Nexhmije Hoxha: Saliu, nje komunist fanatik

[BlueBaron]

Nga na dolen gjithe keta demokrat adolesht qe na tregojn si ka qen ne kohen e komunizmit. Dihet qe komunizmi ka bere gabime por ashtu ka qen koha ateher. Ore te gjithe komunist kan qen ateher. Cfar jan keta bastard si josefina topalli dhe berisha. Shikojeni biografin e Josefina topalli, nuk e shkruan qe ka qen ne universitet ne kohen e komunizmit qe dali si me e persekutuar. Per berishen degjoni nexhmijen cfar thot.

... Dru je akoma ??? Ik dhe futi dhe nje vize tjeter ...

[Antimafia]

...Dihet qe komunizmi ka bere gabime por ashtu ka qen koha ateher. Ore te gjithe komunist kan qen ateher...

Ke bere nje gabim te vogel kur ke zgjedhur Nick-un "Astronaut", pasi ky perdoret nga USA dhe vendet e NATO-s. Ti si komunist i vjeter duhet te kishe perdorur Nick-un "Kosmonaut" ( i perdorshem nga sovjetiket dhe ish-vendet e traktatit te Varshaves) ose "Taikonaut" (si e perdorin Kinezet).
Nejse. Kjo ka pak rendesi, pasi : "Nuk çalon gomari nga veshët".


Komunizmi nuk ka bere gabime.

Komunizmi ka bere krime monstruoze.

Komunizmi ka vrare nga mbirja e tij ( tetor 1917) ne te gjitha vendet ku zuri rrenje, disa here me shume se sa nazismi i Hitlerit.
Ne kampet e perqendrimit komunist, "Gulak-et", vuajten disa dhjetra here me shume njerez, se ne ato naziste.

Po ti bejme llogarite me dite burgu dhe/ose kampi perqendrimi, ateher ato disa dhjetra-milion dite vuajtje nen diktaturen naziste do te duken tmerrsisht pak, krahasuar me miliarda dite vuajte nen kulçedren e kuqe.


Po nuk i dije keto gjera, ateher lexo (p.sh. "Arkipel Gulag" ) qe ti mesosh.

Por

Po qe se i di dhe thua megjithate, qe komunizmi ka bere gabime (jo krime), ateher me vjen keq per kohen e humbur per te shkruar keto rreshta, ne menyre qe te komunikoja me nje "Kërrmë".



.

[Antimafia]

Intervista e mjerë e Rudina Xhungës

Nga Pëllumb Kulla
- Në 100-vjetorin e Enver Hoxhës -




Përshtypje të përgjithshme




Rudina Xhunga ka bërë një shërbim të keq gazetaresk. Kjo është më e pakta që mund t’i thuhet!

Kjo gazetare e talentuar i bëri një lëshim të pahijshëm një figure nga më të përbindshmet që kanë lënë hije mbi truallin shqiptar. Kuptohet se traktativat për të intervistuar Nexhmije Hoxhën kanë qenë të ngatërruara. Këtë intervistë e kanë dashur të dy palët. Të dy palët kanë dashur që kjo të bëhej në vigjilje të 100-vjetorit të Hoxhës. Por biseda dhe marrëveshjet do të kenë qenë mjaft delikate, sepse Nexhmije Hoxha kish ndërmend të na lexonte, si gjithmonë, historinë kapakkuqe të Partisë së Punës, ndërsa Rudina Xhunga donte që t’i shtonte kurrikulumit të vet një top-intervistë, me rrezikun që dhjetë vjetët janë pak që të harrohej, se të dyja patën thënë të njëjtat gjëra, me rastin e 90-vjetorit të diktatorit.

Nexhmija duhej ta bindte Rudinën që ajo t’i vinte në shtëpi dhe këtu zonja Hoxha arriti fitoren e parë. Në studion televizive janë sjellë plot presidentë dhe ish-presidentë, duke përfshirë edhe shokun e armëve të shoqes Hoxha, Ramiz Alinë. Por jo shoqja Hoxha!

Vejusha e madhe do të kërkonte, sidomos, që gazetarja e njohur ta lejonte atë që shumë herë të cilësuarave “kafshë shqiptare”, t’u shtronte edhe njëherë nëpër grazhdet katrore elektronike silazhin që u ka pas shtruar gjithmonë. Kjo do të ishte dhe fitorja e dytë dhe përfundimtarja për të venë e diktatorit.

Dhe kështu ndodhi.

Rudina Xhunga, në 90 minuta të mira, i ngriti topin dhe Nexhmija goditi e shënoi pikë në të tërë sektorët e fushës së kundërshtarëve të saj të shumtë.

Kushtet e zonjës Hoxha ishin poshtëruese dhe zonjusha Rudina Xhunga, për fat të keq, i pranoi. Rudina nuk e ktheu dot në gjyq intervistën e bashkëpunëtores kyç të kriminelit gjirokastrit, siç do ta donin këtë pyetësor milionat e shqiptarëve, që, edhe pse të pakënaqur nga klasa e sotme politike, do të vazhdojnë edhe për shumë e shumë vite ta quajnë çiftin Nexhmije dhe Enver Hoxha shkaktarin e të gjithë të zezave të kombit shqiptar. Nuk e ktheu në gjyq, se nuk pat trokitur për atë punë në dyer të Hoxhatëve. Rudina i mungoi detyrës fisnike të gazetarit dhe nuk arriti parametrat e saj të njohura të gazetarisë. Ajo nuk shtroi dot përpara vejushës së diktatorit pyetjet e shumta që bluajnë brenda tyre prej dekadash shqiptarët. Dhe duke përvijuar në figuracionin volejbollistik, duhet thënë se gazetarja nuk i shfrytëzoi asnjëherë as edhe topat e panumërt që i erdhën mrekullisht përmbi rrjetë nga zonja e vjetër. Kështu, mjerisht, Rudina nuk bëri asnjë pikë dhe la të kuptohej hapur, se ajo kish shkuar atje që të mundej.

Rudina Xhunga ia shmangu Mëkatares së Madhe gjyqin dhe i lejoi asaj çeljen e kremtimeve publike të festës së përvjetorit.

Kjo rezultoi një intervistë e mjerë. Gjithçka u blua ishte një bisedë e turpshme.

Duke mos mëtuar aspak se unë do t’i përfaqësoj më mirë dhe siç duhet shqiptarët e shumtë, më lejoni të shtroj unë disa pyetje që duheshin bërë, e ta përshkruaj edhe një herë udhën nga shkoi Rudina.

Përgjigjet e zonjës Hoxha në këtë intervistën time do të jenë origjinale, e nuk do t’u heq apo shtoj atyre as presjen. Për fat të mirë, besnikërinë e përgjigjeve mund ta dëshmojnë të gjitha gazetat e tri ditëve më parë.

Unë objekt kam vetëm palën tjetër e do të përpiqem të tregoj Rudinën që mungoi.

Edhe një herë intervista (Pellumb Kulla pyet "vejushen e Dracul-es"

Rudina Që Mungoi: Zonja Hoxha, në fund të vitit ’90, kampi që kish marrë përsipër të ndërtonte socializmin, u gremis. Po të kishit guximin të dilnit ato ditë nëpër rrugë, ju do të shihnit miliona shqiptarë të drobitur e të paushqyer. Një litër vaj për familje, në muaj! Një kilogram mish, gjatë atij muaji, katërqind gramë djathë… A mundeni, moj zonjë, të më tregoni në hartën e Evropës një vend më të rrënuar se Shqipëria, më të varfër e më të gjunjëzuar, se ky i yni? Se po të gjendet edhe njëzë vend, më i prapambetur, më 16 tetor unë do t’ju bëj një telefonatë dhe t’ju uroj 100-vjetorin e burrit. E gjeni dot?




Nexhmija: Shiko, se ta kam thënë edhe në intervistën që më bëre në RTSH me rastin e 90-vjetorit të Enverit… Se unë e di që përgjegjësia në fund të fundit bie edhe mbi të.




Rudina Që Mungoi: Bie edhe mbi të?! Pra ju thoni që edhe Enveri paska faj për këtë? Po më habisni! Zonja Hoxha është akuzë e rëndë kjo, në këtë atmosferë festive.




Nexhmija: Gabime janë bërë, por jo me keqdashje, janë bërë me mendim të mirë, S’ka diskutim. Por unë dua të them se këto gabime, sot, nuk po shihen në kuptimin e thellë të fjalës, nuk bëhet analizë e thellë, sepse merren vetëm aspekte banale të tyre.




RQM: Aspekte banale… Për shembull, banale është që njerëzit që janë pushkatuar apo kanë vdekur nën tortura, nuk dihet ku janë varrosur? Mendoni se kjo është bërë me qëllim të mirë? Që familjet ta hiqnin mendjen nga të vdekurit e tyre e t’i futeshin punës e të shikonin përpara, drejt së ardhmes së ndritur? Apo e gjithë kjo kish për qëllim të mirë që vendi të mos jepte tejembanë përshtypjen e një varreze? Të lemë gjuhën e tërthortë: A nuk duhej që të kërkonit falje?




