...TA FITOJMË MBRETËRINË QIELLORE
Jepu, po të lutemi,
o Zot, Hyj i gjithpushtetshëm,
besimtarëve të tu
vullnet t’i dalim para Krishtit tënd
që po vjen,
kështu që,
ë vënë në të djathtën e tij,
të meritojmë
ta fitojmë Mbretërinë qiellore.
NGA LITURGJIA
Torrkerry
KEMI NEVOJË PËR TY, O KISHT!
Kemi nevojë për Ty, o Krisht, ndërmjetsi i vetëm,
që të hymë në bashkim me Hyjin Atë,
që të bëhemi si Ti, Biri i vetëm dhe të vërtetë të Tij,
bijtë e tij me adoptim,
që të jemi rigjenëruar në Shpirtin shenjtë.
Kemi nevojë për Ty, Fjalë të vetme,
që je mësuesi i vetëm
i të vërtetave të fshehura dhe të nevojshme për të jetuar mirë,
që t’i njohim qenien dhe fatin tonë, dhe rrugën për ta arritur Atë,
Kemi nevojë për Ty, shpërblyesin tonë,
që ta njohim mjerimin tonë moral
e të shërohemi prej tij;
që t’i njohim të mirën e të keqen,
që të kemi shpresë në shenjtërinë;
që t’i qajmë e t’i vajtojmë mëkatet tona
e që ato të na falen për mëshirën e dashurinë tënde.
Kemi nevojë për Ty,
o vëlla i parëlindur i gjënisë njerëzore,
që t’i gjejmë përsëri arsyet e vërteta
të dashurisë vëllazërore ndërmjet njerëzve,
themelet e drejtësisë,
thesaret e dashurisë,
të mirën e paçmueshme të paqes.
Kemi nevojë për Ty,
o Zot i mëshirshëm ndaj vuajtjeve tona,
që ta njohim kuptimin e vuajtjeve tona,
e që t’ia japim atyre vlerën e tyre
shpërblimtare dhe shëlbimprurëse.
Kemi nevojë për Ty,
o Fitimtar mbi vdekje,
që të na lirosh nga dëshpërimi e nga nikilizmi,
e që ta fitojmë atë siguri
që nuk mashtron, nuk tradhton kurrë në përjetësi.
Kemi nevojë për Ty,
o Krisht Zot, Hyj me ne,
që të kuptojmë çfarë është dashuria e vërtetë,
e që të ecim me gëzim e me forcën e dashurisë tënde,
gjatë kësaj jete të lodhshme,
deri në takim përfundimtar me Ty,
të dashurit tonë,
me ty, që çdo ditë të kemi pritur,
me ty, të bekuarin në shekuj të shekujve.
PAPA PAL VI
Torrkerry
HYJI I GJITHËSISË, FUQI E QËNDRUESHME.
Hyji i gjithësisë, fuqi e qëndrueshme,
i patrandur në ty mbahesh,
kohët e dritës së përditshme
përcakton me shumë mbarësi.
Dhe gjatë netëve lësho dritën,
Që jeta të mos ndërpritet,
por çmimi i vdekjes shenjtë
të jetë lavdia e përjetshme.
Bëj, o Atë tërë drejtësi
dhe Ti, o Bir, baras me Atin,
bashkë me Shpirtin Ngushëllues,
që n’jertë të jetës je sundues. Amen.
NGA LITURGJIA E ORËVE
Torrkerry
FYTYRËN TËNDE, O ZOT, PO KËRKOJ!
Hajt tani, o zot, Hyji im, mësoje zemrën time
ku dhe si duhet të të kërkoj, ku dhe si mund të të gjëj.
O Zot, nëse ti nuk je këtu,
ku mund të të kërkoj ty të papranishëm?
Nëse ti je në çdo vend, përse atëherë nuktë shoh kurrë të pranishëm?
Porse ti banon në një dritë të paarritshme.
E ku është drita e paarritshme, apo në ç’mënyrë mund t’i afrohem asaj?
E kush do të më shtjerë tëk ajo, kush do të më udhëheqë drejt saj që të mund të të shoh?
E pastaj me ç’shenja dhe me ç’fytyrë do të kërkoj?
Kurrë nuk të kam parë, o Zot, Hyji im, nuk e njoh fytyrën tënde.
Çka do të bëj, o Hyji i tejetlartë, çka do të bëjë ky i mërguar
që është kaq larg teje, por që të përket Ty?
Çka do të bëjë shërbërtori yt i munduar prej dashurisë ndaj teje
dhe i tretur larg prej fytyrës satë?
Digjet nga dëshira për të të parë dhe fytyra jote është tepër larg tij.
Ka dëshirë të afrohet, por banesa jote është e paarritshme.
Me dëshirtë të zjarrtë të kërkon e nuk e njeh vendbanimin tënd.
Përpiqet për të të gjetur e nuk e njeh fytyrën tënde.
O Zot, Hyji im je ti, ti je Zoti im e unë kurrë nuk të kam parë.
Ti më ke krijuar dhe më ke rikrijuar,
m’i ke dhënë të gjitha të mirat,
e unë ende nuk të njoph.
Jam krijuar për të të parë Ty,
e këtë gjë për të cilën u krijova, ende s’e bëra.
Po Ty, o Zot, deri kur nuk do të të bjerë ndër mend për ne,
deri kur do ta largosh shikimin tënd prej nesh?
Kur do t’i lëshosh sytë e tu mbi ne e do të na dëgjosh?
Kur do t’i ndriçosh sytë tanë,
dhe do të na e tregosh fytyrën tënde?
Kur do të kthehesh sërish?
Na shiko, o Zot, dhe dëgjoje zërin tonë,
na ndriço dhe na trego vetveten.
Na kthe sërish vetveten që të jetë mirë për ne;
sepse pa Ty, o Zot, ne jemi shumë keq.
Ki mëshirë për mundin tonë,
dhe për përpjekjet tona drejt teje:
pa Ty nuk vlejmë asgjë.
Më mëso se si duhet të të kërkoj
dhe mu shfaq kur të kërkoj;
sepse nuk mund të kërkoj, nëse ti nuk më mëson,
e as që mund të të gjej nëse ti nuk më shfaqesh.
Bëj që unë të kërkoj duke të dëshiruar
dhe të dëshiroj duke të kërkuar,
që unë të të gjej duke të dashur
dhe të të dua duke të gjetur.
SHËN ANSELMI NGA AOSTA
Torrkerry
O SHKËMBI IM I MREKULLUESHËM!
O Krisht i dashur, Fjalë e Hyjit të tejetlartë,
ti qe je para shekujve, i padukshmi, i pakuptueshmi,
ti që nuk ke trup,
ti, Fillimi që ka Zanafillën prej Fillimit,
Ti që je Dritë që lind prej dritës,
ti që je burimi i jetës dhe i pavdeshmërisë,
ti që je shprehja dhe arketipi hyjnor,
ti që je vula që nuk ndryshon,
shëmbëlltyra e pandryshueshme dhe e vërtetë e Hyjit,
ti që je shprehja e Atit, dhe Fjala e tij,
ti bëhesh njeri për dashurinë ndaj nesh.
Ti e merr një trup për ta shëlbuar trupin
dhe për dashurinë ndaj shpirtit tim,
pranon të bashkohesh me një shpirt të pajisur me inteligjencë njerëzore.
Kështu ti e pastron njeriun të cilit iu bëre i ngjajshëm.
Ja pse u bëre njeri në gjithçka sikurse ne, përveçse në mëkat.
Falëminderit, o Krishti im,
sepse u ngjize në kraharorin e Virgjërës,
të shenjtëruar prej Shpirtit Shenjtë
në trup dhe në shpirt
për nder të Birit të saj
dhe për lavdi të virgjërisë.
Kështu Ti,
duke marrë prej Nënës tënde natyrën tonë njerëzore,
e plotësove atë,
kur në veten tënde i bashkove dy realitetet
që ishin larg njëri-tjetrit,
natyrën njerëzore dhe natyrën hyjnore.
Natyra jote hyjnorë ja dha natyrës tonë njerëzore hyjninë,
dhe natyra jonë njerëzore e pranoi dhuratën tënde aq të madhe.
Ti që na ke dhënë neve një pasuri kaq të madhe,
u bëre vetë i varfër, i varfër si ne.
Ti e kërkove si lëmoshë natyrën tonë njerëzore
që të bëhemi të pasur me natyrën tënde hyjnore.
Ti që je vetë plotësia, zhvishesh prej vetvetes deri në asgjësim.
Ti ke hequr dorë nga lavdia jote
dhe pse për një kohë të shkurtër,
që unë të marr pjesë në plotësinë tënde.
SHËN GREGORI NAZIANCENAS
Torrkerry.
TI MË THIRRE, O ZOT...
Ti, o Zot, më nxore nga ija e babait tim;
ti më trajtove në barkun e nënës sime;
ti më qite në dritë, foshnjë të zhveshur ,
sepse ligjet e natyrës sonë u nënshtrohen
pandërprerë urdhërimeve të tua.
