Isha, jam dhe do të jem

[Adem Berisha]

I dashuri Roi,
me gjithë zemër të falënderoj për komentin dhe konstatimin tuaj.
Jam i sigurtë se përmes vargjeve dhe asaj që unë ndjej, pasqyroj edhe pikëpamjet tuaja për shumë gjëra, ndaj mrekullinë e kemi së bashku.
Me respekt nga i juaji xhaxhi Adem.

[Adem Berisha]

BIJA E SOVRANIT

E dalë nga gjiri i popullit
të Kosovës nënë,
me nderë dhe krenari emrin
Ushtri çlirimtare e mbanë.

Me emblemë të UÇK-së në krah
e flamur Kuq e Zi,
anë e kënd Kosovës -
lufton për liri.

S’e ndal shiu as bora,
s’e tremb gjylja e topit –
kurrë nuk i dridhet dora,
mbesës së Gjergj Kastriotit.

Nuk i trembet vdekjes,
nuk i trembet varrit,
është kjo luanesha,
bija e Adem Jasharit.

Përpara i ka vënë vetës
detyrë të shenjtë madhore,
Kosovën të çlirojë –
këtë tokë të shtrenjtë arbërore.

Popullit i ka dhanë besën
kombit i është zotuar –
Flamurin Kuq e Zi
nga dora për të mos e lëshuar.

Të jep gjithçka nga vetja –
gjakun e rininë . . .
Eu, . . . Zoti e bekoftë ore! -
mbi të gjitha e kishte Lirinë.

Dëshmorëve të atdheut të tij
të rënë për të mos vdekur,
populli do u këndojë lavdi
me dashuri, e respekt të paepur.

[Adem Berisha]

DËSHMORIT TË RËNË

Edhe shqipja e malev’ tona
lakmi të kishte ty o trim,
çka është frika kurrë nuk dije
Ti për ne je udhërrëfim.

Si rrufe që vije prej qiellit,
si vetëtima që shkrumon,
vdekja jote shumë e hershme
zemrat tona na i përvëlon.

Jo, për ju unë nuk kam vdekur,
në zemrat tuaja rrënjë kam shti,
siç kam qenë, i tillë kam mbetur –
tash jam lule në përjetësi.

Kurrë për mua mos derdhni lot,
as harenë mos e ndaloni,
tok me ju unë jam që sot –
gjithë me mua do të bashkëjetoni.

Shokët këngën të mos e ndalin,
le të këndojnë si në ditë të mira,
veç nga ‘i pikë lot le të ma falin
o i kam lënë bre në kohëra të vështira.

[Nete]

DËSHMORIT TË RËNË

Edhe shqipja e malev’ tona
lakmi të kishte ty o trim,
çka është frika kurrë nuk dije
Ti për ne je udhërrëfim.

Si rrufe që vije prej qiellit,
si vetëtima që shkrumon,
vdekja jote shumë e hershme
zemrat tona na i përvëlon.

Jo, për ju unë nuk kam vdekur,
në zemrat tuaja rrënjë kam shti,
siç kam qenë, i tillë kam mbetur –
tash jam lule në përjetësi.

Kurrë për mua mos derdhni lot,
as harenë mos e ndaloni,
tok me ju unë jam që sot –
gjithë me mua do të bashkëjetoni.

Shokët këngën të mos e ndalin,
le të këndojnë si në ditë të mira,
veç nga ‘i pikë lot le të ma falin
o i kam lënë bre në kohëra të vështira.

Te pershendes shum i nderuar,XHaxhi Adem,vargje te bukura,respekt.

[Adem Berisha]

Kam kënaqësinë te të falënderohem e nderuara Midja për konstatimin dhe vlerësimin tuaj.
Shpresoj të lexosh edhe shkrime tjera të kësaj teme që mbase edhe ato sadopak do të pelqejnë.
Me respekt, xhaxhi Adem.

[Adem Berisha]

Në trevjetorin e ditës së
varrimit, 04. korrik 2009.

Ç’DO TË NDODHË SOT ?

Shumë ditë që kaluan
mbi njëmijetetëdhjetë,
që kur lulet më nuk lulëzuan
gjithçka duket të jenë e shkretë.

Sot, kur u mbush edhe ky vit
që shekullit ia kalon,
zogjtë janë mbyllur nëpër fole
e as këngës nuk duan të ia thonë.

Lumenjtë sot rrjedhën kanë ndalur
dhe duket se do të shterojnë,
uji iu është shndërruar në lot
vallë, edhe lumenjtë mund të lotojnë?

Dhe as detet e kësaj bote
sot nuk janë të qeta,
nuk mund të besojnë në faktin
se Diellzës, i paska mbaruar jeta.

Qielli tok me gjithë yjet e tij
për ngujim sot tokën do të mallkojë,
edhe dielli si saç i skuqur përmbi
gjithçka do të djeg e përvëlojë.

Sot do të errësohet dielli
dhe dita do të bëhet natë,
sot sikur do të përmbyset qielli
vallë, edhe bota do të ndizet flakë?!

Shumë zemra sot do të pëlcasin
si bombat kur eksplodojnë,
në kupë të qiellit do të bërtasin:
Zgjohu! Zgjohu oooj Diellza jonë!

[Adem Berisha]

Me pijetet përkujtojmë dëshmorin e kombit, gjen Tahir Sinani në tetëvjetorin e
rëniës së tij heroike në fushën e nderit

SKIFTER MALI
(dëshmorit të kombit, Tahir Sinani)

Dua të shkruaj ca rreshta
për një gjak të dëlirë shqiptari
që u derdh për troje të veta
amanet që i kishte lënë i pari.

Dua t’i këndoj një trimi
atdheut jetën që i fali,
dua t’i këndoj një shpendi
me krah si skifter mali.

Këndoj për atë trim Tropoje
të fortë për nga ideali,
që kurrë nuk u kursye
e luftën kurrë s’e ndali.

Të mbronte pragun e shtëpisë
trashëgim që e kishte nga i pari,
zot t’i dilte vëllazërisë
përherë e digjte malli.

Në gjithë luftërat çlirimtare
kundër këtij e atij tirani,
shkëlqeu ky trim Tropoje
që i thonë Tahir Sinani.

Anembanë Kosovës
luftoi kurrë pa ia nda,
vëllezërit e motrat e tija
të mos mbesin nën shkja.

Presheva kur bëri luftën
me bishat nga Serbia,
fort e shtrëngoi pushkën,
ngjeshi gjithë armët e tija.

Si kokrra e rrufesë godiste
kudo që gjindej armiku,
kur pushka e Tahirit kriste
gjithë shkiet i kapte paniku.

Kur Tetovës e Gostivarit
desh t’u vente thika në asht,
Tahiri me trimat e idealit
armikun e nxorën jashtë.

Këta dhanë mesazh të qartë
për popull e atdhe si duhet të luftohet,
për liri - idealin më të lartë
pa u hamendur edhe jeta të flijohet.

Tahiri një ideal kishte -
bashkimin e trojeve shqiptare
pamëshirshëm të copëtuara
nga hordhitë sllavo-barbare.

Por më njëzetenëntë korrik
të vitit dymijenjë,
siç ka hije bie në fushë të nderit
për të shkuar në pavdekësi.

Tash ky trim-tribun
jeton në zemrat tona,
këtij i këndon Pashtriku,
i këndon edhe Valbona.

I këndon shqiptaria
anembanë këtij globi,
mbi të gjitha për të ishte liria,
atdheu dhe i gjithë kombi.

Lavdi Tahir Kosova,
lavdi Tahir Presheva,
lavdi Tahir Tetova,
lavdiiii ooo Tahir Emblema!

[Agim Metbala]

Me pijetet përkujtojmë dëshmorin e kombit, gjen Tahir Sinani në tetëvjetorin e
rëniës së tij heroike në fushën e nderit

SKIFTER MALI
(dëshmorit të kombit, Tahir Sinani)

Dua të shkruaj ca rreshta
për një gjak të dëlirë shqiptari
që u derdh për troje të veta
amanet që i kishte lënë i pari.

