Vjersha për të dashurit tanë: Fëmijët

[Nete]

Dreni dhe Joni.

Dimri i ftohet,
Erdhi me acar.
Shtepi dhe lagjen,
I ka veshur bardh..

Rruga ime tani,
Është zbardhuar..
Fëmijet me saja,
Në të kan marshuar.

Dreni dhe Joni,
Nje saj kan marr,
Kush do hip në të.
Kush po behet kal,

Dreni me dredhi,
I tha djaloshit Jon..!
Mua me dhemb kemba,
Të lutem të vazhdojm..

Joni trimi i vogel,
Kapi shpejt litarin.
Dhe vrapoi rruges,
Ishte më i pari..

Ndersa Dreni .
Qeshte me knaqesi
Nuk ka me te shpejt
Se ne dy o fëmije.

Por në fund të rruges,
Ata dy kur mberrin
Joni u ul në saj,
Dhe po pesheperit..

Eh more Dren,
Mua s’me mashtron..
Tani une po ulem ,
E ti po kalëron..

Sa bukur ,kur shkruan vjersha per engjujt

[Roi]

Sa bukur ,kur shkruan vjersha per engjujt

Faleminderit Midja,
Ata jan e ardhmja jon..

[Dar_di]

Poezi mjaft te bukura Roi. Te pergezoj! Me pelqyen fort... Me lej tuaj po shtoj nje poezi te nje mikut tim.

KECAT

Nisin lojën kecat
Dhe kërcejn pa nda
Luajnë shum me Linën
Dhe t’iu ndahen ska

Ngado që shkon Lina
Mbrapa kecat shkojnë
Shumë e dojnë Erinën
Dhe kurr se harrojnë

Zgjohen në mëngjës
Kecat shumë gëzohen
Kur e shohin Linën
Prej ahurit lëshohen

Vraponjë pas Erinës
Lozin të gjithë tok
Njërin e ka zemer
E tjetrin e ka shokë

Venhar Rahimi

[Roi]

Poezi mjaft te bukura Roi. Te pergezoj! Me pelqyen fort... Me lej tuaj po shtoj nje poezi te nje mikut tim.

KECAT

Nisin lojën kecat
Dhe kërcejn pa nda
Luajnë shum me Linën
Dhe t’iu ndahen ska

Ngado që shkon Lina
Mbrapa kecat shkojnë
Shumë e dojnë Erinën
Dhe kurr se harrojnë

Zgjohen në mëngjës
Kecat shumë gëzohen
Kur e shohin Linën
Prej ahurit lëshohen

Vraponjë pas Erinës
Lozin të gjithë tok
Njërin e ka zemer
E tjetrin e ka shokë

Venhar Rahimi

Dar_di,
Ju faleminderit per vlersimin tuaj.
Me kete poezi te bukur ju vetem se e zbukuruat kendin tim per femije..
Faleminderit miko, Respekte..

[Roi]

BLETA NË KOPSHT.

Kopshti im
me lule plot
E ujis une
Tash sa mot

Bleta bukur
Aty pushon
Në kopshtin tim
Shtepi nderton

Ne mengjes une
Heret shum...
Veshtroj bleten
Se si ben pune

Ajo mua kurr
Nuk me shef
Lule me lule
Nektar vjedh

Por une ate
Nuk e pengoj
Lule me Lule
le te fluturoj..

[Roi]

Mësueses time.

U bën shumë vite
U bë shumë kohë
Mesuesen e pare
Kurr nuk e harroj

Mesusja më e mire
Mua më ka mesuar
Kur nuk do ta le
Ate pa e kujtuar

Ishte aq e mire
Sikur një hyri
Mi mesoj shkronjat
Sikur me magji.

Por nje gje o miq
Qe ajo me mesoj
Me mesoj të dua
Dhe të respektoj

Tani që jam rritur
Gjithnje do ta kujtoj
Lule më të bukura
Te varri do i dërgoj

[Roi]

Qeni dhe Macja.


Ham ham ham
Për cdo dite
Qenushi ime
më peshperit

Ai shum gëzohet
Po sa me shef
Koken e ul ne bar
E bishti i valvet

Kur shef macjen
Bëhet nervoz
Vrapon pas saj
E fton të loz...

Por zonja mace
I ben ca dredhi
N'prehër me futet
Por si një fëmij

Pastaj more miq
Unë loz me ta..
Më bejn të qeshi
Ha ha ha ha ha

[marcus1]

Një bletë krahëlehtë,
tek shkonte fluturim,
aty në pyll të bertë,
u ndal te një burim.

Me mjaltë ishte ngarkuar,
e lodhur ish sa s'ka,
papritur, pakujtuar,
rrëshqiti edhe ra.

Iu njomën të dy krahët,
më kot po pëpëlitet,
bobo e shkreta, sa keq,
po mbytet

Pëllumbi borë i bardhë,
kreh pendët mirë e mirë,
dhe mbi burim ka ardhë,
të shihet në pasqyrë.

Pasqyra e burimit,
ç'ka sot që s'është e qetë,
aty lëviz diçka,
aty po vdes një bletë.

Pëllumbi te një lule,
na shkoi me nxitim,
dhe mori një petale,
e hodhi në burim.

E hodhi pranë bletës,
dhe bleta pak nga pak,
u ngjit përmbi petale,
tamam si mbi një varkë.

E pylli tundi gjethet,
e gjethet bënë erë,
kjo era shtyn petalen,
e tej në breg e nxjerr.

E dielli lëshon rreze,
e rrezet ngrohtësi,
e bletës të dy krahët
iu terrën përsëri.

E zu, zu, zu, kjo bleta,
u ngrit e fluturoi,
dhe pyllin e pyeti:
-Kush vallë më shpëtoi?

E pylli iu përgjigj:
Ty të shpëtoi pëllumbi,
kjo bleta e kërkoi,
po nuk e pa gjëkundi.

Ja në koshere hyri,
dhe pa pushuar fare,
me mjaltë nga më i miri,
mbush një lëvozhgë arre.

Eh, mjaltë si ky,
kurrkund nuk mund të gjesh;
kjo bleta do t'ia çojë,
pëllumbit si peshqesh.

Sa mbërriti te burimi,
nga pesha djersët vu,
ashtu e frikësuar,
bobo, ç'i panë sytë!

Aty na paskësh mbërritur
më parë një gjuetar,
çiften kishte ngritur,
pëllumbin për ta vrarë.

Në çast kjo krahëlehta,
gjithë mjaltin e lëshoi,
dhe në kapak të syrit,
gjahtarin e thumboi.

Ai bërtiti "U, u, u!"
e çiftja bëri bam,
e saçmat kuturu,
s'u panë se nga vanë...

Pëllumbi hapi krahët
e tutje fluturoi,
e pyllin e pyeti:
- Kush vallë më shpëtoi?

- Ajo që pak më parë
ti i shpëtove jetën...

Pëllumbi e kërkoi,
po nuk e gjeti bletën,
sepse bashkë me thumbin,
ajo kish lënë dhe jetën.

[Roi]

28 NËNTORI.

Nga shkolla erdhi Rina,
Me një Flamur t'bukur.
Mami, mami e thirri,
O sa jam e lumtur...

Sot në shkollen ton,
Mesuesja ka treguar.
Për diten e Flamurit
Ajo na ka shpjeguar.

Mesuam historin,
Për Skenderbeun
Për Ismail Qemailin
Për tër mëmedheun

Mesuam për të madhin,
Bac Adem Jasharin..
Mesuam për UÇK-në
Për luften, për vatanin.

Sa e bukur kjo dite,
28 Nëntori i bekuar.
Ne oren e par të mesimit
Himnin e kenduam.

[Roi]

*Viti i ri.*

*Erdhi erdhi Viti i ri ,*********
*Gëzohem unë e gjdo fëmi.***
*Presim babadimrin të vjen,**
*Me dhurata të na shperblen.

*Në ogjakun ton të madh,**
*Nuk kemi ndezur as zjarr,**
*E kemi fshire për mrekulli.**
*Që të presim vitin e ri..****

*Aty kalon një njeri*******
*Babadimiri i jon o femije**
*Me dhurata të na gezon**
*Shumë shtepi ai kalon****

*Mjekërr bardh e i dashur**
*Thesi në shpin i përplasur*
*Një kamion të bukur ka***
*Jonit këtë vit ja ka nda..**

*Por e kish edhe një kukull**
*Nuk tregoj por iku si flutur**
*Rines at i ka premtuar*****
*Ja tani ka per te ja dhuruar.*