Lajme Nga Bota Islame !

[titi-a]

A mund të komunikoj me Zotin drejtpërdrejt?
Konvertime December 25th, 2007




Nga Hayat Anne Collins Osman
Unë jam rritur në një familje të krishterë. Në atë kohë, amerikanët kanë qenë më praktikues të fesë se sot— shumica e familjeve shkonin në kishë çdo të diel. Edhe prindërit e mi ishin aktivë në kishë. Madje motra ime jepte mësim në shkollën e së dielës dhe ndonjëherë e ndihmoja edhe unë.
Kur isha në shkollë të mesme, ndoqa një program studimi të Biblës për dy vjet. Deri në atë kohë kisha lexuar pjesë të Biblës, por nuk është se i kisha kuptuar edhe aq shumë. Ky kurs duket se do të më jepte mundësinë të mësoja më shumë, por fatkeqësisht aty studiuam shumë pasazhe të Testamentit të Ri e të Vjetër që mua më dukeshin të pashpjegueshme.

Në universitet unë vazhdoja të lutesha. Studentët shpesh diskutonin për fenë dhe unë dëgjoja ide të ndryshme. Ashtu si Jusuf Islami, edhe unë studiova fetë e ashtuquajtura të Lindjes, si Budizmi, Konfuçianizmi dhe Hinduizmi, por nuk më ndihmuan. Në atë kohë takova një musliman nga Libia i cili më foli pak për Islamin dhe Kur’anin. Ai më tha se Islami ishte feja më moderne dhe më e saktë nga fetë e shpallura. Por duke qenë se unë i shihja Afrikën dhe Lindjen e Mesme si vende të prapambetura, nuk e shihja dot Islamin si modern.

Familja ime e ftoi këtë libianin në një ceremoni kishtare. Ceremonia ishte shumë e bukur, por në fund të saj libiani pyeti: “Kush ua ka mësuar këtë ceremoni? Kush ju ka thënë të uleni e të ngriheni kështu? Kush ju ka mësuar të faleni në këtë mënyrë?” Unë i tregova atij historinë e hershme të kishës. Pyetjet e tij në fillim më nervozuan, por më pas më bënë të mendoja.
Njerëzit që kanë përcaktuar mënyrën e ceremonive të adhurimit kishtar a kanë qenë të kualifikuar ta bënin atë? Si e kanë ditur se cilën formë adhurimi të zgjedhin, a kanë pasur udhëzim hyjnor? Unë e dija se nuk besoja në shumë prej mësimeve të kishës, por megjithatë vazhdoja të shkoja në kishë. Kur të tjerët këndonin pjesë që unë i konsideroja blasfemike, unë nuk i këndoja. Tashmë ndihesha si e huaj në kishë.

Përse nevojitej njeriu për t’u lidhur me Zotin? Përse nuk mund të komunikoja me Të drejtpërdrejt?

Pa kaluar shumë kohë, unë gjeta një përkthim të kuptimeve të Kur’anit në një dyqan, e bleva dhe nisa ta lexoja. E lexova dhe e rilexova për tetë vjet me radhë. Gjatë kësaj kohe, vazhdoja të isha e interesuar e të lexoja për fetë e tjera. Shqetësimi im rreth mëkateve të mia gjithnjë shtohej. Si ta dija se Zoti do të më falte?
Unë nuk besoja më në modelin e krishterë, në mënyrën e krishterë për faljen e mëkateve. Mëkatet e mia peshonin shumë mbi shpatullat e mia dhe nuk e dija si të çlirohesha prej tyre. Kërkoja me ngulm faljen e Zotit.
Në Kur’an lexova: “…Ndërsa do të vëresh se më të afërmit si miq për besimtarët janë ata që thanë: “Ne jemi nesara- të krishterë”. Këtë ngase prej tyre (të krishterëve) ka dijetarë (ulema) dhe të devotshëm, dhe se ata nuk janë kryeneçë. Kur e dëgjojnë atë që i është zbritur të dërguarit (Kuranin), prej syve të tyre rrjedhin lot, ngase e kanë kuptuar të vërtetën dhe thonë: “Zoti ynë, ne kemi besuar, pra na regjistro ndër ata që dëshmojnë (ndër umetin e Muhamedit).(Dhe thonë) Përse të mos besojmë Allahun dhe atë të vërtetë që na erdhi, duke qenë se ne shpresojmë që Zoti ynë do të na çojë (në xhenet) së bashku me njerëzit e mirë.” (Maide 5:82-84)
Nisa të shpresoja se Islami e kishte përgjigjen. Por si të sigurohesha?
Në televizor pashë se si faleshin muslimanët. Madje gjeta edhe një libër që tregonte mënyrën e faljes së namazit (i shkruar nga një jomusliman), prandaj nisa ta praktikoja edhe vetë (por pa abdest dhe nuk falesha si duhet). Unë u fala në këtë mënyrë fshehurazi për disa vjet.

Më në fund, gati tetë vjet pasi kisha blerë Kuranin, gjeta këtë ajet në të: “Sot përsosa për ju fenë tuaj, plotësova ndaj jush dhuntinë Time, zgjodha për ju Islamin fe.” (Maide 5:3)
Qava nga gëzimi, pasi e dija se përpara krijimit të qiellit e të tokës, Allahu e kishte shkruar këtë ajet edhe për mua, se Allahu e kishte ditur se Anne Collins, në Cheektowaga, Nju-Jork, SHBA, do ta lexonte këtë ajet në maj të vitit 1986 dhe do të shpëtonte. Tani, e dija se më duhet të mësoja shumë gjëra, si për shembull si të falesha si duhet… etj. Problem tjetër ishte se nuk njihja asnjë muslimane. Muslimanët ishin më të paktë atëherë sesa tani.
Në numëratorin telefonik gjeta numrin e një shoqate islame dhe i telefonova. Por kur një burrë u përgjigj, më zuri frika dhe e mbylla telefonin. Çfarë do të thosha? Si do të më përgjigjej? Për disa muaj unë e telefonova atë xhami disa herë, por prapë nuk pata guximin të flisja.
Më në fund, gjeta një mënyrë tjetër, si një frikacake. U shkrova një letër, ku u kërkoja informacione për Islamin. Një vëlla musliman nisi të më dërgonte libra dhe broshura. Unë i tregova atij, këtë herë me telefon, se dëshiroja të bëhesha muslimane, por ai ma ktheu: “Prit derisa të jesh e sigurtë.” Kjo më mërziti pak, por e dija se ai kishte të drejtë, pasi duhet të isha e sigurtë se çfarë po bëja. E dija se pas pranimit të Islamit, asgjë nuk do të ishte si më parë.
Mendoja për Islamin ditë e natë. Në disa raste madje shkova me makinë deri te xhamia (një shtëpi e konvertuar në xhami) dhe i rashë përqark disa herë, por pa mundur të hyja brenda. Më në fund, një ditë në fillim të nëntorit të vitit 1986, teksa po bëja diçka në kuzhinë, e ndjeva se isha bërë muslimane. Por duke pasur ende frikë, i shkrova sërish xhamisë: “Unë besoj në Allah, të Vetmin Zot, dhe besoj se Muhamedi është i Dërguari. Dëshiroj të më llogarisni në mesin e besimtarëve muslimanë.
”Të nesërmen një vëlla musliman më thirri në telefon dhe unë i thashë shehadetin në telefon. Ai më tha se Allahu m’i ka falur gjynahet e kaluara dhe se unë tani isha e pastër si një fëmijë i porsalindur. Ndjeva se barra e mëkatit po largohej nga shpatullat e mia dhe nisa të qaja nga gëzimi. Fjeta fare pak atë natë, duke qarë dhe duke përmendur Allahun e Lartësuar. Tashmë isha e falur. Falënderimi i takon Allahut!

Përktheu dhe përshtati: Eglantina Muça
Marrë nga www.islamtomorrow.com

[eldonel]

Taravitë me te mëdha ne historinë e Amerikës
Ohajo SHBA- Me mijëra Mysliman nga e tere Amerika dhe Kanadaja e mirëpritën muajin e shenjte te Ramazanit, i cili filloi te hënën me 1 Shtator duke ju bashkuar taravive me te mëdha ne historinë e Amerikës Veriore.

"Është e mahnitshme kur shef mijëra Mysliman meshkuj, femra e fëmijë duke qëndruar krah për krahu me personin afër tij te se njëjtës gjini dhe se bashku duke u përulur ne lutje adhurimi ndaj Zotit," thotë nje grua ortodokse greke me emrin Elenë"për IOL.

"Kurrë nuk kam pare diçka kështu me pare"

Elena morri pjese si edhe shume persona jo-Mysliman duke admiruar mijëra Myslimanet qe u falen se bashku.

Taravite filluan pas orës 9:30 te Dielën, me 31 Gusht, ne një salle te madhe te namazit ne qendrën e bashkësisë Islame te Amerikës Veriore ISNA.

Për Barbara Puros, banore e Cincinatit e cila kishte një mbulese me ngjyre te portokallte dhe bezhi edhe pse ende nuk ka hyre ne Islam, Taravia ishte një reflektim i qendrës ISNA.

Ne pyetjen se çka e solli atë te Islami, ajo kujtonte një takim me një Mysliman një jave para 11 Shtatorit 2001 i cili e kishte ftuar ne xhami, ku ajo donte te dinte me shume për namazin.

"Dhe kështu unë bëra shume hulumtime ne internet qe te shoh se çka thuhet ne namaz"

"Me pëlqen fëshfërima e qete e teshave, dhe vendosja e kokës ne toke dhe kjo e bën Islamin te pasur dhe te plotë.

Disa ore para taravive, shume Mysliman morën pjese ne programin argëtues te ISNA-se, ku kënduan disa këngëtar Ilahishë, poet e humoristë.

Qendra ishte mbushur me shikues entuziast.

Shikimet ne fytyrat e fëmijëve te ulur tek prindërit e tyre reflektonin gëzimin dhe harenë e kësaj mbrëmje.

"Kjo është dita me e mire ne jetën time,"thotë Ahmed Kan, një djalë dhjete vjeçar nga Hjustoni.

Ajsha Muhamedi, një vajzë 12 vjeçare me prejardhje Somaleze thoshte:

"Kur te rritem dua te bëhem humoriste dhe ti bej njerëzit te qeshin"./IOL/

Përktheu: Xhemail Grisholli

[titi-a]

Akifah Baxter, ish-krishtere, SH.B.A.
Konvertime December 25th, 2007





Duke shëtitur nëpër bibliotekë në kërkim të udhëzimit, Akifja gjeti një libër rreth Islamit.
Unë gjithmonë kam qenë e vetëdijshme për ekzistencën e Zotit. Gjithmonë e kam ndier këtë. Nganjëherë kjo ndjenjë ishte e largët dhe shpeshherë e kam injoruar atë. Por kurrë nuk e kam mohuar këtë njohuri. Sepse, gjatë tërë jetës sime unë kam qenë duke e kërkuar të vërtetën. Kam vizituar shumë kisha. Kam dëgjuar, jam lutur, kam biseduar me njerëz të besimeve të ndryshme. Dukej se gjithmonë kishte diçka që nuk ishte e drejtë; ndihej një çrregullim, sikur kishte diçka që mungonte. Kam dëgjuar shumë njerëz duke më thënë në të kaluarën: “Unë besoj në Zot, por nuk i përkas asnjë feje. Të gjithë më dukej se gabonin.” Kjo ishte pikërisht ndjenja ime, sidoqoftë, nuk dëshiroja që vetëm ta lëja apo ta pranoja. E dija se nëse Zoti ekziston atëherë Ai nuk do të na linte ashtu pa orientim ose në një version të shtrembëruar të së vërtetës. Duhej të ishte një plan, një “fe e vërtetë.” Unë vetëm duhej ta gjeja atë.
Kishat e ndryshme të krishtere ishin vendet ku unë e koncentrova kërkimin tim, thjesht sepse kjo ishte ajo në të cilën isha rritur dhe dukej të kishte diçka të vërtetë në disa prej mësimeve të tyre. Sidoqoftë, kishte shumë pikëpamje të ndryshme, shumë mësime kontradiktore në çështjet themelore si p.sh. si të falesh, kush do të shpëtojë dhe kush jo dhe çka duhej të bënte personi për të shpëtuar. Dukej shumë e ndërlikuar. Po ndjeja se isha afër dorëzimit. Sapo isha kthyer nga një kishë tjetër, pikëpamjet e të cilës për Zotin dhe qëllimin e ekzistencës sonë më irrituan plotësisht sepse e dija se ata ishin duke mësuar të pavërtetën.
Një ditë, endesha nëpër librari dhe shkova te sektori fetar. Derisa qëndroja duke vështruar koleksionin e madh të shumicës së librave të krishterë, më ra ndërmend të shoh nëse ata kishin diçka rreth Islamit. Në të vërtetë, unë nuk dija asgjë rreth Islamit dhe kur e mora librin e parë nuk më ngjalli kureshtje. Por unë u emocionova me atë që po lexoja. Njëra prej gjërave të para që më goditi mua ishte fjalia: “Nuk ka zot tjetër përveç Zotit,” Ai nuk ka ortak, dhe të gjitha lutjet dhe adhurimet i janë të drejtuara vetëm Atij. Kjo dukej shumë e thjeshtë, shumë e fuqishme, shumë e drejtpërdrejtë dhe më bëri shumë përshtypje. Kështu prej atëherë fillova të lexoj çdo gjë rreth Islamit.
Çdo gjë që e lexoja bënte përshtypje të madhe në mua. Ishte sikur papritmas të gjitha pjesët e këtij misteri ishin përshtatur në mënyrë të përsosur dhe një ide e pastër po dilte në shesh. Isha shumë e emocionuar, zemra më rrahte me shpejtësi sa herë që lexoja diçka rreth Islamit. Pastaj, kur e lexova Kur’anin, e ndjeva se isha me të vërtetë e bekuar që mund ta lexoja atë. E dija se ai kishte ardhur drejtpërdrejt nga Zoti përmes Pejgamberit të Tij (Allahu e lavdëroftë!), Kjo ishte ajo, e vërteta. Po ndjeja se gjithmonë kisha qenë muslimane por vetëm nuk e kisha ditur deri tani. Tani kur e kam filluar jetën sikur muslimane, kam ndjenjën e paqes dhe sigurisë duke e ditur se ajo çka jam duke e mësuar është e vërtetë e pastër dhe do të më afrojë te Zoti. Zoti më udhëzoftë!
Amin!

[titi-a]

Allahu ‘trokiti’ në zemrën time
Konvertime December 25th, 2007




Gjashtë muaj më parë, Elizabet L, e diplomuar për shkenca politike, me prindër britanikë të cilët ishin njerëz me ndikim, hipi në Malin Sinai gjatë një nate për të parë lindjen e diellit në shkretëtirë nga maja e këtij mali.
“Ai ishte vendi më paqësor që kam parë”, thotë ajo. “I ndieja ndjenjat e mia teksa rilindnin brenda meje dhe në një moment surreal gjithçka u duk se u bashkua në një.” Të premten e kaluar, në orën 4.45 të pasdites, Elizabeta shkoi në xhaminë Regent’s Park në Londrën qendrore dhe u konvertua në Islam.
Nuk ishte e vështirë. Së bashku me dy meshkuj muslimanë dhe nëntë miq të tjerë të saj, ajo shkoi në zyrën e imamit dhe shqiptoi në arabisht fjalët e shehadetit, të cilat i kishte mësuar një ditë më parë nga një kasetë. Këto fjalë ajo do t’i përsërisë tani pesë herë në ditë për pjesën tjetër të jetës së saj: “Nuk ka Zot tjetër përveç Allahut dhe Muhamedi është i Dërguari i Tij.”
Por përse u konvertua ajo? “Ngjan si klishe, por Allahu ‘trokiti’ në zemrën time. Kështu e kam ndier. Është përtej fjalëve, një ndjenjë e pashpjegueshme”, shprehet ajo.
Elizabeta nuk është e vetme, pasi shtimi i konvertimeve në Islam ka qenë i madh vitet e fundit, në Britani, në Evropë dhe në SHBA. Një qendër islame në Holandë pretendon se ka dhjetëfishuar numrin e besimtarëve, ndërkohë që një projekt islam, New Muslims Project, me seli në Leicester dhe që drejtohet nga një ish-murgeshë katolike, raporton një numër të vazhdueshëm të konvertuarish. Disa nga të konvertuarit më befasues në Islam e kanë zgjedhur Islamin shpesh duke ballafaquar paragjykimet e tyre dhe të familjeve të tyre në këtë proces. Ata janë shumë tolerantë dhe shumë të arsimuar. Ata janë Njerëz si Ne, “por jo si ne”. Janë muslimanë. Ata falen pesë herë në ditë, agjërojnë Ramazanin dhe shpresojnë të shkojnë në Mekë për haxh përpara se të vdesin. Kur flasin në telefon, u përgjigjen përshëndetjeve me fjalët “selam alejkum”. Ata janë njerëz si Elizabeta, si Lucy Bushill-Matthews, një 30-vjeçare e diplomuar në Newnham College, Cambridge, e cila e gjeti Islamin “kaq të thjeshtë dhe logjik, saqë nuk mund ta largonte më prej vetes”; si “Jahja”, babai i të cilit është një shtyllë e establishmentit anglez, i cili ndien se Islami i “shkon për shtat traditës britanike”; njerëz si Joe Ahmed-Dobson, djali i ish-ministrit laburist Frank Dobson, i cili beson se Islami e ka transformuar jetën e vet shpirtërore dhe e ndihmoi të shkëlqejë në universitet.
Kemi parë edhe raste të tjera të pranimit të Islamit nga njerëz të shquar britanikë të klasave të larta. T. E. Lawrence u dashurua pas romancës dhe altruizmit të Islamit, saqë i mishëroi ato për brezat e mëvonshëm, por pa e pranuar Islamin. Gai Eaton, një ish-diplomat britanik, tani në vitet 70-të të jetës së tij, u konvertua në Islam. Vepra e tij me ndikim “Islam and the Destiny of Man” është bërë ndër veprat “e detyrueshme” për t’u lexuar nga anglo-saksonë të rinj që pranojnë fenë islame, shpesh si shenjë pakënaqësie ndaj një kulture perëndimore që duket se u ka ofruar atyre gjithçka.
Matthew Wilkinson bëri bujë kur u konvertua në Islam dhe e ndërroi emrin e tij në Tarik në vitin 1993. Ai ishte nxënës në kolegjin Eton. Ai dhe Nicholas Brandt, një tjetër nxënës në këtë kolegj dhe bir i një bankieri, i shkëmbyen fatet e tyre si pasardhës të elitës drejtuese me ambiente më modeste. Djali i Lordit Birt, Jonathan, u konvertua në vitin 1997 dhe nisi një doktoraturë mbi Islamin britanik. Po kështu u konvertua edhe një djalë dhe një vajzë e Lordit Justice Scott, kryetar i hetimit për armët drejtuar Irakut. Po kështu veproi edhe Jemima Khan. “Vendimi im ishte krejtësisht zgjidhje e imja dhe nuk qe i ngutur,” u shpreh vajza 21-vjeçare e miliarderit James Goldsmith pas sugjerimeve se ajo ishte konvertuar për t’u martuar me Imran Khanin, ish-kapitenin e ekipit të Pakistanit në kriket. Ajo gjithashtu deklaroi se motrat e Imranit ishin të gjitha profesioniste të arsimuara. Fjalët e saj janë një përpjekje për të bindur jomuslimanët se konvertimi nuk do të thotë dorëzim i pavarësisë së tyre.
Për Lucy Bushill-Matthews konvertimi kishte një rrjedhë tjetër. “Kur shkova në Cambridge, iu bashkova shoqërive të krishtera dhe islame dhe të tre partive politike sepse desha të eksploroja të gjitha mundësitë dhe t’i hidhja poshtë ato”, tregon ajo. Ajo e mendon veten si një pragmatike dhe jo aq shpirtërore dhe si e tillë për të Islami ishte “i parezistueshëm”. “Islami është i thjeshtë, rruga e thjeshtë për të besuar në Zot.” Bashkëshorti i saj është me origjinë anglo-iraniane, me të cilin ajo u martua pas konvertimit në Islam. Yahja, gjithashtu, e zgjodhi Islamin në mesin e një game të gjerë fetare. Ai u rrit në një familje të klasit të lartë londinez, e cila për shkak të pozitës së babait të tij nuk mund të favorizonte publikisht njërën fe mbi të tjerat. Jahja më vonë përfundoi universitetin në degën e feve krahasimtare dhe Islami fitoi. “Është monoteizëm i kulluar,” thotë ai. “Ka një sistem moral të qartë. Asnjë Shkrim i Shenjtë nuk e shpreh mesazhin e njëshmërisë së Zotit si Kurani. ” Tani ai është 33-vjeçar dhe është në Oxford duke shkruar një doktoraturë për Islamin britanik.
Paqartësi dhe enigma të lidhura me Trinitetin dhe Mëkatin Origjinal e shtynë Batool Al-Toma, ish-katoliken që tani ofron përkrahje për të konvertuarit e rinj në New Muslims Project në Leicester, që të pranonte Islamin.
“Islami nuk është në përgjithësi një fe misionare”, shprehet ajo.
Me mbi një miliard besimtarë e gjithnjë në rritje, historia tregon se Islami nuk ka nevojë të jetë edhe aq misionar.
Përktheu dhe përshtati: Eglantina Muça

