete Pali ėshtė e natyrshme qė do ti drejtoheshe Romes si kryeqendra e pare zyrtare.

    Armiqėsia e Konstandinopolit me mbretėrit bullgareve vazhdon dhe arrijnė kulmin nė 1018 kur Car Samueli u mund nga perandori I Bizantit Vasili II. Vasilli II riorganizoi peshkopatėn e Ohrit duke vene nė krye peshkopė greke si Theogilikati nė 1100 pėr tė synuar nė pėrfshirjen e tė gjithė Arbėrisė apo edhe tė Italisė sė jugut.

    Ndėrkohe Patrikana e Romes qė u vetėquajt Papati (influence Franceze) vazhdoi deri nė vitet 1303 tė intensifikoje luftėn pėr tė fituar sa mė shumė dioqeza nė Dalmaci dhe Arbėri mė ane tė Peshkopėve tė Raguzės duke marre edhe disa masa ndaj disa priftėrinjve (te Tivarit dhe Ulqinit viti 1167, tė Tivarit 1303) qė predikonin me ritet e lindjes. Kjo behej edhe nė kuadėr tė uniatizimit tė kishės sė krishtere.

    Zbarkimet e Normandėve, i pari nė 1081 dhe i dyti nė 1105 si edhe kryqėzata e parė 1095 filloi tė lėkundte Bizantin pėr unifikimin e kishės sė krishtere. Pushtimi i Konstandinopojės mė 1204 nga Kryqėzata e 4 dhe mbajtjen e saj pėr 60 vjet nėn sundimin francez solli edhe murgjit franceze benediktine nė Arbėrinė e viteve 1230 duke u vendosur fillimisht nė Shirgj mbi Bune dhe mė vone nė Durrės dhe Shkodėr pas viteve 1250 nėn mbrojtjen e Karlit Anzhu. Thuhet se po nė ketė kohe u vendos edhe Urdhri Franēeskaneve duke thelluar kthimin e arbėrve tė krishtere tek qendra e vjetėr, Roma. Kėto zhvillime i pėrkrahte edhe principata e Arbrit dhe mė 1208 ka dokumente letėrkėmbimi tė Dhimitrit princit tė Arbėrisė me papa Inocentin III ku kėrkohet nga papa ndihme pėr ushtrimin e besimit tė krishtere.
    [redakto] Koha e Arbėrisė

    Ndėrkohe qė papa dhe patriku luftonin nė Ballkan pėr hegjemoni dalin nė skene turqit osmane tė cilėt pushtuan Ohrin nė 1408, Tivarin (qendėr qė varej nga Roma) mė 1571 dhe Konstandinopojėn mė 1453 duke sjelle njė rrenim apo nėnshtrim tė patrikanės. U arrit tė lidhej njė traktat ndėrmjet Sulltan Mehmetit II dhe patrikut tė ri tė Patrikanės Gjergj Skalari ku u ra dakord qė mos tė prisheshin kishat pėr tu bėre xhami : martesa dhe funeralet tė bėheshin nė kishe dhe to mos prishej festa e pashkėve.

    Nė ketė kohė i vetmi vend i krishtere i panėnshtruar dhe qė nuk i paguante asgjė Sulltanit ishte Arbėria. Gjergj Kastrioti-Skėnderbeu, biri i princit tė Krujės i mbiquajtur « Mbrojtės » dhe « Atlet » i Krishterimit theu pėr 25 vjet ushtritė osmane duke entuziazmuar boten e krishtere me bėmat e tij dhe duke marre mirėnjohjen e tere bashkėsisė krishtere kudo qė ndodhej. Skėnderbeu dhe papa stabilizuan marrėdhėnie tė ngushta me synime tė qarta pėr mbrojtjen dhe lartėsimin e kishės se shenjte. Kjo lidhje e ngushte me papėn dhe perėndimin i pėrputhej me idetė qė kishte Skėnderbeu dhe fisniket e tij pėr fatin e Mbretėrisė se Arbrit nė Ballkan dhe Evrope. Pas vdekjes se Skėnderbeut Sulltani ndėrmori njė fushate konvertimi nė myslimane ndaj arbėrve tė krishtere duke pėrdorur paketėn e privilegjeve dhe tė detyrimeve dhe taksa tė tilla si “defshirmeja” (takse gjaku) ku ēdo familjari i merrej djali dhe nuk i kthehej kurrė pėr tu pėrdorur si jeniēer. Kjo takse shpesh i detyronte fshatra tė tere tė emigronin. Njė pjese u konvertuan duke ndėrruar vetėm emrin dhe vazhdonin ritet e tyre tė krishtera fshehurazi. Njihen raste qė dokumentohen edhe nga Frang Bardhi nė vitin 1637 kur brenda njė familje (vėllezėr apo burrė dhe grua) janė me fe tė ndryshme vetėm pėr tė shpėtuar nga taksat apo pėr tė pėrfituar privilegje.

    Gjurme nė qėndresėn fetare ndaj konvertimit nė fenė islame ka lėne Shpati i Elbasanit gjė qė dėshmohet nė afresket e pikturuara nga Onufri nga neokastra (Elbasani) nė vitet 1556 nė kishėn e Shėn Kollit dhe atė tė Shėn Premtes. Nė ketė klime islamizimi, priftėrinjtė Shqiptare patriote si Archbishop (?) i Durrėsit, Pal Engjėlli, bashkėpunėtor i afėrt i Skėnderbeut doli nevoje emergjente pėrdormi i gjuhės shqipe nė kishe “Formula e Pagėzimit” 1462. Ėshtė njė radhė e shkurtė nė gjuhėn shqipe “Un te paghesont premenit Atit et birit et spertit senit” (Unė tė pagėzoj nė emėr t“Atit e t“birit e t“shpirtit shenjtė), e cila gjendej nė njė pjesė pamfleti tė shkruar nė gjuhėn Latine.

    Mė vonė Pjetėr Budi pėrkthen “Doktrina e Krishtere 1618 “Pasqyra e tė rrėfyerit” 1621 dhe “Rituali Roman” 1621.

    Pasi pėrkrahu pėrdorimin e gjuhės shqipe nė kishe, Selia e shejte nė Rome nė 1634 vendosi qė franēeskanet tė vendosen pėrgjithmonė nė zonėn e Shkodrės, Zadrimės dhe Lezhės pėr tė frenuar myslimanizmin.

    Ndėrkohe Kisha ortodokse administruar nga patrikana autoqefale e Ohrit, qė kishte nė varėsi edhe peshkopatėn e Beratit, ishte e angazhuar nė mbledhjen e taksave pėr sulltanin dhe nga studimet shihet se patrikana ka qenė njė shėrbyese e zellshme nė kėtė drejtim Osmanet vendosen parimin fetar si tė vetmin qė dallonte kombėsinė dhe prandaj myslimanet i quanin turq dhe tė krishterėt greke. Ka shumė tė dhėna qė edhe disa qarqe ekstremiste helene tė patrikanės kishin kohė qė e zbatonin kėtė parim tė pa fe duke kėrkuar helenizimin e tė gjithė tė krishterėve. Kuptohet qė si reaksion i kėsaj por edhe pėr zona influence Selia e shenjte solli shumė dergata nė Arbėri pėr tė ripėrtėrire krishterimin me qendėr Romen. Por Roma nuk synoi nė asimilimin e arberit gjė qė dėshmohet edhe pėr pėrkrahjen e pėrdorimit tė gjuhės shqipe gjate predikimeve. Kėtu duhet kėrkuar arsyeja e orientimit perėndimor drejt Romės qofte e princ Dhimitrit mė 1208 qofte e Skėnderbeut nė mesin e shekullit XV.

