A duhet largohet Janullatos prej kryesise Kishes orthodokse shqiptare?

[ilia spiro]

Fakte


6) Ne jug te Shqiperise ne cdo vend ku mund te kete nje minoritet te sado qofte te pakte Grek mesha behet ne GREQISHT edhe per shumicen Shqiptare

7) Jo vetem ka futur hundet por eshte kryetari i fronit te Helenizimit ne Shqiperi. Vangjel Dulen nga perkthyes te tij e ka bere kryetar te minoritareve Greke kur ka verjetur prepozitat e tij anti Shqiptare ne pergjithesi dhe AntiCame ne vecanti.

Etj etj etj.

(per anetaret e ndershem te forumit)

Gjuha Shqipe në Kishë

--------------------------------------------------------------------------------

Botohet me bekimin dhe miratimin e Fortlumturisë së Tij, Kryepiskopit të Tiranës dhe të gjithë Shqipërisë, +Anastas,

Tiranë, 1997



Përmbajtja e lëndës

1. Gjuha Shqipe në Kishë - Faqe 3
2. Pasthënie - Faqe 36
3. Artikulli: Kontribut i Qënësishëm në përtëritjen Kishës sonë - Faqe 38
Fotografitë e Bashkëngjitura

[Maars]

Fakte


6) Ne jug te Shqiperise ne cdo vend ku mund te kete nje minoritet te sado qofte te pakte Grek mesha behet ne GREQISHT edhe per shumicen Shqiptare






( Ky program i bëhej i njohur popullit të Himarës në shtator 1992)
Sillet ne gazeten ndryshe nga M. Kokalari



Të dashur bashkatdhetarë!



Në qendër të vëmendjes

sonë ju kini qenë e do të

jeni vazhdimisht. Men

dojmë për ju, për të ardhmen e fëmijëve tuaj. Pikërisht për këtë kemi krijuar edhe një organizatë të veçantë së cilës i kemi vënë emrin "Himara e lirë vorioepirote dhe minoritare greke".

Derti në mbarim të muajit shtator 1992, kemi programuar këto aktivitete:

1.Vizita të përbashkëta në Korfuz, Janinë , Artë, Pragë, Paramithi, Filat, Himarë, Dhërmi, Palasë , Qeparo, Kudhës, Vuno, Sarandë, Konispol, Dropull.

2.Organizimi i një mbledhjeje të madhe në sheshin "Spiles " të Himarës ose në Potam, ku do të marrin pjesë edhe Sebastianos i Kishës Ortodokse Shqiptare. Aty do të dorëzohen edhe 4 priftërinj. Do të bëhet një meshë e madhe në Katedralen e Himarës dhe një në atë të Dhërmiut (Spirodhonis e Harallambis). Do të mëshojnë dhespotë Sebastianos e Janullatos. Aty do të flas edhe prifti dhërminjas Klearkos Savas, i dorëzuar në Athinë.

3.Do të nënshkruhej një marrëveshje midis Kishës Ortodokse Shqiptare dhe asaj greke për ti pajisur kishat e Vorioepirit në përgjithësi dhe ato të krahinës së Himarës në veçanti me të gjitha sendet e nevojshme. Për palën greke do të firmosen nga hirësitë Sebastianos dhe Janullatos, dhe për palën shqiptarë nga Aleko Dhima, Sekretar i Përgjithshëm.

4.Meshat në Himarë, Dhërmi, Palasë, Vuno, Qeparo, Kudhës do të mbahen në greqisht, sipas marrëveshjes Sebastianos- Janullatos- Dhima.

Do të përcaktohen administrate e krahinës autonome vorioepirote minoritare të Himarës ku do të marrin pjesë njerëzit më të devotshëm nga familjet më të shquara si Bollanot, Milot, Neranxët, Joshët, Ilot, Belerajt,,Rondajt, Zotajt, Dhimojanajt, Dunajt, Aganostajt, Protajt, Janilajt, Pjerot, dafllajt, Bifshajt, Gorecajt, Janijat, Zhupajt, Fotiadhët.

Do të bëhen mesha pëshpëritjesh për Eposin grek 1940-1941 në Livadhet e Shëngjergjit dhe në Skutara, pastaj në Jonomarinë e Shëntheodhor, në Stavridh, në Shenjat: ku ndodhen eshtrat e ushtarëve e oficerëve grekë: Agathoklis, Konstantinis, Mihalis, Jorgor, Periklis, Athanasis, Anastasis, Elefteris, Stellanos, Dhimitris, Grigoris, Kazmas, etj; për të cilët do të ngrihet edhe një përmendore.

5.Do të zhvillohen veprimtari kulturore - artistike si theatro, Estrada, cirk; recitime, simpoziume me temën: " Traditat nuk harrohen, por forcohen", ku do të flasin historianë , poetë, muzikantë, artistë tej. Po ashtu , do të shpërndahen libra të botuara në gjuhën greke në të cilat flitet për vorioepirin, minoritetin, për traditat dhe epopetë. Do të flitet për ndihmën e madhe që i jep Kisha Greke asaj shqiptare, dhe për përpjekjet që bën ajo greke për të mos u shkëputur prej saj ajo shqiptare, e cila kurdoherë ka qene e do të jetë e lidhur me atë greke kundër myslimanizmit e katolicizmit.

6.Do të shpërndahen librat shkollorë grekë për shkollën greke, që do të fillojë në Krahinën e Himarës dhe do të caktohet grupi i parë i mësuesve grekë vullnetarë që do të vinë atje. Me këtë punë do të merren familjet Bollano, prej gjirit të të cilave do të caktohen pjesëtarë me detyra me rëndësi në qeverisjen e Himarës, se Bollanot kanë dhënë prova të mëdha për besnikërinë ndaj atdheut të tyre Greqisë.

7.Në Himarë do të instalohet në stacion Vorioepirot - minoritar që në bashkëpunim me " Omonia-n" do të japë programe të pasura (duke kaluar shumë shpejt dhe në televizive) të kulturës, muzikës e filozofisë greke për të rrënjosur thellë patriotizmin.

8.Do të përpilohet një komunikatë e përbashkët me anën e së cilës do të përcaktohet afati transit i krahinës autonome e Himarës deri në bashkëpunim me atdheun, Greqinë- mëmë.

9.Do të vendoset një linjë e rregullt Korfuz-Himarë, si dhe një tjetër më autobus Janinë-Himarë. Autobusët do të jenë grekë, dhe udhëtimi i himarjotëve vajtje- ardhje do të jetë gratis.

10.Në muajin Nëntor 1992 do të organizohet një takim i dytë me proporcione të mëdha (duke u shtrirë gjer në Tepelenë).



