Ideja apo Materia ?

[xfiles]

This conception of the simultaneous growth of matter and intellect is ingenious, and deserves to be understood. Broadly, I think, what is meant is this: intellect is the power of seeing things as separate from one another, and matter is that which is separated into distinct things. In reality there are no separate solid things, only an endless stream of becoming, in which nothing becomes and there is nothing that this nothing becomes. But becoming may be a movement up or down: when it is a movement up it is called life, when it is a movement down it is what, as misapprehended by the intellect, is called matter. I suppose the universe is shaped like a cone, with the Absolute at the vertex, for the movement up brings together, while the movement down separates them, or at least seems to do so. In order that the upward motion of mind may be able to thread its way through the downward motion of the falling bodies which hail upon it, it must be able to cut out paths between them; thus as intelligence was formed, outlines and paths appeared, and the primitive flux was cut up into separate bodies. The intellect may be compared to a carver, but it has the peculiarity of imagining that the chicken always was the separate pieces into which the carving knife divides it.

shume interesante kjo.
Sidomos ai perfytyrimi nepermjet konit, pra absolutja eshte ne maje, ajo qe bashkon gjithçka. Une do e interpretoja ne kete menyre, qe intelekti eshte aftesia per te pergjithesuar konceptet per ti pare ne menyre uniforme, ja pse intelekt superior afron gjerat, pra shkon drejt majes se konit, kurse intelekt inferior largon gjerat ka tendece te shohe ndryshimet me shume se ngjashmerite dhe ka aftesi te ulet abstraksioni.

[Longarus]

Zoti jemi ne ,eshte nenvetedija jone , sepse po te ishte dicka jashta neve atehere une do te thoja qe ne qe jetojme jemi teater i kukullave per diken qe sjemi ne pra te vdekshmit . Pra ne jemi veqse nje material qe na ka ndertuar dikush qe te argetohet me te , nje loder e dikujt apo vet zoti qe nuk deshi te na mbante afer sepse e mbyti monotonija e perditshme se na gjeti neve qe ta kaloj diten pak ma ndryshe

[artful dodger]

shume interesante kjo.
Sidomos ai perfytyrimi nepermjet konit, pra absolutja eshte ne maje, ajo qe bashkon gjithçka. Une do e interpretoja ne kete menyre, qe intelekti eshte aftesia per te pergjithesuar konceptet per ti pare ne menyre uniforme, ja pse intelekt superior afron gjerat, pra shkon drejt majes se konit, kurse intelekt inferior largon gjerat ka tendece te shohe ndryshimet me shume se ngjashmerite dhe ka aftesi te ulet abstraksioni.

ke te drejte, psh kur flas me angleze, ka raste e mendoj se para 10 ose 15 vjetesh, nuk do te ma priste mendja se nje dite do te flisja me ta e do te mendoja "sa idiote jane anglezet... pa asnje dallim prej idioteve shqiptare".

[xfiles]

ke te drejte, psh kur flas me angleze, ka raste e mendoj se para 10 ose 15 vjetesh, nuk do te ma priste mendja se nje dite do te flisja me ta e do te mendoja "sa idiote jane anglezet... pa asnje dallim prej idioteve shqiptare".

Paske te drejte , e interpretova ate modelin e konit sipas mendimit tim dhe jo si e shpjegonte autori i shkrimit.
Megjithate ne thelb me sa kuptova nese ngjitemi drejt majes i afrohemi me shume ideales dhe vihen ne dukje te perbashketat prandaj dhe afrimi, ndersa sa me poshte ulemi vihet me ne dukje diferencat pra largohen.
Meqenese per mua intelekti eshte ai qe na dallon si njerez, pra aftesia per te pare rregull ku ka kaos. Vete matematika eshte pergjithesimi ne nje model i botes qe na rrethon, pra inteligjenca shkon drejt abstraksionit. Per kete lidha intelektin e zhvilluar me majen e konit.
Me korrigjo nese e kam gabim ose e kam kuptuar perseri gabim.

[alibaba]

Çka nëse zoti jonë është ufo (diçka materiale, jo ide)?

[xfiles]

Çka nëse zoti jonë është ufo (diçka materiale, jo ide)?

ketu flitet per diçka tjeter, me shume mundesi jemi thjesht nje eksperiment gjenetik i alieneve, po zoti alieneve cili eshte lind perseri pyetja, kshu qe duhet patjeter te gjejme nje koncept te zotit qe nuk eshte si ai i feve.

[J@mes]

Instrumenti njerezor per te kuptuar dhe zoteruar natyren ishte arsyeja.
Me aftesine e arsyes njeriu ndertoi nje bote materiale, duke siguruar dhe zgjidhur ne kete menyre nje ekzistence te dinjitetshme dhe produktive.