    Mbledhja e "Kuvendit tė Arberit" ose "Koncili i Arberit" nė Merqi tė Zadrimes mė 20 korrik 1703 nėn kryesine e Tivarit dhe me bekimin e papa Klementit XI (qe ishte Shqiptar) mori vendime tė rėndėsishme pėr konsolidimin e kishės katolike nė Shqipėri siē ishin ndalimi i fshehjes se pėrkatėsisė fetare ; ndalimi i predikimit fshehtas nga priftėrinjtė pėr kėta besimtare kriptokristiane etj. Nė kėtė kuvend katoliket u shprehen hapur edhe kundėr ortodokseve.

    Kisha e Beratit, shekulli XV megjithėse jezuitet erdhėn mė vonė nė Shqipėri ata e rroken shpejt natyrėn dhe kulturėn shqiptare Bie nė sy revista e tyre patriotike "leka". Kurse pėr Franēeskanet dallohet Pater Gjergj Fishta i konsideruar si poet Kombėtar Shqiptar dhe themelues i alfabetit tė gjuhės shqipe nė Kongresit tė Manastirit. Polemika apo konkurrenca mes jezuiteve dhe franēeskaneve nuk arritėn asnjėherė nė krize tė kishės katolike shqiptare, pėr mė tepėr ato kishin bashkuar gjithnjė pėrpjekjet pėr tė siguruar perkrahes nė fuqitė e mėdha si Austria e cila kishte ndikuar pranė portės sė larte pėr tė mbrojtur interesat e katolikeve dhe kishte financuar pėr kishėn katolike shqiptare.
    [redakto] Koha e Kanunit

    Nė pasluftėn e pasigurt pėr fatet e Shqipėrisė prej lakmisė sė fqinjėve njė delegacion i kryesuar nga ipeshkėv katolik Bumci shkoi nė Versaje dhe pėrdoren influencėn e tyre nė Selinė e Shenjte pėr tė garantuar se katoliket shqiptare nuk donin tė jetonin tė ndare nga shqiptaret e tjerė myslimane duke pase parasysh copėtimin e mundshėm tė pasluftės.

    Pėr ti u pėrshtatur tė gjithė besimtareve tė vet Kisha katolike mori parasysh edhe kanunin e Leke Dukagjinit dhe variante tė tij dhe u mundua qė tė mos i binte ndesh kėtij kodit tė nderit ; mikpritjes, fjalės sė dhėne etj duke shpjeguar kėto elemente edhe me Biblėn.

    Kisha katolike shqiptare, nė dallim nga simotrat nė Evropė, karakterizohej nga njė pavarėsi e komponentėve tė saj pėr shkak tė rolit tė veēante qė luajtėn franēeskanet dhe jezuitet. Kjo gjė shkaktonte mospelqimin e dergatave nga Roma sepse nuk e kuptonin situatėn nė vend.

    Ėshtė pėr tu theksuar se, ashtu si edhe nė shekullin e XV dhe XVI, nė dallim nga riti lindor, Kisha katolike nxiti pėrdorimin e gjuhės shqipe qė mė 1861 nė seminarin e urdhrit franēeskan dhe u shqua pėr njė patriotizėm ta pashoq. Ky ishte shkaku qė mė 1933 ipeshkvit katolike do ti shkruanin bashkėrisht Zogut ”Ne jemi kėtu nė Shqipėri prej dy mije vjetėsh ; katolike atėherė katolike edhe sot, shqiptare atėherė shqiptare sot edhe gjithmonė". Dy revistat katolike tė viteve 30 “Drita” dhe “Leka” harmonizojnė doktrinėn fetare me kontekstin shqiptar dhe propagandojnė tolerancėn fetare dhe mundėsinė e bashkėjetesės midis feve. Psh solidaritet shoqėror kristian do tė gjente mbėshtetjen e vet nė Shqipėri nė praktiken e besės dhe tė fjalės sė dhėne tė traditės zakonore shqiptare.

    Pushtimi italian zgjoi pėrsėri idenė e vjetėr tė Vatikanit pėr uniatizimin e Kishės dhe pati edhe misionare dhe u organizuan mbledhje pėr ketė nė kuadėr tė luftės italo-greke.

    Kleri fetar i tė tė gjithė besimeve (mysliman, katolik, bektashian dhe ortodoks) u pėrpoq tė pėrfitonte sa mė shumė financime nga politika e fashisteve italiane dhe gjerman. Por kjo nuk i pengonte besimtaret tė vazhdonin tė shihnin njė pushtues qė duhet tė ikte njė ore dhe mė parė. Bektashinjtė u hodhėn totalisht kundėr fashizmit italian dhe nazizmit gjerman.

    Me shkrirjen e patrikanės sė Ohrit dhe kalimi i varėsisė sė kishės ortodokse direkt nga Konstandinopoli, pas janarit tė vitit 1767 (influencuar edhe nga rezultatet e luftėrave ruso-turke) u vu re njė pėrpjekje fare e hapur pėr helenizimin e popujve tė Ballkanit duke shtuar numrin e shkollave greke dhe tė qendrave tė rėndėsishme fetare dhe didaktike si Voskopoja ku u hapen shkolla si « Akademia e Re » (njė institucion iluminist nė tė cilėn kontribuuan greke, rumune-vllhe dhe shqiptare si Kavalioti) nė vitin 1744 apo shtypshkronja etj. Por patriotet fetare dhe njerėz tė ditur Shqiptare e shfrytėzuan ketė infrastrukture dhe kulture fetare pėr tė prodhuar vepra pėr tė ardhmen e kombit shqiptar siē ishte edhe fjalori tre gjuhesh i Kavaliotit i botuar nė Venedik mė 1744. Kėshtu Voskopoja u be njė qendėr iluminizmi, arti dhe atdhetarizme. Po si devocion patriotik nė ndihme tė kishės shqiptare erdhi edhe Ali Pashe Tepelena i cili ngarkoi mjekun e tij Vangjel Meksin tė Pėrkthente Dhiatėn e re pėr besimtaret shqiptare nė vitin 1819 deri 1827 pėr tė vazhduar vone me pėrkthimet e Kristoforidhit tė vitit 1872.

    Pushtimi osman dhe pėrhapja e islamizmit e dėmtoi rende fenė e krishtere katolike apo ortodokse. Me rritjen e ndėrgjegjes kombėtare nė luftėn kundėr sundimit tė huaj, nga shtresa e klerit vendės dolėn disa figura tė njohura si Pjetėr Budi, Frang Bardhi, Pjetėr Bogdani tė cilėt luajtėn njė rol tė rėndėsishėm pėr kulturėn shqiptare. Gjatė Rilindjes kombėtare nga radhėt e dy degėve tė Krishtera pati klerikė qė punuan pėr interesat e vendit e tė kulturės kombėtare, si Papa Kristo Negovani, Ndoc Nikaj, Nikollė Kaēorri etj.