Sekretarja

EFTALIAS PAPADHIMITRIS

Kryetari

RAFAILIDHIS ANDRIKOS

Sekretar I Përgjithshëm

ANTONIOS SOLLARES

[ilia spiro]

Fakte



2) Ka deklaruar qe Shqiptaret jane Islamiste, dhe Shqiperia vend Islamike perpara nje gazetari te huaj.



Etj etj etj.

(Per anetaret e ndershem te forumit)

Kryepeshkopi Janullatos prononcohet per tolerancen fetare

--------------------------------------------------------------------------------

Faqe 4 - Speciale
24Qershor 2004 Gazeta "Panorama"

Kryepeshkopi Janullatos

intervista


Kreu i Kishës Ortodokse Shqiptare tregon për takimin e parë në Bajramin e 4 prillit të vitit 1992


“Si e kam njohur Hafiz Sabri Koçin”

Kryepeshkopi Anastas Janullatos: Humba një mik


Laureta Rryçi & Dorina Topollaj

E cilëson si një ndër miqtë e tij më të mirë. Për Janullatos, Hazhi Hafiz Sabri Koçi ka qenë ndër njerëzit më të dashur që ka njohur në Shqipëri. Për 13 vite rresht bashkëpunimi mes tyre ka qenë, perfekt.

Kryepeshkopi i Tiranës dhe i gjithë Shqipërisë, Anastas Janullatos, rrëfen në një intervistë ekskluzive për gazetën ”Panorama” si e ka përjetuar vdekjen e ish-kreut të Komunitetit Mysliman, Haxhi Hafiz Sabri Koçi dhe marrdhëniet e reja me Komunitetin Mysliman. Ai tregon të gjitha përpjekjet dhe bashkëpunimin midis tyre gjatë dekadës së fundit. Lidhja më e fortë, përveç festave fetare, duket se ka qenë edhe çështja e pronave. Në intervistën e tij Janullatos, tregon edhe përpjekjet e dy komuniteteve për të ndihmuar refugjatët kosovarë gjatë kohës së luftës.

Katër ditë më parë, është ndarë nga jeta ish-kreu i Komunitetit Mysliman, Haxhi Hafiz Sabri Koçi. Si e keni përjetuar Ju këtë lajm?
Ndjeva hidhërim të thellë. Kur të ikën një njeri i dashur, një mik, me të cilin ke lidhje për shumë vite, ndjen shtrëngim në zemër. Gjithsesi, të ngushëllon fakti se ai iku i qetë, mes dashurisë së të afërmve të tij dhe respektit të njerëzve. Njëkohësisht, mendova se ky udhëtim i fundit, na pret të gjithëve dhe duhet të bëhemi gati.

A ju kujtohet hera e parë, që jeni takuar me Haxhi Hafiz Sabri Koçin?
Ishte festa e Bajramit e vitit 1992. Në atë kohë isha Eksark i Patriarkanës Ekumenike. Kthehesha në Shqipëri pas një udhëtimi (2 prill) dhe më 4 prill ishte Bajrami. E quajta për detyrë të vizitoja kreun e Komunitetit Mysliman të Shqipërisë. Ishte komunikimi ynë i parë. Atmosfera ishte tepër e përzemërt.

Nëse Ju mund ta përshkruani natyrën dhe tipin e tij, çfarë mund të kujtoni?
Më bëri përshtypje serioziteti, por edhe afrimiteti i tij. Ishte njeri që vuajti për shumë vite në burg për besimin e tij fetar dhe u mbrujt brenda dhembjes dhe aspiratës. Ishte njeri i vendosur dhe dinamik, por njëkohësisht, i butë dhe i qetë. Në periudhën e vështirë të riformimit të Komunitetit Mysliman, ai dha një kontribut të vyer.

Historikisht, në Shqipëri komunitetet fetare vlerësohen se jetojnë në harmoni. Sa harmoni ka pasur mes Jush, si kreu i Kishës Orthodhokse, dhe Haxhi Hafiz Sabri Koçit, si kreu i Komunitetit Mysliman?
Siç e dini, gjatë 13 viteve të fundit, Shqipëria u përball me shumë vështirësi dhe kaloi periudha tepër kritike. Miqësia dhe besimi që u zhvilluan midis nesh, ndihmoi në përballimin sa më të drejtë të problemeve të ndryshme që janë shfaqur (p.sh. kur disa nxënës në Voskopojë prishën disa afreske historike, gjetëm mënyrën për t’iu shmangur tensioneve). Përgjithësisht, jo thjesht kultivuam frymën e tolerancës fetare, por punuam edhe për bashkëjetesë harmonike dhe bashkëpunim ndërmjet komuniteteve fetare. Gjatë festave e vizitojmë Komunitetin Mysliman dhe nga ana e tij, Haxhi Hafiz Sabri Koçi, me bashkëpunëtorët e tij të zgjedhur, vinte te ne në festat tona, madje edhe në periudhën e fundit, kur shëndeti i tij ishte keqësuar. Nuk harroj se në aktivitetet zyrtare, me rastin e 10-vjetorit të Fronëzimit tim si Kryepisksop, ai ishte i pranishëm në kishë, bashkë me udhëheqësit e tjerë të komuniteteve fetare.

Ju njiheni si njohës shumë i mirë i Islamit, pasi keni qenë lektor në Universitetin e Athinës. Sa ju ka ndihmuar kjo në marrëdhëniet ndërfetare në vendin tonë, që nga momenti që keni ardhur e deri më tani?
Për saktësi, nuk isha lektor, por pedagog i rregullt në Universitetin e Athinës për njëzet vjet me radhë. Dega ime ishte Historia e Besimeve Fetare. Në vitin 1975, për herë të parë botova një libër për Islamin (deri tani kanë dalë 12 ribotime) dhe i detyrova studentët që ta studionin dhe, madje, ta jepnin provim këtë lëndë. Gjithashtu, kam udhëtuar në shumë vende islamike dhe, në kuadrin e Këshillit Botëror të Kishave, kam qenë anëtar i ”Komisionit të Dialogut me njerëz me bindje të tjera fetare”. Sigurisht, të gjitha këto kanë ndihmuar në kuptimin më të shpejtë të kushteve të veçanta që ekzistojnë në Shqipëri. Në vitet e mëparshme, si pepdagog universiteti, kisha marrë pjesë më tepër në dialogun teorik ndërfetar. Por, këtu në Shqipëri mësova se sa i rëndësishëm është dialogu i jetës, pjesëmarrja e thjeshtë në të përditshmen dhe në problemet me të cilat përballet një shqëri multifetare.

