Paulo Coelho

[Tevelizori]

nje nder shkrimet e fundit te Coehlos:

Association of the Week: The Key

The key symbolizes not only the power to open and to close, but also the power to “tie and untie” those that carry it.

In Christian iconography, Peter, the apostle, carries the keys of heaven that Christ gave him. Also, in the Apocalypse it is said that a great key is used in order to lock the devil for a thousand years in the abyss.
The tongue is also said to be the key of the mouth: enabling one not to pronounce ill thoughts. In cities, the presence of keys in their flags alludes to the sovereignty of the place.

Now you take the floor: what do you associate with the key?

Mendoj se Coehlo po pergatitet per librin e ri te tij me emrin "Çelësi".

[Syku]

Disa nga gjërat që kam mësuar nga jeta.

Ja disa nga gjërat që kam mësuar nga jeta:

• Që nuk ka rëndësi sesa i mirë është një person, nganjeherë do të lëndojë. E për këtë, do duhet që ti ta falësh.
• Që duhen vite për të krijuar besimin e vetëm pak sekonda për ta shkatërruar.
• Që nuk duhen ndryshuar miqtë, nëse kuptojmë se miqtë ndryshojnë.
• Që rrethanat dhe mjedisi kanë influencë mbi ne, por ne jemi përgjegjës per vetveten.
• Që, ose do jesh ti që kontrollon veprimet e tua, ose ato do të kontrollojnë ty.
• Kam mësuar se heronjtë janë persona që kanë bërë atë që duhej bërë, duke ballafaquar pasojat.
• Se durimi kërkon shumë praktikë
• Që ka persona që na duan por thjesht nuk dinë si të na e tregojnë.
• Që nganjëherë, personi që ti mendon se do të të japë goditjen finale kur të rrëzohesh, është në të vërtetë nga ata pak persona që do të të ndihmojë të ringrihesh.
• Se vetem sepse ndokush nuk të don ashtu siç do dëshiroje, nuk do të thotë se s’të do me gjithë vetveten.
• Që s’duhet t’i themi kurrë një fëmije se ëndrrat janë budallalliqe; do ishte një tragjedi po ta besonte.
• Se jo gjithmonë është e mjaftueshme që dikush të t’i falë gabimet. Në shumicën e rasteve je ti që duhet të falësh vetveten.
• Se nuk ka rëndësi në sa copa e ke thyer zemrën; bota nuk ndalet që të presë sa ti ta riparosh.
• Ndoshta Zoti dëshiron që të takojmë disa nga njerëzit e gabuar para se të takojmë ata të drejtit, kështu që kur ti takojmë, do dimë si të jemi mirënjohës për atë dhuratë.
• Kur dera e lumturisë mbyllet, një tjetër hapet, por shumë herë e shohim kaq gjatë atë të mbylluren saqë nuk shohim atë që eshtë hapur enkas për ne.
• Lloji më i mirë i mikut është ai me të cilin mund të rrish ulur nën një portik e të ecësh së bashku, pa thënë asnjë fjalë, e pasi të ikësh të ndjesh sikur ishte bashkëbisedimi më i mirë i bërë ndonjëherë.
• Është e vërtetë se nuk dimë çfarë kemi derisa e humbim, por është edhe e vërtetë se nuk e dimë çfarë na ka munguar para se të vijë.
• Mjafton një minutë për të ofenduar dikë, një orë për t’i pëlqyer, një ditë për ta dashuruar, por duhet një jetë për ta harruar.
• Mos e kërko me këmbëngulje paraqitjen, mund të t’gënjejë.
• Lyp ndokënd që të bën të qeshësh sepse mjafton nje buzëqeshje për të bërë shkëlqyese një ditë të zymtë.Gjej atë që bën të qeshë zemrën tënde.
• Janë disa momente gjatë jetës kur dikush të mungon aq fort saqë vërtet do doje ta nxirrje nga ëndrrat e tua për ta përqafuar.
• Ëndërrò ç’të duash, shko ku të duash, ji çfarë dëshiron të jesh sepse ke një jetë të vetme dhe një mundësi të vetme për të bërë ato gjëra që ti dëshiron të bësh.
• Mund të kesh lumturi të mjaftueshme për t’u bërë i ëmbël, vështirësi të mjaftueshme për t’u bërë i fortë, dhimbje të mjaftueshme për t’u bërë njerëzor, shpresë të mjaftueshme për t’u lumturuar.
• Futu gjithmonë në rrobat e të tjerëve. Nëse ndihesh ngushtë, ka gjasa që edhe ata të ndihen ashtu.
• Njerëzit më të lumtur, jo patjetër arrijnë më të mirën e gjërave; vetëm nxjerrin më të mirën e gjërave që hasin në rrugën e tyre.
• Dashuria nis me një buzëqeshje, rritet me një puthje e përfundon me një çaj.
• E ardhmja më e mirë është e bazuar mbi të shkuarën e harruar, nuk mund t’ia dalësh mbanë pa harruar dështimet e tua të shkuara e dhimbjet e tua.
• Kur u linde, ti qaje e të gjithë rreth teje qeshnin. Jetoje jetën në mënyrë që kur të vdesësh, të jesh i vetmi që qesh ndërkohë që të gjithë rreth teje qajnë.

[Plot]

Coelho?

Nje dite pashe ne enderr Zotin. Nuk e di as vete sesi, m'u shfaq me fytyren e Coelhos. Me mjeker, buzeqeshes, dhe fliste portugalisht. Me tha:

- Pse nuk vjen tek une, biri im? C'te kam bere?

Une nderkohe po matesha c'te flisja (e kuptoni vete, pune endrrash, a t'i flisja Zotit apo Coelhos, me ngaterroheshin):

- Perendi te qofshim fale! Ti qenke, Paulo?
- Une jam, une. Po m'u pergjigj, pse nuk vjen tek une?
- Paulo, e di si eshte puna? Pse me bie ne qafe? Pak te mjaftojne tufat e dhenve qe ke rreshtuar tashme? C'me do dhe mua, he?
- Biri im, ti po zhytesh ne mekat, eja tek une.
- Paulo, une vij tek ty vetem kur ta ngjallesh Veroniken, tregoje veten se je zot. Ndryshe, mos u lodh.
- Po, biri im, do ta ngjall, sepse s'me ka mbetur c'te shkruaj tjeter, ia nxora fundin letersise.
- Shume bukur, ndoshta te ndihmon dhe Alkimisti, me kupton?
- Po, biri im, po, pa Alkimistin s'kam ku vete. Por une do te te tregoj nje histori. Ja ajo:

"Ishin vitet e fundit te mijevjecarit. Njerezia kishte frike mos beja ndonje gjeme dhe rrokullisja boten. Prisnin fundin e botes. Atehere, nje dite, duke pire nje caj ne verande, mendova: e pse te mos iu dergoj atyre Mesian? Dhe ashtu vendosa. Dergova Alkimistin. Njerezit dolen ta prisnin krahehapur, duke qare. Nenat e divorcuara gjeten burrat e tyre, vajzat e reja u pajtuan me te dashurit, disa u martuan me Mesia Alkimistin per deshmitar, dhe gezimi rrodhi lume. Kam konvertuar gjysmen e planetit, gjysma tjeter nuk besoi shume. Atehere vendosa t'iu dergoj nje hyjneshe, te bukur, perrallore, me emrin Veronika. Ajo vajti dhe shkaterroi miliona zemra burrash, miliona zemra grash, qe linin punen me heret per te lexuar vendimet e Veronikes. E keshtu, konvertova gjithe boten."

- Paulo, i thashe une pastaj, ti je nje mashtrues, si te gjithe profetet qe kane zbarkuar ne kete bote.
- Jo, biri im, jo, nuk jam mashtrues. Nese do te bindesh, ja shiko kur te versulet ushtria e besimtareve te mi, besimi eshte i forte, biri im, duhet ta ruash.
- Paulo, boll tani, e di si eshte puna? Po me del gjumi tani e s'kam nge te merrem me budalliqet tua, mire Paulo?

Dhe pastaj hapa syte. Enderr e keqe, apo jo? U rreqetha pak... me kishte rene jorgani, e ishte dimer. 8 dite me penicilina. Kur e pyeta mjekun, eshte rende, doktor? Ai me tha: oh, duket sikur te ka rene nje mallkim, por nuk do te vdesesh jo, se une jam Alkimist dhe bej cudira. Le qe kam Veroniken ndihmes-mjeke, ajo nuk te le te vdesesh. Qekur vendosi te vdese dhe nuk vdiq, tani sheron zemra njerezish ne pikellim.

Ja keshtu me ka ngjare nje nate dhjetori te vitit 1999.

[the admiral]

nuk kam lexuar ndonje liber to paulo coelho.
tani jam duke perfunduar romanin e tij te fundit (te pakten ne itali).
il vincitore è solo (fituesi eshte i vetem). eshte duke me terhequr. sapo te perfundoj kete kam deshire te marr ndonje gje tjeter te tij.
çfare me keshilloni?
desha te lexoj "alkimisti".
komentet thone se eshte me i vleresuara e veprave te tij...