    Nė fund tė shekullit XIX dhe nė fillim tė shekullit XX, patriotet Shqiptare tė mėrgimit, kryesisht ortodokse e kuptuan herėt se pėr tė kundėrshtuar politiken dhe praktiken helenizuese tė Greqisė duhej njė Kishe Autoqefale Shqiptare. Tentativat e para pėr kete janė bere nga Nikolla Naco me origjine nga nė Bukuresht por pa sukses.

    E drejta ligjore pėr autoqefali i lindi Kishės Ortodokse tė Shqipėrisė qysh mė 28 Nėntor 1912. Me shpalljen e pavarėsisė nga Turqia, Kisha Ortodokse e Shqipėrisė nuk mund tė mbrohej mė juridikisht nga Patrikana, e cila ishte nėn juridiksionin e shtetit turk. Kjo kishte ndodhur edhe me popullsitė e tjera tė Ballkanit qė kishin qenė tė pushtuara nga Turqia. Kėshtu, kishin shpallur autoqefalinė Kisha Ortodokse Greke, Bullgare, Rumune dhe Serbe, e cila e kishte fituar kėtė tė drejtė qė nė shek. XIII.

    Nė Amerikė kjo pėrpjekje filloi qysh nė Maj tė vitit 1907. Njė shkak qė i dha shtysė kėtij problemi, ka qenė njė ngjarje konkrete. Mė gusht tė vitit 1907, vdiq njė djalė i ri, nė qytetin Hadson. Kur trupi i tij u shpu nė Kishėn Ortodokse ku zakonisht kryenin shėrbesat e tyre shqiptarėt ortodoksė, prifti grek refuzoi ti kryente sherebesen e pėrmortshme pasi djaloshi njihej si nacionalist shqiptar dhe ishte “automatikisht i c’kisheruar”.

    Pėr kėtė shkak, shqiptarėt krijuan njė shoqėri fetare nė Shtator 1907, me emrin “Nderi Shqiptar” dhe zgjodhėn njė komision, qė ai ta lidhte shoqėrinė e Usterit me emigrantėt e Natikut, Marlboros, Bostonit, etj. Ky ishte hapi i parė pėr njė Kishe Ortodokse Shqiptare tė pavarur nė emigracionin e Amerikės. Meqė shqiptarėt nuk kishin njė prift legal tė dorėzuar nga njė peshkop, vendosėn qė tė thėrrisnin njė prift nga Shqipėria.

    Nga kandidatėt fitoi F. Noli, i cili pas shumė peripecish tė stisura nga patrikana, mė Mars tė vitit 1908, F. Noli u dorėzua prift i ligjshėm. Noli u shigurua prift nga tre peshkopė njė rus, njė ukrainas dhe njė rumun.

    Kjo ngjarje u prit me gėzim nga tė gjithė shqiptarėt kudo qė ndodheshin dhe pati jehonė tė gjerė nė tė gjithė shtypin e kohės. Pėr tė shkroi gazeta “Drita” e Sofjes, tė cilėn e nxirrte Shahin Kolonja, “Shpresa e Shqypnis”, si dhe gazeta tė tjera shqiptare tė Misirit dhe tė Amerikės.

    Fan Noli nė njė nga misionet e tij pėr njė kishe tė pavarur shqiptare Meshėn e parė nė gjuhėn shqipe, F. Noli e dha mė 22 Mars 1908.

    Pas kėsaj nė Amerikė fillon ethshėm ndėrtimi i Kishave ortodokse shqiptare kisha e Shėn Kollit nė Sauth Brixh, e cila pėrfundoi nė vitin 1912. Kisha e Shėn Palit dhe e Shėn Pjetrit nė Filadelfia. Iniciativėn e mori emigranti Stavri Seminaku nga Berati dhe prifti nga Rehova e Kolonjės at Naum Cerja. Nė vitin 1919 u ngrit kisha e Shėn Mėrise nė Natik.

    Pėr nevojat e Kishės sė re shqiptare e tė pavarur, F. Noli pėrktheu mė radhė nga viti 1908-1914, tė gjithė librat kishtare tė domosdoshėm “Shėrbesat e Javės sė Madhe”, Libri i Sherbesave tė Shenjta”, “Libri i tė Kremteve tė Mėdha”, “Triodhi i vogel”, “Lutjesorja” dhe “Pesėdhjetėvjetorja e vogėl”.

    Tė gjitha kėto pėrpjekje pėr njė Kishė Ortodokse Autoqefale Shqiptare, F. Noli i bėri me synimin e krijimit tė njė peshkopate ortodokse shqiptare nė Amerikė, fronin e sė cilės, nė tė ardhmen ta shpinin nė Shqipėri.

    Njė nga ngjarjet mė tė shėnuara tė Kishės Ortodokse Shqiptare ka qene Kuvend i datės 16 Mars tė vitit 1919 ku u mblodh diaspora shqiptare e Amerikės Kanadasė dhe Meksikės Kuvendi i kėrkoi peshkopit rus t’u jepte mundėsi qė tė formonin Peshkopatėn Shqiptare tė Amerikės dhe tė dorėzonte peshkopin e tyre tė parė. Pėr kėtė qėllim u bėnė shumė kėrkesa edhe nė kryepeshkopata tė tjera. Peshkopi rus premtoi tri here qė tė dorėzonte F. Nolin peshkop dhe tė tri herėt u tėrhoq. Nė rrethana tė tilla mė 26 Korrik 1919, nė kishėn e Shėn Gjergjit nė Boston, F. Noli iu drejtue tė pranishmėve : “Kush e bėri peshkopin e parė fare ?” Dhe populli iu pėrgjigj : “Tė parin fare e bėri populli. Dhe mua populli tė mė dorėzojė se jam i pari fare pėr shqiptarėt” - tha F. Noli.

    Nga ana tjetėr, Kuvendi i 30 Korrikut 1919 e shpalli Kishėn Ortodokse Shqiptare tė Amerikės kishė autoqefale dhe F. Nolin peshkop tė saj.

    Ndėrsa nė Amerikė ndodhnin kėto ngjarje, nė Shqipėri, e cila ishte bėrė shesh lufte, mbizotėronin mitropolitėt grekė, si Jakovi i Durrėsit e pastaj i Korēės. Njoftime kishte se nė Shqipėri vepronin bandat terroriste greke tė “kompanive tė shenjta”, tė cilat vranė Papa Kristo Negovanin nė vitin 1904, terrorizuan popullsinė e Shqipėrisė sė Jugut nė vitin 1914, vranė At Stath Melanin nė vitin 1917.

    Pas gjithė kėtyre pengesave mė nė fund, mė 28 Prill 1921 at Vasil Marku dha tė parėn meshė shqip nė kishėn e Shėn Gjergjit nė Korēė.

    Ngjarja mė e madhe pėr Kishėn Ortodokse tė Shqipėrisė ishte mbledhja e njė kongresi gjithėshqiptar nė Berat, mė 10 Shtator tė vitit 1922 ku u aprovua nga kongresi qė si qendėr e Kishės Autoqefale tė Shqipėrisė tė ishte Korēa. Kongresi vendosi qė gjuha e liturgjisė nė Kishėn Ortodokse Autoqefale Shqiptare tė ishte gjuha shqipe. Kongresi i Beratit u mbyll mė 19 Shtator 1922.

    Mė 21 Nėntor 1923, Sinodi i Pare i themeluar nė Berat shpalli F. Nolin kryepeshkop. Ceremonia u bė nė kishėn e Shėn Gjergjit nė Korēė.

    Kėshtu, sikurse shkruan dhe F. Noli, pas 500 vjetėsh u krijua Sinodi i Pare i Kishės Ortodokse Shqiptare qysh nė vitin 1478, kur e gjithė Shqipėria (Arbėria) ra nėn sundimin osman. Ky Sinod i Shenjtė pėrbėhej nga Hireotheu, miropolit i Korēės dhe i Gjirokastrės, Kristofor Kisi, mitropolit i Beratit dhe i Vlorės, F. Noli, mitropolit i Durrėsit dhe i Tiranės. Ky Sinod sipas F. Nolit, vijoi deri mė 24 Dhjetor 1924, kur Fan Noli u detyrua tė largohej nga Shqipėria.

    Me pėrkrahjen e qeverisė, erdhi nė krye tė Kishės Ortodokse tė Shqipėrisė at Visarion Xhuvani, i cili u shpall kryepeshkop nė kėtė mėnyrė. Nė vitin 1929, ai u dėrgua nga Sinodi dhe mitropoliti i tij tek Anastasi i Koshavacit.

    Qė aty u thirr nė Tiranė dhe tok me peshkopin serb tė Shkodrės, si dhe me dy peshkopė tė tjerė, Evthim Ikonomin dhe V. Camcen (Agathangjelin), krijuan Sinodin e Dytė tė Kishės Ortodokse Shqiptare me kryepeshkop Visarion Xhavanin. Patrikana Ekumenike e kundėrshtoi kėtė sinod megjithėkėtė, duhet theksuar se V. Xhuvani u tregua shumė energjik. Gjatė kohės qė ishte nė krye tė Kishės ai mblodhi Kongresin II gjithėortodoks nė Korēė, mė 16 Qershor 1929.

    Nėn formulėn : Kishe e lirė nė shtet tė lirė”, Kishė e ndarė nga shteti, u formulua neni 16 i Statutit ku thuhet : ”Kryepeshkopi, peshkopėt, zėvendėsit e tyre lokalė, Ikonomi i Madh Mitrofor, Sekretar i Pėrgjithshėm i Sinodit, si dhe ndihmėsit dhe zėvendėsit klerikė tė Kryepeshkopit dhe peshkopėve, duhet tė jenė prej gjakut dhe gjuhės shqiptare, si dhe tė kenė nėnshtetėsinė shqiptare”.

    Sinodi II i Shenjtė i Kishės Ortodokse Autoqefale tė Shqipėrisė, po i panjohur nga Patrikana Ekumenike u pėrbė nga : Kryepeshkop dhe peshkop i Tiranės dhe i Durrėsit V. Xhuvani, imzot Camce, imzot Ambrozi, imzot Eugjeni. Mė vonė ky sinod u plotėsua dhe me Ikonomin e Madh, Mitrofor, at Vasil Markun.

    Mbreti Zog gjate pėrpjekjeve pėr tė krijuar njė stabilitet politik nė Shqipėri ndoqi njė politike neutrale nė lidhje me besimet e ndryshme nė Shqipėri duke e ndare pushtetin nga feja, duke pėrkrahur autoqefaline e kishės ortodokse si edhe duke preferuar shqiptare nė drejtimin fesė. Pėr tre vjet ai pat njė konflikt me shkollat katolike (1933-1936) tė cilat i mbylli dhe pastaj i hapi prape. Kjo u be nė kuadėr tė reformės arsimore. Ka interpretime se kjo lėvizje e Zogut u be edhe pėr tė mbajtur njė ekuilibėr fetar dhe pėr ti vene njė kufi ekspansionit tė gjithanshėm italian nė Shqipėri.

    Problemi autoqefalise u be njė nga temat kryesore edhe pėr mbretin Zog i cili dėrgoi ministrin ortodoks Kota dy herė nė Stamboll pėr tė negociuar por edhe pėr tė kėrcėnuar. Nė vitin 1933, qeveria e mbretit Zog bėri presion edhe ndaj Xhuvanit qė ai tė jepte dorėheqjen dhe u ngarkua Kristofor Kisi pėr tė formuar Sinodin e Tretė tė Kishės Ortodokse Shqiptare. U arrit qė mė 20 Shkurt 1937, qeveria shqiptare tė niste delegatė pėr nė Athinė K. Kisin dhe laikun Josif Kedhi.

    Kėshtu, mė 12 Prill 1937, Kishės Ortodokse Shqiptare iu njoh zyrtarisht varėsia direkte nga patrikana dhe u shpall autoqefale. Dekreti i lartė kishtar, Tomi, iu dorėzua K. Kisit. Me kėtė rast, Patrikana i dėrgoi njė mesazh Ministrit tė Drejtėsisė Thoma Orollogaj, Mbretit Zog dhe Kryeministrit Koēo Kotta.

    Tani e tutje, kjo kishė edhe juridikisht e nė mėnyrė kanonike, vendoste vetė pėr organizimin e saj, si pėr caktimin e peshkopėve dhe tė peshkopatave, pėr pėrkthimin e liturgjisė dhe librave tė meshės nė gjuhėn shqipe, etj. Nga ana e saj, Patrikana ruante tė drejtėn e shpjegimit e tė interpretimit tė dogmės ortodokse dhe kėrkoi qė ndėr tė gjithė peshkopėt e mundshėm tė fronėsuar nga Sinodi i shenjtė i Kishės Autoqefale tė Shqipėrisė, dy prej tyre tė kishin, pėr kėtė arsye, formim teologjik ortodoks nė shkollat greke dhe tė kishin jetuar jashtė vendit, d.m.th nė Greqi ose nė Malin e Shenjtė, pėr mjaft kohė. Ky ishte i vetmi kusht qė vuri Patrikana Ekumenike.

    Sinodi III i Kishės Ortodokse Autoqefale tė Shqipėrisė, pėrbėhej nga Kristofor Kisi, kryepeshkop dhe mitropolit i Durrėsit dhe i Tiranės, Agathangjel Ēamēe, mitropolit i Beratit, Evllogji Kurnila, mitropolit i Korēės, Pandeli Kotoko, mitropolit i Gjirokastrės.
    [redakto] Besimi islam nė tokat shqiptare

    Kontaktet e shqiptarėve me botėn islame, janė relativisht mė tė vona se ato tė pjesės mė tė madhe tė popujve evropianė. Islami u shfaq pėr herė tė parė nė kontinentin e vjetėr nė fund tė mijėvjeēarit tė parė (shek. 9-10-tė).

    Spanja ishte mė e ndikuara nga kultura arabo-islame nė Evropė, ishte vendi pėrmes tė cilės nė Evropė u pėrcoll kultura shkencore arabe duke pėrfshirė kėtu tė gjitha sferat si mjekėsinė, fizikėn, astronominė, filozofinė etj. ku edhe pas tėrheqjes sė sundimit arab nga ai vend aty mbeti stili i ri i tė jetuarit i sjell nga ai sundim. Depėrtimi i Islamit nė Evropė dhe nė trojet shqiptare para paraqitjes sė Perandorisė Osmane u bė pėrmes Spanjės.

    Historikisht kontaktet ndėrfetare midis shqiptarėve tė krishterė dhe pėrhapėsve tė islamit i takojnė shekullit tė 13-14-tė.

