Ardit Gjebrea

[briiigi]

Meqenese Ardit Gjebrea eshte nje kengetar me nje pozicion me rendesi ne muziken shqipetare po postoj disa nga lirikat e kengeve te tij

I thuaj Jo


Dhe vrapova nëpër natë
Në qytetin e panjohur ty të kërkoja
I humbur mes gëzimit, mallit të pafund
Me një adresë në duar

Dhe yjet përgjonin pas mjegullës të fshehur
Me marramëndje ndjenjash, jetë të dehur
Nata e ftohtë, sinjalet misterioze
Nën taka prostitutash, pasione zbulon ti

Pemët e lagura anës totuarave
...spektatorë të trishtuar
Heshtur vështrojnë skena dashurie
…në errësirë e konsumuar

Dhe më frikësoi nata e ketij qyteti
Kjo gjysëm jete, jeta e një planeti
Një siluetë shfaqet si hije
Shkujdesur jetonte një çast dashurie

Atje dy drita krejt pa pritur ndizen
E pamundur, zë i njohur, qeshje e njohur
Ishe ti...

(refren)
I thuaj jo, të paktën vetëm sonte
...i thuaj jo
Po ti më bën të trembem
Të ulërij të çmendem
Harroje veten tënde dhe mos shko
Me të mos shko

Dhe mjegulla të lutet: I thuaj jo
Po ti me natën tretesh
Jehonë e zërit mbetesh
Rend mbas teje të t'ndalojë
Do doja të ishte ëndërr
Sikur të ishte ëndërr
----------------

Atje një dritë shprese fiket
E pamundur, zë i njohur, qeshje e njohur,
Ishe ti…

(Refreni)
I thuaj jo, të paktën vetëm sonte
...i thuaj jo
Po ti më bën të trëmbem
Të ulërij të çmendem
Harroje veten tënde dhe mos shko
Mos shko
Dhe era ulëret : I thuaj jo
Po ti me natën tretesh
Jehonë e zërit mbetesh
Rend mbas teje të t'ndalojë

Dhe mjegulla të lutet: I thuaj jo
Por ti me natën tretesh
Jehonë e zërit mbetesh
Rend pas teje të t'ndalojë
I thuaj jo...




*nje nga te preferuarat e mia

[briiigi]

Jeto dhe jeten time



Jeto dhe jetën time po e deshe
eja dhe merre, veç jeto......

Ata që s'duan dashurinë
nuk dinë se ç'është mirësia
folenë e ngrenë në errësirë
edhe mbi ty lëshojnë stuhira

Se janë mësuar të zvarriten
të të helmojnë pastaj të vdesin
pa prekur trupin tënd të ngrohur
nga afshi i puthjes, ledhatimit

Dhe pena ime nis e shkruan
kaq e lodhur nga mundimi
kërkon nga ty dhe merr dy fjalë
dhe ndalet lumi, zemërimi

Të Dua, Të Dua, Të Dua
o fjalë hyjnore e kësaj bote
u pëshpërite nga buzë e dashuruar
që frymë ty të dhanë

Shumë të kërkova gjersa të gjeta
dhe nëse vdes mos u trishto
por ti jeto....

Nëpër rrugët e dashurisë
enden këngët dhe legjendat
nëpër vargjet e poetit
zemrën ka ajo

Dhe në vija pentagramesh
derdhet shpirti i një artisti
por dicka pa thënë ka mbetur
le të tjerët ta tregojnë...

Jeto dhe jetën time po e deshe
eja dhe merre, veç jeto...

Ata që s'duan dashurinë
nuk dinë se ç'është mirësia
folenë e ngrenë në errësirë
edhe mbi ty lëshojnë stuhira

Se janë mësuar të zvarriten
të të helmojnë pastaj të vdesin
pa prekur trupin tënd të ngrohur
nga afshi i puthjes, ledhatimit

Dhe pena ime nis e shkruan
kaq e lodhur nga mundimi
kërkon nga ty dhe merr dy fjalë
dhe ndalet lumi, zemërimi

Të Dua Të Dua Të Dua
o fjalë hyjnore e kësaj bote
u pëshpërite nga buzë e dashuruar
që frymë ty të dhanë...

Shumë të kërkova gjersa të gjeta
dhe nëse vdes mos u trishto
por ti....

Dhe jetën time po e deshe...
eja dhe merre por ti jeto...