Në shumë ceremoni, ngjarje të rëndësishme ose edhe festa kombëtare, ju kemi parë Ju dhe dy krerët e tjerë të komunitetit fetar, atij katolik dhe mysliman. A mund të na tregoni ndonjë episod me të ndjerin Haxhi Hafiz Sabri Koçi?
Në këtë çast, nuk më vjen ndërmend diçka konkrete. Por mbaj mend se në shumë pritje që jepnin përfaqësi të ndryshme, çuditeshin, jo thjesht që na shihnin bashkë, por sepse konstatonin një familjaritet dhe marrëdhënie të përzermërta.

A keni pasur vizita të ndërsjellta me Haxhi Hafiz Sabri Koçin, për çështje të ndryshme?
Fola më parë për vizitat e shumta që kryenim gjatë festave fetare. Gjithashtu, shumë shpesh, kur komisione të ndryshme vinin nga Amerika ose nga Evropa, për t'u informuar për sa ndodhnin këtu, ishim gjithnjë bashkë dhe binim dakord për imazhin që paraqisnim, lidhur me lirinë fetare ose me problemet që përballojnë ende komunitetet tona fetare (si p.sh. çështja e pronave të komuniteteve fetare, që ende mbahen të konfiskuara).

Një takim interesant i juaji me Haxhi Hafiz Sabri Koçin dhe arqipeshkvit monsinjor Rrok Mirdita, ka qenë gjatë krizës në Kosovë. Ju të tre morët nismën për të ndihmuar me materiale të ndryshme refugjatët kosovarë. A mund të na tregoni sesi arritët në këtë nismë?
Në këtë periudhë të vështirë, ishte e qartë që të gjithë duhet të ndihmonin; secilin sa të mundte më mirë. Ne, në Kishën Orthodhokse vendosëm t'i bënim një thirrje miqve tanë në Evropë dhe Amerikë. Grumbulluam 12 milionë dollarë dhe përfundimisht, ndihmuam më shumë se 33.000 refugjatë. Organizuam dy kampingje (madje, i fundit që funksionoi në Shqipëri, ishte yni) dhe dërgime të vazhdueshme pakosh (me ushqime, ilaçe, veshmbathje) në krahina të ndryshme të vendit. Veç ndihmës ekonomike, shumë grupe grash dhe të rinjsh lanë punën ose studimet për të ndihmuar refugjatët. Një rast karakteristik është interesimi i veçantë për të porsalindurit. Mbi 300 foshnje morën sendet e para të domosdoshme nga bashkëpunëtorët tanë. Detyra e mbështetjes ndaj atyre që ndodhen në nevojë, është parimi-bazë për ata që besojnë.

Si e përjetuat JU largimin e Haxhi Hafiz Sabri Koçit nga kreu i Komunitetit Mysliman? A mendoni se largimi i tij ka ndikuar në marrëdhëniet tuaja me drejtuesit e këtij komuniteti dhe a është e njëjta linjë komunikimi me krerët e sotëm, si më parë?
Është e natyrshme, që në çdo komunitet fetar të ketë ndryshime në udhëheqje, për më tepër, kur ka arsye shëndetësore dhe moshe. Sidoqoftë, marrëdhëniet që kemi zhvilluar ndërmjet dy komuniteteve tona fetare, janë shumë më të gjera. Edhe me udhëheqjen e re, të nderuarin Haxhi Selim Muça, marrëdhëniet tona janë të shkëlqyera. Besoj që ishte fat që pas vdekjes së Hafiz Sabri Koçit, Kryesinë e Komunitetit Myslimane e mori një njeri i aftë, me kulturë dhe fisnik, që e njeh mirë traditën, por dhe me prespektivë të qartë evropiane. Jam absolutisht i bindur se bashkëpunimi ynë do të jetë shumë harmonik dhe krijues, dhe do të kontribuojë në zhvillimin e përparimin e gjithë shoqërisë shqiptare.



Një miqësi 12-vjeçare

Kryepeshkopi i Kishës Orthodhokse në Shqipëri, Anastas Janullatos, ka pasur një miqësi 12-vjeçare me të ndjerin, kreun e Komunitetit Mysliman, Haxhi Hafiz Sabri Koçi. Ata janë njohur në fillim për shkak të pozicionit të tyre, por më pas kanë vënë re se përveç se aq, mund të ishin dhe miq shumë të mirë. Kjo ka ndikuar pozitivisht, sipas Kryepeshkopit, jo vetëm në marrëdhëniet midis tyre, por edhe në marrëdhënit mes të dy feve. Ata shpesh e kanë vizituar njëri-tjetrin, jo vetëm në rastet e festave, por edhe në ato raste kur në Shqipëri kanë mbërritur të huajt. Qëllimi i tyre i vetëm në këto raste ka qenë evidentimi i një imazhi sa më të mirë mes bashkëpunimit dhe tolerancës fetare. Vetëm katër ditë më parë, ish-kreu i Komunitetit Mysliman, Haxhi Hafiz Sabri Koçi, u largua përgjithmonë. Por përsëri kjo nuk ka ndikuar te Kryepeshkopi Anastas Janullatos, në marrëdhëniet e tij me Komunitetin Mysliman. Ky i fundit ruan kujtime shumë të bukura për të ndjerin Hafiz Sabri Koçi. Numri një i Kishës Orthodhokse në Shëqipëri ka ndjekur të gjithë traditën e fesë tjetër në shenjë respekti

[dias10]

Mund te na jepni ca fakte se c'fare ka bere Janullatosi kundra kombit shqiptar dhe Shqiperise ne vecanti?!

P.S. Jo se kam ndonje dashuri te vecante per te, por nuk me pelqejne akuzat e pambeshtetura.

pergjigjen e pyetjes tende e ke ne postimin qe solli Mars:

Do të nënshkruhej një marrëveshje midis Kishës Ortodokse Shqiptare dhe asaj greke për ti pajisur kishat e Vorioepirit në përgjithësi dhe ato të krahinës së Himarës në veçanti me të gjitha sendet e nevojshme. Për palën greke do të firmosen nga hirësitë Sebastianos dhe Janullatos, dhe për palën shqiptarë nga Aleko Dhima, Sekretar i Përgjithshëm.

4.Meshat në Himarë, Dhërmi, Palasë, Vuno, Qeparo, Kudhës do të mbahen në greqisht, sipas marrëveshjes Sebastianos- Janullatos- Dhima.
...
7.Në Himarë do të instalohet në stacion Vorioepirot - minoritar që në bashkëpunim me " Omonia-n" do të japë programe të pasura (duke kaluar shumë shpejt dhe në televizive) të kulturës, muzikës e filozofisë greke për të rrënjosur thellë patriotizmin.

8.Do të përpilohet një komunikatë e përbashkët me anën e së cilës do të përcaktohet afati transit i krahinës autonome e Himarës deri në bashkëpunim(bashkim) me atdheun, Greqinë- mëmë.
Sekretarja
EFTALIAS PAPADHIMITRIS
Kryetari
RAFAILIDHIS ANDRIKOS
Sekretar I Përgjithshëm
ANTONIOS SOLLARES

----------------------------------------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------------------------------------------------------------

Feja eshte krijuar per te sunduar mbi turmen, popullin. Por qe ky sundim te jete i besueshem/pranueshem duhet qe sunduesi te flase per dicka sublime dhe mistike sic eshte Perendia. Por dhe kjo nuk eshte e mjaftueshme sidomos kur eshte fjala per racen shqiptare. Shqiptaret jane te pabindur e rebele, agnosticiste dhe mosbesues, me identitet etnik, cilesi keto fare te papershtatshme per sundimin e cdo feje dhe vecanerisht asaj te krishtere ortodokse. Feja kerkon subjekte njerezore: te nenshtruar, besimtare pa kushte dhe PA IDENTITET ETNIK.

Per ta ilustruar kete po te sjell nje citim ne lidhje me shqiptaret:

J. C. Hobhouse Brughton, A Journey Through Albania 1809-1810, page 131

There is a spirit of independence and a love of their country, in the whole people, that, in a great measure, does away the vast distinction, observable in other parts of Turkey, between the followers of the two religions. For when the natives of other provinces, upon being asked who they are, will say, "we are Turks"(meaning muslim) or, "we are christians", a man of this country answers, " I am an Albanian"

Kjo eshte arsyeja, pse ortodoksia, do dhe kembengul, qe te rrenjosi gjuhen greke, dhe te dobesoje ndjenjen e te qenurit shqiptar brenda komunitetit ortodoks, ndjenje kjo qe bie ndesh me qellimin dhe interesin e ortodoksise bizantine.
Prandaj, ceshtja e qenies se nje Kryepeshkopi grek ne krye te kishes, nuk eshte nje ceshtje thjeshte e ortodokseve, por eshte ceshtja e gjithe shqiptareve, nese nuk do donim qe pjese te trupit tone etnik, te shkeputen prej nesh, dhe te zhyten ne gjithfare llucerash religjiose-etnike mesjetare.

[Shkelqesia_E_Tij]

Duket qe nga pergjigjet se cfare kulture kane ata qe duan debimin Kryepiskopit dhe qe ne me te shumten nuk dine te shkruajne e te flasin shqip.

Te siguroj i nderuar janullatoist qe gjuhen shqipe e flas dhe e shkruaj me mire se sa ty. Nqs kerkon informacione per mua, hap librat dhe meso Historine e Frashellinjeve. Une jam nga ajo dere...

Nuk kam se c`ti sqaroj ketyre sepse ata flasin pa fakte dhe jane thjesht perfaqesues te talebanizmit arab, i cili po perpiqet te hyje edhe ne Shqiperi.

Talebanet e kane te kote qe lehin lart e poshte si zagare. Ne Shqiperi ata nuk pijne dot uje !!
Edhe janullatoistet te njetin surrat kane !!

Dhashe kete deklarim qe te kuptohet se cilet jemi ne orthodhokset dhe jo per keta forumiste ketu myslimane te paaresyeshem.

Do te ishte me mire ta cilesoje vehten si nje orthodoks janullatoist, do te ishte me korekte ndaj personit dhe parimeve te tua.

Ai qe nuk eshte i shitur tek talebanet dhe arabet e shikon me qetesi realitetin, se nuk ka asnje fakt kunder Kryepiskopit qe te akuzohet per greqizim te jugut,....etj., ose agjent te grekeve.

Une si fanolian e denoj per dhunimin qe i ka bere Statutit e Kishes Orthodokse Autoqefale Shqiptare !!! Te njejten gje duhet te beje çdo besimtar orthodoks shqiptar, te mbroje orthodoksine e vertete shqiptare.!!!

Kete e kane kuptuar mire shumica e popullit shqiptar bile edhe shume myslimane te cilet kane respekt te madh per Kryepiskopin tone, por qe nuk kane mundesi te hyjne ne kete forum, mundesi te cilet e kane disa te tjere.
Por megjithate seicili do te thote mendimin e vet.

Ajo qe duhet te kuptoje populli shqiptar eshte qe ne Shqiperi duhet te kete besimtare katolik, musilman dhe orthodokse shqiptare qe mbrojne dinjitetin dhe historine kombetare.

Dhe nje pjese kane te drejte sepse jane edhe pjese e "Xhihadit", lufta e armatosur kunder te krishtereve e shpalluar nga muhameti ne kuran dhe qe nuk ndalen para cdo krimi vetem me qellim perhapjen e islamit nepermjet dhunes dhe shpates.

Para se ti leshosh frerin asaj gjuhe, ben mire te kuptosh se para çeshtjes shqiptare nuk ka as fe, as doktrine, as ideologji, as parti.

Shqiptaret duhet te jene luftetar te shqiptarizmes dhe Jo turpi i saj !!!!

Eshte e natyrshme per keta te sulmojne me te gjitha menyrat dhe te thone shpifjet me te perbindshme kunder Kryepiskopit Anastas dhe Kishes Orthodhokse, e cila e vlereson dhe i uron jete te gjate ne krye te Kishes per te miren e Shqiperise dhe shqiptareve (edhe te atyre qe duan zhdukjen e tij).

Une uroj qe Janullatosi te gjeje dhe te prehet ne vendin e tij atje ku kane shkuar te gjithe armiqte e shqiptarizmes duke filluar qe nga Dhimiter Fari dhe deri tek Millosheviçi.

Ne Ferr !!!

[bela70]

(Per anetaret e ndershem te forumit)

Kryepeshkopi Janullatos prononcohet per tolerancen fetare

--------------------------------------------------------------------------------

Faqe 4 - Speciale
24Qershor 2004 Gazeta "Panorama"

Kryepeshkopi Janullatos

intervista


Kreu i Kishës Ortodokse Shqiptare tregon për takimin e parë në Bajramin e 4 prillit të vitit 1992


“Si e kam njohur Hafiz Sabri Koçin”

Kryepeshkopi Anastas Janullatos: Humba një mik


Laureta Rryçi & Dorina Topollaj

E cilëson si një ndër miqtë e tij më të mirë. Për Janullatos, Hazhi Hafiz Sabri Koçi ka qenë ndër njerëzit më të dashur që ka njohur në Shqipëri. Për 13 vite rresht bashkëpunimi mes tyre ka qenë, perfekt.