Dua t’i këndoj një trimi
atdheut jetën që i fali,
dua t’i këndoj një shpendi
me krah si skifter mali.

Këndoj për atë trim Tropoje
të fortë për nga ideali,
që kurrë nuk u kursye
e luftën kurrë s’e ndali.

Të mbronte pragun e shtëpisë
trashëgim që e kishte nga i pari,
zot t’i dilte vëllazërisë
përherë e digjte malli.

Në gjithë luftërat çlirimtare
kundër këtij e atij tirani,
shkëlqeu ky trim Tropoje
që i thonë Tahir Sinani.

Anembanë Kosovës
luftoi kurrë pa ia nda,
vëllezërit e motrat e tija
të mos mbesin nën shkja.

Presheva kur bëri luftën
me bishat nga Serbia,
fort e shtrëngoi pushkën,
ngjeshi gjithë armët e tija.

Si kokrra e rrufesë godiste
kudo që gjindej armiku,
kur pushka e Tahirit kriste
gjithë shkiet i kapte paniku.

Kur Tetovës e Gostivarit
desh t’u vente thika në asht,
Tahiri me trimat e idealit
armikun e nxorën jashtë.

Këta dhanë mesazh të qartë
për popull e atdhe si duhet të luftohet,
për liri - idealin më të lartë
pa u hamendur edhe jeta të flijohet.

Tahiri një ideal kishte -
bashkimin e trojeve shqiptare
pamëshirshëm të copëtuara
nga hordhitë sllavo-barbare.

Por më njëzetenëntë korrik
të vitit dymijenjë,
siç ka hije bie në fushë të nderit
për të shkuar në pavdekësi.

Tash ky trim-tribun
jeton në zemrat tona,
këtij i këndon Pashtriku,
i këndon edhe Valbona.

I këndon shqiptaria
anembanë këtij globi,
mbi të gjitha për të ishte liria,
atdheu dhe i gjithë kombi.

Lavdi Tahir Kosova,
lavdi Tahir Presheva,
lavdi Tahir Tetova,
lavdiiii ooo Tahir Emblema!

I nderuar mik Adem BERISHA, paqit faqen e bardhë që e përkujtuat Dëshmorin e kombit Tahir Sinanin...
Vërtetë bukur keni thënë - TAHIR ËMBLEMA. Unë nuk di në ka metaforë më e madhe se kjo që Ju e gjetët...
Shëndet e frymëzime i nderuar!

[Adem Berisha]

Falënderoj mikun e respektuar e njërin ndër promotorët e forumit, zotëriun Agim Metbala për komentin e bërë pranë vargjeve të mia në këtë ditë sa të dhimbshme, poaq edhe krenare.

[Adem Berisha]

Ndonëse Diellza i mungon sot shkollës

TË PRIFTË E MBARA
SHKOLLA IME

Sot më datën një shtator
gjithçka ndryshe po frymon,
fëmijët të qeshur dorë për dorë
mirë se të gjejmë shkollës i thonë.

Kaloi vera, shkuan pushimet
shkollë e dashur bëhu gati,
kalamajve ua shto gëzimet
të priftë e mbara, të priftë fati.

Hapi dyert e diturisë
bijtë e tu merri në gji,
këta janë engjëj të perëndisë
pa këta bota s’ka gjallëri.

Janë si lulet në blerim të prillit
gjithë natyrën që zbukurojnë,
me nj’ at zë porsi të bilbilit
jetës së re këta i këndojnë.

Mësues të dashur o fanar drite
dituritë ju që shpërndani,
gëzonju e kënaqnju ju kësaj rrite
kurrë nga vetja mos e ndani.

Puna e mbarë juve ju qoftë,
kurrë suksesi mos të mungojë,
bashkë me fëmijët zoti ‘u bekoftë
gjithë të mirat ju dëshiroj.