A kan Mbeshtetje Bombuesit (Vetëvresesit) Ne Islam?

[Arrnubi]

Gjykimi për zhytjen në mesin e armikut dhe gjykimi për sulmet vetvrasëse në kërkim të shehidllëkut

tek dijetarët tanë bashkëkohorë[1]



Zhytja në mesin e armikut ka tre forma:

1. Një musliman shkon dhe futet i vetëm në mesin e ushtrisë armike, gjë e cila quhet zhytje në mesin e armikut, sepse personi që e bën këtë zhytet në mesin e tyre si sendi që zhytet në lëndën që e mbulon atë.
2. Dikush prej muslimanëve vret dikë prej kokave të mosbesimtarëve duke qenë në mesin e njerëzve të tij, si p.sh. ta sulmojë atë haptazi në befasi, duke llogaritur që t’a vrasë atë dhe të largohet pa e vënë re njeri.
3. Kur dikujt i vriten të gjithë shokët e grupit dhe lufton vetëm, ose lufton bashkë me një grup të vogël, gjë e cila e dëmton armikun dhe e pezmaton atë, por duke llogaritur se do të vriten.

Ibën Tejmija (Allahu e mëshiroftë!) thotë: “Të gjitha këto forma janë të lejuara tek të gjithë muslimanët e të katër medhhebeve etj.”[2]

Ibën Tejmija është argumentuar me argumente nga Kurani, Suneti, vepra e selefëve dhe Kijasi, për lejimin e këtij lloji të sulmit:

1. Nga Kurani, është argumentuar me Fjalën e Allahut: “Ka prej njerëzve që e shesin veten e tyre në kërkim të kënaqësisë së Allahut, e Allahu është shumë i mëshirshëm për robët e Vet.” [El Bekare, 207].

“E shesin veten”: D.m.th. e shesin veten duke e sakrifikuar atë aty ku do dhe pëlqen Allahu, edhe nëse vriten apo besojnë se mundësia më e madhe është se do të vriten.

Ibën Tejmije thotë: “Blerësit i dorëzohet ajo që ka blerë, dhe kjo bëhet me sakrifikimin e vetes dhe pasurisë në rrugë të Allahut dhe në bindje ndaj Tij, edhe nëse beson se mundësia më e madhe është se do të vritet dhe kali do të plagoset, por kjo është dëshmia (rënia dëshmor) më e mirë.”

2. Ndërsa nga Suneti, Ibën Tejmije ka sjellë argument hadithin, të cilin e ka nxjerrë Buhariu në Sahihun e tij, nga Ebu Hurejra, se ai ka thënë: “I Dërguari i Allahut (salallahu alejhi ue selem) dërgoi një ekspeditë përgjimi prej dhjetë burrash dhe në krye të tyre caktoi Asim ibën Thabit el Ensari, gjyshi i Asim ibën Umer ibën el Hatab (nga nëna). Ata u nisën dhe kur mbërritën në El Hedeeh, vend mes Asfanit dhe Mekës, dikush i përmendi te një fis Hudhelij të cilëve u thuhej “Benu Lihjan”. Këta dolën në kërkim të tyre me një grup harkëtarësh prej afro njëqind vetësh (në një transmetim tjetër thuhet: “prej dyqind vetësh”). Kërkuan gjurmët e tyre dhe gjetën vendin ku kishin ngrënë hurma në shtëpinë ku kishin ndenjur, dhe thanë: “Këto janë hurmat e Jethribit (Medines).” Kur Asimi dhe shokët e tij e kuptuan prezencën e tyre, u drejtuan në një vend të ngritur dhe atje u rrethuan prej tyre. Ata u thanë: -Zbritni të jepni dorën dhe do të keni besën se nuk do të vritet askush prej jush.

Asim ibën Thabit tha:

-O shokë! Pasha Allahun! Unë nuk zbres në besën e kafirit. O Zot! Njoftoje pejgamberin Tënd për çështjen tonë!

Atëherë ata i gjuajtën me harqe dhe e vranë Asim-in bashkë me gjashtë të tjerë, ndërsa tre të tjerët zbritën në besën dhe fjalën e tyre. Ata ishin Khubajbi dhe Zejdi, djemtë e Dethnes, dhe një burrë tjetër. Kur i kapën, hoqën litarët e priftërinjve prej tyre dhe i lidhën me to. Ky burri i tretë tha: “Ky është fillimi i shkeljes së besës! Pasha Allahun! Nuk vij me ju! Shembulli im janë këta! -duke pasur për qëllim të vrarët. Ata e tërhoqën zvarrë dhe e futën në mesin e tyre, por ai refuzoi të shkonte me ta. Atëherë ata e vranë edhe atë dhe u larguan bashkë me Khubajbin dhe Zejdin , të cilët i shitën në Mekë si skllevër, pas ngjarjes së Bedrit. Khubajbin e bleu fisi i El Harith ibën Amir ibën Neufel ibën Abdimenaf, duke qenë se Khubajbi e kishte vrarë El Harith ibën Amër, ditën e Bedrit. Khubajbi qëndroi tek ata si rob, deri sa vendosën që ta vrasin. Ky i kërkoi njërës prej vajzave të El Harith-it t’i huazonte një brisk për t’u rruajtur (vendet e turpshme) dhe ajo ia huazoi. Një fëmijë i saj shkoi zvarrë deri sa u ul në kofshën e Khubajbit, pa e vënë re e ëma, ndërkohë që ai kishte briskun në dorë. Kur e pa, ajo u tremb aq shumë, sa që Khubajbi i vuri re dhe i tha:

-A ke frikë se mos e vras? Nuk e bëj kurrë këtë gjë.

