Perse visitoni Shqiperine 2011?-ne You Tube.

[DYDRINAS]

Kryeministri Berisha prezanton objektivat dhe detyrat për sezonin e ri turistik 2011


Kryeministri Berisha thirri sot mbledhjen e Këshillit të Ministrave, për të diskutuar mbi problematikën në fushën e turizmit, ku u përcaktuan edhe angazhimet e detyrat për çdo ministri në pritje të sezonit turistik. Në funksion të bashkërendimit të politikave prioritare e ndërsektorale për turizmin, u miratua ngritja e Komitetit Ndërministror për Turizmin.



Kryeministri tha se një nga zhvillimet më të mëdha të 6 viteve të fundit, ka qenë rreth 11-fishimi i vizitorëve e turistëve në vendin tonë, çka e përcakton turizmin edhe si degën më të rëndësishme të ekonomisë shqiptare.



Duke theksuar faktin se Shqipëria është përcaktuar si ndër destinacionet kryesore turistike të planetit për vitin 2011, Kryeministri kërkoi nga të gjitha ministritë dhe strukturat e tjera angazhim maksimal në realizim të një sezoni turistik të standardeve më të mira. Në këtë drejtim, u përcaktua edhe angazhimi i anëtarëve të Komitetit Ndërministror të Turizmit për ndjekjen e problematikave dhe bashkërendimin e punës me pushtetin lokal, me qëllim që e gjithë infrastruktura turistike të jetë gati për hapjen e sezonit të ri turistik, sipas zonave të mëposhtme:



- ministri i Turizmit dhe Kulturës - Durrës;

- ministri i Transporteve - Kavajë e Lushnjë;

- ministri i Brendshëm - Tiranë;

- ministri i Mbrojtjes - qarku Shkodër-Kukës;

- ministri i Shëndetësisë – qarku Elbasan;

- ministri i Financave - qarku Korçë;

- ministri i Bujqësisë - Vlorë dhe Sarandë;

- ministri i Mjedisit - qarku Lezhë;

- ministri i Drejtësisë - Krujë;

- ministri i Ekonomisë - Fier;

- ministri i Arsimi - qarku Dibër;

- ministri i Punës - Gjirokastër;

- ministri i Inovacionit - Berat.



Gjithashtu, Kryeministri përcaktoi edhe detyra konkrete për çdo ministri:



- Ministria e Turizmit dhe Kulturës, të sjellë brenda muajit mars në Këshillin e Ministrave, ligjin Për turizmin; përgatitjen e një fushate intensive me spote promocionale në rrjetet CNN dhe Euronews dhe promovimin e turizmit në median rajonale; të përmirësojë ndjeshëm prezantimin e monumenteve të kulturës, qendrave arkeologjike dhe muzeve të saj; përgatitjen e kuadrit të nevojshëm për turizmin e vitit 2012, që përkon edhe me 100 vjetorin e shpalljes së pavarësisë; përcaktimin e një logoje të re për prezantimin e Shqipërisë; organizimin e veprimtarive artistike në zona turistike.



- Ministria e Brendshme, në bashkëpunim me prefektët, përcaktimin me qartësi të korridoreve ujore, ku do të mund përdoren mjetet lundruese.



- Ministria e Transportit, të marrë masa që të përfundojnë të gjitha rrugët, në zonat turistike dhe vendndodhjeve arkeologjike.



- Ministria e Mjedisit dhe ajo e Shëndetësisë, të ushtrojnë kontroll rigoroz dhe të rivendosin ligjin dhe kushtet në të gjithë territorin, përsa i përket standardeve të pastërtisë ujore.



- Ministria e Shëndetësisë, të bëjë një riorganizim tërësor të shërbimit shëndetësor në funksion të turizmit, gjatë sezonit turistik.



- Ministria e Financave, hartimin e një kuadri me lehtësi fiskal për investimet turistike në zonat malore, si dhe në përputhje me Direktivën e Bashkimit Europian, të shihen lehtësi fiskale për operatorët turistikë.



Por, më gjerësisht në prezantimin e tij, Kryeministri Berisha u shpreh:



“Në këtë mbledhje, ne instituojmë Komitetin Ndërministror për Turizmin në një format të ri, i cili ka për qëllim bashkërendimin dhe përcaktimin e politikave prioritare në kuadër të zbatimit të strategjisë sektoriale të turizmit, marrjen e masave për zhvillimin, promovimin e turizmit gjatë gjithë vitit.



Një nga zhvillimet më të mëdha, më të fuqishme të këtyre 6 viteve të fundit, 2005-2011, ka qenë rreth 11-fishimi i vizitorëve e turistëve që hyjnë në vendin tonë. Kjo përbën një arritje të jashtëzakonshme për shqiptarët, pasi një degë pothuajse inekzistente e ekonomisë shqiptare shndërrohet në një hark kohor 5 vjeçar, në një nga degët më të fuqishme dhe kryesore të kësaj ekonomie. Në një hark kohor 5 vjeçar, tregu i këtij vendi ka jo më 3.5 milion konsumatorë shqiptarë, por po kaq vizitorë e turistë nga mbarë bota. Në një hark kohor 5 vjeçar, Shqipërinë e kanë vizituar miliona e miliona qytetarë të vendeve nga mbare bota, nga Australia, Japonia, Shtetet e Bashkuara të Amerikës, Zelanda e Re, Kina, vende të Europës dhe kanë qenë pikërisht këta vizitorë që me përshtypjet e thella pozitive janë bërë promovuesit e shkëlqyer të potencialit të jashtëzakonshëm turistik të këtij vendi. Janë pikërisht këta vizitorë që bënë të njohur në mbarë botën, bukuritë mahnitëse të brigjeve të deteve dhe liqeneve të këtij vendi. Janë këta vizitorë që bënë të njohur në mbarë botën, mikpritjen shqiptare, si mikpritje unike, ekzemplare, ndaj vizitorëve dhe të huajve. Kanë qenë këta miliona e miliona qytetarë që vizituan Shqipërinë, gjatë këtyre 5 viteve të fundit, të cilët bënë të njohur gjithashtu shërbimet, ushqimin e gatimin e shijshëm. Fakt ky, i njohur nga udhëtarë të ndryshëm në të gjitha kohërat. Në një festë popullore në Libohovë, 4 vjet më parë, kryetari i bashkisë në fjalën e tij do të theksonte se lordi Bajron shkruan se në kafenetë e mejhanet e Libohovës gjen më shumë shije, se në ato të Madridit dhe të metropoleve të tjera europiane. Po kështu, Andre Zhid, në udhëtimin e tij në perandori, shkruan se ajo që mbahet mend në trojet shqiptare është ushqimi i shijshëm. Ai tha edhe atë tjetrën që e kam thënë dhe e rithem sërish, burra të bukur. Kur e lexova për herë të parë, mendova se mbase nga fanatizmi shqiptarët nuk do t’i kishin nxjerrë gratë e tyre për shërbim, çka nuk ishte ky rasti, pasi ai ishte gay. Megjithatë rëndësi ka që ai shkroi për ushqimin këtu me superlativat më të mëdha. Natyrisht faktori i katërt, janë çmimet e arsyeshme.



