Tutje

[yjori]

100

100 vjet më vonë
do jem mbase në parajsën nr.x
duke luajtur me Zotin kukafshehti,
duke u zënë me Enverin në ferr kush të flere sipër,
a prapë këtu, rilindur kafshë, peshk , njeri,
( ndoshta gjithshka ndodh përsëri, lutemi që jo!)
ose nuk do jem, domethënë thjesht hiç,
ide kjo po aq absurde sa të parat
tjetër mundësi nuk rrok më mendja

100 vjet më parë
ndërtoja shtëpinë
sipas stilit te kohës
me dekorime të tepërta,
kollona, dhoma të larta, oxhak,
portë të madhe, disi pompoze,
e gjitha kjo prej mishi,
kur erdhën të huajt e më moren,
më shitën në treg të skllevërve,
ku më bleu një i panjohur,
të cilit i shërbeva ca kohë
derisa filloi lufta e veriu fitoi

Tani jam e nuk jam këtu,
Fantazëm ne mjegull,
Prag që kapërcej çdo çast,
Nuk di ku hyj e ku dal,
Kyç që hapet nga të dy krahët,
nga brenda e nga jashtë,
ku syri i rojes ndeshet me atë
të të burgosurit, ku çelësi
nuk jam unë e vetëm kahu
i lëvizjes, nga vdekja në jetë
apo anasjelltas nuk eshtë
doemos nga hiçi në gjithshka,
as e kundërta, po një gërshet
i të dyve, ashtu sikurse 100 vjet
më vone a më pare kam qenë,
apo dhe jo, ndoshta nuk jam tani...

Eh, kush më kupton nuk ka pse më lexon,
Veç nëse gjetja e binjakut i bëhet dëshmi e vetes
sikurse pasqyra më deshmon se jam,
Syte në vrimë shohin atë film që shfaqet
e jo atë që duan, urdhëri nuk vonon, krisma,
dera hapet, hyn roja e të sjell gjellën,
gjellën me mish të vetes...

[kleadoni]

??????????????

[yjori]

Uni nuk është jami
E pra: të flas për veten apo për ç`ndjej?
Nëse me thua më do, do të pyesja: Kë?
U bënë ca kohë që më njeh,
Po ja që unë nuk njoh veten...

Njoh vetëm tymin e çuditshëm,
retë, shirat, të kaltrën, ajrin,
Se jami është qiell nga ku shpresojmë
të na vinë apo të shkojmë (me) karrocë zjarri
engjëjt, alienët, amshimi, ndihma,
Vetëm se të flasësh për motin, kohën,
pa marrë parasysh hapësirën
është gabim sipas Ajnshtajnit

Kush?
Mendimi që shpërthen si yll që lind,
Vrima të zeza që e thithin prapë,
Cfarë?
Botët notojnë në tjetrën e dashur,
të vdekurit e të gjallët,
fjalët, qenia e fara,
në varr a në shtrat

Ja shtambë e mbushur,
të bie nga dora e thyhet,
ujë i ëndrrës derdhet ,
Lagesh në shi e harron që eshtë ai
lumi, burimi, pusi, loti prej nga pi
nektarin, qumështin, hidhësine,
gjinjtë e kohës, kësaj nëne
që pi nga ti gji

Prit të erret ose mbylli sytë,
shiko yjet e fjalëve tek ndizen,
shuhen, e prit të gdhijë, ç`ndodh?
Asgjë, hiç, pafundësisht,
e njëjta dritë mbush terrin
e mbushet nga ai, ëndërr
e zjarrit ku digjesh si heretik,
libër në Aleksandri, feniks,
Bëhesh hi e harron që është ai
dheu, argjila, mishi, shkëmbi,
ku mbin bota, prej nga thith
nektarin, qumeshtin, hidhesinë,
gjinjte e nënës, këtij shiu,
që të mbush e mbushet nga ti

