
Postuar mė parė nga
Etniku
Dikur filozofi i madh i lashtėsisė greke – Platoni pati thėnė: I falėnderoj perėnditė
qė mė lindėn grek e jo barbar, i falėnderoj perėnditė qė mė lindėn aristokrat dhe
jo skllav dhe nė fund i falėnderoj perėnditė qė urdhėruan tė lind nė kohėn kur jetoi
Sokrati i urtė.
Unė i pėrdora kėto konstatime tė kėtij filozofi tė madh sa pėr tė bėrė njė
komperacion dhe pėr tė thėnė se edhe unė sė bashku me shokėt e mi nga Tetova
dhe e gjithė Kosova e kemi pėr nder dhe krenari qė kemi fatin tė jemi pasardhės
besnikė tė veprimtarisė dhe rrugės revolucionare tė shokut Enver Hoxha.
Prandaj nė kėto ēaste ne jemi krenarė mė tepėr se asnjėherė mė
parė, sepse evokojmė kujtime pėr Antifashistin e orėve tė para tė Rezistencės,
Komandantin e pėrgjithshėm tė Shtabit Qendror tė Ushtrisė Nacional-Ēlirimtare tė
Shqipėrisė, pėr ideologun dhe revolucionarin e ēlirimit dhe rimėkėmbjes sė
vegjėlisė, pėr Komandantin e Pėrgjithshėm tė Forcave tė Armatosura tė
Republikės Popullore sė Shqipėrisė, pėr burrėshtetasin dhe arkitektin e
Shqipėrisė sė re, pėrkatėsisht pėr njeriun tonė mė tė dashur dhe mė tė nderuar
Enver Hoxha.
“Populli shqiptar me shpatė nė dorė e ka ēarė rrugėn e historisė” thoshte shoku
Enver Hoxha. Nė historinė e pėrplasjeve tė pėrgjakshme dhe rezistencės gjatė
pėrjetimit tė tragjedive, populli ynė ka ngritur nė skenėn e historisė shumė
personalitete dhe figura legjendare, por Enver Hoxha ishte personaliteti mė i
shquar qė ka njohur ndonjėherė historia e deritanishme e Shqipėrisė. Enver
Hoxha ishte ai tribun popullor i cili nė ėrrėsirėn e plotė pa diellin qė do tė
ndriēonte, nė robėrinė dhe varfėrinė e thellė pa lirinė dhe begatinė qė po
agonte,ishte ai i cili duke i bashkuar masat e gjėra popullore i hodhi themelet e
Shqipėrisė sė Re. Enver Hoxha ishte personalitet i cili bėri epokė tė lavdishme nė
historinė moderne tė Shqipėrisė, duke qėndruar pėr pesė dekada me radhė nė
ballė tė stuhive dhe shtėrngatave tė pamėshirshme tė cilat kohė pas kohe
pėrplaseshin nė brigjet e Adriatikut. Pra, Enveri ishte ai i cili kishte tė ngulitura
rrėnjėt thellė nė gjakun popullor.
Shoku Enver, duke pėrjetuar rėndė mbi supe qė nė rininė e tij tė hershme si
shtypjen dhe eksploatimin e pamėshirshėm klasor qe e prodhonte regjimi
antipopullor zogollian, po ashtu edhe moszgjidhjen e drejtė tė ēėshjes nacionale
tė popullit tonė dhe tendencat hegjemoniste tė cilat pėherė ishin nė rritje pėr ta
ricoptuar Shqipėrinė qė vinin nga orekset e shovinistėve fqinjė dhe reaksioni
ndėrkombėtar, kėto fatkeqėsi qė po i hidheshin vėrdallė nga mbrapa popullit tonė,
ndikuar qė i riu Enver Hoxha nė vitin 1936 tė betohet para verrit tė Bajo Topullit
se do tė luftonte pandėrprerė, derisa nė njė shtet tė vetėm ta bashkojė Shqipėrinė
dhe shqiptarėt pėrgjithėsisht.
Dhe siē ėshtė e njohur botėrisht njė pjesė tė kėtij pėrcaktimi qė fuqishėm i
shėrben ēėshtjes sė pėrgjithsme tė Atdheut dhe bashkimit tė kombit shoku Enver
e pėrmbushi nė nėntor tė vitit 1972 nė kongresin drejtshkrimor qė shėnon etapėn
e parė fillestare, por shumė tė rėndėsishme pėr bashkimin shpirtėror-kulturor pėr
tė gjithė shqiptarėt kudo nė botė.