Por të gjithë këto nuk do të mjaftonin që Shqipëria të ngjitej në çatinë e botës, në Everestin e saj, si destinacion turistik. Diçka tjetër po kaq parësore e thelbësore në këtë pozicionim të saj është trashëgimia kulturore ndër më të pasurat. Ju mund të udhëtoni në shumë vende, por shumë vështirë, në mos e pamundur, të gjeni një vend siç është jugu shqiptar, ku në një sipërfaqe relativisht të vogël, të kufizuar ke vendndodhjet arkeologjike ndër më të rëndësishmet në Mesdhe, siç është Saranda, Gjirokastra, Butrinti, Finiqi, 40 Shenjtorët, Antigonea, kështjellat e Ali Pashës e shumë e shumë pasuri të mëdha të trashëgimisë kulturore. Por e vërteta është se qendra të tjera arkeologjike janë monumentale për qytetërimin perëndimor, Apolonia, Durrësi, Lezha, Shkodra. Sikundër qëndrojnë me një interes të jashtëzakonshëm edhe kultura e Komanit, kështjella si Kruja apo dhe sistemi i kështjellave ndër më të përsosurat që fillon me Drishtin, në mos edhe më tej e përfundon në jugun e vendit, në Gjirokastër.



Të gjithë këto sëbashku dhe rendi e siguria e shkallës më të larët kanë bërë që Shqipëria të jetë destinacioni kryesor turistik i planetit për vitin 2011.



Natyrisht, nuk mund të themi se 21 janari, e premtja e zezë e puçistëve nuk ka dëmtuar imazhin e asaj që do shpallej në unison ‘miss bota’, për turistët e të gjitha vendeve. Ato flakë që u ndezën për pushtet kanë dëmtuar pa diskutim thellë imazhin e këtij vendi, por, nga ana tjetër, dëshmuan forcën e hekurt të ligjit dhe institucioneve të këtij vendi. Jam i bindur se qytetarë nga mbarë bota do të gjejnë në këtë vend, siguri të plotë.



Dje, Shqipëria u dha autorëve të puçit të së premtes së zezë të 21 janarit atë që meritonin, ndëshkimin e merituar. Dua të përshëndes me përzemërsinë më të madhe qytetarët e Vlorës, të cilët në interesin më jetik të tyre, turizmit, reputacionit dhe potencialit zhvillues të qytetit të tyre u vunë kufirin tek thana puçistëve dhe ju bënë të qartë se me Vlorën nuk mund të luhej, se Vlorën nuk mund ta tërheqë kush në aventurën puçistë të atyre që konsiderojnë dhunën për të marrë pushtetin. Në këtë kontekst, një vlerësim dhe nderim të madh dua të shpreh për të gjithë qytetarët e Gjirokastrës, Tepelenës, Përmetit, Sarandës, Delvinës, Mallakastrës, Fierit, Lushnjës, Skraparit, Kuçovës, Beratit që me qëndrimin e tyre i dhanë një përgjigje thirrjes së puçistëve për demonstratë. Dua të përshëndes me shumë përzemërsi qytetarët e Lezhës, të cilët ndoqën me përçmim të madh demonstratën që kërkonte me flakët e saj të digjte turizmin e Lezhës. Nga rrethet Tropojë, Has, Kukës, Pukë, Shkodër, Malësi e Madhe, Lezhë, Kurbin, Mirditë, Mat, Bulqizë e Peshkopi, gjithsej nuk u erdhën as byrotë e partisë, se disa prej tyre e konsideruan absurde dhe ju e patë vetë se çfarë braktisjeje i bënë qytetarët thirrjes së puçistëve, autorëve të premtes së zezë të këtij vendi. Kryeqyteti qëndron në krye të mbrojtjes së vlerave të lirisë dhe demokracisë. Dje, kryeqyteti përcolli me përçmim zjarrvënësit e tij të 21 janarit. Unë përshëndes edhe punonjësit e bashkisë, ku vetëm një pjesë e vogël marrin përsipër të bëjnë mercenarin dhe jo punonjësin civil, por në tërësi nuk dolën, i thanë jo kryetarit të tyre puçist në largim. Ju e patë se nga një megapol, në të cilin banojnë së paku 1.3 milion shqiptarë, sa ishin aty, sa u mblodhën për etjen e pashuar për pushtet të kryepuçistit dhe puçistëve. Qëndrimi i djeshëm është një frymëzim i mëtejshëm për të gjithë administratën, për të gjithë punonjësit, për të gjithë qytetarët të vazhdojmë pa u lëkundur, me intensitet të madh përmbushjen e detyrimeve tona, në të gjitha fushat.



Zonja dhe zotërinj,



Turizmit është dhe mbetet fusha ndër më kryesore, më të rëndësishme dhe më sensitive. E kam theksuan se për shkak të zgjedhjeve lokale në datën 8 maj, që edhe ato janë një nga përgjigjet më të shkëlqyera demokratike ndaj puçistëve, janë një hap tjetër i madh, një festë tjetër e vërtetë e demokracisë, ministrat do të jenë në detyra të caktuara konkrete për çdo rreth e qark, do të bashkëpunojnë me qeveritë vendore, të cilat natyrisht, do të jenë të angazhuara edhe në fushatë elektorale, por jam i sigurt se në fushatën e tyre elektorale, turizmi dhe zhvillimi i tij në qytetet apo komunat e tyre do të jetë një nga pikat kryesore në axhendë dhe nuk ka asgjë më të fuqishme sesa ne të përpiqemi të realizojmë sa më shumë hapa konkretë dhe arritje deri në fillimin e sezonit turistik. Në këtë kontekst, ministri i Kulturës, Turizmit, Rinisë dhe Sporteve do të ketë nën mbikëqyrje qytetin e Durrësit, ministri i Transporteve Kavajën e Lushnjën, ministri i Brendshëm Tiranën, zoti ministër je përgjegjës për Tiranën, ministri i Mbrojtjes qarkun Shkodër-Kukës, ministri i Shëndetësisë qarkun e Elbasanit, ministri i Financave qarkun e Korçës, ministri i Bujqësisë Vlorën dhe Sarandën, ministri i Mjedisit qarkun e Lezhës, ministri i Drejtësisë Krujën, ministri i Ekonomisë Fierin, ministri i Arsimit qarkun Dibër, ministri i Punës qarkun Gjirokastër, ministri i Inovacionit Beratin. Puna duhet të fillojë menjëherë, të evidentohet gjithçka që duhet e mund të realizojmë gjer në fillimin e sezonit turistik, për të pasur tërësisht një Shqipëri ndryshe në këtë sezon.



