
Postuar më parë nga
Duaje Siveten
nga pa-aftesia per te ngritur e respektuar institucionet dhe shtetin e se drejtes, salis (ende nuk dihet me çfare motivi) kerkon qe vullnetin e popullit ta mbaje te mbyllur ne kuti ...
kete radhe duhet vendosur "gardhi" i duhur per te mos lejuar lahpera si puna e salis e langaraqe te tjere qe i vene pas per te mos luajtur me vullnetin e popullit ...
ne kete rast, transparenca e kutive te votimit eshte i rendesise se jashtezakonshme per demokracine e brishte Shqiptare ...
Lexo ndonjehere edhe ndonje politikan inteligjent, si Ben Blushi, qe te mos ngelesh ne nivelin e atyre bujqve nga myzeqeja, te cilet mbushin mitingjet e te majteve Ngjela, Ndoka, Dule, Velia edhe Rama.
Fjalimi i plotë i Blushit në Asamble: Edi Rama nuk pranon humbjen, po mban peng PS-në
BEN BLUSHI
Të nderuar miq,
Në radhë të parë dua t’ju falënderoj të gjithëve pa asnjë përjashtim për betejën e përbashkët të datës 28 qershor, një betejë në të cilën pa asnjë dyshim secili prej nesh këtu bashkë me më shumë se 60 mijë anëtarë të PS besoi dhe luftoi për një Shqipëri më të mirë dhe më të begatë se ajo që kishim dhe ajo që mesa duket do të kemi pas 28 qershorit. Kam parë kandidate, komisionere gra, burra të rinj dhe të moshuar, fëmijë të cilët nuk kursyen asgjë për fitoren tonë. Ata sot duhen falënderuar sepse ata ishin shpresa, qëllimi dhe e vërteta që na shtyu në këto zgjedhje. Ata ishin arsyeja e këtyre zgjedhjeve dhe unë sot kam ardhur këtu të flas në emër të tyre.
Sot ne jemi mbledhur për të kuptuar se çfarë ndodhi në 28 qershor. Sot jemi mbledhur për të kuptuar arsyen e 28 qershorit. Sot jemi mbledhur për të folur në emër të së vërtetës dhe unë do përpiqem të them të vërtetën time.
Pyetja është: -“Kemi humbur apo kemi fituar në 28 qershor?”. Për disa ditë ne u thamë shqiptarëve se as kemi humbur dhe as kemi fituar por kemi barazuar. Më pas u thamë se ne kemi fituar, por fitorja jonë u mohua, u vodh, u nxi dhe u shtrembërua. Që të mos bëjmë një lojë fjalësh më duhet të them atë që mendoj pavarësisht nëse shumë të tjerë e ndajnë apo nuk e ndajnë të njëjtin mendim me mua. Fatkeqësisht zgjedhjet e 28 qershorit janë humbur. Dikush thotë se askush nuk ka fituar dhe kjo mund të jetë përgjithësisht ngushëlluese. Por këtu ne jemi në shtëpinë tonë dhe jo tjetërkund dhe për të këtë arsye duhet të flasim për pamundësinë që kemi për të qeverisur Shqipërinë. Ne u futëm në këto zgjedhje për të qeverisur vendin dhe këtë mundësi nuk do ta kemi. Ne u futëm në këto zgjedhje për të pasur më shumë vota se Sali Berisha dhe e djathta dhe këtë fakt nuk e kemi. Ne u futëm në këto zgjedhje për të fituar më shumë, të paktën një mandat parlamentar më shumë se qeveria dhe këtë fat nuk e kemi. Ne u futëm në këto zgjedhje për të ndryshuar Shqipërinë dhe këtë mundësi nuk na e dhanë. Do isha sot njeriu më i lumtur në Shqipëri sikur dikush të më bindte për të kundërtën. Do doja të mbyllja sytë dhe të besoja së në fakt kemi fituar. Po përpiqem ti mbyll sytë por kjo nuk më çon askund aq më pak me fitore. Kur flas kështu dua të më besoni se jam një nga njerëzit më të trishtuar në Shqipëri sot, ashtu si qindra mijëra të tjerë, që ashtu si