[briiigi]

Maikna e memories



Makina e memories vrapon në kujtime
Në çastet e jetës që endëm të dy
Dhe ditët rrëshqasin e syrit i fshihen
Dhe rendie e rendin, humbasin diku

Makina e memories si era
Humbet nëpër mjegull, mbi të fluturoja
Me sy të përgjumur kërkoj nga dritarja
Diku të ndaloja…
Ti mblidhja kujtimet, aty ti fiksoja
Mundohem mundohem, ti gjej nëpër vite
Kujtimet kalojnë…
...po kujtimet kalojnë

Dhe ti qeshje, ti këndoje
Psherëtije në heshtje dhe qaje
Me lotët që të ndrinin në sy
Dhe më flisje, ëndërroje
Dhe tregoje, tregoje
Të vertetat trillime që jetuam të dy
....dhe kujtimet kalojnë
....dhe kujtimet kalojnë
....dhe kujtimet kalojnë

Fragmente kujtimesh më dalin përpara
Në skena qiellore me diell a me shi
Çapitem i lodhur të ulem mes tyre
Ato më largohen...largohesh dhe ti

Fragmente sensuale që era
Si gjethet e vjeshtës i shkundi nga pema,
Piktura që koha ngjyrosi në mëndje
Sikur ti ndaloja...
Ti mblidhja të gjitha në krahë ti mbuloja
Mundohem mundohem ti gjej nëpër vite
Kujtimet kalojnë…
...po kujtimet kalojnë

Dhe ti qeshje, ti këndoje
Psherëtije në heshtje dhe qaje
Me lotët që të ndrinin në sy
Dhe më flisje, ëndërroje
Dhe tregoje, tregoje
Të vërtetat trillimet që jetuam të dy

Më afroje, më largoje
Më humbisje dhe prapë më takoje
Më puthje në buzë si fëmijë
Më thërrisje dhe më prisje
Dhe kërkoje, kërkoje
Të vërtetat trillime ti jetojmë përsëri
....po kujtimet kalojnë..
Dhe kujtimet kalojnë...
Dhe kujtimet kalojnë...
Kalojnë, kalojnë, kalojnë

Makina e memories vrapon në kujtime
Në çastet e jetës që endëm të dy
Dhe ditët rrëshqasin e syrit i fshihen
Dhe rendin e rendin, humbasin diku

Dhe kujtimet kalojnë…
Dhe kujtimet kalojnë...
Dhe kujtimet kalojnë...

[krispi]

Vini pak edhe tekstin e kenges "Vargje per veten"
Ju lutem

[Fiori]

Vetem ne kemi munguar

Sa kam pritur te jemi prap te dy
dhe liqeni dhe pemet jane aty
Vetem sjemi ata qe jemi
dhe sthemi ato qe themi
Dhe kujtojem tek stina e vjeter
ndersa shkruajm kengen tjeter.

Edhe mbremja ku jemi ne te dy
njeri tjetrin se shohim me ne sy
sa veshtire te bisedojme
se nuk dime ku ta fillojme
dhe kam frike te te afrohem cudi!

refreni
E ndoshta pemet liqeni dhe bari
do te donin qe te flisnim perseri
edhe pse fjale e vertet
eshte e cmuar si argjendi
po heshtja
eshte pohim!

E ndoshta pemet liqeni dhe bari
do te donin te te puthja perseri
po kush nga ne do guxonte
kush nga ne do guxonte
i pari
une per vete kam frike
me ndihmo edhe ti
me ndihmo edhe ti!!

Edhe pema ku rrinim ne te dy
edhe emrat qe gdhendem jane aty
Aty ka mbetur qielli,
dhe era, edhe dielli
dhe asgje nuk ka ndryshuar
vetem ne kemi munguar.

Eshte aty ku ne mbollem
nje gezim
eshte aty ku na ndahu
nje trishtim

Jane puthjet perqafimet
jane zenkat dhe gabimet
jane aty sic ishin
sa cudi!

Dhe ndoshta pemet liqeni dhe bari
do te donin te te puthja perseri
Po kush nga ne do guxonte
Kush nga ne do guxonte i pari??
Une per vete kam frike
Me ndihmo edhe ti
Me ndihmo edhe ti

Sa kam pritur te jemi prape te dy
dhe liqeni dhe pemet jane aty
vetem sjemi ata qe jemi
dhe s'themi ato qe themi
dhe kujtojme tek stine e vjeter
ndersa shkruajme kengen tjeter