Pra tashme eshte e qarte ideja e pushtimit te natyres per hir te njeriut eshte nje mundesi reale.
Mirepo nga ana tjeter ne shikojme se njeriu modern eshte gjithnje e me i hutuar.
Ndersa forca e tij mbi materien eshte duke u rritur, e ndersa krijon mjete te reja per zoterimin e natyres, ai njekohesisht behet skllav i makines(materies) qe e ka krijuar vete me duart e tij.
Perkunder gjithe njohjes se tij per materien, njeriu mbetet injorant persa i perket çeshtjeve me te rendesishme te ekzistences njerezore: ç'eshte njeriu, si duhet te jetoj ai, si mund te çlirohen dhe perdoren energjite e medha te tij.

Sot ideja e progresit quhet nje iluzion femijeror. Ideja e dinjitetit dhe fuqive te njeriut, e cila i dha force per arritjet e jashtezakonshme ne shekujt e fundit, sfidohet nga sugjerimet se njeriu duhet te pranoj paaftesine dhe parendesine e tij.

Ideja iluministe e mesonte njeriun se arsyeja eshte udhezuesi i tij. Njeriu duhet te mbeshtetet tek vetja dhe se nuk i nevojitet as zbulesa e as autoriteti kishtar per te njohur te miren dhe te keqen. Pra motoja e iluminizmit "merr guximin te dish" nenkupton besoji diturise tende o njeri.
Dyshimi ne arsyen dhe autonomine e njeriut ne pergjithsi ka krijuar nje gjendje te konfuzionit moral, e ne te cilen njeriu ka mbetur i paudhezuar.
Suksesi material behet burim i normave te tij si dhe i gjykimeve vlerore.

[xfiles]

Ke fol bukur J@mes.

[artful dodger]

Paske te drejte , e interpretova ate modelin e konit sipas mendimit tim dhe jo si e shpjegonte autori i shkrimit.
Megjithate ne thelb me sa kuptova nese ngjitemi drejt majes i afrohemi me shume ideales dhe vihen ne dukje te perbashketat prandaj dhe afrimi, ndersa sa me poshte ulemi vihet me ne dukje diferencat pra largohen.
Meqenese per mua intelekti eshte ai qe na dallon si njerez, pra aftesia per te pare rregull ku ka kaos. Vete matematika eshte pergjithesimi ne nje model i botes qe na rrethon, pra inteligjenca shkon drejt abstraksionit. Per kete lidha intelektin e zhvilluar me majen e konit.
Me korrigjo nese e kam gabim ose e kam kuptuar perseri gabim.

xfiles, nuk ishte me kunje per ty ajo puna e idiotave, mendoj ashtu vertete.

ndoshta intelekti na dallon prej kafsheve sic thua, por sipas shkrimtarit eshte pikerisht intelekti qe mban vetedijen brenda paradigmes se materies. ai dallon midis materies, e jetes. te fundit mund ta quash fryme, shpirt, ide ose energji. "The intellect is characterised by a natural inability to understand life".

levizjet 'larte' e 'poshte', nuk jane referenca vertikale, diku ne toke e ne qiell, por ne vetedije. Psh realizimi se atomi eshte shumica bosh, dhe eshte ideja ajo qe formon atomin, eshte nje levizje 'larte'.

[Longarus]

Instrumenti njerezor per te kuptuar dhe zoteruar natyren ishte arsyeja.
Me aftesine e arsyes njeriu ndertoi nje bote materiale, duke siguruar dhe zgjidhur ne kete menyre nje ekzistence te dinjitetshme dhe produktive.

Pra tashme eshte e qarte ideja e pushtimit te natyres per hir te njeriut eshte nje mundesi reale.
Mirepo nga ana tjeter ne shikojme se njeriu modern eshte gjithnje e me i hutuar.
Ndersa forca e tij mbi materien eshte duke u rritur, e ndersa krijon mjete te reja per zoterimin e natyres, ai njekohesisht behet skllav i makines(materies) qe e ka krijuar vete me duart e tij.
Perkunder gjithe njohjes se tij per materien, njeriu mbetet injorant persa i perket çeshtjeve me te rendesishme te ekzistences njerezore: ç'eshte njeriu, si duhet te jetoj ai, si mund te çlirohen dhe perdoren energjite e medha te tij.

Sot ideja e progresit quhet nje iluzion femijeror. Ideja e dinjitetit dhe fuqive te njeriut, e cila i dha force per arritjet e jashtezakonshme ne shekujt e fundit, sfidohet nga sugjerimet se njeriu duhet te pranoj paaftesine dhe parendesine e tij.

Ideja iluministe e mesonte njeriun se arsyeja eshte udhezuesi i tij. Njeriu duhet te mbeshtetet tek vetja dhe se nuk i nevojitet as zbulesa e as autoriteti kishtar per te njohur te miren dhe te keqen. Pra motoja e iluminizmit "merr guximin te dish" nenkupton besoji diturise tende o njeri.
Dyshimi ne arsyen dhe autonomine e njeriut ne pergjithsi ka krijuar nje gjendje te konfuzionit moral, e ne te cilen njeriu ka mbetur i paudhezuar.
Suksesi material behet burim i normave te tij si dhe i gjykimeve vlerore.

Shkurt e shqip , cka me thene ma shume

komplimente