Kush ka faj?

[Eugen22]

Kush ka faj?
Shkëlzen LUSHAJ
Javën e kaluar u bë promovimi i iniciativës për formimin e partisë së re nga ana e disa funksionarëve të PDSH-së, në krye me nënkryetarin e saj, tanimë i dorëhequr, Imer Selmani. Lajmi për paraqitjen e subjektit të ri politik shqiptar shkaktoi kokëdhimbje dhe anksiozitet të madh në dy partitë shqiptare, BDI dhe PDSH. E para, tani për tani, qëndron e përmbajtur, duke u gëzuar infantilisht për përçarjen e PDSH-së, por njëkohësisht edhe duke e fshehur frikën se mund të deklasohen nga partia e re, e cila për momentin paraqitet si shumë ambicioze dhe me përkrahje të paparë nga pjesa dërmuese e elektoratit të përgjithshëm të PDSH-së, nga një pjesë e konsiderueshme të strukturave të partive tjera shqiptare (duke përfshirë edhe të partisë oponentë në pushtet), nga shumë personalitete të rëndësishme të jetës publike si dhe nga faktori ndërkombëtar. E dyta, PDSH, e shqetësuar për ardhmërinë politike, vepron në mënyrë të pakontrolluar, e pafuqishme ndaj realitetit të ri partiak përbrenda dhe ndaj evitimit të krizës politike, e cila i ka kapluar rradhët e saj. Tentimet për baltosjen e personalitetit të Imer Selmanit dhe tezat për errësimin e motivit të krijimit të partisë së tij, nuk janë gjë tjetër, përveç se piskamat e fundit para shkatërrimit politik final. PDSH, me këtë kredibilitet politik dhe moral të fituar pas zgjedhjeve të dështuara parlamentare, nuk mund të bind asnjë shqiptar në atë që e pohon, madje edhe nëse këtë e bën përmes ideologut më të madh të shqiptarëve, Arbër Xhaferrit, i cili në një kolumnë të tij të botuar të shtunën në gazetën Shekulli dhe ditë më parë në gazetën "Koha", krijimin e partisë së re e vuri në kontekst të veprimit politik të Nikolla Gruevskit dhe me këtë tentoi të hedh hije mbi motivet kombëtare dhe fisnike të Imer Selmanit dhe të bashkëpunëtorëve të tij. Me plotë keqardhje, por edhe me plot respekt ndaj z. Xhaferrit, të cilin kurrë nuk arrita ta njoftoj, megjithë dëshirën time të madhe, detyrohem ta kundërshtoj në bindjen e tij se faji për përçarjen e PDSH-së qëndron në Nikolla Gruevskin. Me vite e kam lexuar z. Xhaferrin dhe ai shpesh ka folur për një introspeksion, autokritikë (që iu duhet shqiptarëve), por sot dëshmon se edhe ai vetë është i kapluar nga sindroma e njëjtë si ajo e kreut të tanishëm, e cila shtrihet mbi një narcizizëm të madh personal dhe politik e ajo është të ndjehurit si i pagabueshëm, i pakorrigjueshëm, madje edhe si i gjithëdijshëm (faza më e zhvilluar e narcizizmit) edhe kundruall humbjeve dhe dështimeve të njëpasnjëshme. Kërkimi i fajit tek të tjerët dhe jo tek vetja, është shkaku kryesor psikologjik, dhe mosthirrja në përgjegjësi personale të kreut është shkaku kryesor politik për përçarjen e PDSH-së, z. Xhaferri, kurse tentimet për kontekstualizimin e motivit të përçarjes dhe krijimit të partisë së re me planet maqedoniste të Nikolla Gruevskit, kualifikohen për në domenin e antipropagandës politike, e cila gjithsesi se hasë në mirëkuptimin tim, por edhe të të tjerëve.
Megjithkëtë, unë do të mundohem që në emër të së kaluarës së përbashkët, t'i orientojë kah vetja zyrtarët e PDSH-së në kërkimin e fajit edhe atë me disa pyetje lucide: kush ka faj që PDSH nuk u distancua nga operacioni i Brodecit dhe kush ka faj që operacioni i tillë u trumbetua i suksesshëm derisa nëpër media silleshin incizime me pamje bizare dhe të trishtueshme, kush ka faj që partia tentohej të mbahej në heshtje edhe përkundër pakënaqësive që paraqiteshin, kush ka faj që të gjitha autorizimet partiake ishin koncentruar në dy persona, kush ka faj që mungonte komunikimi në mes ministrave, drejtorëve, funksionarëve dhe kryetarëve të degëve me kryetarin e partisë, kush ka faj që punësoheshin pesë herë më shumë anëtarë nga Tetova sesa nga qytetet tjera, kush ka faj për lokalizmin e pakuptueshëm, kush ka faj për deklaratat raciste për shqiptarët e Kërçovës dy-tre ditë para raundit të dytë të zgjedhjeve parlamentare, kush ka faj për "kasaphanën", për akuzat ndaj oponentit në stilin, për "le të shikon punën e tij z. Ervan Fuere", kush ka faj që nuk kishte debate brendapartiake, kush ka faj që debati i parë i iniciuar falë guximit të disa anëtarëve të Kryesisë Qëndrore, u bë debat skizmatik, debat që shkaktoi përçarje, në vend se konsolidim, kush ka faj që "dikush" është i kapluar nga frika patologjike se mos po i merret froni, kush ka faj që "dikush" partinë e ka privatizuar (lat. privere - të përvetësosh, të marrish diçka), kush ka faj që dëboheshin intelektualët, akademikët, profesorët, kush ka faj që kolumnistët e luanin rolin e zëdhënësit, se zëdhënësi flladitej në zyrën e Tetovës, kush ka faj? Locimi i fajit tek të tjerët është pasojë e krizës psikologjike dhe etike, që e ka kapluar PDSH-në në periudhën pas Kongresit të katërt të partisë e deri sot. Nuk mund të jetë fajtor kryeministri për joorganizmin e mirëfilltë të partisë së cilës i përkisnim e as për krijimin e politikës së gabuar kundrejt ndodhive në vend e as për prishjen e marrëdhënieve të mira me të gjithë faktorët relevantë. Kryeministri mund të jetë fajtor për çështjen e emrit, por për çështjen e PDSH-së fajtorë janë ata që sot gjuajnë gurrë e drunjë pas njerëzve që për dy vitet e fundit, nëse jo diçka tjetër, me punë të ndershme dhe të palodhshme arritën të mbajnë rejtingun e PDSH-së në vijë konstante. Përçarjen e PDSH-së e kërkoi procesi (natyror dhe politik) dhe nevoja, ndërsa nuk e kërkuan individë e as Gruevski. Këta njerëz që kanë iniciuar projektin për krijimin e subjektit të ri janë gjenerata e re që nuk pati vendveprim në PDSH, që i qëndroi besnike politikës së PDSH-së deri në momentin kur ajo filloi të marrë trajta suicide, të vetëshkatërrimit të vetëdijshëm të partisë. Këta njerëz paraqesin vlerën, ndershmërinë, idealet kombëtare, paraqesin intelektualë dhe njerëz të aftë, paraqesin shpresën dhe alternativën e re, paraqesin gjeneratën e re e cila do të përmbush nevojën imanente të këtij populli për udhëheqës të shoqërisë dhe të shtetit, ashtu sikurse e meriton çdo popull tjetër i qytetëruar. Gjithçka që kontekstualizohet me plane ogurzeza të qarqeve të ndryshme nga ana e PDSH-së, do të dënohet nga populli sikurse u dënua për pesë cikle zgjedhore me radhë.
Ky është fundi, andaj Jungjatjeta!

