Testamenti i përkthyer nga origjinali i postuar në nder të Nënës Terezes.

[torrkerry]

NËSE ZOTI NA KA DHËNË NEVE NËNËN TEREZE ËSHTË EDHE SEPSE AI DËSHIRON QË T’I NDËRROJMË METODA TONA BARITORE SIPAS SHEMBUJVE TË SAJ.


Kur e hapi një shtëpi në USA, Nëna Tereze tha:

“ Varfëria ka gjithkund, por këtu varfëria më e madhe është që s’janë të pranuar, s’janë të dashur – thotë Nëna Tereze, posaçe duke menduar në zezaket -. Motrat edhe atje i vizitojnë familjet e varfëra, iu ndihmojnë dhe i mjekojnë të sëmurët, i edukojnë fëmijët. Me një fjalë, aty ku ende ka shumë probleme, ato luftojnë kundër dishkriminimit racial duke iu shërbyer të gjithëve pa dallim dhe me dashuri”.

Këtu e kemi paraqitur zhvillimin e parë, në të gjitha kontinentet, por ka ende shumë e shumë vende, shtëpi, qëndra që janë themeluar apo dita ditës përhapen në shumë shtete. Shi për këtë Nëna Tereze mundohet gjithnjë të jetë në lidhje me të gjitha.

Unë i njoh personalisht të gjitha motrat e mia dhe me të gjitha jam gjithnjë në lidhje. Mundohem që t’i vizitoj sa më shpesh, kuptohet sipas mundësisë, edhe pse vizitat zvogëlohen me rritjen e numrit të motrave dhe të shtëpive të reja.
Shpesh iu shkruaj dhe më shkruajnë ato mua. Edhe pse jemni të shpërndara në tërë botën, ne prapëseprapë jemi si një familje...”.



NËNA TEREZE
(Nëna jonë Tereze: 148)

Torkerry

[torrkerry]

NJË PJESË E ZEMRËS SË SAJ.


“Ju lutem që t’më falni që unë s’mund të foli mirë shqip, sepse kam harruar. Në Indi nuk kam mundësi kurrë të foli shqip me ndonjë njeri, Unë jam tejet e kënaqur që gjendem sot me ju, edhe pse nuk di të flas mirë shqip, ju jeni çdo ditë të pranishëm në uratë të mia. Ne të gjithë lutem për juve, dhe për atdheun tonë, që Zoti një ditë ta dërgojë dritën e vet dhe t’na bashkojë në dashurinë e vet.
Si e dini ju të gjithë, unë kam dalur prej vendlindjes time, prej Skupit, para 50 vjetëve, kam shkuar në misione.
Për këtë mëe gjithë zemër i falënderoj Zotit, dhe si shenjë falënderimi, ja sot unë i jap katër motra të mija, të cilat do të mbesin këtu, për të punuar ndër të varfërit, të cilët nuk kanë asgjë, të cilët nuk kanë askend. Këta janë njerëzit tanë, sepse Krishti ka thënë: Unë kam qenë i uritur, unë kam pasur etje, unë kam qenë pa shtëpi, ti mua m’ ke bërë të ghitha këto. Unë besoj se ne s’kemi ardhur këtu për të punuar punë sociale. Ne jemi në mbarë botën, pra edhe këtu, për të qenë dashuria e Krishtit, mëshira e tij. Ne jemi këtu për të qenë zëri i Krishtit. Ju lutem që ta bini Krishtin në familjet tona dhe të luteni se bashku, në shtëpi, sikur se jemi lutur gjithmonë, në shtëpintë tona shqiptare.
Kur me bie ndër mend nëna ime dhe babai im dhe të gjithë të tjerët, se si lutnin çdo mbrëmje. Unë shpresoj se familjet tona shqiptare ende e mbajnë këtë, sepse kjo është dhurata më e madhe e Zotit, që familja të jetë së bashku, të lutën së bashku, sepse familja që nuk lutet së bashku as nuk do të jetojë së bashku.

