Krize e besimit te Nene Terezes

[Vista]

Pasi qe Nena Tereza ,po ngaterrohet me qeshtje Nacionalizmi dhe Patriotizmi,ateher dikush qe di me shume rreth Nenes Terezë (qe kam shume rrespekt per shpirtin Human te saj) le te me thotë:

Ku gjendet Varri e Saj ??

A dinte te fliste Shqip??
dhe
A e ka vizituar Shqiprin ndojher ,(normal vizit jomissionare)???

Existojn tendeca qe te manipulojn me gjera te tilla ,te ndihshme dhe poashtu te padrejta.

[land]

dhe
A e ka vizituar Shqiprin ndojher ,(normal vizit jomissionare)???[/B]

Existojn tendeca qe te manipulojn me gjera te tilla ,te ndihshme dhe poashtu te padrejta.

ooooooooooooooo rot k.ari islamik se po na detyron te prishim gjuhen
e ka vizituar shqiperine,dhe ka deklaruar qe eshte shqiptare.do referenca?????????????zhduku jevg m.uti arab



ps.dhe jevgjiteve si puna jote i ka ushqy nen TERESA

[Vista]

O pis i felliqur? mbylle gojen se po kundermon ?

O rrugaq, nuk ofendova kend,desha pergjigje per keto tri pyetje ,qe i kam te pa kjarta dhe dua qe te beje te ditur se Nena Terez nuk ka lidhje me Herojn shqiptar ,keshtu qe duhet te disatncohemi nga kjo tendenc qe nenqmon Herojt tjer shqiptar ,qe vertet ishin heroj.

[land]

kush esht hero per ty????pedofil muhamedi??????

[Vista]

Jam Agjerueshem ,keshtu qe nuk ha dhe nuk jap per te ngrene.

Por ti qe nuk agjeron ,vazhdo te hash>>>

[torrkerry]

Flitet per testamentin e nenes Tereze. Ky eshte nje perktim nga origjinali. Mund te lexoni edhe disa lutje te saj ne "Komuniteti katolik", tema Lutjet qe devotshmeria....

Testamenti shpirtërorr i Nënës Tereze



Fëmijët e mi shumë të dashur,Motra,Vëllezër dhe Etër,
Duke qenë kjo letër kështu personale,kam dëshiruar ta shkruaj me dorën time,po janë shumë gjëra për t’i thënë…Edhe pse nuk është shkruar nga dora ime,del nga zemra ime!