Jami nuk është unë
E pra: të them ç`ndjej, po kush?
Nëse të dua, te dua thjesht ashtu
siç mbush shiu një lumë

[yjori]

Isha rruge e gjere me makina e njerez,
shkonin shpejt, shkoja dhe une, ku?
Lypes, kalimtar si mendim, apo dhe makine
qe deshirat ngasin, endrra ne bagazh,
police qe te vene gjoba e tabela, peme,
ndertesa, ura, vende, mergim, ku?
Ku shkoja? Ne harte viza, kthesa, po sfere
eshte bota, sfere mendja, kthehesh ne miter,
shtrihesh ,te shkelin kembet, rrotat , vdes, ku?

Si shkohet ketu?- pyesin turistet,
Vishi syte mprapsht, eja ne shtepi bir,
djepi e varri, ky eshte atdheu, mergimi,
prange e rruges, bebez qe zmadhohet
ne terr, fryhet nga foshnje qe rritet,
Kush te mbarsi ty deshire qorre per
shkuar tutje? Une? Kush eshte ky?
Minotauri ne labirinth qe pret te vije
turisti e ta pyese per udhen. Filli
qe te mban lidhur me mitren, hicin,
Ku?- Mprapsht ne fillim!

Qielli është brenda , zemër e kaltër
rreh, shfryn e buçet ajër, frymë, zjarr,
Dheu dridhet, harliset, mbulohet, bari
e vesh, flokë bore, gjethe, e gjithfarë
formash, vdekur, gjallë, lëshojnë rrathë
si gurë ne pellg, fjolle e tymit tretet,
bardhe, dikush ecen, e ti thjesht e sheh,
deshmitar i ngjarjes, ndodh dicka, po cfare?
Hic, ne dalje te urojne mireseardhjen

[yjori]

Forme e mishit e jo ai zgjoi te verberin ne mua,
e me erdh turp qe deshirova tymin e jo flaken,
mjegullen qe mbeshtjell driten qe zhveshur ndez
nje tjeter vegim, fantazme e gjalleses se thare me
shfaqet ne ty, c`do bejme kur te kalbemi e dashur?

[yjori]

Rënduar nga pesha është gjiu që nuk dihet ku është,
herë lule ku bletë e foshnje thithin,herë plagë e enjtur,
teshë e vjeter ku krimbi, tenja bren, herë tokë e premtuar
ku gjithfarë ikanakësh kërkojne mjaltin e qumështin,
Po është shterpë kjo grua, fëmijët nuk janë të saj, gjinjtë veç dhjamë,
sytë xham, e zemra... eh zemra, sahat klonuar nga minë e trurit
që nuk plasi e fle në dhjamë të dheut prej nga plas filiz i grurit,
bukës, i pemës që u bë letër për t`u nenshkruar me dore të ngopur
të drejtat e njeriut apo urdhëri për të bombarduar,
oraret, shifrat e hebrenjve që prunë trenat në kamp,
I zbritën, i vunë në rrjesht, i numëruan, u zhveshën,
kulloi ciklon b,anija u nis,pemë gjigande rrënjëshkulur
si dhëmb i artë në gojën e pajetë me shkumë të kufomave,
Gjethnajë mishi që digjet në ethe, kllapi, yje,
pesë a gjashtëcepësh si retinë e kriminelit,
pjellë e zjarrit, në tym demi unjet, i ngulin shpatën,
Flamurë, blozë e shkumë vjell gojë e hapur e kërthiut,
si portë tempulli, gjuhë e nxjerrë lëpin shkulmën e gjakut,
skuqet nga ai, nis të flasë për tokën e premtuar
ku kullon mjaltë e qumësht, dyzet vjet në shkretëtirë
u endën e ja deti është i kuq si ëndërr e ligë shushunje,
nuk ka vend, shtyhen, bien shkulm në gjunje, falen,
Ah Atë ! Adhuruam viçin, kryqëzuam bijtë, nuk dinim ç`bënim,
bëmë këmbanat tanke, parakaluam në xhami me çizme,
dhunuam varret, i vumë shqiponjës helmetë, damkosëm yje,
me kazmë, drapër, pushkë festonim të marrët (de facto)
pizhama me vija gjatësore, të qethur tullë, lule prej letre
në të dy duart, prej nga bletë e foshnje thithin nektar tmerri,
Bërtisnim jemi gati. Gati për çfarë? Gati për të vrarë, për litar,
varr, llahtare. Pjellë e zjarrit, në tym demi unjet, gëlltit tym
e vjell zjarr, koka i rëndohet në kllapi e shkel padashur minën
e trurit, e zemra... eh zemra, transplantuar nga faraon i vdekur,
gjethnajë dhjami e pemës së gjallë rrënjëshkulur, dhëmb i artë
në gojën e hapur të kriminelit tek qesh kur fëmijët dhurojnë lulet,
plagët ku brejnë tenjat vrimat e të pushkatuarve, kullon ciklon b,
karvani niset tëposhtë këmbërënduar, retina skuqet nga ylli që plas,
pesë a gjashtëcepësh, shifër damkosur në ndonjë letër nga duart
që tash dridhen e nuk kanë ku mbahen, se poshtë është honi,
ku rrjedh zjarr e llavë, deti i kuq, makth i lig i demit, tokë e premtuar