Nė vitin 1939 kur mbi Shqipėrinė vėrshoi arsenali fashist italian dhe rezistenca e
armatosur do tė duhej tė fillonte normalisht nga trupa ushtarake e kryemonarkut
zogollian. Megjithatė, njė gjė e tillė nuk ndodhi sepse Zogu si Zog qė ishte e
mblodhi thesarin kombėtar, e vodhi atė dhe fluturoi jashtė qiellit tė Shqipėrisė,
duke e braktisur popullin, tė cilin e kishte mbytur nė varfėri, shkop a vaj dhe duke
e lėnė tė vetmuar pėrballė njė stuhie tė fuqishme e tė tėrbuar siē ishte fashizmi.
Ishte Enver Hoxha ai i cili mblodhi forcat patriotike brenda pėr brenda grupimeve
komuniste shqiptare, duke i hedhur kėshtu themelet e njė profili tė ri politik –
Partia Komuniste tė Shqipėrisė, e cila mori mbi vete njė nga pėrgjegjėsitė mė tė
rėnda, mė fisnike, por dhe mė tė lavdishme nė historinė e deritanishme tė
Shqipėrisė, inicimin, fuqizimin dhe masivizimin e Luftės Antifashiste NacionalĒlirimtare,
luftė kjo mė e pėrgjakshmja dhe mė e lavdishmja nė historinė e popullit
tonė
Enver Hoxha pėrpos qė ishte nė ballė tė Luftės Antifashishte Nacionalēlirimtare,
luftė kjo e cila e ēliroi vendin nga dinastitė fashiste dhe regjimet antipopullore, ai
tė njėjtėn kohė Shqipėrisė i siguroi njė prestigj tė fuqishėm e tė nderuar edhe nė
arenėn ndėrkombėtare, sepse Shqipėria pėrbėnte njė nga pikat mė tė fuqishme
luftarake nė koalicionin e madh botėror kundėr fashizmit.
Gjithashtu, gjatė dekadės sė Luftės sė Ftohtė nė mes tė dy blloqeve agresive,
ishte Enver Hoxha ai i cili arriti t’i sfidojė me zgjuarsi konfrontimet dhe komplotet
ndėrkombėtare tė akorduara kundėr Shqipėrisė dhe me fuqi tė paimagjinueshme
e zhvilloi vendin dhe e ndėrtoi qė nga themeli Shqipėrinė e Re, duke e bėrė atė
kala tė pamposhtur nė tė cilėn e morėn goditjen vdekjeprurėse tė gjitha agjenturat
dhe qendrat e spiunimit ndėrkombėtar, tė cilat moto tė veprimit kishin pėrmbysjen
atdheut tonė, por qė pa e parė dot diellin e Shqipėrisė. Kėto agjentura u
shpartalluan dhe u likuiduan fizikisht. Pra Enver Hoxha i siguroi njė mbrojtje tė
rrufeshme vendit sipas modelit: po tė rrezikohej dhe cėnohej atdheu, nė vullkan
do tė kthehej Shqipėria.
Enveri ishte ai qė Shqipėrinė e nxori nga analfabetizmi dhe errėsira e shekujve,
qė e mbrojti popullatėn tė paprekur nga papunėsia, ndėrhyrja e kapitalit tė huaj
botėror nė fuksion tė skllavėrimit tė popullit shqiptar, e mbrojti tė paprekur nga
droga, sida e prostitucioni, nga pasiguria shoqėrore sociale e shėndetėsore –
sėmundje kėto qė tanimė po godasin shpirtin e njerėzimit nė pėrmasa botėrore, e
pėr fat tė keq edhe tė shqiptarit nė Shqipėrinė pasenveriane – thjeshtė atė
mirėqenie shoqėrore, ekonomike dhe stabilitet politik qė kishte realizuar populli i
Shqipėrisė me Enver Hoxhėn nė krye pėr vite dhe dekada tė tėra, duke ngritur
fabrika, uzina, kombinate, kantiere detare, liqej arificialė, plantacione me drunj
frutorė, gjigante tė fuqishėm elektrikė e kėshtu me radhė. Pas viteve tė
nėntėdhjeta njė dorė e fuqishme antipopullore e ndihmuar edhe nga reaksioni
ndėrkombėtar, goditi dhe shkatėrroi ēdo gjė qė nga themeli, duke e kthyer
Shqipėrinė e pas viteve tė nėntėdhjeta jo vetėm nė njė vend lypsar qė do tė
vuante edhe pėr bukėn e gojės, por edhe duke e kthyer vendin nė mėnyrėn mė tė
turpshme nė njė poligon tė fuqishėm tė krimit tė organizuar, tė pasigurisė
ekonomike, tė varfėrisė ekstreme shoqėrore, tė diferencave marramendėse
sociale nė tė pasur dhe tė varfėr, ku dėshira pėr fitim tė paligjshėm nuk e kursen
as trafikimin dhe stėrshitjen e qenieve njerėsore.