Nexhmija: Për faljen kam edhe unë mendimin tim. Falja mund të kërkohet për marrëdhënien që ka një person me një shok apo me një tjetër, të cilit e ndjen që i ka bërë diçka. Por, të kërkosh falje për faje që janë bërë nga një kolektiv, nga një sistem, kjo nuk bëhet. Ti, si një sistem tjetër, s'mund të më kërkosh mua që të kërkoj falje, aq më tepër kur më akuzon për faje, për një sistem tjetër. Unë jam i një sistemi tjetër.




RQM: Interesant! A mund të themi, p.sh., se ju i vinit faj më shumë sistemit të Ahmet Zogut, se Ahmet Zogut vetë? Sistemit të regjencës më shumë se regjentëve? Mos gabimisht janë pushkatuar nga ju, njerëz, për fajet e sistemit të tyre?




Nexhmija: Sistemet, vajzë, kanë qenë në garë, në luftë… Falja këtu nuk ka vend, këtu ka vend vetëm pagimi dhe ne kemi paguar. Nuk kërkohet dot falje, se lufta e klasave është një fenomen që ka ekzistuar, po ekziston dhe do ekzistojë, derisa të jenë klasat. Vazhdon kjo, vetëm se ndërron formë… Tani që është një pushtet tjetër, ajo po vazhdon përsëri. Dhe është më e egër! Edhe unë jam një viktimë e luftës së klasave.




RQM: Ju, zonja Nexhmije, nuk e dini se ç’është lufta e klasave! Atëherë nuk jua kanë treguar. Shtresat e përmbysura ishin objekti kryesor i luftës së klasave. Sot, po të bëhet fjalë për shtresa dhe njerëz të përmbysur, më të përmbysur se zotëria juaj nuk ka! Ju, kryezonjë e përmbysur, kaq të egër e quani luftën që ju bëhet në mes të të mirave të kryeqytetit? Po si, moj, zonja Nexhmije, kishit tërë ata njerëz e nuk ju treguan për kamionët “Skoda”, që vinin pa gdhirë nëpër shtëpira e ngrinin familjet, fëmijë, pleq e plaka, lehona dhe bebe, i merrnin mbi karroceri në mes të acarit? E policët e armatosur që i shoqëronin hukitnin duart, të ngjeshur brenda në kabinën e kamionit. I dërgonin nëpër fushat e internimit këta fatkeq të pafajshëm dyqind e treqind kilometra larg. E, paskëtaj, që të shkelnin nëpër qytete, duhej të merrnin leje të posaçme të policisë tuaj! Jo për të banuar, vetëm për ta shkelur! Punonin nëpër këneta vocërrakë e të moshuar. Tani, pa ju përmendur torturat, pushkatimet dhe varjet në litar, me vetëm kaq pak sa ju përshkrova: më e egër se kaq është lufta e klasave që ushtrohet mbi ju?




Nexhmija: Unë kam bërë burg!




RQM: Burg dhe internim pat bërë dhe e shoqja e Mustafa Krujës. Burg bënë edhe shoqet e tua të ngushta, Belishova, Liri Gega... I dërgove në burg Fiqretit gazetarë francezë, që t’i bënin ndonjë intervistë, siç erdhën dhe të bënë ty?




Nexhmija: Jemi treguar kategorikë, ç’është e vërteta. Kolektivisht. Qeveria ka bërë gabime. Ja, Surja Selfoja, tregtar gjirokastrit, njeri shumë i mirë, e kish ndihmuar familjen e Enverit, se njerëzit e tij nuk kishin të ardhura. E paskëshin burgosur. Enveri mbeti shumë i habitur se si kishte mundësi një gjë e tillë. U interesua se ç'kishte bërë dhe iu tha se ishte përzier me deputetët, që ishin grupe të asaj kohe. Është e vetmja herë që tha: “Ma sillni këtu mua dosjen”. “Mos e keni torturuar?”, - u tha, se ndoshta kishte parë ndonjë gjë në dosje. I thanë që jo. Enveri nuk mund të thoshte që ky është i pafajshëm, vetëm se ishte shoku i tij.




RQM: Fanatik i parimeve ky, Enver Hoxha, apo jo? Se ka dhe 100-vjetorin këto ditë…




Nexhmija: Nuk mund ta thoshte, sepse duhej të zbatoheshin ligjet. Si mund të ndërhynte ai në këto gjëra?! Dhe Koçi Xoxe atë kërkonte, që Enveri të thoshte jo dhe të dilte fjala që Enveri mbrojti tregtarin, pasi ai quhej armik i popullit dhe i binte që Enveri të mbronte armikun e popullit. Tjetri ishte një doktor, që e quanin Enver Zazani, shok shumë i ngushtë i Enverit, që ishin njohur në Francë. Njeri jashtëzakonisht i mirë. Por edhe ai iku.




RQM: Iku?




Nexhmija: Bahri Omari, burri i motrës, që Enveri ka dashur më shumë…




RQM: Ah, kunati që e strehoi në shtëpinë e vet burrin tuaj, sa kohë ai ish në Tiranë, për ta mbajtur larg thonjve të kuesturës italiane? Çfarë ndodhi dhe me zotin Omari? Iku dhe ai?




Nexhmija: Iku! Kur i pushkatuan kunatin, Enveri ishte kryeministër, nuk mund të ndërhynte, sepse fundja ai ishte i akuzuar me të tjerë. Koçi Xoxe e Bedri Spahiu kishin mundësi, por i qëndruan provokimit të tyre për Enverin.




Rudina Që Mungoi: Kishin mundësi?! Koçi me Bedriun ishin ministra dhe ata kishin mundësi të ndërhynin mbi drejtësinë! Kryeministri nuk kishte! O zot, si paskan qenë punët e parimeve tuaja! A nuk mendoni se historia duhet të rishikohet?




Nexhmija: Nëse do të flasim për rishikimin e historisë, historia është një gjë që shkruhet dhe mbetet gjithmonë, ajo plotësohet me dokumente e fakte të reja dhe në bazë të këtyre bëhen interpretime të reja…




RQM: Çfarë mbetet? Ju nuk keni lënë gjë të mbetet! Unë shoh fotografitë e retushuara, njerëz të hequr nga fotografitë, luftëtarë, figura të Rilindjes, krerë të partisë tuaj, gjeneralë… Të gjithë të pushkatuar… dua të them, të retushuar!




Nexhmija: Është e vërtetë që retushimi është përdorur dhe ka qenë, për mendimin tim, një budallallëk që vjen nga një pikëpamje injorante në këtë drejtim. E para, nuk është bërë me urdhër… shumë organizata dhe shoqata e bënin këtë.




RQM: Pupu, zonja Nexhmije, keni bërë shumë retushime! Ju vetë keni qenë drejtoreshë e fuqishme e propagandës. Në vitet e para retushuat nacionalistët, pastaj njerëzit tuaj. Skuadrat e retushimeve punonin me tri turne. Ju urdhëronit zjarr dhe ata i kositnin, me retush. Historia është gjymtuar keqas!




Nexhmija: Le të thonë ç’të duan, Enver Hoxha nuk ka vrarë njeri. Ishte sistemi…




RQM: Ka vrarë, nuk ka vrarë, krimet e komunizmit te ne duket se nuk do të dënohen kurrë, megjithëse bota e kërkon.




Nexhmija: Për të mos folur pastaj kush i kërkon këtu, këto. Që ta kërkojnë të përndjekurit, kanë plotësisht të drejtë! Le të luftojnë se iu përket atyre. Por sot e pashë në gazetë se kush e kërkon: Ismail Kadare!




RQM: Më mahnitni kur ju, zonjë, mbështetni të përndjekurit! Po me Kadarenë çfarë keni?




Nexhmija: Nuk dua të merrem me Ismail Kadarenë, nuk dua, sepse pastaj nxjerr edhe të tjera.




RQM: Po unë, fatlumja, për ato “të tjerat” paguhem! Mirë që më dolët në shteg, zonja Hoxha! Të gjithë kolegët do të habiten, po ta lë të më shpëtojë kjo deklarata juaj! Le të flasim për “të tjerat”! Se unë e di që këtë intervistë do ta lexojë edhe shkrimtari. E shoh që e kyçët gojën, moj zonjë e shtëpisë. Mëkat! Sa temë e bukur jeni ju për Kadarenë! Po le ta lemë atë! Krimet e komunizmit nuk kanë si të fshihen, daç të flasin, daç të mos flasin njerëzit te ne. Pasi u shfarosën kundërshtarët nga radhët e nacionalistëve, shpata u kthye nga tuajt. U vra Mehmeti, Fiqreti…




Nexhmija: I kam njohur shumë mirë të dy, si Fiqretin, ashtu edhe Mehmetin, madje Fiqretin e kam njohur me shumë, pasi kemi qenë në shkollë, ajo ka qenë edhe jetime, konviktore, gjithë pushimet i bënte te shtëpia ime, ishim komuniste në një grup... Por për mendimin tim ajo ra viktimë e Dushan Mugoshës, pasi ai e martoi me Mehmet Shehun.




Rudina Që Tmerrësisht Mungoi: Më falni, zonjë, nuk e kuptova këtë. Si e martoi Dushani?! Njerëzit martohen vetë. Kjo e juaja tingëllon si frazë intrigantësh, gjë që nuk është e vërtetë, pasi ju nuk duhet ta thoshit kurrë për një njeri të vdekur! Është një shoqe e vjetër shkolle, jetime, që pushimet i bënte te shtëpia juaj!… Po të mos i kishim parasysh këto, do na dukej si një shprehje femrash rrugaçe, gjë që është në kundërshtim të plotë me thinjat, me rangun, me figurën tuaj pretendente për faqet e historisë së këtij vendi fatkeq. Më falni për reagimin tim të ashpër e mos ma merrni për anësi. Unë po kështu do të reagoja edhe ndaj Fiqretit, po ta dëgjoja të thoshte për ju, që gjoja zonjërinë tuaj dhe Enverin, (që këto ditë ka 100-vjetorin!) ju martoi Miladini! Vazhdoni, ju lutem!




Nexhmija: Ndërsa për Mehmetin, ai bëri atë që bëri… Ata ishin të dashuruar me ne, ishin lidhje të sinqerta…




RQM: Dhe, pasi ishin të dashuruar me ju, Enveri vrau Mehmetin!




Nexhmija: Ata që e vranë Mehmetin, ishin Kadri Hazbiu me shokët e tij. Kjo e dërrmoi fizikisht Enverin…




RQM: Oh, shoqja Nexhmije, tani nuk mundem më! Ca gjëra, nuk… nuk i kapërdij dot. Se kam edhe unë njerëz që më çmojnë, më duan, më paguajnë, më gjykojnë! Sipas jush, del që Enver Hoxhës së gjorë ia vranë tërë ata që donte dhe e deshën: burra motrash, komshinj, shokë shkolle, shokë lufte, shokë France… Kriminelët e ndyrë, Koçi, Bedriu, Kadri Hazbiu, paskan bërë kërdinë, e paskan grirë të parin e tyre nga të katër anët!




Nexhmija: E vërteta do të dalë një ditë, por Enveri nuk ka lidhje.




RQM: Po ai ishte i pari vendit, moj zonjë! Edhe këta të sotmit nuk do të lejonin që në rrethin e tyre njerëzit t’u zhdukeshin kështu. Dhe nuk kam këtu parasysh vetëm Nanon dhe Berishën.




Nexhmija: Oh, këtë, të dytin, mos ma kujto!




RQM: Është folur se zoti Berisha ka qenë në grupin e mjekëve të burrit tuaj. Si qëndron e vërteta?




Nexhmija: Nuk ka qenë doktor i Enverit. Kur Enveri ishte sëmurë, u krijua grupi i mjekëve që do ta ndiqnin atë më nga afër. Hysni Kapo më dha mua emrat e këtyre mjekëve. Për Sali Berishën dija që punonte në klinikë, vetëm se poshtë, në dosjen e tij, kishte një shënim që vjehrra e tij ka qenë e UDB. Dhe unë nuk e pranova.




RQM: Me vjehrrën në UDB, ju i dënonit njerëzit vetëm duke mos i lejuar ata në grupin e mjekëve?! Ju qofshi! Një tjetër në vendin tuaj do t’i kish pushkatuar vjehrrën dhe pastaj dhëndrin nuk do ta lejonte as në parti e as sekretar në organizatën e tij! Nuk tingëllon pak si liberalizëm me okë ky i juaji?! Ju vetëm sa nuk e paskeni pranuar me mjekët e tjerë!




Nexhmija: Dhe ai bëri hakmarrje personale me mua dhe Enverin. Atë e zhvarrosi, mua më futi në burg për pesë vjet.




Rudina Që Deshi Të Mungonte: Berisha erdhi vetë në shtëpi dhe ju vuri prangat?! Rrëmbeu vetë kazmën dhe hapi varrin e Enverit?! Se ti, kur vjen fjala tek yt-shoq, thua që Enveri nuk burgosi e vrau njeri, e ata i vrau sistemi! Shikoni, se edhe juve mund t’ju ketë burgosur sistemi! Po të jetë se do t’i personalizojmë gjërat, atëherë Sali Berisha nuk hyn fare këtu. Unë po ju kujtoj se jeni burgosur më 4 dhjetor ‘91 dhe në krye të shtetit atëkohë ishte miku juaj i vjetër, Ramiz Alia! Si nuk ju kujtohet juve kjo gjë?! Me tetëdhjetë e shtatë vjetët tuaj, ju mbani mend Pijaden e Kardelin, Dushanin e Merkelin! Dhe nuk mbani mend se kush ju burgosi?! Unë jam e bindur se ju i kujtoni të gjitha edhe çfarë keni bërë me burrin tuaj.




Nexhmija: Ah! Të them të drejtën, vazhdoj të jetoj me të. Vazhdoj të flas çdo ditë, çdo natë gjithë këto gjëra që unë përjetoj. E pyes, kam librat që ka shkruar…




RQM: Për të shkruar po, por a i ka lexuar? Dua të them, që janë pa numër librat që ka shkruar dhe ai moj zonjë, zor se i ka lexuar!




Nexhmija: Me to këshillohem, por ka gjëra, për të cilat në libra nuk gjej përgjigje dhe e kam të vështirë se ç'mund të mendonte Enveri për gjendjen që është krijuar tani.




RQM: Në fakt, zonja Hoxha, nuk keni përse të vini kujën! Ja, siç e shikon, po ju intervistojmë, libra botoni, nesër tërë gazetat do t’ju kenë në faqen e pare, me gjithë akuzat që na bëjnë se ne po ju ofrojmë ekranin dhe mikrofonin e se gjoja ju vazhdoni të thoni marrëzirat që keni 50 vjet që i përsërisni! Unë flas disi açik me ju. Pyetje e fundit: në këtë 100-vjetor të lindjes të diktatorit, - që ju e thatë në fillim, që as doni t’ia dini fare se si e cilësojnë shqiptarët, - ndjeni ndonjë përgjegjësi?




Nexhmija: Ndjej si përgjegjësi të bëj çmos të bëhet një kthesë drejt arsyes, drejt vlerësimit objektiv, të rolit dhe vendit të Enverit në historinë e Shqipërisë. Kjo është shpresa ime e madhe.




Rudina Që Mungoi: E vetmja shpresë e juaja që përkon me ato të gjithë popullit! Të gjithë atë shpresë kanë: që objektivisht t’i jepet Enver Hoxhës tamam, vendi që meriton në histori. Për fatin tonë të keq, nuk do t’ia arrini asaj dite, moj monstër! Se do të dëshpëroheshit shumë!

http://www.gazetatema.net/index.php?gjuha=0&category=0&id=3455

.
.

[Duaje Siveten]

Ajo qe i mungon kryesisht dhe thellesisht intervistes fantazmagorike te Kulles eshte:

- Denimi gjyqesor i krimeve te Enver Hoxhes; ketij denimi i jane shmangur me mjeshteri qe nga R. Alia, S. Berisha, F. Nano, I. Meta, P. Majko, E. Rama ... deri tek presidenti aktual, ashtu dhe Kryetaret e Gjykates se Larte, me kleantha, broza e deri me sot ...

Perse?

Sepse po te denohej E. Hoxha, keta birbot e sotem pushtetare ne ekzekutiv, legjislativ e gjyqesor do ti perkisnin te kaluares me kohe.

Jane ata, ndaj mbetet i pa-gjykuar E. Hoxha; jane ata ndaj N. Hoxha "tallet" me denimin 5-vjeçar te kafeve; jane ata ndaj dalin e japin edhe intervista ramiz nexhmija ...

Rudina e munguar eshte "rjedhoja" logjike e pas-komunizmit modern ala-shqiptar!

[Duaje Siveten]

Korrieri 01 October, 2008

Berisha, pasardhësi komunist

Kreshnik Kucaj

Kreu i demokristianëve thotë se PDK-ja do të dalë e vetme në zgjedhje me 140
kandidatët e saj, ndërsa programit të tij politik i shtohen edhe çështjet e
ish-pronarëve dhe të ish-të persekutuarve.

Kryetari i Partisë Demokristiane, Nard Ndoka, thotë se afrimi në Partinë
Demokratike i disa partive që kanë qenë në koalicion me të majtën, tregon
dukshëm që PD-ja është një parti e majtë. Sipas tij, kjo vërtetohet edhe nga
realizimet e programit qeveritar. Ndërkohë, duke folur për mundësinë e një
bashkëpunimi me Partinë Demokratike, Ndoka thotë se forca e tij politike nuk do
të jetë më një aleat numerik. Ai thotë se PDK-ja i qëndron idesë për të dalë e
vetme në zgjedhje, duke nxjerrë 140 kandidatë në listat e saj. Ndërkaq, duket se
Ndoka e ka gati edhe programin e tij politik për zgjedhjet e ardhshme.

Përveç pikës kryesore që është familja, programi i ri politik i PDK-së do të përmbajë
edhe dy pika të tjera të rëndësishme: kompensimin e ish-të përndjekurve politikë
dhe zgjidhjen e çështjes së ish-pronarëve. Kreu i Partisë Demokristiane thotë
edhe rezultatin që parashikon nga zgjedhjet e ardhshme parlamentare: nga një
deputet për secilin rajon, madje edhe dy deputetë nga rajone të veçanta që janë
bastionet e PDK-së

Tashmë në kodin zgjedhor janë përcaktuar koalicionet e përbërë. Cili është qëndrimi
i Partisë Demokristiane dhe a vijoni t’i mbeteni idesë për daljen vetëm në zgjedhjet
e ardhshme parlamentare?
“Partia Demokristiane do të dalë e vetme në zgjedhje, ashtu sikurse e kemi deklaruar.
Është në interesin e saj që të dalë në zgjedhjet e ardhshme parlamentare të
vitit 2009 me listat e saj për secilin rajon”.

A keni bërë ndonjë negociatë me Partinë Demokratike, apo nuk do të bëheni pjesë
e negociatave të saj?
“Problemet që ka Partia Demokratike dhe lidershipi i saj nuk mendoj se do të ndryshojë
ndonjë gjë. Ata po bëjnë çmos që të mos ketë shumë hapësira për koalicionin,
edhe për vetë faktin se Partia Demokratike mendon që t’i shkrijë disa parti,
kurse pjesën tjetër vetëm t’i grumbullojë si numër aritmetik”.

Ndërkohë, në Partinë Demokratike po afrohen edhe disa forca që kanë qenë në koalicion
me të majtën. Duke e nisur që nga Partia Agraro-Ambientaliste e Lufter Xhuvelit dhe
duke përfunduar tek Aleanca Demokratike e Neritan Cekës. Çfarë tregojnë këto afrime?
“Partia Demokratike është kritikuar si një parti e majtë dhe kjo lëvizje
i jep tamam ngjyrimet e së majtës, në aspektin e dukshëm. Dhe, kur flas për këtë
çështje, nuk e kam fjalën vetëm tek ato që ka realizuar nga programi i saj gjatë
këtyre viteve. Ka shumë rëndësi që e djathta të ketë alternativa të tjera,
përveç Partisë Demokratike, sepse nuk ka arritur asnjëherë që të jetë një e
djathtë e besueshme dhe reale për përfaqësimin e ish-të përndjekurve dhe të
ish-pronarëve. Pra, këto dy kategori, që janë bërthama e Partisë Demokratike,
kjo e fundit nuk arriti asnjëherë t’i realizojë aspiratat e tyre. Pra, Partia
Demokratike gjatë këtyre viteve nuk ka kompensuar as të persekutuarit dhe as nuk
ka zgjidhur çështjen e ish-pronarëve, për të cilat kishte premtuar”.

A mund të jetë Partia Demokristiane një parti “lider” e ndonjë grupimi forcash të vogla
politike, apo do të jetë një subjekt i vetëm?
“Ne nuk jemi një parti politike minore, që të shohim vetëm për aleanca. Ne do të garojmë
si parti e vetme në të gjithë qarqet, duke respektuar atë që është përcaktuar në kodin
zgjedhor. Ne kemi mbështetje në të gjithë qarqet, por pa diskutim aty ku kemi mbështetjen
më të madhe, mund të marrin edhe nga dy deputetë. Kjo është e mundur, duke pasur
parasysh se sistemi është proporcional dhe duke e krahasuar edhe me zgjedhjet
lokale të kaluara, mund të përfaqësohemi me nga një deputet në çdo qark të
Shqipërisë”.

Sa kandidatë do të nxirrni në zgjedhjet e ardhshme?
“Në zgjedhjet e ardhshme Partia Demokristiane do të ketë 140 kandidatët e saj, pa diskutim”.

Ka disa parti të djathta që nuk janë në koalicion me Partinë Demokratike. A mund
]të ketë një bashkëpunim tuajin me to?
“Ne jemi e vetmja forcë politike që kemi një rritje. Kemi një alternativë të besueshme,
që është e vetmja alternativë evropiane, kështu që nuk besoj se është i nevojshëm koalicioni
me parti të tjera të djathta. Gjithsesi, ky është një proces i hapur, që ne do ta shohim në të
ardhmen. Asgjë nuk përjashtohet”.

Kohët e fundit keni dalë në mbrojtje të interesave të ish-të përndjekurve dhe të ish-pronarëve. Ndërkohë, në kampin e djathtë ka disa forca të tjera që i kanë këto dy çështje si bosht të programit të tyre. Partia Demokristiane do i mbajë e vetme këto pesha, apo mund të ketë ndonjë bashkëpunim me ndonjërën nga këto forca?
“Partia Demokristiane sot është një parti parlamentare, ka një grup parlamentar të sajin,
ka këshilltarë në të gjithë vendin dhe ka të gjithë mekanizmat për t’i mbajtur dhe për t’u
bërë zëdhënës i këtyre problemeve. Në këtë aspekt, nuk besoj se kemi nevojë për
koalicione të tilla për mbrojtjen e këtyre interesave. Këto interesa do të mbrohen në
mënyrë programore edhe për faktin se vetë Partia Demokristiane drejtohet nga një
kryetar që vjen nga shtresa e të përndjekurve politikë, të gjithë të tjerët vijnë nga
pjesa e komunizmit, duke përfshirë edhe liderin e Partisë Demokratike”.

[landi45]

brari= berisha=gomari= nje familje

[Dajti]

..mungon mendimi dhe diskutimi i " Brarit "..
..ky eshte nje vleresim personal i imi..po e ndjej shume mungesen e " Brarit " ne diskutimet e zakoneshme tek F.Sh.,.por tek keto tema qe kane lidhje me diktatorin e shkuar dhe qe ,indirekt, na kujtojne udheheqesin e sotem..mungon " qershia mbi torte"...

[OO7]

Nexhmie Hoxha, ..... habitem si mereni akoma me ruspien e diktatorit. :S

[Apollyon]

Komunizmi nuk ka bere gabime.

Komunizmi ka bere krime monstruoze.

Kjo eshte e vertete.

Duhet te jete edhe nje teme ne forum, KRIMET E KOMUNIZMIT, po te lexoni krimet qe ka kryer komunizmi ne shqiperi do ju rrenqethet mishi edhe sot.

[Astronaut]

Ke bere nje gabim te vogel kur ke zgjedhur Nick-un "Astronaut", pasi ky perdoret nga USA dhe vendet e NATO-s. Ti si komunist i vjeter duhet te kishe perdorur Nick-un "Kosmonaut" ( i perdorshem nga sovjetiket dhe ish-vendet e traktatit te Varshaves) ose "Taikonaut" (si e perdorin Kinezet).
Nejse. Kjo ka pak rendesi, pasi : "Nuk çalon gomari nga veshët".


Komunizmi nuk ka bere gabime.

Komunizmi ka bere krime monstruoze.

Komunizmi ka vrare nga mbirja e tij ( tetor 1917) ne te gjitha vendet ku zuri rrenje, disa here me shume se sa nazismi i Hitlerit.
Ne kampet e perqendrimit komunist, "Gulak-et", vuajten disa dhjetra here me shume njerez, se ne ato naziste.

Po ti bejme llogarite me dite burgu dhe/ose kampi perqendrimi, ateher ato disa dhjetra-milion dite vuajtje nen diktaturen naziste do te duken tmerrsisht pak, krahasuar me miliarda dite vuajte nen kulçedren e kuqe.


Po nuk i dije keto gjera, ateher lexo (p.sh. "Arkipel Gulag" ) qe ti mesosh.

Por

Po qe se i di dhe thua megjithate, qe komunizmi ka bere gabime (jo krime), ateher me vjen keq per kohen e humbur per te shkruar keto rreshta, ne menyre qe te komunikoja me nje "Kërrmë".



.

Ore gomar, nuk kam qen me shume komuniste se udheheqesi i partis demokratike sali berisha.
Kote e ke qe me tregon krimet qe ka bere stalini etj sepse vetem cfar eshte bere ne shqiperi na intereson. Ne afrike ka pasur sisteme "demokratike" ku tribut therin njeri tjetrin per pushtet. Ato krime qe jan bere komunizmi ne 50 nuk kan qen me shume se cfar bene idiotet e terbuar mbas komunizmit. Kafsha kafsh ngelet ne cfar do sistemi sic je ti.