unë besuan se Partia Socialiste dhe e majta që ajo përfaqësonte mund të sillte një erë të re. Kam besuar deri çastin e fundit, deri në votën e fundit se diçka mund të kthente, se qoftë edhe një votë mund të bënte diferencën. Kjo nuk ndodhi dhe tani është koha miqtë e mi për t’i hapur sytë. Nëse i mbajmë sytë mbyllur nuk do kemi më shpresë t’i hapim në kohën e duhur për të parë rrugën tonë.Ka kolegë në këtë sallë dhe jashtë kësaj salle, që nuk ndajnë të njëjtin mendim me mua. Unë nuk paragjykoj askënd prej tyre. Në fund të fundit besimi dhe shpresa vdes e fundit. Mua nuk më ka vdekur as besimi dhe as shpresa, por duke u nisur nga e vërteta dua të them atë që besoj. Vota e 28 qershorit më ka bërë të mendoj ndoshta gjëra që nuk i besoja përpara kësaj date. Shqiptarët kanë folur dhe ne duhet t’i lexojmë. Kjo sepse shqiptarët janë më inteligjentë se të gjithë ne bashkë. Për humbjen tonë nuk e kanë fajin shqiptarët dhe kushdo që i akuzon ata bën një gabim që natyrisht nuk e vuajnë shqiptarët.
Pyetja tjetër që i kam bërë vetes gjithë këto ditë të zhurmshme është: “Si ka mundësi që ne nuk fituam? Çfarë nuk funksionoi? Çfarë lamë ne pa bërë, çfarë në fund të fundit duhet të kishim bërë më shumë se ato që bëmë?”
Pse humbi PS
Po e them sot se çfarë besoj.
Ne nuk u dhamë arsye shqiptarëve të besojnë se ne qeverisim më mirë se ata që janë në pushtet. Në rastin më të mirë për ne, vota e shqiptarëve është ndarë në mënyrë të barabartë gjysmë për gjysmë dhe unë edhe këtë e konsideroj humbje. Si ka mundësi që megjithë korrupsionin, me gjithë Gërdecin, me gjithë vonesat në reforma, me gjithë folklorin e padurueshëm të Sali Berishës, me gjithë vyshkjen e tij prej fosili 20-vjeçar, me gjithë vonesën që i ka shkaktuar Shqipërisë për dy dekada, megjithë dhunën dhe pabesinë që ka inkurajuar dhe frymëzuar ndër shqiptarë për kaq shumë vite ne nuk arritëm të marrim qoftë edhe një votë apo një mandat më shumë.
Ka nga ata që thonë jo, ne kemi fituar. Partia Socialiste është forcë e parë në Shqipëri. Kemi të paktën 10 mijë vota më shumë se Partia Demokratike. Ky është një ngushëllim, por nuk mund të jetë një justifikim sepse kjo nuk mjafton. PS është parti e parë në Shqipëri historikisht, por është e dhimbshme të thuash dhe të pranosh se megjithëse është parti e parë, prej 20 vjetësh, sot ajo nuk qeveris dot. Kjo na a bën arsyetimin dhe fajin edhe më të rëndë secilit prej nesh. Ka nga ata që thonë se ne kemi fituar, se kemi më shumë vota se PS e vitit 2005. Por unë ju pyes, me kë ishim në garë ne, me Partinë Socialiste të para katër viteve apo me të djathtën e vitit 2009. Ky argument bie dhe na e errëson të vërtetën. PS e vitit 2009 nuk ka konkurruar me PS e vitit 2005 dhe të ngushëllohesh se ke mundur veten nuk të çon asgjëkund, maksimumi të çon në mohim dhe të bën qesharak. Unë nuk kam qenë në garë me deputetin e Korçës të vitit 2005 dhe askush nga ne nuk ka konkurruar me veten e tij. Besoj se sot është dita për të mos i marrë në konsideratë këto argumente numerike, sepse kjo rrëzon gjithë filozofinë mbi të cilën shumë prej nesh dolën në këtë fushatë. Ka shumë njerëz në këtë sallë që gjatë fushatës u instruktuan padenjësisht të