Për të pasur një Shqipëri ndryshe, një kusht është më themelor, plehrat. Të huajt shkruajnë për Shqipërinë se nuk ka një kafe e restorant të papastër, ndërsa për rrugët duhet të kthesh kokën. Ndaj ne duhet të kapemi me këtë hallkë. Në përputhje me studimet që do të bëhen, mund të blejmë inceleratorë të vegjël, nuk mund të bëhet fjalë për Durrësin a Vlorën, por për komunat ku është më e mundshme. Pra, të gjejmë çdo mënyrë për të përmirësuar situatën e mbetjeve të forta dhe për të organizuar një pastrim të akseve rrugore kombëtare që kalojnë në territorin e këtyre komunave, bashkive dhe qarqeve. Vendi ka nevojë për një make up, që duhet ta ketë natyral, duke ia larguar të gjitha këto. Në mënyrë që turisti që ka ardhur vjet të thotë se gjeta një Shqipëri ndryshe nga ajo e një viti më parë. Ky duhet të jetë një nga qëllimet tona kryesore dhe ta konsiderojmë këtë si emergjencë, pasi këtë vit presim një fluks shumë të madh turistik.



Këto janë disa detyra të përgjithshme, por secili prej si ministri linje keni detyra të tjera shumë të rëndësishme përsa i përket përgatitjeve serioze të sezonit turistik. Ministria e Turizmit dhe Kulturës të sjellë për miratim brenda muajit mars, në Këshillin e Ministrave, ligjin e ri Për Turizmin, i cili parashikon harmonizimin e iniciativave private dhe nxitjen e bashkëpunimit ndërsektorial, me qëllim shfrytëzimin e energjive pozitive për zhvillimin e industrisë së turizmit në vend.



Kjo Ministri të përgatisë një fushatë intensive me spote promocionale në rrjetet e mirënjohura CNN dhe Euronews. Fondet për realizimin e spoteve do të përballohen nga Këshilli i Ministrave. Turizmi duhet të promovohet edhe në mediat e vendeve përreth. Sikundër Ministria e Turizmit duhet të përgatisë që tani të gjithë kuadrin e nevojshëm për turizmin e vitit 2012, që përkon edhe me 100 vjetorin e shpalljes së pavarësisë. Të shihet për një logo të re për prezantimin e Shqipërisë.



Ministria e Turizmit dhe Kulturës të përmirësojë ndjeshëm prezantimin e monumenteve të kulturës, qendrave arkeologjike dhe muzeve të saj, me qëllim krijimin e një rrjeti prej rreth 20 destinacionesh të rëndësishme të trashëgimisë kulturore që do të rijetëzohen në funksion të turizmit kulturor, paketa shtetërore të ofertës turistike, e cila përfshin parqet kryesore arkeologjike kombëtare Butrinti, Finiqi, Antigonea, Bylisi, Apolonia, Orikumi, Amantia, Lezha, Shkodra, si dhe Muzeu Arkeologjik i Durrësit, Muzeu Historik Kombëtar, Kruja etj..



Ministria e Turizmit duhet të marrë masa, nëpërmjet Zyrës së Shërbimit Turistik, për vendosjen e sinjalistikës turistike në të gjitha zonat bregdetare dhe malore turistike në vend.



Ministria e Turizmit duhet të marrë masa për aktivitete sa më intensive artistike në zonat turistike të vendit. Zoti ministër, është jashtëzakonisht e rëndësishme që turistët që vijnë të njihen me kulturën, krijimet artistike të kombit. Ndaj të shihen të gjitha mundësitë për të mbështetur me përparësi gjatë sezonit turistik, veprimtari artistike në zonat turistike. Ndodh një herë në vit që ka përpjekje për të organizuar aktivitet, por mendoj se në pikun turistik, Ministria duhet të organizojë në të gjitha arenat e mundshme, veprimtari artistike të kulturës popullore, muzikës klasike, operas etj, por duhet të parashikohet që në sezonin turistik, të kontraktohet edhe një nga superstarët e muzikës botërore. Cilin apo cilën, atë do ta zgjidhni ju, por natyrisht duhet të jetë ai ose ajo që të rinjtë shqiptarë pëlqejnë më shumë, mund të jetë Amy Winehouse, Ledy Gaga, Shakira apo ndonjë superstar tjetër, këtë do ta përcaktoni. Por duhet të bëhet një aktivitet i fuqishëm dhe për këtë aktivitet mund të përzgjidhet një qytet, që mund të jetë Durrësi, Vlora, apo ku do ta përcaktoni. Tre vjet më parë, u soll një Dj në Himarë dhe aty vërshuan të rinjtë nga i gjithë Bregu, nga Tirana dhe qytete të tjera, ishte një vërshim i paparë. Për arritjen e kësaj mund të bashkëpunohet me sektorin privat. Zonja Bregu duhet të krijoni një juri me të rinjtë që të votojnë se kë superstar duan të sjellim. Po ashtu, mund të ndihmojë edhe opera direkt ose në bashkëpunim me trupa të tjerë. Ajo që duhet të spikasë në këtë sezon turistik është një angazhim i plotë i yni për veprimtarisë artistike, të organizuara në zonat turistike.



Ministria e Mjedisit dhe ajo e Shëndetësisë së bashku duhet të ushtrojnë kontroll rigoroz dhe të rivendosin ligjin dhe kushtet në të gjithë territorin, përsa i përket standardeve të pastërtisë ujore dhe të tjera. Rëndësi të jashtëzakonshme do të ketë eliminimi i zhurmave. Zotërinj ministra, sot ka teknologji që presin zhurmën jashtë territorit të caktuar. Çdo licencë do të jepet kundrejt kushtit që nuk do të mund të përhapë zhurmë jashtë vendndodhjes së lokalit apo diskotekës. Teknika jep të gjitha mundësitë për realizimin e kësaj, mjafton të shpenzojnë e ta blejnë atë. Ky kusht duhet të jetë shumë e prerë.



