Menjehere sa pushoi era,filloi debora.Nisie imet po pas nje ore ajo nderroi mendje dhe filloi me floke te medhenj.Violeta e shtrire ne krevatin e spitalit veshtronte naten e veshur me mendafsh te bardhe dhe psheretiu lehtas,qe te mos shqetesonte zemren e saj te trazuar te plagosur te vuajtur.Shtyllat e krrusura te neoneve ndriconin te qeta ne shpirtin e saj qe kish nevoje per drite.Neper driten e tyre,dukeshin tek bininne fluturim,flutura te bardha debore,te arta xixelluese.Asgje spipetinte.Mbylli syte,dhe dy pika loti i shpetuan,ashtu e kredhur ne mendime,humbi per pak caste ne ato qe i kishin ndodhur.
Ajo u dashurua marrezisht me ate djale.Ishin te dy studente te deges se mjeksise.Kujtonin se edhe vete bota u perkiste.Menjehere pas mbarimit te shkolles u fejuan e pas nje viti,dyert e marteses u hapewn gjithe lumturi.Po lumturia nuk ka fund dhe ja 1 vit e gjysem me vone,nje engjell i vogel i porsa lindur(vajze)e zbukuroi edhe me shume lumturine e tyre.
Por ........................................Afersisht pas nje muaji,ajo shtrohet ne menyre urgjente ne nje nga spitalet e Tiranes.Pa humbur as edhe minuten pasi ajo ishte = me jeten e saj ,i nenshtrohet nje operacioni te rende ne zemer prej afro 6 oresh.Menjehere u mblodhen ,e gjenden prane saj ne ditet me te veshtira ,njerzit e saj te dashur ,miqte,shoket ,shoqet.Te gjirthe ishin aty ,prane dhimbjes prane plageve te saj.Mungonin vetem dy nga njerzit e saj me te dashur ,Vajza e saj e porsalindur,qe ndoshta kishte kaq nevoje per qumeshtin e gjirit te nenes se saj ,dhe ai,burri i saj,qe u gjend prane saj vetem dy oret e para e pastaj u be ere,e fluturoi ne mes te nates.Ditet kalonin ,por me kot ajo priste te degjonte hapat e njeriut te saj me te dashur atij qe i kishte premtuar se do i ndante vetem vdekja dhe se do ishin prane njeri tjetrit ne brenga dhe gezime,ne veshtiresi.Por fjalet i kishte marre era.
4 dite pas operacionit nje tufe me lule pa jete pa ngjyra,erdhi e u vendos tek komodina e saj.Lexoi letren.Ishte letra dhe lulet e tij>aty i uronte sherim te shpejte dhe i shpjegonte se duke u menduar gjate
Zemra e saj rrahu fort u trondit,me aq fuqi sa i kishin ngelur u provua edhe nje here nga veshtiresite e dhembjes brengosjes por mbijetoi.
Po ju o njerez o miq ,a do e braktisnit njeriun tuaj me te dashur ne castet e veshtira qe ai/ajo kalon?
Ps Kane kaluar plot 15 vjet vajza e historise nuk u martua me kurre ja kushtoi jeten vajzes se saj.
Krijoni Kontakt