Ç'mendoni mbi akademik Rexhep Qosja?

[kosovar]

« POPULLI QEN » I REXHEP QOSJES

Shkruan: Sylejman Aliu

Rexhep Qosja i rikthehet letërsisë, shkruan profi Xhevat Lloshi në shpinë të librit pamflet “I ringjalluri i penduar” të Rexhep Qosjes. Ky konstatim i këtij profi vjen si një britmë gëzimi i këtij penëshkruesi shpinëlibrash dhe, kjo britmë gëzimi shpërndahet se jeh “historik” brënda periudhës më të sëmurë, në të cilën ka mbetur “babai” i vetëquajtur i kombit-Rexhep Qosja. Si “babë i kombit”, natyrisht është i prirë, edhe të jetë i sëmurë nga virusi vdekjeprurës i vetvetes, por edhe si një “autoritet”, i cili sa herë deshiron mund të shkërdhej kombin. Në librin e tij “ I ringjalluri i penduar e pati këtë qejf që edhe një herë, për të njëmijtën herë, ta shkërdhej kombin. Kombi i tij është vetëm ai i “revolucionit të vonuar demokratik”, të ndërkyerit e të cilit u ngritën dhe e shkërdhyen për vdekje Shqipërinë, të cilët u ngritën dhe e shkërdhyen për vdekje kombin, që u ngritën dhe e shkërdhyen “zonjën e rëndë të cilën burrat e dheut e quanin nënën”. Pjesa tjeter e kombit, pjesa më e madhe e tij, nuk janë gjë tjetër “pas një fermë qensh “, që do të thotë, sipas këtij autori dhe sipas “librit të tij pamflet neuropsikiatrik” “I ringjalluri i penduar” i cili e “riktheu në letërsi” këtë autor serial të pamfleteve , është vetëm një grumbull qensh në fermën e kryeqytetit. Ta ilustrojmë këtë sëmundje të tij vetëm me disa të thënme të vet autorit në “librin e tij pamflet “I ringjalluri i penduar”, me të cilin ai iu “rikthye letërsisë, e në të cilin flet për ardhjen e Skënderbeut në Kosovë. Ai thotë:

”Por, ja, ishte shkruar që para se të mbërrinte në Kryeqytet, Skënderbeu të përjetonte befasinë më të befasishme në këtë udhëtim të kënshëm prej pikës kufitare deri në kryeqytet. Pikërisht atëherë kur priste që para syve të tij të shpërthente pamja e Kryeqytetit do të shohë çka nuk kishte pritur dhe çka në asnjë mënyrë nuk kishte ëndërruar se do të shihte: fermën e qenve!… Qen të të dy gjinive: të gjinisë mashkullore dhe të gjinisë femërore. Në qoftë se pamja e jashtme është e mjaftueshme për të caktuar gjininë e qenit, atëherë do të mund të thuhej me siguri të plotë se numri i qenve meshkuj ishte shume më i madh se numri i kudrave, i bushtrave, i kuçkave, i qeneve! Asgjë e çuditshme: gjithmonë e gjithkund mes qenve duhet të ketë edhe qene (qenushe v.j.). Nuk frymëzohen as nuk shumëzohen pa to.” (faqe 60-73).

E kuptoni tash se ç’popull qen ka Kosova? E kuptoni se, sipas këtij autori, Skënderbeu erdhi në kryeqytetin e Kosovës, i cili s’qenka gjë tjetër, përveq një fermë qensh? E kuptoni se ky grumbull qensh, qe qenka populli ynë, me lotin më të pandaleshëm të gëzimit dhe të entuziazmit doli ta priste Skënderbeun, jo me të lehura, jo me të kafshuara qensh. Edhe lotin e gëzimit, edhe pritjen e madhe të heroit të komit, Qosja e përjetoi si fermë qensh! Vrapi i popullit, vrapi i “qenve meshkuj dhe i kudrave”, për ta sjellë dhe për ta pritur Skënderbeun në Prishtinë, s’e kishte lënë të shquhej vrapi, dashuria dhe heroizmi neuropsikiatrik i këtij vështruesi qensh. Qen e kudra ishin të gjithë, përveç tij. Ishin edhe zyrtarët. Edhe pjestarët e TMK-së, edhe të ShPK-së, edhe qytetarët-popull. Të gjithë. Nuk ishte vetëm Qosja. Meqenëse Skënderbeu, megjithatë nuk deshi të ikte dhe mos rronte asnjë çast të vetëm në këtë fermë qensh, rrjedhimisht edhe ky, pavarësisht nga “pendimi” , eshtë bërë një qen. Është bërë qen, sepse nuk deshi të ndahej nga populli i tij. Nuk janë qen vetëm ata që ndahen nga populi, nuk janë qen as ata që e urrejnë popullin e vet qen, siç është lartëmadhëria e tij psikiatrike Rexhep Qosja. Rrjedhimisht nuk janë qen as serbët e Serbia, as grekër e Greqia, të cilët ishin fyrmëzuesit dhe organizuesit e “revolucionit të tij të vonuar demokratik”.

”Gjithmonë e gjithkund mes qenve duhet të ketë edhe qene (qenushe). Nuk shumëzohen as nuk frymëzohen pa to”.