Zoti ministër i Brendshëm, sëbashku me prefektët, do të përcaktoni me qartësinë më të madhe korridoret ujore, ku do të mund përdoren mjetet lundruese. Është e hidhur, por dy-tre vjet rresht ne kemi pasur vdekje nga individë të papërgjegjshëm, me motorët apo varkat e ujit. Prefektët dhe Drejtorët e Policisë do të mbajnë përgjegjësi direkt, ashtu siç edhe e kanë mbajtur, në rast se ata nuk vendosin ligjin për këtë problem shumë madhor. Kur vjen puna për sigurinë e njerëzve, - nuk mund të jetë vetëm ai që shkon e pushon në Montekarlo, gjë për të cilën nuk kam kundërshtim, - por këtu duhet të përcaktohen rregulla të hekurta, ndërsa pushimet t’i bëjnë ku të duan. Me fondet e caktuara për pushtetin vendor, në rast se bashkia nuk i bën, do të autorizohen prefektët të marrin të gjitha masat për të shënjuar me bova a mjetet të tjera korridorin, ku këto mjete mund të përdoren. Ne nuk mund ta pranojmë më këtë situatë. E theksoj dy sezone rresht kemi pasur jetë të humbura, për shkak të papërgjegjshmërisë së këtyre individëve me motorë uji. Në fillim të muajit maj duhet të jenë të përcaktuara të gjitha korridoret dhe në rast se nuk respektohen, do të jetë policia, ajo që do të disiplinojë gjithsecilin. Po ashtu, shumë e rëndësishme është sistemi i rojeve në plazhe (baywatch). Zoti ministër, duhet t’u ndajmë një fond të veçantë bashkive e komunave që të stërvitim dhe krijojmë sistemin e baywatch, të cilët i vijnë në ndihmë njerëzve në rrezik mbytjeje. Duhet të jemi shumë më të organizuar. Të mos harrojmë se ky zhvillim i papërmbajtur i turizmit ndodh në një vend pa traditë turistike. Fat i madh dhe shumë pozitive është fakti se ne jemi komb mikpritës dhe mikpritjen e kemi një traditë të shkëlqyer, por, përsa i përket turizmit, në tërësi ai ka qenë inekzistent. Ndaj duhet të ngrihemi në lartësinë e kohës me çdo gjë.



Ministria e Transportit duhet të marrë masa që të përfundojnë të gjitha rrugët, në Butrint, hyrja e Sarandës, kanali i Çukës, ato fare pak kilometra që kanë ngelur në Palasë dhe Borsh, rruga e Bashtovës, Novoselë-bregdet. Janë të gjitha rrugë në vazhdim dhe duhet të përfundojnë. Kjo është shumë e rëndësishme, pasi në këtë mënyrë kemi një infrastrukturë turistike shumë të mirë. E domosdoshme është që sëbashku me Fondin Shqiptar të Zhvillimit të përfundoni të gjitha rrugët e zonave arkeologjike të Antigonesë, Bylisit e kudo tjetër. Ka një seri investimesh që duhet të kenë përparësi në të gjithë zonat turistike, si në Velipojë apo në Shëngjin, ku infrastruktura e këtij qyteti që mbipopullohet lë për të dëshiruar. Është e domosdoshme rruga Shëngjin-Kume, si dhe të ngrihet edhe një shëtitore më e përshtatshme në këtë qytet. Po ashtu në Velipojë, të përfundojnë projektet ekzistuese. Në Gjirin e Lalzit të shihet mundësia e përfundimit të rrugës lokale që i jep mundësi turistëve që nga Gjiri i Lalzit të ngjiten në Ishëm, ku ndodhet një kodër fantastike, me një peizazh tepër të bukur. Ka përfunduar rruga për në kalanë e Petrelës dhe shpresoj të përfundojë edhe rruga në kalanë e Prezës, me të gjithë elementet e saj, trotuaret, sinjalistikën. Rëndësi shumë të madhe kanë impiantet e përpunimit të ujërave, në Shëngjin, Velipojë, Durrës, dhe në të gjithë Ultësirën. Duhet të bëjmë çdo investim të mundur që ato të përfundojnë para sezonit turistik.



Për Ministrinë e Financave, është shumë e rëndësishme të sillet kuadri fiskal për lehtësitë e mëdha fiskale, për zonat malore. Investimet turistike në zonat malore, zoti ministër, duhet të çlirohen nga taksat, për një periudhë të caktuar. Këtë e them, sepse duke përjashtuat Bizën, Dardhën apo Voskopojën, të cilat ndodhën në afërsi të qyteteve me potencial të madh zhvillimor, zonat e tjera në tërësinë e tyre ndodhen në afërsi të zonave mjaft modeste për fuqinë e tyre ekonomike. Ne po ecim drejt Shishtavecit, një nga resortet turistike më të mrekullueshme për ski, por potenciali ekonomik i Kukësit nuk është në atë nivel, sa të pretendohet që të zhvillojë një qytezë dimërore turistike, ndaj duhet ta favorizojmë ne. Po kështu, Kolonja ka vendndodhje turistike malore mahnitëse dhe si ajo e gjithë Shqipëria, ndaj duhet të krijojmë lehtësi fiskale. Këtë pranverë apo në verë, ne inaugurojmë rrugën në Çajup, por ai që investon në Çajup ka një kosto më të lartë. Prandaj ne duhet shohim një kuadër fillestar lehtësues stimulues fiskal, për të gjithë ata që do të investojnë në këto zona, të cilat do të përcaktohen me hartë se cilat janë. Turizmi malor është gjithmonë më i kushtueshëm, por, nga ana tjetër, njëherësh i zhvilluar është edhe më masiv se çdo turizëm tjetër. Këtë pranverë përfundon rruga e Gjinarit, Stërblevës, këtë vit përfundon rruga e Valbonës, përfundon e tërë rruga Kuç-Peshkopi që kap Korabin, do ecet më shpejt drejt Shishtavecit, drejt kanoineve në Skrapar dhe drejt disa zonave turistike të Gramshit, me Fondin Shqiptar të Zhvillimit.



Këtë vit duhet ta konsiderojmë si një vit, në të cilin ne marrim kthesën në raport me investimet drejt zonave malore dhe viti i ardhshëm, në infrastrukturë pothuajse do të jetë i orientuar drejt këtyre zonave për turizmin, infrastrukturë që është lehtësisht e përballueshme. Lura mbetet një problem. Në rast se ka prerje më të shkurtra për të dalë në Lurë nga autostrada, edhe ky variant do të shihet, por edhe nëse marrim rrugën Rrëshen-Lurë, ajo kalon në tërësi në zona të banuara, në një seri komunash Perlat, Kurbnesh, Kumbull, Fushë Lurë e me radhë. Ndaj, pavarësisht se është në lartësi të madhe, mund të konsiderohet rikonstruksioni i saj për qëllime turistike. Shpresojmë në pranverë që rruga të arrijë në Shën Gjergj. Natyrisht, do të shkohet edhe drejt zonës malore turistike Bizë të Martaneshit dhe zona të tjera që Tirana ka potencial për t’i zhvilluar dhe i zhvillon, pasi janë vetëm 40 kilometra prej saj.



Zoti ministër i Financave, me Direktivën e Bashkimit Europian për Turizmin ekzistojnë lehtësira fiskale për operatorët turistikë. Duhet të shqyrtoni mundësinë e përshtatjes së qëndrimit tonë fiskla ndaj këtyre operatorëve, në përputhje me këtë Direktivë. Në rast se Direktiva e përcakton, ne kemi interes t’i fuqizojmë, pasi ato janë jashtëzakonisht të rëndësishëm dhe kanë bërë e bëjnë një punë të shkëlqyer.



Ministria e Jashtme të shqyrtojë dhe të shpallim sa më shpejt heqjen e vizave për sezonin turistik në listën e vendeve, sikundër heqjen e vizave në mënyrë përfundimtare për Gjeorgjinë. Zoti ministër, duhet ta sillni se ky është një vend mik, e kemi premtuar dhe do ta bëjmë realitet. Duhet të shihet i gjithë modaliteti i sistemit të vizave, natyrisht, në përputhje me detyrimin që kemi nga Shengeni, por duhet krijojmë të gjithë kuadrin plotësues ligjor e ta shpallim sa më shpejt, në mënyrë që njerëzit të bëjnë planifikimet, se të udhëtosh me vizë e të udhëtosh pa vizë janë dy gjëra krejt të ndryshme.



Ministria e Shëndetësisë është e domosdoshme të bëhet një riorganizim tërësor i shërbimit shëndetësor në funksion të turizmit, gjatë sezonit turistik. Këtu duhet një plan i veçantë. Shërbimi shëndetësor në të gjitha qendrat turistike të vendit, Instituti i Shëndetit Publik, bashkë me agjencitë e mjedisit duhet të jenë në krye të detyrës për standardet më të mira.



Ministria e Bujqësisë, të gjithë kontrollin e standardeve ushqimore dhe të bëjë çdo gjë që ato të jenë në nivelin më të lartë.



Zoti ministër i Brendshëm, vitin e kaluar kam bërë një bisedë me ju dhe Drejtorin e Përgjithshëm të Policisë së shtetit. Mendoj se është e domosdoshme që Policia e Shtetit të ridimensionojë veprimtarinë e vet e të ketë të gjitha burimet e nevojshme, në mënyrë që të garantojë siguri të plotë për këta miliona turistë që vijnë, të adaptojë të gjitha format e punës për të parandaluar çdo lloj akti ndaj tyre. Kushdo që vjen në Shqipëri duhet të kthehet në vendin e tij, siç erdhën në këtë vend.



Ministria e Integrimit do të bashkëpunojë me Ministrinë e Turizmit në fushën e promovimeve. Promovimi do të jetë ndërkombëtar, rajonal, por siç thamë edhe sinjalistika, edhe e gjithë Shqipëria turistike këtë vit duhet të ketë një paraqitje krejtësisht tjetër.



Këto ishte pak a shumë problematika jashtëzakonisht e rëndësishme e kësaj dege të ekonomisë që për avantazhin e leverditë që ka është më e rëndësishme se çdo degë tjetër. Së pari, në rrafshin e imazhit dhe shpalosjes së potencialeve shumë të mëdha të këtij vendi. Së dyti, në mënyrë të padiskutueshme në rrafshin tregtar e ekonomik, është një degë lider në ekonominë shqiptare dhe në rast se kjo ekonomi i qëndroi krizës ekonomike e financiare botërore në mënyrë të pashoqe, një nga faktorët ka qenë edhe zhvillimi i vrullshëm, rritja e papërmbajtur e kësaj dege, e fluksit turistik në vendin tonë. Faleminderit.”



05/02/2011

[BOKE]

Nga New York Times, 29 qershor 2011

On the Albanian Riviera, a Frugal Paradise

By SETH KUGEL



Just past the tiny village of Ilias, on the two-lane highway that weaves through the Ceraunian Mountains, a sign pointing down a narrow road indicated a monastery about two kilometers on.

“Why not?” I thought, putting on the turn signal of my rental car. I had no agenda other than to seek out adventure along the very affordable 80-mile stretch of beaches and villages between the cities of Vlore and Sarande, an area known as the Albanian Riviera.

But the road ended at a hilltop house where an old woman dressed in black stared at me quizzically.

“Monastiri?” I said in a hapless attempt at an Albanian accent in what I later discovered was a largely Greek-speaking region.

She pointed in the direction of the way I had come and seemed to signal that I had missed a turn. Back toward the main road, I found a severely rutted turnoff, grabbed a camera and sunglasses from the car, and started hiking. Travel fantasy mode kicked in. Would the monks invite me to dinner? Let me stay on a cot for the next few days if I did chores? Ask my opinion about their latest batch of ale?

They would not, because there was no monastery at the end of that road either. Instead, there was an idyllic pebbly beach where an otherwise inaccessible canyon opened up to the deep blue Ionian sea. There was not a soul in sight.

Bunkers along the coast put in place by Enver Hoxha, the isolationist leader of cold-war-era Albania.Near the beach were a number of mushroom-shaped bunkers that the isolationist dictator Enver Hoxha, who died in 1985, installed across the country to defend it against a foreign attack that never came. There were more recent artifacts too: a newspaper horoscope page dated a few days earlier and plenty of soda and beer bottles that indicated the beach had been used much more recently for purposes other than defense.

But today, I thought to myself, it’s all mine. With my bathing suit back in the car, I stripped naked and dived into crystal blue waters, registering the scene in my internal archive of top travel moments. It was only as I came out of the water that I spotted two sunburned Austrian tourists hidden under a rock outcropping reading paperbacks, or pretending to as they laughed at me. (I went over to chat with them, pretending nothing was out of the ordinary.)



