A ndodhet ndonje ketu nga Zagoria?

[EDilo]

SERAFIM DILO: - Eduard,
(Dy pyetje:si s'pertonin te shkonin deri ne nivan,e mesuesi kishte filluar te kopionte)

Te beje dhe te besh "detyrat" qe te ngarkon /te .... partia, nuk duhet te keshe pertese, as kopje s'ke pse te besh...; eshte kenaqesi , bile kenaqesi e madhe , keshtu me tha nje dite sheperjoti..., kur e pyeta per anonimitetet qe i kishin bere!
Eshte ne moton e tyre ajo qerrato pune e zanat , e nuk e ben kollaj c'do njeri, se njeriu i drejte e me parime, niset nga motoja:"Mos i bej tjetrit ate qe nuk deshiron qe te tjeret te ta bejne ty"!
Mire qe ata qe benin dhe bejne keto pune aq te "nderuara", nuk kane qene dhe s'jane zagorite, se zagoritet, sidomos ata te parise ,(te partise), nuk e kane patur tradite. E si te tille s'kane si e harrojne traditen....

[SERAFIM DILO]

SERAFIM DILO: - Eduard,
(Dy pyetje:si s'pertonin te shkonin deri ne nivan,e mesuesi kishte filluar te kopionte)

Te beje dhe te besh "detyrat" qe te ngarkon /te .... partia, nuk duhet te keshe pertese, as kopje s'ke pse te besh...; eshte kenaqesi , bile kenaqesi e madhe , keshtu me tha nje dite sheperjoti..., kur e pyeta per anonimitetet qe i kishin bere!
Eshte ne moton e tyre ajo qerrato pune e zanat , e nuk e ben kollaj c'do njeri, se njeriu i drejte e me parime, niset nga motoja:"Mos i bej tjetrit ate qe nuk deshiron qe te tjeret te ta bejne ty"!
Mire qe ata qe benin dhe bejne keto pune aq te "nderuara", nuk kane qene dhe s'jane zagorite, se zagoritet, sidomos ata te parise ,(te partise), nuk e kane patur tradite. E si te tille s'kane si e harrojne traditen....

Pyete njecik ate sheperjotin:ata qe benin letera anonime,e benin per kenaqesi apo e kishin profesjon.
Motoja e tyre ishte e eshte:ti bejme keq tjetrit se fain ja veme partis.
(Edhe pse skane asnje te persekutuar,fain ju a ka partia)
Sigurisht thuaj ati sheperjotit qe letrat anonime nuk ja benin zagoritet,jo vetem ne zagori qe nuk i benin po edhe ne qytetet e tjera.
(Nje familje ne tirane ku duhet te ket lindur nje topovit,sec i benin disa letera te bukura anonime,sigurisht jo zagoritet.E sa here i kerkonin biografin ne gjirokaster,biografia vinte normale pa probleme,po aman sa here i kerkonin biografin nga zagoria,biografia i vinte e zeze stere.Po duket ata qe e dergonin nuk ishin zagorit ishin te huaj).
Po tani keta persona qe mund te jene gjalle,si ja bejne me cfar duhet te meren.
Apo shkojne prap deri ne nivan e postojne.
Se letrat anonime per keta jane kerkesa e kenaqesi bashke,jane si leterat qe dergojne femijet plakut te vitit te ri,tashti e egzaxhirova njecik,se keta zagorit nuk arrine deri aty.
Keta zagorit kane bere letra anonime edhe per babagjyshin e vitit te ri.

[Jorgo Telo]

Me sa di une DILOIADA eshte veper e duy autoreve JORGO TELO dhe EDUARD DILO.Kur shkova e bleva tek i pa pertuari KOCO VLLAHU na Tirane.kete me dha .Sic duket Zoti Jorgo ka shkruar volumin e dyte te DILOIADES. Kjo e shton me teper interesin per ta marre sidomos ata qe kane lexuar librin e pare me dy bashkeautore.Informacione te tilla gjithmone duhet te kete ne forumin tone se fundja fundja per kete eshte kompjuteri te na njohe me te rejat,te na lidhi dhe te na mbaje sa me afer me njeri tjetrin Falenderojme Zotin Aqile Hilea per informacionin. PERGEZIME lakrori.

Nuhat jo pak doze ironie, ketu, more LAKROR, por duhet ta kesh te qarte (E per kete mund te pyesesh dhe Edin vete,) se une nuk vuaj nga megallomania dhe as qe e kam per natyre grabitjen e vlerave... Kurrsesi nuk kam tentuar e nuk kam autorizuar ndokend qe ta paraqese librin "DILOIADA" vetem si produktin tim. E kete mund ta kesh ndeshur edhe ne liber edhe ne komentet e bera nga BAKI YMERI, nga KOZETA ZYLO, SERAFIM DILO, LAKRORI... e Ksenofon DILO. DOMOSDO QE FJALET E MIRA NE ADRESEN TONE NA INKURAJOJNE POZITIVISHT DHE JU SHPREHIM MIRENJOHJEN PAFUNDESISHT.

Eshte e vertete qe Eduardi po pergatit nje liber me qemtime e mbresa per Familjen e madhe te Dilanjve me mbresa e fakte dokumentare, qe ai i grumbullon dhe i sistemon ne vazhdimesi.
Te tere tok le ta urojme Edin, t'ia dale mbane edhe kesaj sipermarrjeje e duke pasur edhe ndihmesen e atyre qe kane c'te thone per kete familje...
Nuk kam si te shpjegohem ndryshe, zoti Lakror!

JORZAG.

[EDilo]

Du tju sjellim nje shkrim botuar tek kritika, nga Ksenofon M. Dilo

Fjala e lirë, e drejta e BURGOSUR!
20. 05. 2009 nga Ksenofon M. Dilo

“Bota është bërë me aq “UNE” sa ka dhe njerëz: çdonjeri e konsideron vehten më të rëndësishëm dhe mendon se meriton më tepër konsideratë nga çdo njeri tjetër. Eshtë e nevojshme të kultivojmë dhe ta zhvillojmë më shumë vetveten.“ Dr. JANI DILO


Vitet kaluan dhe njerëzit ngado pyesin: “kur do të fitojë arësyeja mbi taktikat partiake?!” Ajo që i zëmëron në këtë vara-vingo është e drejta që gjëndet akoma e burgosur! Kjo, helmon atmosferën shqiptare.


Arroganca ka ndryshuar vetëm tonin, formën. Një frikë në përgjim kjo! Eshtë nevoja për të mbrojtur të ligen, që nuk i kursen vehtes turpe të tjera, edhe pse dashi i kopesë tregoi plakje dhe kopeja u duk e çoroditur!


Skandali i ngjan një gjuetije për të deklasuarin. Pushteti gjyqësor, kthyer në një armë të mpirë. “Fjala e lirë”, një pamje dekorative, krejt e padobishme derisa drejtësi do të thotë –asgjë. Situata remi! Sugjeron kthim në metaforën: ”Prapa ktheu!”


Kordoni i krimeve nuk po këputet. Lulëzon mentaliteti komunist!


Një tragjedi e fatit për Njeriun fisnik, ”kur flasim për krimin-thotë poeti i persekutuar Piro Kuqi - na mbyllen gjithë shtigjet!“ Dhimbja, më e madhe nga një eksperiencë brutale. E drejta duhet të tretet si një lugë sheqer në një filxhan ujë. Dhe në këtë rrokopujë,.. braft, një dolli e vogël me shkëndi shprese, e kambanat e alarmit bien, thëngjijtë do të marrin flakë.. Po.., strukturat e drejtësisë mbeten të ngrira! Plagët mbeten të hapura Kalvar i mundimeve përsëritet, ndonse pa frynën e dikurshme revolucionare po, gjithnjë e më të dhimbëshme


Rast tipik me kriminelet e bandës “Kuqo” të Sheperit, në gjyqin komedi të Gjirokastrës.. u lanë të lirë dhe u afruan Tiranë edhe pse vrasja që kryen si një skenë nga ferri!. Adaptoi gjyqi, si gjykim hijesh, disa taktika të së shkuarës.. deri dhe avukat s’lejuan për viktimën! U kthyen me fuqi vampiri! U sakrifikuan dy thesarët e jetës: e d r e j t a dhe m o r a l i. Një kombinim fatal! kur dihet: ligjet njerëzore modelojnë ato të drejtësisë. Një paralajmërim fatal për ferrin që ishte duke vazhduar! Pamje, që të rrënqethin deri në palcë. Terroristët marrin vlera superiore, në raport me fatin njerëzor shqiptar Zatën më tepër fajtor se ai që bën krimin është ai, që bën errësirën. “Aty, ku ka eerësirë - thotë HUGOI - ka dhe krime.”