[titi-a]

Amber Akosta, ish-krishtere, SH.B.A.
Konvertime December 25th, 2007




Pse u bëra muslimane? Më kujtohet qartë dita kur zyrtarisht pranova Islamin në xhaminë El-Az’har në Kajro. Erdha drejt nga Shtetet e Bashkuara, por ajo që më bën ta kujtoj atë ditë si diçka të rëndësishme ende vazhdon, kërkimi për Zotin.Si fëmijë, gjithmonë isha e sigurt në Zotin dhe fenë, por kurrë në mënyrën që ishte e paraqitur në katolicizëm. Unë kurrë nuk mund ta kuptoja si Zoti mund të jetë tre (Trininë); si mund t’i lutemi shumë njerëzve, si: Jezusit (paqja qoftë mbi të), Marisë dhe të shenjtëve të ndryshëm; konceptin e mëkatit origjinal; si mund t’i falë prifti mëkatet tona ose pse ishin qindra bibla komplet të ndryshme.
Si pasojë, ishin vetëm disa gjëra të cilat ndokush, përfshirë priftërinjtë, mund t’i shpjegonte. Ishte e çuditshme, se unë shkoja në kishë dhe edukohesha fetarisht pa e ditur saktësisht se çfarë duhet të bëja për t’u bërë i krishterë i mirë. Mësova se duhej të isha i mirë, bujar, i kujdesshëm, i mëshirshëm dhe të kisha shumë tipare tjera të mira, por kurrë nuk kishte ndonjë udhëzim praktik për mënyrën se si duhej të veproja për t’i kryer këto.
Pa i ditur këto, unë kërkoja për mënyrën se si të lidhem me të Zotin Një që e njihja dhe i lutesha gjithnjë, ashtu që Zoti do të më mësonte mua saktësisht se si duhet ta jetoj jetën time. Por, jeta kalonte dhe kjo nxitje nga familja dhe kundërshtimi nga unë vazhdonte. Derisa mbarova kolegjin, feja nuk ishte diçka më shumë te unë sesa një shqetësim në mëngjeset e të dieleve. Zoti, mendoja ishte ende i pranishëm.
Ndodhi që unë të shkoja në një kolegj katolik dhe mendova t’i jap katolicizmit një rast të fundit. Shumë i dëshpëruar dëshiroja ta njihja Zotin. U mundova përsëri ta gjeja rrugën përmes kuptimit të vetëm të mundshëm që dija por nuk bëri punë. Më në fund braktisa katolicizmin që nënkuptonte se ishte koha të kërkoja zgjidhje të tjera.
Katolicizmi dhe besimi i krishterë ishin jashtë kërkimeve të mia për shkak të shqetësimeve të mëparshme me to dhe gjithashtu Hebraizmi për shkak të mosbesimit të tij në Jezusin. Megjithëse kisha përfunduar me Krishterimin, isha gjithmonë e sigurt se Jezusi kishte një porosi të shkëlqyeshme për njerëzimin-porosinë e adhurimit të një Zoti të Vetëm. Kurrë nuk mund ta kuptoja se si të krishterët e adhuronin vet Jezusin. Ndihesha e sigurt se ai kurrë nuk do ta kishte dëshiruar atë. Kjo më la mua një zgjidhje më tepër-Islamin.
Ndodhi që të njihem me Islamin përmes udhëtimeve të kaluara në Egjipt, kështu që isha i hapur për mundësinë e këtij besimi. Islami nuk ishte i huaj për mua edhe pse në atë kohë nuk njihja ndonjë musliman tjetër përveç dy shokëve në Egjipt.
Fillova ta lexoj Kur’anin dhe të kërkoj në internet informata për Islamin. Më kujtohet ndjenja e parë për Kur’anin që e dita instiktivisht se ai kurrë s’mund të jetë i shkruar nga dora e njeriut; se ishte thjesht përtej saj. Kjo ishte saktësisht në kontrast me leximet e mia nga Bibla, të cilat dukeshin si një mbledhje e tregimeve të shkruara nga njeriu. Dashuria e fjalëve të Kur’anit dhe fakti se ai ishte dhe është vetëm një, Kur’an i pandryshuar që prej shpalljes së tij Profetit Muhamed, Zoti e mëshiroftë, nuk ishte gjëja e vetme që më impresionoi mua.
Ndihesha mirë për çdo gjë që mësoja rreth Islamit. Kjo ndjenjë nënkuptonte shumë prandaj hulumtoja, mësoja dhe më pëlqente. Më e rëndësishmja, gjeta përgjigje për çështjet kryesore të fesë. Islami është monoteizëm dhe muslimanët i luten vetëm një Zoti pa i shoqëruar ndonjë shok, dhe Kur’ani dhe Suneti japin një mënyrë komplete të jetës për ta ndjekur. Përfundimisht, e dita saktësisht se çfarë duhet të bëja për t’u bërë i krishterë i mirë, duhej të bëhesha musliman!
Gjatë dy viteve të fundit të kolegjit, mbaja besimin islam, pa qenë i sigurt se çka të bëj me të në mjedidin e kolegjit katolik. E dija se me zemër isha musliamn, por nuk dija se si t’i njoftoja familjen dhe shoqërinë me këtë lajm.
Pas kolegjit, m’u ofrua një udhëtim në Egjipt dhe u ktheva e lumtur. Bëra shumë shokë të mirë muslimanë, përfshirë edhe burrin tim të ardhshëm, i cili më ndihmoi të konvertohem zyrtarisht dhe të mësoj shumë gjëra të reja të cilat ishin të rëndësishme në fe. Isha e lumtur.
Nuk ishte e lehtë t’iu tregoja njerëzve se isha muslimane. Megjithëse disa njerëz ishin të kënaqur që e gjeta fenë që e doja, nuk kam marrur gjithnjë urime ose madje reagime njerëzore, por u bëra e fortë për shkak të kësaj. Unë mund ta mbroj besimin tim dhe e falënderoj Zotin çdo ditë që jam muslimane. Më kujtohet kur rritesha e hutuar rreth Zotit dhe fesë. Përfundimisht, ndihem e vetëkënaqur dhe thjesht e lumtur çdo ditë që kalon, sepse tani e kuptoj të vërtetën.
Përktheu: Fexhrie Kaçiu

[Gimi3]

Pas shumë diskutimeve dhe shtyrjeve të panumërta, Këshilli bashkiak i Kölnit aprovoi ndërtimin e xhamisë më të madhe në Gjermani në këtë qytet.

Kundërshtimet e grupit ultradjathtist nuk patën sukses t'i parandalojnë planet të cilat do ta ndryshojnë pamjen historike të këtij qyteti.

Katedralja në Köln është kisha më e njohur gotike në botë. Pas vendimit të Këshillit bashkiak këtë qytet në të ardhmen do ta zbukuroj edhe një xhami moderne.

Para ndërtesës bashkiake ishin mbledhur rreth 30 demonstrues të cilët kundërshtuan ndërtimin dhe pritnin vendimin e këshillit. Të gjitha partitë, përveç partisë konservative 'CDU' dhe iniciativës ekstreme ultradjathtiste 'Pro Cologne', aprovuan ndërtimin e xhamisë në këtë qytet.

Xhamia e re do të ndërtohet në Ehrenfeld, pjesën industriale të Kölnit, ku për momentin ekziston xhamia e cila funksionon nën kulmin e fabrikës së vjetër.

Në planin e ri zvogëlohet hapësira e xhamisë, por mbesin të dy minaret 55 metra të larta rreth së cilave kishte kundërshtime.

Unioni turko-islamik për çështje fetare (DITIB), i cili filloi këtë projekt, premtoi se thirrja e myezinit nuk do të dëgjohet jashtë xhamisë.

Kërkesa e bashkiakut të Kölnit Fritz Schram që të gjitha ligjëratat të përkthehen në gjuhen gjermane ende nuk është shqyrtuar.

Ndërtimi i xhamisë do të kushtoj 15 - 20 milion euro. Përfundimi i ndërtimit të kësaj xhamie pritet të bëhet në vitin 2010.

Xhaminë më të madhe në Gjermani e dizajnuan arkitektët gjerman Paul dhe Gottfried Böhm, xhami do të ketë muret prej xhami dhe dy minare me lartësi 55 metra, dhe pritet të pranoj 4000 besimtar.

"Shpresoj se xhamia do të jetë një vepër e lartë arkitektonike të cilën do ta vizitojnë edhe turistë të shumtë", deklaroi një anëtar i Këshillit bashkiak.

Në mbarë Gjermaninë 3.4 milion besimtar musliman kanë në dispozicion 159 xhami me minare. Në përgatitje është projekti për ndërtimin e 184 xhamive të tjera.

[Gimi3]

Në Prishtinë, ka nisur për të parën herë "Festivali i Ramazanit 2008", ku gjatë gjithë muajit të Ramazanit do të kenë mundësi që nevojtarët të bëjnë iftar në platonë e Pallatit të Rinisë në Prishtinë.

http://islamgjakova.net/aktualitete/...p_image002.jpg

Për këtë qëllim është ngritur një tendë që ka kapacitet prej 1000 ulësesh, çka do të thotë që për çdo natë gjatë ramazanit do të mund të bëjnë iftar në këtë vend 1000 persona.

http://islamgjakova.net/aktualitete/...p_image003.jpg

Pos nevojtarëve, një organizim i tillë është i mirëseardhur edhe për nxënës e studentë si dhe për punëtorët që i zë koha e iftarit në Prishtinë.
Ky organizmin është bërë nga Bashkësia Islame e Kosovës në bashkëpunim Shoqatën qeveritare turke "TIKA" si dhe me disa organizata joqeveritare nga Kosova e Turqia si dhe është mbështetur e përkrahure dhe disa ndërmarrje e afarist ku duhet veçuar: "ÜLKER," "ABI", "TEB", "BKT", "VITAMINKA", "BUÇAJ" etj.

http://islamgjakova.net/aktualitete/...p_image005.jpg

Në iftarin e parë qe i pranishëm edhe Myftiu i Kosovës. Mr. Naim Tërnava i cili në fjalën e tij, pasi ua uroi agjërimin të pranishmëve, falënderoi të gjitha ata që ndihmuan për këtë organizim.
Në iftar qe i pranishëm edhe ambasadori i Turqisë në Kosovë Musatafa Sarniç, pastaj përfaqësues të KOFR-it e policisë turke që janë me mision në Kosovë si dhe të ftuar të tjerë.

http://islamgjakova.net/aktualitete/...p_image009.jpg

Nga pjesëmarrësit dhe qytetarët e Prishtinës kjo nismë është pritur mirë.
Pas iftarit në qiell u lëshuan fishekzjarr që ishte një simbolikë më të cilën shënohej përfundimi i iftari dhe fillimi i suksesshëm i Festivalit të Ramazanit 2008.

[titi-a]

Angel, ish krishtere, SHBA
Konvertime December 25th, 2007





E pranoi Islamin për shkak të sjelljeve të mira të muslimanëvePrej familjes dhe shoqërisë së shkatërruar, gruaja gjeti përkrahje prej disa shokëve muslimanë.Çdo musliman ka një histori për udhëtimin e tij në Islam. Secili është i interesuar dhe kurreshtar për mua. Zoti me të vërtetë udhëzon vetëm atë që Ai dëshiron. Unë ndihem shumë e lumtur që jam njëra prej të zgjedhurve. Ja historia ime.
Unë gjithmonë kam besuar në një Zot. Gjithë jetën time gjatë vuajtjeve, e kam lutur Zotin për ndihmë, madje edhe si fëmijë. Më kujtohet kur qaja në kuzhinë e ulur në gjunjë. Religjioni, në anën tjetër, kurrë nuk linte përshtypje. Njerëzit mendonin se ata ishin ndërmjetësues në mes teje dhe Zotit.
Kështu ndihesha edhe për Jezusin, Zoti e mëshiroftë. Si mundet që ky njeri të na ruajë të gjithë neve prej gabimeve tona? E refuzova biblën në të gjitha versionet, duke besuar se përshkrimi dhe përkthimi disa herë i saj nuk mund të jenë fjalët e vërteta të Zotit. Rreth viteve të pesëmbëdhjeta më lindi ideja ta gjeja Zotin.
Familja ime ishte familje mesatare amerikane. Babai ishte punëtor i dhënë pas alkoolit. Me kalimin e kohës kushtet e tij keqësoheshin, dhe ai çoroditej. Abuzimet fizike dhe frika u ngulitën në fëmijërinë time dhe u reflektuan pastaj në jetën time. Ai shkoi kur isha në klasën e gjashtë. Prindërit e mi u ndanë. Isha më e vogla prej tetë fëmijëve. Nëna ime shkonte në punë të na mbajë neve, dhe unë qëndroja vetëm në shtëpi për shumë kohë.
Ja ku isha, njëri prej këtyre fëmijëve të tërhequr të shoqërisë. Fillova të vesh rroba të zeza dhe të vë grim të zi. Dëgjoja muzikë mesjetare dhe fanatazoja rreth vdekjes. Vdekja dukej të ishte frikë më e vogël dhe zgjidhje më e mirë e problemeve të mëdha. Ndihesha e vetmuar gjatë gjithë kohës, madje edhe përreth shokëve. U mundova ta mbushi boshllëkun me cigare, pastaj alkool, drogë dhe pastaj me çdo gjë që mund të më largonte prej mendimeve të mia. Jam munduar ta mbys veten së paku pesëmbëdhjetë herë. Pa marrë parasysh se çka kam provuar dhimbja brenda meje kurrë nuk dukej se po qetësohej.
Isha në kolegj kur mbeta shtatzënë me djalin tim dhe kisha frikë për shëndetin e tij. Nuk mund të paramendoja ta largoja atë. Kam punuar shumë për t’u kujdesur për birin tim. Duke e shtrënguar gjithë dhimbjen dhe zemërimin tim, e ndryshova pak jetën time. Gjatë kësaj kohe nuk i kam besuar askujt. Pas tri vitesh, unë fillova të dal përsëri. U fejova. Vërtet, dëshiroja të kisha diçka më tepër. Me të gjitha përjetimet e kaluara, fjalët e mia ranë. Isha 25 vjeç dhe shtatzënë me vajzën time kur ndërpreva lidhjen me të fejuarin pasi ai vazhdimisht më mashtronte dhe më torturonte psiqikisht.
Gjatë kësaj kohe, isha duke punuar për një djalë nga Pakistani i cili ishte musliman. Unë nuk i përcillja kurrë lajmet e as nuk interesohesha se ç’po ndodhte. Të jesh musliman për mua nuk ishte më ndryshe se sa të kishe religjion tjetër. Me kalimin e kohës unë u shoqërova edhe me disa muslimanë të tjerë. Fillova të vërej ndryshime drastike. Ata kishin moral të padyshimtë. Devotshmëria e tyre ndaj Zotit vërehej në mënyrën që ata i faleshin pesë herë në ditë. Ta lëmë faktin se ata nuk pinin alkool as drogë. Për brezin tim kjo ishte moral i vjetër i shkollës, ndoshta gjyshërit tuaj e kanë përcjellur.
Kur lindi vajza ime, nuk mund ta paramendoni befasinë time kur njëri prej këtyre djemve erdhi dhe më solli dhurata. Isha tepër e befasuar kur ai e mbajti dhe i foli asaj. Kurrë nuk kisha parë burrat të silleshin kështu pas një foshnjeje. Mirësia vetëm sa u shtua brenda katër muajve. Nuk mund ta përshkruaj dashurinë që u tregua ndaj nesh. Dalëngadalë, u rritën interesimet e mia për fenë e tyre. Isha kurreshtare se cila fe mund të rrënjos këto lloje të vlerave brenda njerëzve.
Jetoja në një shtëpi me shtatë njerëz dhe një natë vendosa t’ia huazoj një shoqes së dhomës kompjuterin. Frikësohesha se mos po i ofendoj shokët e mi duke u bërë pyetje, kështu që iu drejtova kompjuterit. Faqja e parë që e hapa ishte http://www.islam-brief-guide.org. Mbeta tërësisht e shtangur. Sikur rrobat e mia të zeza më ishin ngjitur për trupi dhe ju betohem se kurrë nuk jam ndier më afër Zotit. Brenda njëzet e katër orëve, e thashë shehadetin.
Prej asaj dite shumicën e kohës sime e kaloj në studim. Për herë të parë në jetën time diçka e ndali zemërimin dhe dhimbjen time. Unë vërtet e ndjeva dashurinë dhe frikën ndaj Zotit. Zoti e zëvendësoi dhimbjen brenda meje me dritën e tij dhe besimin në Të. Prej pranimit të Islamit, Zoti vërtet më ka bekuar mua. Zoti më dha fuqi ta ndaloj tërësisht duhanin, pirjen e alkoolit dhe drogës qe gati dy vite. Jam martuar me një musliman të mrekullueshëm. Ai i ka marrë fëmijët e mi dhe i kemi bërë tanët. Tani kam diçka që gjithmonë e kam dëshiruar – familjen.
Gjithë falënderimi i takon Zotit.

[titi-a]

BISEDE E MUSLIMANIT ME TE KRISHTERIN

Bised e vertet mes nje muslimani dhe i krishteri...




Biseda e Ebu Jezidit me një kishtar

Ndodhia në qytetin e Basres në Irak.

Ndodhia e një te dashuri prej te dashureve të All-llahut.

Ai është Ebu Jezid el-Bestanij, All-llahu e mëshiroftë atë!

Ebu Jezid el-Bestani duke fjetur një natë, dëgjoi në gjumë një thirrje pas namazit të sabahut që po e thërret atë, dhe po i thotë: O Eba Jezid: Kjo natë është festë e krishterëve, merr abdes dhe shko te ata në manastirin e tyre, përcille porosinë e të dërguarit të All-llahut, Muhamedit a.s. dhe do të gjeshë prej urtësisë së All-llahut çudi dhe befasi."

U ngrit Ebu Jezidi nga gjumi që te zbatoje këtë urdhër, mori abdes dhe hyri në manastirin e krishterëve në qytetin e Basres.

U ulë në manastirin e tyre duke menduar se ata nuk do ta njohin.

Pasi u ngrit prifti {Papa} me u mbajt fjalim atyre tha: Unë nuk mundem të flas sepse në mesin tonë është një njeri Muhamedan i cili ka hyrë në manastirin tonë.

I thanë të pranishmit: O Prifti{papa} ynë e si po e dinë se ai është Muhamedan?

Iu përgjigj papa atyre: Vërtetë shokët e Muhamedit kanë shenja në fytyrat e tyre prej gjurmeve të sexhdes!

Pastaj bëri me shenjë nga Ebu Jezidi dhe i tha: Dil nga këtu!

Iu përgjigj Ebu Jezidi duke i thënë: Për Zotin nuk dal nga këtu deri sa të gjykoje All-llahu ndërmjet meje dhe juve se Ai është gjykuesi më i mirë.

I tha Prifti do ti drejtojmë disa pyetje, në qoftë se na përgjigjesh neve do të besojmë se All-llahu është një dhe Muhamedi është i dërguar i Tij, e në qoftë se nuk përgjigjesh vetëm në një pyetje nuk ke me dalë ndryshe përpos se i vdekur nga duart tona.

I tha Ebu Jezidi: Pyet çka të duash se All-llahu thotë: Frikësojuni All-llahut se All-llahu ju mëson juve, All-llahu është i njohur për çdo send!

U ngrit prifti për ta pyetur, kurse Ebu Jezidi e dëgjon.

Tha prifti:

Cili është një që se ka të dytin?

Cilat janë dy gjëra që se kanë të tretin?

Çka janë tre që se kanë të katërtin?

Çka janë katër që se kanë të pestin?

Çka janë pesë që nuk e kanë të gjashtin?

Çka janë gjashtë që se kanë të shtatin?

Çka janë shtatë që se kanë të tetin?

Çka janë tetë që se kanë të nëntin?

Cilat janë nëntë mrekullitë?

Çka është e dhjeta që pranohet shumëfishimi i saj?

Kush janë 11 vëllezërit?

Cila është mrekullia e përbërë prej 12 gjërave {sendeve}?

Kush janë trembëdhjetët?

Cilat janë 14 sendet që i kanë folur All-llahut?

Çka është një send që është fryer në të e nuk ka shpirt?

Cili është varri që ka ecur me pronarin e tij?

Cila është një gjë që e ka krijuar All-llahu dhe i ka dhene ndikim te njerezit(e ka nderuar)?

Cila është një gjë që e ka krijuar All-llahu dhe e ka urrejtur?

Kush janë ata që kanë thënë të verteten dhe kanë hyrë në zjarr?

Kush janë ata që kanë gënjyer dhe kanë hyrë në xhenet?

Cilat janë ato gjëra të cilët i krijuar All-llahu pa babë e pa nanë?

Çka është Dharijati dherva?

Çka është Hamilati vikra?

Çka është Xharijati jusra?

Çka është Mukassimati emra?

Cila është një pemë që është e përbërë prej 12 degëve, në çdo degë ka 30 fletë, në çdo fletë ka 5 frute, tri prej të cilëve janë në errësirë e 2 janë ne diell?

Përgjigju o Eba Jezid!

U ndal Ebu Jezidi duke kërkuar ndihmë nga Ai që i ka ngritur qiejtë pa shtylla pasi që All-llahu e kishte qetësuar zemren e tij, dhe tha:

Sa i perket të pares se çka është Një që se ka të dytin? Ai është All-llahu.

Thuaj: Ai, All-llahu është Një {Kur'an}!

Ndërsa dy gjëra që se kanë të treten, ato janë nata dhe dita!

I kemi bërë natën dhe ditën dy argumente {Kur'an} .

Ndërsa sa i përket atyre treve që se kanë të katërtin ato janë: Vërejtjet e Musait ndaj Hidrit. Kur kanë hipur në anije deshi ti fundos duke e hequr një dërrasë të anijes, kur e takoj fëmijen e mbyti, kur iu afruan fshatit e ndreqi murin dhe në fund tha: Ky është dallimi ndërmjet meje dhe teje!

Katër të cilët nuk e kanë të pestin janë: Tevrati, Zeburi, Inxhili dhe Kur'ani!

Pesë të cilat nuk e kanë të gjashtin janë: Pesë namazet që na ka obliguar All-llahu xh.sh. diten dhe naten.

Gjashtë të cilët nuk e kanë të shtatin janë : Ditët që i ka krijuar All-llahu qiejtë dhe token.

Ne krijuam qiejt e tokën dhe gjithë çka ka ndërmjet tyre brenda gjashtë ditesh{Kur'an} .

Iu drejtua prifti duke i thënë e pse All-llahu në fund të këtij vërseti ka thënë: dhe Ne nuk ndiem lodhje {Kur'an}?

Tha Ebu Jezidi: Sepse jehuditë kanë thënë se All-llahu i ka krijuar token dhe qiejtë për gjashtë ditë dhe e ka kapluar lodhja dhe në ditën e shtune ka pushuar, e për këtë ka thënë All-llahu se : Ne nuk ndiem lodhje! Dmth. Nuk kemi ndi lodhje që me pushuar.

Ndërsa e shtata që nuk e ka të teten është: Krijimi i shtatë qiejve.

Ai është që krijoi shtatë qiej palë mbi pale {Kur'an}.

Tetë të cilët nuk e kanë të nënten janë: {Engjëjt} Mbajtësit e arshit {fronit} të All-llahut në ditën e Kijametit.

E atë ditë, tetë (engjëj) e bartin mbi vete Arshin e Zotit tend {Kur'an}.

Ndërsa nëntë mrekullitë janë: Mrekullitë e Musait a.s., atëherë i tha prifti Ebu Jezidit: Përmendi ato mrekulli?

U përgjigj Jezidi:

1. Dora {dora e tij ka bërë dritë sikurse një pjesë e hënes}

2. Shkopi {kur e ka hedhur shkopin në tokë është shëndërruar në gjarpër}

3. Mrekullia e detit {është ndarë deti derisa ka kaluar Musai dhe shokët e tij, ndërsa kur është hyrë Faraoni me ushtrinë e tij, është bashkuar deti dhe është përmbysur Faraoni me ushtrinë e tij}

4. Skamja dhe pakësimi i frutave ndaj popullit të Faraonit.

{ All-llahu e ndihmoi Musain me këtë mrekulli dhe e sprovoi Faraonin dhe popullin e tij, saqë palma e hurmes nuk ka bë më tepër se një hurmë në tërë vitin}

5. Vërshimi i ujit {i cili ka vazhduar derisa kanë thënë populli i Faraonit: O Musa lute Zotin që të na hjek këtë vërshim, ndërsa ne do të besojmë}

6. Karcellat {All-llahu ua dërgoi karcellat të cilët ngrënen të gjitha bimët, fletët, derisa ngrënen edhe drunjët e shtëpijave ku banonin}

7. Insektet {All-llahu ua dërgoi një lloj insekti që u mbushën shtëpitë e tyre, derisa edhe ushqimin nuk mund ta hanin,e as të flenin prej këtij insekti}

8. Karkalecat {u mbushen shtëpitë, ushqimet dhe rrobat e tyre me karkaleca, saqë cdonjëri që merrte ushqim apo rroba gjente në to karkaleca}

9. Gjaku {u shëndërrua uji i popullit të Faraonit në gjak, saqë në cdo pus apo bunar që e merrnin ujin për ta pirë u shëndërrojke në gjak}

Këto ishin 9 mrekullitë e Musait që ia kishte dhënë All-llahu xh.sh.

Ndërsa sa i përket atyre të dhjetëve që u pranohet shumëfishimi janë:

Kush më vjen me një të mirë, atij ia shumëfishojmë me dhjetë te mira, All-llahu ua shumëfishon të mirat kujt të do Ai!

Kush janë 11 vëllezërit?

Ata janë vëllezërit e Jusufit a.s.

Tha Jusufi: Unë pashë në ëndërr 11 yje {Kur'an} .

Ndërsa sa i përket mrekullisë se përbërë prej 12 gjërave {sendeve} është?

Dymbëdhjetë krojet e Musait!

Dhe (përkujtoni) kur Musai kërkoi ujë për popullin e tij, e Ne i thamë: “Bjeri gurit me shkopin tënd”, atëherë nga ai gufuan dymbëdhjetë kroje {Kur'an}.

Kush janë të trembëdhjetët?