[yjori]

Shkruaj ate qe nuk them dot
Me mire syte se veshet tuaj
E kanalet jane te ndryshme
Qe lidhin shqisat me trurin

Minjte jane te ndryshem
Te bardhe, gri, te zinj
Mjeke, ushtare, mesues,
Lakuriq, me ose pa bisht

Veri kyc gojes o i shkrete
Kush di nuk ta ka nevojen
Te tjereve nuk u hyn ne vesh

Flit e degjo vete
Zemra i thote kokes
Vetem te punoje e te heshte

[yjori]

Fryma mpikset si gjak në fjalë,
Thikë e ngulur në brinje nga dorë e ftohtë e sosisë

Tjetri lëpin plagën e dehet,
Duhma avullon shikimin
Përtej dritareve fundoset bota
e një tjetër ngrihet prej pluhurit

[yjori]

Kafaz harruar hapur,
Liria ështe brenda,
zog i lodhur nga kënga

Kafaz i gjoksit,
Liria është brenda,
Këngë e lodhur nga brinja

Kafaz i këngës,
Liria është brenda
Tingull i lodhur nga fjala

Kafaz i fjalës,
Liria është brenda,
Shkronjë e lodhur nga pranga

Kafaz i shkronjës,
Liria është brenda,
Vizë e lodhur nga pena

Kafaz i vizës,
Liria është brenda,
Pikë e lodhur nga hiçi

Kafaz i hiçit,
Liria është brenda,
Bosh i lodhur nga pesha

Kafaz bosh harruar hapur,
Liria është brenda,
Pse të dalë?

kafazë sysh që hapen, mbyllen si dyer qelish, kapakë tualeti, krahë miqsh,
ku çdo gjë gjë gjen brenda, krimin, plehra, kryeveprën, errësirën, vrimën, dritën,
kafazë veshësh, që si dyer kishe, hapur rrinë për të gjithë; kafazë mitre,
kafazë kurthe, kafazë dashurie, kafazë hotel, kampe, shtretër, ekrane,
kafazë fjalësh e pamjesh, kafazë në kafazë, kyçur sekret, thesarë; kafka,
kapele, qiej, skafandra, helmeta, pallto, lëkure, kockash, mendimesh, jetësh

Kafazi im,
Unë jam brenda
Çelës në bravë
Kafazi im është dera...

[yjori]

Mishi yt, shtrirë mbi shtrat,
më bëri të ndjehem kasap