Ti e bëre gati ktijimin tim dhe qenien time
me bekimin e Shpirtit Shenhtë,
jo sipas vullnetit të njeriut apo dëshirës së mishit,
or sipas hirit tënd të pashprehshëm.
E përgatite lindjen time me një përgatitje
që i tejkalon ligjet e natyrës sonë,
më nxore në dritë duke më adoptuar si bir
dhe e shkrove emrin tim në mes të njerëzve
të Kishës sate të shenjtë dhe të panjollë.
Ti më ushqeve me qumësht shpirtëror,
me qumështin e fjalëve të tua hyjnore.
Më mbajte me ushqimin e qëndrueshëm
të Trupit të Jezu Krishtit, Zotit tonë, të Njëlindurit Tënd të shenjtë,
dhe më dhe të pi kelkun hyjnor të Gjalut të tij gjallërues,
që ai e derdhi për shëlbimin e mbarë botës.
E gjithë kjo, o Zot, sepse ti na deshe
e zgjodhe si fli për shëlbimin tonë Birin tënd
të dashur dhe të njëlindur, i cili e pranoi atë spontanisht...
Dhe kështu, o Krisht Hyji im, ti e përule vetveten
për të më marrë në krah, mua që jam delja e humbur,
për të më mballuar në fusha të gjelbra,
dhe për të më ushqyer me ujëra të doktrinës së drejtë
me anë të barinjve të tu, të cilët, të ushqyer prej teje,
e ushqejnë grigjën tënde të zgjedhur dhe fisnike.
Tani, o Zot, ti më thirre nëpërmjet meshtarit tënd
që t’u shërbëj nxënëzve të tu.
Nuk di se me çfarë plani e bëre këtë,
vetëm Ti e di.
Megjithatë, O Zot, lehtësoje barrën e rëndë të mëkateve të mia,
me të cilët kam gabuar shumë rëndë ndaj teje;
pastroje mendjen time,
më udhëheq udhës së drejtë si një llambë e shndritshme;
më jep një fjalë të çiltër kur ta hap gojën;
më jep një gjuhë të qartë dhe të shkathët
me anë të gjuhës së zjarrtë të Shpirtit tënd
dhe prania jote më përcjelltë gjithmonë.
Më kullot, o Zot, dhe kulloti ti me mua të tjerët,
kështu që zemra ime të mos përkulet as djathtas as majtas,
por Shpirti yt i mirë le të më drejtojë në udhën e drejtë
në mënyrë që veprat e mia të jenë sipas vullnesës sate
dhe të jenë me të vërtetë kështu deri në fund.
Pastaj Ti, o kulm bujar i pastersisë së përsosur,
o mbledhje fisnike e Kishës, që pret ndihmën e Hyjit,
Ti në të cilën banon Hyji,
paranoje prej nesh doktrinën e fesë se pagabueshme:
me të le të forcohet Kisha,
ashtu sikurse na qe përcjellë prej etërve.
SHËN GJONI I DAMASKUT.
O PASURI E BEGATSHME E MIRËSISË HYJNORE!
O Zot Jezu, e kundroj me një habi të madhe misterin e hyjnizimit tim.
Jam bërë sipas shembëllesës tënde,! Por, ki mëshirë për mua, oZot,
nuk di ta ruaj atë mister të pacenuar.
Atëherë, që të më vish në ndihmë,
more mbi veten natyrën time njerëzore
për të më shëlbuar mua që jam bërë në shëmbëllesën tënde
dhe për të më dhuruar mua, që jam i vdekshëm, pavdekshmërinë tënde.
O Zot Jezu, në fakt është me të vërtetë e arsyeshme
që natyra ime njerëzore të shpëtohet nëpërmjet natyrës njerëzore
që Ti, o Zoti im, e more mbi vete.
Kështu, pra, Ti, me fuqinë tënde e ke mposhtur fuqinë djallëzore,
na e ke dhuruar sërish lirinë dhe na ke kthyer në shtëpinë e Atit.
Ti, o Krisht, na i bëre të arritshme këto të mira
duke vepruar në gjithçka për lavdi të Atit.
Ti, bariu i mirë, që e ke dhënë jetën për delet e tua,
e kërkon delen e humbur nëpër male dhe kodra
mbi të cilat u paraqiteshin fli idhujve.
Pasi ta gjesh atë, e vë mbi supet e tua,
të cilat e kanë mbartur drurin e kryqit,
dhe e kthen në jetën e amshueshme...