    Edhe para zgjerimit tė Perandorisė Osmane mbi trojet shqiptare dhe Ballkan Islami ishte i pranishėm nė trojet shqiptare, por nė njė pasė shumė tė kufizuar. Pas zgjerimit tė Perandorisė Osmane nga tė gjithė popujt e Evropės Osmane pjesa dėrmuese e popullit shqiptarė dhe atij boshnjak pranuan Islamin si fe tė tyre.

    Nga shekullit tė 15-16-tė e nė vijim nė qytetet kryesore tė Shqipėrisė u ngritėn institucione tė rėndėsishme tė kultit islami (xhami).

    Islami u pėrhap mė shumė nė Shqipėrinė e Mesme si dhe nė territoret shqiptare qė tashmė ishin nėn pjesėn sllave. Nė shekullin e 18-19-tė islami pati njė lulėzim fetar dhe kulturor nė Shqipėri. Nė kėtė periudhė u zhvillua letėrsia shqipe me alfabet arab, e njohur si “letėrsia e bejtexhinjve”, qė studiuesit e krahasojnė me letėrsinė “alhamiado” qė qe zhvilluar mė parė nė Spanjė.

    Islami la gjurmė nė jetėn zakonore tė shqiptarėve, pėrmes ndėrhyrjes sė disa normave tė sheriatit. Por sheriati nuk u bė asnjėherė kod sundues zakonor i shqiptarėve. Pranimi i islamit nga shqiptaret shpjegohet edhe me rolin qė do tė luante kjo fe pėr diferencimin e shqiptareve prej sllavėve (zona e Kosovės) dhe grekėve (zona Ēamėrisė) tė cilėt sidomos pas shekullit XVIII kishin filluar njė politike asimiluese ndaj shqiptarėve.

    Feja Islame nė Shqipėri ėshtė karakterizuar kryesisht nga prezenca e shumicės sė myslimanėve sunitė dhe pakicės sė urdhrit bektashi.

    Nė kushtet e njė shteti tė pavarur shqiptarė dhe tė pasluftės sė parė botėrorė myslimanėt Sunite riorganizohen nė 1921 nė njė aleancė kombėtare myslimane. Mė 1923 bashkėsia sunite do tė ndahet nga kalifati i Stambollit duke zgjedhur si kryetar Myftiun e Tiranės. Nė kėto vite nė Islamin shqiptarė shfaqet njė dell reformator pasi ndalohet formalisht poligamia, dalin pėrkthime nė shqip tė Kur'anit. Mė vitin 1923 del edhe revista "Zani I Naltė" me ndjenja tė theksuara patriotike dhe reformatore.

    Mė 1929 mbahet njė kongres i myslimanėve ku u vendos pėrdorja ekskluzive e gjuhės shqipe, unifikimi i medreseve etj. Ka vend tė besohet se nė kėtė reformė ka gisht Zogu me qėllimet e tij pėr te bashkuar vendin dhe pėr ta oksidentalizuar Shqipėrinė duke ia hequr pėrfundimisht imazhin e njė vendi islam. Thuhet se edhe Ata Turku, reformatori me i madh i kėsaj kohe, behej xheloz nga shpirti reformator i Zogut pasi nuk i pėlqente qe ky i fundit t'ia kalonet atij nė kėtė drejtim.
    [redakto] Bektashizmi

    Bektashizmi e ka origjinėn prej njė doktrine mistike tė baballarėve turkmene tė shekullit XI-XII nė detin Kaspik dhe u themelua nga Haxhi Bektashi nėn ndikimin e mistikut persian Ahmet Jasevi pėr tu fuqizuar si sekt mysliman ne Turqi pasi lidhet me korpusin e jeniēerėve (qė kishin prejardhje kristiane). Bektashizmi adhuron Aliun po aq sa Muhametin. Pėr aresye te konfliktit me vete myslimanizmin bektashizmi fitoi njė tolerance fetare me kristianizmin duke pasur edhe disa pika takimi nė jetėn fetare. Predikonin barazinė e burrit me gruan, pinin alkool dhe gjera tė tjera qė ishin farė tė papėlqyeshme pėr Islamin. Pėr nga ky pozicion tolerant i bektashizmit dhe pėr rolin patriotik qė kanė luajtur shumė Bektashij ka pasur mendime nga studiues dhe politikane vendas dhe tė huaj te tė gjithė kohėrave se Bektashizmi do tė ishte njė fe e pėrshtatshme pėr Shqipetaret. Nder kėta ėshtė edhe poeti i madh kombėtar Naim Frasheri.

    Nė Shqipėri bektashizmi ėshtė shfaqur nė fund tė shekullit tė 12-tė dhe nė fillim tė shekullit tė 13-tė. Nė 1925, kur Ataturku ndėrmori reformat e ashpra laicizuese tė shtetit pėr krijimin e Turqisė moderne, Shqipėria u bė vendi i Kryegjyshatės Botėrore tė Bektashinjve duke mbetur edhe sot e tille Pakkush e di se Shqipėria, ky vend i vogėl, ėshtė seli e njė kryeqendre botėrore tė besimeve. Ėshtė interesant tė vihet re se edhe gjatė periudhės sė ateizmit nuk pati pretendime nga shtete tė tjera ku ka bashkėsi besimtarėsh bektashinj pėr tė marrė rolin e kryeqendrės. Bashkėsia bektashije e Shqipėrisė u shpall e pavarur nė vitin 1921.

    Shume teqe bektashishj u bėnė qendra rezistence kundėr italianeve dhe kundėr gjermaneve si baba Fejozo dhe baba Faja duke llogaritur gjate luftės rreth 6000 bektashij tė organizuar.
    [redakto] Kishės Ungjillore Protestante

    Historia e Kishės Ungjillore Protestante nė Shqipėri, zė fill mė 18 Tetor 1873, kur Berd, Xheni dhe zoti Marsh u vendosen si misionarė nė qytetin e Manastirit. Kėta misionarė fisnikė krijuan aty Bashkėsinė e parė Ungjillore. Ndėr anėtaret e parė tė Bashkėsisė Ungjillore tė Manastirit, ishte edhe Gjerasim Qiriazi i cili pasi shkollohet ne Bullgari me ndihmen e misionareve ne maj 1883 niste pėr ne Shqipėrisė, jo pa pengesa dhe pa vuajtje. Gjerasimi synoi qytetin e Korēės, ku predikimet e para i bėri nė Mėsonjėtoren Shqipe, mė 3 Maj 1890, duke pasur si pikėsynim zgjimin e popullit tė tij, si njė misionar atdhetar. Predikimin e Fjalės sė Krishtit, ai e quante vėrtetė njė detyrė patriotike.

    Gjerasimi dhe e motra Sevastia ēelen nė Korēė shkollėn e vashave mė 23 Tetor 1891. Kishte gjithsej tri vajza. Mė pas, duke thyer luftėn qė Patrikana i bėnte shkollės dhe Gjerasimit, numri i vashave nė shkollė u shtua. Tė shumta kanė qenė vashat qė mbaruan shkollėn e Qiriazit.

    Me 14 Nėntor 1892 u themelua bashkėsia "Vėllazėria Ungjillore" nė tė cilėn bėnte pjesė Gjerasimi, Gjergj Qiriazi, Sevastia, Grigor Cilka, Herakli Bogdani, V. Pasko nga Pogradeci, Fanka Evthimi dhe ndoshta edhe P. N. Luarasi.