Janë 11 vëllezërit e Jusufit së bashku me babain dhe nënen e tij!

Unë i pashë 11 yje, diellin dhe hënen duke më bërë sexhde {Kur'an}.

11 vëllezërit e tij diellin dhe hënen apo babain dhe nënen, këta janë trembëdhjetët.

Cilat janë 14 sende që i kanë folur All-llahut?

I tha atij: 7 qiejt, 7 tokat, I ka krijuar 7 qiejt mbrenda 2 ditëve pastaj 7 tokat dhe i ka thënë All-llahu atyre: A po më nënshtrohuni me dhunë apo me dëshirë? Thanë të kemi ardhë të bindur {Kur’an}!

Çka është një send që është fryer në të e nuk ka shpirt?

Është: Agimi {mëngjesi} kur ia shkrep {Kur'an}.

Cili është varri që ka ecur me pronarin e tij?

Është varri i Junusit a.s.

Dhe atë e kafshoi (e gëlltiti) peshku, zatën ai ishte që e meritoi qortimin {Kur'an}.

Cila është një gjë që e ka krijuar All-llahu dhe i ka dhene ndikim te njerezit (e ka nderuar)?

Dredhia e grave!

{Ine kejdekune adhim} vërtet dredhia juaj është e madhe!{Kur'an}.

Cila është një gjë që e ka krijuar All-llahu dhe e ka urrejtur?

Zëri i gomarit!

Zëri më i egër është zëri i gomarit {Kur'an}!

Cilat janë ato gjëra të cilat i krijuar All-llahu e që nuk kanë as babë e as nanë?

Ademi a.s., Melaiket e ndershme, dashi i Ismailit dhe deveja e Salihut.

Kush janë ata të cilët kanë gënjyer dhe kanë hyrë në Xhenet?

Ata janë vëllezërit e Jusufit a.s.

E në mbrëmje erdhën duke qarë te babai i tyre.

Thanë: “O baba ynë, ne shkuam të bëjmë gara, e Jusufin e lamë te teshat tona edhe atë e kishte ngrënë ujku.

Megjithëkëtë Jakubi a.s iu tha: All-llahu ua falë juve, Ai është mëshiruesi më i madhë.

Cilët janë ata që kanë dhënë sadakë dhe kanë hyrë ne zjarr?

Iu përgjigj Jezidi: Lexo fjalën e All-llahut: Jehuditë thanë se të krishterët nuk janë të mbështetur në asgjë (nuk kanë fé të vërtetë). Edhe të krishterët thanë se jehuditë nuk janë të mbështetur në asgjë.

Dmth. janë Jehuditë dhe krishterët.

E kush kërkon fe tjetër përpos Islamit, atij kurrsesi nuk i pranohet dhe në boten tjetër është prej të humburve!

Cila është një pemë që është e përbërë prej 12 degëve, në çdo degë ka 30 fletë, në çdo fletë ka 5 frute, tri prej të cilëve janë në errësirë e 2 janë ne diell?

E para se t'i përgjigjet kësaj pyetje i tha do të përgjigjem për Dharijati dherva e që janë erërat që ngrehin dheun dhe e shpërndajnë

E Hamilati vikra janë: retë që e bartin shiun e rëndë

Xharijati jusra janë: anijet që lundrojnë lehtë në shtresa të tokes

Mukassimati emra janë : engjëjt që i ka urdhëruar All-llahu me ndarjen e shpirtrave, të punëve të mira, të këqija dhe shkrimin e tyre.

Ndërsa sa i përket pemës që më pyete ajo është viti, në të janë 12 degë, dmth 12 muaj, viti i ka 12 muaj, në çdo degë ka 30 fletë, dmth 30 ditë,në cdo muaj janë 30 dite, në çdo fletë ka 5 frute, dmth 5 namazet,në çdo ditë janë 5 namaze, tri prej të cilave janë në errësirë, dmth: Akshami, Jacia dhe Sabahu, e 2 janë në diell, dmth Dreka dhe Ikindia.

Pastaj i tha Ebu Jezidi Papes {priftit}: Unë po të pyes ty vetëm një pyetje, përgjigju asaj pyetje!

Tha prifti {papa}: Pyet o Ebu Jezid!

Tha Ebu Jezidi: Cili është çelësi i Xhenetit?

U ndal prifti {papa} duke heshtur dhe duke mos folur asgjë, ndërsa ata që ishin prezent thanë: I parashtrove gjithë këto pyetje dhe tu përgjigj, e të pyet ai vetëm për një pyetje e nuk mund t'i përgjigjesh.

Tha prifti {papa}: Pasha Zotin une e di përgjigjen e kësaj pyetjeje por kam frikë prej juve.

Thanë ata: Thuaje e mos u frikëso se ne jemi pas teje.

U ndal prifti {papa} e ngriti zërin dhe tha: Çelësi i Xhenetit është: La ilahe il-lall-llah Muhammedun resulullah.

Dmth të dëshmosh se nuk ka Zot tjetër përpos All-llahut xh.sh, dhe Muhammedi është i dërguar i All-llahut.

Atëherë u ngriten të gjithë dhe thanë: La ilahe il-lall-llah Muhammedun resulullah.
Dëshmojmë se nuk ka Zot tjetër, përpos All-llahut xh.sh. dhe Muhammedi është i dërguari i All-llahut. Pastaj këtë manastir e shndërruan në xhami që të adhurohet vetëm një Zot.

[eldonel]

Këtë vit, zonja Panderias e pati rastin ta ketë te njëjtën përvoj si shoqet e saja Muslimane.


Për 4 vite me radhë, Jelli Panderias shikonte shoqet e saj muslimane, prej tyre disa jo praktikante te rregullta te Islamit, duke agjëruar muajin e Ramazanit.
"I pyesja për ndjenjat e tyre dhe pse nuk hanin apo pinin si zakonisht," thotë ajo.
Këtë vit, zonja Panderias e pati rastin ta ketë te njëjtën përvoj si shoqet e saja Muslimane.
"Është Ramazani im i parë si muslimane," thotë 22 vjeçarja.
E lindur nga prind katolik, ajo e shprehu Shehadetin – dëshminë se nuk ka Zot tjetër përveç All-llahut dhe se Muhamedi është i dërguar i Tij – në një xhami të Francës veriore para 2 muajsh.
"Tani jam duke jetuar me ndjenja sikur te 1 miliard muslimanëve në tere boten."
Zonja Panderias e kaloi ditën e parë te Ramazanit me familjen e një shoqeje te saj nga Maroku.
"Shoqja ime me ftoi për iftar dhe shkuam së bashku pastaj në namazin e teravive në xhami"
Muaji i Ramazanit është një faktor kryesor i atyre që donë ta pranojnë Islamin thotë kryetari i Imamëve të Francës, Zuhejr Burejk.
Statistikat Franceze thonë se 3500 njerëz hyjnë ne Islam çdo vit ne Evrope gjersa numri i pakonfirmuar vendosin numrin ne rreth 50.000. /IOL