Drejtësia, si ai zjarrfiksi që kërkon ta shuaj zjarrin me benzinë. Propaganda e komunistëve një mashtrim edhe pse komunizmi u rrëzua nën peshën e tij e gënjeshtra e madhe dolli në dritën e Diellit.. Lustra e kësaj drejtësie kërkon të krijojë një hapësirë frymëmarrje… Drejtësia, si një gur mozaik që fut të tjerët në kllapi… përdoret për të fashitur plagët me premtime të rreme, premtime boshe në fushata dhe, për të ndarë në mes tyre kulaçin e pushtetit. Shumë e shëmtuar të shënosh numurin e viktimave se, një njeri i pafajshëm të vritet, njësoj si të na vrasin të gjithëve.


Fusha e zyres së drejtësisë akoma e minuar. Antikorpi i demokracisë vështron ç’ka duhet të fshehi jo ç’ka duhet të thotë. Europa po ferkon sytë me habi! Limiti i kësaj bote drejtësie është: Çmënduria komuniste!


Konsiderohen njerëzit si objekte që duhet të shkatërrohen. Pastaj, kanë dhe gojë të na flasin, demokracinë e sollën pa gjak! Akoma kërkojnë të na mësojnë pedagogjinë e mashtrimit! Në këtë disiplinë të trishtueshme vihen në punë gjithë mbeturinat e së kaluarës.. ç’do gjë shihet ”pa shih, pa shih“ ç’po bëhet… Dopingu social, d.m.th. hi syve për të rimarrë pozicionet e humbura, rrit shumë zhgënjimet.


A nuk janë vepra, të këtij lloji një pasqyrë që tregon: ”Kush shikon vehten si majmun, nuk mund të reflektojë si apostull”? Shkunduni zoterij! Akoma u verbon magjia e kullës së kuqe?! Diskutimet toleruese, përfundimet janë diskredituese! E vetmja mënyrë për të zhdukur komunizmin është, të zhdukim mashtrimet.


De! Ta marrë djalli-thotë me vehte i persekutuari në këtë dhimbje qe drejtësia e hutuar nga korrupsioni në emër të jetës e bën jetën të padurushme !Gjithçka monotone përqark tij! E çngjyrosur! Fshihet historia e dhimbëshme, jeton brënda tij një tragjedi ! Shkatërruar jeta e Tij nga torturat, ankthet, tmerret, poshtërimet.. deri te vrasjet makabre me armë të ftohta të kthyera në epidemi, j në tranzicion si në Leusë, Sheper etj. e drejtesia akoma i duhet heshtja!? Në këtë proçes – verbal mendimi që përmban formulën “I DEKLASUAR” në këtë lloj autopsie intelektuale, në këtë dhimbje gjithnjë në rritje, shumëzuar mërzitja e herëshme.. - vuajtjet e shpirtit!… i sjellin ndër mënd fjalët e neveritëshme, që i përngjanin jargëve të një epileptiku mbi copën e bukës: ”Në emër të popullit je i arestuar!”..


E di mirë, i çliruari nga xhelati i burgut që sot mbeti i persekutuar se, e ardhmja nuk i është prapa derës, po, në fund të fundit është me Të.
“Peshorja” drejtësi, a thuaj akoma nuk di që e drejta për shqiptarin është JETE, është SHPRESE. po, tentohet ti jepet akoma popullit një bollëk gënjeshtrash?!

Muaji mjaltit i atyre si Femi Avdiu që burgosin të drejtën, e komunistë që e ndjejnë se gabojnë – vetëm kur thonë të vertetën, nuk duhet të zgjati më! Ç’ështja ka marrë pamjen : të jesh a të mos jesh. Në këtë disiplinë të trishtueshme thuhet se jetohet, po gënjëhet. Me të drejtë poeti shkruan:

”Kërkova DREJTESI
Atë nuk ma dhanë
Më thanë:
S’të takon se, ke të drejtë:”.. (“Paradoks shqiptare” E. Dilo)


Del dhe ndonjë bejte: ”Jeto me përralla, bjeru pas ëndrave !” Po, rruga më e mirë për të lexuar ëndërrat është, të lirohet e drejta nga burgu sa më shpejt! Jeta tregoi dhe vërtetoi se, sa më demode behej sistemi aq më agresiv:


Dhe, në këtë konteks nuk duhet të heshtet për ta ushqyer popullin me qumështin e vet aq më tepër për kontribute dinjitoze patriotike, shkencore prej gjeniu si të PETRO ZHEJIT. A thuaj të jetë ironi ë fatit ë memorjes politike të lërë në harresë e Atdheu ynë akoma të mos njohi profesorë si, Stavri Skëndi, Arshin Pipa, Safete S. Juka, Sami Rrepishti etj. etj.? Ahere pse heshtet dhe vetëm heshtet për ti vënë këta e të tjerë si këta në vendin ku meriton elita e kulturës shqiptare. Si është e mundur të mos i jepet vëndi merituar prof. Isuf Luzaj që, nderuar medalje floridi nga parlamen i Argjentinës, apo presidenti REGAN do ti varte në qafë medaljonin “Mësuesi i AMERIKES”. E të gjitha këto në kurriz të shqiptarëve, në kurriz të Atdheut janë. Kjo babëzi “Uni” nuk lejon emra që nxitin fuqinë e të menduarit, mbulon pa aftësinë me krime, lë “forcat e errata në shëtitje” si dhe pronën të mos vejë tek i zoti, mpiks intriga e bën jetën tronditëse, shkel të drejtën e jetës, s’ka koncept për të drejtat e njeriut, pse aleat ka mashtrimin komunist:. E, s’di i vuajturi shqiptar as të gëzohet, të qeshë, as të pikëllohet, as të trëmbet para një hëne gjaku.


Afrohet i persekutuari, që te plagët pambarim si familje vuan më tepër dhimbjet e Atdheut, tek i cili jeton një shpirt fisnik, një inteligjencë që i ka varur shpresat te virtyti shqiptar dhe vetëm një pyetje e dëgjon të thotë: “SA!” Edhe sa do vazhdojnë? Vite e vite kaluan e ai mbeti deri te privilegji “i marrjes së dokumentave” ..për persekutim, për prona - “ish pronari!”.. Dhe, mos dhënja e pronës tregon që mbetet akoma pre e regjimit! I shkon ndërmënd tërë këto e të tjera si këto e buzëqeshja i ka ngrirë.. pa shtëpi, pa të drejtë, pa liri…. terë jeta e Tij një madheshti në dhimbje veç ka një shëndet të fortë shpirtëror edhe pse e drejta i është burgosur! Ai, e di mirë që e nesërmja është me Të. Vjen pa tjetër dita, që drejtësi të ndalojë hemoragjinë e saj!

[SERAFIM DILO]

E bukur kjo,Eduard
Kerkova drejtesi nuk ma dhane.
E sta dhane se kishe te drejte.
Kur njeriu eshte me te drejten,nuk ka rendesi se cfar i japin,por cfar kerkon.
E kur kerkon drejtesin e drejte,kerkon drejtesi per te gjithe.

[SERAFIM DILO]

Thone qe nje njeri ka te drejte te kerkoje drejtesin,ta arrije eshte ideale,po qe ta arrish sigurisht qe duhet kerkuar.Mund ta sjellin dhe pa e kerkuar e dhuruar,po ne kete rast nuk je ti qe liron drejtesin eshte drejtesia qe te liron.

Drejtesia duhet te jete drita,duhet te jete syri i njeriut,varet nga njeriu kur hap syte se sa larg e sa drite i duhet per te pare.
E ne qofte se drejtesia eshte drite,e drita ndryshon ngjyre,tonalitet,force,nga cdo sy qe kerkon ta shohe,duhet te jete syri qe kerkon driten dhe jo e kunderta,edhe se drita qe kerkohet nuk ndricon nuk shkelqen per cdo sy njelloj.

Te kerkosh drejtesin e drejte o drejtesin perfekte ideale,eshte kerkimi ne eresire i burimit te drites,syri qe e kerkon duhet te rutullohet te kthehet 180 grade,te mundohet te shohi brenda ne eresiren e vetvetes,se drita qe ka brenda mund te sherbeje per te ndricuar dhe sy te tjere.