    Kjo shoqėri ungjillore pati dhe organin e saj qė u quajt “Letra e Vėllazėrise”, numri i parė i sė cilės u botua nė Korēe nė nėntor tė vitit 1892.
    [redakto] Besimet fetare nė periudhėn 1944 – 1990

    Pushteti i vitit 1945 e vuri nė shenjė kryesisht Kishėn Katolike tė Shqipėrisė, duke e cilėsuar atė si ēerdhe tė agjentėve tė huaj nė Shqipėri. Pėr kėtė arsye, qysh nė fillim, Kishės Katolike Shqiptare iu kėrkua tė bėnte njė sakrilegj kanonik, tė shpallte autoqefalinė e saj. Te dy peshkopėt katolikė, imzot Gaspėr Thaēi dhe imzot Vinēenc Prendushi nuk e pranuan njė gjė tė tillė. Shteti komunist i burgosi tė dy, duke dėnuar me 20 vjet burg imzot Vinēenc Prendushin, klerik dhe poet dhe duke dėnuar me pushkatim imzot Gaspėr Thaēin. Pas shumė mundimesh nė burg, vdiq nė vitin 1949 dhe imzot Vinēenc Prendushi, ipeshkv i Durrėsit dhe i Tiranės. U arrestuan 30 franēeskanė, 15 jezuitė dhe mjaft seminaristė. Disa prej tyre u pushkatuan e disa vdiqėn tė munduar nėpėr kampe pėrqendrimi dhe nė punė tė detyruar. Nė vitin 1945, u pushkatuan Dom Ndre Zadeja, poet dhe atdhetar. Po kėtė vit, u pushkatuan Frano Gjini, Gj. Volaj, at Ciprian Nika. Nė vitin 1946 u dėnua dhe u pushkatua nė Shkrel, Nikoll Gazulli, etj.

    Fjalėt e tyre tė fundit ishin : “Rroftė Krishti mbret ! Rroftė Shqipnia dhe pa ne !”. Nė vitin 1950 u shpall argjipeshkėv i Kishės Katolike tė Shqipėrisė Bernardin Shllaku, por atij i vunė njė mbikėqyrje tė fortė. Ndėrkaq ishin mbyllur shkollat dhe manastiret katolike kudo. Kleri i huaj katolik qė vepronte nė dioqezat e Shqipėrisė, u dėbua qysh nė vitin 1946.

    Nė vitin 1967 u pushkatua Zef Bici se gjoja kishte penguar aksionin ateist tė rinisė. Argjipeshkvi Ernest Coba u burgos qysh nė vitin 1964 dhe u dėnua me 25 vjet burg. Vdiq nė spitalin e Tiranės nė vitin 1980. Atėherė u burgos dhe Mikel Koliqi, i cili megjithė vuajtjet, doli gjallė nga burgu por vdiq si kardinal nė vitin 1997.

    Kėta dhe shumė tė tjerė ishin martirė tė Kishės katolike Shqiptare nė shekullin e 20. Sinodi III i Kishės Ortodokse Autoqefale tė Shqipėrisė qėndroi deri nė vitin 1949, kur kryepeshkopi Kristofor Kisi dha dorėheqjen. Kisi vdiq mė 16 Qershor 1959. Nga viti 1946 deri nė vitin 1949 Sinodi IV i Kishės Ortodokse Autoqefale tė Shqipėrisė, u formua mė 25 Gusht tė vitit 1949, me kryepeshkop tė Kishės Ortodokse Autoqefaqle tė Shqipėrisė, Paisi Vodicėn. Ky u shpall Kryepeshkop i Kishės Ortodokse Autoqefale tė Shqipėrisė, si dhe peshkop i Durrėsit dhe i Tiranės, Qiril Naslazi u vendos mitropolit i Beratit, Filothe Duni, mitropolit i Korēės, Damjan Kokoneshi u shpall mitropolit i Gjirokastrės. U shpall peshkop sufragan Sofron Borova.

    Paisi Vodica njoftoi menjėherė Patrikanėn Ekumenike tė Konstandinopolit pėr Sinodin e ri, por Patrikana e quajti kryepeshkop jo kanonik dhe nuk e njohu si tė tillė. Vodica pėr arsye politike e lidhi Kishėn Ortodokse Autoqefale tė Shqipėrisė me Patrikanėn e Rusisė komuniste. Kėshtu qė, Sinodi IV mori karakter tė theksuar politik. Pėr kėtė shkak, u dėrgua nga Patrikana nė Amerikė peshkopi Marko Lipa, peshkop i Lefkės, pėr tė mos lejuar qė Kisha Ortodokse Shqiptare nė Amerikė tė binte nė pozitat politike tė Kishės nė Shqipėri.

    Mė 1967 besimet fetare dhe institucionet e tij e ndėrprenė me dhunė veprimtarinė e tyre pėr tė filluar serish pas lėvizjeve demokratike tė vitit 1990. Lėvizja kundėr institucioneve fetare e nxitur nga shteti diktatorial komunist u mbulua gjoja me njė lėvizje tė rinisė ateiste. Shumė kisha u kthyen nė salla publike, disa u kthyen nė salla bagėtish, disa u rrėnuan plotėsisht. U prishėn 2169 objekte kulti si kisha, xhami e teqe. Atėherė u burgosėn 217 klerikė pėr terror e disa prej tyre vdiqėn nėpėr burgje ose u pushkatuan.

    Kodi penal i vitit 1977 dėnonte propagandėn fetare si dhe pėrhapjen e liturgjisė. Sipas kėtij kodi u dėnuan shumė ish-klerikė, por edhe laikė.

    Kisha Katolike e Shqipėrisė qė i kishte dhėnė vendit dhjetėra intelektualė, studiues me emėr, poetė e shkrimtarė, si at Shtjefėn Gjeēovin, Preng Doēin, at Gjergj Fishtėn, Dom Ndre Mjedėn, at Donat Kurtin etj, kishte pėsuar njė nga goditjet e saj mė tė mėdha gjatė gjithė historisė sė saj nė Shqipėri.

    Shpallja e Shqipėrisė (e tokės prej ku predikuan se pari apostujt e Krishtit si Pali, e tokės sė Skėnderbeut qė u fut nė historinė kishės si mbrojtėsi i saj me besnik) si i vetmi shtet ateist nė tė gjithė globin tokėsor, kishte habitur tė gjithė botėn. Vatikani nuk e reshti asnjėherė luftėn pėr tė mbėshtetur besimtaret e vet tė cilėt e vazhdonin jetėn fetare nė mėnyre ilegale por kėsaj radhe tė ndjekur nga diktatori Enver Hoxha qė ishte shumė herė mė i egėr se sa perandori Trajan.

    Pavarėsisht regjimit tė egėr komunist Shqipetaret nuk linin feste fetare pa festuar me metodat e tyre sa tė lashta aq edhe moderne nė kushtet e njė varfėrie tė tmerrshme, te njė furnizimi me lista dhe triska deri mė 1990. Nė kėtė ilegalitet tė pėrgjithshme dhe frike u forcua edhe ndjenja e tolerancės fetare.

    Ndikim shumė tė madh tek Shqipetaret besimtare dhe jo besimtare kishte edhe aktiviteti fetar–humanitar i Nene Terezės, i shenjtores mė tė dalluar tė shekullit XX, qė gjithēka e bėnte nė emėr tė Jezu Krishtit.

    Pas pėrmbysjes sė rendit ateist nė Shqipėri, mė 4 Nėntor 1990, patėr Simon Jubani qė ishte mbyllur 26 vjet nė burg, si dhe Karlo A. Sevilla qė ishte dėbuar nga Shqipėria qe nė vitin 1946, dhanė njė meshė pėr tė gjallėt e pėr tė vdekurit, nė kapelėn e vogėl tė varrezave tė Shkodrės, e cila shėrbeu si altar. pjesėmarrja nė meshė ishte e jashtėzakonshme. bPo atė ditė, u dha njė dǘa nė Xhaminė e Plumbit nė Shkodėr nga myslimanėt.

    Filloi sėrish ngritja e kishave, xhamive dhe teqeve.
    [redakto] Besimet fetare pas vitit 1990

    Pas rrėzimit tė regjimit komunist i cili ishte frymė materialiste dhe tė tėrė zhvillimin dhe jetėn e bazonte nė forcat e veta, pėrsėri ri filloi jeta kulturoro-fetare. Populli nė kėtė fillim tė rrėmujshėm fetarė edhe pėr kundėr asaj se kishin objektet fetare si dhe njohuritė pėr prejardhjen e tyre fetare pėrsėri ishin shumė tė kufizuar nė fenė e tyre.

    Gjatė kėsaj kohe shumė misionarė tė tėgjitha besimeve fetare, grupacioneve tendencioze, sekteve tė ndryshme zunė vend nė Shqipėri duke proklamuar platformat e tyre duke pėrdoru metodat e shumta pėr tė tėrhequr rininė kah veti. Nė kėtė drejtim nuk kurseheshin as fjalėt as invetimet e shumta nė drejtim tė inicimit tė rinisė pėr t'u bėrė pjesė e tyre. Gjatė kėsaj kohe rifilluan misionin e tyre edhe emisarėt e njohur fetarė qė pėr shkak tė qėndrimeve tė tyre fetare kaluan pjesė tė jetės sė tyre nėpėr burgjet e komunizmit.

    Edhe pėrkundėr tendencave tė grupeve tė shumta tė reja si dhe tendencave tė mėparshme tė njerėzve eminent (si Ismail Kadare dhe Ramiz Alia) pėr pėrdorimin e tėgjitha metodave nė vendosjen e krishterimit si besim tė vetėm fetarė nė Shqipėri pėrsėri kjo nuk ndodhi dhe nė Shqipėri nga pabesimi ose hutia nė pabesim populli nė pėrgjithėsi pėrsėri kaploi fenė Islame, Krishtere dhe Ortodokse.

    Udhėheqėsit fetarė tė kėtyre besimeve qė ishin me ndikim dhe qė kishin vuajtur nėpėr burgjet e komunizmit pėr qėndrimet tyre fetar gjatė kėsaj kohe rii filluan punėn e tyre nė ligjėrimin e besimit tė tyre, nė ringjalljen e objekteve fetare, rindėrtimin e tyre si dhe ndėrtimin e objekteve tė reja fetare nė vendbanimet me mungesė tė tyre. Kėto aktivitete zakonisht janė zhvilluar me vetėfinancim ose tė pėrmbajtura nga organizata fetare nga jashtė Shqipėria duke pėrmbajtur secila grupin e vetė fetarė.

    Po kėshtu ėshtė pėrtėrirė nė mėnyrė tė dukshme Kisha Ungjillore e Shqipėrisė, pėrmes misionarėve dhe bashkėsive tė krishtera ungjillore nė tė gjithė vendin sidomos nė qytete.

    Nė trojet shqiptare jashtė Shqipėrisė shqiptarė gjithashtu nuk janė pjesėtarė tė njė besimi fetar kėshtu qė nė Maqedoni shqiptarėt janė tė besimit Islam, nė Kosovė gjithashtu shumica i takojnė kėtij besimi (92 %), nė Mal tė Zi shqiptarėt i takojnė besimit tė Krishterė (70 %), dhe nė Ēamėri i takojnė besimit Islam.
    [redakto] Toleranca fetare

    Shqiptarėt janė dalluar nė shekuj pėr njė tolerancė unike ndėrfetare gjė cila ka lidhje edhe me vete historinė e pranisė dhe bashkėjetesės sė besimeve tė ndryshme fetare nė trojet e populluara nga shqipetaret si pasoje e ndarjes sė krishterimit administrativisht nė dy pjesė, nė ritualin roman (perėndimor) dhe atė bizantin (lindor) me anė tė "vijės sė Teodosit" qė kalon diku mes lumenjve Shkumbin dhe Mat tė Shqipėrisė ashtu edhe si pasoje e pėrqafimit tė islamit kryesisht pėr ti u rezistuar asimilimit prej shovinisteve sllave dhe greke nė fund tė shekullit XVIII dhe XIX.

    Shqiptaret kanė qenė tolerante dhe kurrė nuk kanė derdhur gjak pėr ēėshtje fetare. Mark Milani, kryeministėr i Malit tė Zi pohon se "sa herė qė ne pėrpiqeshim tė ndėrsenim nė Shkodėr katoliket kundėr myslimaneve apo anasjelltas e kishim betejėn e humbur sepse Shqiptaret e kishin ndjenjėn kombėtare shumė mė tė fortė". Ekzistencėn e tolerancės fetare e vunė re edhe fashistet italiane tė cilėt hartuan njė strategji pėr ta ruajtur kėtė ekuilibėr sa qė katoliket e ndjenė veten si tė lėne pas dorė.

    Prej fundit tė mesjetės e kėndej hapėsira shqiptare ishte zonė ekuilibri ndėrmjet dy perandorive mė tė fuqishme tė kohės, Perandorisė Osmane dhe Perandorisė Austro-hungareze. Midis kėtyre dy perandorive janė nėnshkruar disa marrėveshje, tė quajtura "kapitulacione", tė cilat rregullonin barazinė e ndikimeve, duke i njohur Perėndimit tė drejtėn e kujdesit pėr faltoret e tė krishterėve, pėrmes doktrinės "cultus protectorati" - mbrojtja e klerit.

    Nė Shqipėri mund tė gjesh shpesh dy fe (krishterim e islam) nė njė familje ose nė njė fis (Lurė, veri), ose dy fe nė tė njėjtin njeri (Shpat, Elbasan), i cili mban dy emra, si i krishterė e si mysliman, dhe bėn ritet e festat fetare tė tė dy besimeve. Heroi kombėtar i shqiptarėve Gjergj Kastrioti lindi nė njė familje ortodokse, u bė mysliman nė oborrin e sulltanit, u bė bektashi (ky ishte kusht pėr t'u bėrė jeniēer), u kthye nė Shqipėri dhe mori fenė e babait (ortodoks) dhe kur vdiq la amanet qė tė varrosej nė njė katedrale tė tė krishterėve katolikė (Lezhė). Njėri nga vėllezėrit e Gjergj Kastriotit, pėrkundrazi, kėrkoi tė varrosej nė manastiret e Athosit, njė prej vendeve tė shenjta tė ortodoksisė.

