Avni Elmazi

[feneri]

Avni ELMAZI (10.07.1950 -12.09.1992 ).



E humbi jetën në Itali.
Than : Aksidentalisht !
Megjithatë, rrethanat e vdekjes së tij janë misterioze.

Do të sjellim poezitë e tij të krijuara gjatë kohës kur ishte në burg.
Atje ai shkroi librin me përshkrime dhe poezi : Idrizova - shtëpia e ferrit .

Në Idrizovë , krahas vuajtjeve në burg, ai ka bërë përshkrime nga jeta ku kaloj mbi një dekadë !
Ajo- është dramë e trishtë që ia rrëmbeu rininë. Por, Avniu doli akoma më i fortë!

Si të gjithë shqiptarët mërgimtarë, u nis adhe ai atij shtegu. Edhe pse kishte kryer shkollën Normale, dhe para se e burgosin , punoi si mësues në fshatin Tërnoc, e pastaj, në fshatin Padalishtë, Malësia e Gostivarit, nga viti 1968 - 1971, kur e larguan nga nxënësit që i deshi dhe i donte! Sepse, ata që krijonin procese ia kishin vënë syrin Mësuesit Avni, që krahas diturisë sjellte tek nxënësit dhe kolegët ndjenjat liridashëse! Sjellte trimërinë ...!

[feneri]

Këngë e kënduar nga populli, për Avni ELMAZIN, i cili
në vetëmbrojtje nga kaurrët e Kunovës më 1971,
doli fitues !
Ai toborr xhelatësh e sulmoi për të mbetur prej Avniut
një i vrarë e katër të lënduar, edhepse, të përgatitur
me armë e të ndërsyer nga kuzhina e kriminelëve,
iu turrën ta mposhtin guximin dhe trimrinë që s'kishte skaj!

[feneri]

Kënga për Avni ELMAZIN


Ej çatje nalt shok bre në çatë mal-e
Ke bon luftë bre ni çoban-e
Ke bon luftë ni gjalaj ri-e
As me pushkë gjali as allti-e
Veç për fat i kish di qen t'zi-e
Na u zu fesati me kto shkije
se n'Kunovë bani vaki-e
Avni Elmazi ni gjal -aj ri-e
Avni Elmazi ni mësus ish kan-e
Aj ni ditë me dhen po shkon-e
Aj ni ditë me dhen ka shkue
Larg katunit mi asht largu-e
N'do livadhe dhent na i ka lshu-e
N'kufi t'huj gjali është çillu-e
Tanë Kunova në kamë jan çue
Tanë Kunova po bërtet-e
Çaj poljaku me shkot e vet-e
Kish mat disa kaurr me vet-e

[feneri]

Kish me vete disa odbor-e
Paskan mar kani dajak n'dor-e
Kush dajak mor kush ni pushk-e
Avni Elmazin ma kan rrethu-e

Ki Zorani n'kom na u çu-e
Ki Zorani vaj po bërtet-e
Çka ke lip gjal çe ktu ke erdh-e
Çka ke lip gjal çe ktu ke hi-e
A kujtove se asht Shipni-e

S'asht Shipnia e as Turki-e
Veç Kunova krejt me shkij-e

Avni Elmazi, hop na uçu n'kom-e
dal ka dal çiko Zoran-e
Kabajatin mua s'ma fal-e
unë nuk jam tha ni çoban-e
Unë m'i jam ni msus-aj ri-e
Ashtu sot bonivaki-e

[feneri]

Mirë kufirin tybe se e di-e
Ki Zorani hiç s'po e ngjon-e
Pa isaf dhe pa imone-e
Ni i zu dhent bre na i turmon-e
Në Kunovë n'katun me i çu-e

Avni Elmazi n'kom ma o çu-e
Nuk po mujti ma me e duru-e
Avni trimi huxhum po bon-e
Njiherë po sjell ka di vet n'tokë rxon-e
Randë t'plagosun i boni krejt-e
Dhe nja prej t'inve e la t'vdekt-e

[feneri]