http://www.koha.com.mk/kolumna.html#ar15

[RaPSouL]

Kur interesi ti mbyll sytë

Adriatik IMERI
Derisa PDSH ishte në koalicion qeveritar me VMRO-DPMNE, një grup të vetëquajtur "kolumnistë" brenin edhe hekurin për të mbrojtur PDSH-në. Pas përfundimit të procesit zgjedhor, ku PDSH-ja me meritë të disa njerëzve, të cilët sot nuk janë më me PDSH-në, të cilët në vendbanimet e tyre nuk mundën të marrin mbi 250 vota, të cilët aktivistëve të PDSH-së as telefonin nuk u hapnin, të cilët nuk u interesonte asgjë tjetër veçse interesi i tyre personal, i humbi zgjedhjet. "Kolumnistët" e vetëquajtur dalëngadalë filluan që të distancohen, pasi që interesi i tyre personal dhe familjar nuk është më me PDSH-në. I nderuari Shkëlzen Lushaj, kalamaj i Shkupit, ju nuk keni as kapacitete e as të drejtë morale që të bëni analizë shkrimeve të z.Arbën Xhaferi (ky është mbiemri i saktë e jo si ju e shkruani Xhaferri). Duke pasur parasysh se shkrimet dhe analizat e z.Xhaferi lexohen anë e mbanë trojeve shqiptare, duke pasur parasysh se shkrimet dhe analizat e z.Xhaferi nxisin debate shkencore, duke pasur parasysh se shkrimet dhe analizat e z.Xhaferi i lexojnë dhe komentojnë shumë personalitete shqiptare dhe të huaja, ju kalamaj i Shkupit nuk keni aspak të drejtë për të komentuar atë pasi që niveli intelektual i juaj nuk përputhet me të. Fajin i nderuari nuk duhet kërkuar aty ku të konvenon ty dhe Imer Selmanit. Faji duhet kërkuar diku tjetër. Përse nuk i bën këto pyetje: sa vota mori Imer Selmani në fshatin e tij Shishevë dhe pse i prishën BDI-së 4 vota, nga turpi se Imer Selmani humbte në fshatin e tij? Përse nuk ia bën pyetjen Imer Selmanit e disa të tjerëve, soj i tij se pse nuk i hapnin telefonat, e le më komunikimi i tyre me aktivistë? Përse nuk ia bën një pyetje vetes se kush m'i punësoi të afërmit e mi (në Postat e Maqedonisë), por aq shumë interesohesh për të punësuarit nga Tetova? Kush ka faj se për Imer Selmanin ekzistonte vetëm një komunë shqiptare, ajo e Sarajit? A i harroi ai komunat tjera shqiptare në Shkup? Kush i ka faj Imer Selmanit që nuk mund të ndante një gjysmë ore për të vizituar qytetarët e Shkupit (mos të flasim për qytetarët e Tetovës)? Përse Imer Selmani nuk e pa të udhës që gjatë fushatës zgjedhore të dalë në një konferencë (copy-paste nga raporti i PDSH-së, nga një ish funksionarë i PDSH-së i cili sot e përkrah Imer Selmanin)? Kush ka faj se vetë Imer Selmani ka qenë nënkryetar i PDSH-së dhe asnjëherë nuk ka hapë ndonjë debat në mbledhjen e Kryesisë Qendrore ose në mbledhjen e Kuvendit Qendror (gënjeshtra të kulluara se në mbledhjen e fundit Imer Selmani paska debatuar. Ata nuk janë bura, por rrinë si memecë në mbledhje pasi që kanë humbur bindshëm në vendet e tyre.)? Kush ka faj se Imer Selmani nuk ishte dhe asnjëherë nuk do të bëhet burrë dhe të pranojë para opinionit se ka pasur pretendime për lider në PDSH, por çdoherë fshihej "nga zyrtarë të lartë partiak" në tekstet e të së përditshmes maqedonase "Dnevnik"? I nderuari kalamaj, këto janë pyetje që ti dhe Imer Selmani duhet të ju jepni përgjigje, e jo të merresh me gjepura, me "kolumna" pa fije kuptimi. Në momentet kur unë tërë kapacitetin tim intelektual dhe fizik ia kam kushtuar PDSH-së, ju kalamaj i nderuar jeni endur nëpër baret e Shkupit. Në momentet kur unë kam dhënë gjithçka për PDSH-në, për politikën e z.Xhaferi dhe z.Thaçi, ju i nderuar kalamaj keni endur nëpër zyrat e Degëve të PDSH-së në Shkup për të lutur që familjarët e t'u të punësohen në ndonjë institucion. Në momentet kur unë kam punuar edhe deri në orët e mëngjesit për të realizuar idenë e shqiptarëve nëpërmjet PDSH-së, ju i nderuar kalamaj keni parë ëndrra në mes të natës. Nga këto njerëz të cilët ju i quani intelektual, alternativë e re, PDSH-ja kërkon që t'i kthejnë mandatet pasi që janë zgjedhur deputet në listën e PDSH-së. Ata janë të pamoralë, ata nuk kanë guxim që të dalin para opinionit dhe ta pranojnë faktin se nuk i meritojnë mandatet e fituara në krahë të PDSH-së.
Ata nuk kanë aspak të drejtë të thirren të moralshëm, njerëz me vlera apo intelektual. Ata të cilëve Gruevski ua paska mësuar një fjali "keqmenaxhimi i lidershipit" paskan harruar se ata vetë kanë qenë në top-menaxhmentin e partisë. Lideri i një partie është përgjegjës për platformën dhe programin e partisë, ndërsa nënkryetarët janë përgjegjës për menaxhimin me resurset njerëzore. Në këtë rast, lideri i PDSH-së, z.Thaçi nuk ka asnjë gabim në platformë dhe program. Gabimi është në menaxhimin me resurse njerëzore ku përgjegjës janë nënkryetarët (lexo: Imer Selmani dhe Ruzhdi Matoshi), të cilët pikë së pari nuk e kanë ditur kuptimin e fjalës "menaxhim" edhe pse e kanë mësuar përmendsh nga "shefi" i tyre Gruevski. Të nderuar lexues, gjatë këtij muaji të fundit në opinion këta "intelektual", këta njerëz të "idealit kombëtar", këta njerëz "të aftë" kanë lëshuar lloj-lloj spekulimesh. Spekulime shumë të ulëta të cilëve ju ka kaluar ngjyra se gjoja ajo degë apo kjo degë i është bashkëngjitur Imer Selmanit. E kam për obligim që qytetarëve dhe lexuesve të ju shpjegoj se PDSH-në nuk ka forcë që mund ta shkatërrojë. Qytetarë të nderuar, për hajr na qoftë VMRO-Albanska.

Autori është zëdhënës i PDSH-së

http://www.koha.com.mk/kolumna.html#ar4