-Pasha Allahun! Nuk kam parë rob më të mirë se Khubajbi! - tha ajo. Pasha Allahun! E kam gjetur atë duke ngrënë një vesh rrush që e mbante në dorë, duke qenë se ishte i prangosur me hekura dhe në Mekë nuk kishte asnjë lloj fruti në atë kohë (nuk ishte koha e frutave)! Dhe thoshte: Patjetër që ai ishte rrisk që Allahu i jepte Khubajbit.

Kur dolën me të nga Haremi i Mekës që ta vrisnin në vend të lejuar, Khubajbi u tha: “Më lini të fal dy rekate namaz!” Ata e lanë dhe ai fali dy rekate, pastaj tha: “Pasha Allahun! Sikur të mos mendonit se unë jam i frikësuar, do të falja më shumë (apo më gjatë). O Zot! Gurëzoi pandërprerë të gjithë ata, vriti një nga një dhe mos lër asnjë prej tyre!” Pastaj recitoi:

Nuk shqetësohem kur vritem musliman

Se nga më vjen vdekja, kur është për Allahun ...

Atëherë, Ebu Suruah Ukbeh ibën el Harith i shkon dhe e vret.

Dhe kështu, Khubajbi është ai i cili e ka bërë rrugë (sunet) faljen e namazit për çdo musliman që vritet durueshëm.

Pejgamberi (salallahu alejhi ue selem) i njoftoi shokët e tij për çka ndodhi në ditën që ata u vranë.

Disa prej kurejshëve dërguan disa njerëz te trupi i Asim ibën Thabit kur morën vesh se ai u vra, me qëllim që të prenin një copë na trupi i tij dhe t’ia çonin atyre, pasi që ky kishte vrarë një prej të mëdhenjve të tyre. Por Allahu i dërgoi Asimit një si hije (nga mbrapa), e cila e ruajti atë nga të dërguarit e kurejshëve dhe nuk mundën të presin asgjë nga trupi i tij.”[3]

Pika argumentimit në hadith: Ibën Tejmije thotë: “Këta ishin vetëm dhjetë vetë dhe luftuan njëqind apo dyqind armiq, pa pranuar që t’u dorëzohen atyre, deri sa u vranë shtatë prej tyre. Edhe kur tre prej tyre u dorëzuan, përsëri njëri prej të treve refuzoi t’i ndiqte ata deri sa e vranë.”

Po kështu është argumentuar me historinë e djalit besimtar dhe magjistarit, të cilën e ka nxjerrë Muslimi dhe në të përmendet se këshilltari i mbretit dhe murgu u ndanë më dysh me sharrë por nuk u kthyen nga besimi i tyre. Po kështu, të gjithë besimtarët duruan djegien me zjarr në hendek dhe nuk u kthyen nga besimi i tyre. Ndërsa djaloshi urdhëroi për vrasjen e tij kur pa se kjo gjë do të shfaqte besimin tek njerëzit, pasi që ai i cili duron, vritet ose duron deri sa vritet, shfaq besimin nga kjo pikëpamje.



Ndërsa nga Suneti me vepër:

1. Në luftën e Bedrit, numri i muslimanëve ishte treqind e ca luftëtarë, ndërsa numri i armikut ishte tre apo më shumë herë se ata, megjithatë Bedri ka qenë lufta më e mirë dhe më madhështore.

Ibën Tejmije thotë: “Lejohet që një grup njerëzish të luftojnë një armik, numri i të cilit e kalon dyfishin e numrit të tyre, dhe këtu nuk ka dallim mes një individi dhe një grupi: kështu që luftimi i një personi të vetëm tre armiq është njësoj si luftimi i tre personave dhjetë armiq.”

2. Po kështu në luftën e Uhudit, muslimanët ishin sa çereku i armikut. Numri i armikut ishte rreth tre mij luftëtarë, ndërsa numri i muslimanëve ishte rreth shtatëqind.

3. Në luftën e Hendekut, numri i armiqve ishte shumë herë më i madh se numri i muslimanëve. Ata ishin rreth dhjetë mij luftëtarë, nga bashkimi i grupeve që sulmuan muslimanët, prej kurejshëve dhe aleatëve të tyre.

4. Në kohën e Pejgamberit (salallahu alejhi ue selem), ndodhte që një burrë të hidhej i vetëm tek armiku, para syve të Pejgamberit (salallahu alejhi ue selem), dhe luftonte deri sa vritej, gjë e cila ishte e njohur në mesin e muslimanëve, në kohën e Pejgamberit (salallahu alejhi ue selem) dhe halifëve të tij.[4]