Refreni



Vargje per veten

Nuk i di askush vargjet
qe per vete, per vete shkrova
drita kaq te zbehta
fytyren ndriconin

dhe krejt i vetem
kam vrapuar
te triumfoja, te triumfoja
permbi vite te pastina
e qe s'do me plakin dot

nuk i di askush
ato nete brenda meje
ato fjale qe s'perseriten
tjeter here ne jete

nuk i di askush
qytetet ku u fsheha
ika larg nga kureshtaret
qe i dinin te vertetat e mia

nuk i di askush
se nga po kthehem
kaq i lodhur
e se kam nevoje
per zera te njohur

ky eshte nje pyll
gjigand me njerez
flasin me vete,
thone me njohin

po gabojne,
se vetem emrin,
emrin ma din
nuk i di askush
ato nete brenda meje
ato fjale qe s'perseriten
tjeter here ne jete
nuk i di askush
qytetet ku u fsheha
ika larg nga kureshtaret
qe i dinin te vertetat e mia...

[krispi]

Fiori faleminderit,

Te gjitha kenget e Ardit Gjebrese me pelqejne shume, por tek kjo kenge me pelqen me shume teksti
Keto vargje mund ti kisha shkruar edhe une

Krispi

[briiigi]

Jon

Më erdhe në një kohë të dëshpëruar
Me dhimbje..., Jon
Kur anijet si fantasma
Nëpër det me aventura
Klithnin: Libertà!

Dhe sytë i kish aty gjithë Shqipëria,
Ajo dinte si duronte
Po i shkuleshin filizat
Deti u bë mal me njerëz,
E toka det me lot

Dhe ty për herë të parë të puthte drita
Ti linde…, Jon
Nuk e dije ç'ish gëzimi
As dhimbja as mjerimi
Që flakë, godet e rrudh një tokë

Sot me gjithë foshnjet në botë je njësoj
Si ata ti qesh e luan
Kjo është vetëm nisja juaj
Por do rritesh do kuptosh
Se fatet s'janë njësoj

Bekimin merr nga mua
O shpirt i patrazuar
Një fjalë të thënë ma dëgjo:
Zinxhirë të praruar ty kanë për të ofruar
Por prapë je skllavëri

(refren)
Jon, ky emër marrë nga deti
Jon, me këngë vale tund djepin
Jon, dhe ti ja ndjeve aromën
Ta kesh për jetë me vete

Jon, po të lundrosh me këtë emër
Jon, e të takohesh me vëllezër
Jon, do të mjaftojnë dy duar
Të thuash se je, ti je Jon
--------------

Bekimin merr nga mua
O shpirt i patrazuar
Një fjalë të thënë ma dëgjo:
Zinxhirë të praruar ty kanë për të ofruar
Por prapë je skllavëri

Me skllav jo nuk te dua
Nga vetje i mohuar, Jon, Jon
Me skllav jo nuk te dua
Nga vetje i mohuar, Jon, Jon

[dodoni]

ka pohuar për “Zërin e Amerikës” se ky takim ka qenë ndër më të rrallët që ai ka bërë me bashkatdhetarët nëpër botë
Mula, Gjebrea e Çako, koncert në Amerikë

Tre artistë të mëdhenj, një soprano dhe dy kantautor kanë dhënë një koncert të madh për bashkatdhetarët e Amerikës. Inva Mula, Pirro Çako dhe Ardit Gjebrea kanë përfunduar me shumë sukses koncertin e tyre në Neë York, koncert ky që u organizua nën kujdesin e shoqatës bamirëse “Motrat Qiriazi”. Ishte ky një sukses që u rrëfye dje në edicion informatik të Zërit të Amerikës. I ftuar në studio, Ardit Gjebrea është pyetur së pari se si lindi ideja për këtë koncert-“Që prej gjashtë vjetësh bashkatdhetarët e Amerikës më kishin ftuar që të vija për një koncert por koha ime e mbingarkuar nuk më lejonte që të vija”,-ka shpjeguar Gjebrea-“Fillimisht ideja për një koncert këtu në Amerikë ishte e fotografit të njohur Fadil Berisha e më pas kjo ide u pasua nga organizata “Motrat Qiriazi” e cila bëri më në fund të mundshëm realizimin e këtij koncerti bamirësie” Gjebrea ka treguar se koncerti ka qenë i konceptuar në dy pjesë. Në pjesën e parë të tij, kanë kënduar Inva Mula me Pirro Çakon ndërsa në pjesën e dytë, e cila është konceptuar krejt ndryshe nga e para, ka kënduar vetë ai, Ardit Gjebrea.-“Jam shumë i emocionuar dhe mund të them se ky koncert ka qenë për mua një ndër takimet më të rralla që unë kam zhvilluar me bashkatdhetarët nëpër botë”. Gjebrea është ngacmuar më pas për lidhjen e tij me Inva Mulën.-“Me Invën mund të them se kam nisur karrierën time artistike. Kemi kënduar bashkë që në moshën 6-vjeçare e bashkë kemi qenë në festivalet e ndryshme për fëmijë. Së bashku realizuam në dhjetor të vitit që shkoi koncertin e madh “Krishtlindje në Tiranë”. Më e rëndësishme është pjesëmarrja jonë në festivalin e Francës “Violinë mbi rërë” ku ne të dy kënduam në shqip. Së shpejti do të jemi sërish bashkë në Liban për një tjetër koncert”. Gjebrea në ato pak minuta të rezervuara në edicionin e lajmeve të Zërit të Amerikë ka prekur problemin e organizimeve të koncerteve jashtë Shqipërisë-“Ka ardhur koha që të organizohen koncerte me nivel, që të jenë porfesional. U ka ikur koha organizimit të koncerteve nëpër lokale. Koncerti ynë në New York tregoi se mund të bëhen të tilla koncerte me nivel të lartë profesional”, ka shtuar pas kësaj se në ato katër ditë qëndrimi në Amerikë është bombarduar nga ftesat të cilat nuk beson se do mund t’i respektojë të gjitha sepse angazhimet në Tiranë (për të cilën e kishte marrë malli) nuk i lënë shumë hapësirë për të lëvizur. Ndoshta sepse dhe puna drejtuese (administrative) që ka në Televizionin “Arbëria” e pengon disi në punën e tij krijuese.