Njeriu ka dy mundesi ne kerkimin e drejtesise.
E para,ta kerkoje ate,e mund ta kerkoje ne shume menyra,mund ta kerkoje pak o shume simbas deshires o mundesive,mund ta kerkoje ne menyre te drejte o te gabuar simbas moralit o etikes se tij,etj etj,pra ka shume mundesi e menyra per ta kerkuar.
E dyta,nuk do te kerkoje drejtesin,nuk do ta kerkoje e mjafte.

(ser)

[ZANOR]

Du tju sjellim nje shkrim botuar tek kritika, nga Ksenofon M. Dilo

Fjala e lirë, e drejta e BURGOSUR!
20. 05. 2009 nga Ksenofon M. Dilo

“Bota është bërë me aq “UNE” sa ka dhe njerëz: çdonjeri e konsideron vehten më të rëndësishëm dhe mendon se meriton më tepër konsideratë nga çdo njeri tjetër. Eshtë e nevojshme të kultivojmë dhe ta zhvillojmë më shumë vetveten.“ Dr. JANI DILO


Vitet kaluan dhe njerëzit ngado pyesin: “kur do të fitojë arësyeja mbi taktikat partiake?!” Ajo që i zëmëron në këtë vara-vingo është e drejta që gjëndet akoma e burgosur! Kjo, helmon atmosferën shqiptare.


Arroganca ka ndryshuar vetëm tonin, formën. Një frikë në përgjim kjo! Eshtë nevoja për të mbrojtur të ligen, që nuk i kursen vehtes turpe të tjera, edhe pse dashi i kopesë tregoi plakje dhe kopeja u duk e çoroditur!


Skandali i ngjan një gjuetije për të deklasuarin. Pushteti gjyqësor, kthyer në një armë të mpirë. “Fjala e lirë”, një pamje dekorative, krejt e padobishme derisa drejtësi do të thotë –asgjë. Situata remi! Sugjeron kthim në metaforën: ”Prapa ktheu!”


Kordoni i krimeve nuk po këputet. Lulëzon mentaliteti komunist!


Një tragjedi e fatit për Njeriun fisnik, ”kur flasim për krimin-thotë poeti i persekutuar Piro Kuqi - na mbyllen gjithë shtigjet!“ Dhimbja, më e madhe nga një eksperiencë brutale. E drejta duhet të tretet si një lugë sheqer në një filxhan ujë. Dhe në këtë rrokopujë,.. braft, një dolli e vogël me shkëndi shprese, e kambanat e alarmit bien, thëngjijtë do të marrin flakë.. Po.., strukturat e drejtësisë mbeten të ngrira! Plagët mbeten të hapura Kalvar i mundimeve përsëritet, ndonse pa frynën e dikurshme revolucionare po, gjithnjë e më të dhimbëshme


Rast tipik me kriminelet e bandës “Kuqo” të Sheperit, në gjyqin komedi të Gjirokastrës.. u lanë të lirë dhe u afruan Tiranë edhe pse vrasja që kryen si një skenë nga ferri!. Adaptoi gjyqi, si gjykim hijesh, disa taktika të së shkuarës.. deri dhe avukat s’lejuan për viktimën! U kthyen me fuqi vampiri! U sakrifikuan dy thesarët e jetës: e d r e j t a dhe m o r a l i. Një kombinim fatal! kur dihet: ligjet njerëzore modelojnë ato të drejtësisë. Një paralajmërim fatal për ferrin që ishte duke vazhduar! Pamje, që të rrënqethin deri në palcë. Terroristët marrin vlera superiore, në raport me fatin njerëzor shqiptar Zatën më tepër fajtor se ai që bën krimin është ai, që bën errësirën. “Aty, ku ka eerësirë - thotë HUGOI - ka dhe krime.”


Drejtësia, si ai zjarrfiksi që kërkon ta shuaj zjarrin me benzinë. Propaganda e komunistëve një mashtrim edhe pse komunizmi u rrëzua nën peshën e tij e gënjeshtra e madhe dolli në dritën e Diellit.. Lustra e kësaj drejtësie kërkon të krijojë një hapësirë frymëmarrje… Drejtësia, si një gur mozaik që fut të tjerët në kllapi… përdoret për të fashitur plagët me premtime të rreme, premtime boshe në fushata dhe, për të ndarë në mes tyre kulaçin e pushtetit. Shumë e shëmtuar të shënosh numurin e viktimave se, një njeri i pafajshëm të vritet, njësoj si të na vrasin të gjithëve.


