Dashuria e Lules dhe Bleta
Kulm mbi kokė
Kaltėrsia e qiellit,
Dritė nė sy
Rrezet e diellit.
Veshėt e mi
Fishkėllimė ere,
Goja ime
Erė Pranvere.
Duart e mia
Gjethet e gjelbėra,
Kėmbėt e mia
Rrėnjėt e trembura.
Buza ime
Plot nektar,
Fytyra ime
Premton behar.
- Unė s’e dija
Por tė prisja ty.
Dhe ti,
Njė ditė erdhe fluturim,
Mbi atė re,
Qė ma zuri diellin tim.
Mė frikėsove,
Me tėrė atė zhurmė.
Zukatjen tėnde,
S’e duroja dot unė.
- U ule ne duart e mia.
Ah, ishe aq e lehtė,
Pastaj ta mėsova emrin,
E kishe Bletė.
Buzėqeshja yte
M’mallėngjeu,
Ēiltėrsia yte
M’rrėmbeu.
Pastaj ti shkove fluturim,
- Ohh.
E kur shijova buzėt e mia
Aty nuk ishte nektari im,
- Ahh,
E ndjeva njė lehtėsi..
Mu duk qė edhe unė
Erdha nė qiell tek ty.
Thirra diellin, erėn, qiellin,
Thirra gjethet, rrėnjėt, beharin,
Thirra kėngėn dhe pastaj fjalėn,
E ti ma dhurove shpirtin tim,
Jetėn.
Ti,
Prapė erdhe,
Prapė shkove,
Erdhe e shkove,
Shkove e erdhe...
Por unė e di,
Pranvera prapė do tė vijė.
Pasi qė pashė se kėtu kishte shumė kėngė pėr dashurinė e solla edhe unė kėtė pjesė tė cilėn ka kohė qė e kam shkruar dhe qė nuk ėshtė e re pėr internetin, e pėr arsye tė Lules optimiste duhet ta them se Bleta ende vazhdon tė vie bashkė me Pranverėn.
Pėrgjigju Duke Cituar
Postuar mė parė nga isLand
Krijoni Kontakt