Print Email




Copyright 2002 Shekulli

Pershendetje
Rrofshin Shqiptaret e Bashkuar dhe Shqiperia e Bashkuar

[Deejay]

Sa kam pritur te jemi prap te dy (Ardit Gjebrea)


Sa kam pritur te jemi prap te dy
dhe liqeni dhe pemet jane aty
vetem s'jemi ata qe jemi dhe s'themi ato qe themi
dhe kujtojme tekstin e vjeter ndersa shkruhet kenga tjeter

Edhe prap ja ku jemi ne te dy
njeri tjetrin se shohim me ne sy
sa veshtire te bisedojme
se nuk dime ku ta fillojme
dhe kam frike te te afrohem cudi

E ndoshta pemet liqeni dhe bari
do te donin qe te flisnim perseri
edhe pse fjala vertet eshte e cmuar si argjendi
por heshtja eshte flori

E ndoshta pemet liqeni dhe bari
do te donin te te puthja perseri
po kush nga ne do te guxonte kush nga ne do guxonte i pari
une per vete kam frike
me ndihmo edhe ti
me ndihmo edhe ti

Ja dhe pemet kur rrinim ne te dy
edhe emrat qe gdhendem jane aty
aty ka mbetur qielli dhe era edhe dielli
dhe asgje nuk ka ndryshuar vetem ne kemi munguar

eshte aty ku ne mbollem nje gezim
eshte aty ku na ndahu nje trishtim
jane puthjet perqafimet, jane zenkat dhe gabimet
jane aty ashtu sic ishin sa cudi.

[Qerim]

artistit italian Gazibo, me të cilin bashkëpunoi për këngën e njohur “Jon” në vitin 1991

Gjebrea-Gazibo, dy miq, ja ku janë


Elsa Demo

Dy miq që pas kaq vitesh i thonë njeri-tjetrit “Ja ku jam!”. Dy kantautorë që u prezantuan për herë të parë në skenën e Pallatit të Kongreseve, në vitin 1991. Ardit Gjebrea dhe Gazibo janë sërish bashkë në Tiranë përballë publikut. Albumin e tij të fundit, pas gjashtë vjetësh, quajtur “Ja ku jam”, kantautori shqiptar e paraqet sot në mesditë në prani të mikut italian. Asgjë më shumë se kaq nuk kanë pranuar të thonë para konferencës për shtyp që do të jetë sot në “Hotel Sheraton”.
“Ja ku jam” ka 14 këngë, disa prej të cilave Gjebrea i ka kënduar në festivalet e “Këngës magjike”. Edhe këtë herë Gazibo ka kontribuar për albumin di dikur për këngën shumë të njohur “Jon”, fituese e festivalit të muzikës së lehtë shqiptare në dhjetor të vitit 1991, kur Gjebrea sapo ishte kthyer nga studimet në Itali.
“I like Chopin” ishte kënga e paharruar që artisti italian këndoi në Tiranë, një këngë për disa javë kishte kryesuar klasifikimet e muzikës së lehtë në disa vende të botës.



31/01/2004
KATEGORIA: Kulturë