Gentian Banaj

[GeoF]

Jo i dashu Adem Berisha !
Fjalet e miqve nuk jane kurre te teperta, perkundrazi, per to kemi nevoje ne cdo sekonde, se na bejme te mos ndihemi fillikat ne kete bote te zhurmshme, dhe fjala e mikut eshte pika e mjaltit qe jep shije jetes.Ju pershemndes i dashur mik i larget gjeografikisht dhe i afert ne zemer.
Me respekt , Genti.

[riza2008]

EMBLEMË

Gur me kokë
Gur me buzë
Me sy
Gur i pashpirt
Si shpirt vendosur.

Gur që digjet qiri.

Gur-njeri,

Mban mbi shpinë
Shkrime plot mallëngjim, por ty s`të prekin ;

Ndryshe, s`mund të jesh gurë
Ndryshe s`mund të jesh lapidar.
Ti je kudo vetëm si ironi.

“Portrete të vrarësh
Sfond shqiponjash
Me krerë qirinjsh
Që flakërojnë kohë.”

Ti zbardh si fanar udhëkryqesh
nën buzëqeshje porcelani.

Gentian!Shkoj nga shkoj dhe rikthehem tek vellimi yt poetik per te mbledhur nektarin e poezise.Vertet poezine qe sot po e veçoj me ka lene shum mbresa.Ngarkesen e puneve ditore e largova duke lexuar e rilexuar disa prej poezive te tua dhe per te pershendetur veçova poezine:"Emblemë".Faleminderit qe na sjell kaq kenaqesi.Me respekt rizai2008

[GeoF]

Prshendetje dhe Faleminderit miku im, Riza !
PO ju kthej falenderimet, megjithese me pak vonese, por kam qene shume pak aktive ne forum per arsye te mbingarkesave ditore dhe kohes se pakte ne dispozicion per te shfletuar dhe kerkuar ne internet.
Sidoqofte , keni nje shije te mire letrare dhe falemindeit qe me dhate nje ngacmim dhe nje shtyse poetike per kete poezi....
Me respekt, miku juaj, Genti

[Agim Metbala]

Sa herë koha më lenë në disponim vetëm edhe një çast, unë me shumë dashuri i kthehem leximit e rileximit të poezive të mrekullueshme të poetit Gentjan Banaj...
Sa herë kthehem e lexoj poezitë e Gantjanit, aty në tërësi gjej vehten time - gjej dashuri të sinqert, dhembjen, gëzimin, zhgënjimin, shpresëm, atdhedashurinë, porosinë, mesazhin për jetën... atëherë i frymëzuar deri në palcë, qetësohem...marrë lapsin e shkarravis në letër...
Përqafime Gentjan...
Me këtë rast, e veçova poezinë "Triptik pa kokë"...


TRIPTIK PA KOKË

Koka është veshur me mbrëmje.

Metafora të frikshme
Pushtojnë trojet pa tapi të trurit.
…
Kasapi puth gurin me thikë.
Qengji qesh pas vdekjes.
Dashuria bluan zemrën.
Një ulli i prerë të jep lavdi!.
Shpirti i amshuar , pragvdekje.
…
Ohhh!
Sy të zgurdulluar sorollaten nëpër dhomë,

Dua të fle!
Nuk ndaj gjumin nga vdekja,
Dhe perënditë i bën vëlla e motër
Dhe vdes me dëshirë deri në mëngjes
Pa ëndrra
Pa mendime
Pa kokë .

[GeoF]

Sa herë koha më lenë në disponim vetëm edhe një çast, unë me shumë dashuri i kthehem leximit e rileximit të poezive të mrekullueshme të poetit Gentjan Banaj...
Sa herë kthehem e lexoj poezitë e Gantjanit, aty në tërësi gjej vehten time - gjej dashuri të sinqert, dhembjen, gëzimin, zhgënjimin, shpresëm, atdhedashurinë, porosinë, mesazhin për jetën... atëherë i frymëzuar deri në palcë, qetësohem...marrë lapsin e shkarravis në letër...
Përqafime Gentjan...
Me këtë rast, e veçova poezinë "Triptik pa kokë"...


TRIPTIK PA KOKË

Koka është veshur me mbrëmje.

Metafora të frikshme
Pushtojnë trojet pa tapi të trurit.
…
Kasapi puth gurin me thikë.
Qengji qesh pas vdekjes.
Dashuria bluan zemrën.
Një ulli i prerë të jep lavdi!.
Shpirti i amshuar , pragvdekje.
…
Ohhh!
Sy të zgurdulluar sorollaten nëpër dhomë,

Dua të fle!
Nuk ndaj gjumin nga vdekja,
Dhe perënditë i bën vëlla e motër
Dhe vdes me dëshirë deri në mëngjes
Pa ëndrra
Pa mendime
Pa kokë .

Pershendetje Z.Agim !
Me thene te verteten me kishte marre malli t`ju pershendesja , por koha nuk na premton dhe perditshmeria na vret pa mieshire oret e bukura, te cilat jane kaq te vlefshme dhe te mrekullueshme kur ndahen me miqte.
JU falenderoj vecimin e poezise dhe ju uroj muze .

