Një monolog

[Roi]

Larg teje.

Si nje lule pa uje une po vyshkem
Po thahem e po terem ne vetmi
Mendoj sa her te zbardh drita
Se nje dite do te kthehem te ti

Ky vend i larset mua me lendon
Zemres nuk mund ti jap qetesi
Mendohem e qmendohem ku jam vetem
A’thua qfar mendon tani ti

Ditet ecin me ritem e tyre
Mua me duken sikur jan shekuj
Ah kur do te vjen ajo dite
Ne gjirin tend kam per te fjetur

Atje ku je ti ndryshe eshte gjdo gje
Edhe natyra ka pamje tjeter
Nuk eshet shkretir me pluhur e dhe
Por gjelberim e hije te mekur.

[Roi]

Terri kishte rene.

Ne diritaren time terri veq ka rene
Ne oborr hena mire ndriqone
Mu duk se dikush po vinte ngadal
Mednova se do te jet dashuria ime e rrall

Vura koken ne jastakun tim
Por nuk me zuri gjumi as ateher
Sepse mendja me rrine mu te ti
Se si do te perqafoj ku te jem atje,

O ju engjuj qe me bekoni
Dashurin time kur ta takoni
Thuaj asaj se une e dua shume
Se do te kthehem kur ti je ne gjum.

E do shpalos flokun tende te bukur
Do te marr eren tende te njom
Do te kenaqem duke te shikuar
Sikur shikone nje lule ne kallnor.

Une jam te ti me shpirt e zemer
O e dashura ime,O grua!
Nuk do te mundja as nje minut
Ty po nuk te kisha menduar...

[Roi]

Kur floku yte valvitet
Ne rrezet e djellit te veres.
Lekures se qafes sate
I vjen ere drenafili

Kur hija dhe drita
Pershkruajn trupin tened
Duke si nje bjeshk apo mal
Nje ishull, nje thesar

Kur goja jote embelsohet
Kur trupi yte freskohet
Kur qjelli ne syte e tu
Ne asnje menyre nuk erresohet

Kur duart e tua kan deshire
Kur gishtat e tu nuk ndalojn
Kur lekura jote thot po
Nga nje ze i vogel ne mengjes

Trupi im mbi trupin tende
Levize me nje force adoleshente
Mos thuaj jo mos refuzo
Sepse dashurija egziston

Ne quam dashuri
Kur tjeret benin luft
Por une do te jem ushtari
Qe ne fund fundi do te humb

[Roi]

HERA E PARE

Eshte hera e pare per ty. Kur perkulesh prapa dhe shtrihesh me kurriz nisin muskujt e tu te tendosen. Ti e len ate te prese pak, duke nxjerre nje justifikim te keq, por ai nuk pranon te largohet pasi te eshte afruar nje here. Ai te pyet nese je nervozuar, dhe ti tund koken guximshem. Ai ka shume me teper pervoje, por eshte hera e pare qe gishterinjte e tij shkojne ne vendin e duhur. Ai fut veglen e tij brenda tek ty dhe trupi yt dridhet i teri: tendoset, por ai eshte i kujdesshem, si cfare te kishte premtuar se do te ishte. Ai te sheh thelle ne sy dhe te thote te kesh besim ne te, ai e ka bere kete pune shume here. Buzeqeshja e tij te ben te lirohesh, dhe ti i hap vend me teper qe ai te fuse me lehte veglen e tij tek ty. Ti nisen t'i lutesh Zotit qe ai te mbaroje pune sa me shpejt, por ai merr kohen qe i nevojitet per te te shkaktuar sa me pak dhimbje te jete e mundur. Kur ai meshon pak me fort ti ndjen nje kercitje brenda teje; nis te te dhembe perbrenda, sikur dicka te te kishte therur dhe ti ndjen gjakun i cili dalengadale nis te rrjedhe. Ai te shikon i shqetesuar dhe te pyet nese te dhemb shume. Syte e tu jane te mbushur me lote, por ti tund koken ne shenje pohimi qe ai te vazhdoje. Ai fut e nxjerr veglen e tij me mjeshteri, por ti je mpire krejt nga dhimbja dhe nuk e ndjen me ate tek leviz brenda teje. Mbas disa minutash dhimbjeje te tmerrshme ti ndjen se si dicka thyhet brenda teje dhe ai e nxjerr jashte ate. Tani ti shtrihesh lirshem, te eshte bere qejfi qe kjo pune u krye. Ai te shikon ne sy e te buzeqesh perzemersisht dhe te thote se per te ishte pervoja me e vecante dhe me e vyeshme qe ka perjetuar ndonjehere. Ti i buzeqesh dhe e falenderon dentistin. Kjo ishte pra hera e pare qe hoqe nje dhemb. Me shendet! More, pse cfare po mendoje se po tregoja?! E di une
se cfare po mendoje ti!
S´ke turp!


E Huazuar nga …….

[Roi]

Mengjesi kishte aguar
Une rrija ne shtrat
Mendoj se kur do te vi
E te kem afer gjdo nat

Nej mjegull endrrash
Mu sillen verdall
Mu sikur nje zgjua bletesh
Hapa syte por ty nuk te pash
Ishe larg shume large

O perendi me ndihmo te jetoj
Edhe dias dite ne kete bote
Me ndihmo te jam afer saj
Fytyren tja laj me lot...

E kur te zgjohem ne mengjes
Te jem ne shtrat afer saj
Te kem nje dore ne gjoks
Dhe te pergledh nga dal.

O ju njerz qe me shikoni
Qmendoni ju per mua
A e dini se une jam ai
Qe njeher ne jet kam dashuruar.

[Roi]

Qyteti Im

Ne kete vend qe une kam lindur
Eshte plot kujtime te mira
eshte nje kopst me lule argjendi
aty une kam shume deshira

Aty ka njerz te mir
aty kam edhe lumturin
Aty me lindi nena
dhe me dha femirin

O Ferizaj a me ndegjon
Besom se te dua shume
Ndonjeher edhe kur flej
ty o i Dashur te shof ne gjum..

Edhe emri yte me rrit
Edhe fama jote me shenderit
Me lumin tend te bukur
Ku do te shkoja gjdo dite

Une mburrem qe jem Ferizajas
Jetoj larg shume larg
une shpirtine e kam te ty
Dhe per ate ndjej ligeshti..

[Roi]

Mergimtari

Ne kopsht dola ne mengjes
Mu duk sikur binte shi,
U ula ne nje ulse
Shikoja lulet per lakmi

Vall sa do te don kjo jet nga une
Deri kur do te tretem ne mergim
Pse nuk ka vend edhe per mua
Ne ate qytet te Atedheut tim

Kerkova e kerkova miq
Qe te jem me ta e te bisedoj
Por asnjeher nuk munda
Shpirtin tu a tregoj

Nuk diten apo nuk deshen
Mua qe te me kuptojne
Mbase nuk ishin Shqipetare
Sishte lehte te ju besoj

O dua te bertas e te bertas
Ketu ne kopshtin tim
Ndoshta e shkreta loke
Me degjon ne Atedheun tim.

Atej eshte gjtheqka ndryshe
Dhe dheu tjeter arom ka
Eshte e bukur jeta
Si aty me ska...

[Roi]

Jeta ime..

Mengjes i bukur kishte aguar
Une mendojje me vete
Mos vall eshte nje dite e re ne vendin tim
U ngreha me te shpejt dhe shkiova te velloja
Jo isha prap me gyrbet e ne mjerim.
Por mendja ime ishte te ty o vendi im.

Dal shume shpesh afet lumejve te bukur
Dhe shikoj me nje xhelozi
Pse vall nuk jam ne lumi ime
Ku linda e u rrita dhe
Aty ku e kam nje femiri

Jeta ne kete vend mua me ka tretur
Nuk me kupton as nje njeri
Se keta i perkasin nje jete tjeter
Keta qe nuk njohin as shoqeri

Valle e djallit me behet qyteti
Kur nuk shof asken qe e dua
Une i huaj do te vdes
Dhe i huaj kam per te jetuar.

O lokja ime plak mi zgjat ato duar
Me merr nga ky vend i thare
Me pergledh e me thuaj se te dua
Une jam jetim me prinder gjall
Jetoj larg ne dhe te huaj
Jam jetim edhe per atedhe
Se ky vend per mua eshet i huaj..

Edhe buka ka tjeter shije
Edhe kripa nuke eshte e njelmet
Edhe jeta ka me pak ngjyra
Kur jeton nje te huaj vend..

Mergimrat ku do qe jeni
Une do tu a le nej amanet
Mendoni se nje dite nuk do te jeni te huaj
Se do shkojm ne Kosove te gjith..

[Roi]

Prita shume nga kjo teme
Se dikush do ma ilustroj
Me shume endje prtia
Qe poetet do ma zbukurojn

Shkruani o ju Forumas
Dhe ne folen time te mjer
Se nuk e di a e dini sa vlen
Kur njeriut ja ben nje nder

Kur nje mergimtare
Lexon se qfar shkruani ju
Ati i rritet zemra dhe shpirti
Sa mendon qe eshte te ju

Ju o Poet te dashur
Qe ju do gjdo kush
Lustrone kete tem me poezi
Zili mos te ket askush

Se kur shkruan Z Metbala
Dhe Zoteri Doci
Me mire lexo ato vargje
Se te ndegjosh zogjit

Ata jan dy bilbila
Qe na knaqin me poezi
Qe na pasurojne jeten
Ne gyrbet nuk ndjej vetmi

Edhe ju tjeret o forumist
Jeni shume te mire
Ju lutem nga nje varg
Plotesojeni kete deshir.

[mondishall]

KA QENE DIKUR KETU KJO POEZI, POR PO E SJELL NE KETE TEME PREKESE PERSERI.


Fati tonë

Ke qënë i vetëm pa kujtohesh Sizif
Ndryshe askush s'do t'ja dinte për ty
Dhe hyre në legjendë përjetësisht
Aty ku anonim un' mund të hy.

Sepse që ta dish ti, ne jemi mijra
Të njëjtin emër kemi: Emigrant
Ngjitim e prap' ringjitim mijra shpirtra
Paskemi Sizif të njëjtin fat!
* * *