Malinkonia

[land]

Malinkonia i ka valet si deti,te lekund embelsisht
Malinkonia vallezon ngadale dhe mund ta shtrengosh ne qetesi dhe te ndjesh gjithshka brenda
eshte te ndjehesh afer edhe larg dhe te udhetosh dhe te jetosh ne jete te tjera
ka driten e nxehte dhe te kuqe te nje perendimi
te nje dite te plagosur qe nuk deshiron te vdese kurre
duket pothuajse lumturia,shpirti qe iken
endrra qe perzjehet me realitetin
mund ta ngaterrosh me trishtimin por eshte vetem shpirti qe e di
qe dhe dhimbja sherben
dhe ndalon nje çast te ngushelloje klithmen
e shpirtit te plagosur qe nuk do te vdese kurre
dhe te humbasesh ne dunat e shkretetires dhe ne valet e detit te hapur
edhe brenda ketij qyteti
dhe te ndjesh qe gjithshka mund te falet,qe gjithshka eshte gjithmone njelloj
pra qe gjithshka mund te ndryshoje
dhe te qendrosh ne qetesi dhe te degjosh dhe te ndjesh qe mund te jete e embel
nje dite qe mund te vdesesh
dhe ndalon nje cast per te ngushelluar klithmen
e nje dashurie te plagosur qe nuk do te vdese kurre

[land]

ti je nje dhimbje
nje plagosje
qe me çan zemren
nje ngasherim
nje ndjenje faji
i madh
premtimesh iluzive
te nje dashurie
te shkrire si debora ne diell

je nje liber imazhesh
dhe fjalesh
qe i mori era
kujtimesh
te nje buzeqeshjeje
tende
qe thjesht
e shuajta
pas shume vitesh

[land.1996]

[land]

zemerimi dhe e verteta

ankthi im mohon emocionet
ndjej tensionin te ngjitet
djersen te zbrese
duart te dridhen
zemerimi qe zien.
çdo moment qe kalon
ndjej te shperthejne
tinguj
fjale
qe shkarkoj
si nje kove me uje te akullt
mbi trupin tend
tani qe me injoron dhe duhet te shfryj.
ironia
cinizmi
genjeshtra...
ne syte e mij shikon urrejtjen dhe ferrin
dhe ti kthen shpinen!i poshter!
flitet dhe diskutohet
por jo,ti iken!
jo me hapa
por me gjeste dhe me fjale
shikome!
jam perpara teje!
fryme e harxhuar kot
ka kohe qe nuk me degjon.
e gjithe dhimbja ime
reshqet nga shpatullat e tua
dhe ti pohon friken time
te verteten time
buze te tjera
duar te tjera
sy te tjere
te kane pershkuar ty qe ishe imi.
shko!
merri gjerat e tua dhe zhduku
...dhe mos harro zemren time bere copash
e cila eshte trofeu jot...


ps.nuk jane vargje te miat,me jane drejtuar mua....dikur,ne nje kohe te larget.

[land]

dashuria
malinkolia
dhimbja
embelsia
shpresa
te gjitha
per mua
kane nje emer
augusta

[augusta b]

dashuria
malinkolia
dhimbja
embelsia
shpresa
te gjitha
per mua
kane nje emer
augusta

Lumturia mund te prese,i dashur
Augusta e kerkon e gjen tek ty
Ndoshta shprese tingellon e tashmja
Dashuria eshte shpresa dhe e ardhmja.....

[land]

nuk iken ti vetem,
por bota qe banonim pa gjume,
si perendite.nuk te humbas ty,
humbas universin qe ishim.
i stakuar nga nje ane,ajo qe mbetet nga shpirti
nuk di te jetoje per vete!zhduket,shperbehet...
eshte pluhur^


1996

[crazy_diamond]

ne jeten tone jemi vazhdimisht te thirrur te perballemi me ato zgjedhje qe bejme perdite.te analizojme sjelljet qe kemi perballe realitetit,i brendshem apo i jashtem qofte.
autoanaliza eshte mbi te gjitha e domosdoshme per shendetin tone,per ekuilibrin tone,per te mos u ndier siperfaqsor,budallenj.
dhe ne momentet me te mira-kur nuk kemi frike nga idete tona dhe besojme tek ato deri ne fund-behemi te pamposhtur.
ndoshta sepse ne kete çast drita jone e brendeshme ngrihet-te takoje veshtrimin e asaj qe ke perballe-duke bere qe te jem i besueshem.
ndoshta sepse forca e ideve tona terhiqet nga nje force tjeter,nje force qe nuk genjen...kjo force nuk ka frike arrogancen,padrejtesine dhe indiferencen.
kjo force qe shkund shpirtin,kjo force qe eshte transportuese e drites dhe perhap shprese,kjo force qe eshte jeta e brendeshme qe na udheheq,duke na justifikuar per cdo veprim qe bejme.
ne keto momente- qe do ti quaja momente qetesie absolute,behemi persona te vertete dhe te denje per tu respektuar,persona qe dine te degjojne,persona qe dine te marrin pozicion,dhe me koherence,luftojne deri ne fund per kauzen e tyre qe ata dine-e ndjejne-qe eshte e drejte.
por pastaj pasi kalon ky moment qetesie absolute,ja,ja ku cdogje ribehet dhe njehere nga fillimi gri dhe e ashper,dhe zjarri me nuk ngroh dhe nuk ndriçon,dhe ndjehesh i lodhur,i braktisur,dhe te duket pothuajse e pamundur qe ti te kesh luftuar kaq fort per kaq shume kohe.
por sigurisht,nuk do te dorzohem per kete...


ps.nje drite e re po shfaqet ne fund te tunelit...

[crazy_diamond]

nuk ja dal dot te rri pa levizur
nuk mund te ndjek.
eshte drame!

zgjohem i tmerruar,i frikesuar
do humbisja menjehere ne ate drame!
nuk dua ta rijetoj.
eshte e tmerrshme!
rri zgjuar.
nuk kam me fuqi as te marr fryme,
jam shume i shqetesuar!
rri zgjuar dhe akoma mendoj,akoma i terrorizuar!

nga hipotezat qe lidhen me endrrat,eshte njera ne te cilen thuhet qe ato jane nje realitet i dimensioneve te tjera.si kjo qe ne enderrojme,te tjere identike me ne,e jetojne.njesoj sikur te ishim para nje ekrani,qe na shfaq nje realitet tjeter,qe nje sozia jone po jeton pikerisht ne te njejtin moment.
eshte absurde te mendosh terrorin qe ka jetuar sozia ime.frika e çmendur qe A...nuk do te çohej.
kalon frika menjehere mendon qe ishte vetem nje enderr!
por nese eshte e vertete teoria e dimensionit tjeter binjak,ne kete moment eshte nje mashkull qe po qan per te dashuren e tij te vdekur.
jam i poshter nese them qe preferoj per te mos menduar?


dikur nje vajze me thonte qe donte te gjente piken e takimit te realitetit me endrren,ne fakt kurre nuk e morra vesh çfare kishte ne mendje te gjente!dhe nuk e di a e ka gjetur!!!

[crazy_diamond]

nje here,kohe me pare-sepse boshlleku shkaterron dhe turbullon kohen-kisha nje te dashur.nga ajo kohe kujtoj entuziazmin tim...dhe ate sensacion te ndjehesha gjalle ne nje menyre kaq te plote aq sa me dukej qe kisha dhe nje arome te ndryshme.ate arome kripe qe te mbetet mbi lekure-dhe ne buze-kur banon afer eres qe vjen nga deti.

[crazy_diamond]

nese e sheh kte qiell ti nuk e di nese se shpejti do bjere shi,ose kaq shume do fryje ere te shperndaje kete gri!
ja...tani ti e di si ndjehem!