Ti, Hyji i vërtetë, u bëre njeri i vërtetë, dhe vdiqe, që ta fitoj jetën.
Për këtë jetë, që më jep,
edhe ringjall me Ty, sepse bashkë me Ty vdiqa;
me Ty lavdërohem, sepse me Ty ringjallem.
SHËN GREGORI NACIANCENAS
Torrkerry
URATË FALËNDERIMIT.
O Zot, ti je Hyji im!
Do të të lartësoj,
Emrit tënd unë do t’i këndoj,
sepse i çove në vend
synimet e mrekullueshme,
të sendërtuara tash sa mot,
të njëmendëta e të vërteta.
Sepse grumbull guresh e bërë qytezën,
qytetin e fortifikuar e bërë rrënojë:
kalaja e krenarëve më nuk është qytëzë,
për këtë jetë më s’do të ndërtohet.
Prandaj lavde të këndon populli i fortë,
të nderon qyteti i fiseve të fortë.
Se Ti u bëre fuqia e skamnorit,
fuqia e të varfërit në nevojë të tij,
strrehim në stuhi e hije në vapë:
sepse teket e të dërhuzdtit
janë porsi stuhia në dimër.
Porsi vapa mbi tokë të djegur
ua përul krenarinë krenarëve,
porsi vapa në hije të resë
shuhet kënga e tiranëve.
ISAIA 25,1-5.
Torrkerry
LUTJE E SHËN BAZILIT TË MADH.
O Zot, Hyji i gjithpushtetshëm,
Hyji i fuqive dhe i çdo qenie të gjallë,
Ti që banon në lartësitë
por që e drejton shikimin tënd
mbi atë që është i përvuajtur,
Ti që i shqyrton zemrat dhe shpirtrat,
dhe i njeh hapur sekretet e njerëzve,
Ti, drita pa fillim dhe pa mbarim,
në të cilën nuk ka ndryshim, madje as hije ndërrimi:
Ti vetë, Mbret i amshueshëm,
pranoij lutjet që, në këtë orë,
me besim të plotë në bujarinë tëndë të pamasë,
me buzët tona të papastra të bëjmë Ty:
na i fal të gjitha mëkatet që i kemi bërë
me vepra, me fjalë, me mendime, me vetëdije e pavetëdije.
Na pastro prej çdo papastërtie të shpirtit dhe të trupit.
Na jep që ta kalojmë tërë natën e jetës së tanishme
me një zemër të zgjuar dhe me mendjen e thjeshtë dhe të kujdesëshme,
duke e pritur ardhjen e ditës së madhe dhe të lavdishme
të Birit tënd të vetëm, Zotit dhe Shëlbuesit tonë Jezu Krishtit
që do të vijë me lavdi për të gjykuar të gjithë,
për t’i dhënë secilit sipas veprave të tija.
Në këtë ditë, o Zot, bëj që të mos gjendemi të sfilitur dhe përtacë,
por të zgjuar dhe në këmbë,
të zellshëm në punë dhe gati për të hyrë së bashku më ty,
të gëzueshëm, në lumturinë e shtëpisë së Hyjit Atit,
ku dëgjohet zëri i këndshëm
dhe ndihet kënaqësia e pashprehshme e atyre
që e kundrojnë bukurinë e patregueshme të fytyrës sate.
Sepse je Ti, o Zot, drita e vërtetë
që e ndriçon dhe e shenjtëron gjithësinë;
dhe ty të lavdërojnë të gjitha krijesat në shekuj të shekujve. Amen.
SHËN BAZILI I MADH.
Torrkerry
MA JEP, O ZOT, MËSHIRËN TËNDE...
Ma jep, o Zot, mëshirën tënde,
shëlbimin tënde sikurse m’u zotove.
Do t’u përgjigjem atyre që më posthërojnë
se shpresoj në fjalën tënde.
Kurrë mos e hiq prej gopjës sime fjalën e së vërtetës,
sepse kam besim në gjyqet e tua.
E unë do ta mbaj Ligjin tënd përherë,
në shekuj e në jetë të jetës.
Do të eci udhëës së gjerë,
sepse i kërkoj urdhërimet e tua.
Para mbretërve do të flas për dëshmitë e tua
e nuk do të më vijë turp.
Do të kënaqem në urdhërimet e tua,
që aq shumë i kam për zemër.
I lartësoj duart e mia drejt urdhërimeve të tua që i dua,
e do t’i bluaj në mendje rregulloret e tua.
PSALMI 119,41-48.
Torrkerry
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt