Nga syte e nje femije (Alexis Diaz Piementa)

Nga syte e nje femije shkeputen aeroplanet
Po t’i mbyllte syte do te rrezoheshin…
Vetem mahnia e tij i mban pezull,
dora e tij e vogel i ngre,
zemra e tij i leviz e i largon.
Pa nje femi te ngjitur ne xham
ne te lartet parmake te tarraces,
aeroportet do vdisnin horroresh.
Nje femi s’do mund te shqiptoje kurre
fjalen “aeronautika”,
por ai do vazhdoje imitimin e zogut.
Nje femije nuk din te llogarise distancat,
por eshte ai garancia e rikthimit.
Secili aeroport duhet te kete nje femije qe ngjitur ne xhama,
prane autoparlanteve,
kudo te nuhatet frika.
Fale tij do zgjase me pak lot kthimi i te gjitheve,
do dhembe me pak ne puthjet e lamtumiras se nenave
e hostess-et mund te zhvishen prej fyerjeve.
Nje aeroplan ne ajer,
jane shume femije qe shikojne horizontin.