At Gjergj Fishta, Nder i Kombit

[OROSHI]

Na bjeni noj varg te bukur nga lahuta e malcise ju lutem,une e kam lexu 4 here!Por e kam bezdi me shkru shum!

"Ma kadal bre Avdi Pasha
se s'ka mbet Shqipnija n'vasha"

"Oso Kuka n'jelek t'arit,
pash e n'pash po i bjen pazarit,
fill mbas tij vjen shpata deks,
Soko Toma i gurit t'Leks

[fegi]

http://www.emules.de/freeupload/28ab...272c8065ee.pdf

[OROSHI]

Shqypnise!

Te falem,Shqypni,ti i shpirtit tem dishiri!
i lum njimend jam un n'gji tand rrnue
tue gzue t'pamt tand,tue t'hjeké ate ajer t'kullue
si Leka i Madhi e Skanderbegu i biri!

Kje i Lumi vete,q'i mue m'dergoi ksi hiri-(here)
per nen qielle tande t'kthiellte un me u perftue
malet e hjedhta e t'blerta me shikjue
ku Shqypja e Burrit s'dron se i qaset niri-(njeri)
ktu trima lejn gjithmon,se ti je nana
e armvet n'za,q'i shndrisin dueret e t'lumit(shqiptarit fatlum)
ka des per ty i rrebte e trim si zana
Eden n'Ballkan ti je;ti prej t'Amshuemit
n'Ballkan je shkrue Mbretnesh mbi fise t'tana
hyp fronin pra,e sundo,Shqypni m't'lirumit!

[Agim Doçi]

Dimensioni At Gjergj Fshtes asht sa i nje Galaktike. Me poezite e tija dhe filozofin e tij atdhetare jemi edukue fshehurazi. At Fisha asht Titani i Letrave Shqype. Dikur mbaj mend qe ne nderim dhe Homazh per kete Poet Kombetar pata shkrue rreshtat e ma poshteme.

AD FISHTUM IN MEMORIAM.

Zot i madh gjithmonë t'jam lutë
Se i jemi po m'a futë!
Unë që t' lutem jam shqiptarë.
A ke kohë pak, me ma varë.

Tek ky Glob që rrotullohet
Asht dhe toka e shqiptarve.
Zot, pash nderin a t'kujtohet?!
Ku i kam trojet e t'parëve?

Se jam komb nën 5 flamurë.
Komb që han mishin e vet.
Komb që vdes për diktaturë!
Trim, hajdut, dinsëz milet.

Për inatë të mullixhiut
Shkon e flen me vjehrrën tande.
Je me tru të sherraxhiut
Që ngacmon grethat me krande.

Fol pra Zot! Ma zgjat pak dorën!
Më thotë bota:- qen bir qeni!
'Ej shqiptar, shko pyete Vlorën!
Brenda vehtes dreqin keni!

Ke kulturë, por shkolla dogje!
Ke flori, por je zhelan!
Veç kur flenë s'merresh me llogje.
Vet me vehte del n'mejdan!


Ti që mbrojte Krishtërimin.
Ti që Fé ndrrove tre herë.
Ti që Babë bane Stalinin.
A ke besë? Atdhe e Nderë?


Zani i Zotit bubulloj.
Tundi kodër, fushë e male.
Pyes vehten dhe mendoj
A kanë fund o Zot k'to halle?

Kam n' Flamur zog me dy krena
Një zog-monstër, shenj Sllavije.
Prej aty merr cakun rrena
Bash aty vjen erë tradhtije!

Fluturo shqiptar drejt qiellit.
Çaj hapsirat anë e mbanë!
Galaktikat mbrapa diellit,
Me dy krena shqipe s'kanë!

Ku e gjete atë farë simboli?
Që Flamuri jonë e mban?
Me dy krena kush e polli?
Katolik e mysliman!