3. Vepra e selefëve:

Ibën Tejmije (Allahu e mëshiroftë!), për lejimin e zhytjes në mesin e armikut, është argumentuar gjithashtu me veprën e selefëve, siç ka ardhur në hadithin e transmetuar nga autorët e Suneneve, me senedin e tyre deri tek Eslem Ebi Imran, i cili thotë: “Luftuam qytetin duke synuar Kostandinopojën dhe në krye kishim Abdurrahmanin, të birin e Khalid ibën Velid. Romakët mbroheshin pas mureve të qytetit, dhe një burr nga ne u mbart (me katapult) dhe u hodh mbi armikun. Disa njerëz thanë: “La ilahe il-lallah! Vrau veten me duart e tij!” Ebu Ejubi tha: “Ky ajet ka zbritur në lidhje me ne, ensarët, kur Allahu ndihmoi pejgamberin e Tij dhe i dha triumfin Islamit; kur ne thamë: “Hajde të merremi me pasuritë tona tani dhe t’i rregullojmë ato (t’i shtojmë). Atëherë Allahu zbriti ajetin: “Shpenzojeni pasurinë në rrugën e Allahut dhe mos e çoni veten tuaj në shkatërrim, por bëni të mira; Allahu me të vërtetë i do bamirësit.” [El Bekare, 195]. “Çuarja e vetes në shkatërrim”: është që të merremi me pasuritë tona dhe shtimin e tyre, dhe të lëmë xhihadin.”

Ebu Imrani thotë: “Ebu Ejubi vazhdoi gjithnjë të luftonte në rrugë të Allahut, deri sa u varros në Kostandinopojë.”[5]

Mënyra e argumentimit me këtë transmetim:

Së pari: Mohimi i Ebu Ejubit nga të konsideruarit e atij që zhytet në mesin e armikut sikur ka çuar veten e tij në shkatërrim me duart e veta, veçmas muxhahidinëve të tjerë që luftojnë në rrugën e Allahut, në të kundërt nga ajo që imagjinojnë këta të cilët ndryshojnë Fjalën e Allahut nga domethënia e saj, duke e komentuar ajetin në kuptimin e lënies së xhiahdit në rrugë të Allahut.

Së dyti: Ajeti urdhëron për të luftuar në rrugë të Allahut dhe ndalon nga gjërat që pengojnë nga xhihadi. Kuptimi i ajetit është ashtu si ka thënë Umeri, Ebu Ejubi, e të tjerë prej të parëve të këtij ymeti, dhe kjo sepse para këtij ajeti Allahu thotë: “Luftoni në rrugën e Allahut ndaj atyre që luftojnë kundër jush, por mos e kaloni kufirin, se Allahu nuk i do ata që e kalojnë kufirin. Vritini ata kudo që t’i gjeni dhe dëbojini prej vendeve, ashtu siç ju dëbuan ata ju. Mosbesimi është më i rëndë se vrasja.” [El Bekare, 190-191].

Ky dhe ajete të tjera që urdhërojnë për luftë në rrugën e Allahut dhe për shpenzimin e pasurisë në rrugë të Allahut, nuk lënë vend për të kundërtën e kësaj prej ndalimit të asaj që plotëson xhihadin, edhe pse në këtë gjë ka përballje të jetës me rënien dëshmor, pasi që vdekja do të ndodhë patjetër, por vdekja më e mirë është vdekja e dëshmorëve.

Së treti: Ajeti: “Shpenzojeni pasurinë në rrugën e Allahut dhe mos e çoni veten tuaj në shkatërrim, por bëni të mira; Allahu me të vërtetë i do bamirësit.” [El Bekare, 195], argumenton se të kapurit për pasurinë dhe kopracia e të shpenzuarit e saj në rruën e Allahut, pikërisht ky është shkatërrimi, siç e transmeton Ebu Ejubi.

Së katërti: Shkatërrimi dhe humbja nuk ndodhin veçse nga lënia e urdhërit të Allahut ose kryerja e ndalesave të Tij.[6]



Të argumentuarit me Kijas (analogji):

Ibën Tejmije argumentohet gjithashtu me kijas, duke përngjasuar atë i cili detyrohet për të folur fjalë kufri por ai duron deri sa vritet dhe nuk e thotë atë fjalë, me atë i cili luftohet nga armiku deri sa vritet dhe nuk u dorëzohet atyre. Dhe anasjelltas: ai i cili e flet fjalën e kufrit me gjuhën e tij por duke qenë se në zemër ka besimin, përngjasohet me atë i cili i dorëzohet armikut.[7]



Pra, Ibën Tejmija (Allahu e mëshiroftë!) mendon se zhytja te armiku është e lejuar në ç lloj forme që të jetë, madje ka shprehur se kjo gjë është sunet.

Por ai e ka lejuar këtë gjë me kusht që kjo të shkaktojë dëm dhe pezmatim te armiku, që në këtë gjë të ketë dobi dhe përfitim i përgjithshëm për muslimanët.

Ibën Tejmija (Allahu e mëshiroftë!) shikon në pasojat e veprës, në dobitë dhe dëmet e saj. Drejtimi i Ibën Tejmijes është i ndërtuar mbi marrjen parasysh të domethënies dhe kuptimit të gjërave, dhe prej këtu, në lidhje me rastin kur armiku mbrohet me një grup muslimanësh të zënë robë në luftë, ai thotë: “Dijetarët janë të një mendimi se kur ushtria e mosbesimtarëve marrin për mburojë ata muslimanë që kanë zënë rob dhe muslimanëve u kanoset rreziku i hyrjes së armikut nëse nuk luftojnë, atëherë ata duhet të luftojnë edhe nëse kjo shkakton vrasjen e atyre muslimanëve të cilët ata i përdorin si mburojë.”[8]





Gjykimi për sulmet vetvrasëse në kërkim të shehidllëkut

tek dijetarët tanë bashkëkohorë



Nëse i ndjek fetvatë e dijetarëve bashkëkohorë në lidhje me gjykimin e këtyre sulmeve, gjen se ato kufizohen në tre mendime:

Mendimi i parë: i cili është edhe mendimi i shumicës së dijetarëve bashkëkohorë, të cilët thonë se këto sulme janë të lejuara, por me disa kushte. Ky është mendimi i shejh Sulejman ibën Nasir el Alvan, mendimi i shejhut të Ez’herit, Dr. Sejid Tantavi, i shejh Abdullah ibën Abdurrahman el Besam, anëtar i organizatës së dijetarëve të mëdhenj në Mekë, i shejh El Luhejdan, etj.