Kjo poezi eshte shkruajtur per konkurimin e festifalit poetik,"dita e veres"ne |Elbasan, dhe me kete poezi kam qene kandidat per cmim, por kuptohet , atehere librin e kisha te panotuar dhe ishte veshtire te besohej cilesia e nje krijuesi te pashfaqur mire ende.
Sodoqofte, ju uroj shwendet dhe mi pershendet te gjithe miqte, kam qene larg fizikisht, por jo me zemer. Genti

[sabit idrizi]

Përshëndetje të përzemërta nga Mitrovica.
Më ka marrë malli shumë për ty dhe për të gjithë miqtë e mi gjithandej.
Shëndet e krijimtari të mbarë, miku im i shpirtit – Gentjan Banaj!

Sabit IDRIZI

[GeoF]

Përshëndetje të përzemërta nga Mitrovica.
Më ka marrë malli shumë për ty dhe për të gjithë miqtë e mi gjithandej.
Shëndet e krijimtari të mbarë, miku im i shpirtit – Gentjan Banaj!

Sabit IDRIZI

Pershendetje miku im Sabit !

Ndoshta malli me sa duket nuk eshte i njeanshem, dhe une do te thoshja se kam te njejten ndjesi, dhe cuditerisht, nje mall te vecante per nje bisede koke me koke per poezine me Ju, miqte e mi te shtrenjte.
JU uroj shendet dhe krijimtari.
Mi pershendet te gjithew miqte, Ganiun,Miftarin, Rizen, Ejupin e te gjithe krijuesit e mrekullueshem qe une njoh dhe respektoj per krijimtarine e tyre.
Me dashuri per te gjithe JU, Genti

[Xhemal Gora]

I dashur Gentian, lexova botimin tuaj "Ikona te thyera", dhe e rilexova, padyshim qe me pelqeu shume.Isha i bindur qe libri do te kishte sukses, kisha te drejte kur (ti hezitoje) qe te thoja ta botoje sa me pare.Figurat jane origjinale dhe kane force mendimi. Pres dhe shpresoj te nxitosh ne rrugen e botimeve.
Te perqafoj me mall Xhemal Gora
11 Dhjetor 2009

[GeoF]

Miku im Xhemal Gora!
Faleminderit per fjalen tuaj bujare dhe per mendimin rreth poezive te mia .
Ju jam mirenjohes per mbeshtetjen tuaj dhe per te gjithe bashkepunimin e frytshem e dashamires qe kemi pasur.

JU falenderoj te gjitheve qe me keni dhene kuraje .

Krijimi nje vepre eshte nje pergjegjesi e madhe, dhe padyshim qe shoqerohet dhe me pasiguri dhe hije dyshimi , nese jane te vlera ose jo krijimet.

J falenderoj per bashkepunimin tuaj te gjithe juve miq te Forumit Shqiptar.
JU perqafoj .
Genti

[GeoF]

Sa here trishtohemi, humbasim lidhjen me realitetin, lotojme, kujtojme nje dashuri te vjeter, aq here sa jeta na prek ne ndjenja me te thella e me te verteta, aq here si padashur, kthehemi te gjejme pak paqe ...tek femijeria...




FËMIJË TË LAGJES SIME

Luanin të qeshur ata fëmijë
Vraponin
Në rrugicën e ngushtë të shtëpisë time të vjetër.

Ishte më e gjerë kjo rrugicë dhe
S`kishte kufij me mure të larta sa ditët e fëmijërisë time.

Këta fëmijë vrapojnë mbi një karrocë bebesh.

Atje është dhe buzëqeshja jote e dlirë dashuria ime
dhe s`kishte kufij dhe mure
të gjerë sa humbja dhe ndarja jonë.

Ç`kam një dëshirë ti shtyj të gjithë këta djem
Me një klithmë trumcaku mbi këtë lojë
Të mbetur si relike e fjalëve të tua
Kur unë me pantallona të shkurtra pasditesh
Dëgjoja qeshjen dhe thirrjen tënde..”shoku im, shoku im”,

Por kam frikë se do ta vras lojën
Me shpatullat prej burri
E duart e mbushura me lot nga malli për ty.

S`kishte gardhe dhe kufij midis shtëpive.

Në muret e ronitur të shtëpisë së vjetër
Me një gurëz pragu e kam gdhendur emrin tënd
Dhe aromën tënde në këtë kopsht të vogël ëndrrash
E kam ruajtur
Dhe përqafimin tënd
Kur ti rrije si një verore në qafën time.

Dhe s`kishte mure fëmijëria....
Të larta sa ky shtat i trishtë burri.

Ja dhe dera ku është shkruajtur dita e fundit.

Tani është harruar, bashkë me fjalët e gjyshes
“mos e hap atë derë bir…të ikën fëmijëria, birooo”.

Por ika unë prej asaj dere dhe sërish nuk guxoj ta prek
…se ikin këta fëmijë që vrapojnë
ikën dhe ti
dhe fjalët e tua
“shoku im....shoku im”
e bëhem sërish ky trishtim,
I gjerë sa mungesa jote,
I lartë sa ky mur që nuk më lë të të shoh .

Po kalbet kjo derë,
Ndoshta nga lotët
Dhe ca nga flokët e tu të verdhë
Kanë mbetur si ditët tona
Në të çarat e saj.

Dhe e shkruaj përsëri emrin tënd dhe emrin tim
Në një gur të djegur......
….e nuk rritem kurrë për ty,
Moj shtëpiza ime e vjetër !
12. 02. 2008