E shihni? “Babai i kombit” edhe nënat tona, që lindin fëmijë, “që shumëzojnë” kombin, i quan qene, i quan kudra, i quan kuçka, kurse pjellën e tyre të shumtë, të zorshme, e quan : numër klyshësh. “Klyshë qensh, “klysh kudrash”, e quan rininë e Kosovës! Vetëm nëna e tij, vetëm gruaja e tij, që ishin nëna, nuk lindën qen, nuk lindën kudra, nuk lindën klyshë. Nënat e tjera, gratë e tjera lindën qen, lindën kudra, lindën kuçka. E shihni se ç’thotë babai i komit » për nënat tona, për gratë tona të shëndosha dhe të plleshme? Thotë e tha diçka më të rëndë se krimineli Sheshel i Beogradit. Ai gratë shqiptare nuk i quajti kudra, nuk i quajti kuçka, por i quajti “lavatriçe”. Posa Beogradit do t’i bjerë në dorë ky libër i këtij autori patologjik, do ta përkthej në gjuhën e tij, e cila nuk mbushet se nuk mbushet me lehje qensh, siç mbushet, sipas këtij autori, gjuha shqipe me të lehura dhe me kafshime qensh të popullit të Skënderbeut, i cili, po të mos ishte në bronz, këtë libër do ta konsideronte si një pordhë të një njeriu, i cili barkun e sëmurë të jashtëqitjes e mban me kokë.
Kush mund ta shpëtojë nga kjo vetësëmundje ketë njeri? Askush! Le ta lëmë atëherë në një pavijon të veçantë tërbimi, por gjithnjë duke u kujdesur që ai të mos ketë asnjë kontakt me « fermën e qenve », siç e quan ai popullin e vet. Popullit « qen e kudra » më shumë ia ka ënda të rrojë e të bashkërrojë me Skënderbeun. Populli « qen e kudra » është shumë i shëndoshë. Edhe më i shëndosh do të jetë, kur ky autor patologjik do të skajohet në një skutë pavijonesh të të vetësëmurëve mentalë, i cili ka vendosur ta helmojë popullin e tij « qensh e kudrash ».

[Actec]

I nderuar KOSOKAR !
Andej nga jugu i Shqiperise thone: guhet me gure vetem pema qe ka kokrra.
Sulmet e ketyre deliranteve ndaj figurave te kombit vetem se s'jane ne anen e tyre eshte nje turp.
I urryer je bere dhe ti qe poston te tilla gjera dhe duhet te kesh parasysh qe keto ti thote nje njeri aspak i majte.
Reflekto per te miren tende

[Brari]

ACtek nuk ka rendesi ketu je i majte apo i djathte.

Personi me nick "kosovar" eshte i respektuar ketu.
Merre per vete ate shtesen qe ke bere ne nickun e tije.

Qosja i dha te drejte vetes te Shaje Berishen e Rugoven pra dhe te tjeret kane te drejte te flasin per te.

Dikur shau Fishten pastaj mbas 92 e ktheu pllaken.

Skenderbeu ne Prishtine eshte nji fitore.
Une kam pasur nji merak ne kte rast.
A do e lejojne nderkombetaret apo do na dali ndonji problem..
Mirpo per cudi del Qosja qe shqetsohet nga Skenderbeu.
Natyrisht QOSJA nuk e shan Skenderbeun si Skenderbe.
Qosja inatoset me faktin se Nismetari i ardhjes se Skenderbeut nuk eshte ne "xhepin" e rexhep Qoses por eshte nji Profesor i Vjeter e i shum respektuar..eshte Veterani i Arsimit dhe Kultures MARK KRASNIQI.

Qosja do te kishte pershendetyr dhe STALININ ne se ate do e binte hajduti Idajet Beqiri ose Zan Caushi.

C'ti bejn Qoses, KOSOVA qe ja la kte detyre profesorit te urte e te ndershem e shum here me te ditur se vet qosja, zotit MARK Krasniqi.

Qosja i ka humbur vet piket..askush nuk i ka faj..

[Albo]

Deshtimi i Qoses ne zgjedhjet e pergjithshme ne Kosove, ku ai mori nje % gati te paperfillshme votash, flet me se miri mbi imazhin qe Qosja i ka krijuar vetes ne rradhet e bashkeqytetareve te tij.

Me vjen mire qe Qosja ju kthye shkrimeve, te pakten keshtu mund te gjeje vetveten dhe te reflektoje mbi qendrimet e tij karshi popullit dhe kombit shqiptar.

[lum lumi]

Rexhep Qosja:"Tronditja e shekullit"


(fragment)


Në Kosovë është bërë luftë mes shtetit serb dhe popullit shqiptar.Serbët kanë dashur ta zgjedhin njëherë e përgjithmonë cështjen shqiptare!Por,në Kosovë është bërë luftë edhe më e madhe,më e përgjithshme se c'mund të jetë lufta midis dy popujve:është bërë luftë-sic edhe është thënë me të drejtë-mes Lindjes dhe Perëndimit,mes komunizmit dhe kundërkomunizmit,mes socializmit dhe kapitalizmit,mes diktaturës dhe demokracisë,mes shovinizmit dhe humanizmit.
Edhe mbasi përfundon,lufta jehon gjatë,gjatë,gjatë në shpirtrat e njerëzve.
Në këtë luftë dikush ka luftuar e dikush ka shikuar;dikush është vrarë e dikush ka shpëtuar;dikush është fikur përgjithmonë e dikush ka përfituar!
As në paqe,as në luftë njerëzit nuk janë të barabartë.Barazinë,që është moralisht aq e drejtë,duket,e kundërshtojnë ligjësitë shoqërore,që mund të jenë aq të padrejta.
Ata që kanë mbetur gjallë,megjithatë,nuk do të duhej të ankohen.
Të gjallëve u bëhet carja.Të vdekurit nuk kthehen më!
Megjithëse Kosova ende nuk është njohur e pavarur,ne jemi të lirë-për herë të parë pas shumë shekujsh.
Jeta do t'u kthehet burimeve të veta dhe ne do të mbledhim fuqi të reja.
Vështitësi do të ketë shumë të parapara e më shumë të paparapara.
.................................................. .............................................
.................................................. .............................................
Shkrimtari i madh francez,Andre Zhid,e thotë bukur:"Më e vështirë se të dish të clirohesh është të dish të jesh i lirë".
A do të dimë të sillemi në liri?
A do të dimë ta përdorim lirinë si duhet?
Pas kohëve heroike,zakonisht,vijnë kohët prozaike.pas kohëve të burrërisë,zakonisht,vijnë kohët e burracakërisë.
Pas kohëve të idealeve,zakonisht,vijnë kohët e parasë dhe të reshperisë.Pas kohës së idealistëve,zakonisht,vijnë kohët e përfituesve,matrapazëve,reshperëve,mashtruesve!
Ishim në sprovë të madhe historike.
E kaluam-me shumë mundime dhe me shumë dhembje,por e kaluam dinjitetshëm.
Nderhyrja e NATO-s ishte dhurata e Zotit,e dhuruar,ndoshta,si shfajësim i fuqive të mëdha për të gjitha cenimet që janë bërë me pajtimin e tyre gjatë historisë së re.
Tani do të jemi në provimin e pjekurisë historike.
Dhe,ky provim duhet të jepet.
Por,si do të jepet?

[kosovar]

Mosnjohje e Qosjes e historisë shqiptare dhe asaj sërbe

Shkruar nga : Nexhmedin Spahiu

Në shkrimin e përmendur, Qosja arsyeton tre gishtat e protestave shqiptare duke thënë se aniçka ato janë shenjë e ortodoksisë. Po se ç'hynte në punë këtu ortodoksia nuk e thotë. Së pari simboli i tre gishtave tek sërbët nuk është vetëm simbol i trinisë së shenjtë. Në kohën e rilindjes sërbe, tre gishtat kanë pasur, pos kuptimit të trinisë së shenjtë, edhe kuptimin e asaj që Sërbia duhet të zgjerohet në tri drejtime: në Jug, në Perëndim dhe në Veri. Në kohën e luftrave ballkanike (të parës, së dytës dhe kësaj të fundit) tre gishtat kanë marrë edhe kuptimin e tri veprimeve: me dhunu, me vra dhe me djegë. Përdorimi i këtij simboli nuk kishte të bënte fare me ortodoksinë shqiptare, sepse kjo as nuk sulmohej, as nuk mbrohej, thjesht nuk ishte objekt as subjekt i veçantë i këtyre protestave. Nëse përdorimi i simbolit të tre gishtave do të ishte rastësi, atëherë si të shpjegohen vrasjet, dhunimet dhe djegiet në vijim të tyre?

Qosja tregohet se nuk e njeh as historinë shqiptare. Çështja se kur dhe ku filloi Rilindja shqiptare është shumë më komplekse se ajo çfarë mendon Qosja. Ai thotë se Rilindja shqiptare ka filluar në Jug, ndërsa unë do të thosha se me ca elemente ka filluar në Jug, por me ca tjerë në Veri dhe, marrë në tërësi, ka filluar, në Jug e në Veri, në të njëjtën kohë. Ngjarja kulmore e Rilindjes shqiptare ka ndodhur në Prizren më 1878. Është tjetër gjë që nxënësit tanë mësojnë histori të fallsifikuar se "Abdyl Frashëri ka qenë udhëheqës i Lidhjes së Prizrenit dhe në udhëheqësi të saj ishin edhe kosovarët Sulejman Vokshi e Ymer Prizreni" (teksti i historisë për klasën e pestë të tetëvjeçares, botim i vitit 1995, Tiranë). Ose Abdyl Frashëri, ideolog i Lidhjes së Prizrenit (fjala ideolog a nuk ju duket pakëz leniniste). E vërteta ishte krejt ndryshe. Iliaz Pashë Dibra e Ymer Prizreni ishin udhëheqësit e Lidhjes së Prizrenit, Abdyl Frashëri e Sulejman Vokshi ishin vetëm ministra në qeverinë e formuar prej saj.

Qosja në linjën politike antihistorike

Qosja nuk e ka kuptuar e ndoshta as që do ta kuptojë ndonjëherë që këtu (në Lidhje të Prizrenit), nisin dy linja politike. Njëra linjë që kërkonte aleanca me shtetet jo-fqinjë, për t'u bërë ballë shteteve fqinjë, dhe tjetra që kërkonte të bashkëpunonte me fqinjët (sërbët e grekët), kundër agresorëve jashtë-ballkanikë. Që të dyja këto rryma përfaqësoheshin me patriotë të dëshmuar që në instancën e fundit dëshironin Shqipërinë etnike sovrane e të pavarur, por çështja ishte se u ndryshonin konceptet për rrugët që duhen ndjekur. Derisa të parët i jepnin përparësi integritetit territorial e biologjik në dëm të sovranitetit, të dytët i jepnin përparësi sovranitetit të një pjese të vendit në dëm të integritetit. Në të parën bënin pjesë Iliaz Pashë Dibra e Ymer Prizreni, kurse në të dytën Abdyl Frashëri e Sulejman Vokshi. Të parët rrezikun e shihnin prej Sërbisë e Greqisë, të dytët prej Turqisë. Linja e parë vazhdon me Haxhi Zekën e më vonë me Hasan Prishtinën (kujto përpjekjet e Haxhi Zekës që Shqipëria (etnike) të bëhet koloni e Anglisë për 20 vjet, derisa shqiptarët të shkollohen e të bëhen të aftë t'i mbrojnë kufijtë dhe, përpjekjet e Hasan Prishtinës për aleanca me italianë, bullgarë e kroatë). Linja e dytë vazhdon me Ismail Qemalin e Isa Boletinin (kujto miqësitë e tyre me sërbë e grekë, kundër turqëve, si dhe kundërshtimin e Isa Boletinit nismës së Haxhi Zekës, me arsyetimin se "venin tem dua ta sunoj unë e jo inglizi"). Linja e parë (Iliaz Pashë Dibra e Ymer Prizreni, Haxhi Zeka e Hasan Prishtina) vazhdon me Xhafer Devën e Rexhep Mitrovicën, etj., (kujto bashkëpunimin e tyre me gjermanët dhe krijimin e të vetmes herë në histori të shtetit shqiptar në territoret e pothuajse tërë Shqipërisë etnike), e më vonë me Organizatën Nacional Demokratike (kujto aspiratat e tyre perëndimore). Linja e dytë (Abdyl Frashëri + Sylejman Vokshi, Ismail Qemali + Isa Boletini), vazhdon duke u degëzuar në dy linja: linja e Zogut dhe ajo e Fan Nolit. Linjën e Zogut e vazhdojnë zogistët ndërsa ajo e Nolit degëzohet në dy linja të mëtutjeshme: balliste dhe komuniste. Kjo e fundit është degëzuar përsëri në dy linja: e majta e sotme shqiptare (Socialistja, Socialdemokratja, Aleanca, Uniteti Kombëtar, etj.), dhe e djathta e sotme Shqiptare (Demokratikja, Balli, etj.), që konvergjojnë me vijën tradicionale balliste.

Cili është pozicioni politik i Rexhep Qosjes?

Qosja së bashku me Demaçin, me marksist-leninistët dhe unicentristët (unicentrist në kuptimin shqiptar do të thotë që në Tiranë duhet të vendoset çdo gjë për të gjitha çështjet shqiptare), i takojnë linjës politike që historikisht përvijohet nga Abdyl Frashëri + Sylejman Vokshi, Ismail Qemali + Isa Boletini, Fan Noli, Enver Hoxha, Fatos Nano. Kjo është linja ekstreme e bashkëpunimit me fqinjët, kundër jashtëballkanikëve ("kundër racistëve italianë që na e hodhën anijen në det", - thotë Rexhep Qosja). "Që të forcohet Shqipëria duhet ta ketë mirë me fqinjët dhe, për ta pasur mirë me fqinjët, duhet që Kosova të mos na nxjerr telashe me sërbët", - i thoshte dikur Fan Noli Hasan Prishtinës dhe, ngjashëm i shkruante Mit'hat Frashëri Bedri Pejanit, kurse pinjolli i tyre i sotëm, Rexhep Qosja, pohon se Shqipëria nuk ka probleme me Greqinë e Sërbinë, e madje edhe thotë, le të ngrihen tre gishta. Natyrisht as problemet me Greqinë, as ato me Sërbinë nuk e arsyetojnë paaftësinë e Sali Berishës për të udhëhequr shtetin, por këtu Qosja përvjedh një tezë të rrezikshme dhe të njohur në vazhdën historike.

"Krahinarizmi" i Berishës dhe unicentrizmi i Qosjes

Qosja e akuzon Berishën për "dy gjuhë letrare" dhe për krahinarizëm. Kjo është një akuzë që nuk qëndron. Berisha vërtet ka ndjekur një politikë përçarjeje si politikan, po jo mbi këto baza. Përveç Berishës, pothuaj e gjithë klasa politike e Shqipërisë është nga Jugu (ministrat, ambasadorët, drejtorët, kryeredaktorët, e gjithë shtresa e mesme politike e kryeqytetit, etj.). Përçarjet e sotme krahinore janë të natyrshme pas një uniteti të dhunshëm komunist, unitet të cilin e predikon më së zëshmi Rexhep Qosja. Politikat reale dhe të qëndrueshme i kanë themelet në traditat politike, teritoriale e socio-kulturore. Uniteti i një kombi duhet të bëhet në mënyrë të vullnetshme dhe të natyrshme. Ky unitet duhet t'i pranojë diversitetet lokale e krahinore e jo t'i ekskomunikojë ato duke pranuar vetëm traditën, gjuhën, kulturën, etj., të një lokaliteti apo krahine. Nëse forca të caktuara politike e intelektuale në Jug të Shqipërisë kërkojnë federalizimin e vendit, kjo nuk është se atyre po u bëhet shpifje. Madje, do të thosha se këtu, nuk ka asgjë të keqe. Edhe Gjermania, edhe Austria, janë shtete federale dhe uniteti i tyre kombëtar është për t'u lakmuar. Kur Qosja thotë se kurrë nuk ka pasë një kërkesë të tillë, tregohet injorant në histori. Kërkesa për federalizimin e Shqipërisë është bërë edhe nga ata që donin ta copëtonin Shqipërinë, por edhe nga ata që këtë e shihnin si mënyrën më të drejtë për një Shqipëri të qëndrueshme e stabile. Madje, Organizata Nacional Demokratike Shqiptare, që përfaqësonte elitën politike të Kosovës, këtë e kishte në programin e saj (Shqipërinë të përbërë prej 4 njësive federale: Kosova, Maqedonia Perëndimore, Veriu dhe Jugu i Shqipërisë së sotme). Kërkesa aktuale e Jugut, për federalizim të vendit, nuk vjen nga fakti se Jugu dëshiron t'i bashkohet Greqisë, por nga frika e dominimit të Veriut pas zgjidhjes së çështjes së Kosovës, çka është krejt normale. Intelektualët jugorë janë më patriotë dhe më të arsyeshëm se maloku Rexhep Qosja, sepse nisen prej një fakti të mirëqenë se Atdheun e don duke dashur së pari shtëpinë tënde, fshatin tënd, krahinën tënde dhe jo duke dashur fshatin e tjetrit, dialektin e tjetrit, etj., siç vepron Rexhep Qosja. Një kulturë është më e madhe sa më i madh të jetë diversiteti brenda saj. Çdo komb e ka një gjuhë të standardizuar (që Qosja e quan letrare, e duhet thënë gjuhë standarde, ose e normuar), por ka edhe dialektet e saj dhe këto janë pasuri e saj, janë burim i saj. Vetëm për trurin e leninistëve, që kanë aftësi njëdimensionale të të kuptuarit (bardh e zi), kjo gjë komplikon punët. Leninistëve tanë, si edhe leninistëve në përgjithësi, të cilët i thjeshtëzojnë gjërat deri në bastardim, për të arritur deri të shqipja standarde u ka ardhur më lehtë t'i zhdukin fare dialektet. Ndër pjesëmarrësit e këtij masakre ndaj gjuhës dhe kulturës shqiptare është edhe intelektuali popullor Rexhep Qosja. Nëse gjuha dhe kultura në përgjithësi, në emër të standardizimit, reduktohet në gjuhën dhe kulturën e një krahine, atëherë ajo nuk është më gjuhë apo kulturë kombëtare, por krahinore. Qosja e akuzon Berishën se ka dashur t'i bëjë dy gjuhë letrare! Tani duke dashur ta akuzojë Berishën, Qosja i jep merita të paqena Berishës. Berisha bëri të kundërtën, ai me ndërhyrjen e vet, i ndërpreu këto debate të saponisura dhe urdhëroi të mbetet në fuqi standardizimi leninist i gjuhës shqipe.

Rexhep Qosja - Muçë mbas daive, përkatësisht Isa Boletin i ditëve tona

Qosja bën një sugjerim të shkëlqyer se si Berisha do të duhej t'u kërkonte falje qytetarëve të tij për atë se nuk i ka dalë siç ka menduar dhe, menjëherë, të japë dorëheqjen. Këto gjëra i sugjerohen të "përkohshmit" Sali Berisha. Kurse "i përjetshmi" Rexhep Qosja do që gabimet dhe lëshimet e tij të mbesin të përjetshme dhe nuk e sheh të rrugës të kërkojë falje për predikimet e tij brezave të tërë në kursin antihistorik. Qosja e sheh "autokracinë" e Berishës, por jo kokëfortësinë e vet. Harron se njerëzit e shohin paralelen shumë të qartë mes kokëfortësisë së tij për ta mbajtur kursin antihistorik (edhe atëherë kur këtij kursi i del boja ashiqare), dhe kokëfortësisë së Berishës për të mbajtur emrin e kryetarit të shtetit (edhe atëherë kur nuk i mbeti në dorë asnjë fije e pushtetit qoftë politik, qoftë moral). Kursi politik që mban Rexhep Qosja është antihistorik, sepse nuk i ka themelet në një traditë të natyrshme sociologjike e krahinore. Në planin kombëtar, shqiptarëve nga Kosova dhe viseve tjera nën ish-Jugosllavinë, u bie që themelet e tyre politike t'i kenë në linjën e pasuar nga Ymer Prizreni, Haxhi Zeka, Hasan Prishtina, etj., sepse kjo është linja historikisht e dëshmuar se u përgjigjet interesave të tyre, në veçanti, dhe interesave kombëtare në përgjithësi. Linja tjetër me gjithë degëzimet e saj u dëshmua historikisht e paqëndrueshme. Dihet se ku na solli linja komuniste. Poashtu po shihet se ku na solli linja balliste (PD, Balli, etj.). Kështu që, të dyja këto degëzime të nolizmit u provuan deri në dështimin përfundimtar. Nga linja e Ismail Qemalit, dega e Zogut del më e sukseshme se ajo noliste dhe jo përfundimisht e dështuar.

Nëse e shohim nga ana logjike, linja politike e filluar nga Abdyl Frashëri dhe e pasuar nga Ismail Qemali, Zogu + Noli, Komunistët + Ballistët + Zogistët, PS (Rexhep Qosja) + PD + BK, etj., në themel ka një defekt. Defekti është ky:

Nëse Fuqitë e Mëdha janë luani, Sërbia e Greqia janë macja, Shqipëria është miu. Kjo linjë predikon që miu të bashkohet me macen të luftojë kundër luanit. Ky gjakim është i gjykuar në dështim.

Linja tjetër, e përfaqësuar kryesisht nga klasa politike tradicionale e Kosovës, predikon aleancën e miut me luanin kundër maces, gjë që përkon me ligjet e natyrës.

Nëse Qosja dëshiron të ketë identitetin e vet si intelektual dhe si personalitet politik, duhet t'u kërkojë falje lexuesve të vet dhe të kthehet në binarët e natyrshëm historikë, e jo të bëhet Isa Boletin i ditëve tona, që nga gjuha politike përkthehet "Muçë mbas daive".

Qosja nuk shkon lehtë, atij i duhet treguar vendi

Shqipëria tani po përjeton ditët e anarkisë. Ajo po ballafaqohet me mungesën e klasës politike, klasës intelektuale, ushtrisë, policisë, etj.. Problemi po rinis aty ku ka filluar, tek Lidhja e Prizrenit. Shqipëria u kthye për një shekull prapa dhe po qëndron para po të njëjtave dilema si atëherë. Tani duhet thënë troç: duhet ndjekur linja e Iliaz Dibrës, Ymer Prizrenit, Haxhi Zekës, Hasan Prishtinës, ..., dhe jo linja tjetër, e cila në të gjitha degëzimet e saj dështoi. Dështoi sepse të gjitha partitë politike shqiptare bashkë me presidentin, Parlamentin, Qeverinë, u dorëzuan para anarkisë dhe pranuan se nuk kanë fuqi ta qeverisin vendin duke kërkuar 5.000 trupa të huaja për të vënë rendin në Shqipëri. Vallë, a nuk është ky një rikonfirmim i urtisë politike të Ymer Prizrenit, Haxhi Zekës e Hasan Prishtinës, që qysh atëherë thonin se shqiptarët duhet të mbështeten në krahët e një shteti të fuqishëm. Ku do të kishim arritur tani sikur të ndiqej linja e tyre politike? Por ja që dalin Isa Boletinët si atëherë edhe tani (Rexhep Qosja), që në emër të krenarisë kombëtare prej maloku, shajnë Italinë fashiste apo raciste dhe nuk kuptojnë se po i hapin rrugën Greqisë. Shqipëria të cilën e imagjinon Rexhep Qosja nuk ekziston. Ajo as që ka ekzistuar ndonjëherë. Shqipëria duhet të ngrihet si shtet nga e para. Me servilizëm ndaj klasës inekzistente intelektuale e politike të Tiranës (klasë kjo që sipas tij duhet të dirigjojë me gjithë trevat shqiptare), Rexhep Qosja nuk ndihmon as Kosovën, në veçanti, e as Shqipërinë, në tërësi. Nëse i hapen faqet e gazetave në Tiranë nga vila e tij në Prishtinë, kjo nuk do të thotë se ai po bëhet kreator i proceseve kombëtare (sepse këtë nuk ia lejon kush në Tiranë), por thjesht e luan rolin e Muçës mbas daive. Jo më kot, shumë intelektualë në Tiranë thonë se çfarë na duhet Kosova kur nuk ka identitet të vetin. Një pordhë po ta bëjmë ne në Tiranë atje e marrin për erë trëndafili.

Kosova nuk mund ta ngrejë Shqipërinë as në Tiranë, as në Shkodër as në Vlorë. Kosova mund ta ngrejë Shqipërinë në Prishtinë, në Mitrovicë, në Prizren, etj.. Kosova duhet ta ketë identitetin e vet, identitetin e vet shqiptar. Njerëzit si Rexhep Qosja janë pengesë e zhvillimit të këtij identiteti. Ata nuk shkojnë lehtë, atyre u duhet treguar vendi

[kosovar]

Postuar më parë nga Brari


Personi me nick "kosovar" eshte i respektuar ketu.
Merre per vete ate shtesen qe ke bere ne nickun e tije.

----------
Shnet Brari!

[Brari]

Edhe nji here me pare une i kam bere vrejtje kesaj teorise se ktij NEXHMEDINIT.

Kosovar je djal i mencur dhe historine gjykoje ne cdo etape me mendjen tende.

Teoria e Nexhmedinit nuk ka as te vertete brenda e as principe.

Sipas teorise se Nexhmedinit po te vazhdojme kte ndarje del se...

Ymeri Prizreni i mire...Sulejmani i keq..
Hasani Prishtina i mire Abdyli i keq..
Xhafer Deva i mire....Mithati i keq..
Sabri Novosella i mire...Skenderbeu i keq..

dhe perfundimisht Rexhepi qosja i keq dhe Zan Caushi i Keq ..dhe del Sulejmani...Abdyli..e Mithati..shok me ZAN CAUSHIN..
dhe Rexhep Qosja shok me Sulejmanin e Abdyl Frasherin..

Kosovari..

Kjo ndarje historike qe po bejne tash nji dekade..disa teoriciene si puna ketij Nexhmedinit e Ajet Haxhise e Sabri Novoselles e ca tjereve..nuk eshte shkencore por sharllatanizem.

QOSJA eshte kush eshte eshte per vete dhe ska pse te perzihet me ABDYL FRASHERIN se ABDYL FRASHERI nuk ben REBELIZEM 97-te te ishte gjalle.
As SUlejmani nuk djeg Bashki e nuk vret Police po te ishte gjalle as Mithati nuk do solidarizohej me QOSen e Idajet Beqirin e Luiza Hoxhen po te ishte gjalle.

Kosovar..lere teorine e novoselles se eshte teori Psikopatesh..

kjo teori eshte teoria e atyre KOSOVAREVE qe ishin enveriste pa dinjitet e spiuna te Sigurimit dhe ne dekaden demokratike kerkuan nji LITAR ku te kapen..

Me degjo mua se i di mire se cjane keta Surrogato.

Her tjeter te sqaroj me ngadale kete ceshtje.

Vetem nji fakt...

Hasani i Prishtines.. ne Vjene organizon atentate ndaj ZOGUT.
Zogu ishte mik i Austrise..Austria ishte mike e Sovranitetit tone..
Hasani mesonte Azemin ne Kosove te bente atentate..
Azemi vete blihej nga Serbet e francezet e shkonte Luftonte kunder Austriakve.
Pra gjerat nuk jane te atilla qe te ndahen me SHPATE.. Ketej ose Andej..
Gjerat jane shume komplexe.

REBELIZMI VLORES ne 97-ten eshte poshtersi...dhe nuk meriton te dekorohet me Sulejmanin ose Abdylin..
Me kupton besoj.


fenomenet dhe personalitetet kane dimensione te ndryshme sepse dhe vet politikat kur ata jetuan kane ndryshuar..

Njerzit duhen gjykuar ne momentet kryesore dhe nuk jane fajtor per ata rrethana qe nuk varen fare nga ata..

Xhafer Deva..nuk e kish keq qe simpatizonte Shqiperi e Kosove Bashke..dhe kish te drejte qe Donte ato fuqi te medha qe perkrahnin kete Bashkim..
Por ne 4 shkurt te 44 Xhafer Deva beri gabime.
Ai la Kosoven dhe erdhi te bente ne Tirane punen e te tjereve.
Ata 84 qytetare te Tiranes qe u arrestuan ose u vrane ate nate nuk ishin aspak Problem per Kombin. Ata ishin njerez pa asnji ndikim ne Politiken e Kohes.
Meqense xhafer Devistet..e Diaspores u bene kryesisht vegla te Sigurimit te ENVER HOXHES.. athere ZP e Enver e Ramiz Alise hoqi dore nga lidhja qe i behej dates 4 shkurt me Xhafer DEVEN dhe Kosovaret e tije dhe vune Shab Sinanin te fabrikoje nji Teori te re per 4 shkurtin ku faj per at nate te dhimbshme nuk kishte Xhafer Deva me shoke por Sejfullah Maleshova..meqe Sejfullahu po te shahej pershtatej me veprat e HOXHES.
Mirpo Sejfullahu me 4 shkurtin ka lidhje aq sa ka lidhje zebrat e Afrikes me polin e Veriut.


ose ky Hysamedin i Ferrajve..rrinte nat e dite me AJet Haxhiun veglen e Ramiz Alise dhe pregatiste punim shkencor per Madheshtine e Enver Hoxhes nji dite pasi pordhi Enveri..kthen pllake dhe nga Bojaxhi i Enverit behet I djatht Ekstrem..

Ajet Haxhiu me porosi te Ramiz Alise fabrikonte Histori per Kosoven.. dhe ne ate Histori ngrinte dhe ulte ato persona ne varesi te lidhjes se Tyre me Sigurimin Shqiptar.
Ne se ishin te sigurimit..i nxirrte fisin e tyre te mire qe ne Koh te vjetra ne se nuk ishin vegla te Sigurimit i nxirrte tradhetar qe nga lidhja Prizerenit..

Nuk po e zgjas me se skam kohe..
tung..
cdo te mire.

[Albo]

E lexova te plote shkrimin e Nexhmedinit dhe me pelqeu si analize. Eshte e vertete ajo qe shkruan i nderuari, qe gjithmone ne Shqiperi ne rradhet e shqiptareve kane mbizoteruar dy ryma qe i gjejme edhe sot e kesaj dite:

1. "Shqiperia e Shqiptareve"
2. "Shqiperia shtet europian"

Ne doktrinen e pare mbizoteron mendimi se shqiptaret cdo gje duhet ta fitojne e ndertojne vete, pa u mbeshtetur dhe as varur nga askush. Me kete parrulle Shqiperia fitoi pavaresine ne karte ne 1912 nga xhon-turqit, me kete parrule u luftuan edhe luftat ballkanike dhe ato fashiste, me kete parrulle Enver Hoxha izoloi Shqiperine duke e zbukuruar ne "mbeshtetje ne forcat tona". Mbi kete doktrine sot qeveria shqiptare e zbon OSBE-ne nga Tirana pasi "prek interesat dhe sovranitetin e vendit".

Autori ka plotesisht te drejte kur shkruan se kjo doktrine luan ne favor te grekut dhe serbit, nese shqiptaret e izolojne vetveten duke u konfliktuar me perendimoret. Pak rendesi ka nese e drejta historike luan ne favorin tone, koha nuk mund te kthehet mbrapsht per te korrigjuar gabimet. Kjo fryme pseudo nacionaliste e konfliktualitetit me te gjithe boten, e izolon Shqiperine dhe nuk i jep asaj nje shans qe te ngreje ate qe shqiptaret kane me shume se 1 shekull qe perpiqen te ngrejne, nje shtet te forte e demokratik qe mbron dhe respekton te drejtat e shtetasve te vet. Historia gjithashtu na meson se kjo doktrine luan ne favor te aventuriereve historike te rangut Enver Hoxha qe jo vetem e izoloi vendin, por braktisi edhe shqiptaret ne Kosove, Greqi, Struge e Mal te Zi.

Doktrina e dyte, eshte ajo e "orientimit drejt perendimit" me te cilen Ahmet Zogu ngriti shtetin e pare te mirefillte shqiptar. Ishte pikerisht mbeshtetja e Italise, Britanise e USA qe bene te mundur njohjen e sovranitetit te republikes shqiptare, dhe zhvillimin e instuticioneve te para demokratike ne vend. Ishte pikerisht kjo doktrine e "hapjes karshi botes" qe ndoqen edhe demokratet me ardhjen ne pushtet ne 1992. Te gjithe ata qe e mbeshtesin kete doktrine, besojne se perkushtimi i shqiptareve per te ngritur nje shtet nuk mjafton. Shqiperia ka nevoje edhe per nje sponsor politik rajonal qe ben te mundur neutralizimin e trysnise negative te fqinjve armiqesore.

Autori ne shkrimin e tij ben nje gabim trashanik kur i fut ballistet, zogistet dhe Berishen ne grupin e doktrines se pare. Ballistet nga ana e tyre me Mid'hat Frasherin ne krye, kane qene ata qe vazhduan linjen e Ahmet Zogut edhe pas ardhjes se fashisteve italiane ne Shqiperi. Ballistet ishin te paret te nisnin luften antifashiste kunder italianeve, por me lindjen e partise komuniste ne vend fale mbeshtetjes jugosllave, ballistet e pane rrezikun komunist si me te rrezikshem per vendin se pushtimi fashist. Shperthimi i luftes boterore te linte te kuptonte se nje dite kjo lufte do te perfundote dhe Shqiperia ishte nje vend i vogel qe as fitonte dhe as humbiste shume nga kjo lufte, ca me pak te kish ndonje ndikim ne te. Ajo qe shqetesonte ballistet ishte fati i kombit pas kesaj lufte ( Shqiperia ishte serrisht nje vend me sovranitet te humbur dhe perfundoi e ndare nga lufta e pare boterore). Prioriteti ishte unifikimi i shqiptareve dhe trojeve shqiptare ne nje njesi administrative. Kete ballistet e arriten me sukses duke i ofruar asistencen e tyre gjermaneve ne shkembim te bashkimit te trojeve shqiptare. Edhe pse ne historine shqiptare flitet shume pak per kete, gjate luftes se II boterore Kosova dhe Shqiperia kane qene te bashkuara !

Te gjitha fatkeqesite kombit i kane ardhur nga perplasja e ketyre dy doktrinave. Nga kjo perplasje lindi vellavrasja midis ballit dhe komunisteve, midis partizaneve dhe popullit shqiptar ne Kosove ne 1945, kjo perplasje solli edhe vrasjen dhe burgosjen e gjithe nacionalisteve dhe intelektualeve shqiptare per plot 50 vjet.

Pas gati 1 shekulli, shqiptaret duhet te kuptojne qe nese doktrina e pare prodhon dogma, diktatore dhe tirane, doktrina e dyte eshte rruga e vetme qe duhet te ndjekim per krijimin e nje shteti te forte demokratik qe mbron interesat e kombit. Energjite progresive integruese te shqiptareve duhet te triumfojne mbi kultet e semura te baballareve te veteshpallur te kombit.

[Brari]

ALBush...

Teoria sado e bukur te duket kur mundohet te vertetohet me shembuj te sajuar me pallavra nuk vlen.

Teoria e nexhmedinit e cila qendron ne Rere e jo ne shkemb, don
te demaskoje QOSEN dhe ben te kunderten dhe jo vetem te kunderten po vete dhe nxin nji plejade te shkelqyer atdhetaresh.
Ndarja ne te "mire" e te "keqinj" qe ben ky grupi NOVOSELLA eshte pa baza shkencore dhe eshte e motivuar nga interesa fshataresh megallomane e egoiste e grindavece.
Simbas kesaj Teorie del Abdyl Frasheri shoku Enverit dhe Mithati shoku Zan Caushit.

jo shok mos u genjeni..

Qosja i ka te keqijat ose gabimet jo tek lidhja Prizerenit por te perkrahja qe i beri bllokmeneve ne 96-97-ten, tek perkrahja qe i beri Hajdutve skafiste e Trafikante te Vlores te cilet i zbukuroi me penen e tije prej demagogu.
Qosja e ka te keqen jo tek e aleanca e tije me te kaluaren historike por me sjelljet arrogante e dekonstruktive ne KOSOVE..me harbutllekun ndaj RUGOVES dhe LDK-se, me aleancat e tija me Palacon idajet Beqirin me shoke.. kthesat e brenda Nates..nga i pa angazhuar politik e pa PARTI ne kryetar partie fantazem..etj etj.

Mos vini barazime mes liderve te shquar te Lidhjes Prizerenit dhe Komitetit Rebel te Vlores 97.


Nismetari kesaj Teorie le te ndricoje si i beri ai i "persekutuar" nga UDB-ja Pallatet ne Plazhin e Durresit e pastaj te dali me Shpate kunder Skenderbeut e Abdyl Frasherit...
Le te sqaroje mjegullen e viteve kur sherbente si agjent i rezidenteve te Sigurimit Shqiptar ne ambasadat e PPSH-se neper Stamboll e EUROP..le te sqaroje vrasjen e Gervallave me shoke..

kosovar ..nuk e kam me ty kete e as me Nexhmedinin.
E kam me ate llapazanin maxhup qe bredh neper kafet e Tiranes e nderton Vila ne ARAPAJ (plazh).