Mendimi i dytë: është mendimi e shejh Muhamed ibën Salih el Uthejmin (Allahu e mëshiroftë!), i cili i ndalon këto sulme.

Mendimi i tretë: është ai i shejh Albanit (Allahu e mëshiroftë!), mendim i cili ka shkaktuar polemika në mesin e njerëzve, edhe pse opinioni i tij nuk ndryshon shumë nga ai i Ibën Uthejminit, përveç në shtimin e disa kushteve që ato të bëhen të ligjshme.



Në fakt, të gjithë dijetarët i lejojnë në origjinë këto sulme, por me kushte të caktuara. Pikërisht në konsiderimin apo jo të disa kushteve ka mospajtim. Më poshtë po përmendim kushtet e vendosura prej tyre sipas të tre mendimeve:



Sipas mendimit të parë, përmendim kushtet e vendosura nga shejh Sulejman el Alvan:

1. Sinqeriteti për Allahun e Madhëruar pa e drejtuar zemrën nga krijesat.

2. Qëllimi me këto sulme të jetë ngritja e Fjalës së Allahut, ndihmesa e fesë së Tij, shkaktimi i dëmit te armiku, mbjellja e frikës në shpirtrat e tyre, futja e përçarjes mes tyre dhe dëbimi i tyre nga toka e shenjtë (Kudsi).

3. Konsiderimi i dobisë dhe përfitimit prej tyre, pasi që shpirti i besimtarit është i shtrenjtë dhe nuk shpenzohet veçse për diçka të shtrenjtë.

4. Largimi nga vrasja e fëmijëve të cilët nuk luftojnë dhe nuk kapin armë.



Sipas mendimit të dytë: Shejh Ibën Uthejmin i ndalon sulmet që ndodhin sot në Palestinë e në vende të tjera, për shkak se dëmi i tyre është më i madh se dobia e tyre, gjë e cila duket qartë sipas tij. Nga fjala e shejhut nxjerrim këto përfundime:

1. Këto sulme kanë bazë në sheriat por me disa kushte, kështu që bashkimi i shejhut me ata të cilët i ndalojnë totalisht këto sulme nuk është i saktë.

2. Nga fjalët e shejhut kuptohet se pasojat e shkaktuara nga këto sulme janë ato të cilat vendosin lejueshmërinë apo jo të tyre.

3. Në lidhje me veprat që kryejnë disa prej muslimanëve të Palestinës, shejh Uthejmini thotë se ato janë të ndaluara, për shkak të pasojave të këqia që i shkaktohen individëve të tjerë të popullit palestinez.

4. Kush e bën këtë gjë -d.m.th. këto sulme vetvrasëse- me përpjekjen e tij dhe mendimin se ato janë vepra që të afrojnë tek Allahu, lusim Allahun që të mos e ndëshkojë atë, pasi që ai është komentues i paditur.[9]



Sipas mendimit të tretë: Shejh Albani, për lejueshmërinë e këtyre sulmeve, ka vendosur këto kushte:

1. Ekzistenca e një sistemi udhëheqës Islam.

2. Marrja e lejës nga komandanti i ushtrisë.

3. Përcaktimi i dobive dhe dëmeve të shkaktuara nga këto sulme të bëhet nga komandanti i ushtrisë, përndryshe do të shkaktohet rrëmujë.

4. Duke parë se nga sulmet e ndodhura në Palestinë nuk janë arritur synimet e përcaktuara në sheriat, ato janë të ndaluara.

5. Përfundimi i atyre që vriten në këto sulme është tek Allahu dhe unë shpresoj nga Allahu që t’i pranojë ata (si dëshmorë)!



Përfundimi:

Nëse do të ndiqnim dhe do të qëndronim në ato që janë shkruar kohët e fundit në lidhje me këto sulme, si dhe duke vështruar thëniet e Ibën Tejmijes në lidhje me zhytjen në mesin e armikut, mund të arrijmë në përfundimet e mëposhmte:



1. Ata të cilët i lejojnë këto sulme argumentohen po me ato argumente që ka përmendur Ibën Tejmije.

2. Keto sulme përfshihen në rrethin e përpjekjes në argumentim, për të cilin dijetari merr dy sevape nëse ja qëllon të vërtetës dhe një sevap nëse gabon.

3. Mosakuzimi i dijetarëve që i ndalojnë këto sulme në kohën aktuale, duke thënë se nuk e kuptojnë aktualitetin apo se janë vegël, pasi që detyrimi i një fetvaje ndaj një dijetari është e ndaluar në sheriat. Po kështu edhe në lidhje me dijetarët të cilët i lejojnë këto sulme, nuk duhet të thuhet se janë entuziastë, ndjekës të emocioneve, të nxituar në fetva, partiak etj. Kjo fjalë u kthehet mbrapsht atyre që e thonë. Secili prej dijetarëve ka shpërblimin për përpjekjen e vet.

4. Këto sulme kanë bazë në sheriat për nga lloji i tyre (të krahasuara me zhytjen në mesin e armikut), dhe kjo sepse argumentet dhe argumentimi i lejuesve të tyre me kushtet e përcaktuara janë më të përpikta, më përfshirëse, më të gjera dhe më perceptuese të çështjeve të xhihadit, se sa fjala e atyre që i ndalojnë totalisht këto sulme.

5. Fjala se këto sulme kanë origjinë në sheriat, nuk do të thotë se lejohet të neglizhohet në kushtet dhe rregullat e përcaktuara nga dijetarët, siç është qëllimi i pastër, shkaktimi i dëmit te armiku, që këto sulme të jenë të planifikuara dhe jo në mënyrë të rastësishme individuale, që të merren parasysh dëmet dhe dobitë e shkaktuara prej tyre në mënyrë të përgjithshme, etj.

Allahu është Ai i cili jep sukses! Dhe paqja e bekimi i Allahut qofshin mbi të dërguarin tonë, Muhamedin, familjen dhe shokët e tij.



Përgatiti

Bledar Albani



[1] Kjo temë i referohet kryesisht librit “Rregullat e Xhihadit te Ibën Tejmije dhe praktikimet e tij bashkëkohore”; autor: Hasen Abdurrahman Husejn Vehdan, kontrolluar dhe shikuar nga shejh Meshhur Hasen Al Selman.

[2] “Rregull për zhytjen në mesin e armikut”, f.14.

[3] E ka nxjerrë Buhariu 4/1465, 1499, Abdurrazaku 5/353, Ibën Hibani 15/512, Taberani në El Kebir 4/211, Ebu Nuajm në “Hiljetul eulija” 1/112.

[4] “Rregull për zhytjen në mesin e armikut”, i Ibën Tejmijes, f. 45-76.

[5] Hadith Sahih. E ka nxjerrë Ebu Daudi 2/516, Bejhakiu 9/99. [Es Sahiha, 1/47].

[6] “Rregull për zhytjen në mesin e armikut”, i Ibën Tejmijes, f. 60-64.

[7] “Rregull për zhytjen në mesin e armikut”, i Ibën Tejmijes, f. 68.

[8] “Mexhmuul Fetava”, 28/546,547.

[9] “Selefitë dhe çështja e Palestinës”, Meshhur Hasen Al Selman, f. 57-58.

[fisniku-student]

pse askush nuk u pergjigj ne menyr direkte mor cfar keni o milet , a kan mbeshtetje ne islam bobmarduesit vetvrases te cilet vrasin gra fmi e pleq ????

Ne momentin qe nuk lexon ndonje shkrim ,sigurisht qe asnje pergjigje direkte nuk do gjenë...

Mundohu bile shkrimin tim te ma lexosh ,qe personalisht kam kndershtuar keto akte..

kalo mire

[marolsi]

E lexova me kureshtje ate cfare ke shkruar me lart i nderuar vella , une jam musliman me fe , por qe nuk ndjek Xhami dhe rregullat e forta dhe te devotshme te Islamit sepse keshtu me ka marre jeta .

Ne thenien qe ke shkruajtu me lart nese e ke verejtur me vemendje atehere mund te shikosh qe ne asnje fraze nuk permenden (kamikazet ) vetevrasesit , sepse une mendoj sikurse jam i sigurt qe edhe ata qe kane krijuar ate thenie qe ti ke renditur me lart dhe per kete jam i sigurt se Allahu.xh.sh i denon me xhehnem te perjetshem vetevrasesit dhe ata qe gjymtojne trupin e tyre ose dhe ata qe bejne tatuazhe ne trup.
Pra tema nuk eshte per ata qe shkojne ne luftene shenjte sepse ushtria izraelite e meriton ti pergjigjesh me te njejtat menyra mostruoze qe perdor por qe feja nuk na e lejon , feja jone nuk quan lufte te shenjte vrasjen ne supermarkete te femijeve dhe grave.
Gjithsesi ke sjell argumenta qe cdo kush nga forumi qofte musliman apo i krishter duhet ti lexoje per te pasur nje mendim me te qarte se feja muslimane eshte shume bujare dhe e qarte .

Te pershendes. Arrnubi

[Gostivari_usa]

ka koh qe nuk kam postuar ketu ne kete forum por vetem se kam lexuar, mire po me i rrezikshmi nga postuesit, per temat, provokimet, perqarjet ne mes muslimanve qe i ka ber eshte eshte Gostivari Usa, prandaj ju kshilloj qe juve musliman qe besoni Allahun, dhe ndjekni rrugen e pejgamberit a.s kini kujdes nda tyre

Ore zotri cke ti me Gostivari_usa .
Une kam qendrimet e mija te cilat i mbeshtes tek Kurani famelarte.
Nuk ka dhune ne religjion ore zotni!!!
Tani cfar do ti ?!! Te me detyrojsh me force te besoj ashtu sic ke deshire ti ?!!
Kjo eshte dhune !!! Ti then ligjet e Allahut !!!
E sa per rrugen e pejgamberit nuk ma merr mendja qe do ti vij koha kurr juve do te ndjekni rrugen e tij 100% , sikur te vij ajo kohe atehere juve do te barazoheni me pejgamerin a.s.
Tani une e di se ku vret ti kurr thua qe une jam musliman i rezikshem, ti e ke fjalen qe une refuzoj ca hadithe, sa per informate ato hadithe i kam refuzuar, i refuzoj si te verteta, dhe do ti refuzoj deri sa te jem gjall.
Kete realitet as ti e ndryshon , por as ndonje person tjeter. Keto jane bindjet e mija.
E sa i perket sulmeve vetevrasese, jam i bindur qeketo sumle nuk kane mbeshtetje Kuranore.
Sipas mendimit tim, vetevrasja eshte e lejuar vetem ne nje situate te vetme , edhe ate kur je ne lufte frontale me trupat e armikut, qe mos biesh gjalle ne duar e tyre, te lejohet vetevrasja.
Po ne asnje menyre nuk lejohet vetevrasja qe nje musliman te mbushet me dinamit e te futet ne autobus e te shprethej aty duke vra gra, femije e pleq e te rinje te pafajshem.

GV_USA

[marolsi]

Jam dakort me paragrafet e fundit .

>Sipas mendimit tim, vetevrasja eshte e lejuar vetem ne nje situate te vetme , edhe ate kur je ne lufte frontale me trupat e armikut, qe mos biesh gjalle ne duar e tyre, te lejohet vetevrasja.
Po ne asnje menyre nuk lejohet vetevrasja qe nje musliman te mbushet me dinamit e te futet ne autobus e te shprethej aty duke vra gra, femije e pleq e te rinje te pafajshem.<

por i nderuar shok nga usa por qe je i lindur ne gostivar dhe qe njiheni per njerez qe respektoni fene , nuk mund te mbeshtes keto te tjerat.

>Tani une e di se ku vret ti kurr thua qe une jam musliman i rezikshem, ti e ke fjalen qe une refuzoj ca hadithe, sa per informate ato hadithe i kam refuzuar, i refuzoj si te verteta, dhe do ti refuzoj deri sa te jem gjall.
Kete realitet as ti e ndryshon , por as ndonje person tjeter. Keto jane bindjet e mija. <

Bindje mund te kesh por jo te thuash qe keto hadithe nuk jane te verteta sepse nuk ke argument dhe keto hadithe ose cfare do lloj shkrimi fetar qe ti mund te thuash , sepse besoj se asnje shkrimtar , shkencetar apo politikan apo dijetar nuk di te kete thene qe filan hadith ne kuran ose filan psalm ne bibel te jete i pavertete , sepse nuk kemi te drejte te gjykojme ate qe eshte shkruar para mijera vjeteve dhe kohet po e tregojne qe te gjitha jane te verteta e po zbulohen .
Ti mund te thuash qe je ateist dhe sbeson ne Zot ai eshte mendimi yt .
Gjithsesi te pershendes.

[Gostivari_usa]

Jam dakort me paragrafet e fundit .

>Sipas mendimit tim, vetevrasja eshte e lejuar vetem ne nje situate te vetme , edhe ate kur je ne lufte frontale me trupat e armikut, qe mos biesh gjalle ne duar e tyre, te lejohet vetevrasja.
Po ne asnje menyre nuk lejohet vetevrasja qe nje musliman te mbushet me dinamit e te futet ne autobus e te shprethej aty duke vra gra, femije e pleq e te rinje te pafajshem.<

por i nderuar shok nga usa por qe je i lindur ne gostivar dhe qe njiheni per njerez qe respektoni fene , nuk mund te mbeshtes keto te tjerat.

>Tani une e di se ku vret ti kurr thua qe une jam musliman i rezikshem, ti e ke fjalen qe une refuzoj ca hadithe, sa per informate ato hadithe i kam refuzuar, i refuzoj si te verteta, dhe do ti refuzoj deri sa te jem gjall.
Kete realitet as ti e ndryshon , por as ndonje person tjeter. Keto jane bindjet e mija. <

Bindje mund te kesh por jo te thuash qe keto hadithe nuk jane te verteta sepse nuk ke argument dhe keto hadithe ose cfare do lloj shkrimi fetar qe ti mund te thuash , sepse besoj se asnje shkrimtar , shkencetar apo politikan apo dijetar nuk di te kete thene qe filan hadith ne kuran ose filan psalm ne bibel te jete i pavertete , sepse nuk kemi te drejte te gjykojme ate qe eshte shkruar para mijera vjeteve dhe kohet po e tregojne qe te gjitha jane te verteta e po zbulohen .
Ti mund te thuash qe je ateist dhe sbeson ne Zot ai eshte mendimi yt .
Gjithsesi te pershendes.

Malorsi sai perket haditheve eshte nje teme shum e komplikuar. Kur dikush flet per hadithet dicka, fillimisht duhet te kete njohuri se kur jane shkruajtur hadithet , sa te besueshem kane qene refyesit e haditheve dhe se a mundet qe ato fjale ti atribuhohen profetit.
E di se ketu ne forum ka plot musliman ( shumica e muslimanve ) per ti justifukuar hadithet si te verteta bazohen ne shkencen e hadithit, por kjo nuk dmth se cdo pohim i tyre eshte i vertete.
Asnje shkence nuk eshte absolute, cdo shkence ne pohimet e veta ka gabime te vogla te cilat vet shkencetart e pranojne si te vertete, si shembull po perdor matjet fizike, qe sipas shkences se fizikes anjehere nuk mund te perseritet nje matje me nje matje te bere me pare. Pra perhere numrat do te levizin per pak, qe verteton se matje te sakta nuk ka, por ka matje te peraferta.
Tani pse une refuzoj te besoj disa hadithe e te besoj ca hadithe te tjera, nuk ka te bej me ate qe une nuk i besoj hadithet, po ka te bej se une nuk i besoj kontraditat.
Hadithet qe une nuk i besoj, te garantoj 100% se jane kontradiktor midis veti dhe kontradiktor kur krahasohen me Kuranin.
Per me shum mund te hapim nje teme me vehte dhe te diskutojme lidhur ketyre kontraditave , nqs ekzistojne ose jo.

Me Respekt GV_USA

[Arber gerguri]

Ore zotri cke ti me Gostivari_usa .
Une kam qendrimet e mija te cilat i mbeshtes tek Kurani famelarte.

Ti thua se mbeshtetesh ne kur'anin fame larte por fillimisht je ka e kundershton
duke thene se "keto jan bindjet e mija" . Ja nje ajett nga kur'ani famlarte ne te cilen mbeshtetesh ti, ne dhe gjith muslimanet, i cili i qet poshte bindjet e njerzeve te till siq jemi :
33:36. Kur All-llahu ka vendosur për një çështje, ose i dërguari i Tij, nuk i takon (nuk i lejohet) asnjë besimtari dhe asnjë besimtareje që në atë çështje të tyre personale të bëjnë ndonjë zgjidhje tjetërfare. E kush e kundërshton All-llahun dhe të dërguarin e Tij, ai është larguar shumë larg së vërtetës.

dhe me bej hallall nese vertet je prekur nga ajo qe kam then por sinqerisht dua te them se keto tema te ndjeshme per ne si te till qe jemi nuk mund te japim fetwa nga bindja jon, kujdes hapsit e temave sepse po shkaktojn perqarje dhe polemika mes muslimanve dhe jo muslimanve, e wAllahu secili prej tyre do jap llogari nje dite pra ALlahut.

Ne mesojm nga Kur'ani dhe marrim nga sunneti, aty ku nuk dim i pyesim dijetaret.
ALlahu tha ne kur'an:
16: 43 ......Nese nuk dini pyetni dijetaret..
3:7 Ai është që ta zbriti librin ty e që në të ka ajete të qarta dhe ato janë bazë e librit, e ka të tjerë që nuk janë krejtësisht të qartë (muteshabih). E ata, që në zemrat e tyre kanë anim kah e shtrembëta, ata gjurmojnë atë që nuk është krejt e qartë për të shkaktuar huti, e kinse kërkojnë komentin e tyre. Po, pos All-llahut askush nuk e di domethënien e tyre të saktë. Dijetarët e pajisur me dituri thonë: “Ne u kemi besuar atij (atyre që janë të paqarta), të gjitha janë nga Zoti ynë”! Por këtë e kuptojnë vetëm ata që janë të zotët e mendjes.

pra vëlla siq e the mbeshtetu ne Kur'an dhe ne sunnet e aty ku nuk e din ose te intereson per nje qeshtje merre nga dijetaret e mos u mundo te marresh pergjigje nga disa ketu ne forum te cilet 2 libra i kan lexuar dhe mundohen te japin fetwa.... wAllahu kjo eshte prej shejave te kijametit, ai i padituri shet dituri...

[Gostivari_usa]

Ti thua se mbeshtetesh ne kur'anin fame larte por fillimisht je ka e kundershton
duke thene se "keto jan bindjet e mija" . Ja nje ajett nga kur'ani famlarte ne te cilen mbeshtetesh ti, ne dhe gjith muslimanet, i cili i qet poshte bindjet e njerzeve te till siq jemi :
33:36. Kur All-llahu ka vendosur për një çështje, ose i dërguari i Tij, nuk i takon (nuk i lejohet) asnjë besimtari dhe asnjë besimtareje që në atë çështje të tyre personale të bëjnë ndonjë zgjidhje tjetërfare. E kush e kundërshton All-llahun dhe të dërguarin e Tij, ai është larguar shumë larg së vërtetës.
dhe me bej hallall nese vertet je prekur nga ajo qe kam then por sinqerisht dua te them se keto tema te ndjeshme per ne si te till qe jemi nuk mund te japim fetwa nga bindja jon, kujdes hapsit e temave sepse po shkaktojn perqarje dhe polemika mes muslimanve dhe jo muslimanve, e wAllahu secili prej tyre do jap llogari nje dite pra ALlahut.

Ne mesojm nga Kur'ani dhe marrim nga sunneti, aty ku nuk dim i pyesim dijetaret.
ALlahu tha ne kur'an:
16: 43 ......Nese nuk dini pyetni dijetaret..
3:7 Ai është që ta zbriti librin ty e që në të ka ajete të qarta dhe ato janë bazë e librit, e ka të tjerë që nuk janë krejtësisht të qartë (muteshabih). E ata, që në zemrat e tyre kanë anim kah e shtrembëta, ata gjurmojnë atë që nuk është krejt e qartë për të shkaktuar huti, e kinse kërkojnë komentin e tyre. Po, pos All-llahut askush nuk e di domethënien e tyre të saktë. Dijetarët e pajisur me dituri thonë: “Ne u kemi besuar atij (atyre që janë të paqarta), të gjitha janë nga Zoti ynë”! Por këtë e kuptojnë vetëm ata që janë të zotët e mendjes.
pra vëlla siq e the mbeshtetu ne Kur'an dhe ne sunnet e aty ku nuk e din ose te intereson per nje qeshtje merre nga dijetaret e mos u mundo te marresh pergjigje nga disa ketu ne forum te cilet 2 libra i kan lexuar dhe mundohen te japin fetwa.... wAllahu kjo eshte prej shejave te kijametit, ai i padituri shet dituri...

Pik s pari Arber Gurguri, aspak nuk jam prekur nga ky postim, isha i prekur nga postimi i yt i meparshem ku me quaje musliman te rezikshem, qe 100% nuk e ndjej veten si te tille.
Sa i perket ajeteve qe ke sjellur ato i besoj 100% , nuk ka dyshim qe nese dikush nuk ndjek mesimet e a.s. Muhamedit eshte larguar nga feja.
Problemi qendron se ne ate qe ti nuk e kupton dot qe une nuk refuzoj mesimet e a.s. Muhamedit, por refuzoj mesimet e Buharit, Muslimit, Adu Davidit etj etj ( jo te gjitha mesimet e tyre, vetem ato qe kane kontradita).
Keto hadithe i atrubohen profetit , nga ana tjeter jane shkruar 250 vite pas vdekjes se profetit, nuk eshte lehte qe te pranohem si 100% te verteta!!!
A me garanton ti 100% se ato fjale i ka thene profeti tamam ashtu sic jane regjistruar 250 vite me vone, dmth qe aspak nuk jane modifikuar?!!
A ma jep ti mua kete garancion?!! Pse keni frige psh te mendoni qe psh ka mundesi qe me kalimin e kohes, fjalet e profetit nuk jane regjistruar tamam ashtu sic i ka thene profeti?!! Pse nuk merni guximin ti analizoni pakez ato hadithe kontradiktore?!! E di qe do me thuash qe kete pune e kan be dijetaret dhe nuk kane zbuluar ndonje kontradite midis tyre, por kjo nuk eshte e vertete!!!
Vet hadithet qe flasin per moshen e Aishes kur ajo eshte martuar me profetit vertetojne se ka kontradita ne hadithe, sikur te mos kishte atehere cdo hadith do te paraqiste Aishen me moshe te njejte, por sic e di edhe vet , sa thot nje hadith nuk e thot tjetri! Nese per ty kjo nuk eshte kontradite, atehere me trego se cfar eshte?!!
Ae di ti qe vet hadithet qe folin per lejimin/moslejimin e shkruarjes se haditheve jane kontradiktore?!!
E di ti qe ke hadithe sipas te cilave profeti ka urdheruar qe hadithet mos regjistrohen!!! Dhe ke hadithe sipas te cilave profeti urdheron qe ato te shkruhen!!!
Besom qe i kam degjuar sqarimet qe japin dijetaret, por perseri nese mendoon me thelle nuk kane kuptim.
Me trego nese jam gabim, sa di une sipas dijetareve profeti ne fillim ka urdheruar qe te mos shkruhen hadithet duke u friguar qe te mos perzihen me Kuranin, e me vone i ka lejuar ato, ashtu ?!!
Vet, ky pohim i dijetareve bie ndesh me historine e kater kalifeve te pare!!!
Keto kater kalifet e para nuk kane lejuar qe ne kohen e sundimit te tyre te shkruhen hadithet !!! Pse , Arber Gurguri, pse ?!!
Keto qe ti shkruajta ndoshta gaboj, por per mua jane fakt se ka kontradita ne hadithe, andaj them qe si musliman duhet te ulemi ne nje tavoline te sqarojme se cilet hadithet kane gjasa qe 99.99999% jane thene nga profeti ( 100 % nuk ka shance te vertetohen - kete vertetim mund ta marrish vetem nga a.s. Muhamedi sikur te ngjallet perseri ) dhe cilet hadithe jane te dyshimta te largohen nga mesimet fetare.
E di ti qe nese beson psh nje hadith te shpifur ose te deformuar, dhe ate ia atrbon profetit , ben mekat! Si mendon ti a do te kishte dashur profeti qe ti atribojme atij fjale qe Ai kurre nuk i ka thene , ose i ka thene ndryshe?!!!
Nuk ma merr mendja qe do i beheshte qefi profetit, biles jam mese i sigurte qe do ishte zemeruar me neve.
Tani sa i perket dijetareve, shumica e ketyre dijetareve punojne se kane punuar per interesat e atyre qe jane ne pushtet, nuk them qe te mos besohen, por them qe nuk eshte ne rregull te degjohen mendimet e nje grupi dijetaresh te vetem.
Une per veten time kur nuk kuptoj dicka , lexoj per ate ceshtje mendimet e shum dijetareve, nga shkolla te ndryshme, suni, shia, hanefi etj etj dhe sipas meje e verteta eshte aty diku ne mes , pra asnjera pale nuk ka te drejte, e verteta eshte diku ne mes.
Te pakten kjo eshte llogjika ime e cila me ben te ndjek kete fe te mrekulluar ne kete menyre.
Dhe si fund une nuk frigohem ti besoj hadithet, por frigohem qe mos i atrboj profetit dicka qe ai nuk e ka thene!

Me Respekt GV_USA

[Earta]

Votova: S'kane mbeshtetje ne Islam.

[extreme]

Kane mbeshtetje ne Islam 13 25.00%
S'kane mbeshtetje ne Islam 39 75.00%



a thuani cilt jan budallenjet ketu lol



posht vahabizmi posht terorizmi