Për këtë ruanje apo kthenje prapë në familje të juaja, kështu nëpërmjet të uratës do të fitoni edhe thirrje shenjte. Lejoni që Krishti të vijë në familje tona, të zgjedhë bijt tanë për meshtarë, bijat tona për motra. Tash mbarë bota ka etje të madhe për Krishtin, për këtë ju lus që së bashku t’i falënderojmë Zotit, që na ka dhënë kaq shumë thirrje shenjte në bashkësinë tonë.
Ndihmoju motrave tona t’i mbesin besnike dashurisë së Zotit. Kur Zonja e Bekuar për të parën herë e pranoi Krishtin, me shpejtësi shkoi për t’iu dhënë edhe tjerëve. Bëni edhe ju sot kështu, sepse në Kungim do ta merrni Krishtin, Krishtin e gjallë; shkoni pra, me të dhe për të shpejt, epnjani Krishtin tjerëve, atyre që janë të uritur për dashurinë e Krishtit.
Lutnu shumë për ne. Shpresoj se vitin e ardhshëm do të vijnë disa motra në Skup, sepse Skupi ka dhënë, pra edhe na lypset t’ia kthejnë. Këtu ndër ne e kemi një motër, e cila është prej viseve tona, motra Marte Kërhanaj, nga Zymbi, e para nga vendi jonë, por unë jam i bindur se do të vijnë shumë thirrje. Nëse ju dëshironi t’i keni motrat e mia, atëherë dërgonio bijat e juaja, pastaj unë do t’iu jap motra edhe më tepër.
Lutnu shumë për ne, por edhe ne gjithmonë lutemi dhe do të lutemi për ju, që ta ruani dhe mbani fenë.
Kjo është dhantia më e madhe e Zotit.

Të jeni të shenjtë, sepse shenjtëria nuk është vetëm për disa vetë. Shenjtëria është detyra jonë e përbashkët, për të ghithë ne. Nuk është aq e vështirë, si mendojnë disa, sepse Krishti është bërë buka e jonë për t’na dhënë jetën dhe dashurinë e vet. Ai na jep sot mundësi që Atë ta duam në të varfër, t’i shërbëjmë dhe të jetojmë në shenjtëri, gjithmonë në praninë e Tij.
Lutnu për ne, unë do të lutem për ju! Zoti qoftë me ju!”.


NËNA TEREZE
(Nëna jonë Tereze: 151-2)

Torkerry

[torrkerry]

“Çdo herë që vij në Ëuropë apo shkoj në Amerikë më bie në sy dhe në zemër pakënaqësia e shumë njerëzve, të cilët jetojnë në këto vende të pasura. Sa familje janë të ndara, dhe të shkatërruara. Sa fëmijë të lënë anësh, pa dashuri, sa të mbytur në kraharorin e nënës?! Detyra e parë, tejet e ngutshme dhe e rëndë është që të punojmë të gjithë së bashku për afrimin, për bashkimin e familjes, për t’iu kushtuar fëmijëve më tepër kohë dhe dashuri.
Përpos këtyre problemeve ka edhe shumë të tjerë: droga, allkoolizmi, kriminaliteti, sëmurjet psikike etj; por të gjitha varen prej familjes”.

NËNA TEREZE
(Nëna jonë Tereze: 148)

Torkerry

[mikesha]

pershendetje,torrkerry per te gjithë ata qe jan te interesuar mundeni ta shiqoni dokumentarin
qe sot ne ora njezet e njezet minuta ne RTK kushtuat"nënes terze.

[torrkerry]

Dashuria ungjillizon pa nevojë për fjalë:

“Ishte mëngjes. Unë isha duke i larë të sëmurët. Papritmas hyri një prift i hyjneshës KALI në sallë, ra përdhe para meje, m’i preki këmbët me duart e veta, pastaj e preki kokën e vet dhe tha: I kam shërbyer për 20 vjet hyjneshës Kali në këtë tempull. Tani hyjnesha-Nëna rri në këmbë para meje në formë njerëzore. Sot kam nderë ta adhuroj Nënën-Hyjneshën këtu të pranishme para syve të mij”.


NËNA TEREZE
(Nëna jonë Tereze: 148)

Torkerry

[torrkerry]

NËSE ZOTI NA KA DHËNË NEVE NËNËN TEREZE ËSHTË EDHE SEPSE AI DËSHIRON QË T’I NDËRROJMË METODA TONA BARITORE SIPAS SHEMBUJVE TË SAJ.

“Cila është porosia e juaj për popullin shqiptar në momentin në të cilin merrni çmimin Nobel për paqen?”.
Dhe Nëna Tereze tha: “ Që të duan njëri tjetrin dhe që të kthejnë lutjen ndër shtëpitë tona (konaqet tona), sepse nëse lutja është e pranishme atëherë do të mund të duanë njëri tjetrin dhe të jetojnë në paqe dhe dashuri”.


