Autostrada Durrës-Kukës mbaron ne qershor 2009

[Qerim]

Gjermaneve iu refuza Durres-Kukes

Gjermaneve iu refuza Durres-Kukes
Ankesat e Berlinit per pjesemarrjen e ulet te shoqerive gjermane ne punet publike ne Shqiperi u referohen rasteve qe e kane zanafillen qe ne vitin 2005.

Ne ate kohe shoqeria gjermane “Starbag” i kishte propozuar qeverise socialiste ndertimin me koncesion te rruges Durres-Kukes. Gjermanet merrnin persiper te financonin me fondet e tyre projektin gjigand, qe ne ate kohe vleresohej 220 milione euro.

Por kur marreveshja u duk prane nenshkrimit, rotacioni politik ne Tirane solli zhvillime te tjera. Qeveria demokratike e sapoardhur ne pushtet vendosi qe rrugen ta ndertoje me fondet e buxhetit te shtetit. Fitues u shpall konsorciumi “Bechtel&Enka”.

Dy vjet me vone, qeveria shqiptare kishte hapur garen per ndertimin e termocentralit te Vlores. Ne loje ishin plot 110 milione dollare. Ne tender morren pjese 4 kompani, mes te cileve dhe gjigandet gjerman te “Siemens”.

Procesi u zhvillua nen mbikeqyrjen e Bankes Boterore, si financuese e tec-it dhe ne fund oferta me e mire u perzgjodh ajo e italianeve te “Maire Inginiering”. Oferte gjermane ka patur edhe per mbikalimin e Kamzes, por edhe ketu fitues u shpall austriakja “Alpine”.

Burime konfidenciale nga Ministria e Ekonomise thane per Top Channel se perpjekja e fundit e gjermaneve po behet per ndertimin e nje termocentrali me qymyr ne Porto Romano. Qeveria ka marre dy oferta, te paren nga italianet e “ENEL” dhe te dyten nga gjermanet e “REE”, e cila eshte nje shoqeri publike ne fushen e energjise.

[Brari]

Pikëpyetjet për mllefin ndaj një rruge

Ylli XHAFERRI

Rrugët i ka bekuar Perëndia, sepse lidhin fate njerëzish, fisesh, krahinash, shtetesh dhe kombesh. Rrugët kanë hapur dete, kanë çarë male, kanë gjelbëruar shkretëtira. Nëpër shtratin e tyre ka rrjedhur përparimi, miqësia, dashuria, mbrothësia, vëllazërimi dhe bashkimi. Ato kanë shtrirë dorën e pajtimit, bashkimit dhe lidhjes së përjetshme midis miqve dhe armiqve, midis palëve të vrara dhe të prera ndër shekuj. Rrugët janë duar bese, vazhdimësie, përjetësie, i dëshirojnë dhe ëndërrojnë të gjithë. Ato sjellin lirinë, gëzimin, dasmën dhe të mirën. Rrugët janë duart e bashkimit të popujve, ura të bashkim-vëllazërimit. Askush nuk mund të flasë dhe veprojë kundër tyre. Populli ynë ka një rrugë tradicionale që historikisht e përmesonte në shekuj truallin e tij, Rrugën "Egnatia", që lidhte dy skajet e perandorisë, Romën me Kostandinopojën, nëpër kalldrëmin e së cilës shpesh herë i vinte e keqja dhe vetë mortja.

Asnjëherë ai nuk e përfoli, nuk e përthau me frullizën e mallkimit dhe anatemimit atë, por e mirëpriti si një realitet të dëshirueshëm për mirësinë e vetes dhe të tjerëve. Por sot, për fatin e keq dhe faqen e zezë të disa politikanëve dhe patriotëve që u ka mbetur ora në shpifje, qaravitje dhe mallkime suksesesh, disa rrugë biblike për çështjen shqiptare kanë mbetur në kryqëzimin e gozhdëve të ndryshkura të motiveve të dyshimta. Rruga Durrës-Kukës-Prishtinë është një ëndërr milenumesh për kombin tonë të rrahur keqas nga stuhitë e shekujve. Kjo rrugë ka qenë, është dhe do të mbetet aorta e kombit, monumenti i gjallë i shqiptarizmës. Në shtratin e saj janë mbrujtur gjak e ëndrra, shkronja dhe beteja, gëzime dhe uri, mall dhe zjarr. Ai shtrat i thyer, sigurisht që është i vështirë, ka kosto ekonomike, por është një domosdoshmëri, para së cilës cilido shqiptar këtej dhe andej kufirit duhet të sakrifikojë me dëshirë.

Populli e bën dhe e pranon lumturisht këtë sakrificë, por i zoti e jep, tellalli jo. Disa politikanë të së majtës i janë sulur asaj me temp revolucionar për ta zhbërë, për ta armiqësuar me popullin e vet, që e ka ëndërruar në shekuj shërbimin e saj. Ka popuj në botë që për hir të shkencës, ardhmërisë së fëmijëve të tyre dhe globit mbarë, lejojnë qeveritë e tyre të bëjnë shpenzime hiperbolike për të zbuluar planete e qiej të pafundmë, për të zbritur në Mars, Jupiter, etj. Si mundet vallë që opozita jonë të ngrejë cirka pështyme për anatemimin e kësaj rruge që forcon çështjen shqiptare, që lidh enët komunikuese të gjakut të Arbrit pazgjidhshmërisht? Si mundet vallë të qaraviten politikanët e opozitës për çmimet dhe vërtetësinë e shpenzimeve, t'i shumëfishojnë shifrat me qëllim apo shërbim të mjegullt.

Ne jetojmë në Ballkan, ku thuhet se ujku mjegull kërkon. Ujku i çështjes shqiptare gjallon ende. A thua nuk dihet ky fakt historik nga lidershipi opozitar? Dasëm pa mish nuk ka, thotë populli ynë. E si mundet të realizohet një projekt rruge ambicioz dhe bashkëkohor, të çahen male, të kapërcehen lumenj dhe të mbushen humnera pa sakrifica, pa shpenzime, pa qartësi politike, kombëtare dhe patriotike? Në kalendarin e popujve dhe kombeve ka projekte që fitojnë kryeqytetarinë, kryevlerën, arrijnë simbolin. Rruga Durrës-Kukës-Prishtinë është një simbol. Është një shenjtëri e shqiptarizmës para së cilës duhet të përkulemi të gjithë, pozitë dhe opozitë, me respekt dhe veneracion.

Politika në përgjithësi, por ajo e ditës në veçanti, është vlerë që kërkon të ushqehet pafundësisht me energji, ide, njohuri, forcë, vullnet, largpamësi, kulturë, ndershmëri, dije, dhe jo lopë për t'u mjelur, për të përfituar privatisht, për t'u majmur dhe dhjamur në kurriz të saj. Ajo është një sfidë plot kuptim, një çështje ndershmërie ku politikanët si aktorë dhe faktorë me aktivitetin e tyre, programet, kontributet, veprimet apo mosveprimet, rolin prej lidershipi fitojnë mbështetës, përkrahës të reformave, projekteve apo programeve që promovojnë, shtyjnë përpara ide, krahasojnë alternativa, të cilat i përzgjedh sovrani popull me votën e tij të lirë dhe vetëm ai. Idetë e mëdha lindin vetëm në shpirtrat e ndjeshëm, në shpirtrat e mëdhenj, në programet elektorale të partive politike që zbërthehen dhe materializohen në programet qeverisëse, për të bërë realitet atë që është premtuar dhe çertifikuar nga vota popullore, që përbën edhe kontratën me forcën politike fituese.

Detyra e opozitës është që jo të pengojë ritmet e punës, por t'i monitorojë ato me seriozitet, për t'i nxitur, për të ruajtuar me nikoqirllëk lekun e popullit, për t'u bërë oponencë profesionale, qytetare dhe politike. Kjo nuk bëhet në distancë, as nga Salla Plenare e Kuvendit, as nga konferencat e shtypit, për më tepër nga baret apo kafenetë e Tiranës. Ajo bëhet atje ku derdhet djersa dhe leku, ku gjëmojnë tunelet, tronditen malet, devijohen lumenjtë, atje ku ndërtohet realisht vepra, gjë që përfaqësuesit e opozitës vonojnë ta bëjnë, çka dëshmon konsumimin e një politike problematike. Politika është këmbëngulje, privacion personal, përkushtim qytetar, intelektual dhe human, marrje përgjegjësish, drejtimi fatesh njerëzor, popujsh dhe kombesh. Ajo është promovim vlerash individuale, qytetare dhe kombëtare, projektesh potencialë, lehtësim e cilësi jetese, siguri për të ardhmen, paraprirje e tendencave të kohës, mbajtjen nën kontroll të pasigurive, krizave apo dukurive të ndryshme sociale, ekonomike dhe natyrore.

Politika nuk është teori, por praktikë konkrete në dobi të elektoratit, që pas votimit dhe çertifikimit të deputetëve fitues, nuk mund të quhen më në demokratë apo socialistë. Ai është populli, sovrani, ndaj të cilëve duhet të ketë vetëm shërbim, pavarësisht përkatësive politike. Ajo që bëhet për demokratët është njëherazi edhe për socialistët, prandaj vrojtimi i projekteve madhore qeveritare nga lidershipi opozitar dhe deputetët socialistë nga distanca, vetëm për t'i nxirë me dyshime dhe shpifje nuk ndjell për mbarë. Atje ku nuk ka karakter të madh, nuk ka njeri të madh, nuk ka as politikan të dobishëm, as njeri të fuqishëm të veprimit, ka vetëm idhuj të rremë për turmat e manipuluara që koha do t'i tejkalojë sëbashku. Thjeshtësia dhe madhështia e politikanit mbështetet në njohjen e forcës së tij, në dobishmërinë e projekteve dhe realizimin e tyre, ndërsa madhështia e rreme në njohjen, zmadhimin dhe amplifikimin e dobësive të të tjerëve. Kjo është edhe pasqyra e politikës së ditës në vendin tonë, ku projektohen mazhoranca qeverisëse dhe opozita, nëse shëmbëllejnë apo pasqyrohen shtrembër nuk është faji i pasqyrës, por i vetvetes.

Sfida midis dy lidershipëve të politikës së sotme shqiptare, atij të politikës së majtë dhe atij të politikës së djathtë, është se Rama sipas shembullit të Metës, kur ai ishte kryeministri pushtetfortë socialist, priste dhe pret shirita inaguralë që nuk e tejkalonin as fizikisht gjatësinë e rrugës, segmente 300-400 metroshe, herë në hyrje e herë në dalje të kryeqytetit apo rrethinave, kurse mazhoranca qeverisëse promovoi strategji prestigjioze, aortën kombëtare, rrugën Durrës-Kukës-Morinë, arteriet Lushnje-Vlorë, Sarandë-Qafë Botë, etj. Programi qeveritar i PD-së mundësoi në realitet dëshirën e ndezur të vëllezërve kosovarë, "kafenë në Prishtinë, mëngjesin në Tiranë, kurse drekën në Durrës". Mirënjohja e sinqertë e kryeministrit Thaçi nuk i drejtohej vetëm lidershipit të së djathtës, Berishës, ajo ishte mirënjohje për të gjithë shqiptarët, socialistë dhe demokratë, ballistë dhe monarkistë, që e mundësuan këtë magjistral edhe pse kishte një kosto ekonomike të lartë për momentin. Kombi, atdheu, gjaku, gjuha dhe ardhmëria e tyre nuk kanë çmim. Të krahasosh përurimet e lidershipit socialist me ato të qeverisë demokratike nuk mundesh, është njëlloj sikur të përqasësh figurën letrare të hiperbolës me litotën, madhështinë e Mujit para Gishtos. Statusi i Metës dhe Ramës me gërshërët inaugurale në dorë, u shkrinë si kripa në ujë para këtyre projekteve biblike për çështjen shqiptare.

Socialistët kur e kuptuan diferencën programore, defiçitin që linin pas inaugurimet brenda lagjeve në raport me këtë aortë të mileniumit të ri, nisën ta kompesojnë me arnime dyshimesh, mballoma dhe alibi për korrupsion, heqje imunitetesh, baltosje të emrit të mirë të kësaj vije kombëtare, që, si enët komunikuese, do të lidhë dy hemisferat e shqiptarizmës. Rrallë mund të ketë projekt a nismë, që të ketë përjetuar aq sulme, shpifje, akuza, denoncime, hiperbolizime shifrash, nëmash dhe mallkimesh, siç ka ndjerë dhe përballuar rruga Durrës-Kukës. Këto silurime të pazakonta opozitare, bëhen akoma më absurde, kur një nga kryeministrat e saj, inicoi taksën Majko, për shoferët dhe makinat, taksë që do të shërbente për të mbushur ëndrrën shumëshekullore të shqiptarëve, taksë që u tret pa nam dhe nishan nëpër labirinthet e xhepave të ish-qeveritarëve socialistë. Për të ardhur keq është fakti, se edhe ky njeri, sot deputet dhe funksionar i lartë i PS, nuk ka marrë mundimin ta vizitoi arterien që vetë e kishte ëndërr për realizim. Mllefi i Grupit parlamentar socialist ndaj rrugës dhe rëndësisë së saj na kujton mllefin e diktatorit ndaj rrugëve të gjëra, autostradave, nga frika e uljes në to të avionëve të NATO-s së dikurshme, kur polit-byroja edhe kur nuk gjindeshin kund armiqtë i fabrikonte ato. Ky mllef dhe përfolje, ky anatemim absurd i rrugës së bekuar nuk ndodh as nga fqinjët tradicionalë, me të cilët na ndajnë më shumë gjëra se sa na bashkojnë, që edhe pse nuk e dëshirojnë këtë magjistral biblik për çështjen shqiptare, gjithsesi e dëshirojnë dhe pranojnë për t'i përfituar shërbesat si nyjë strategjike dhe gjeografike.


rd

[SKIFTERI&12.05]

Ka sjell ndokush nga antaret e forumit foto apo ndonje informacion te fresket nga rruga qe po ndertohet.

[drenicaku]

Qeveria thot se kjo rrug do jet e kryer ne qershor 2009,dhe keshtu do te ndodh,eshte mekat qe kjo rrug eshte politizua siq politizohet qdo gje si ne shqiperi ashtu edhe ne kosove.
Para se te jet merit e dikuj eshte nevoj shume e madhe dhe lumt ne qe po e bejm.
Se si do emrohet kjo nuk do te ndodh sepse as shqiperia e as kosova nuk kan emertime rrugesh per fat te keq.
Akoma thuhet shko drejt dhe kur te mbrrijsh te plepat kethehesh djathtas,e njejta gje eshte ne kosovepra jemi te vonuar me gjithqka.

[BvizioN]

Disa fotografi te tjera nga zhvillimi i ketij projekti infrastrukture.

Te drejtat e autorit per keto fotografi i perkasin plasma ne flickr.

[flory80]

Wow!
Spektakolare!

[Brari]

or ti cuni diku lart.. majko as e projektoj as e filloj as e ndertoj kte autostrade..vec i rruajti disa vjet me te ashtuquajturen taksa majko miletin.. dhe ato thas a maune me para u zhduken..
sigurisht nuk ran ne det por u kollofiten nga boset e ps-se qe qeverisen 8 vjet..

kjo eshte nje nga faqet me te zeza te tranzicionit..

kurse berisha me bashkpuntoret..po e ben nga fjal e ide..e enderr.. ne nje veper konkrete qe se shpejti do ja ndjejm te mirat..

do i thosha berishes.. ruaje mire ate rruge se tenente gurabardhet e xha jahos se edvin gjinush braceve.. nuk e len pa ja ven tritolin..

ja njoh mire katranshpirtin atyre..

[BvizioN]

Ja dhe dy fotografi te tjera me autoresi te Plasma, nga Flickr.

[flory80]

do i thosha berishes.. ruaje mire ate rruge se tenente gurabardhet e xha jahos se edvin gjinush braceve.. nuk e len pa ja ven tritolin..

ja njoh mire katranshpirtin atyre..

Brari mos e kalo në çështje politike. Lëre rrugën rehat se rruga nuk është as e Berishës e as e Majkos por është e jona!
Është projekti më i shtrenjtë që është ndërtuar ndonjëherë në Shqipëri dhe jemi ne ata që e paguajm çdo milimetër të kësaj rruge.
Nuk është Berisha që paguan. Po ashtu nuk është as e bija e tij Argita Malltezi (Berisha) që po i rjep Shqiptarët. Nuk na jep dot leksione nacionalizmi familja berisha duke mbështetur juridikisht kriminela të tipit Fazlliç

Në qoftë se do diskutojmë për rrugën le të diskutojmë për rrugën dhe jo për Berishoviçët me shok!

[Brari]

lej fen i tha dash shehi mbreme erion veliut..
cte te them un ty.. lej fen eshte shum nick i bute..
ti floriri i caushve nuk ke paguar asnje kokerr zhavor te asaj rruge..
as ti as zabiti shefi juaj..
perkundrazi i kini borxhe shtetit te cilin e dogjet ne 97-ten..
nuk ka vuajtur populli shqiptar nga fazlliqi asnji sekond.. kurse vlora nga zabiti yt vuajti nja ca vjet te mira nen kallashet e causheve altin arapve etj..
nuk dime krime te fazlliqit.. por dime mijra krime qe i filluan ne vlore bandat e hysni enver hoxh kapos e i kurorezuat ju me 97 duke pir gjak..
rrugen po e ben berisha pa vic.. e plasni nga inati....
ate vicin mbaje per vete.. e jepi ca luizes.. qe e votuat per deputete se nuk u rrihej pa vampira juve..