Telat Agolli

[Brari]

Në 70- vjetorin e artistit të popullit, Telat Agolli

Gurë, gurë bëhet mur.
Mirëpo po t'i heqësh nga një gur murit, ai nuk quhet më mur.
Kështu ka ndodhur edhe me cirkun e Tiranës,i cili edhe pse i vetëm në llojin e tij, akoma nuk e ka fituar statusin e cirkut kombëtar por mundohet të mbijetojë pa mur dua të them pa çadër por me "gurë".
Gurë të cilët sado i rrahën rrebeshët mbeten në themel, e cirku jeton, arti i të gjitha moshave mbijeton disa nga "ne" të cilët " e kanë për detyrë të shohin nuk shohin e bota sheh e të nderon, duke vlerësuar më të rinjtë e cirkut me dy medalje të festivalit ndërkombëtar zhvilluar në Belgjikë.
Nejse unë në këtë shkrim e kam fjalën për gurin themeltar të Cirkut Kombëtar, njeriun e shumë titujve, "Artist i Popullit", "Artist i merituar", "Mjeshtër i madh i sportit", "Mjeshtër i merituar i sportit", dy herë mirënjohje e kryeqytetit, por që nuk gëzon akoma "Pensionin e veçantë", ndoshta për biografi të keqe!

Pikërisht një rezyme të kësaj biografie të "keqe" do të mundohem ta bëj unë me këto radhë në shtatëdhjetëvjetorin e ditëlindjes së tij. Përvjetorët kujtohen dhe harrohen.
Vitet ikin, disa plaken duke mbetur të rinj e të tjerë plaken se lindën pleq nga forca, por jo nga mendja, e nuk lanë gjë pas.
Ne shikojmë gjithçka të plakur, por harrojmë se barin sa më shumë ta korrësh aq më i fortë mbin, edhe Telatin sa më shumë ta "vjelësh" aq më shumë merr nga ai për artin që aq shumë e desh, për artin me të cilin pothuajse lindi e u rrit, Cirku.
Çfarë them edhe unë?!
Nuk më takon mua të flas për Telatin, as Telati nuk dëshiron të flasi për vehten. Unë po kujtoj dhe po hedh në rreshta çfarë thonë "gurët" e tjerë të cirkut sepse me një gur nuk ngrihet muri.

Abdyl Karabashi:"Më dy maj 1952 në shfaqjen e parë të Estradës u dhanë dy dyshe akrobatike. Unë dhe artistja e popullit Pina Shkurti kishim në bazament dhe udhëheqës, Telat Agollin. Mund t'ju them se Telati në atë shfaqje ishte ushtar. Kemi punuar me një vullnet të papërkuluar për të bërë diçka. Jemi një herë me kampionatin e parë të gjimnastikës viti 1951 në Korcë ku u shpallën edhe kampione të vendit me trajner Vangjel Gjoni, Saim Bejtja.

Kur flasim për njohjet e para, vazhdon mjeshtri Bajram Kurti unë isha në shkollën e fiskulturës, isha ushtar. Në atë kohë në Shqipëri vjen një dyshe ruse, dyshe force. Bazamenti rus kur shikon Telatin i thotë që edhe ai mund të ndërtonte një dyshe force me mua. Telati hezitoi, bazamenti rus e provoi me mua. Kur e pa Telatin, besoi dhe bëmë një dyshe që mbeti në fondin e artë: Kjo ishte njohja e parë me Telatin, pastaj bashkë punuam, bashkë krijuam e nuk u ndamë e nuk do të ndahemi. Telati është dhe mbetet krijuesi, ekzekutuesi dhe zbatuesi numër një i Cirkut shqiptar.

Artistja e popullit Pina Shkurti dhe artisti që nuk gëzoi titull për biografi regjisori Arjan Miluka, me telefon nga Amerika dhe Belgjika: Për Telatin për artin të cilin ai e ngriti në piedestal flasin jo vetëm njerëzit, por edhe sheshet mbi të cilat ai la djersën dhe mundin e tij. Flasin njerëzit që u gatuan dhe u brumosën nga ai. Flasim ne që ishim nxënës dhe kolegë të tij. Flet puna e tij e cila shikohet tek të gjithë talentet e cirkut. Sa larg si vende dhe sa afër zemrës së Telatit jemi në këtë shtatëdhjetëvjetor.

Vitore Sallaku artiste e merituar e cila nuk e lë të flasë bashkëshortin artistin e popullit Skënder Sallaku. Vitorja që për vehten e saj në përvjetor mezi nxorri dy fjalë, për Telatin kishte dëshirë të flasë vetë: Njeri i sakrificës, njeriu që ka dhënë gjithçka për cirkun. Ai meriton të jetë në qendër të vëmendjes. Po ju njoh me dy raste në Moskë dhe në Kinë. Stafi i të dy cirqeve me një shkollë të vjetër cirku, mbeteshin të befasuar nga niveli cilësor i dysheve tona për shkallë vjetërsie e nivel bashkëkohor. Skënderi shton se Telati e ka dashur punën dhe e ka patur pjesë të jetës së tij.

Të shtoj edhe unë dicka thotë artisti i merituar Tahir Baçova: Edhe kur mbaronim punë dhe përgatiteshim për të ikur, shikonim Telatin që vazhdonte të punonte, atëhere ktheheshim edhe ne. Ndërsa po të më pyesësh se kur e kam njohur Telatin? Unë kam qëndruar kaq gjatë me të saqë më është krijuar bindja se kemi lindur dhe jemi rritur bashkë. Si artist është i pa arritshëm. Në çdo ambient bisedonim për punën dhe të nesërmen vinim të frymëzuar me një gjë të re për shfaqjen.

Për të do të flisnin të gjithë Thimi Kosta, Hamdiu, Halili, Shkëlqimi, Sabinja, Sanija, Myneveri... Pikërisht tek Myneveri do të ndaloj pak. Telati i gjurmonte talentet duke sfiduar kohën me varfërinë e saj. Ai talentet i mbante në shtëpi ndante me ta kafshatën e bukës dhe lodhjen për t'i bërë artiste. Ja çfarë tregon i talentuari Ulian Xhani: Një nga mrekullitë e Telatit është jo vetëm gjetja e talentit por edhe shpirtmadhësia e tij. Rasti im. Ma mori katërvjeçar nga Luzi i Kavajës dhe më bëri ky që jam. Më kujtohet kur ai, megjithëse i lodhur nga provat mua ish- katërvjeçarit më kushtonte edhe dy orë të tjera në shtëpi.

Punë, punë, punë, vetëm puna e karakterizoi mjeshtrin e madh. Mjeshti që me djersën e tij lau Shqipërinë nga Veriu deri në Jug në çdo qytet e fshat. Mjeshtri të cilit qeveria nuk po i jep as pensionin e veçantë. Çudi! Sa paradoksale.
Njeriut të punës i mohohet puna.
Unë, urimin do ta bëja nëpërmjet gojës së V.Takes jetofsh me tre shifra o i madhi ynë.

..................


Urime e jete te lumtur Telat Agollit dhe gjithe artisteve te mrekullueshem te Cirkut Shqiptar!