Gjipe Beach.
O.K., the Austrians had slightly sullied my afternoon at Gjipe Beach, as I later found out it was called. But at least in budget terms, Albania was surely the best stretch of the six-week-old Frugal Mediterranean adventure. For the first time, 500 euros a week easily paid for everything I wanted, starting with a confusing but not torturous seven-leg bus ride from Dubrovnik, Croatia, just 300 miles away. (Short of hiring taxis, I can’t figure out a more efficient way to do it, and despite language barriers drivers were thoughtful in making sure I got to the next bus.) I also rented a car for four days and private rooms from local families every night. I ate huge restaurant meals topping out at around 8 euros, and guzzled espressos and spring waters at beachfront cafes with glorious views. Still, I didn’t even come close to hitting my budget. (Though it would have been a bit tougher in July or August, when many rooms cost more.)

For most travelers the starting point of the Albanian Riviera is Vlore, a somewhat tacky city with lots of outdoor cafes that have fancy cushions but too much mindless club music; the cluttered, unattractive coastline has mediocre if bustling hard-sand beaches. There’s a certain amount of chaos in Vlore – virtually no signs giving street names, nutty drivers, ugly and seemingly stalled concrete construction projects. But that’s not really surprising in a country that’s still one of the poorest in Europe and only a quarter century removed from the Communist dictatorship of Hoxha. If Albania no longer feels isolated or scary, it still seems to be finding its way.


Seth Kugel for The New York Times
In a park along the main drag of Vlore, men huddle around an intensely contested game of chess.There were two highlights in Vlore: a park along the main drag, Bulevardi Vlore-Skele, where old men smoked like chimneys around intensely contested games of chess and dominoes and warmly welcomed a visitor with a camera.

And then there was the Museum of Independence, in the two-story house where Ismail Qemali ruled as the first prime minister after the country gained independence from the Ottoman Empire in 1912. As the lone visitor that afternoon I was rewarded with a personal tour by the director, Ilia Cano, who made a valiant attempt to explain the history in poor English mixed with French. (He also let me sit at Qemali’s desk and pretend to sign documents with his quill pen.)

I stayed in Vlore on the first and last nights of the week, but the trip’s real payoff came in the string of small towns that start once you drive up and over the perilously steep and forest-lined roads of Llogara National Park. After asking around about prices of hotels and private rooms in a few towns, I chose Himare as my base. A young man named Simos whose family runs the Internet cafe offered me a large apartment attached to his house, practically in the center of town, for 20 euros a night. (The Albanian currency is actually the lek, at 142 leke per euro or 96 per dollar, but lodging and car rental are often quoted in euros.) Himare didn’t have the best beaches, but it impressed me with cafes overlooking the water and souvlaki stands galore. And it won my heart forever when I spotted a man leading a donkey through town, trying to unload two baaing baby goats slung over its back to the highest bidder.


Seth Kugel for The New York Times
Warm feta with olive oil, peppers and tomatoes at Taverna Viron.My favorite place in town was the family-run Greek restaurant Taverna Viron. I had three dinners there, attended by Amalia, the English-speaking 15-year-old daughter of the owners, who was very sweet but not so helpful in helping pick the from the menu. Everything, she said, was “so delicious.”

Then again, she was right: pork chops with tzatziki and potatoes, shrimp saganaki (tiny shrimp in a tomato-based, feta-heavy and Tabasco-spiked sauce), and whole grilled fish were all, indeed, quite delicious.

I ate alone but often chatted with interesting groups, from an Albanian-American family from Pelham Parkway in the Bronx to Amalia’s male cousins who invited me over to drink rakia, a liquor distilled from grape pomace.

Though Albania is known for its historic and archaeological treasures like the ancient city of Butrint, this particular stretch of coast has few. But I loved Himare Castle, a medieval site on the northern edge of town across the street and up the hill from the Alpet gas station. Don’t even think of looking for signs, either directing you to the ruins or telling you what they are. But in lieu of actual information, you can play amateur archaeologist, as in: “This must have been an oven. Or a child’s bedroom.”

Though that first trip to Gjipe Beach was fun, I soon switched loyalties to Jali Beach, three miles downhill from the main highway. The beach, lined with umbrellas for rent, is very family-friendly; I’d estimate a running toddler is swept up in a grandparent’s arms approximately once a minute. And the shallow water is a shade of electric blue that designers of mint gum packaging only wish they could emulate.

I was hooked on Jali not for the beach, though, but for the instant friends I made at Taverna Peshkatari, one of several informal beachside restaurants specializing in seafood. (Peshkatari means fisherman in Albanian.) I usually ask for the menu before sitting down, to scout out prices and size up the friendliness of the staff. The guys at Taverna Peshkatari were friendly: they immediately brought a bucket of fish from the kitchen, noting that the owner had caught them all this morning.


Jorgo Andoni mans the outboard motor on a fishing expedition.I hear these claims all the time, so I shot them a dubious look. “Tomorrow, come fishing and you’ll see,” said a young blue-eyed man in passable English. “Be here at 6 a.m.”

This is what we in the frugal travel business call a ka-ching moment. Free boat trip! Local friends for the making! “When I was fishing in Albania” stories for back home! The next morning I arrived at 5:55 a.m. to find that I had beat the young man, Jorgo Andoni, who turned out to be the owner of Taverna Peshkatari. But three older guys who recognized me from the day before were there drinking espresso and rakia. They invited me to join them. Hey, a 6 a.m. shot of liquor to start the day? Why not, I’m on vacation.

Soon after I was out on the water with Jorgo and his two fishing assistants – Geni Pirra and Eljon Likmeter — reeling in the nets they had laid the previous afternoon just off the rocky coast and watching them untangle their catch: merluza, cuttlefish, shrimp, even a flying fish.

Round about Net 4, Eljon and I abandoned work and dived into the water, swimming over to a tiny sand-lined cove carved into the rocks. I took another mental snapshot to file under Travel Memories – Best Ever. And, this time, no sunburned Austrians to ruin the moment.