Nji Kosovë. Tjetra Shqypni
Njena plagë e tjetra kockë.
Me dy krena kuq e zi.
Njena Gegë e tjetra Toskë

Eh mallku qoftë kush e shpiku
Me coptu vehten me dy.
500 vjet Turkia të fiku
500 vjet brinjët t'ka thy!

Gjer' në Jemen shkove ushtarë
Tokën tande e le në zor.
Shkodra s'kishte buk me hangër
Ti në Bejrut, guvernator!

Si do e bëje Nënë Shqiprinë?
Ti që s'njeh as Ligj as Shtet!
Kur të vdiqën jashtë Atdheut
Burrat me cironka n' xhep!

Je i vetmi komb me huqe.
Që s'e don kulmin e shpisë.
Popull - Dem, që bojën e kuqe
Shkon ia merr uha komshisë.

Sot që rrugët e Evropës
Me gjak tandin i ke hapë.
Prap drejtohesh prej eskortës
Që vjedh Ditë e që vjedh Natë!

Mos pash gjakun e martirëve!
Mos pash hatrin e lirisë!
Mos ia prish të ardhmen fëmijve!
Mos ia hap vorrin Shqypnisë!


Je mallku nga Historija.
Je shqiponjë, s'je korb, as sorrë!
Nji formulë e ka Shqypnija:
Je bashkvuajtës e bashkfajtorë!

[ILMGAP]

PAGËZIMI I GJERGJ FISHTËS NGA DE MARTINO

Gjergj Fishta u lind më 23 tetor të vitit 1871 në katundin Fishtë të zonës së Zadrimës dhe ishte i biri i
Ndokës së Simon Ndocit e i zonjës Prenda të Lazër Kuçit. Pas lindjes së tij, të dy prindërit që ishin
besimtarë të më mëdhenj, e dërguan në kishë për ta pagëzuar ashtu si ishin ritet fetare të katolikëve. Ai
fëmijë i porsalindur pati fatin që të pagëzohej nga Padër Leonardo De Martino, i cili përveçse detyrës së
meshtarit që e kreu deri në fund të jetrës së tij, është tepër i njohur edhe si një nga poetët e shkrimtarët
më të famshëm të arbëreshve të Italisë. Padër Leonardo De Martino e pagëzoi atë fëmijë të vogël me
emrin Zef, i cili ishte dhe emëri i tij i vërtetë deri në periudhën që ai u dorzua si prift dhe mori emrin
"Gjergj". Mësimet e para Fishta i mori në Kolegjin e Troshanit i cili në atë kohë ishte një nga më të
njohurit jo vetëm në atë trevë të Shqipërisë Veriore, por edhe në Ballkan, për faktin se ai ishte direkt
nën administrimin e kujdesin e Vatikanit dhe aty jepnin mësime disa nga klerikët më të famshëm
katolikë të ardhur apsotafat nga Italia. Pasi përfundoi mësimiet në Kolegjin e Troshanit ku Fishta u
dallue për inteligjencën e tij natyrore të rrallë, ai u mor nga pedagogët e tij (fretërit franceskan) dhe u
dërgua për të ndjekur më tej studimet në fushën e teologjisë në Bosnjë të ish-Jugosllavisë, e cila në atë
kohë ishte krahinë e perandorisë Austro-Hungareze. Pas diplomimit në atë Kolegj Franceskan, ai u
kthye në Shqipëri dhe u caktua si meshtar në fshatrat e Lezhës ku edhe dha meshën e parë më 25
shkurt të vitit 1894. Në zonën e Lezhës e cila asokohe ishte nën administrimin e Prefekturës së
Shkodrës, Fishta shërbeu si meshtar për disa vjet dhe më pas u caktua edhe në disa fshatra të tjerë si
Gomsiqe të Pukës dhe në krahinën e Hotit në zonën e Mbi-Shkodrës. Në vitin 1902 Gjergj Fishta u
emërua me detyrën e drejtorit të kolegjeve franceskane të qytetit të Shkodrës dhe punën e parë që bëri
në ato shkolla, ishte futja e gjuhës shqipe në të gjitha lëndët mësimore. Nisur nga puna e madhe që
bëri Fishta në ato vite për përhapjen e gjuhës shqipe, në vitin 1908 kur u mbajt Kongresi i Manastirit, që
caktoi dhe alfabetin e Gjuhës Shqipe, ai u zgjodh në mënyrë unanime nga të gjithë delegatët e tij, si
Kryetar i Komisjonit të atij Kongresi. Në vitet që vijuan më pas, Padër Gjergj Fishta themeloi revistën
"Hylli i Dritës", të cilën e nxorri për herë të parë në vitin 1913-të, e cila vazhdoi më pas deri në vitin
1944, kur u mbyll nga komunistët që erdhën në pushtet. Nga viti 1916-të e deri në vitin 1918-të, Padër
Gjergj Fishta drejtoi edhe gazetën "Posta e Shqypnisë" dhe vazhdoi të ishte antar i rregullt i Shoqërisë
Letrare "Bashkimi" me qëndër në Shkodër, e cila ishte themeluar që në vitin 1899. Në vitet e pas
shpalljes së Pavarësisë, Padër Gjergj Fishta iu kushtua edhe politikës dhe në vitin 1919-të, kur u mbajt
Konferenca e Paqes në Paris, ai dërgua si antar i një prej delegacioneve shqiptare që mori pjesë me të
drejta të plota në atë mbledhje, ku morën pjesë shumë delegacione nga vënde të ndryshme të Botës.
Në vitin 1921 në zgjedhjet e para parlamentare, Padër Gjergj Fishta u zgjodh deputet i Prefekturës së
Shkodrës dhe pak kohë më vonë u zgjodh edhe nënkryetar i Parlamentit. Nisur nga ai funksion që
mbante, Fishta u dërgua si përfaqësues i Shqipërisë në konferencat ndërballkanike që u zhvilluan në
Athinë, Stamboll e Bukuresht. Po kështu në vitin 1932 ai bëri një udhëtim të gjatë prej disa javësh në
SHBA-së, ku mori takime me mërgatën shqiptare që ishte vendosur aty dhe shumë prej personaliteteve
të saj.

[Bardhi]

Aman Barat, ka mundesi te komentohet ne kete teme per Fishten e vetem per Fishten e t'i leme te tjerat?! Se po te vazhdojme asaj rruge, shko kapu dhe me personalitete te tjera ... psh, i pari qe me shkon ne mendje eshte Kadareja, edhe ai ka nje titull nga komshija ne jug, "qytetar nderi i Athines" qe ne 1998 .

Na u merzit kjo pune ...

BERAT kur eshte ne fjal I madhi Gjergj Fishta, Ju lus keni kujdes. Aq me shume ju takon juve qe e mbani kete emer kaq te madh : Berati....
=================================
JU NJE HAP - PUNA DY...

[OROSHI]

Surgite,Mortui!(çohi te dekun)

Shqyptar,a ndiet?Evropa mrrut e ndyt,
Shker,,dhye me Evrej t'Parisit e t'Londonit,
Se ciles dreqi ia plasi te dy syte,
E marren ma s'e shef,njitash n'e s'vonit,
E bani gjyq q'i t'nipat e Kastriotit,
Shkjeve t'Ballkanit ure t'u rrin mbas sodit,
Po,per shqyptar pleqnue ka Evropa,
q'i shi njatyne ure t'u rrijn per dhe,
Te cillat kishat rrenue ua kan me topa,
e n'djep foshnjet e njoma ua kan pre,
Q'i t'ndertat vasha ua kan korit perdhuni,
E rrugash bam jakan me dekun uni,
E mbas sodit shqyptart n'gjuh t'huej do flasin,
e gjakse t'vet do t'bajn kta t'u ngjat jeta,
Hajnat lapera zotni do t'thrrasin,
e t'pa rodit do t'i japin page e t'dheta,
Me arm shqyptare n'za gjithmon e n'name,
Sogje shqyptari shkjaut do t'rrije sod n'kame!

[drenicaku]

O mitrovicali a mos je ti ndonje gabel,qe ofendon fishten per bes me dit kush je dhe ku je do kisha pas deshir shume te te takoj por nuk i ze bes vehtes se nuk te kisha perbi o majmune.
Ti qe nuk din ta shkruash as emrin ten vjen ketu dhe ofendon figurat me eminente te kombit,shko o nena e viqit e lexo diqka e pastaj eja ketu e shkruaj.
Po kujt i rruhet a e ngjinon ti a po jo,edhe lopa mund te duroj e mos te haj,por kjo nuk e ben tjeter.
Ti o legen shko ne forumet e talibanve dhe aty e gjen vehten,ik nga ketu se ti ose je gabel ose je serb dhe ke mesua ca fjal shqip dhe vjen ketu e e provokon shqiptaret.

[gerrard73]

Gjuha Shqipe


Porsi kanga e zogut t'verës,
qi vallzon n'blerim të prillit;
porsi i ambli flladi i erës,
qi lmon gjit e drandofillit;
porsi vala e bregut t'detit,
porsi gjâma e rrfès zhgjetare,
porsi ushtima e nji tërmetit,
ngjashtu â' gjuha e jonë shqyptare.
Ah! po; â' e ambël fjala e sajë,
porsi gjumi m'nji kërthi,
porsi drita plot uzdajë,
porsi gazi i pamashtri;
edhè ndihet tue kumbue;
porsi fleta e Kerubinit,
ka'i bien qiellvet tue flutrue
n't'zjarrtat valle t'amëshimit.
Pra, mallkue njai bir Shqyptari,
qi këtë gjuhë të Perëndis',
trashigim, që na la i Pari,
trashigim s'ia len ai fmis;
edhe atij iu thaftë, po, goja,
që përbuzë këtë gjuhë hyjnore;
qi n'gjuhë t'huej, kur s'asht nevoja,
flet e t'veten e lèn mbas dore.
Në gjuhë shqype nanat tona
qi prej djepit na kanë thânun,
se asht një Zot, qi do ta dona;
njatë, qi jetën na ka dhânun;
edhe shqyp na thanë se Zoti
për shqyptarë Shqypninë e fali,
se sa t'enden stina e moti,
do ta gzojn kta djalë mbas djali.
Shqyp na vete, po pik' mâ para,
n'agim t'jetës kur kemi shkue,
tue ndjekë flutra nëpër ara,
shqyp mâ s'pari kemi kndue:
kemi kndue, po armët besnike,
qi flakue kanë n'dorë t'shqyptarëvet,
kah kanë dekë kta për dhè të't'Parvet.
Në këtë gjuhë edhe njai Leka,
qi'i rruzllim mbretnin s'i a, xûni,
në këtë gjuhë edhe Kastriota
u pat folë njatyne ushtrive,
qi sa t'drisë e diellit rrota,
kanë me kênë ndera e trimnive.
Pra, shqyptarë çdo fès qi t'jini,
gegë e toskë, malci e qyteta,
gjuhën t'uej kurr mos ta lini,
mos ta lini sa t'jetë jeta,
por për tê gjithmonë punoni;
pse, sa t'mbani gjuhën t'uej,
fisi juej, vendi e zakoni
kanë me u mbajtë larg kambës s'huej,
Nper gjuhë shqype bota mbarë
ka me ju njohtë se ç'fis ju kini,
ka me ju njohtë për shqyptarë;
trimi n'za, sikurse jini.
Prandaj, pra, n'e doni fisin,
mali, bregu edhe Malcija
prej njaj goje sod t'brohrisim:
Me gjuhë t'veten rrnoftë Shqypnia!