[maryp]

nuk kam lexuar ndonje liber to paulo coelho.
tani jam duke perfunduar romanin e tij te fundit (te pakten ne itali).
il vincitore è solo (fituesi eshte i vetem). eshte duke me terhequr. sapo te perfundoj kete kam deshire te marr ndonje gje tjeter te tij.
çfare me keshilloni?
desha te lexoj "alkimisti".
komentet thone se eshte me i vleresuara e veprave te tij...

te keshilloj te lexosh dhe keto dy libra '' il cammino di santiago'' dhe '' 11 minuta''
I pari reflekton menyren e tij te shkruarit karakteristike dhe eshte nje pelegrinaggio qe ai ka bere realisht.. ndersa i dyti eshte nje menyre krejt ndryshe e te shkruarit por ku nuk humbet stili qe e karakterizon Coelhon...

[the admiral]

te keshilloj te lexosh dhe keto dy libra '' il cammino di santiago'' dhe '' 11 minuta''
I pari reflekton menyren e tij te shkruarit karakteristike dhe eshte nje pelegrinaggio qe ai ka bere realisht.. ndersa i dyti eshte nje menyre krejt ndryshe e te shkruarit por ku nuk humbet stili qe e karakterizon Coelhon...

e kam lexuar 11 minuta dhe te them te drejten nuk me ka pelqyer...... as ai libri i tij i fundit "fituesi eshte i vetem" nuk me ka pelqyer shume...

ndersa kam lexuar edhe alkimistin qe ma ka pelqyer. nje udhetimi mrekullueshem.

[maryp]

e kam lexuar 11 minuta dhe te them te drejten nuk me ka pelqyer...... as ai libri i tij i fundit "fituesi eshte i vetem" nuk me ka pelqyer shume...

ndersa kam lexuar edhe alkimistin qe ma ka pelqyer. nje udhetimi mrekullueshem.

alkimistin nuk e kam lexuar, besoj qe nga librat e tij eshte i vetmi bashke me zahirin. por do i lexoj se shpejti.
para dy ditesh me erdhi nje email qe ka dale nje liber i ri i tij
'' le valchirie'' ...
sot dua te shkoj ta blej, te shohim nese eshte i te njejtit livel me te tjeret
titulli me pelqen

[maryp]

duaje armikun tend, por mos harro, ai nuk eshte miku jot

[maryp]

Je ti

me shtyn pertej limiteve te mia
e ndjej qe jetoj plotesisht jeten time
ne ty takova vetveten
dhe pashe akoma me tej
pertej cdo limiti qe mund te imagjinohet.
shikova ne thellesine e syve te tu
duke u munduar te kuptoja
por pashe gjithcka mbi veten time
qe kurre do kisha dashur te shikoja.
pashe dobesite e mia, pasigurite
sensin e fajit, komplekset e mia
friken time, vuajtjet e mia.
pashe terrin e jetes time, demonet e mi
e atehere veshtrova akoma tutje
ne thellesi te zemres time, nje det ne stuhi
nje oqean pafund ku zhytesh per te humbur.
dhe ne thellesi te shpirtit tim kuptova!
provova kenaqesi dhe krenari
ne momentin qe kuptova ate qe sot ndjej
duke ditur kush jam ne te vertete
tani qe dashuroj gjerat e bukura
tani qe di te dua gjithcka qe jeta me dhuron
dhe nje nga keto dhurata je ti

[maryp]

Nese dikush nuk te do ashtu sic deshiron ti , nuk do te thote qe nuk te do me gjithe qenien e tij/saj

Nuk duhet ti thuhet kurre nje femije qe nje enderr eshte idiotesi: do te ishte tragjedi nese do e besonte

Jo gjithmone eshte e mjaftueshme qe dikush te fali gabimet tona, ne radhe te pare duhet te falesh vetveten.

Nuk ka rendesi ne sa copa eshte thyer zemra jote; universi nuk ndalohet qe ti ta riparosh.

Mbase Zoti do qe te takojme ca njerez te gabuar para se te njohim ate qe duhet, ne menyre qe, me ne fund, kur ta takojme, te dime te jemi mirnjohes per ate dhurate qe na beri


Kur dera e lumturise mbyllet, nje tjeter hapet, por ndonjehere veshtrojme aq gjate deren e mbyllur dhe nuk shohim ate qe eshte hapur per ne.

Miku me i mire eshte ai tip me te cilin mund te rrish ulur ne nje prag e te ecesh bashke me te, pa thene asnje fjale, e kur largohesh,ndjen sikur te kete qene biseda me e mire qe mund te kesh bere