NËNA TEREZE
(Nëna jonë Tereze: 178)

Torkerry

[torrkerry]

NE DUHET TË MUNDOHEMI QË BOTËKUPTIMI I SAJ TË REALIZOHET NË MBARË BOTËN.

“Njeriu i sotëm është duke vuajtur nga uria në mbarë botën,
disa kanë uri për bukë, tjerët për mirëkuptim, tjerët për dashuri,
a edhe më tepër bota e sotme ka uri për Zotin edhe pse shumica këtë as nuk e dinë...
Unë dhe ju duhet të punojmë së bashku që të zvogëlohet uria, që ajo të zhduket...
Kushti i parë i jetës është dashuria, pa të cilën s’ka as jetë, aq më pak lumturi, bashkësi.
SHI PËR KËTË KRISHTI ERDHI NË BOTË, QË TË BËHET DASHURIA JONË, EDHE MË TEPËR QË TË JETË USHQIMI YNË”.
Atëherë e përkujtoi shembullin e Zojës së Bekuar e cila viziton Elizabetën duke e mbajtur Krishtin, prania e të cilit e përgëzon atë dhe e pastron Gjonin e vogël. “Edhe takimi jonë me botën lypset të jetë sipas shembullit të Zonjës, e cila ia pruni botës Krishtin, e pastaj çdo gjë tjetër.
Ai Krishti ka uri për njeriun, për dsshurinë tonë dhe në mes veti”.

NËNA TEREZE
(Nëna jonë Tereze: 179).

Torkerry

[torrkerry]

SHI PËR KËTË KRISHTI ERDHI NË BOTË, QË TË BËHET DASHURIA JONË, EDHE MË TEPËR QË TË JETË USHQIMI YNË”.

“Krishti aq shumë na don sa që është bërë buka e jonë, në kungimin shenjtë. Ne të gjithë kemi uri për Krishtin dhe për këtë ai u bë për neve i varfër dhe kështu erdhi tek ne. Për ta takuar Zotin, lypset ta kemi zemrën e pastër, sepse vetëm ata do ta shohin Zotin, ka thënë Krishti. Nëse nuk jemi të aftë ta shiqojmë në njëri-tjetrin Krishtin, kjo domethënë se diçka nuk është në rregull në zemrën tonë, na pengon... Ne kemi nevojë të madhe për uratë dhe me të do të provoni se si do të kthehet edhe paqja dhe dashuria ndër familje të juaja. Sot njerëzit janë të shqetësuar, kanë frikë dhe jetojnë nën shtypje. E pse frigohen? Sepse nuk jetojnë në paqë, sepse nuk ka paqe. A e dimë së paku ne që Krishti, i cili do të vijë tani këtu, do t’na japë paqën. Ne do ta kemi atë në zemër, sikurse edhe Zonja e Bekuar, dhe atë do t’ia japim edhe tjerëve, duke dëshmuar kështu fenë tonë...Mua ma kanë dhënë dhuratën Nobel për Paqe. Unë nuk kam kurrfarrë nevojë për këtë mirënjohje, as për të holla, por këtë ma kanë dhënë mua, sepse kanë menduar t’iu ndimojnë me këtë të varfërve, të cilëve ne u shërbëjmë, sepse të gjithë janë vëllezërit dhe motra tona...Njerëzit tonë, edhe pse tejet të varfër, janë gjithnjë të gëzuar, ata vdesin të lumtur, janë të lirë...Ndër këta njerëz mbretëron gëzimi. Të lutemi sot të gjithë së bashku që Zoti ta bie paqen në botë nëpërmjet të varfërve dhe atyre që vuajnë”


NËNA TEREZE
(Nëna jonë Tereze: 180-181).

Torkerry

[torrkerry]

GJITHMONË KRISHTI DHE TË VARFËRIT NË MENDJEN E SAJ.

Duke falënderuar për të gjitha dhurata që kishte marrë në Osllo, nëna Tereze tha: “Atë çka jeni duke bërë mua, nuk e bëni vetëm për mua, por për të varfërit e mij, për Krishtin, i cili vuan në ta. Lutja dhe falënderimi im për të gjithë ju. Zotiju bekoftë!”


NËNA TEREZE
(Nëna jonë Tereze: 183).

Torkerry

[torrkerry]

NGA FJALIMI I NËNËS TERESE NË OSLLO NË RASTIN E DHURATËS SË ÇMIMIT NOBEL PËR PAQEN.

Le të falënderojmë Zotin për rastin që na dha të jemi të gjithë bashkë sot për këtë dhuratë të paqes që na kujton se jemi krijuar për të përjetuar këtë paqe, dhe Jezus u bë njeri për t’iu sjellë këtë lajm të mirë të varfërve.
Ai, duke qenë Perëndi, u bë njeri në çdo gjë si ne, përveç mëkatit, dhe qartë na bëri në dije, se kishte ardhur për ta sjellë lajmin e mirë.
Lajmi i mirë ishte për të gjithë njerëzit me vullnet të mirë dhe kjo gjë të gjithë e dëshirojnë – paqja e shpirtit dhe Perëndia ka dashur botën aq shumë sa ia fali të Birin.
Kjo ishte një dhuratë. Ishte aq e madhe sa mund të themi se, edhe për të, ishte e vështirë,, mirëpo, ai vetë e bëri, ngase e ka dashur aq shumë njerëzimi, të cilit ia fali të vetmin Bir, ia dha Virgjëreshës Mëri, dhe ajo çbëri me të?

Posa erdhi në jetën e saj, - ajo menjëherë u nis me ngutësi ta japë këtë lajm të mirë, dhe kur hyri brenda shtëpisë së kushërirës fëmija – fëmija e palindur – fëmija në gjirin e Lizës, galdoi nga gëzimi.
Ky fëmijë i vogël, jo ende i ardhur ishte lajmëruesi i parë i paqes.
Ai e njohu princin e paqës, pa në të Krishtin që do të kishte ardhur për ta sjell lajmin e mirë për ju dhe për mua.
Meqë kjo nuk mjaftoi – s’mjaftoi që u bë njeri – Ai vdiq mbi kryq për të treguar një dashuri më të madhe, dhe vdiq për ju dhe për mua, dhe për të gërbulurin (leprozin), për atë njeri që po vdes nga uria dhe për xhveshurin e shtrirë në rrugë, jo vetëm të Kalkutës, por të Afrikës, Nujorkut e Londrës dhe të Osllosë, duke kërkuar prej nesh që të duam njëri-tjetrin –sikur unë që ju dua – sikur Ati që na ka dashur, unë ju dua – dhe gjë më e vështirë, është se Ati e ka dashur dhe na e dha, dhe në çfarë mënyrë duam njëri-tjetrin, edhe na duhet të japim atë që kërkohet prej nesh.
Nuk mjafton për ne, të themi:dua Zotin, por nuk dua fqinjin tim.
Shën Gjoni thoshte: je gënjeshtar nëse thua që do Zotin dhe nuk e do të afermin. Si mund të duash Zotin që nuk e sheh, nëse nuk e do fqinjin tënd që e sheh, që e prek. Me të cilin jeton.
Pra, kjo ka shumë rëndësi për ne, të jetojmë në dashuri, në të vërtetë, të gatshëm për flijim. Jezusi vuajti duke na dashur, ajo e lëndoi atë.
Dhe që të jetë i sigurtë që e kuptojmë dashurinë e tij të madhe, u bë vetë bukë jete për të shuajtur etjen tonë të dashurisë.
Etja jonë për Perëndi rrjedh ngasejemi të krijuar për këtë dashuri.
Jemi të krijuar sipas shëmbëlltyrës së tij. Jemi të krijuar për të dashur dhe për të qenë të dashur, pastaj Ai u bë njeri që dashurinë për ne ta bëjë të mundshme, që të duam sikur Ai na deshi.
Me dashje ai u bë njeri i uritur – njeri i xhveshur – njeri i pastrehë – njeri i sëmurë – njeri i burgosur – njeri i vetmuar – i padëshirueshëm dhe ai thotë: ju ma bëni këtë mua.
I etshëm për dashurinë tonë është kjo etje e njerëzve të varfër. Kjo është ajo që ne, ju bashkë me mua duhet ta gjejmë, ndoshta edhe gjendet në shtëpinë tonë”.

(pjesa e parë)

NËNA TEREZE
(Nëna jonë Tereze: 197-8).