Sipërfaqja
Mos! Po bëhesh sipërfaqe
Masë pa masë po kthen trupin
Po zhduk të përparme e të prapme
Nuk ke më ekzistent, Unin!
Tani je vetë sipërfaqja
Asgjënë e asgjësë po shikon
Zemrës së zemrës i iku rrahja
Shpirti, vetë shpirtit i mungon!
----------------------------------------------
Nëse kthimi prapa vërtet është një budallallëk, mos duhet që ecja përpara të jetë një çmenduri?!(E.SH)
Te pershendes Mondishall,gjithmone me kane pelqyer vjershat e tua,pamvaresisht se vete nuk krijoj,i kuptoj dhe i ndjej ato. Eshte e vertet se vetem kur te jesh larg vendit tend e kupton mallin qe ke per te. Kete e kam pare tek te afermit tane qe kemi jashte shtetit.
Suksese te metejshme ne krijumtarine tende.
...Me tej....thua do mbarojme?
sic shpraz untia pjaten me pilaf .
Kujtimet dhe vargjet "Me Tej" ,do te mbijetojne.
Do te mbesin gjurme si nje epitaf.
Te pershendes mondi vllazerisht, njekohesisht te lutem percilli ngushllimet e mija te sinqerta djalit tend per humbjen tragjike te shokut te tij...
me nderime,
bili
Ndryshuar për herë të fundit nga bili99 : 23-09-2008 më 13:44
I Ilirides jam Iliri,
dhe i lire dua me mbet.
Per cfardo xhevahiri,
Shqiperine se jap per jete
Faleminderit nine gje per preferencen e poezive. Vazhdofsha pa te zhgenjyer ndonjehere.
Mik bili, me emocionuan fjalet e tua shprehur me vargje. Te falenderoj qe dhe ne nje rast te tille dhimbjeje per nje shok te djalit, por qe e kishim si djale shtepie, ndodhesh kaq prane me fjalet ngushelluese.
Po vazhdoj akoma ne nje linje me poezite me lart, pa mundur te hidhem, sic jam ne natyren time, ne larmishmerine e ngacmimeve te jetes, por patjeter qe kjo do ndodhe m e t e j...
Përkulja
Akoma aty e kërkoni përkuljen
Në shtyllën kurrizore të harkuar
Në sytë e lodhur që mbyllen
Në të sotmen që si dje ka filluar?
Tjetërkund rri drejtuar përkulja
Për ligj graviteti s’do t’ja dijë
Eh, ç’tallet me ty dhe me mua
Dhe me ata që hilenë ja dinë!
E kthyer në hile të hilesë
Jeton mes botës së dyzuar
Pa të s’do jetonte tjetra pjesë
Pa ne, s’do jetonin të dyja!
----------------------------------------------
Nëse kthimi prapa vërtet është një budallallëk, mos duhet që ecja përpara të jetë një çmenduri?!(E.SH)
Asaj bote
Ç’grindemi kështu në të gjallë
Të të pres, a do më presësh asaj bote?
E di që kjo punë nuk ka rradhë
Por lutem të më vish pas shumë motesh!
Aty, thon’, bën ftoht’ e në pranver’
E pra, ajd’ vazhdojmë si në gjallje
Kur shtratit më çon mua të ta nxeh
Dhe vjen e më mahnit si shtojzavalle!
Ta dish, që i ndezur do të pres
E ç’rëndësi do ketë forma e trupit?
Do jetë koha e shpirtrave në qejf
Që qejfit s’do t’ja gjejnë kurrë fundin!
----------------------------------------------
Nëse kthimi prapa vërtet është një budallallëk, mos duhet që ecja përpara të jetë një çmenduri?!(E.SH)
Mes krijimit…
Ja fala natës mendimet
Në ditë u shndërrua, çuditërisht
Ç’më mbetën hutuar instinktet
Që shkrehen veç në errësir'.
Po ti, pse ke turp e dashur
Që dita të shikon lakuriq?
Unë natën zili e kam patur
Sot le të na ket’ ajo zili.
Ja fala ditës instinktet
Dhe dielli në hënë u kthye
Ç’më mbetën hutuar mendimet
Që dritën e duan mbi krye.
Ooh, e dashur, ç’po më shfaqesh
E paturpshme në lakuriqësi
Mendimet dhe instinktet përplasen
Mes krijimit të një epshi të ri.
----------------------------------------------
Nëse kthimi prapa vërtet është një budallallëk, mos duhet që ecja përpara të jetë një çmenduri?!(E.SH)
Mondishall i dashtun. U trondita nga fatkeqësia e djaloshit që u aksidentua dhe yt bir e kishte shok e dashamirë. Ju lutem edhe në emrin tim ngushellojeni atë familje të nderuar dhe veçanerisht birin tuaj në kete dhimbje te pa masë.
Respekt për të gjithë ata që na mungojnë po ju hedh në këtë temë nje krijim timin.
Më mungon sinqerisht.
ndaj rri menduar me shpirtin bosh.
Rrugës më tregojnë me gisht.
...eci...zvarritem...heq këmbët osh...
Bën mirë që më mungon!
Ty edhe Zotin nuk u kam pranë...?!
Nëse qënia ime, Zotin Adhuron
Zemra nga mungesa yte, qanë....
vetëm qanë.
Sa mirë që më mungon!
Përndryshe një ditë do të ndaheshim
Do të ndaheshim që të mbyteshim në...mallë
dhe pastaj të këndonim refrenin
SA ME MUNGON!
E mban mend, sa pak u deshëm kur ishim gjallë.
Shenim: "Sa mire qe me mungon" eshte nje varg qe presupozon te mos gjykojme vendimet e Zotit! Ai zgjedh! Nuk mbledh, Pranoni edhe njeherë ngushellimet e mija.
Vizita dhe ligjerata tuaj prekese per te munguarit, miku im Agim, me emocionojne vertet, kurse vargjet, aah, vargjet, po i le me mire ne bukurine e tyre te flasin e na kenaqin vete.Postuar më parë nga Agim Doçi
Falenderim e perqafim nga Mondi, qe nuk harron sa te jete jeta fjalet e tua inkurajuese e vleresuese, qysh ne temen e pare me poezi ne kete forum.
Grimca e Zotit
Jam Grimca e Zotit
E padukshmja e dukshme, kudo
Ju duket se pranë më afroheni
Por unë më tej afrimit, shkoj!
Kështu ësht’ më mirë për mua
Për ju, akoma më mir’
Ndryshe do kisha mbaruar
Së bashku me ju, në hiç!
Jam vërtet, Grimca e Zotit
Asgjëkundi e kudo, njëkohësisht
Nëse vërtet një dit’ do më zbuloni
Kjo botë do kthehet, në ISH!
----------------------------------------------
Nëse kthimi prapa vërtet është një budallallëk, mos duhet që ecja përpara të jetë një çmenduri?!(E.SH)
Me tej u mundova te shkoj
Ndalova
Diqka me doli perpara
Ne vend numrova!
Te kthehem mbrapa u mundova
As kjo nuk me shkoj
Mbeta atu ku isha
Ne vend numroj!
Me tej te shkoj pa ty
Nuk me shkohet
Prap me mire keshtu
Ne vend te numrohet!
Rëndesia e një personi nuk vlerësohet nga hapësira që zë, por nga boshlleku që le kur nuk është më.
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt