Mbarevajtja hyri duke turfulluar ne hapesiren modeste ku ngrohte vezet e planeve te te ardhmes. Leshoi koken mbi jastek dhe filloi te gerrhiste per shtate pale qejfe. I dukeshin brinjet tek i perconin frymemarrjet aritmike te lodhjes dhe ne hunde i degjohej nje fishkellime e lehte. Nuk mori as mundimin te me thote miredita belbezova me inat po ia kerciti gjumit si te ishte leneshe qumeshtore. Tek ia numeroja te gjitha frymenxjerrjet si te prisja te fundit, me perkedhelte hunden aroma e ashper e djerses se saj. Cudi perserita verber cudi se si e mban veten gjalle kjo bushter, ka vite qe me lodron shpresen nder gjoks dhe nuk do te me jape udhe. Ajo levizi ne gjume dhe me ktheu kurrizin. Iu zbuluan vithet dhe kurrizi. Ngrita ngadale batanijen ta mbuloja. Peshperiti ne gjume: Edhe pak mik, ndoshta do te te kthehet shpresa. Me cingerisi nervat, cdreqin kish qe me mbante me buke edhe kur desha tia copetoja mashtrimin? Pse duhet te kerkoj nga furia e saj edhe me, duke qene i bindur qe nuk ka asnje lloj mundesie qe e nesermja ta beje me te bukur shemtine e saj epshore?
A harrohen flirtimet e mia me te? Ore te kaluara mbi njeri tjetrin si adoleshente te hormonizuar deri ne mberthime te mjera orgazmike? Po kur me puthte egon afshtaz? Kur mi numeronte dyshimet nje nga nje e mi digjte perpara syve me inatin e nje gruaje shtatzene ne dhimbje? Kam kohe qe nuk ia shoh me te metat, ndoshta ngaqe me eshte bere vetja si barre me probleme. Kjo paska qene edhe me e verber se une ama. Mbarevajtja qenka e verber them. Kushedi ku i ka lene te vetat .
Cdreqin belbezon?
Hej dreq, u zgjua nėm veten neper dhembe. Hic i fsheh une veten thjesht mu kujtua nje mik.
Ti me cudit me kete optimizmin tend skermitet ajo.
Optimizem? cuditem une.
Ehe, edhe pas kaq kohes te duket e lehte te me genjesh i ve vulen ajo.
Ti nuk di te prehesh i shfrehem une.
Ndersa ti nuk di te genjesh ma kthen.
I kthej kurrizin dhe drejtohem per nga kuzhina. Me mire te mbush nje gote qumesht e te me mbyse shija e sisave te ndonje lope te paemert sesa te me mbyse e verteta e ftohte e kesaj kurve. Frigoriferi ben zhurme ndersa hapet, ne te nuk ka asnje pike qumesht per be. E vetmja gje qe mund te pij eshte nje gote dhalle qe tashme eshte e akullt.
Kur u mbarua qumeshti pyes.
Kur e piva une te fundit gllenjke lodron ajo.
Te vjen per te qeshur ty
Natyrisht, perderisa ti kerkon sherr edhe me detaje te tilla idiote.
E di qe ke te drejte ti? Po pi kete dhallen me fund, se nje *** eshte. Pastaj edhe ty nuk ta jap kenaqesine e kesaj akullnajes majoshe.
Do ta bejme?
Ti si thua? i gjegjem une i cuditur.
Me ka hipur nje qejf tani- perkedhelet.
I futem me inat. I kullojne thithkat epsh, aq e ndezur eshte. Shalet i dridhen nga deshira dhe goja gjysmehapur shoqeron e ngeshme koken qe harkohet pas. I lidh gjuhen pas thithkes se majte dhe ia shijoj gjakun qe leshon aromen permbi lekuren tashme te tejdukshme. Mi lidh kembet perpas vitheve dhe me terheq fort per nga vetja. Cdreq i ka ato shale? Duart i kerkojne epiqendren time neper kurriz dhe ajo nuk perton te me gervishe pak sa te me ndeze inatin edhe me. I lepij kerthizen duke i kecur me padurim fundbarkun qe me ngjishet per hundesh. A e di ajo se sa keq do tia ndersej te brendshmet e lengshme me thepin e gjuhes? Ul koken dhe i shijoj shalet, nje nga nje, si per te me ngelur nen gjuhe shija e saj. Ajo leshon nje psheretime dhe me te liron edhe kembet permbi kurrizin tim. Tani e di qe cdo lloj rezistence eshte pjese e te kaluares, nuk do me lojra, vetem ndersim.
Ketu e lashe une
Qyfo
Krijoni Kontakt