IF YOU GO

You can fly to Albania from many European cities, but I’d suggest combining it with a trip to Greece, Italy or another Balkan nation. From Athens, there are daily buses via Ruci Tours to Vlore or Himare (30 euros, about 11 hours) and there’s a ferry from Brindisi, Italy to Vlore (six days a week; seven days in August, 45 euros). Then there are buses from Croatia and Montenegro: it took me seven legs and just under 43 euros from Dubrovnik to Vlore. Your results may vary. In Vlore, I rented a car for 33 euros a day (price goes down with longer rentals) from Tirana Car Rental. Few hotels and fewer private rooms have Web sites, though those intent on booking online will have some luck on www.albania-hotel.com. In Himare, you can e-mail Simos at hokyspokys@hotmail.com about his family’s rooms; Amalia and her family rent nice rooms above the Greek restaurant as well; call (355-69) 221-8728 or (355-69) 425-5755. Jorgo Andoni rents rooms; try him at Taverna Peskatari, (355-68) 200-0343. But unless you’re going in August, it’s probably best just to show up.

MY BOOKS

I ate fresh fish and octopus and lamb and Greek salads and Albanian byreks (savory pies) until I burst and still couldn’t break 8 euros a meal. I slept in private rooms for 20 euros a night and could have spent less if I had bargained. I rented a car. I did pretty much whatever I wanted, and the total bill was 459.87 euros, 40 and change below budget and finally covering my debt from Week 2 in France.

http://frugaltraveler.blogs.nytimes.com/2011/06/29/more-riviera-but-this-time-in-albani/

[Hyllien]

Shqipëria po pëson rritje të jashtzakonshme në turizëm, dhe nuk duhet me fol me përcmim, sidomos ata që iken dhe në një farë mënyre u detyruan të iknin nga sistemi blozë ekonomik që nuk ofronte gjë. Gjithsesi në mënyrën e vet Shqipëria po ja del.
Rregullisht ka një prani të fuqishme Gjermane, Suedeze dhe sidomos Ceke, ku do thoja Cekët vijnë gati gjithë vitin jo thjeshtë verën. Ata e preferojnë jashtmase Shqipërinë për aventurën dhe faktin që nuk kërkohet leje e burokraci për shumë aktivitete që jashtë shtetit duhen licensa(rafting psh do licensë dhe përmbushje kursi që është humbje kohe dhe leku). Shqipëria në këtë aspekt i jep përgjegjësi të plotë individit të bëj ctë dojë të argëtohet. Përfshi dhe fakti që mikëpritja është ndër më të mirat dhe gjenuine në rrajon, jo si fqinjët që e bëjnë për të treguar dhe maskuar njëkohësisht karakterin e tyre.

Me mend në kokë, dhe po u zgjidh problemi i pronave, që është e vetmja e metë e qeverive Shqiptare, Shqipëria ka potencial shumë të madh në disa fusha që të ecë përpara në vitet në vijim, sigurisht po pati stabilitet, sepse duke lexuar tonet e gazetave anarkiste shqiptare, të duket se barbarizmat Greke po i përdorin si shembull për tu ndjekur dhe nga Shqiptarët për të rrëzuar qeveritë dhe të krijojnë anarki.

Në Shqipëri duhet stabilitet politik dhe ekonomik.

[BOKE]

Nje shkrim realist per mendimin tim

Turizmi që mashtron

Opinion e Enjte, Korrik 7th, 2011

ARMAND SHKULLAKU

Në barin e Dardan Islamit në Drimadhes janë të shumtë ata që diskutojnë nëse pushimet në Jug të Shqipërisë janë zgjedhja e duhur. Ata nga Tirana, por edhe ata nga Prishtina, thonë se nga viti në vit Jugu po ndryshon për keq. Të parët, nostalgjikë për vitet e dikurshme, ndihen të çorientuar nga kaosi i ndërtimeve dhe makinat e shumta që parkohen deri në breg të detit. Për të dytët, zbulimi i ujërave të tejdukshme të Dhërmiut, emocioni i turizmit “kuq e zi” dhe entuziazmi i rrugës së re që mbizotëronin deri dje ndaj pakënaqësive të rastit, sot ia ka lënë vendin mendimit se kjo pjesë e Shqipërisë nuk ofron një raport të drejtë cilësi- çmim. Jugu është i shtrenjtë, me shërbim të dobët, kushte mesatare pushimi, infrastrukturë kaotike dhe në rrezik degradimi të mëtejshëm nëse nuk vihet dorë. Debati rreth një shkrimi të fundit të “New York Times” për Jugun dhe asaj që secili përjeton atje, çon te pyetja se a ia vlen ende të kalohen pushimet në Shqipëri? A mjafton ekzotizmi dhe pastërtia e ujit për të pushuar pas një viti punë?
Kohët e fundit turizmi shqiptar është rikthyer në vëmendjen e mediave botërore. “New York Times”, “Financial Times”, “The Guardian”, guida e famshme “Lonely Planet” dhe shumë portale të rëndësishme po e paraqesin Shqipërinë si një nga vendet më tërheqëse për turizëm. Ushqimi, mikpritja, ujërat e Jonit, çmimet e arsyeshme dhe pozita gjeografike janë disa prej elementëve që përbëjnë atraksionin shqiptar. Në udhëtimin e shkurtër nëpër Shqipëri, një gazetar i huaj vërtet që mund t’ia kaloj mirë, veçanërisht nëse ka gjetur edhe shoqëruesin e duhur lokal. Ai mund të shijojë kënaqësitë e një turi bregdetar, të provojë peshkun e freskët, të kthejë ndonjë gotë te “Havana” apo “Lolly Pop” apo të habitet duke parë një gomar të vërtetë që shërben ende si mjet transporti. Këto elementë i bëjnë rrëfimet për bregdetin shqiptar tërheqëse dhe ekzotike: një vend i virgjër dhe kaq afër për t’u vizituar. Por, ama, gjithçka mbyllet këtu.
Në pamje të parë një paraqitje e tillë e turizmit shqiptar është pozitive. Është një reklamë e mirë falas për një vend që krizat politike i janë shndërruar në menstruacione. Shqipëria ka nevojë të prodhojë diçka të mirë dhe këtë mundësi po ia jep natyra dhe pozita e saj gjeografike. Por, ky reklamim thuajse sipërfaqësor i mediave të mëdha botërore për turizmin shqiptar, ka dhe anën e tij negative. Së pari, ai po u shërben autoriteteve për të mbuluar punën e dobët në turizëm. Reportazhet e gazetarëve të huaj po përdoren si dëshmi të Shqipërisë që ka ndryshuar, ndërkohë që gjendja e bregdetit (flasim për Jugun, se Durrësi nuk ka më shpresë) po shkon drejt rrënimit: betonizim dhe ndërtime pa rregull, ndotje e ujërave, tonelata mbeturina, godina të ish-kampeve socialiste të mbetura si fantazma, shërbime sociale thuajse inekzistente. Qeveria mburret për rrugët, por ndërkohë nuk ka bërë thuajse asgjë për të rritur cilësinë e pushimit në jug të vendit. Së dyti, duke përballur ndikimin e këtyre mediave dhe guidave prestigjoze në orientimin e turistëve dhe mundësitë reale që ka Shqipëria, turizmi shqiptar mund të rezultojë një zhgënjim. Në reportazhet e shtypit të huaj flitet për plazhin e Gjipesë, por nuk thuhet se në Shqipëri nuk gjenden hotele apo resorte të kapaciteteve të nevojshme për të përballuar një fluks të madh turistik. Se shërbimet e domosdoshme, duke filluar nga ai mjekësor e deri tek ato argëtuese, po ndikojnë dita- ditës që turizmi të shkojë drejt atij ditor, dhe jo javor apo më gjatë.
Mbi të gjitha, gazetarët e huaj, të befasuar nga një vend që e zbulojnë për herë të parë dhe të kufizuar në kohë, nuk arrijnë në brendësi të problemit kryesor të turizmit shqiptar. Niveli i dobët dhe kultura mediokre e operatorëve turistikë të Jugut së bashku me indiferencën e qeverisë po e kthen në zhgënjim rrëfimin për bregdetin magjik të Jonit. Kushtet e hoteleve në jug janë tepër larg nga standardi i çmimeve që ofrojnë. Ushqimi, me përjashtime të rralla, është i keq dhe i shtrenjtë në mënyrë të paarsyeshme. Shërbimi, të cilin e kanë vuajtur të gjithë ata që për të porositur një kafe kanë provuar limitet e durimit të tyre, është i aftë që në disa orë t’i shndërrojë pushimet në zbor. Të shtyrë vetëm nga fitimi dhe pa ndonjë strategji për ta zhvilluar e shtrirë në kohë biznesin e tyre, tregtarët dhe biznesmenët atje kërkojnë që në dy muaj të fitojnë sa për 1 vit. Ata kënaqen kur klienti nuk e kupton që peshku nuk është i freskët, që mjalti është i përzierë me sheqer apo pijet janë false, duke mos kuptuar që, duke abuzuar me besimin e njerëzve, po sharrojnë degën ku qëndrojnë vetë. Në 20 vitet e fundit, investimet serioze në Jug të vendit mund të numërohen me gishtat e njërës dorë. Madje dhe ato më të thjeshtat, që na bëjnë përshtypje kur udhëtojmë jashtë, ku një shtëpi, një fermë apo një kantinë prodhojnë vajin e vet, verën, mjaltin, djathin etj. Jo, në jug të Shqipërisë gjen vetëm tezga të dyshimta dhe spekulantë që mezi presin të ta hedhin. Ky është në fakt realiteti i rivierës shqiptare sot, produkt i impotencës së shtetit dhe injorancës së individit.
Nëse nuk bëhet një plan kombëtar për ta shpëtuar ende sa ka kohë pjesën më të bukur të natyrës shqiptare, shkrimet e “New York Times” dhe këshillat e “Lonely Planet” do të mbeten një reklamë për një produkt kallp që do t’i zhgënjejë edhe turistët e huaj. Sa për ata shqiptarë, Jugu është kthyer më shumë në inerci se sa në kënaqësi të vërtetë. Te bari i Dardanit diskutimet do të vazhdojnë edhe këtë verë…

Panorama

[BOKE]

Bregdeti "çmendet" nga zhurma e çmimet e larta

TIRANE- Ndotja akustike, dhe çmimet e larta po shënojnë kulmin këtë sezon veror në çdo plazh të vendit. Sipas specialistëve të ISHP-ës, niveli i zhurmave është shumë herë më i lartë se norma e BE-së. Por ashtu edhe çmimet duke marrë për bazë të ardhurat e një familjeje mesatare shqiptare janë shumë të larta.

Niveli i ndotjes akustike në vendin tonë është në shifra alarmante dhe disa herë më i lartë se normat e lejuara nga BE.
Nga 55 decibel që është norma e lejuar gjatë orëve të ditës, në qytetet më kryesore ajo e kalon këtë nivel, duke shkuar deri në 70 decibel. Më problematike është situata në zonat e plazheve, pasi në një kohë që në orët e mbrëmjes niveli i zhurmave nuk duhet të shkojë më shumë se 35 decibel, të dhënat e Institutit të Shëndetit Publik flasin se ato shpesh herë kalojnë masën, duke shkuar deri në 50decibel.

Ky nivel ndotje që sjellin zhurmat dëmton rëndë edhe shëndetin, duke nisur nga humbja e dëgjimit deri në çrregullime të shëndetit mendor. "Dëmton qelizat sensitive të kokleas që është një organ në veshin e brendshëm dhe nëse këto zhurma vazhdojnë edhe për një kohë të gjatë dhe në varësi të moshës, atëherë kthehen dhe në fenomene 'irreversibile' të humbjes së dëgjimit. E dyta, nesë do të bëjmë një listë janë sëmundja ishemike e zemrës dhe rritja e tensionit arterial duke rritur katekolaminat në gjak, si noradrenalina, çrregullim të gjumit, emocione negative, depresion, ankth" - thotë specialisti i ISHP-së, Arben Luzati, për Gazeta Shqiptare.

Një tjetër problem me të cilin duhet të përballen pushuesit janë çmimet shumë të larta.

Abuzimi me çmimet nis që nga produktet bazë si çmimi i bukës, ku në zonat bregdetare nuk gjendet asnjëherë më pak se 120 lekë, me tej fillon me mungesën e plazheve publike, dhe çmimet e larta që një pushues duhet të paguajë për të marrë një çadër apo për të parkuar makinën. Kryesisht plazhet e rrethit të Vlorës, janë të zëna nga ata që kanë ndërtuar lokalet dhe hotelet. Qytetarët duke mos pasur mundësi të shkojnë me çadrat e tyre, detyrohen të paguajnë, ku vetëm një çadër me dy shezllona është minimalisht 500 lekë, ndërkohë që parkimi i automjeteve vijon nga 200-500 lekë. Pa llogaritur një kafe apo uji që mund të pinë pushuesit, i cili buzë detit nuk gjendet më poshtë se 100 lekë. Të vetmet zona ku nuk ka plazh privat janë zonat më të ndotura të qytetit të Vlorës, si Plazhi i Vjetër dhe zona përballë shkollës së Marinës ku derdhen kanalizimet e ujërave të zeza.

Ballkanweb