    Nė Shqipėri nuk njihen konfliktet fetare, as nė formė episodike. Ėshtė krejt normale qė njė shqiptar, nėse nuk i pėlqen prifti, predikimi apo sjelljet e tij, tė braktisė kishėn dhe ta kėrkojė lidhjen me zotin nė xhami. Njė prej autorėve mė tė rėndėsishėm tė letėrsisė klasike shqiptare, Pjetėr Bogdani, nė veprėn e tij "Ēeta e profetėve", citon krahas njėri-tjetrit Kalvinin dhe Avicenėn. Pėrkthyesi i parė i librit tė shenjtė tė myslimanėve Kur'an ishte i krishterė (Ilo Mitkė Qafėzezi).

    Myslimanėt shqiptarė festojnė Shėn Gjergjin e Shėn Mėrinė, njė pjesė tjetėr Shėn Nikollėn e Krishtlindjet, kurse tė krishterėt u bėjnė vizita miqėsore myslimanėve pėr festat e tyre karakteristike (Kurban Bajram).

    Ka shumė raste tė treguara dhe tė jetuara kur priftit i ėshtė dashur tė kėndoje syret e Kuranit pėr tė nderuar njė mysliman tė vdekur pasi hoxha dhe xhamia ishin larg prej dėborės apo motit tė keq.

    Nė njė qytet si Shkodra, ku popullsia myslimane ėshtė e pėrzier me tė krishterė katolikė dhe ortodoksė, nė ditėt e ramazanit edhe tregtarėt jo-islamikė ndalonin shitjen e mishit tė derrit nė dyqanet e tyre. Po nė Shkodėr kanė qenė familjet bujare myslimane qė mbrojtėn ndėrtimin e kishės katolike kur disa fanatike filluan shkatėrrimin e themeleve natėn. Ndėrtimet e kishės vazhduan kur bujaret myslimane dolėn nė mes popullit duke thėne “mos i preki njėri se kėto janė themelet tona”.

    Festat fetare nė Shqipėri, qofshin ato tė bashkėsisė sė krishterė, qofshin tė bashkėsisė myslimane, ruajnė gjurmė tė periudhės politeiste mitologjike. Shqiptarėt katolikė tė viseve veriore ditėn e Buzmit e kanė pikėrisht nė ditėn e Krishtlindjeve, por duke nėnshtresuar nė kėtė festė edhe kultin e zjarrit. Shėn Mėria e myslimanėve pėrkon me ditėn e zanės - Dianės tek latinėt - mė 23 gusht. Bektashinjtė kanė kultin e Baba Tomorrit, qė ngjason me kultin mitologjik tė Olimpit grek. Njė poet i krishterė i vuri pėr titull librit tė vet emrin “Baba Tomorrit”. Kjo dhe tė tjera tregon Shqiptarėt kanė kultin e natyrės, festojnė ditėn e malit apo tė bjeshkės, mbajnė edhe sot gjarprin dhe dhinė si totem (hyjni mbrojtėse), kanė kult pėr zjarrin, pėr gurin, pėr ujin dhe bukėn, pėr udhėn dhe mysafirin, pėr tokėn dhe qiellin.
    [redakto] Referenca

    * De la Rocca “Religion and Nation in Albania”, 1989, Romė.
    * Dh Qiriazi “Kristianity in Albania”, 2000.
    * Mark Milan “Albanian life and Customs”, Kurti, Sirdani.
    * “On the contribution of the catholics in Albania”, 2000.
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga Sharri-Liburna : 13-03-2011 mė 12:57
    Zhduku nga tokat Arbrore, qelbesira Aziatike

  8. #108
    i/e regjistruar Maska e Sharri-Liburna
    Anėtarėsuar
    13-09-2009
    Vendndodhja
    ne toke
    Postime
    2,171
    Citim Postuar mė parė nga Sharri-Liburna Lexo Postimin
    Po ne dacin shqiptaret,kjo eshte e lehte,ja zgjidhja shum e lehte ,evropa me sllavet na akuzon per terrorrizem islamik,ne mundemi te gjth per nji her re kthehemi tek feja e te pareve tan,PAGAN,ose KRISHTER,dhe pastaj nuk kan qysh me na akuzu,sikur spasnjollet qe jan konvertu ne te krishter per 24 or,kurse ne nuk kemi nevoj konvertimi,ne vetem kthehemi te besimi i stergjysheve tan.
    Shum mendim me vend,edhe un e perkrahi ket menim,nese dojn shqiptaret nji her e mir me u liru prej te kqijav,duhet me u ra shqelem nji her e mir gjitha besimev,e me ju kthy stergjysheve te vet,te pershendes.
    Zhduku nga tokat Arbrore, qelbesira Aziatike

  9. #109
    Citim Postuar mė parė nga injejti Lexo Postimin
    Per fat te keq shkijeve dhe bashkpuntorve te tyre ju kputen kambet .
    Kush ishin..., talibanet qe erdhen per ndihme...?!
    Po ti referohesh atyre, jam shume dakort me ty, i sherben ēeshtjes antikombetare!
    Por eshte fakt qe disa raste shqiptaret jane akuzuar per terrorizem, kujto edhe ata ne amerike...
    Ku ka ze, s'del pa gje...! Ndonese po ekzagjerohet pak, gjithnje ka nje te vertete fatkeqesisht.
    Mėsoi tė tjerėt me jetėn tėnde dhe jo me fjalėt e tua

  10. #110
    Skandinavien Maska e TetovaMas
    Anėtarėsuar
    20-03-2008
    Vendndodhja
    Te vendi i xhenetit
    Postime
    2,664
    Citim Postuar mė parė nga Sharri-Liburna Lexo Postimin
    Po ne dacin shqiptaret,kjo eshte e lehte,ja zgjidhja shum e lehte ,evropa me sllavet na akuzon per terrorrizem islamik,ne mundemi te gjth per nji her re kthehemi tek feja e te pareve tan,PAGAN,ose KRISHTER,dhe pastaj nuk kan qysh me na akuzu,sikur spasnjollet qe jan konvertu ne te krishter per 24 or,kurse ne nuk kemi nevoj konvertimi,ne vetem kthehemi te besimi i stergjysheve tan.
    Hehehe Po qe se kthehemi ne besimin e stergjysheve tane, kjo i bjene se shqipetaret duhet te ndryshojne edhe emrin si shqipetare ,dhe te quhemi te gjithe ILIRI. Simbas mendimit te juaj ,po i bjene se edhe emrin shqipetare qe e morrem eshte tradheti . Ceshtja kombetare shqipetare ende eshte e pa zgjidhur. Hajte dhe ti bejme 4 apo 5 shtete Ilire.

    Evropa rusia ,serbia popullin tone e akuzojne simbas nevojave te tyre . Para disa dekadave shqipetaret ishin te akuzuare si nacionaliste,, seperatiste, iredentiste, etj.etj.

    A e dini ju zoteri c'ka don te thote te keshe si fqinje rracen me te poshtert te njerezimit sllavet dhe greket ???

    Ne shqipetaret nuk munde ti nryshojme vletrat tona kombetare dhe fetare sa here qe te duane sllavet, dhe evropianet.

Faqja 11 prej 12 FillimFillim ... 9101112 FunditFundit

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund tė hapni tema tė reja.
  • Ju nuk mund tė postoni nė tema.
  • Ju nuk mund tė bashkėngjitni skedarė.
  • Ju nuk mund tė ndryshoni postimet tuaja.
  •