Shkërmoqja e rrezikshme e partisë së socialistë
23 Korrik 2008
Nga Gjergj KOJA* - Po, rrezikon të jetë e vërtetë! Dhe nëse nuk do të pranohet nga lidershipi i PS si deri tani, nuk do të mund të reflektohet. Është një thërrmim në planin organizativ i socialistëve, është një thërrmim i shpirtit dhe moralit të socialistëve i cili erdhi gradualisht, erdhi gjithnjë në rritje dhe për këtë arsye, kam të drejtën tragjike të dyshoj se kjo shkërmoqje nuk erdhi nga padija, por me qëllim. Dhe këtu Edi Rama ka një përgjegjësi historike. Ky thërrmim i gjithçkaje nga vlerat që krijoi Partia Socialiste në vite, kohët e fundit arriti përmasa të rrezikshme, aq sa,kur Edi Rama ndryshoi edhe Kushtetutën brenda pak orëve bashkë dhe vetëm me Kryeministrin, atëherë iu sos durimi edhe Servet Pëllumbit teksa denonconte publikisht opozitën e trukuar që bënte PS-ja (Nuk e di ku e fut Rama, Pëllumbin, tek politika e re apo e vjetër?!). Ne fakt Rama kishte qëllime dhe synime plotësisht të qarta pse duhej të thërrmonte PS-në në krye të së cilës e lanë të hipte me 9 tetor 2005.
Kështu, Rama u bë kryetari i një partie te cilën më parë e urrente. Dhe ky është rasti i papreçedent në historinë e partive politike të majta apo të djathta në Evropë. Prandaj atij i duhej një parti pa të kaluar politike dhe për këte arsye nuk u ndal në përjashtimet de facto të çdo socialisti me emër, që për probleme të ndryshme nuk binte dakort me të. Ai nuk kishte rrugë tjetër për të sjellë të gjithë Bashkinë e miqve te tij në PS nëse nuk zhdukte më parë brumin socialist qe gjeti. Ai kishte frikë nga socialistët që kishin investimet dhe kontributet e tyre politike në PS dhe që nuk ia dinin për nder askujt qenien e tyre ne PS. Atij i duheshin njerëz që futjen në drejtimin e PS t’ia dinin për nder vetëm atij. Dhe këta ishin njerëzit që nuk kishin as edhe një orë të vetme militimi politik në PS deri në fillim të 2006-ës. Dhe pikërisht për të bërë këto spastrime, ai bëri goditjen e parë me sëpatë duke ndarë PS në politikë të re dhe në politikë të vjetër. Dhe pikërisht në funksion të qëllimit të tij ai bëri hapin tjetër fatal teksa u kërkonte falje shqiptarëve për politikën e keqe e të paudhë të 17 viteve dhe për qeverisjen e keqe 8-vjeçare të socialistëve. Natyrisht ai nuk e quante veten pjesë e kësaj qeverisjeje edhe pse vetë kishte 10 vjet në pushtet pa zbritur një ditë.
Mandej, goditjet thërrmuese të Ramës në PS vazhduan rrjesht :
* u zhdukën organizatat e PS (të cilat pothuajse nuk mblidhen më);
* u zhdukën Këshillat Zonale të PS në qytet e fshat, të cilat ishin në fakt një bërthamë shumë e mirë e analizës së aktivitetit politik të PS dhe të të zgjedhurve të saj;
* bëri nje çorbë të tmerrshme herë duke e ndarë e herë duke e bashkuar PS e qytetit dhe PS e fshatit, duke hutuar çdokënd;
* zhduku Forumin e Gruas Socialiste dhe FRESSH-in si dy shkolla politike që me dinamikën dhe pavarësinë e tyre kontribuan vërtet shumë në prodhimin e politikanëve socialistë dhe në një emancipim radikal të PSSH, jo dhe aq të lehtë, sidomos për të bindur ndërkombëtarët;
* ai e ka tmerr fjalën “Kryetar”: çdo institucion të PS që duhej të kishte kryetar dhe struktura për të zhvilluar përgjegjësinë politike të forumit, ai e zëvendësoi me koordinatore, kudo koordinatore që nuk dinin se ç’koordinonin e lëre pastaj të drejtonin;
* Edi Rama nuk zhvilloi asnjëherë asnjë analizë politike të rezultateve të testeve elektorale ku u fut PS në periudhën 2006-2008; ai asnjëherë nuk guxoi të analizonte bashkë me strukturat e PS pse humbi PS nëe zgjedhjet për deputetë në zonat elektorale te Pogradecit, Tiranës, Shijakut. Ai nuk analizoi politikisht asnjëherë si dhe pse fitoi PS 10 nga 12 kryetarët e Bashkive më të mëdha në Republikë dhe pse humbi shumicën dërrmuese te këshillave bashkiakë dhe të gjithë këshillat e qarqeve. Ai asnjëherë nuk kërkoi llogari sa këshilltare vendore humbi PS në 2007 në raport me vitin 2003.
* Ai asnjëherë nuk guxoi te analizonte politikisht cili ishte roli i aleatëve të PS e në veçanti i LSI në fitoren e kryetarëve të bashkive të Tiranës, Durrësit, Lushnjës, Beratit, Lezhës etj. Ai asnjëherë nuk u prononcua publikisht me përgjegjesinë se mbi ç’strategji do të funksiononte koalicioni PS-LSI në këshillat bashkiak dhe të qarqeve.
A nuk shkon drejt thërrmimit një parti që, perveç problemeve të tjera nuk bën asnjëherë asnjë analizë të aktivitetit politik elektoral të strukturave të saj dhe nuk nxjerr asnjë konkluzion se ku dhe pse gaboi apo ku dhe pse fitoi??
Shkërrmoqja e rrezikshme e socialistëve ka vërtet kohë që ka filluar. Por, epilogu i rëndë pritet të marrë rrugë që nga shtatori i i këtij viti e në vazhdim. Nëse Edi Rama me “djemtë” si Gramozi, Fatmiri, Kaçi apo Ylli nuk reflektojnë, atëhere epilogu i shkërrmoqjes do të jetë vrastar dhe shumë i dëmshëm për vlerat e demokracisë në Shqipëri, pasi bashkësia e socialistëve përbën një thesar për lirinë dhe ekonominë e shqiptarëve. Kjo shkërrmoqje nuk mund të ndalet as nga manovrat e pistave të tipit “10 anëtarë të LSI kaluan në PS”, as nga futja e kandidatëve për deputetë të G99 në listat e PS, as nga aksioni i një stili të ri politik të Ramës, i cili gjatë turit të tij nëpër fshatrat e Shqipërise, thonë ka filluar te flejë nëpër shtëpitë e fshatarëve për t’i qenë sa më pranë halleve të tyre (p.sh. ne Xibër të Dibrës).
Është një thërrmim i socialistëve i cili pa dyshim duhet ndalur, për të ruajtur vlerat, kapacitetet dhe energjitë e mirëfillta të shumë socialistëve të vërtetë që me sa duket nuk u duhen më atyre që Rama mori direkt nga rruga, nga doganat apo nga PD dhe i futi në Asamblenë Kombëtare të PS, pa qenë as edhe një ditë të vetme anëtarë të PS. Ky brum i socialistëve nuk mund të ruhet pa një riorganizim drastik të së majtës shqiptare. Këtu misioni historik dhe sfida politike që i takon të përballojw LSI bëhen esenciale, të rëndësishme dhe të rënda. Është një sfidë që nuk mund të kalohet me sukses nëse socialistët nuk rigjejnë njëri-tjetrin në një të majtë ndryshe, të riorganizuar, efiçiente dhe të përgatitur për të marrë pushtetin. Interesat e një shumice shqiptarësh që sot janë të papërfaqësuar politikisht nga PS dhe PD nuk mund të barazohen dot apo të anashkalohen nga taktika djallëzore e së ashtuquajturës “tradhëti” ndaj siglës PS. Partinë e bëjnë njerëzit me vlerat e tyre. Kjo PS kështu siç është katandisur sot po largohet gjithnjë e më shumë nga socialistët e vërtetë të cilët Rama i quan politikë e vjetër.
Shkërrmoqja e shpirtit dhe e iniciativës politike të socialistëve erdhi gradualisht dhe u bë mbytëse, mbi të gjitha nga mungesa e të bërit opozitë të PS. Specat, kastravecat dhe domatet, pavaresisht se kanë zënë një axhendë të gjerë të liderit të PS në turin e tij të dialogut nëpër Shqipëri, nuk mund të thuhet e aq më pak të besohet se përbëjnë një opozitë te mirfilltë politike kundër qeverisë dhe Kryeministrit. Pas bilbilave qe u frynë ne Parlament, socialistët u bënë aq të urtë sa i mundësuan qeverisë kalimin butë butë të çdo lloj skandali që mund të ndodhte, përfshirë edhe Gërdecin.
Dhe së fundi diçka direkt per Edi Ramën.
I dashur mik: Duke mos pasur as sot as kurrë ndonjë gjë personale me ty, të siguroj se ky qëndrim i imi nuk artikulohet kështu aspak nga ndonjë pakënaqësi personale ndaj teje në lidhje me pozicionin tim aktual politik në PS. Po të ishte puna se do të më duhej të luaja rolin e servilit politik ndaj teje apo të konjukturalit per tu rehabilituar nga ty, të garantoj që këtë rol do të mund ta luaja shumë më mirë se Edlira Haxhiymeri, Vjollca Ibro, Taulant Balla apo Pandeli Majko. Por unë kam jetuar ndryshe në PS dhe kam ndarë një moral tjetër politik me socialistët. Është pikërisht ky moral politik ndryshe që dikton ringritjen e socialistëve në një të majtë të reformuar dhe përfaqësuese. Ështe pikërisht ky moral politik ndryshe që do të të bëjë edhe ty një ditë të kuptosh se servilët dhe mosmirënjohësit nuk njohin vlera por vetëm kryetarin e radhës.
*Ish-deputet i PS
Gazeta Sot
![]()
Krijoni Kontakt