Bardhyl Mezini

[ixnpeL]

Djali dhe ngjala

Kapi me grep një djalë
Në kënetë një goxha ngjalë.
Grepin ngjalës sa ia nxori,
(Dhe pse mundohet i gjori),
Nga duart ajo i shket
Dhe ra prapë në kënetë.

Pas pak ngjala mbi ujë doli
Me mburrje djalit i foli:
- Shumë prej jush më kapin kot,
Se në duar s’më mbajnë dot.
Ikën djali i zemëruar,
Më nuk shkoi për të peshkuar.

Qysh atëhere u hap fjala:
- Të rrëshqet porsi ngjala…

[ixnpeL]

Lepuri llafazan

U hap lajmi anembanë,
Lepuri ujkun po shan.
E dëgjon Z. Ari
Dhe i thotë: - Ç’punë ke ti?

Se ç’është ujku, ne e dimë.
Ndaj me të nuk para rrimë.
Shko shiko punët e tua,
Se ai s’pyet për mua!

Jo më ty more i ngratë,
Që të ka veç një kafshatë.

[ixnpeL]

Gjeli i detit kureshtar

Pyet patën një gjeldeti:
- &Ccedilfarë pune bën deputeti?
Pata, e befasuar,
I thotë gjelit pëndëshkriftuar:

- Fryhen, ja, kështu si ty,
Bëjnë biznes, pa rënë në sy.
Dhe paret që fitojnë,
Nuk dihet se nga shkojnë.

Pasurinë kur deklaruan,
Më të varfërit rezultuan…

[ixnpeL]

Dhelpra e rrebeluar

Dhelpra luanin ka sharë.
Lart e poshtë, nëpër pazar.
Mbreti shpejt ka urdhëruar,
T’ia bien lidhur këmbë e duar.

Dhe e pyet: - Je penduar?
- I thotë skilja: - Ke gabuar.
Këmbë e duar, nuk më thua,
Pse m’i lidh, kur faj bën gjuha?

Ia kthen mbreti me zgjuarësi:
- Sepse gjuhën që ke ti,
Asnjë në këtë botë
Nuk arrin ta lidhë dot.

[ixnpeL]

Bluja dhe e kuqja

Bluja i thotë ngjyrës së kuqe:
- Ti si ngjyrë ke shumë huqe.
Kudo ndodhesh dhe ku shkon
Njerëz dhe kafshë i mundon.

Sistemi që përfaqëson ti,
Njeh veç vuajtje, varfëri.
Edhe kafshët i nervozon.
Ke parë demin si të qëllon?

Me makinë kur udhëton,
Ngjyra e kuqe të ndalon.
Zjarri që ngjyrën tënde ka,
Djeg dhe përvëlon gjithçka.

Kurse unë moj zonjë e mirë,
Rri në qiell ku ka hapësirë.
Rri në det ku ka thellësi,
Ku gjithë njërëzit gjejnë qetësi.

[ixnpeL]

Krimbi i shiut dhe bretkoca

Shiu porsa filloi,
Bretkoca nisi të këndojë.
Në kor dhe shoqet filluan,
Me këngë shiun falenderuan.

Krimbi i shiut, sa dëgjon,
I thotë: - Pse më shqetëson?
Shiun dhe unë e kërkoj,
Por me këngë, s’e falenderoj.

Thotë bretkoca me kuak:
- Kjo nuk më çudit aspak,
Se ti dhe zvarranikët e tjerë
S’jeni mirënjohës asnjëherë.

[ixnpeL]

Harabeli i uritur

Harabeli në uri,
Futet brenda në shtëpi.
Bën të dalë, por më kot,
Xhamit i bie me kokë.

Kanarina në kafaz
Shikon zogun që u përplas
Dhe i thotë: - Kush vjen pa ftuar,
Gjithmonë e ka pësuar.

Zogu në dysheme rrëzuar,
Flet me zë të drithëruar:
- Kur uria të mundon,
Mbyllë syt dhe s’di ku shkon.

[ixnpeL]

Mushka dhe zebra

Mushka, zebrës i tregoi
Se si duhet të jetojë.
Dhe kujdes të tregonte,
Kur mëzat t’i edukonte.

I thotë zebra: - &Ccedilfarë the ti
Pak më parë në teori,
Unë kam kohë që i zbatoj,
Në kope pyjet shijoj.

Kurse ti e bën kët’ jetë
Me ngarkesë, poshtë e përpjetë.
Sa për mëzat, s’di se si,
Flet një shterpë siç je ti.

[ixnpeL]

Bora dhe bredhi

Bora me mburrje deklaron,
Se fusha, pyje zbukuron.
Bredhi që e ka dëgjuar,
Përgjigjen s’ia ka vonuar:

- Bukurinë tënde s’e dua,
Sepse ngricë ti më sjell mua.
Shiko degët ku ke qëndruar,
Prej peshës janë harkuar.

Pastaj nuk duhet harruar,
Aty poshtë ti ke mbuluar
Dhe një fushë të minuar.

[ixnpeL]

Macja lodërtare

Mace zezë lodërtare
Na u bë kurreshtare.
Hirin në oxhak zbulon,
Por pa pritur e pëson.

Thëngjijt me hi mbuluar,
Putrat ia kanë përvëluar.
Thërret macja, ndihmë kërkon.
Shkon maçoku e këshillon:

- Atë që nuk të takon,
S’ke pse vete, e ngacmon…