Krishti dëshiron që t’ju them prapë-sidomos në këtë Javë të shenjtë-sa dashuri ka Ai për secilin prej jush,shumë më tepër sesa mund të imagjinoni.Më shqetëson mendimi që disa nga ju ende nuk e keni takuar Krishtin sy më sy: vetëm ju dhe Krishti. Njëmend, mund të kalojmë kohën në kapelë, po a e keni parë ndonjëherë-me sytë e shpirtit-me çfarë dashurie Ai ju shikon? Vërtet,a e keni njohur Krishtin e gjallë, jo nga librat, por duke i bërë vend në zemrën tuaj? A ia keni dëgjuar fjalët e tij të dashurisë. Pyeteni hirin tuaj: ka dëshirë të flakët t’i përkushtohet? Derisa nuk do ta dëgjoni të thotë:”Kam etje” në zemrën e të varfërve. Mos e braktisni kurrë këtë kontakt intim e të përditshëm me Krishtin, jo si ide të thjeshtë, po si person të gjallë. Si mund të kalohet qoftë edhe një ditë pa e dëgjuar Krishtin duke thënë:”Kam etj!”…? E pamundur. Shpirti ynë ka nevojë [për këtë] aq sa ka nevojë trupi ynë për frymëmarrje. Përndryshe, lutja vdes e meditimi bëhet përsiatje e thjeshtë. Krishti dëshiron që secili prej nesh ta dëgjojë, ai është që ju flet në qetësinë e zemrës. Të jeni të kujdesshëm në gjithë atë që do ta pengonte këtët kontakt personal me Krishtin e gjallë. Djalli do të përpiqet të shërbehet me plagët e jetës, madje me vetë gabimet tuaja për t’ju bindur se nuk është e mundur që t’ju dojë [Krishti]
realisht. Kujdes: ky është një rrezik për ne të gjithë. Mirëpo,gjëja më e pikëllueshme është se kjo është krejtësishtë e kundërt me atë që Krishti do ta donte dhe gjakon t’ju thotë. Jo vetëm që ju do, po edhe më shumë u dëshiron me afsh. Ju i mungoni kur nuk i afroheni. Ai ka etje për ju, ju do vazhdimisht, edhe kur nuk ndiheni të denjë. Kur nuk jeni të pranueshëm prej të tjerëve- e ndonjëherë edhe nga vetvetja-ai është që përherë ju pranon.
Fëmijët e mi,nuk duhet të jeni tjetër [nga ajo që jeni në realitet] për arsye se Krishti ju do. Besoni në mënyrë të thjeshtë se jeni të çmuar për të. Bartni vuajtjet tuaja te këmbët e tij e vetëm hapjani zemrën tuaj për arsye se ju do ashtu si jeni. Pjesën tjetër e bën Ai. Secili prej jush e di,në vetëdijen e vet,se Krishti e do,po,me këtë letër, dua t’u drejtohem zemrave tuaja. Krishti dëshiron t’i lëvizë zemrat tona për të mos e humbur dashurinë tonë të parë, veçmas në të ardhmen, kur do t’ju lë. Ja,pse ju kërkoj që ta lexoni këtë letër para Sakramentit të shenjtë, pikërishtë aty ku u shkrua, për arsye se Krishti vetë mund të flasë secilit prej jush. Pse po ju them këtë? Letra e Atit të shenjtë [Papës Gjoni Pali II] rreth”Kam etje”më ka bërë përshtypje të tillë që të marr mundimin t’ju them çka kam përjetuar unë. Kjo letër më ka bërë të mundur ta zbuloj edhe më shumë bukurinë e përcaktimit tonë. Sa e madhe është dashuria e Hyjit për ne për arsye se e ka zgjedhur shoqatën tonë [Kongregacionin] për ta shuar këtë etje të Krishtit-etjen e dashurisë,etjen e shpirtrave-duke na dhënë një vend të veçantë në Kishën e vet.
Dhe, në të njejtën kohë, t’ia kujtojmë botës këtë etje, që thuajse po harrohet. I kam shkruar Atit të shenjtë për ta falënderuar. Letra e Atit të shenjtë është një shenjë e kësaj”etjeje të madhe”,që Krishti e dëshmon për çdo qenje njerëzore. Është edhe një shenjë për mua, shenjë për të cilën, ka mbërritur koha të flitet qartazi për dhuratën të bërë nga Zoti më 10 shtator: të shpjegoj ashtu siç mundem- atë që nënkupton për mua etja e Krishtit. Për mua etja e Krishtit është një gjë kaq intime, që deri më sot, më ka penguar droja t’ju flas për atë që më ndodhi më 10 shtator. Mendova të imitoj këtë Shën Marinë, që “i ruan të gjitha këto gjëra në zemrën e saj”. Kjo ka qenë arsyeja që s’kam folur shumë, sidomos në publik, për “Kam etje”. Megjithatë, letrat dhe udhëzimet e mia e tregojnë përherë, duke dëftuar mjetet për shuarjen e kësaj etjeje nëpërmjet lutjes, intimitet me Krishtin dhe nderimin e kushteve tona, sidomos të katërtin [kusht]. Për mua është shumë e qartë se gjithçka në Misionaret e Dashurisë, kanë si objekt shuarjen e etjes së Krishtit. Fjalët e tij, të shkruara në murin e secilës kapelë të Misionareve të Dashurisë [në vijim shkurtD], të thëna për ju,nuk i përkasin të shkuarës,por janë të gjalla tash e përherë. E besoni? Nëse po, dëgjojeni dhe ndjejeni praninë e tij. Lejoni të bëhet aq intim në ju sa është intim në mua; do të ishte gëzimi më i madhë që do të mund të ma dhuroni. Do të përpiqem t’ju ndihmoj ta kuptoni, po është vetë Krishti i vetmi që mund t’ju thotë ”Kam etje!”. Dëgjojeni emrin tuaj të njejtë. E jo vetëm një herë. Çdo ditë. Nëse e dëgjoni me zemrën tuaj, do ta dëgjoni, do ta kuptoni. Pse Krishti thotë “Kam etje”? Cili është kuptimi. Është vështirë të shpjegohet me fjalë…Megjithatë, nëse do të duhej të përkujtoni vetëm një gjë nga kjo letër, është kjo:”Kam etje “ është një fjalë shumë më e thellë sesa Krishti ta kishte thënë thjeshtë:”Ju dua”. Derisa të mos e kuptoni në mënyrë shumë intime, që Krishti ka etje për ju, do të jetë e pamundur të mësoni atë që dëshiron të jetë ai për ju; as atë që ai do që ju të jeni për të. Zemra dhe Shpirti i Misionareve të Dashurisë qëndron krejtësishtë në këtë: Etja e zemrës së Krishtit është e fshehur tek të varfërit. Ky është burimi i vetëm i gjithë asaj që e bën jetën e MD. Kjo ju bën të ditur, qoftë për qëllimet tona e për kushtin tonë të katërt, qoftë për shpirtin e Kongregatës sonë. Shurja e etjes së Krishtit të gjallë mes nesh është e vetjma arsye që jemi në këtë kongregatë dhe i vetmi objekt i saj. Thoni: gjithashtu mund të pohojmë për veten tonë, domethënë se kjo është arsye e jonë e vetme të jetojmë? [Për të ditur,] bëjeni, pra, pyetjen që vijon: e marrim me mend që etja e Krishtit nuk është qëllimi ynë e nuk do të shkruhet më në mur të kapelës sonë, kjo do të nënkuptonte njërin nga çfardo ndryshimet në përcaktimin tim në mardhënjet e mia me Krishtin dhe në punën time? Do të ndryshonte kjo diçka në jetën time? Nuk do të ndjeja asnjë humbje? Bëjeni me nder këto pyetje dhe, për secilin, ky të jetë një test për të zbuluar që etja e Krishtit është një realitet i gjallë [në jetën e tij] e jo thjeshtë një ide e bukur…,”Kam etje”(Gjn 19,28)dhe” e keni bërë për mua”(Mt 25,40): kujtojuni se është e nevojshme t’i lexoni këto dy [fjalë], pra mjetin me qëllimin.
Askush të mos e ndajë atë që e ka bashkuar Zoti.
Mos i nënçmoni mjetet tona kështu konkrete-punën me të varfrit, sado e vogël dhe e përvuajtur të jetë- që bëjnë nga jeta jonë një gjë kaq të bukur në sytë e Zotit. Janë dhuratat më të çmueshme të Hyjit për Kongregatën tonë, për shkak të kësaj pranie të fshehur, po krejtësisht afër Krishtit, ashtu i afërt ta prekim [me dorë].
[Vetëm] në punën tonë me të varfrit, qëllimi ynë do të zhdukej dhe etja e Krishtit do të kthehej në fjalë të pakuptim e të papërgjegje. Mirëpo, duke i bashkuar të dyja, përcaktimi ynë i MD do të mbesë i gjallë dhe real, ashtu siç ka kërkuar Shën Maria.
Të jeni të kujdesshëm në zgjedhjen e predikuesve të tërheqjeve [të prapësimeve]. Në fakt, të gjithë nuk e kuptojnë mire shpirtin tonë. Nga ana tjetër, qofshin ata të ditur ose shenjtër, kjo nuk do të nënkuptonte me çdo kusht që me të vërtet e përfillin [e pranojnë] mirë përcaktimin tonë. Po ashtu, nëse do të vini t’ju lus që të mos i dëgjoni, ose të lejoni t’ju bëjnë të bini në paqartësi. Etja e Krishtit është vatër, pika e përkimit, qëllimi i gjithë asaj që janë dhe bëjnë MD. Kisha ka vërtet disa herë:”Hiri ynë është ta shuajmë etjen e Krishtit, etjen e dashurisë për shpirtra, duke punuar për shpëtimin dhe shenjtërimin e më të varfërve ndër të varfër”. Kjo nuk është asgjë tjetër, pos kjo. Asgjë tjetër. Të bëjmë gjithçka është në forcën tonë për të mbrojtur këtë dhuratë të Zotit për Kongregatën tonë.
Fëmijë të dashur, të kini besim në mua e të jeni të kujdesshëm për atë që po ju them tash: vetëm etja e Krishtit, e shoqëruar nga bindja jonë dhe nga kërkimi ynë si dhe nga përgjigja jonë shumë e përzemërt, vetëm kjo etje do ta mbajë gjallë Kongregatën tonë pasi do t’ju lë [të ndërroj jetë]. Nëse kjo do të përbëjë bazën e jetës suaj, atëherë për ju çdo gjë do të shkoj mirë. Një do t’ju lë, por etja e Krishtit nuk do t’ju lë kurrë. Krishtin e etur në të varfër do ta keni përherë me ju. Kjo është arsyeja që dua që motrat aktive dhe etërit aktivë, motrat kontemplative me prifterinjë dhe etërit të ndihmohen në mënyrë të ndërsjellë për të shuar etjen e Krishtit me anën e mjeteve të dhuratave të tyre të nderuara: duke e mbështetur dhe duke e plotësuar njëri-tjetrin në mënyrë që të formohet një familje [unike] rreth qëllimit [të vetëm] dhe të këtij objektivi [unik].
Keni kujdes të mos i mbani në hijen e kësaj kërkesë, as koperatorët, as laikët eMD, meqë ky përcaktim është dhe i tyre. Ndihmojuni që ta njohin. Meqenëse detyra e parë e një prifti është misteri i predikimit, disa vite më parë kam kërkuar nga priftërinjtë tanë ta fillojnë ta predikojnë këtë temë:”Kam etje” për të hyrë më shumë në dhuratën e Zotit, që më ka bërë me 10 shtator. Nga se e ndjej që Krishti e dëshiron shumë këtë nga ana e tyre, në të ardhmen, luteni, pra, Shën Marinë që t’ju mbajë të kujdesshëm përballë këtij aspekti të rëndësishëm të kushtit të katërt. Shën Maria jonë do t’u ndihmojë të gjithëve që t’i mbesin besnik meqenëse ishte- me Shën Gjonin, e jam e sigurt, Maria Magdalenën-personi i parë që e dëgjoi këtë thirrje të Krishtit:”Kam etje”.
Duke qëndruar në Kalvar, njihet intetsiteti dhe thellësia e kësaj dëshire të zjarrtë të Krishtit për ne dhe për të varfrit. Po ne, e dimë këtë? E ndiejmë sikur ajo? Kërkoni që t’ju mësojë, meqë ju dhe gjithë Kongregata është e tij. Misioni i saj është t’ju sjellë që ta shihni në fytyrë dashurinë e Zemrës së Krishtit të kryqëzuar siç u ndodhi Gjonit dhe Magdalenës.
Së pari, Shën Maria më kërkoi mua, tash jam unë, që në emër të saj, ju kërkoj, ju lus:”Dëgjojeni etjen e Krishtit”. Kjo të jetë për secilin prej jush ajo që Ati i shenjtë [Papa Gjon Pali II ] e thotë në letrën e tij: një fjalë e jetës.
Si t’i afroheni etjes së krishtit? Vetëm një fshehtësi: sa më shumë t’i afroheni Krishtit, aq më mirë do ta njihni etjen e tij. ”Pendohuni e besoni [në Ungjillin]”, thotë Krishti. Për çka duhet të pendohemi? Për indiferencën tonë, për ashpërsinë tonë në zemër. E në çka duhet të besohet? Se Krishti ka etje, nga tash, për zemrën tuaj e për të varfrit. Ai që i njeh dobësit tuaja, megjithatë dëshiron dashurinë tuaj: do thjeshtë që t’ia lini një mundësi që t’ju dojë [dashurojë]. Është Mësuesi i kohës. Sa herë që i afrohemi atij, na bashkon me Shën Marinë, me Shën Gjonin, me Maria Magdalenën.
Dëgjojeni. Degjojeni duke shqiptuar vetë emrin tuaj.
Bëni ashtu që gëzimi im dhe i juaj të jenë të plotë.