thonë në debate televizive se ata nuk e njohin PS e vitit 2005. Unë nuk e paragjykoj papjekurinë e tyre, por si ka mundësi që pas zgjedhjeve kthehen dhe pranojnë se jo vetëm e njohin PS e 2005, por kanë fituar mbi të, sepse e kanë mundur me vota. Në të vërtetë, e kush është e vërteta? E vërteta është se në këto katër vite për arsye demografike janë shtuar mbi 150 mijë votues dhe ne kemi marrë as më shumë dhe as më pak por vetëm gjysmën e tyre. Po aq sa nga votues të rinj ka marrë e djathta. Si ka mundësi pra, që politika e re nuk ka marrë votën e atyre që u thirrën për herë të parë në votim dhe të paktën kishin arsye ta shijonin më shumë këngën tonë elektorale se sa këngën e ndryshkur të Partisë Demokratike.
Dhe gradualisht vijmë tek ai grup që thotë, asgjë nga këto nuk është e vërtetë. Gjithçka ka funksionuar shumë mirë, edhe politika e re, edhe përtej se majtës dhe të djathtës edhe mohim i gjithçkaje përpara vitit 2005, edhe çarja e së majtës, edhe mungesa e programit, edhe taktika elektorale, të gjitha pra, kanë shkuar në drejtimin e duhur, por votat na u vodhën. Unë pyes sot sa vota na janë vjedhur që na penguan të vijmë në pushtet? Katër mandate, apo 30 mijë vota. Nuk e besoj dot këtë jo se nuk dua t’i besoj, por sepse nuk kam prova. Dua të besoj se fitorja na është vjedhur por u lutem më ndihmoni ta provoj. Thënë këto, askush të mos mendojë dhe as të spekulojë, së dua qoftë edhe në ditën time më të keqe t’i njoh Sali Berishës meritën për zgjedhje të ndershme. Ashtu si shumica prej jush edhe unë jam rritur dhe kam luftuar me bindje gjithë këto vite se Sali Berisha dhe demokracia janë dy gjëra që nuk puqen. Por nga ana tjetër, duke njohur deformimet e këtyre zgjedhjeve e kam të vështirë të pranoj se ne fituam, por fitorja na u vodh. Fitoren ne nuk e patëm, sepse nuk e arritëm dhe Sali Berisha na ka vjedhur kryesisht vetëm arsyen për të njohur humbjen. Dhimbja se ky njeri sot është në pushtet na detyron të besojmë se edhe mund të jemi vjedhur. Dhe në fakt nëse ka shqiptarë të vjedhur nga Sali Berisha shumica dërrmuese e tyre janë jashtë kësaj salle. Ata rrinë dhe shohin se si ne ishim të papërgatitur për të fituar. Ata vuajnë për shkakun tonë, vuajnë nga paaftësia jonë, vuajnë nga pamundësia për të ndryshuar Shqipërinë dhe jetën e tyre.
Eshtë dita besoj që ne t’i kërkojmë ndjesë shqiptarëve. Në vitin 2005, Edi Rama i kërkoi ndjesë shqiptarëve se socialistët i qeverisën tetë vjet, duke e normalizuar Shqipërinë. I kërkoi ndjesë për gjëra që nuk kishin arsye për ndjesë, për gjëra që ai i kishte bërë bashkë me socialistët e tjerë, duke harruar se PS e la Shqipërinë, sidoqoftë shumë më mirë se ç’e gjeti në vitin 1997. Po sot a ka arsye për ndjesë, qoftë edhe pse nuk provon dot se Sali Berisha ka vjedhur vota. Pa dyshim që po dhe unë habitem se si nuk e bën. Eshtë e çuditshme të shohësh një njeri, të cilit i ke besuar, se si mohon gjithçka që të tjerët e kanë bërë mirë dhe nuk pohon asgjë që vetë mund ta këtë bërë keq. Unë besoj se pavarësisht nga pikëpamjet e ndryshme, që mund të kemi për këto zgjedhje ne socialistët duhet t’i kërkojmë shqiptarëve ndjesë. Edi Rama i pari dhe ne të tjerët të gjithë pas tij.