[gerrard73]

Gomari i Babatasit - Metamorfoza


Ju rrugaca sallahana
vagabonda shakllabana
rricna t'ndyet, mikrobe të kqi
qi të mjerës moj Shqipni
kthelltë hi i keni në mushkni
pa dhimbë gjakun tuj ia pi,
por der kur, bre batakçi!
Bre coftina, kalbe mbi dhè
der kur ju, tu tallë npër ne,
do t'na qelbi fis e atdhè?
Ah! Bre ju..nuk dij shka u kjoftë,
se tash ma jemi tue u njoftë,
se kush jini e shka jini
se kah shkoni e se kah vini
plang e shpi se kah i kini
e sa pare u ban gjaku:
se për ju, po, duhet laku,
për me u vjerrë o kund m'do i shpat!
Deri dje, pa kmishë mbi shtat,
me 'i gjysmë setre t'pa astar,
lshuemum krahve kalavar
e me 'i komçë t'njtitme nën grykë:
pantallonat me "gjyslykë"
kto edhe lidhun me nji spagë:
shtatit rreshke e ba saragë,
t'tanë gordec e berbalec
pa ndo 'i msim, pa ndonji dije,
me 'i fillore a nji iptadije,
erz e shpirt qitun nën themër:
turq a sllave a grek me zemër,
falun barkut veç Shqipnisë,
si ajo marrja e t'gjith njerzisë...
tuj u shite ju për gjithë treg,
sod na mbahi "Skandërbeg",
e ngërdhucë, goditë, limue,
rrue, qethë, pipirique,
tash n'"smoking", tash në "bon-jour"
ju, qi dje s'kishit as ushkuer
me lidhë brekët me nder me thanë
m'sahan t'huej gjithmonë me ngranë,
rrugën krejt na e keni zanë,
ke na shkoni pash e m'pash,
edhe besa me "gulash"
me "afishe" e me "sultjash",
me "kjumshtuer" e me "ashurè",
"kosha gjelash" si kubure,

"tarator", "pilaf me kos",
"mish me qepe" e "majdanos"
"shish qebap", "brizholla viçi",
"kunguj t'mbushum", "kuzuici",
"kabuni"- e "mualebi".
Barku sod ju rri ju kodër,
kargatisë e bamun lodër:
der sa ata burrat e dheut,
qi për jetë e nderë t'Atdheut
kane ra n'luftë si shqipe t'leta,
kanë shkri gja e shpija t'veta,
kanë tuj dekë rrugave unit,
me iu dhimbë gurit e drunit.
Përse, po, kta matrahulla,
kta shqiptarë, shqiptarë kah ksula,
n'vend qi ju me u vu n'konop,
a se brinjt m'jau zbru me shkop,
a, mos tjetër, me u ngushtue
me xjerrë zhuri kund m'ndo 'i prrue
për me shtrue ndo 'i rrugë të shtetit
a me dlirë ndo 'i skelë detit,
lavjerre buzësh, harru si viça
kqyrin m'ju si t'ishi ogiça,
për me u pri udhës s'qytetnisë
e me i sjellë t'marën Shqipnisë.
Ani kush, pra, me i pri kombit:
ju, do pyka bijtë prej llomit
qi "shqiptarë" vedit i thoni,
jo pse ju Shqipninë e doni,
jo pse ju ndo 'i send kuptoni
shka asht Atdheu e shka asht Liria,
shka asht Vllaznija a Parasija,
Përparimi e Qytetnia,
por veç pse ende der më sot
nji tyran s'po e gjeni dot,
nën kambë t'cillit ju me u shtrue,
se un ma tash ma jam regjë me jue,
e jau njof shpirtin der m'palc,
pleh i ndytë me u bartun n'shalc
e me u qitë jashta Shqipnije.


Ndoshta ndonjeri ketu, gjen veten e tije ne keto vargje.
Pashaportat kush ja u pa per me than se nuk jane sllave
nuk jane sllave turq apo bullgar por jane thjeshte burra shqiptar

http://www.youtube.com/watch?v=cYmiheXA3k0