Histori të vogla dhe të bukura për shpirtin

[torrkerry]

. NJË POEZI DASHURIE

Një ndër poezitë e dashurisë më të bukura të kohëve të fundit

është shkruar nga një vajzë amerikane.
Është e titulluar: “Gjërat që nuk i bëre”.
Ja:
“A të kujtohet dita kur e mora në huazim
makinën tënde të re dhe e njollosa?
Mendova se do të më vrisje, por ti këtë nuk e bëre.
A të kujtohet ajo ditë kur të mora pothuajse me zor në plazh
e ti më thoje se do të binte shi... dhe ra shi?
Mendova se do të më qortoje:
“A të thashë se do të bjerë shi!”.
Por ti këtë nuk e bëre.
A të kujtohet rasti kur unë flisja me të gjithë për të të bërë xheloz,
dhe më në fund ti u bëre xheloz?
Mendova se do të më braktisje, por ti këtë nuk e bëre.
A të kujtohet ajo ditë kur e lëshova tortën
e dredhëzave mbi tapetin e makinës sate?
Mendova se do të më rrihje, por ti këtë nuk e bëre.
A të kujtohet rasti kur harrova të tregoj
se në festë duhet ardhur me kostum e ti erdhe i veshur me jeans?
Kam menduar se do të hiqje dorë prej meje, por ti këtë nuk e bëre.
Po, ka shumë gjëra që ti nuk i ke bërë,
por ke qenë gjithmonë i durueshëm me mua,
më ke dashuruar dhe je kujdesur për mua.
Ka shumë gjëra për të cilat kam pasur dëshirë të të kërkoj falje
kur ti të ktheheshe nga Vjetnami.
... Por ti nuk u ktheve.

Është rregull e artë: në botë do të kalosh vetëm një herë.
Atë çka duhet të bësh, bëje menjëherë sepse i njëjti rast nuk do të përsëritet më... ndoshta ndonjë rast i ngjashëm po, por ai që të kalon një herë nuk kthehet më.


Torrkerry

[torrkerry]

GANDIT NUK I LEJOHET TË HYJË NË KISHË

Në autobiografinë e tij,
Mahatma Gandi tregon
se si kur ishte student në Afrikën e Jugut
kishte ushqyer një interes të thellë për Biblën,
sidomos për Fjalimin e Jezusit mbi mal.
Ishte bindur se krishtërimi i
shte përgjigjja e sistemit të kastave
që prej shekujsh përbënin një plagë për Indinë,
dhe mendoi seriozisht për mundësinë
se mund të bëhej i krishterë.
Një ditë shkoi në kishë
për të marrë pjesë në Meshë
dhe të merrte udhëzimet e nevojshme.
Në hyrje e ndaluan dy persona me ngjyrë të bardhë
dhe i shpjeguan me mirësjellje
që nëse dëshironte të merrte pjesë në Meshë,
këtë mund ta bënte në një kishë të rezervuar për zezakët.
Ai iku dhe nuk u kthye më kurrë.

Torrkerry.

[torrkerry]

. DY FACOLETA

Në shkollën foshnjore,
një fëmijë merrte me vete gjithmonë dy facoleta.
Mësuesja e pyeti përse:
“Njërën e përdor për të fshirë hundët;
tjetrën për t’i fshirë lotët prej syve të atyre që qajnë”.

E ti, sa facoleta mban me vete?

Torrerry

[torrkerry]

. BLIHEN FARAT, JO FRYTET

Një grua ëndërroi se po hynte në një dyqan të ri të pazarit
dhe me shumë çudi gjeti se pas banakut ishte Zoti:
“Çfarë shitet këtu?” pyeti ajo.
“Gjithçka që zemra jote dëshiron”, u përgjigj Zoti.
Duke mos i besuar gati veshëve të saj,
gruaja vendosi të kërkonte gjërat më të bukura
që një njeri mund të dëshironte:
“Dua paqen e shpirtit dhe diturinë;
dua mungesën e frikës dhe durimin;
dua që në zemrën time të mbretërojë dashuria e jo urrejtja;
dua...”, vazhdoi ajo duke bërë një listë të gjatë kërkesash.
Pastaj, duke menduar përsëri, shtoi:
“Jo vetëm për mua, por për të gjithë personat e botës”.
“Besoj se ti e ke kuptuar keq, e dashur”,
iu përgjigj Zoti me një buzqeshje të ngrohtë.
“Këtu nuk shesim fryte, por vetëm fara”.

Torrkerry

[torrkerry]

TI ISHE BRENDA MEJE.

“Tepër vonë të dashurova ty,
o bukuri gjithmonë e vjetër e gjithmonë e re,
tepër vonë të dashurova.
Ishe brenda meje,
por unë isha jashtë
dhe shkoja drejt atyre bukurive
që ti i ke krijuar,
e që pa ty nuk do të ekzistonin.
Ti je gjithmonë me mua,
por unë nuk isha me ty”.

Shën Augustini

Torrkerry

[torrkerry]

. ARRITJA

Një misionar, që kishte jetuar në Kinë shumë vite
dhe një këngëtar që kishte qenë atje vetëm dy javë,
po ktheheshin në Shtetet e Bashkuara.
Kur iu afruan bregut në New York,
misionari vërejti një grup të madh adhuruesish
që e prisnin këngëtarin.
“O Zot, nuk kuptoj”,
murmuriti misionari.
“I kam kushtuar 42 vite të jetës sime për Kinën,
ndërsa ky njeri ka qenë vetëm dy javë atje
dhe prapë se prapë atij
me mijëra njerëz i japin mirëseardhjen në shtëpi,
kurse mua nuk më pret askush”.
Zoti iu përgjigj:
“Ti ende nuk ke arritur në Shtëpi”.

Torrkerry

[torrkerry]

. MOBILJET E RABBINIT.

Një ditë një turist shkoi në vizitë tek një rabbin*.
Mbeti i befasuar kur vuri re se shtëpia e rabinit
përbëhej prej një dhome të mbushur plot me libra.
Mobiljet e vetme ishin një tryezë dhe shtrati.
“Rabbi, ku janë mobiljet e tua?”, e pyeti turisti.
“E mobiljet e tua, ku janë?”, ia ktheu rabbini.
“Mobiljet e mia? Po unë këtu jam vetëm kalimtar këtu”, tha turisti.
“Edhe unë”, u përgjigj rabbini.

* - Rabbi = Mësues (heb.) mësues ligji.

Torrkerry

[torrkerry]

JU JENI NJERI I NDERSHËM.

“Ju lutem, a mos e kam harruar çadren time tek ju?”,
më pyeti një zonjë që jetonte në rrethin e lagjes tonë
e që kishte qenë të më takonte pak kohë më parë.
“Po”, iu përgjigja.
Më falenderoi shumë e pastai shtoi:
“Ju jeni një njeri i ndershëm, e jo ata të tjerët.
Kam pyetur shumë njerëz të më tregonin
se a mos e kam harruar çadrën në shtëpinë e tyre,
e të gjithë më kanë përgjigjur: Jo”.

Torrkerry

[torrkerry]

. STRATEGJIA E DHELPRËS.

Një luan e hapi gojën e tij para hundëve të një deleje
dhe e pyeti se a mos i ndiente erë të keqe.
Delja iu përgjigj: “Po”.
“E marrë!”, i tha luani
dhe ia hoqi kokën me një kafshatë të madhe.
Pastaj i bëri të njëjtën pyetje edhe ujkut.
“Jo”, iu përgjigj ujku.
“S’je gjë tjetër përpos se lajkatar e gënjeshtar!”,
bërtiti luani dhe e copëtoi ujkun.
Pastaj shkoi tek dhelpra dhe i bëri të njëjtën pyetje:
“Të them të drejtën, zotrote”,
iu përgjigj dhelpra
“jam aq e ftohur dhe më janë zënë hundët
kështu që nuk jam në gjendje të ndjej kurrëfarë ere”.

Torrkerry

[torrkerry]

. GJUHA DHE DHËMBËT

Nxënësi i një filozofi
shkoi për ta vizituar mësuesin e tij
që ishte në shtratin e vdekjes.
“Më lër në trashëgim pak prej urtisë sate”, i tha.
Atëherë, plaku e hapi gojën
dhe i tha nxënësit të shikonte brenda.
“A e kam gjuhën?”, e pyeti.
“Po!” iu përgjigj nxënësi.
“E dhëmbët, a i kam ende dhembët?”
“Jo!”, iu përgjigj nxënësi.
“A e di përse gjuha zgjat më shumë se dhëmbët?
Sepse është e butë dhe e lëvizshme.
Dhëmbët bien më parë
sepse janë të ashpër.
Tash i ke kuptuar të gjitha ato
që është dashur të mësosh.
Nuk kam më asgjë për të të mësuar”.

Torrkerry