Fusha e zyres së drejtësisë akoma e minuar. Antikorpi i demokracisë vështron ç’ka duhet të fshehi jo ç’ka duhet të thotë. Europa po ferkon sytë me habi! Limiti i kësaj bote drejtësie është: Çmënduria komuniste!


Konsiderohen njerëzit si objekte që duhet të shkatërrohen. Pastaj, kanë dhe gojë të na flasin, demokracinë e sollën pa gjak! Akoma kërkojnë të na mësojnë pedagogjinë e mashtrimit! Në këtë disiplinë të trishtueshme vihen në punë gjithë mbeturinat e së kaluarës.. ç’do gjë shihet ”pa shih, pa shih“ ç’po bëhet… Dopingu social, d.m.th. hi syve për të rimarrë pozicionet e humbura, rrit shumë zhgënjimet.


A nuk janë vepra, të këtij lloji një pasqyrë që tregon: ”Kush shikon vehten si majmun, nuk mund të reflektojë si apostull”? Shkunduni zoterij! Akoma u verbon magjia e kullës së kuqe?! Diskutimet toleruese, përfundimet janë diskredituese! E vetmja mënyrë për të zhdukur komunizmin është, të zhdukim mashtrimet.


De! Ta marrë djalli-thotë me vehte i persekutuari në këtë dhimbje qe drejtësia e hutuar nga korrupsioni në emër të jetës e bën jetën të padurushme !Gjithçka monotone përqark tij! E çngjyrosur! Fshihet historia e dhimbëshme, jeton brënda tij një tragjedi ! Shkatërruar jeta e Tij nga torturat, ankthet, tmerret, poshtërimet.. deri te vrasjet makabre me armë të ftohta të kthyera në epidemi, j në tranzicion si në Leusë, Sheper etj. e drejtesia akoma i duhet heshtja!? Në këtë proçes – verbal mendimi që përmban formulën “I DEKLASUAR” në këtë lloj autopsie intelektuale, në këtë dhimbje gjithnjë në rritje, shumëzuar mërzitja e herëshme.. - vuajtjet e shpirtit!… i sjellin ndër mënd fjalët e neveritëshme, që i përngjanin jargëve të një epileptiku mbi copën e bukës: ”Në emër të popullit je i arestuar!”..


E di mirë, i çliruari nga xhelati i burgut që sot mbeti i persekutuar se, e ardhmja nuk i është prapa derës, po, në fund të fundit është me Të.
“Peshorja” drejtësi, a thuaj akoma nuk di që e drejta për shqiptarin është JETE, është SHPRESE. po, tentohet ti jepet akoma popullit një bollëk gënjeshtrash?!

Muaji mjaltit i atyre si Femi Avdiu që burgosin të drejtën, e komunistë që e ndjejnë se gabojnë – vetëm kur thonë të vertetën, nuk duhet të zgjati më! Ç’ështja ka marrë pamjen : të jesh a të mos jesh. Në këtë disiplinë të trishtueshme thuhet se jetohet, po gënjëhet. Me të drejtë poeti shkruan:

”Kërkova DREJTESI
Atë nuk ma dhanë
Më thanë:
S’të takon se, ke të drejtë:”.. (“Paradoks shqiptare” E. Dilo)


Del dhe ndonjë bejte: ”Jeto me përralla, bjeru pas ëndrave !” Po, rruga më e mirë për të lexuar ëndërrat është, të lirohet e drejta nga burgu sa më shpejt! Jeta tregoi dhe vërtetoi se, sa më demode behej sistemi aq më agresiv:


Dhe, në këtë konteks nuk duhet të heshtet për ta ushqyer popullin me qumështin e vet aq më tepër për kontribute dinjitoze patriotike, shkencore prej gjeniu si të PETRO ZHEJIT. A thuaj të jetë ironi ë fatit ë memorjes politike të lërë në harresë e Atdheu ynë akoma të mos njohi profesorë si, Stavri Skëndi, Arshin Pipa, Safete S. Juka, Sami Rrepishti etj. etj.? Ahere pse heshtet dhe vetëm heshtet për ti vënë këta e të tjerë si këta në vendin ku meriton elita e kulturës shqiptare. Si është e mundur të mos i jepet vëndi merituar prof. Isuf Luzaj që, nderuar medalje floridi nga parlamen i Argjentinës, apo presidenti REGAN do ti varte në qafë medaljonin “Mësuesi i AMERIKES”. E të gjitha këto në kurriz të shqiptarëve, në kurriz të Atdheut janë. Kjo babëzi “Uni” nuk lejon emra që nxitin fuqinë e të menduarit, mbulon pa aftësinë me krime, lë “forcat e errata në shëtitje” si dhe pronën të mos vejë tek i zoti, mpiks intriga e bën jetën tronditëse, shkel të drejtën e jetës, s’ka koncept për të drejtat e njeriut, pse aleat ka mashtrimin komunist:. E, s’di i vuajturi shqiptar as të gëzohet, të qeshë, as të pikëllohet, as të trëmbet para një hëne gjaku.