Por nëse dikush sot do të më pyesë a u vodhën zgjedhjet apo u humbën, unë do them pa asnjë hezitim dhe se këtyre zgjedhjeve po u vidhet humbja. Ne kemi humbur, sepse nuk kemi mundur të fitojmë dhe e vërteta po fshihet për një arsye personale dhe aspak parimore. Edi Rama nuk do të pranojë humbjen dhe kjo është arsyeja që po mban peng gjithë Partinë Socialiste, duke i premtuar shqiptarëve të zhgënjyer, madje edhe zgjedhje të parakohshme. Për çfarë? Që të votojnë prapë për Edi Ramën për ta rizgjedhur kryetar të Partisë Socialiste. Eshtë një qëllim shumë i vogël për t’u arritur me një gënjeshtër kaq të madhe. Kjo është njëlloj si t’i propozosh dikujt të japë borxh, pasi nuk i ke kthyer borxhin e parë. Ka mënyra më të ndershme që Edi Rama të mbetet në krye të PS. Nuk ka pse i vë një njollë PS, nuk ka pse gënjen njeri, nuk ka pse i vë vendit një damkë të ekzagjeruar, nuk ka pse gënjen veten në fund të fundit. Mjafton të thoshte të vërtetën e këtyre zgjedhjeve dhe kjo do të ishte një rrugë shumë më e sigurt për të mbetur në krye të Partisë Socialiste. Rruga më e shkurtër do ishte të pranonte humbjen, qoftë edhe për shkaqe që nuk varen vetëm nga ai. Kështu po, mund të kishte një arsye për t’i kërkuar partisë së vet t’ia ripërtërinte kontratën e punës, duke i dhënë një shans të ri. Ka shumë raste në botë kur liderët kërkojnë një shans të dytë dhe prandaj ata mbeten liderë. Por ata e nisin arsyetimin e tyre nga e vërteta. Dhe e vërteta jonë është se zgjedhjet nuk u humbën vetëm për shkak të deformimeve, por sipas mendimit tim u humbën në radhë të parë nga mungesa e një oferte të kuptueshme. Ne nuk i dhamë shqiptarëve asnjë premtim sepse nuk i dhamë asnjë program. Dhe në këtë pikë nuk bëmë dot diferencën me Partinë Demokratike dhe të djathtën. Dikush thotë se ne kishim një program me 1000 faqe, por unë duhet të pohoj sot se nuk kam parë asnjë faqe të këtij programi. Aq më pak shqiptarët kuptuan dot se çfarë do bëjmë ne për ekonominë, çfarë do bëjmë për taksat, si do ta ulim papunësinë, si do shpërndajmë të ardhurat e këtij vendi, ku do investojmë, si do i bëjmë më të lira dhe më cilësorë shërbimet nga arsimi deri tek shëndetësia dhe të tjera. Edhe nëse thamë diçka ato ishin aq të përgjithshme dhe për këtë arsye mbeten po aq të paqarta dhe prandaj nuk bënë dot diferencën që prisnim në vota.
Çarja e së majtës
Për të vazhduar dua të them se çarja e të majtës ishte një defekt që na kushtoi në 2005 dhe nuk duhej të na kushtonte në 2009, aq më tepër që në e bashkuam të majtën në vitin 2007 dhe kjo u provua e suksesshme. Në këtë pikë ndoshta të gjithë jemi pak fajtorë dhe nuk do ishte e drejtë sot t’ia linim përgjegjësinë vetëm Edi Ramës, por për hir të së vërtetës marrëdhëniet PS-LSI nuk janë konceptuar në këto katër vjet kurrë si marrëdhënie mes dy partish, por si marrëdhënie personale mes Edi Ramës dhe Ilir Metës, si dy bashkëpuntorë të vjetër dhe dy kundërshtarë të rinj dhe në këtë mes ishte e vështirë për këdo të futeshe mes dy miqsh dhe dy armiqsh. Për hir të së vërtetës, kjo është e vërtetë dhe nëse sot socialistët janë pa punë dhe pa shpresë dikush mund të thotë se e majta nuk erdhi në pushtet, sepse Edi Rama dhe Ilir Meta u zunë për një vend pune. Kush ka dëgjuar ndonjëherë që PS dhe LSI të zihen apo të afrohen për shkaqe programesh apo idesh. Jo, gjithmonë është thënë se konflikti ishte për kryeministrin pra për një vend pune dhe kjo e bën edhe më të pafalshëm këtë konflikt dhe po aq të pajustifikueshëm. Sepse kjo gjë ishte kaq personale besoj se edhe përgjegjësia duhet të anojë nga personi më shumë se nga partia. Ky raport do duhej të ishte zgjidhur për të mirën e të gjithë atyre që edhe pas 28 qershorit besuan se ne ishim 70 me 70. Por ne mund të ishim 70 me 70 vetëm duke menduar për 28 qershorin, përpara 28 qershorit dhe nëse doni ta ndajmë këtë miopi jam gati ta ndajmë siç duhet, duke marrë secili pjesën e vet pa dyshim sipas racionit sepse unë nuk mund të harroj se Edi Rama në vitin 2005 premtoi ta bashkonte të majtën gjë që e bëri në vitin 2007 dhe jo në vitin 2009. Koalicionin PD-LSI e kemi krijuar ne socialistët dhe kjo është një arsye më shumë për t’i kërkuar ndjesë shqiptarëve. Ne jemi shkesët e kësaj martese dhe këtë e them pa pasur asnjë frikë se dikush do më akuzojë se po mbroj një gjë që nuk mbrohet. E thashë në fillim dhe e përsëris është dita për të folur për mëkatet tona. Mëkatet e të tjerëve do kemi katër vjet kohë në opozitë për t’i regjistruar dhe shpresoj për t’i denoncuar.
Eshtë koha sot për të pohuar se politika e re pati vetëm një rezultat: përçau të majtën më keq se ç’e gjeti. I la jashtë parlamentit të gjitha partitë e tjera aleate, la jashtë qeverisjes Partinë Socialiste dhe sot, sidomos pas 28 qershorit politika e re është bërë e vjetër deri në pikën që mohon realitetin. Unë besoj se Politika e re dështoi, sepse ishte një projekt personal. Politika e re ishte projekti i Edi Ramës dhe jo i Partisë Socialistë dhe prandaj Partia Socialiste nuk ka pse vuan për humbjen e saj. Politika e re lindi vetëm për të s’kualifikuar njerëz dhe jo për t’i dhënë Shqipërisë një projekt, një vizion dhe prandaj ka dështuar. Inkurajimi i saj sot do të thotë të vazhdojmë në një rrugë të vjetër ku kemi shkelur dhe më keq akoma kemi ngecur. Politika e re nuk propozoi asnjë reformë, asnjë premtim por i tha shqiptarëve vetëm një gjë : votoni për Edi Ramën, të tjerat i di ai. Natyrisht që shqiptarët donin të dinin diçka më shumë dhe meqë Edi Rama nuk ua tha përmes një programi ata e morën me mend dhe votuan në mënyrë skeptike në 28 qershor. Politika e re miqtë e mi, sot duhet konsideruar një eksperiment i dështuar që nuk ka asnjë arsye të riciklohet dhe aq më pak të ambalazhohet si një mall i ri pas keqpërdorimit nga klientët e vjetër.
PS në opozitë
Krijoni Kontakt