Si bëhet ëndrra realitet?

[Io_e_Te]

...thashe me vete - Dhe sa vjet duhet te pres? neper sa rruge duhet te shkel vetem deri ateher?sa milje duhet te vrapoj dhe sa shpejt per te arritur atje? sa mengjese duhet te kalojne qe kur ti hap syte te te shoh atje???sa nete duhet te enderroj perseri?

prita kaq kohe......vrapova me vite drejt teje...kaluan 730 mengjese dhe perseri shoh te njejtat sende rrotull meje...
endrra dhe perseri endrra...qe me largojne dhe me afrojne njekohesisht me ty!!
prita kaq shume...ende pres...pres dhe perseri...
Sa duhet te pres ende???
Nje jete????

a mjafton nje jete e vetme per te bere endrren realitet?

[Shiu]

enderra mund te zgjase nje jete... se paku enderrat nuk ka kush te na i vjedhe...

erdha, lexova, diç më therri në zemër.

[Io_e_Te]

Gjithmone themi se urrejme genjeshtren... Ste duket se ne jemi ata qe genjejme me shume veten?
sa kohe kam une qe e genjej veten keshtu? Ironia eshte se e quajne "shprese" apo ti e quan "enderr"...ku nis dhe ku perfundon "endrra", "shpresa" apo "genjeshtra"...cfare i ndan nga njera tjetra???sme thua???

Une pyes dhe pres...pres ende nje pergjigje qe svjen asnjeher...

p.s: endrrat na vjedhin neve...dhe na i vjedhin nganjeher... hajdutet e endrrave!

[Shiu]

ëndërrat janë avuj të shpirtit, i formësojmë në mendjen tonë... ëndërrat jemi vetë ne... e kërkojmë vetveten në imazhin që e sajojmë vetë... e kur e personifikojmë, e bëjmë të frymojë e të flasë, do të shohim se ai projeksion i ëndërrës në botën reale s'është asgjë më shumë se një zbrazëti...

[Io_e_Te]

dhe si gjithmone...ne ecim prapa "avujve", "imazheve", "zbrazetirave"...
ca iluzione dhe c'endrra quhen keto!!!!!

[|-|e|\|a]

edhe lulja koken ngre sa here rreze e diellit del...
e pra, shpertheni o shpresa, o endrra, o avuj te shpirtit ne mijera cifla te perflakura fishekzjarresh,
e perflakjet tuaja te kolorisin lengezimet e shpirtrave,
e afshi juaj te shkrije rruget e ngrira,
e perndritja juaj te zbardhoje mengjesin e neserm...

(p.s pa harruar gravitetin)

[Io_e_Te]

i urrej ciflat

[Shiu]

iluzione janë sepse gjithmonë kërkojmë refleksionin e vetvetes te dikush tjetër... kërkojmë që dy ëndërra të bëhen një... por gjithmonë ekziston një mur i padukshëm ndërmjet ëndërrave... ndonjëherë ai mur plasaritet, ëndërrat shkrihen në një ëndërr të re që quhet dashuri... zgjat aq pak ai shkriftësim i ëndërrave, i shpirtërave... shumë më pak se një jetë... e pastaj, sërish ëndërrojmë... gjithë jetën... presim mrekullinë që e dimë se nuk do të ndodhë...

[Io_e_Te]

e atehere pse presim?

[Io_e_Te]

...mrekullirat qe svijne asnjehere?????
duket qe edhe iluzioni eshte kaq i embel...