Afrohet i persekutuari, që te plagët pambarim si familje vuan më tepër dhimbjet e Atdheut, tek i cili jeton një shpirt fisnik, një inteligjencë që i ka varur shpresat te virtyti shqiptar dhe vetëm një pyetje e dëgjon të thotë: “SA!” Edhe sa do vazhdojnë? Vite e vite kaluan e ai mbeti deri te privilegji “i marrjes së dokumentave” ..për persekutim, për prona - “ish pronari!”.. Dhe, mos dhënja e pronës tregon që mbetet akoma pre e regjimit! I shkon ndërmënd tërë këto e të tjera si këto e buzëqeshja i ka ngrirë.. pa shtëpi, pa të drejtë, pa liri…. terë jeta e Tij një madheshti në dhimbje veç ka një shëndet të fortë shpirtëror edhe pse e drejta i është burgosur! Ai, e di mirë që e nesërmja është me Të. Vjen pa tjetër dita, që drejtësi të ndalojë hemoragjinë e saj!

shumë mirë

[EDilo]

Thone qe nje njeri ka te drejte te kerkoje drejtesin,ta arrije eshte ideale,po qe ta arrish sigurisht qe duhet kerkuar.Mund ta sjellin dhe pa e kerkuar e dhuruar,po ne kete rast nuk je ti qe liron drejtesin eshte drejtesia qe te liron.

Drejtesia duhet te jete drita,duhet te jete syri i njeriut,varet nga njeriu kur hap syte se sa larg e sa drite i duhet per te pare.
E ne qofte se drejtesia eshte drite,e drita ndryshon ngjyre,tonalitet,force,nga cdo sy qe kerkon ta shohe,duhet te jete syri qe kerkon driten dhe jo e kunderta,edhe se drita qe kerkohet nuk ndricon nuk shkelqen per cdo sy njelloj.

Te kerkosh drejtesin e drejte o drejtesin perfekte ideale,eshte kerkimi ne eresire i burimit te drites,syri qe e kerkon duhet te rutullohet te kthehet 180 grade,te mundohet te shohi brenda ne eresiren e vetvetes,se drita qe ka brenda mund te sherbeje per te ndricuar dhe sy te tjere.

Njeriu ka dy mundesi ne kerkimin e drejtesise.
E para,ta kerkoje ate,e mund ta kerkoje ne shume menyra,mund ta kerkoje pak o shume simbas deshires o mundesive,mund ta kerkoje ne menyre te drejte o te gabuar simbas moralit o etikes se tij,etj etj,pra ka shume mundesi e menyra per ta kerkuar.
E dyta,nuk do te kerkoje drejtesin,nuk do ta kerkoje e mjafte.

(ser)

Nje shtese e vogel qe me erdhi nga nje zagorit ne e-mail kur lexoi kete artikull:
PLAGA KUR HAPET TE PARET QE E SULMOJNE JANE KRIMBAT QE DHE E MBULOJNE. DORA E MJEKUT TE MIRE ESHTE AJO DI TA PASTROJE E PASTAJ PèRDOR ILAçIN NE SHERIM TE SAJ.......

[ARITI STANI]

Ju uroj shendet dhe mbaresi.Une jam ne Itali dhe nuk na ehte krijuar mundesia te komunikojme.I lexova disa shkrimet tuaja dhe gezohem qe mund te komunikojme.

[EDilo]

Ju uroj shendet dhe mbaresi.Une jam ne Itali dhe nuk na ehte krijuar mundesia te komunikojme.I lexova disa shkrimet tuaja dhe gezohem qe mund te komunikojme.

Ju falnderoj per pershendetjen dhe ju uroj shendet e gjithcka qe ju deshironi familjarisht. Me respekt, Edi