Kryepeshkopi i Tiranës dhe i gjithë Shqipërisë, Anastas Janullatos, rrëfen në një intervistë ekskluzive për gazetën ”Panorama” si e ka përjetuar vdekjen e ish-kreut të Komunitetit Mysliman, Haxhi Hafiz Sabri Koçi dhe marrdhëniet e reja me Komunitetin Mysliman. Ai tregon të gjitha përpjekjet dhe bashkëpunimin midis tyre gjatë dekadës së fundit. Lidhja më e fortë, përveç festave fetare, duket se ka qenë edhe çështja e pronave. Në intervistën e tij Janullatos, tregon edhe përpjekjet e dy komuniteteve për të ndihmuar refugjatët kosovarë gjatë kohës së luftës.

Katër ditë më parë, është ndarë nga jeta ish-kreu i Komunitetit Mysliman, Haxhi Hafiz Sabri Koçi. Si e keni përjetuar Ju këtë lajm?
Ndjeva hidhërim të thellë. Kur të ikën një njeri i dashur, një mik, me të cilin ke lidhje për shumë vite, ndjen shtrëngim në zemër. Gjithsesi, të ngushëllon fakti se ai iku i qetë, mes dashurisë së të afërmve të tij dhe respektit të njerëzve. Njëkohësisht, mendova se ky udhëtim i fundit, na pret të gjithëve dhe duhet të bëhemi gati.

A ju kujtohet hera e parë, që jeni takuar me Haxhi Hafiz Sabri Koçin?
Ishte festa e Bajramit e vitit 1992. Në atë kohë isha Eksark i Patriarkanës Ekumenike. Kthehesha në Shqipëri pas një udhëtimi (2 prill) dhe më 4 prill ishte Bajrami. E quajta për detyrë të vizitoja kreun e Komunitetit Mysliman të Shqipërisë. Ishte komunikimi ynë i parë. Atmosfera ishte tepër e përzemërt.

Nëse Ju mund ta përshkruani natyrën dhe tipin e tij, çfarë mund të kujtoni?
Më bëri përshtypje serioziteti, por edhe afrimiteti i tij. Ishte njeri që vuajti për shumë vite në burg për besimin e tij fetar dhe u mbrujt brenda dhembjes dhe aspiratës. Ishte njeri i vendosur dhe dinamik, por njëkohësisht, i butë dhe i qetë. Në periudhën e vështirë të riformimit të Komunitetit Mysliman, ai dha një kontribut të vyer.

Historikisht, në Shqipëri komunitetet fetare vlerësohen se jetojnë në harmoni. Sa harmoni ka pasur mes Jush, si kreu i Kishës Orthodhokse, dhe Haxhi Hafiz Sabri Koçit, si kreu i Komunitetit Mysliman?
Siç e dini, gjatë 13 viteve të fundit, Shqipëria u përball me shumë vështirësi dhe kaloi periudha tepër kritike. Miqësia dhe besimi që u zhvilluan midis nesh, ndihmoi në përballimin sa më të drejtë të problemeve të ndryshme që janë shfaqur (p.sh. kur disa nxënës në Voskopojë prishën disa afreske historike, gjetëm mënyrën për t’iu shmangur tensioneve). Përgjithësisht, jo thjesht kultivuam frymën e tolerancës fetare, por punuam edhe për bashkëjetesë harmonike dhe bashkëpunim ndërmjet komuniteteve fetare. Gjatë festave e vizitojmë Komunitetin Mysliman dhe nga ana e tij, Haxhi Hafiz Sabri Koçi, me bashkëpunëtorët e tij të zgjedhur, vinte te ne në festat tona, madje edhe në periudhën e fundit, kur shëndeti i tij ishte keqësuar. Nuk harroj se në aktivitetet zyrtare, me rastin e 10-vjetorit të Fronëzimit tim si Kryepisksop, ai ishte i pranishëm në kishë, bashkë me udhëheqësit e tjerë të komuniteteve fetare.

Ju njiheni si njohës shumë i mirë i Islamit, pasi keni qenë lektor në Universitetin e Athinës. Sa ju ka ndihmuar kjo në marrëdhëniet ndërfetare në vendin tonë, që nga momenti që keni ardhur e deri më tani?
Për saktësi, nuk isha lektor, por pedagog i rregullt në Universitetin e Athinës për njëzet vjet me radhë. Dega ime ishte Historia e Besimeve Fetare. Në vitin 1975, për herë të parë botova një libër për Islamin (deri tani kanë dalë 12 ribotime) dhe i detyrova studentët që ta studionin dhe, madje, ta jepnin provim këtë lëndë. Gjithashtu, kam udhëtuar në shumë vende islamike dhe, në kuadrin e Këshillit Botëror të Kishave, kam qenë anëtar i ”Komisionit të Dialogut me njerëz me bindje të tjera fetare”. Sigurisht, të gjitha këto kanë ndihmuar në kuptimin më të shpejtë të kushteve të veçanta që ekzistojnë në Shqipëri. Në vitet e mëparshme, si pepdagog universiteti, kisha marrë pjesë më tepër në dialogun teorik ndërfetar. Por, këtu në Shqipëri mësova se sa i rëndësishëm është dialogu i jetës, pjesëmarrja e thjeshtë në të përditshmen dhe në problemet me të cilat përballet një shqëri multifetare.

Në shumë ceremoni, ngjarje të rëndësishme ose edhe festa kombëtare, ju kemi parë Ju dhe dy krerët e tjerë të komunitetit fetar, atij katolik dhe mysliman. A mund të na tregoni ndonjë episod me të ndjerin Haxhi Hafiz Sabri Koçi?
Në këtë çast, nuk më vjen ndërmend diçka konkrete. Por mbaj mend se në shumë pritje që jepnin përfaqësi të ndryshme, çuditeshin, jo thjesht që na shihnin bashkë, por sepse konstatonin një familjaritet dhe marrëdhënie të përzermërta.

A keni pasur vizita të ndërsjellta me Haxhi Hafiz Sabri Koçin, për çështje të ndryshme?
Fola më parë për vizitat e shumta që kryenim gjatë festave fetare. Gjithashtu, shumë shpesh, kur komisione të ndryshme vinin nga Amerika ose nga Evropa, për t'u informuar për sa ndodhnin këtu, ishim gjithnjë bashkë dhe binim dakord për imazhin që paraqisnim, lidhur me lirinë fetare ose me problemet që përballojnë ende komunitetet tona fetare (si p.sh. çështja e pronave të komuniteteve fetare, që ende mbahen të konfiskuara).