Të lutemi.
Zoti ju bekoftë
Nëna Tereze

[torrkerry]

Jo nje krize besimi, por nje besim te madh. Nena Tereze me te vertete ia kushtoi vetveten krejt Zotit te saj, edhe ne momentet me te veshtira te jetes se saj si rezulton nga testamenti i saj.

Torrkerry

[crici_01]

Pasi qe Nena Tereza ,po ngaterrohet me qeshtje Nacionalizmi dhe Patriotizmi,ateher dikush qe di me shume rreth Nenes Terezë (qe kam shume rrespekt per shpirtin Human te saj) le te me thotë:

Ku gjendet Varri e Saj ??

A dinte te fliste Shqip??
dhe
A e ka vizituar Shqiprin ndojher ,(normal vizit jomissionare)???

Existojn tendeca qe te manipulojn me gjera te tilla ,te ndihshme dhe poashtu te padrejta.

Varri i saj gjendet ne Kalkuta, ku edhe vdiq me 5 shtator 1997.
Ajo e dinte Ship dhe e skhruante ate. Kam ne tavoline time dy fragmenta te shruar mke duart e saj qe kopjoj:


1) Per kah gjaku jam shqiptare,
per kah nenshtetesia indiane,
Jam rregulltare katolike.
Per kah thirrja, i perkas botes se tere.
Ne zemer i perkas krejtesisht Zemres se Krishtit.

2) Oslo, 10-12- 79.
Une gjithmon e kam ne zemer popullin tem Shqiptar.
Shum luti Zotin qi Paqja e tij te vijn ne zemrat tona,
ne gjitha familjet tona, ne gjith boten.
Lutuu shum per fukarat e mij dhe per mua dhe motrat e mja.
Une lutem per juve.
M. Teresa Bojaxhiu

Erdhi shpeshehere ne Shqiperi, ku ka derguar edhe motrat e saj qe ne vitin 1991-92: dy komunitet ne Tirane, 1 ne Durres, 1 ne Elbasan, 1 ne Shkoder, 1 ne Shala, 1 ne Korçe e ne Bushati(?).

Ishte e pranishme kur disa besimtare katolike kane hapur e kane hyre per here te pare ne kishen e Zemres se Krishtit ne Tirane e kur papa Gjon Pali vizitoi Shqiperine me 25-04-1993.

Me simpati: crici_01

[crici_01]

"In 1991, Mother Teresa returned for the first time to her homeland and opened a Missionaries of Charity Brothers home in Tirana, Albania."

"Me 1991, Nene Tereza u kthye per here te pare ne atdheun e vete dhe hapi shtepine Misionaret e Vellezerve Bamires ne Tirane, Shqiperi."

dmth me pare nu vinte dot ngaqe shqiperia ka qen vend komunist.

Ne Tirane kane jetuar e vdiqen nena dhe nje moter e Nenes Tereze.
Nje shoqia e motres pas çlirimit nga komunizmit ka deklaruar se ato ia kishin shkruar shume letra nenes Terezes edhe per te kerkuar ndihme dhe qe ishin shume te shqetesuar sepse asnjehere nuk moren nje pergjigje, edhe kur motra e lajmeroi se nena e saj ishte ne gjendje shume e rende.
Por ishin vitet ne te cilet ajo u be e famshme dhe ne Shqiperi situata ishte shume e rende per besimtare dhe kur ajo u ftua te Kombet e bashkuara, delegacioni shqiptare e vetmja nuk mori pjese.
Kur ajo shkoi ne Tirane per here te pare, kam degjuar, ajo vizitoi gruen e Henverit e se bashku varrin e tij, ku edhe ajo u lut per te.

Me simpati: crici_01

[torrkerry]

Është shumë e vështirë ta ndjekë argumentet e kësaj teme.
Me parë, tema e ka hapur një mysliman që nuk kupton asgjë për fenë katolike. Kërkoj faljen për sinqeritetin tim e këtu argumenti i fesë është shumë e rëndësishëm, sepse tërë jeta e Nënës Tereze në çdo aspekt dhe aftësi e personit të saj kaloi nën ndikimin e fesë duke ia nënshtruar krejt veteveten Krishtit.
Disa e ndajnë në Nënën Tereze aspektin e humanizmit të saj dhe aspektin e fesë së saj. Kjo për një katolik, që me të vërtetë beson, e pra për Nënën Tereze, nuk është e mundshme. Një besimtar katolik, e pra edhe nëna Tereza, janë persona dhe për këtë bëjnë eksperincën e një uniteti të jashtëzakonshëm në pernonin e tyre: nuk ka ndarje.
Një gjë tjetër, sepse këtu flitet për shenjtërinë apo për jo shenjtërinë e saj, disa i ngatërrojnë shenjtërinë dhe një farë pamundësinë për të mëkatuar. Të gjithë besimtarë katolikë e dinë mirë që janë mëkatarë dhe do të jenë mëkatarë deri në momentin e vdekjes e për këtë arsye me shumë devoshmëri kërkojnë sakramentet e fundit. Sa më shumë kjo ndodh për ata persona që Kisha konsideron Shenjtër më të mëdhenj.
Këtë nuk e shkruaj për të ruajtur nderin e Nënës Tereze. Ajo nuk ka nevojë për këtë, por për një lloj dashuri ndaj të vërtetës. Edhe kryetari i parë të kishës, Shën Pjetri, nuk ka qenë i pafajshëm.Edhe pas thirrjes së tij nga ana e Zotit, nuk u lirua nga mundësia që të mëkatojë. Vetëm që nuk ka humbur bindjen e tij për dashurinë dhe mëshirën e Zotit e për tërë jetën e tij ai ka qarë mëkatët e veta.
Fenomenët për të cilët Nëna Tereze ka shkruar në letrat e saj e që mund ta gjeni në këtë temë në një postim të Mjeksia-s, shumë të njohur në mistikën katolike ( edhe në besime të tjera) e kanë një funksion”pastrimi” dhe “përforcimi” të Shpirtit që e arrin përsosëmërinë e besnikërisë dhe të besimit, duke e vazhduar misionin e marrë heroikisht edhe me këto prova të rënda. Lista mund të jetë e gjatë, mjafton që të përmendim Shën Franin nga Asizi, Shën Gjonin e Kryqit, Shenjtë Terezen e Avilës, Shenjtë Katarinen nga Siena…
Ato ndjenja nuk janë fare një provë e mosbesimit të saj.
Besnikëria e dashuria e saj ndaj Krishtit dhe e misionit të saj, edhe me këto prova, që janë shumë të dhemshme, dëshmon për një besim gjithmonë në ecje drejtë përsosëmërisë të besimit.
Konsideroj nënën Terezë një dhuratë të madhe për Shqipërinë, për Shqiptarët e vërtetë, dhe pikërisht për Kishën.


Torrkerry