Haj medet çu boka nomi-e
Ke luftonte vlla ni çoban-e
Ke luftonte ni mësusaj ri-e
As pa pushkë as pa allti-e
Haj medet çu bo gazep-e
Shkoj haberi n'hyqymet-e
N'Hyqymet në Gostivar-e
Policija vesht ka mar-e
Na u çun n'kom me armë në dor-e
Shkojnë Avniun për m'e e mar-e

[feneri]

N'at moment Avnija ç'bon-e
Shkoj te nana e vet në ston-e
I tha nanës Loke ti-e
Nam me ngran nonë me pi-e
Se jam i mushun me mërzi-e
Rash n'fesat nanë me do shkije-e
M do shkije nga Kunova
Por unë vetin se marrova
As vetin as bab e nan-e
s-em vjen keq se shkoj n'hapsane
Ne kto fjalë tuj bisedu-e
Policija e kanë rrethue
Ki Avnija n'kom ma u çue
Sikur trimat asht dorzue
Dhe n'hapsane e kan çu-e

Se n'hapsane po m♪7 çojn
njëmbëdhjetë vjet e dënojnë
Veç p'e rrehin e malltretojnë-
Do ftyr zi do polici
ditë për ditë po i hin në kry-e
S'e lajn rehat i bojn♪7 gazep
Avni trimi po bon gajret
Për hapsane thot nuk kam dert
Për hapsane nuk kam gajle
Nuk e lash katunin me marre
Ja ua zbardha fytyrën gjith shqiptarëve.

[feneri]

AVNI ELMAZI

U lind në fshatin Sërmnovë të Gostivarit më 10.7.1950.
U shkollua në vendlindje ndërsa normalen e kreu në Gostivar.
Punoi si mësues në fshatin Tërnovë dhe Patalishtë në vitin 1968, deri më 1971 prej nga ra edhe në burg ku përjetoi kthetrat e robërisë edhe si individ por edhe në planin gjithkombëtar!

Mbase i frymëzuar nga ai zgripe i përmbytjeve ai shkroi edhe librin “Idrizova – shtëia e ferrit”.

Është marrë edhe me poezi dhe drama por ato për arsye të rrethanave akoma mungojnë.

U vra në mënyrë misterioze në Itali më 12.09.1992 prej ku edhe kthehet i vdekur në atdheun që e deshi dhe flioi për si të aktivist i palodhur.

[feneri]

Pas një viti, me kërkesën e shokëve që ua orientuan organeve të Italisë, u lejua që të ngritet Përmendorja!

Me rastin e saj, në organizim të Mislim Rushitit, bashkëfshatarë i Avni Elmazit, u nisën në njëvjetorin e mort përvjetorit për në Itali familjarë të tij, shokët e burgut, shkrimtarë dhe dashamirë që të marrin pjesë .

Edhe pse i patën siguruar vizat e udhëtimit, ata u malltretuan në kalimin e kufirit në Qafë Thanë. U kërcnuan në portin e Durrësit se është e pamundur të arrihet në Itali. Ndërsa në Bari, iu nënshtruan një kërcnimi shtazarak nga organet policore !

Preteksti u kuptua se:" Grupi që vjen në Itali ka për qëllim të nxisë përmasën e mërgimtarëve shqiptarë të bëjnë çrregullime në Itali. Me këtë, ata duan të arrijnë shkatërrimin e IJRM "!

[feneri]

DUKE KAPËRCYER DETIN

1.

Gjemia e rëndë , duke çarë valët e Adriatikut, po bënte provën e kapërcimit të detit...

Ndërkaq, në njërën nga kthinat e mëdha të saj, një grusht njerëzish po ashtu po bënin një provë kapërcimdeti drejt një pëllëmbë toke të Italisë. Atje ngritej lapidari i një trimi të stërmunduar mërgimtar.

Këtë herë Gjemia LIBURNUM po bartte edhe misterin e një vdekjeje enigmatike në dhe të huaj. Dora e zezë për të satën herë e kishte thurrë pezhishkën e merimangës së krimit.

Dhembja, malli, misteri...

Gjemia i bartte gjithë bashkë në lundrimin e saj hijerëndë nëpër natë nga vija Durrës - Bari...