Një takim interesant i juaji me Haxhi Hafiz Sabri Koçin dhe arqipeshkvit monsinjor Rrok Mirdita, ka qenë gjatë krizës në Kosovë. Ju të tre morët nismën për të ndihmuar me materiale të ndryshme refugjatët kosovarë. A mund të na tregoni sesi arritët në këtë nismë?
Në këtë periudhë të vështirë, ishte e qartë që të gjithë duhet të ndihmonin; secilin sa të mundte më mirë. Ne, në Kishën Orthodhokse vendosëm t'i bënim një thirrje miqve tanë në Evropë dhe Amerikë. Grumbulluam 12 milionë dollarë dhe përfundimisht, ndihmuam më shumë se 33.000 refugjatë. Organizuam dy kampingje (madje, i fundit që funksionoi në Shqipëri, ishte yni) dhe dërgime të vazhdueshme pakosh (me ushqime, ilaçe, veshmbathje) në krahina të ndryshme të vendit. Veç ndihmës ekonomike, shumë grupe grash dhe të rinjsh lanë punën ose studimet për të ndihmuar refugjatët. Një rast karakteristik është interesimi i veçantë për të porsalindurit. Mbi 300 foshnje morën sendet e para të domosdoshme nga bashkëpunëtorët tanë. Detyra e mbështetjes ndaj atyre që ndodhen në nevojë, është parimi-bazë për ata që besojnë.

Si e përjetuat JU largimin e Haxhi Hafiz Sabri Koçit nga kreu i Komunitetit Mysliman? A mendoni se largimi i tij ka ndikuar në marrëdhëniet tuaja me drejtuesit e këtij komuniteti dhe a është e njëjta linjë komunikimi me krerët e sotëm, si më parë?
Është e natyrshme, që në çdo komunitet fetar të ketë ndryshime në udhëheqje, për më tepër, kur ka arsye shëndetësore dhe moshe. Sidoqoftë, marrëdhëniet që kemi zhvilluar ndërmjet dy komuniteteve tona fetare, janë shumë më të gjera. Edhe me udhëheqjen e re, të nderuarin Haxhi Selim Muça, marrëdhëniet tona janë të shkëlqyera. Besoj që ishte fat që pas vdekjes së Hafiz Sabri Koçit, Kryesinë e Komunitetit Myslimane e mori një njeri i aftë, me kulturë dhe fisnik, që e njeh mirë traditën, por dhe me prespektivë të qartë evropiane. Jam absolutisht i bindur se bashkëpunimi ynë do të jetë shumë harmonik dhe krijues, dhe do të kontribuojë në zhvillimin e përparimin e gjithë shoqërisë shqiptare.



Një miqësi 12-vjeçare

Kryepeshkopi i Kishës Orthodhokse në Shqipëri, Anastas Janullatos, ka pasur një miqësi 12-vjeçare me të ndjerin, kreun e Komunitetit Mysliman, Haxhi Hafiz Sabri Koçi. Ata janë njohur në fillim për shkak të pozicionit të tyre, por më pas kanë vënë re se përveç se aq, mund të ishin dhe miq shumë të mirë. Kjo ka ndikuar pozitivisht, sipas Kryepeshkopit, jo vetëm në marrëdhëniet midis tyre, por edhe në marrëdhënit mes të dy feve. Ata shpesh e kanë vizituar njëri-tjetrin, jo vetëm në rastet e festave, por edhe në ato raste kur në Shqipëri kanë mbërritur të huajt. Qëllimi i tyre i vetëm në këto raste ka qenë evidentimi i një imazhi sa më të mirë mes bashkëpunimit dhe tolerancës fetare. Vetëm katër ditë më parë, ish-kreu i Komunitetit Mysliman, Haxhi Hafiz Sabri Koçi, u largua përgjithmonë. Por përsëri kjo nuk ka ndikuar te Kryepeshkopi Anastas Janullatos, në marrëdhëniet e tij me Komunitetin Mysliman. Ky i fundit ruan kujtime shumë të bukura për të ndjerin Hafiz Sabri Koçi. Numri një i Kishës Orthodhokse në Shëqipëri ka ndjekur të gjithë traditën e fesë tjetër në shenjë respekti

Shihe qfar kopili kinse po iu dhimka e kinse e ka pasur mik haj medet kjo esht tamam siq i thon derdh lot krokodili.
ik mor i pamend kput qafen ti me gjeth at janullatosin tend.
Na trego nje gje tamam,aman sa te paguajn ato per kete propagand qe vjen e bene ne emer te tyre,po ik or gomar se na lodhe byth.en me kto pallavrat tua ,po le nam na e bere dhe te shenjt nje kriminel qe nuk na i len rehat te prehen as te vdekurit po na i nxjer prej varit,dhe pak i duket kjo qe sile te prehen ne paqe po dhe i poshtron i perdhunos duke na i quajtur ushtar grek..phi te hupt fara mor kopil greku...

[Kavir]

Ne Ferr !!!

Gushe me gushe me Juden dhe Brutin.

P.S Meqe Shkelqesia i beri urim Janullatosit, une i pershendes Janullosin dhe "grigjen e deleve" te tij me kengen superhit:
"Marrshi i Barabajt"

Allalla, o rezil e katil, allalla,
Shtroni udhën me hithr' e me shtok turfanda,
Gumëzhit, o zinxhir e kamçik, baterma,
Lehni, laro, kaba: Hosanna, Barabba!

Tradhëtor, ti na nxive, na le pa atdhe,
Ti na çthure, na çkule, na çduke çdo fè,
Varfëri, poshtërsi, robëri ti na dhe,
Derbeder, ujk e derr: Hosanna, Barabba!

0 stërnip i Kainit, tepdil si bari,
Ti na shtyp e na shtryth e ti gjakun na pi,
Ti na ther e na grin e për qejf na bën fli;
0 kokuth e lubi: Hosanna, Barabba!

Në budrum, nëpër llom' e kufom' u mallkofsh,
Në skëterrën, katran e tiran, u harbofsh,
Me tam-tam e allarm' e me nëm' u shurdhofsh,
Në zëndan mbretërofsh: Hosanna, Barabba!

0 i çgryer, i zhyer, i vyer për hu,
Turp-e-ndot-kundërmonjës të krusen mbi gju
Dallkaukët, kopukët e turmat pa tru,
Zëmër-krund-e-gërdhu: Hosanna, Barabba!

Allalla, o rezil e katil, allalla,
Shtroni udhën me hithr' e me shtok turfanda,
Gumëzhit, o zinxhir e kamçik, batërma,
Lehni, laro, kaba: Hosanna, Barabba!

