Më tej…

[Warning]

Tjetër jetë!

E di që do kem dhimbje
Gëzimet, pak i di
Kjo botë me ardhje-ikje
Më pranë dhimbjes rri.

Ç’më duhet profecia
Dhe fati, vetëm fat?
Pak janë dhimbjet e mia?
Gëzimi, po, ësht’ pak!

Pa lermëni të qetë
Nuk jam, jo, fatalist
E di që tjetër jetë
Do ketë më shumë gëzim!
-----------------------------------------------
Nëse kthimi prapa vërtet është një budallallëk, mos duhet që ecja përpara të jetë një çmenduri?!(E.SH)

Miremengjesi Mondi. Nje mengjes te mire e nje vikend te kendshem




Nuk e di se kur u linda
nuk ed i se sa vjet kam
pleqeria me mundon ne rini
e rinia ne pleqeri,asgje me nuk di

Cfare jam apo cfare beje
njeri,kafshe apo njo gja e pazakonte
e cila ka shpirt
Sa do doja te dija se cila jam
cka beje ne kete bote te shthuru
ku cdo gje me ze frymen
as ajer nuk mund te marr
me duket se dikush me ze driten
e nuk mund te shoh as diellin
henen po as naten
Sa qef do te kisha te ndeja,te shihja
te mendoja per gjera te bukura
me as kengen e zogjeve nuk e degjoje
as aromen e luleve nuk e nuhas
me as trupin tim nuk e ndjej
me nuk shoh as enderra te bukura
e as te frikshme
Me nuk jam ajo qe isha,
Me nuk e di se cila jam
Apo sa vjet kam
Apo kur e lindur jam!!!

[mondishall]

E larmishmerove temen Warning dhe per kete te falenderoj. Te pershendes me vargjet e meposhtme...

Shpirti i diellit

Ja veshe moshës, e dashur, dhe një vit
Eeh, mosha, ngrin dhe në pranver’!
Por para meje zhveshe turpësin
Dhe trupin tim, më shumë ma nxeh.

S’di ç’ke marë nga dielli, as dua t’ja di
Ai mbase kërkon, të dijë nga ty ç’ka marë
Di që shpirti tënd, është dielli im
Di që shpirti i diellit, qenkërke ti prapë!
-----------------------------------------------
Nëse kthimi prapa vërtet është një budallallëk, mos duhet që ecja përpara të jetë një çmenduri?!(E.SH)

[mondishall]

Dhe me Kaq

Vazhdimisht kjo vetja ime
Është e zënë me “punë” për ty
Nuk ta them që të çuditesh
Vetë çudia është aty.

Dhe kur s’të mendoj, të ndjej
Kur s’të ndjej, rri të mendoj
Kur s’të kam, prapë të prek
Kur s’të prek, prapë të shijoj!

Nuk të njihja dhe të kisha
Tash të njoh, më shumë të kam
Dhe me Kaq, uroj që linda
Pse, do lindja dot pa Kaq?
-----------------------------------------------
Nëse kthimi prapa vërtet është një budallallëk, mos duhet që ecja përpara të jetë një çmenduri?!(E.SH)

[riza2008]

Dhe me Kaq

Vazhdimisht kjo vetja ime
Është e zënë me “punë” për ty
Nuk ta them që të çuditesh
Vetë çudia është aty.

Dhe kur s’të mendoj, të ndjej
Kur s’të ndjej, rri të mendoj
Kur s’të kam, prapë të prek
Kur s’të prek, prapë të shijoj!

Nuk të njihja dhe të kisha
Tash të njoh, më shumë të kam
Dhe me Kaq, uroj që linda
Pse, do lindja dot pa Kaq?
-----------------------------------------------
Nëse kthimi prapa vërtet është një budallallëk, mos duhet që ecja përpara të jetë një çmenduri?!(E.SH)

Mondi s'mund te ikja pa i hedhur nje sy faqes tende dhe si gjithmone aktiv shume i zhdervjellte me poezi te mira.Vazhdo mondi Me tej siç e ke filluar.Te uroj nje fundjave te kendshme.Me respekt Rizai

[mondishall]

Mondi s'mund te ikja pa i hedhur nje sy faqes tende dhe si gjithmone aktiv shume i zhdervjellte me poezi te mira.Vazhdo mondi Me tej siç e ke filluar.Te uroj nje fundjave te kendshme.Me respekt Rizai

Tashme miku im riza, hyjme e dalim tek njeri-tjetri si ne shtepine tone. Kjo tregon afinitetin tone te madh dhe deshiren per te vazhduar kete lidhje kaq te domosdoshme shpirterore. Faleminderit per c'ka shkruan!
Te pershndes me pak vargje...

Dhe i pirë

Ooh, ç’po qesh më shumë se qeshja
Dhe se qarja, më shumë qaj
Më e bukur më duket vetja
Dhe shëmtia, s’mbetet pas!

Eeh, ç’po më roitën mendja
Në çast ndjehem më i zgjuar
Tekanjoze bëhet pena
Ç’i them unë, tjetër shkruan!

Aah, ç’po bëj çudi me veten
Esëll tek lexoj, ç’kam shkruar
Vargjet kursesi s’u dehën
Dhe të pirë, s’më turpëruan!
-----------------------------------------------
Nëse kthimi prapa vërtet është një budallallëk, mos duhet që ecja përpara të jetë një çmenduri?!(E.SH)

[mondishall]

Jam NJERI!

Jam krijesë absolute
Hë për hë në gjithësi
S’ka si mua,
më të bukur, më të zgjuar
Jam Njeri, Njeri, Njeri!

Shkatërroj, krijoj, ndërtoj
S’ndodh kështu në gjithësi?
Nëse Zotin e pranoj
S’duhej t’isha ky Njeri!

E kush thotë, ka mbi mua?
Poshtë meje, s’bëj çudi
Nuk di kush më ka krijuar
Pse, mos vall’ Zoti e di!?

Do vazhdoj siç kam vazhduar
Jam Njeri, Njeri, Njeri!
Qenie tjetër,
më e bukur, më e zgjuar
Po ja mbajti, le të vij!
-----------------------------------------------
Nëse kthimi prapa vërtet është një budallallëk, mos duhet që ecja përpara të jetë një çmenduri?!(E.SH)

[mondishall]

Puthja e Judës

Një herë, o Krisht, të puthi Juda
Thonë, Ti e dije ç’të priste pas saj
Qysh atëhere, besoj që puthja
Në besnike dhe tradhtare u nda!

Qysh atëhere të gjithë jemi pak Judë
Pak Krisht a jemi, s’e them me siguri
Puthjen mijra herë, gati mbajm’ mbi buzë
Më shumë se mijra herë, të puthim, o Krisht!

Nëse atëhere e dije se ç’të priste
Sot, vetëm më thuaj, e di se çfar’ na pret?
Ti në fund të fundit, një Krisht i vetëm ishe
Dhe Juda ishte një, në fatin e vet!

Më beson që mua po më lodhin puthjet
Më beson që ndihem Judë më shumë se Krisht?
Se sa herë nga shpirti im dalin lutjet
E pësoj më keq se Ty në kryqëzim?

Nuk kërkoj, o Krisht, si Ty, ringjallje
Ehuu, unë vdes e ringjallem çdo dit
Kërkoj të ndalosh puthjen tradhëtare
Që tallet me mua, po dhe me Ty, o Krisht!
-----------------------------------------------
Nëse kthimi prapa vërtet është një budallallëk, mos duhet që ecja përpara të jetë një çmenduri?!(E.SH)

[mondishall]

Miq forumiste, qe ndaleni rruges per ketu dhe me nderoni me viziten tuaj aq dashamirese, ju falenderoj, pershendes dhe perqafoj te gjitheve miqesisht!
Te gjithe mendojme, fantazojme dhe sigurisht qe deshirojme per Më tej, per nje Më tej... me te mire, me njerezore, me lumturore. Mes nje gjendjeje te tille, s'di as vete se si hodha ne leter castet e tilla ndjesore, por ashtu sic me vjen ndoresh ne te tilla raste, pra me vargezim. Vetem se kete rradhe, kerkoj nga ju te anoni me shume ne ate c'ka shpreh dhe deshiroj e jo ne rregullsine dhe figurat poetike. Me shume se poezi, eshte nje e folura ime me vargje, qe perben kete rradhe epilogun e temes, Më tej... FALEMINDERIT! Mondi


Mes natyrës…

Kjo bukuri natyre
Ç’më mori frymëzimin
Më la vargun pa hyrje
Pa fund ma la mendimin.

Më futën brenda saj
Nuk jam më vetja ime
Më shumë se vetja jam
Tek rroj kësaj çudie…

…Pema…
Nëndheut bëhem farë
Dhe ndjej dhimbjet e lindjes
Mbi tokë pastaj dal
Dhe ndjej qejfin e rritjes.

Çudia ndodh më pas
Kur duar kam me dhjetra
Me mijra gjethe mbaj
Dhe ndjehem Mondi-Pema.

Ndryshe provoj stinët
Tek ndjej ripërtëritjen
Qetësinë, fëshfërimën
Dhe errërave, dridhjen.

Ndryshe nga njerëzia
I vishem pranverës
Në dimër paturpësia
Lakuriq më çveshën.

Si veshur, e si çveshur
Unë prapë pemë mbetem
Kështu vazhdoj ndër shekuj
Zilinë e kam me veten….

.…Ujë…
I lëngshëm në çast kthehem
Burimesh gurgulloj
Vazhdoj më pas rrjedhjen
Dhe ndjehem Uji-Mond

Oh, çfarë jetë e ujshme
S’i ngopem kurrë vetes
Në fund mes detit futem
Dhe prapa kurrë s’kthehem!

Si lumë e si det
Unë prapë mbetem ujë
Dëgjoj të thon’ s’ka jet’
Atje ku mungoj unë….

….Ajër…
Më duket se po zhdukem
As njeri, as pemë, as ujë
Mes grimcash, grimcë futem
Pa formë, pa peshë, pa ngjyrë.

Më mer Toka me vete
Oh, sa më mban me hatër
Kudo jap frymë jete
Dhe ndjehem Mondi-Ajër.

I pastër, i papastër
Veç fajin s’ma ka vetja
Unë mbetem prapë ajër
Unë mbetem prapë jeta.

….Diell…
Ku jam, as vetë s’e di
Oh, sa e vogël Toka
Më duket se po ndrit
Nga dielli rreze dola.

Largohet errësira
S’më ndalën dot asgjë
Në tokë lindën dita
Dhe ngrohtësi mbi të.

Miliona vite kështu
Gjithë vetja më shkëlqen
Me Tokën mik më shum’
Dhe ndjehem Mondi-Diell.

………
Moj Pemë, o Ujë
O Ajër, o Diell
Mos u zhdukshi kurrë
Që i pazhdukshëm të jem!

-----------------------------------------------
Nëse kthimi prapa vërtet është një budallallëk, mos duhet që ecja përpara të jetë një çmenduri?!(E.SH)

[Agim Metbala]

Mirëmëngjes mik i nderuar - m'i hape sytë e ma freskove mëndjen, me këto vargjet kulmore...

Ec më tej Mondi, ec, e ec, e ec... deri në pambarim...

[BlackEagle]

Më bëre të rikthehem dhe njëherë këtu i dashur mik, i shtytur nga ç'shkruan më lartë. Unë rastësisht kalova për vizitë, dhe ja, ku bëra log-in prapë. E kisha hedhur çelësin e ksaj porte diku tej, per të mos ta përdorur më, por, nuk munda t'i rezistoja tundimit se, duhej ti thoja nja dy fjalë mbas ç'ke shprehur më lartë, dhe ja ku jam.

Do te bredhin stinët tej në park
Do të çelin sythet, e do të bjenë
Ti do të jesh një botë më larg
Atje ku yjet shkojnë të flenë

Dhe nëse malli do ti marrë
E rreze drite do kërkojnë
I ftoj të mbyllin sytë në paq
Dhe lehtë të nisin ëndërrojnë

E kur të zgjohen të kenë kuptuar
Se pa yje, e zezë është nata
Të vijnë të falen të përmalluar
-Na lër o Yll të ndjekim mbrapa.

Për më tej i dashur mik, FALEMINDERIT Ty për rrezet që na dhurove gjer sot, sepse jam unë, jemi ne dashamirësit e poezisë dhe artit ata që duhet të falenderojnë.

I nderuar
Përqafimet e mia të sinqerta
Me respekt
Leonard Seiti.