Aforizmat e Agim Metbalës

[Agim Metbala]

- Ankesat e dështakut dhe justifiket e politikanit, i arsyetojnë vetëm të marrët!

[Agim Metbala]

- Nuk ka motivim më i madh personit të merituar, se sa t'i pranosh vlerat që ai i posedon!

[Agim Metbala]

Analize e Anna Antolisei per aforizmat.

Fjala aforizëm do të thotë përkufizim. Aforizmat janë fraza qe , me pak fjale, ilustrojnë një koncept qe është fryt i vrojtimeve te gjata dhe meditimeve të thella.
Aforizmi është një forme letrare e lindur ne kohet antike, mund te thuhet, i lindur pikërisht ne momentin ne te cilin njeriu filloi të shprehi me shkrim çdo mendim të plote. Ipocrati dhe Galieno përdornin formën e aforizmit për të bere diagnozat mjekësore të pacienteve të tyre.
Kjo forme letrare është përdorur shpesh dhe nga shume të tjere: duke nisur nga Greqia klasike ku kujtohet Teonide, apo Anonimi i “Thëniet kurore”, apo komediografi Epikarpo dhe Menandro. Të njëjtën gjë kane bere dhe latinet , nga Terenzion deri tek Marziale: dhe me pas autore të tjerë antik kane çuar përpara traditën aforistike ne historinë e letërsisë duke përfshirë ne ditët tona emra si Rochefoucauld, Oscar Wilde, Chesterton,Longanesi, Bufalino etj.
Sipas te madhit Tommaseo , ti japësh jete kësaj forme letrare do te thotë “ te prekesh majën me lodhjen me te vogël”. Sigurisht kjo është e drejte, sepse nëpërmjet një aforizmi gjejmë tentativën për të kaluar të gjithë periudhën e logjikimit , apo analizës , për të arritur direkt ne një përfundim të menjëhershëm. Aq e vërtetë është kjo sa qe për ndonjërin aforizmi (si psh për Gian Piero Bona) është- “përmbledhja e një jete të tere” .

Fjalët e urta janë hipotezat qe implikojnë ekzistencën e një bote të organizuar përreth principeve morale, etike dhe sjelljeve qe nuk janë akoma perfekte; dhe pikërisht Fjala e urte behet objektiv i perfektes.
Kurse Aforizmi është pikërisht pika e “helmit” qe vjen ne mënyrë “cinike” e hedhur ne koktejin e zakonshëm qe çdonjëri nga ne duhet të jetoje. Ai ka skupin qe të gërvishti të zakonshmen për të na forcuar ne të gjithëve qe të aventurojme ne këto refleksione qe , pa një stimul të mundshëm, nuk do jemi ne ankth për ti bere.
Aforizmi është një pushim i vërtetë letrar. Me aktual se fjala e urte , vjen ngadalë si transformim i kësaj te fundit qe, ne kohe humbet tonet e moralizimit të fituar , ai është një maje e “keqe” dhe shume spontane.

Marrë nga Forumistët...

[Agim Metbala]

- Fatkeqësi më e madhe e njerëzimit në çdo kohë, ka qëndruar në faktin se paratë kanë qenë në duar të matrapazëve e dija në njerëz të urtë!

Kërkoj ndjesë nëse ndonjë aforizëm përsëritet, kam "humbur" kontrollin e postimeve...

[Agim Metbala]

- Si energjinë pozitive, ashtu edhe atë negative, duhet zbrazur vazhdimisht me kujdesin më të madh!

[Agim Metbala]

- Krenaria e vazhdueshme, ta humb gravitacionin!

[Agim Metbala]

- Zhargoni i parlamentarëve tanë, në mënyrë refleksive, tregon nivelin e vetëdijës kombëtare!

[Agim Metbala]

- Për secilin komb, ideologjia e brapsht, është opiumi më i rrezikshëm!
- Akuzimi i pa bazë, është arma më e dobët që mund ta përdor një intelektual!

[symphony]

Aforizma është gjithësia në një pikë uji.

Aforizma është poezi e gjallë. Atë e cilëson veshja karakteristike figurative. Kuptimi i parë figurativ i saj kapet njësoj nga cilido njeri që hynë në brendi të botës së saj, kurse kuptimi i dytë, i tretë... mund te hetohet në mënyra të ndryshme.
Sa të lumtur e ndien veten autori, kur kuptimi i parë i aforizmës bëhet ushqim shpirtëror i lexuesve të tij! Qëllimi i parë për të cilin shkruhet aforizma, është që të mbillet kuptimi i parë i saj. Nëse nuk i është arritur këtij qëllimi, kot është shkruajtur aforizma, kot jeton fjala e urtë.

Mendimet e shfaqura në formë të humorit, satirës etj, i shërbejnë më shumë momentit. Shtrirja e tyre në kohë dhe hapësirë nuk është aq e madhe. Përkundrazi, aforizmat apo fjalët e urta që bartin ideale të larta njerëzore jetojnë gjatë në shoqërinë njerëzore. Ato udhëtojnë bashkë me popullin e vet, me njerëzimin nëpër shekuj.

Njeriu që flen me mendimin e urtë në shpirt, do të ndiente kënaqësi të posaçme sikur në bibliotekën e tij të kishte edhe në gjuhën shqipe një antologji të fjalëve të urta, aforizmave të mbledhura nga kopshti i madh i letërsisë gojore dhe asaj të shkruar.

E, unë do të isha njeriu më i lumtur, sikur të arrija të hartoja një libër të tillë.



Dhe tani, s`më mbetet gjë tjetër veç se t`ju përgëzoj juve i nderuari Agim Metbala. Plaku i urtë, i mençur, jeni ushqim shpirtëror për popullin tonë.

[Bardhi]

Duke ju pershendetur i nderuari z. Agim Metbala, po e theme edhe une nje aforizem, ne temen e juaj, me qellimin qe ta pasurojme sa me shume.
SA SHUME ESHTE I MIRE MIKU, AQ SHUME MUNDET EDHE TE LENDOJ.