Close
Duke shfaqur rezultatin -19 deri 0 prej 17
  1. #1

    Jeta ferr-parajse nga Alban Tartari

    Jeta ferr-parajsė

    (Vėgime ferrnore)


    Si gjellė gatuar bota: parajsė e ferr!
    O Zot,nga muajt ėshtė janar a gusht?
    Ē'ėshtė
    Ky zjarr qė pak nga pak shpirtin na nxjerr,
    Ky akull qė shpirtrat na mbush...
    Dhe flaka dhe plaga zemrėn merr.

    Pranė e pranė nė botė ferri, parajsa,
    Ditė-nata ngjyrosur prej dritė-hijesh,
    Gjymtyrėt tona si dru tė trasha,
    Koha qė kot dogjėm: zjarrit ja shpie...
    Digjemi! Porsi Rom'e Neronit nė kohėt e lashta.

    Falna Zot!
    Qajmė e lutemi me zė prej fėmije.

    Dhe Dreqi qesh me ne nga pėrjashta...



    Alban Tartari 2001

  2. #2
    i/e regjistruar Maska e Lisi
    Anėtarėsuar
    08-05-2002
    Vendndodhja
    Kosovė
    Postime
    45
    Alban TARTARI

    Unė e rrėmbeva Helenėn!

    1.

    Paridi nuk e rrėmbeu Helenėn!
    Unė e rrėmbeva, mes natės
    duke e tėrhequr prej krahu.
    Lajmi mori dhenė...
    e kėmba-kėmbės,
    si nata-ditėn na ndoqi Menelau.


    Nuk na kapi dot kurrė,
    megjithėse na ndoqi ndėr
    shekuj e mijėvjeēarė,
    dhe kur bota i tha: Ti s`je burrė!!!
    U nis drejt Trojės, gjoja Helenėn
    pėr tė marrė.

    Shpiku njė kalė, njė dreq,
    dhe u fsheh si njė mi brenda saj,
    Natėn i hapi dyert pa tė keq.
    Dhe Troja u mbyt nė lotė e nė vajė...


    Pėr njė Helenė u dogj Troja,
    nėn kėmbėt e Menelaut qė pėsherėtinte,
    Unė ja rrėmbeva Helenėn
    si thelėn nga goja,
    Nė njė natė kur qielli vetėtinte.

    ***

    2.

    Dhe ikėm pastaj. Tė fshehur qėndruam,
    me vite, me shekuj, me mijėvjecarė,
    se mos Menelau dinak diku na shquan,
    dhe vjen tė dyve nė gjumė pėr t`na vrarė.


    Dogji ai njė Trojė tė tėrė,
    Re zie la mbi faqet e kohes,
    e beri qė bota mend tė zėrė,
    Tė zėnė mend gjithė gratė qė ikin
    mes shiut dhe llohės.


    E bėri tė trembte mua capkėnin,
    Kusarin e zemrave, hajdutin, dinakun,
    dhe kur e pa qė s`kishin c`tė mė bėnin,
    Vrau Priamin plak, e gjoja mori hakun.


    Unė jam shkaktari i vdekjes sė Trojės!
    Dashuria ime helm-ēmenduri,
    mi mori mendtė dhe mua
    dreqi tundonjes
    Atė natė kur shiu mbi ne binte me furi...



    Mbi vithet e kalit e hodha Helenėn,
    dhe ngraha mes territ,
    mes natės e viteve.
    Dhe erdha kėtu, dhe mora penėn
    T`ju them se mė Tė kohrave vėrtitem.

    ***
    3.

    Unė e rrėmbeva atė natė Helenėn!
    Jo! Paridi qullash, nėpėr natė
    nuk ngrahu...
    Lajmi mori dhėnė,
    e kėmba-kėmbės
    si dita-natėn, mė ndoqi Menelau...


    unė me vrap kali,

    ai me vrap kau...



    ***

  3. #3
    one in a million Maska e ^VJOSA^
    Anėtarėsuar
    11-05-2002
    Vendndodhja
    OLIMP
    Postime
    323
    Nga Alban Tartari (botim i pjesshem)

    Ajla...

    Ajla
    Aty ne Bosfor
    shkembin me lot lan vala,
    numeroj anijet
    e syte me dhembin
    dhe capitem
    dhe zvarritem
    pulebardhat persiper
    klithma me hedhin.

    Muzg Ajla...
    S'u lodhen qe s'u lodhen pulebardhat
    mbi ujerat e Bosforit
    ndrin qyteti dritelyer si grate e perdala
    une
    ndizem e fikem
    si kjo drite e semaforit.

    Pritja ka emrin tend
    Ajla
    dhe shkembin me te mire
    merr vala
    shkembin lepin
    une kohen lepij
    kohen pa shije, pa ngjyre
    tani mbi ujerat e Bosfirit
    shtrihet dashuria jone
    e mbytur,e fundosur,e fryre...
    Zi Ajla,
    nata e zeze me lepin
    sic lepin shkembin vala.

    Kriminele?
    Eh s'ka poici dashurish
    Gjyq Hage
    Burg i perjetshem...ne vetmi
    do treteshe do harroheshe do plakeshe...

    Le te vije vdekja,
    per mua, per ty ,per te gjithe
    Policet se ndalojne dot tradhetine
    As Gjyqi i Habes
    Kombet e Bashkuara,
    Ti shetit e lire
    ndersa krimin mban shkruar mbi shpine.

    Ajla,
    ne lekure kam ftohtesine e Bosforit
    dhe anijet ndritin si grate e perdala
    Une mekatari, i lutem Zotit,
    te ma fala mua te gjorin
    te mbyturin si shkembi nga vala...

    Ajla, rrufe!!!
    si ajo qe ne mal
    thyen edhe bredhin
    jam i vdekur mes te gjalleve mbi dhe
    Pulebardhat persiper
    klithma me hedhin.

    Mbi nje shkemb te Bosforit,
    emri yt rrjedh prej buzesh:
    Ajla...Ajla...Ajla...
    pulebardhat klithin per ne te dy
    diteve te nentorit
    dashurine tone te mbytur
    ne breg nxjerr vala...

    Dhe shkembi heshti...
    Dhe une per te qava...




    Deshtimi
    (ne,burrave)

    Ne pushtuesit...u thyem!
    para mureve-keshtjelles
    se zemres se gruas.
    secili vjel ate qe mbolli...
    ate s'mund ta blesh
    ate s'mund ta huash!
    tani mbi germadha mbetem,
    se pushtimi i gruas,
    eshte i veshtire,sa pushtim'i Stambollit...
    dhe pushutesi,nje,i vetem!
    Ne pushtuesit...Xhengiz Hane
    fitimtare te deshtuar
    qe koha, piramida kafkash na mbolli...
    LuM i RrEmByEr

  4. #4
    one in a million Maska e ^VJOSA^
    Anėtarėsuar
    11-05-2002
    Vendndodhja
    OLIMP
    Postime
    323
    Alban Tartari


    Eshte bukur, te ta degjosh zerin
    per A.

    Eshte bukur
    te ta degjosh zerin,
    tutje kohes mbeshtjelle nga mjegulla.
    zeri qe shpirtin ma ka mbushur
    tingellon brenda meje,
    si litaret e shiut mbi tjegulla.

    e di?
    e zbukurove kete nate
    perzure heshtjen
    pluhurosur siper telefonit...
    me kishe munguar,
    te kisha munguar...
    oh sa gjate,

    vec sonte
    mu u shfaqe si drita e henes
    mes saksive te ballkonit.

    eshte bukur
    te ta degjosh zerin,
    ne kete nate te fresket pranvere,
    kur behari dimrin perzuri
    kur une pres te degjoj
    hapet e tua mbas dere...

    eshte bukur,
    te ndiesh zerin tend
    ne keta nate vesarake pranvere.




    Ikja e gruas

    Cdo gje
    gatuhet me nje fjale
    nga nje fjale
    hidherohet e myket cdo gje.

    vecse ne fund na duhen
    dy deshmitare
    per te na ndare.

    le te marrim rene
    pa nen hunde le te qaje
    dhe henen fytyreverdhe,

    nata gjykuese
    ketu
    te na ndaje.

    gruaja iken,
    mes ikjes se pakuptimte,
    e pakuptueshme si nje poezi
    surrealiste franceze.

    me dashurine time
    hedhur si cante ne sup,

    une s'do pres ngushellime
    do hesht,penduar si dervish a murg.
    do bucas perbrenda
    si lumenjte ne shkurt.



    Tre here fytyra jote...

    Kur per te treten here te thashe "te dua!"
    u zgjova dhe mbajta vesh rrugen qe gjemonte,
    u ngrita pastaj, lava sy e duar.

    Dhe pashe te hynte me agun nga xhami fytyra jote...

    I harrova rruget,poezite qe mbreme s'i mbarova,
    poezine ku shelgu i vetmuar ndane lumit lotonte,
    dhe fjalet qe u dhashe shokeve sakaq i harrova.

    Se ne prag te deres me diellin u duk fytyra jote...

    S'me paskeshin genjyer syte e lodhur,e te shkrete
    ne te njejten enderr paskeshim notuar naten sonte,
    kur te thashe "te dua" per here te trete...

    U zgjova e pashe qe prane meje qendronte fytyra jote...
    LuM i RrEmByEr

  5. #5
    one in a million Maska e ^VJOSA^
    Anėtarėsuar
    11-05-2002
    Vendndodhja
    OLIMP
    Postime
    323
    Alban Tartari

    Shpirti
    Per E.


    Nuk na lidhin fijet
    e kalbura te kesaj bote
    as enderrat ne netet kur
    na flihet
    as trupat,
    prej kocke,prej mishi...
    as premtimet qe burojne
    nga goja jote,
    e as unaza:barra e rende
    qe mban gishti,
    na lidh dicka tjeter
    me e perbotshme :
    shpirti..



    Thyerja

    Qe kur s'jemi pare,
    Ke ndryshuar,
    Si are e pavaditur,dege e thyer,
    Mes fshatit si perrua i thare.

    Harabel dimerak,
    Ne nje dege te zhveshur gorice,
    Nga syte pike pike pikon dhimbje,
    Tek sheh zogjte e tjere qe ikin larg.

    Kush ta ka vijosur ballin?
    Kanale vaditese mendimesh shoh...
    Dua te te njoh,por dot s'te njoh,
    Buzeqeshjen ta ka mjegulluar
    mjegulli i hallit.

    Merre njerin krah timin,
    Njerin sy
    Ta jap ty
    Vec luaj vendit,perzije te keqen,
    Kemi kohe te ndyshojme dicka,
    Bashke,
    Te dy.

    Ngrihu,
    Shkunde thesin me pluhur te jetes,
    Te dalim tutje ne korije
    Neper barin poshte hijeve,
    Te kerkojme coperat e thyera e
    te humbura te shpreses...

    Ke mua,s'je me vetem.
    LuM i RrEmByEr

  6. #6
    i/e regjistruar Maska e Lisi
    Anėtarėsuar
    08-05-2002
    Vendndodhja
    Kosovė
    Postime
    45
    Shqiptar e shkuar Shqiptarit



    Une, jam shqiponja e Bjeshkeve te Namuna,
    Jam flamuri qe Ismailit i rri te koka e varrit,
    jam pisqolla e arte fshehur ne gji te Ises,
    Jam gjoksi i gjakosur i Adem Jasharit.


    Une, jam topuzi i Gjergj Elez Alise,
    Hija e Kostandinit qe sjell naten Doruntinen,
    Jam nje fije e mustaqeve te Gjeto Basho Mujit,
    Nje hap i tij qe trondit tere krahinen.


    Une, jam rreptesia e Leke Dukagjinit,
    Nje fjale e rende ne faqet e Kanunit,
    Jam nje gur i bardhe ne brigjet e Drinit,
    Shpata qe Skenderbeu lart e tundi.


    Une, jam nje strofe e bukur e Naimit,
    Shkruar mbi malet , fushat e brigjet,
    Jam malli i Serembes, Samiut, Jeronimit,
    Jam shpirti i tyre, qe ne kurbet vazhdon te digjet.


    Une, jam deshmori qe ra ne Mitrovice,
    E me gjakun tim u la edhe Cameria,
    Se jam ai qe nuk u qa kur vdiq,
    Se per deshmoret nuk qan njerezia.


    Une, jam nje pushke qe del nga frengjite,
    Jam nje kenge labe, nje tel i ciftelise,
    Jam Cerciz Topulli qe kurre s'ra ne prite,
    Jam e kuqja e flamurit atje lart, ne shtize.


    Ja pra, une jam shqiponja e Bjeshkeve te Namuna,
    Jam lulja qe i ka mbire Ismailit te koka e varrit,
    jam pisqolla e arte e dinakut Ise,
    jam gjoksi i copetuar i Adem Jasharit.


    Une jam Shqiptar e shkuar Shqiptarit...


    ALBAN TARTARI

  7. #7
    yells `aziz! light!` Maska e AsgjėSikurDielli
    Anėtarėsuar
    12-09-2002
    Vendndodhja
    the black light
    Postime
    1,786
    Dhimbja


    Dhimbjet,
    e bejne njeriun njeri,
    Goditjet qe kurre s'e thyen burrin...
    Ne ditet lyer me merzine gri,
    Kur brenga,halli bren dhe gurin.

    Dhimbjen e kemi qepur mbas vetes,
    Bashke me djepin e qivurin...

  8. #8
    yells `aziz! light!` Maska e AsgjėSikurDielli
    Anėtarėsuar
    12-09-2002
    Vendndodhja
    the black light
    Postime
    1,786
    Pritja

    Dhe e theva kete dege dafine,
    per ta vene mbi
    varrin e dashurise qe po vdes,
    do ikesh...
    mes pluhurit te ndonje makine,
    e une si gur varri,
    ketu do te pres.

    dhe do humbasesh tutje mes hijeve,
    mes sharjeve te mia,
    grusht i pendimit,
    do behesh nje yll i vogel mes yjeve,
    do tretesh si lot mes trishtimit.

    se une e theva ate dege dafine,
    qe te nderoj dashurine
    qe po vdes...
    ti ike,
    fshehur mbas xhamit te nje makine,
    e une,
    si gur varri ketu do te pres

  9. #9
    yells `aziz! light!` Maska e AsgjėSikurDielli
    Anėtarėsuar
    12-09-2002
    Vendndodhja
    the black light
    Postime
    1,786
    Koka
    (Inati i Ali Pashes)


    Koka e prere e Ali Pashait,
    Mu shfaq nje dite ne Stamboll
    nga sokaket,
    Mu moren kembet,
    me drodhen supet,
    Tek e pashe si i ndritnin
    nga inati syte e perflaket.


    "A s'me sheh"? me pyeti...
    "Mua ma moren koken
    e c'kuptim ka trupi im atje ne
    te largeten Janine?
    Dhe tani shoh me dhimbje si shqipteret
    moren udhet e botes,
    sesi zbrazetia e ka mbushur
    Shqiperine...
    Semundje?
    Żkje prej vetvetes?
    Si barre e hodhen pluhurin nga floket
    dhe dashurine nga zemra,
    Si cifutet filluan te enden,
    Mbi ne degjoj te tjera fjale,
    te tjera kenge,
    te tjere emra...


    E ndersa une plaku i pergysmuar
    dua ta jap edhe nje here kete
    sakate koke per hallmedhen, Shqiperine,
    Se u lodha pergjysme rruge te botes,
    Se s'po me tretet trupi atje...
    ne te largeten Janine..."


    Keshtu me shfaq koka e Ali Pashait
    ne Stamboll, ku hena
    qeshte me mua nga sokaket,
    une humba nen ndjenjen e fajit
    ai humbi ne kalldreme
    ku ndrinin nga inati syte
    e tij te perflaket.

  10. #10
    Administratore Maska e Fiori
    Anėtarėsuar
    27-03-2002
    Vendndodhja
    USA
    Postime
    3,016
    Nese je akoma Vlore...

    Nese ti
    je akoma Vlore,
    nese buzet e floket
    te bien ende ere limoni
    je deti
    ku dje u mbyt nje i gjore...
    je e thelle
    e me ndjell...si Joni.


    Nese une
    jam ende larg
    teksa
    mbytem ne dete te tjere
    dete yabanxhinj,
    nese letrat nuk te vijne
    me, varg
    dhe loti syrin lag
    per mua
    per vete...ndiz dy qirinj.

    Dhe rrobat e zeza mos i vish,
    mos mbaj zi... do vij
    nje dite me dallget e Jonit
    sigurisht nese je akoma Vlore
    nese floket
    ende te bien ere limoni...



    Nje dite...buzedjegur

    Nje dite
    ne prite te jetes
    do kesh rene
    robinje e rrembyer nga vetmia
    ilacet ne uje do ti tretesh
    me ne fund do kuptosh
    do mesosh
    se c'ish dashuria...

    Dielli do te lere
    hedhur kraheve shallin
    tik-takun e ores pafundesisht
    do numrosh
    ne netet e rrjepura
    me enderra te vjetra
    do ta lyesh mallin
    atehere do marresh vesh
    c'do te thote te dashurosh.

    Mbas pagjumesish
    do ziesh kafen
    vec per vete
    filxhanin s'do ta kthesh
    ne fate s'do kerkohesh
    do biesh loteve lume
    si nje flete...
    e do ndiesh
    c'do te thote te dashurohesh.


    Vec atehere
    pa vlere
    do mberthesh syte ne dere
    e drithme ne zemer
    se rrodhi e pervodhi lumi i jetes
    vargjet do kene tjeter emer,
    oret e poezive do tregojne kohe tjeter.


    Vec nje dite
    ne prite
    te jetes do jesh kapur
    robinje e roberuar nga vetmia
    nen shi
    nen zi
    nje lule do gjesh
    mbi varrin tim te lagur
    do mesosh...
    se c'eshte dashuria.

    Dhe buzet,
    buzet do ti djegin vargjet e mia.



    Peisazhe ne ngjyre gri

    Ngarkoi rete
    ne samarin e rrjepur te hidherimit
    e paudhe e paepur
    merr udhe drejt shkretetirave te vetmise
    merri rete
    te te lagin syte dhe faqet
    kur te lodhesh se qari neper net
    merri dhe mi nis ne dimer
    hidhur si nje filxhan kafe te te kujtoj
    mi nis pa rremuje e zhurmeti
    do ngre koken dhe jaken
    do kujtohem:
    "keto re jane nga ti"...
    dergomi per ditelindje a ditevdekje
    pastaj do te tjerr ne mendje
    sic tjerr leshin ime gjyshe
    do te te mbyt ne pellgjet
    qe mbushen rete e tua
    mbas mesazheve te tua gri
    do nxehem, do mallengjehem.
    emri yt,
    s'do ta mbushe honin e quajtur zbrazeti.
    ngarkoi thinjat
    ne koken e bukur zioshe
    ne floket e gjata si nete dimri
    leri thinjat te duken
    si yje te rene
    ne mesnaten tende perzenese
    dhe mbas cdo thinje shpreh nje deshire
    ngarkoi edhe zogjte qiellit
    dhe kenget cicerimat
    konservoi mire
    do jene te gjate dimrat
    merri zogjte dhe me puplat e tyre
    mbush jasteket e lumturise
    ngarkoi premtimet
    ato qe dikur mashtronim njeri tjetrin
    dhe shikimet dimerore dhe psheretimat
    stivoi ne kalatat e kujteses
    kur te te zere deti
    villi hidherimet udhes duke ikur
    ne dallget e deteve e shpreses
    mos me mbaj meri kur te arrish
    atje ne vendin quajtur "lumturi"
    dergome nje re te qaje per ty
    ketu prane meje.

    ngarkoi rete dhe nisu
    para se furtuna te shpertheje...


    Rrugeve

    "Tash jam larg teje
    larg vedi..."
    A.Shkreli

    Ecim, megjithate.
    me udhet ngaterruar neper kembe
    udhet si litare te gjate
    kembet na i lidhen nyje
    ne kthesat e jetes se shtrember,
    nje pret te dale
    e tjetri te hyje
    nuk di ku kam maje e thember,
    dhe jeta ne c'udhekryq do me shtyje.

    Pak nga pak
    i harroj udhekryqet
    ato qe kaluam vetem e me te tjere,
    ku lame rinine-vitet pa thinja
    i ngaterroj tashme tokitjet dere me dere
    ne zemrat
    ne mendjet
    ne shpirtrat xunkth si dellinja...

    Dhe ngaterrohemi udheve
    e udheve pengohemi,
    dikush na ngre
    me shkelm na bie tjetri
    dhe prape harrojme e me boten dashurohemi,
    e fshijme mendjeje ate qe ka thene i vjetri:

    "Dynjaja kujt i mbeti!?!"...

    Prape nisemi udheve, me baulat ngarkuar,
    me halle
    me malle
    me vjete,
    dhe thinjat koken na kane zaptuar,
    si malet
    zbardhur
    nga bora
    nga koha
    nga rete.

    Ecim,magjithate.
    prape endemi pafundesisht rrugeve,
    nyje na i lidhen
    kembet keto te shkreta,
    sa me shume e duam
    aq me shume...frymen na ze jeta.



    Rrugeve (2)

    "Mos vdis se mbas shirave
    aren e mbush bari..."
    D.Agolli

    Gjurme devesh
    kam tej e tej shpirtit.
    mbi floke pluhuron
    rere e shkretetires,
    kembet plage me dhembin
    plaget e pergjakura te Krishtit,
    tash tre dite
    tash tre net
    vdes e ngjallem tinez.

    Shkoj e vij boterash,
    kthehem vrulltaz
    rrugeve vdes
    rrugeve ngjallem.
    ndersa me percjellin mbas shpine
    syte e qullte
    qe s'di kur do thahen,
    si pellgje ne janar a shkurt.

    Vdes sa here qe
    shkoj kendej
    kur marr heshturazi lutjet
    e gjyshes; Bekimin...
    dhe neper gjurme devesh
    shpirtit tej e tej,
    capitem si Muhamedi
    nen thesin qe mbushi hidherimi.

    Karvanet me shkojne
    tinez neper shpirt.
    Une iki.
    tash tre dite
    tash tre net
    vdes e ngjallem
    trup plage si Jezu Krishti
    zemer cope si profeti Muhamet.

    Me degjon?
    jam ende rrugeve.

    si Moisiu mbeshtetur
    mbi shkop iki...
    iki krrusarak muzgjeve.


    Rrugeve (3)

    Kthehem e sterkthehem
    me trena te prishur harresash
    me kepucet dhe mendimet
    tere balte
    vij e stervij
    as iki, as rri
    nisem
    per tu tretur serish n'arrati
    ne drite mengjesesh,
    neper boten e vrazhde

    Dehem nga embelsia jote
    ti je vera e ndaluar
    ti je cmenduria- mekati
    me kembet qe me merren
    rrugicave te tua kotem
    te zgjoj, enderrave te nisemi
    te degdisemi
    kali jashte eshte gati...

    Kthehem e sterkthehem
    vij esell dhe dehem
    se rruget me lodhen me treten
    si nje pikez loti
    ne gushen tende me ler te prehem
    hejbet e mallit rrugeve mbeten
    hejbet mbushur qemoti.

    Te marr per qafe,
    si bleta nje lule,
    dhe syte e tu shohin kaltersisht detin
    ne syte e tu enden rruget e mia
    Sidbad detari do ma kish ziline
    Marko Polot ne keta sy
    kerkojne te vdesin.

    Ja ku kthehem e sterkthehem
    se edhe vetmite nje dite vdesin
    rrugeve pelerinen ma merr era
    te dera
    Syte e ty kaltersisht me presin...

    Tirane-Stamboll-Ankara
    28/05/2001


    Udha e mbare, Trim!
    TE PESEVE*

    Nisu Trim,
    capit drejt agut te pergjakur
    atje plumbat
    shkruajne germa lirie
    atje, plumbat grisin heshtjen
    vrapo si i ri-si veriu
    lufto si plaku.
    Trimi im,
    perpara ke jeten...ke vdekjen.


    Nisu Trim,
    drejt lavdise se heshtur
    drejt te embelit-hidherakut
    a-t-dh-e-u-t.
    Ku armet renkojne shqip
    ku buzet vjellin hekur
    nisu Trim
    se nata kemben e theu.

    Nisu Trim!
    shtij nje pushke edhe per mua,
    melcine e nates
    copetoje me maje te bajonetes,
    flake vdekjen nga supet tane
    femijet
    jetimet
    ne syte e tu te lexojne
    himnet e jetes.

    Nisu Trim!
    buzethare...se shteren burimet
    se u dogj u be shkrumb
    gruri ne are
    se nenat, nenat
    nuk flene gjithe naten nga renkimet
    per djemte e tyre te vrare...
    Nisu Trim
    ti je i fundit...
    se une,
    nuk kam per te te qare

    Shko Trimi im!
    Te qofte udha e mbare...
    Ankara,10.09.2001


    *Kushtuar 5 deshmoreve shqiptare, te cilet u torturuan dhe u ekzekutuan barbarisht nga forcat maqedonase. E pacin dheun e lehte...
    DESHMORET NUK VDESIN!




    Vdekja e Omar Kajamit

    Omar Kajami s'i hodhi kupes vere,
    Ndersa rinia rendte
    me karvanet ne nje nate Semerkande,
    s'e kish pare pleqerine tek priste ne dere,
    Ndaj...
    Poeti shkruante e qante...


    Poetit i bente shoqeri nata,
    kur mes baltes se jetes e kishin lene
    te gjithe,
    Me poezi te penduara pastrohej nga balta,
    Dhe tashme vargjet e digjnin si hither.

    Mendonte poeti plak me syte ne qiell,
    Dhe pastronte vargjet prej mekatesh,
    Poeti qe dikur shndrinte si diell...
    tashme mekatar shkruante e qante.

    Dhe kendonin me radhe gjelat udheve,
    Dhe nata miratonte ne heshtje vargjet,
    diku te dashuruarit poezite e tij derdhnin buzeve,
    kujtonin se zemren j'ua plagosi Erosi,
    me shigjetat qe leshonte nga harqet.

    Kajami poet, me s'i derdhi kupes vere,
    Kur i vetem mbyllte syte ne nje nate Semerkande,
    Per te nuk trokiti kush ne dere,
    e kurrkush s'u kujtua ta qante.

    Ndersa vargjet e tij merrnin dhene,
    dhe bota buze me buze magjine shperndante...


    Poeti,iku...kur bota pinte vere,
    Ne nje nate te dehur Semerkande.



    Zemerthyesi
    (Avniut)

    Ēekanet e botes,
    ke vendose ne gjuhe,
    me bie, me bie
    fort e me fort.
    mbi fushe
    shikimi im mjegullohet
    veshtullohet, sy femije
    syte mbushur plot
    ti,
    ti je gjuhe-mort.

    Dita vdiq.
    njeriu i shkrete mesohet
    me me te keqen
    ti gjuhe-cekan,
    une syfemije,
    ti s'di se
    zemrat qe thyhen me s'ndreqen.
    akoma
    vazhdon te me biesh...

    Kane thene:
    "gjuha pret hekur!"
    jo!jo!
    gjuha pret zemer,
    zemer.
    gjuha vdes te gjalle
    ngjall te vdekur,
    dhe mua me pret
    dhe mua me vret
    si shtiza Akilin ne thember.

    Pyetjet i kam varrosur
    brenda meje,
    une i mjegulluari
    syfemije,
    fjalet e tua shtiza thembrash,
    ti me bie,
    me bie!

    e di?
    je vec nje thyes zemrash.

    Maj 2001,
    Ankara



    Vdekja e vjeshtes

    Vjeshta , u semur, miqte e mi,
    Eshte shtrire rrugeve,
    fushave e parqeve,
    eshte zverdhur si dylli e shkreta,
    si nje i semure me ethe,
    po lengon rrugicave te lagjeve...

    Keto bubullima qe degjoni,
    Jane teshtimat, kollitjet,
    Vjeshta eshte e ikur
    te dashurit e mi,
    vec shihni nga dritarje sesi perpelitet.

    S'ka recete
    qe ta sheroje vjeshten,
    plakjen e tokes ngjyer me te verdhe,
    ja, mjeket s'bejne ze, vec heshtin,
    As ilace...as derman...as helm...

    Romantizmi mori fund, miqte e mi,
    Une s'e sheroj dot
    me vargje e genjeshtra,
    C'vlere kane poezite e mia tani,
    Kur rrugeve te lagjes,
    shpirt po jep vjeshta???

    Ankara, vjeshte 2000.



    Une e rrembeva Helenen!

    1.

    Paridi nuk e rrembeu
    Helenen!
    UNE e rrembeva, mes nates
    duhe e terhequr prej krahu,
    dhe lajmi mori dhene...
    e kemba-kembes,
    si nata-diten na ndoqi Menelau.


    Nuk na kapi dot kurre,
    megjithese na ndoqi nder
    shekuj e mijvjecare,
    dhe kur bota i tha: Ti s`je burre!!!
    U nis drejt Trojes, gjoja Helenen
    per te marre.

    Shpiku nje kale, nje dreq,
    dhe u fsheh si nje mi
    brenda saj,
    Naten i hapi dyert pa te keq.
    Dhe Troja u mbyt le lot e ne vaje...


    Per nje Helene u dogj Troja,
    nen kembet e Menelaut qe psheretinte,
    UNE ia rrembeva Helenen
    si thelen nga goja,
    Ne nje nate kur qielli vetetinte.


    2.

    Dhe ikem pastaj, te fshehur qendruam,
    me vite me shekuj me mijevjecare,
    se mos Menelau dinak diku na shquan,
    dhe vjen te dyve ne gjume per t`na vrare.


    Dogji ai nje Troje te tere,
    Re zie la mbi faqet e kohes,
    e beri qe bota mend te zere,
    Te zene mend gjithe grate qe ikin
    mes shiut dhe llohes*.


    E beri te trembte mua capkenin,
    Kusarin e zemrave, hajdutin, dinakun,
    dhe kur e pa qe s`kishin c`te me benin,
    Vrau Priamin plak, e gjoja mori hakun.


    UNE jam shkaktari i vdekjes se Trojes,
    Dashuria ime helm-cmenduri,
    mi mori mendte dhe mua
    dreqi tundonjes
    Ate nate kur shiu binte me furi...



    Mbi vithet e kalit e hodha Helenen,
    dhe ngraha mes territ,
    mes nates e viteve.
    Dhe erdha ketu, dhe mora penen
    T`ju them se me Te kohrave vertitem.

    3.

    UNE e rrembeva ate nate Helenen,
    Jo! Paridi qullash, neper nate
    nuk ngrahu...
    dhe lajmi mori dhene...
    e kemba-kembes
    si dita-naten, me ndoqi Menelau...

    une me vrap kali,
    ai me vrap kau...



    Vdekja e poezive

    Grisi gjithe
    fletet e zverdhura,
    ku jane shkruar poezite
    e mia.
    ato jane te merzitshme
    si plehrat e hedhura...
    e s`marrin vesh asgje
    nga dashuria.


    Coptoi pra
    gjithe fletoret e vjetra,
    qe nga koha, kapaku u eshte
    rrjepur,
    laji duart
    kur ti hedhesh keto gjera ta mbetura,
    se poezite e mia kane kohe qe
    kane vdekur.


    Varrosi pa kortezh,
    pa lule, pa asgje,
    e me tutje mos qaj me ze te mekur...



    Anijet prej letre ose Premti i mbytur

    S'cahen detet
    me anije prej letre
    nder mbremjet hidherim
    si tymi i cigares
    kur poetet gatuajne
    vec poezi pesimiste tere heshtje
    dhe hena perton te duket
    mes hekurave te dritares.

    Anijet prej letre
    mu mbyten nje nga nje
    si Robinson i vetmuar
    ne mengjes i mblodha shpresat
    e thyra te shkembinjte
    poezi shi-vjeshte
    poetet qemtojne tashme
    anijet
    as ikin as vijne.

    Dje e mbyta Premtin
    ndersa e nisa me anijet
    te shkonte me shpresat e mia
    prej letre
    tani me vete kam vec hijen
    dhe ndonje poezi qe poetet
    e verdhosen ne ndonje nate vjeshte.

    S'cahen vetem valet e vetmise
    me anije prej copash gazete...
    Une dhe hija ketu mbetem.
    Premtin e mbyta.
    Tani, jam Robinson i vetem.

    Alban Tartari
    Fund-gusht 2001



    Balada e te humburve

    Ne rruge fryn ere
    pikon shi
    ne mendjen time fryn ti
    ti rrjedh vijeza vijeza.
    ku jemi?
    ku dergjemi
    ne c`humnere,
    trupat tane te mjere
    a i gjeti njeri?

    Tutje njerzit jetojne
    jeta rrjedh si lumi
    dhe mbas teje
    kenge te vjetra
    tere pluhur degjoj
    kenge-genjeshtra
    dhe si plak me ze gjumi.

    Ne rruge, era
    shetit e vetme
    pa floket e tu pa fjalet e mia
    dhe ndarjet-bashkimet tere buje
    tani ty te ze lemza,
    kujtome
    mendome
    pi nje gote uje
    harroje ate nate kur
    syte e tu
    syte e mi rridhnin si dy cezma...

    Iku edhe ky vapor
    dhe ne mbetem brigjeve te shkembta
    te dy
    te gjore
    ne vapor kishim ngarkuar enderrat
    ne humbameno
    te humbur si dy Robinsone.

    Ne rruge ende fryn ere
    ne qelqe rrjedh shi
    atje ku je, ty a te ze lemza?
    Mbas dere mos je ti?
    apo lemzon kjo ere?
    ku je,
    ku dergjesh
    me te tjere?
    det me gaz a lume me vrere?

    Jashte s`je ti
    lemza ka zene pikat e shiut
    vapori i dashurise na iku
    ate nate...
    kur ne si humarake
    rame ne humnere
    nuk di trupat tane te mjere
    valle a i gjeti njeri?


    kenge te vjetra tere pluhur degjoj
    si plak, gjumi me merr perseri...



    Endėrra te ngrira

    Duart me merdhijne
    e me ngijne
    enderrat rrezohen
    nga vitrinat
    une mendoj per ty
    nga pemet pikojne lote
    endem i akullt i perbaltshem
    ne rrethinat
    ndersa ti rrjedh
    mbi qytete te tjere vale e ngrohte
    duart me mpihen
    mengjeset s'gdhihen
    dhe horoskopet genjeshtare
    tashme s'ndihen
    enderrat i flak
    ne qese plastike mbeturinash
    nje gote caj
    nuk e ngroh shpirtin
    kurmin
    akullnaje ne rrethinat
    duart me ngrijne duart qe bien
    ere nikotine
    i paduar vuaj
    te mendoj ndersa
    shpresat shiten ne nje vitrine
    ti rrjedh vale e ngrohte
    ne shpirtra
    te ngrohte e te huaj


    Enderrat, mi huaj

    Mi huaj fjalet,
    kur te kthehem,
    qerane do ta paguaj...
    ma qeras gazin,
    mos me nis tym e helm;
    ne kilometrat
    vetmine
    rrugetine
    do pertyp vit e muaj.
    mos me nis vetem
    si nis gurin nje shkelm,
    enderrat...mi huaj...


    Leter Mikut

    Fale Zotit
    jam mire,
    vec
    lopatat e diteve thellojne
    rrudhat ne balle.

    Jam ketu
    si coban maje malit,
    nen gune me shkop ne dore.

    rreth meje,zile e kembore.

    Jam vetem,vetem.
    pa njerez,pa dert,pa hall.

    nga ti?

    Me shkruaj.
    mos kurse boje e leter
    te kujtoj
    ashtu...rralle e per mall...

    Po te dergoj nje bubullime
    nga stani
    behu i gjalle.

  11. #11
    'Dritero Agollit'

    Dje u takova
    me poetin e shquar!
    ate
    me te madhin,
    me te thinjurin,
    me te vjetrin.
    folem per poetet e harruar,
    e bene shaka e gallate
    me njeri tjetrin.


    dje
    ne nje rrugice te Tiranes,
    e pashe ate te madhin, Poetin
    tek ecte serbes...
    jo si e ema e Zeqos
    qe ra nga maja e thanes,
    po si Muji kur rrinte me duart ne mes.

    E fjala ndoqi fjalen,
    e poeti treti veshtrimin
    tutje andej nga rrugicat,
    dhe u drodh si gjethe ne vjeshte,
    ashtu sic dridhet lypesi mes dimrit
    nga ngricat.

    veshtronte tutje
    perhumbur,
    sikur i kishte humbur
    kopeja e vargjeve,
    sikur senduqev te vjetr ishin futur,
    sikur kishin kaluar mbas pragjeve.


    veshtova dhe une, me kot
    rrugeve tutje
    une i pagdhenduri
    i padituri, fillestari
    ne syte e poetit kish lutje,
    kish dhibmje
    si ajo ne syte e nje te vrari...

    dje
    takova rrugicave te Tiranes
    poetin e shquar,
    ate
    me gjigandin,
    me te zbardhurin,
    me te vjetrin,
    recituam poezite qe akoma s'ishin shkruar,
    e beme shaka
    e gallate me njeri tjetrin...

    Alban Tartari

  12. #12
    Larguar.
    Anėtarėsuar
    04-08-2003
    Postime
    2,152

    Arrow Poezi nga Alban Tartari

    Kthimi...i zogjve

    Zogjte u kthyen,
    pikeluan qiellin,
    stisen pemet,
    mbushen folete
    gjithe merak qendruan
    aty mbi tjegullat e shtepise,
    mbi tjegullat thyer dimrit
    si kjo jete...
    Zogjte ciceruan permallshem,
    ne pullazin tone te shkrete.


    Kulumbrite celen ne kete
    buze lumi,
    Dy-tri manushaqe neper shkurre,
    Ty sic duket, stina rruges te humbi,
    kendej nga ne
    asnje e re,
    fotografite tona jane zverdhur ne mure,
    akoma qiellit krekosen kercenueshem
    rete ngjyre plumbi.


    Me ne fund pranvera
    erdhi me muzgjet erelule,
    zogjte te presin ti mekosh te dera
    me therrime buke,
    si ngahere fryn era,
    Une dridhem e me mundon
    reumatizma gjunjeve.
    Ku je?

    Ata te presin ti ushqesh me doren tende,
    fotografite duhet ti fshije dikush,
    keto re qe perdite persiper me shemben
    keto ngjyreplumbta duhen perzene...
    Po te presim,
    me kriza malli shpirtit
    e reumatizme gjunjeve,
    Ti duhet ta mbash fjalen e dhene...

    Alban Tartari

    dhjetor 2000

  13. #13
    Larguar.
    Anėtarėsuar
    04-08-2003
    Postime
    2,152
    "Me vete, merr hijen"...

    Kur te ikesh
    merr hijen me vete,
    shoqeri e trishte,
    ne merzitje ditesh,
    te ndjek pa fjale
    e kurre ne udhe s'mbetet.


    Vec shko gjithnje perpara,
    mos u ndal,mos u kthe
    Odise,
    humbet rrugen deteve pastaj,
    te ndjek nga mbas hija-shpirtvrara,
    po u ktheve
    behesh rob i saj.


    Ngrije largesine bashke me te...
    por kurre mos u dashuro mbas hijesh.
    Se naten, kur dielli te mos jete me,
    si i cmendur murit me koke do ti biesh.
    jo miku im,mos u dashuro mbas hijesh.


    Por prape
    merre me vete hijen,
    se fjalosesh udheve me te,
    me besniken memece,
    se vetem behesh xhind ne dite merzie
    dhe i shastisur udheve mbetesh...


    Udha eshte e gjate,
    plot hane vetmie,
    te duhet nje shok,
    ta thashe: "merr hijen"...


    Alban Tartari, prill 2001

  14. #14
    R[love]ution Maska e Hyllien
    Anėtarėsuar
    28-11-2003
    Vendndodhja
    Mobil Ave.
    Postime
    7,708
    Ditė dhjetori

    eja,aherė kur era tė gremisė
    mes baltės dhe gjethet e fundit,
    kur lumenjtė kalteroshė
    ........... (dhe sytė e mi) tė bėhen turbullirė,
    kur pemėt e zhveshura paturpėsisht
    degėt lakuriqe tė tundin,
    kur pellgjet mes kalldrėmit akull tė kenė ngrirė.

    eja,me hėnėn ndriēuar muzgjeve,
    kur veshet tė tė dhembin
    ........... prej zhurmės sė makinave,
    kur kėrrkush mos tė tė njohė mė rrugėve,
    shfaqu si afishe larushe nė xhamat e vitrinave.

    eja aherė kur bota e ndyrė
    ........... nė fytyrė tė tė plasė derėn,
    kur si xhind i xhindosur duart tė tė dridhen,
    s'ka gjė!
    sill me vete dhe shtėrngatat e erėn
    dhe kujtimet hidhėrake qė s'hidhen...

    eja, se nė qilar kam ruajtur pėr ty njė torbė me mollė,
    ........... dhe mbi prush dy misra tė pjekur,
    do tė jap bluzėn time se je veshur hollė,
    e nė mesnatė si lugatė
    ........... rreth oxhakut do hamė bukė tė thekur...

    eja, duku, kur ditėt tė fillojė te numrojė dhjetori,
    kur lumenjtė dhe sytė e mi
    ........... kaltėroshė tė turbullohen,
    eja,tani se malli si dreqi na mori,
    jo aherė kur emrat nė kėtė botė tė na harrohen...

    eja,
    me muzgun e zverdhur nga hėna,
    para se bukėt e thekura tė ftohen...

  15. #15
    R[love]ution Maska e Hyllien
    Anėtarėsuar
    28-11-2003
    Vendndodhja
    Mobil Ave.
    Postime
    7,708
    kur une te vdes

    ketu s`do jem do jem larguar,
    .................. nen toke i tretur si te tjeret...

    ....................................Agolli
    kur une te vdes,
    dhe ti te qash me lote ne nxehte
    mbi trupin tim te ftohur,
    shpirti im lart do ngrihet,
    dhe do ti fshije syte e tu te lodhur...

    por ti s`do me ndiesh,
    dhe do vazhdosh te qash e heshtur
    thua se lotet do te me ngjallnin,
    e kur trupi im varrin te kete prekur,
    do kerkosh nje fjale te ta shuaj mallin...

    do zgjohesh aty nga mesnata,
    do qash mbi jastekun tim te zbrazet
    kurse une do te te ledhatoj floket,
    bashke do presim agimin qe zbardhet,
    rrezen e diellit qe hyn nga dritarja e vogel...

    dhe do vish te koka e varrit tim,
    nje shishe uje do derdhesh
    mbi balten qe me mban mbuluar,
    e pastaj do flasesh dhe ne fund do heshtesh,
    athere kur gjithe fjalet te te kene mbaruar...

    dhe lotet do derdhen,
    mbi faqet e tua
    mbi doren tende te plakur,
    dhe vetem ne ate cast do kem kuptuar,
    se ne zemren tende nje plage kam hapur...

    dhe do vij si zog,
    te qendroj ne nje peme aty afer
    apo nje lule ne kopshtin para deres,
    nje dicka qe ti kerkeon ne raftet,
    nje leter dashurie qe perpleset ne xham prej eres.

    e ti do ti lutesh Zotit per mua,
    do hapesh duart e tua
    dhe syte ne dhe do ngulen,
    e pastj nuk do qash me per mua,
    te koka e varrit te me lesh nje lule...

    dhe do ikesh pastaj,
    ashtu e merzitur e plakur
    nga hallet qe ngre, nga dhimbja e peshes,
    endrren tende per mua do mbash hapur,
    dhe vec ne enderr e lumtur do qeshesh.

    dhe do rrime bashke gjer ne agun e zbardhur...

  16. #16
    Ere... Maska e bluemoon
    Anėtarėsuar
    17-11-2005
    Vendndodhja
    Ne nje pike te vockel vese mbi nje fije bari...
    Postime
    228
    Citim Postuar mė parė nga marinI
    Jeta ferr-parajsė

    (Vėgime ferrnore)


    Si gjellė gatuar bota: parajsė e ferr!
    O Zot,nga muajt ėshtė janar a gusht?
    Ē'ėshtė
    Ky zjarr qė pak nga pak shpirtin na nxjerr,
    Ky akull qė shpirtrat na mbush...
    Dhe flaka dhe plaga zemrėn merr.

    Pranė e pranė nė botė ferri, parajsa,
    Ditė-nata ngjyrosur prej dritė-hijesh,
    Gjymtyrėt tona si dru tė trasha,
    Koha qė kot dogjėm: zjarrit ja shpie...
    Digjemi! Porsi Rom'e Neronit nė kohėt e lashta.

    Falna Zot!
    Qajmė e lutemi me zė prej fėmije.

    Dhe Dreqi qesh me ne nga pėrjashta...



    Alban Tartari 2001
    Kam pasur rastin te lexoj penen e Alban Tartarit dhe them me bindje se eshte nje nga ato lloj penash qe te kreh shpirtin radhe me radhe... I dergoj pergezimet e mia publikisht kudo qe ai te jete...

    Me respekt

    A.D.

  17. #17
    i/e regjistruar Maska e vlonjati007
    Anėtarėsuar
    22-01-2006
    Postime
    1
    Post-Mortum

    Si njė bust mermeri
    tashmė zbardhon pranė meje,
    si njė ortek qė mali poshtė e ka
    pėrzėnė,
    nė njė shpirt nuk gjallojnė dot
    dhe gazi dhe vreri,
    kjo dashuri-gropė
    dy tė vdekur nuk i nxėn.
    Pas vitesh gjeneralėt do gėrmojnė
    pėr bustet e mermertė
    unė e ti dezertuam qyshkur.
    Dashuria,
    na ra duarsh si njė kupė e qelqtė.
    Pastaj vdiqėm.
    Veē kjo bardhėsi e dreqtė
    na pėrcolli-na pėshtolli nė qivur.
    Mbi bustet tona qė do zbukurojnė muzetė
    do shkruhet:
    "Dashuria s'kaloi kurrė mbi kėta gurė"...

    Alban Tartari 2001
    botuar ne Gazeta “Tirana Oberver”

Tema tė Ngjashme

  1. Tifozėt e Super Kampiones Tirana
    Nga BlueBaron nė forumin Sporti nėpėr botė
    Pėrgjigje: 157
    Postimi i Fundit: 26-02-2006, 22:05

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund tė hapni tema tė reja.
  • Ju nuk mund tė postoni nė tema.
  • Ju nuk mund tė bashkėngjitni skedarė.
  • Ju nuk mund tė ndryshoni postimet tuaja.
  •