Netët e vetmisë

[Agim Doçi]

Desha te komunikoj me te gjithe krijuesit, te cilet duhet te japin vargjet e tyre kur ndjehen vetem...vetem fare!

KU MË IKU ENDRRA IME?….

Mbylla sytë, gjumi s'më zinte
Më kafshonte nata prap…
Endra prap krahët i shtrinte
vendi bosh ish në… krevat!...

Fli mos fli, në net’ vetmije
thashë të humbem vetëm pak…
Erdh’ një engjëll dashurije
në dy sytë më puthi pak!!!

"Dreq o punë!",… çela kapakët
Kisha rënë befas në gjumë!
Zemra bosh i kish krevatët...
mbi vetminë rrëxuar unë!...

Kush ma dha puthjen e parë?
Asnjëherë s'e kam kuptuar.
Mbeta endrrave buzëtharë
Gjer në dhëmbje...dashuruar!

[engjulli_peje^]

Netet E Vetmise

Netet E Vetmise
Reth Kujtimeve
Te Dashuris

i Vetmuar
Ne Mergim
i Larguar
Nga Dashuria
e Shpirtit
Tim

Ne Mergim
Ka net vetmie
Ka lot
Dashurie

TE gjith Lotojne
Se jan te Vetmuar
Te Gjith Vajtojne
dhe jan te pikelluar

Dikush qan
Se eshte i vetmuar
Dikush qan
Sepse eshte i permalluar

Ne Netet e Vetmis
lag Miqeve
Dhe Shoqeris
E ndihej
Piken e mallit
QE me ka len
larg Dashuris.

[Ermelita]

Netet e vetmise
me zene frymen
me akullsine e tyre globale
dhe ngulfatjen e shtytur.

Netet e vetmise
se ç'me kujtojne te ngjarat e ketij shekulli
me bejne te ndihem mbretereshe
dhe skllave
netet e vetmise...

Hena me xixellimen e saj te larget
pershendetje yllese me dergon
mua te afertes se larget te kozmosit
te lene ne harrese
ne netet e vetmise...

[augusta b]

netet e vetmise i luftova me shoqeri,se nuk mund te jetoja vetem
netet e vetmise i fshiva nga kujtesa se nuk isha e forte
netet e vetmise i peshtyva se me tradhetuan
netet e vetmise me mesuan te jetoj.....

[mondishall]

Me ftove z Agim, ketu me ke...

Vetmia

Akuze vetmise i bera
Denim te perjetshem, gjykata i dha
Gjykova mekatet e tera
Ky ishte i vetmi "mekat".

S'besoja kurre ne fantazmat
S'me trembnin me to, historite
Kur pashe nje nate nga prapa
Te kthyer fantazme, vetmine.

"S'te ndahem!", me tha, duke thirrur
"Kujtove se brenda me mbylle?
Nga mua dhe burgu ka lindur
Vec une s'kam hekura e murre!"

Per nate vetmia-fantazme
Pendesen nga mua e pret
Me kot perpelitet aty jashte
Dhe vete kur jam, nuk jam vet'.
* * *
* * *

[engjellorja]

Zemra bosh i kish krevatët...
mbi vetminë rrëxuar unë!...

Kush ma dha puthjen e parë?
Asnjëherë s'e kam kuptuar.
Mbeta endrrave buzëtharë
Gjer në dhëmbje...dashuruar

Sa e bukur, dhe njekohesisht; e trishte, Agim...!

[DI_ANA]

Netet e vetmise...

Sa ftohte te kjo dhome,dikush psheretin,
zerin tim degjoj dhe mengjezi gdhin,
gjumi sme ka zene,me mundon vetmia,
po mi merr nga pak,gjithe endrrat e mia...

Netet e vetmise shpesh me veten flas,
askush sme pergjigjet,dua te bertas,
sme pelqen qetesia,vetmine dot sduroj,
shoqerine une dua,ate po kerkoj....

[Spleen1]

Spleen X3
bis
(Nokturne)

Natë vonë, mendja bluan,
Shkronjat mbi letër përzihen,
Nuk di çfarë zemra shkruan,
Me fjalët që mes veti zihen.

Vargjet janë kalvar i shpirtit,
Në këtë gjendje dhëmbin shumë,
Natë e gjatë sa stinët e vitit,
E egër, pa ëndrra, pa gjumë.

Loti kristal mbi faqe prehet,
E ngjyra derdhet mbi fletë,
Nata skalit ankthin e vet.

Aherë, sytë drejtohen kah yjet,
Shpirti në horizonte t’pa fund,
Muzë e mëngjesit bebëzat përkund.

"Bëhu e arsyeshme, o dhimbja ime, dhe qetësohu pak"

[klesta16]

o shkreti ti qe ke ngel vetem haha

[Syku]

Desha te komunikoj me te gjithe krijuesit, te cilet duhet te japin vargjet e tyre kur ndjehen vetem...vetem fare!

KU MË IKU ENDRRA IME?….

Mbylla sytë, gjumi s'më zinte
Më kafshonte nata prap…
Endra prap krahët i shtrinte
vendi bosh ish në… krevat!...

Fli mos fli, në net’ vetmije
thashë të humbem vetëm pak…
Erdh’ një engjëll dashurije
në dy sytë më puthi pak!!!

"Dreq o punë!",… çela kapakët
Kisha rënë befas në gjumë!
Zemra bosh i kish krevatët...
mbi vetminë rrëxuar unë!...

Kush ma dha puthjen e parë?
Asnjëherë s'e kam kuptuar.
Mbeta endrrave buzëtharë
Gjer në dhëmbje...dashuruar!

Agim Doçi pergezime! Poezite e tua jane me te vertete te mbushura me ngjyra poetike magjepse. Me respekt Pellumb Syku.

Ne mesnate.

Ne mesnate do vij tek ti,
ne mesnate pritme zgjuar,
sa te puth buzen e embel,
sa te puth dy syte e shkruar.

Zog me krahe do te behem
te fluturoj lart, permbi det,
si vegim por, do te kthehem
te shuaj zjarrin qe me djeg.

Ne mesnate do vij tek ti
horizonte duke pershkruar
Nga udhe e larget do arrij
ylli polar do jesh per mua.

Ne mesnate, mesnate e pak
sa te shoh une nene e babe,
sa te çmallem me atdheun plak
pastaj rrufeshem tek ti me ardhe.

Ne dritaren tende do çukas
do rri me ty deri ne agim
duke rilindur ne secilin çast
derisa te zhdukem si vegim.