[ilia spiro]

Kryepiskopi Anastas “Doktor Nderi” i Universitetit të Bostonit (SHBA)

Një nderim për Kishën tonë dhe gjithë vendin

Në vazhdën e nderimeve që i janë bërë Kryepiskopit Anastas për veprën e tij shkencore sociale dhe baritore, ishte dhe dorëzimi kohët e fundit (16 maj 2004), i Titullit të Doktorit të Shkencave Humanitare (Doctor of Humane Letters), nga Universiteti i Bostonit (SHBA), për veprën e tij kishtare, teologjike dhe shoqërore.

Kryepiskopi Anastas mbajti edhe fjalën e rastit para anëtarëve të bashkësisë universitare, të mbledhur në University Chapel (Baccalaurate Address). Kjo fjalë në vitet e shkuara është mbajtur nga figura të tilla si Xhorxh W. Bush, Fransua Miteran, Henri Kisinger, Kryetari i Gjykatës së Lartë të SHBA, laureatë të Çmimit Nobel etj. Para gradimit, profesori i njohur i këtij universiteti për filozofinë, fetë, teologjinë dhe njëkohësisht kapelan i Universitetit të Bostonit, Rev. Robert Cummings Neville, do t’i deklaronte shtypit, se Kryepiskopi Anastas ka qenë misionar në zona të ndryshme të globit dhe ai përfaqëson shembullin e parimit kristian të bërjes të vetat të shqetësimeve dhe njëkohësisht të ndarjes së gëzimit me popuj të ndryshëm nga ai i origjinës. Puna që ai ka bërë në Shqipëri në këto vite jep shpresë për një ringritje të këtij vendi dhe ne kemi shumë për të mësuar nga ai, rrugët për arritjen e paqes dhe të pajtimit.

Ndërsa gjatë ceremonisë së dorëzimit të titujve Presidenti i Universitetit, Aram Chobani, vuri në dukje para auditorit kontributin humanist të një jete të tërë të Fortlumturisë së Tij Anastasit, duke u ndalur veçanërisht në ndikimin e tij në gjithë botën Orthodhokse, punën e tij humanitare në Afrikë dhe së fundi, përpjekjet për ringjalljen e Kishës në Shqipëri, që ndihmoi gjithë shoqërinë, nëpërmjet veprës sociale dhe ndihmës humanitare.

Gjithashtu, edhe në stadiumin e Universitetit të Bostonit, ceremonia e dhënies së diplomave, u hap me një “Lutje” (invocation), nga Kryepiskopi Anastas.

Beko kërkimin tonë...

“Unë do t’i lutem Zotit në çdo kohë; lavdërimi i tij do të jetë gjithnjë në gojën time” (Ps. 34:1) I bekuar qoftë emri Yt, o Zot, për dhuratat e Tua të panumërta, të cilat ne rrallë i vlerësojmë, sepse i quajmë si të sigurta; për shëndetin, lirinë, edukimin; për këtë universitet të nderuar, me lidershipin e tij të shkëlqyer, fakultetet, stafin dhe studentët; për njerëzit që na rrethojnë me dashurinë e tyre; dhe mbi të gjitha, për privilegjin që na është bërë për të ardhur tek Ju. Ne ju falënderojmë dhe ju lavdërojmë.

Forcona, Perëndi dhe Ati ynë, besimin tonë, që ndonjëherë lëkundet. Beko kërkimin tonë për liri, njohuri, dituri dhe kuptim të jetës. Çlirona nga egoizmi individual, kolektiv apo shoqëror – dhe na afro tek Vetja, Ju që jeni Dashuria, Ju që përqafoni tërë krijesën me mëshirën Tuaj pa fund. Bëj që fjala jote, e Zotit të kryqëzuar dhe të ngjallur, të udhëheqë dhe frymëzojë çdo ditë jetët tona dhe Shpirti i Shenjtë të na ndriçojë dhe të na forcojë, duke na dhënë dashuri, gëzim dhe paqe.

Zot, në harenë e festimit të sotëm, nuk mund të harrojmë, se në botën ku jetojmë konflikte të dhunshme, akte terroriste, padrejtësie dhe hakmarrjeje lëndojnë njerëzimin dhe se miliona njerëz të çdo moshe rrojnë në varfëri të tmerrshme dhe dhembje.

Perëndi i mëshirshëm, lehtëso dhembjen që shfaqet kudo në botë. Falna ndjeshmëri, që të shpejtojmë në çdo kohë të ndihmojmë atje ku ka përpjekje drejt bashkëpunimit, kuptimit dhe pajtimit midis popujve, të afërt apo të largët.

Falna paqen Tuaj gjithëpërfshirëse: Paqe me Ju, paqe me vetveten, me njerëzit e tjerë, me ata që i kemi afër ose larg, paqe me të gjithë krijesën.

Bëna krijues, të ndershëm, të gatshëm për të punuar për progres, drejtësi dhe solidaritet në të gjitha nivelet, lokal dhe global. Bekona, o Zot, që ta ndjejmë praninë Tënde çdo ditë dhe që të mund të jemi një nga rrezet e Tua, duke sjellë dritë, shpresë dhe dashuri të vërtetë. Amin

“Lutje” (Invocation), mbajtur nga Kryepiskopi Anastas në stadiumin e Universitetit të Bostonit)

Në ceremoni, në prani të rreth 4 mijë të rinjve që përfunduan studimet në të 17 fakultetet e ndryshme të Universitetit të Bostonit, të të gjithë pedagogëve dhe rreth 20 mijë studentëve e të afërmve të tyre, iu dorëzuan disa tituj nderi edhe personaliteteve të shquara të jetës shkencore e publike të SHBA, si shkencëtarit tepër të njohur për hartimin e hartës së geneve njerëzore J. Craig Venter etj.

Universiteti i Bostonit është i katërti për nga madhësia në SHBA, me më shumë se 29 mijë studentë, nga 140 vende të botës. Ai ka mbi 3500 pedagogë, nga të cilët 5 janë të nderuar me çmimin Nobel.

Eshtë e njohur se ai ka qenë gjithnjë në pararojë të universiteteve amerikane në fushat e shkencës, artit dhe atyre shoqërore.


Fjala e Kryepeshkopit

Duke iu drejtuar anëtarëve të bashkësisë universitare në University Chapel (Baccalaurate Address), Kryepiskopi Anastas e nisi fjalën e tij: “Duke kërkuar urtësi dhe liri”, me referencën e vargut të T. S. Eliot: “Ku është urtësia që kemi humbur në njohje? Ku është njohja që kemi humbur në informacion?” Dhe theksoi: “Urtësia i jep gjykimit largpamësi, pamje të gjithçkaje dhe qëndrimit njerëzor krijimtari dhe butësi. Ajo nuk njësohet me zgjuarsinë dhe erudicionin.

Ajo është produkt i një pjekurie të përgjithshme të brendshme, i një sinteze të gjerë: mendjemprehtësie, përvoje dhe njohurish, kthjelltësie shpirtërore dhe mirësie… në Shkrimin e Shenjtë theksohet me ngulm se burimi i urtësisë është Perëndia”.

Dhe shtoi: “Ku është liria që kemi humbur në liberalizëm? Ku është liberalizimi që kemi humbur në egocentrizëm?… Në të gjitha nivelet, personal, familjar, lokal, botëror, liria pa përgjegjësi është veçanërisht e rrezikshme.

Por më tepër se çdo gjë tjetër e minon përgjegjshmërinë dhe tjetërson karakterin e lirisë interesi personal; rrotullimi rreth idhullit të vetes sonë me format dhe ngjyrat e larmishme që merr. Armiku i paskrupullt i lirisë, egocentrizmi, bëhet më tinëzar kur fshihet në unin kolektiv të grupeve dhe popujve”.

Në vijim të fjalës së tij, vuri pyetjen: “Ku është besimi, që kemi humbur në një spiritualitet të papërcaktuar? Ku është spiritualiteti autentik që kemi humbur në ceremonialet e ndryshme? Në fillimet e shek. XXI vëmë re në shumë anë kthim të besimit. Por në këtë lulëzim të ri të të interesuarit për Transhendencën, për të Shenjtën, për Perëndinë, dallohen dy rreziqe: i pari, tjetërsimi i përvojës fetare me produkte teorish dhe sistemesh të ndryshme me prejardhje të shumëllojshme, që propozojnë një spiritualitet të papërcaktuar. Përvoja fetare e hap horizontin tonë në pafundësi. Por jo që të lëshohemi në një “zbrazëti” pasive, të papërcaktuar, në kaos dhe në vetmi. Rreziku i dytë është shtrembërimi i ndjenjës fetare, dhe madje i vetë besimit, me orientim dhunën dhe urrejtjen…

Bota perëndimore duhet të ndërgjegjësohet se padrejtësia dhe varfëria në botë, për të cilat edhe vetë ka pjesë përgjegjësie, lehtësojnë shfrytëzimin e ndjenjës fetare… Por nëse përjetimi fetar tjetërsohet dhe trazohet, më e keqja, shtrembërohet, atëherë, shfaqen marrëzia, skizofrenia, agresiviteti i paskrupullt dhe gjendje të ndryshme paranoike… Besimi i vërtetë tek Perëndia është në esencë lidhja personale e të besuarit dhe dashurisë me Atë që është Dashuria”

16 maj 2004,
Boston, MA
SHBA

[ilia spiro]

Kryepiskopi Anastas zgjidhet Zëvendëspresident i Konferencës Evropiane të Kishave

Nentor 2003

Para pak ditësh, Konferenca Evropiane e Kishave bëri zgjedhjen e organeve të reja drejtuese të saj. President u zgjodh Jean-Arnold Clermont, president i Federatës Protestante të Francës. Zëvendëspresidentë u zgjodhën Kryepiskopi i Tiranës, Durrësit dhe i gjithë Shqipërisë, Fortlumturia e Tij Anastasi dhe Margarethe Isberg, nga Suedia. Konferenca Evropiane e Kishave është organizata më e madhe fetare në Evropë, e cila përfshin 125 kisha orthodhokse, protestante etj., dhe ka një bashkëpunim të ngushtë edhe me Kishën Katolike.

[ilia spiro]

RUMANI

Çmim i lartë akademik i Universitetit të Bukureshtit për Kryepiskopin Anastas

- Një përfaqësi e Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë po bën vizitën e parë zyrtare në Kishën Orthodhokse Rumune -

Titulli më i lartë akademik i Fakultetit Orthodhoks Teologjik tëUniversitetit të Bukureshtit, Diploma Dumitru Staniloae, që uakordohet personaliteteve të shquara të teologjisë, iu dha të dielën,më datë 9.11.2003, në sallën e ceremonive të ndërtesës së vjetërtë Parlamentit, Kryepiskopit të Tiranës, Durrësit dhe të gjithëShqipërisë, Fortlumturisë së Tij Prof. Dr. Anastasit, pas një vendimitë njëzëshëm të profesorëve të Fakultetit dhe të Senatit të këtijUniversiteti. Profesori Atë Dhimitër Staniloae, konsiderohet teologumë i madh rumun i shekullit XX dhe këtë javë (9 - 14.11.2003),me rastin e 100-vjetorit të lindjes së tij, po mbahet KongresiNdërkombëtar Teologjik me temë: “Teologjia bashkëkohoreorthodhokse dhe jeta e Kishës”.

Dorëzimi u bë gjatë hapjes së Kongresit, në prani të Fortlumturisë së Tij, Patriarkut të Rumanisë Teoktistit, të shumë hierarkëve,Ministrit të Kulturës dhe të Çështjeve Fetare, akademikut z. Theo-doresku, të rektorit të Universitetit të Bukureshtit z. Mihailesku,personaliteteve politike dhe akademike dhe shumë njerëzve të tjerë.

Kryepiskopi Anastas, i shoqëruar nga katër klerikë të KishësOrthodhokse Autoqefale të Shqipërisë, arriti për vizitë zyrtare tështunën (8.11.2003), në Bukuresht, ku u prit në aeroport ngaPatriarku i Rumanisë dhe hierarkë të tjerë, me nderime kryetari shteti.

Mëngjesin e së dielës, të dy kryetarët e Kishave bashkëmeshuanedhe me dymbëdhjetë hierarkë të tjerë, në kishën e madhe të ShënSpiridhonit të Ri. Liturgjia Hyjnore u transmetua njëkohësisht ngaTelevizioni dhe Radioja Shtetërore.

Kryepiskopi Anastas do të mbajë në Kongres ligjëratën metemë: “Kontributi orthodhoks në çështjet themelorendërkombëtare”, ndërsa me studentët e Universitetit ligjëratën:“Marrëdhëniet e Orthodhoksisë me fetë e tjera”.

Programi i vizitës përfshin takim me hierarkinë e Kishës sëRumanisë, vizita në episkopata dhe manastire të ndryshme, si dheleksione me studentë të seminareve teologjike.

Kryepiskopi Anastas do të takohet gjithashtu me Presidentin eRumanisë z. Jon Iliesku dhe me personalitete të tjera.
Eshtë hera e parë që një përfaqësi e Kishës OrthodhokseAutoqefale të Shqipërisë viziton Patriarkanën e Rumanisë.
Gjithashtu, këtë javë qarkullon i përkthyer në rumanisht libri iKryepiskopit Anastas “Globalizmi dhe Orthodhoksia”.

Zyra e Shtypit e Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë