Ti

[nitROSHI]

E shikon se si mu enjten ngjyrat ne sy!!!
I zune hapesirat e tyre ne imazhin tim per boten, por ty nuk munden te te prekin. Nuk e di nese je thjeshte mungese apo ecejake thatanike, ne nje rruge prostitutash.
Prsonazhi im duhet ti kete floket leshuar mbi vidhe mendimesh. Ti me strukesh ne shqisa, e ne ylbere lotesh, ku
dielli buron nga enjtje ngjyrash, e floket jane ujvare qenieje...
Personazhi im eshte i heshtur.
Ai do te vdiste ne nje orgazem, ne nje prekje gishtash, e do te rilindete, ne rrugen e mbushur me pluhurin e mengjesit, ne rrugen e mbushur me perendime.
Ne tregun e marrezise jetet jane rreklama. Mendimet bymehen e humbasin ne perendimet e grinjta te perzonazheve te mij, atje ne rrugen e mbushur me pluhurin e mengjesit.
Ja ku vjen edhe ti. Ti e mbarsur me dyshim. Ti pjelle e mungeses varvingo puthjesh ne boshllekun e lodhur te dhomes sime.
Personazhi im duhet te jete i gjate, me gjunje e duar te bukura, ndryshe nuk do te ishte i denje per tu shitur ne tregun e marrezise tende. Ndryshe do te ishe nje gjeneral gagac, i nje ushtrie t fjetur i destinuar te puth themelet e tua.
Personazhi im pasqyrohet ne nje negativ puthjeje, nje hapje, mbi re, ne nje deshire qe lind bashke me parendesine e saj...
Tani humbas mbi ty, ne ty, me ty, per ty.
Tani lind mbi ty, ne ty, me ty, mbi ty, andej nga perendon dielli, nga fjalet nuk kane vlere.
Personazhi im nuk ka baluke, po ka mall e sy te medhenj.
Ne qofsh e verber, perfito, prej bujarise se tij, e veten rreflekto ne enderrat e marra borxh.
Ne rrugen e mbushur me pluhur e perendim mengjesi, ti je vesa, e une, personazh i dashurise sime.
Ne rrugen e mbushur me ecejake te pafundme dyshimesh, ti je dyshimi, e une arratisja neper syte e tu, per te mberritur pjesen e vertete te vetes.
I vertete vetem ne ty.
i prekshem, vetem ne vete.
Mos vdeksha i paprekshem.

[macia_blu]

"TI"

Të gjitha "ti"-të, mund të jenë, uNë.
Të gjitha "ti"-të, mund të jenë, AJO!
Të gjitha "ti"-të, mund të jemi, Ne!
Në sigurinë e të gjitha "Ti"-heve, vetëm TI,
mund të jesh krejt shumë i sigurtë!!
E, ç'të duhem uNe?
AJO, ç'të duhet?
Të gjithë Ne, e rrëmujë-ojmë numrin shumës tëndin.

një "T" dhe një "I", kanate të një dritareje harruar nën kthetrat
e merimangave të padukshme.
Hapet???

...
Dielli është vëlla i vetëm, s'kam si t'ia pres kokën!
Hëna, moter e vetme është, s'ke si t'ia presësh, kokën!
Secila kokë jona, është vetëm , një.
Veçse, "Ti"-het dhe unë-t, shumohen
duke e mbushur botën e matur me pëllëmbë
plot popuj -përsonazhezh të një-origjinshme.

Do ta kopjoj gjithë natën "këtë" -"Ti"!
Që në mëmgjes, do t'i hyp biçikletës ta shpërndaj
në çdo derë të hapur.

Kështu, jo nga zemërgjërësia ime,
por meqë, DIELLI është vëlla i vetëm!
Kështu, jo nga zemërgjërësia jote,
por meqë, moter e vetme është HENA!
....

u zbardh!!!!!
zbardhi!!!!!!!!!!!

diellit i pergjaken- lotet
henes i perndritin- floket
une shperndaj posten!
hahahahahahahahahaha!

[denku]

E bukur Nitrosh!
Pershendetje!!!!!

[krispi]

Nitroshi bravo,
Mace, megjithese per komentet nuk ia thek shume, ky i mesipermi eshte i mrekullueshem.

Krispi

[macia_blu]

krisp,
sikur te mos e kishe shtuar gjysmen e dyte te fjalise se dyte, do te kisha besuar se ke thene te verteten
...
po nitRoshin ca ti them...?
kur "e bukur" me duket shume pak!!!

[kulla]

Nate e humbur bluzi, gjoks e kerthiz lakuriqe je ti.
Une nje tjeter tatuazh i heshtur dhembesh mbi vithet e tua jam, nje tjeter melodi e qytetit te fjetur qe renkon ne kete nate bluzi. Qytet i mbushur me quka yjesh, shtriqje e zbehte henore, rrenqethje e nje kenge bulkthi ku trupat behen nje nga deshira per ti perkitur njeri tjetrit. Trupa te ngjitur shperfillshem, shperfillshem deri ne pasiguri. Nate e heshtur bluzi qe shtrihesh ne teheqje e ecejake te lodhur barbonesh je ti. E une kendoj me ty ritmin e lodhur te rrugeve, heshtur neperkemben agimet. Frymojne qoshet e fjetura te qytetit, frymojne historit e dashnoreve te bluzit.
Kjo nate e bute deri ne kocke eshte pa ty. Deshira per tu dehur eshte i vetmi peshk ne akuariumin e kesaj nate. Nen ritmin e bluzit pergjumen ne krahe e tu, e naten pertyp ngadale. E dashur, me ka ngelur nje cope nga mbremja e ndjeshme ne nofullat e mendimit. E shikon????
Aty jane edhe buzet e tua!!!

[kulla]

Pjesa me larte eshte shkruar nga Nitroshi!!!!
Duke mos pasur mundesi te shkruante ne emrin e tij, ai perdori nickun tim.
Pra Ti " femra ime" eshte krijim i Nitroshit...

[Henri]

Ufffffff,


Kulla, mire qe sqarove ca gjera, se per pak me bere dhe mua te kundroja e hutuar... :P

[macia_blu]

Cfare do te thote femer??

Sikur te isha femer, packa se jo e jotja, do te isha pergjigjur.


Atje midis qukave-yje hapet nje burim, prej nga ku ka vendosur te leshohet nje engjell. Nje engjell qe i meriton te gjitha emrat e e pervecem ne nje emer te pergjithshem.
I mbyll te gjitha kuptimet e mia te vecanta, per te pranuar e mbartur, dhe per tu mbarsur ne te vecanten e te pergjithshmes qe me takon edhe mua.
E para dehje me vjen dijenive te rrezuara te vetmise qe e thyej me vetmine tende. Ne mos te dyja njera vetmi do te thyhet. Manjaket e territ nuk iu besojne qukave. Frika jone eshte e sigurte per aq kohe sa besohen terrtaret .
Hapat e tu do te ulerasin neser, ne nje ndjekje tjeter te perkohshme. Cdo udhekryq te ofron kater mundesi zgjedhjeje. Ti i pershkon dy e nga dy, duke perftuar perkatesi te pa plota. QE te eliminosh mbingopjen. Qe te detyron ti futesh dy gishta te zgjedhur gjatesisht ne fyt, per te vjellur nje dite te mykur me gjume orizor.Te tjere vjellin bythepemeve, atje ku ti urinon harrimin e domosdoshem.
Dhe prap ke teprice per nevojen e te marrurit me rendesine e shpirtit duke i pergjuar peshperimat per ate qe fle ne fundin e tij me te thelle. Dhe kjo e fjetur , krejt bukur mund te quhet e mund te jete femer.Dhe qe mund te jete pikerisht "femra jote".
Thyhen kercenjte e bute te nates, ku me njerin prej tyre ti vizaton shkujdesshem dehjet e tua dhe rrezimet ne "kerthize te botes"
...
Une roje e deteve te mija te lashta perpiqem te perngjizem tek e pergjithshmia femer. Femer pa peremrin pronor te shtuar pronesisht. Dhe shoh ne qender te torjeve te mija nje kerthize ujore. Mbi te cilen flene delfinet e enderrave te gjinise tende te pergjithshme. DY flutura ne mjeker te dites e shtyne vdekjen deri ne tetor. E di? Njeri nga delfinet do te kryqezohet me qenin qe te pate thene dikur.;"zoteri, ky qen po te ndjek tash tri dite, dhe une tash tri dite e ndjek qenin, per ta ditur nese eshte juaji"
...Ndersa ti, duke pertypur kafshaten fundit te pritjes pa besime , nuk e kthen koken te na shohesh , as mua , as qenin .Pergjigjesh;- "Kafsha ime zonje, nuk del kurre prej meje dhe, gjithe c'eshte imja eshte ketu brenda", rreh tri here gjoksin me dore, per te me mbushur mendjen se ku pikerisht ishte kafsha jote.
Qeni me gjithe njerin nga delfinet u kryqezuan. Ndersa une provova kersherine deshiruese te te paturit nje kafshe brenda vetes, duke dashur me shume t'ia di emrin kafshes brenda teje. Heshtja jote e ndal perkundjen e pyetjes time te bere gati . Dhe shton;-"Kafsha ime , e ka emrin femer" Pastaj i shkund buzet me shpine te njeres dore, dhe duart me fytyre te njera tjetres prej nga rane therrimet e fundit te mengjesit e u hallakaten ne te shkuaren.
Dritat e mesdites skuqin djallezisht durimet e kalimeve te tua ne gjendjen e nates, duke lakmuar delefinet e enderrave qe flene ne kerthizen time.

Kafsha ime, e paemert brenda meje buis te verteten e re!
.................................................. .................................................. .....
Cfare do te thote , femer?
Sikur te isha femer, packa se jo jotja , do te isha pergjigjur....!

[nitROSHI]

Sikur te ishe femer, edhe pse jo e imja do te te kisha dashur nje dite ne jave, nje vit ne jete do te kisha mbarsur, e nje jete do te me kishe munguar.
Kafsha ime nuk njeh kafaze.
Ajo rritet bashke me friken time per ty, bashke me friken time per te panjohuren. Kafsha ime i uleret qukave te nates. Ulerima e saj nuk eshte deshire per te kuptuar, as pyetje retorike, as frike nga e paprekshmja. Ulerima e saj eshte mall per te qene, eshte lodrim yjesh mbi sy, eshte pjese nga jeta e nje kafshe.
Sot me mori malli per te qene, per te shkundur kete zbokth harrimi qe me rendon ne supe enderrash.
Pastaj erdhen arratisjet, ikjet.
Eshte e veshtire te ikesh prej qukave te nates, e veshtire te ndahesh prej tyre. Ato vetem fshihen pas reve te shpirtit, flene sic flene yjet. Jetoj duke rrjedhur ne gjendje, e nganjehere jam kafsha e kashes sime. Ti ne qofsh femer, edhe pse jo e imja je gjendje, je ora e bukur e dites qe kercen nodu, e vertete perpara meje, ose te pakten vetem perpara meje. Ti je enderr rrebele qe fundoset ne oqeanin e deshires per te te vrare pasigurine, pasigurine qe te ben ty ate qe je.
Zoteri ky qen ka tash tri dite qe te ndjek, e une kam tash tri dite qe ndjek qenin per te marre vesh nese eshte kafsha juaj.
Kafsha ime????
Une nuk kam kafshe, une jam nje, e pikerisht tani me shume se kurre. Shiko se si po ty ulerij ty, e qukave te nates

vazh