Tė nderuar shokė, shpėrthimi tragjik qė ndodhi nė Gėrdec, tek ne nė Kosovė ua
ēorri maskėn tė gjitha fundėrrinave titiste, tė cilat nė vazhdimėsi nuk kishin
pushuar duke hedhur baltė mbi Shqipėrinė dhe figurėn legjendare tė Enver
Hoxhės, duke thėnė me humor tė zi pėrbuzės se ja sa e fuqishme ushtarakisht na
ishte Shqipėria e Enverit, i kishte nja dy tanke tė amortizuar tė cilat nuk lėviznin
dot vetėm se duke i tėrhequr me qe dhe ndonjė avion luftarak qė nuk fluturon dot
dhe se nė veprim mund tė vihet vetėm duke e tėrhequr zvarrė me traktor. Por pėr
fat tė keq u desht tė ndodhė njė shpėrtim mjaft i fuqishėm qė tronditi tėrė
Ballkanin, me ē’rast ua mbylli gojėn edhe kundėrshtarėve mė tė tėrbuar kundėr
Enverit tė cilėt mė nė fund e kuptuan se Shqipėria e asaj kohe ishte edhe mė e
fuqishme se ē’thoshte vetė Enveri “njė shkėmb graniti ku do t’i thyenin hundėt
tė gjithė ata qė do tė merrnin guxim pėr tė cenuar sovranitetin dhe tėrėsinė
territoriale tė Shqipėrisė”. E kėtė mė sė miri e kishte dėshmuar konfrontimi me
sovjetikėt nė vitet e gjashtėdhjeta, ku porosia e shokut Enver drejtuar kontigjentit
ushtarak tė Vlorės ishte qė Pasha Limani tė mbrohet me ēdo kusht dhe sakrificė,
bėri qė ushtria sovjetike, e cila atėbotė ishte perandoria mė e fuqishme ushtarake
e planetit tė shporrej me bishtin nė shalė nga hapėsirat shqiptare.
Pra, sipas tė dhėnave tė ekspertėve ushtarakė Shqipėria e Enver Hoxhės ishte e
pėrgatitur ushtarakisht edhe pėr mė tepėr se pėr dy luftra tė mėdha botėrore.
Thjesht atė arsenal lufte qė Shqipėria e posedonte nė tė kaluarėn nė funksion tė
ndėshkimit tė cenuesve tė tėrėsisė teritoriale tė atdheut. Diletantėt e tanishėm tė
jetės politike shqiptare, po e pėrdorin qoftė pėr trafikim armėsh, pėr pėrfitime
materiale, e qoftė pėr tė goditur vetė popullatėn e Shqipėrisė. Ata qė pėrmes
votės se tyre i sollėn tė pameriturit nė majė tė piramidės pushtetare.
Enver Hoxha pėr pesė dekada me radhė e pėrballoi me
vigjilencė dhe heroizėm ēdo ndėrhyrje nga jashtė qė e synonte pushtimin e
Shqipėrisė, kurse udhėheqja e tanishme shqiptare kėtė luftė kundėr pushtuesve
tė huaj e kthyen nė luftė tė shqiptarit kundėr shqiptarit.
Prandaj kėto janė arsyet pėr tė cilat ne mendojmė se Shqipėria e Enver Hoxhės
me potencialin ekonomik qė posedonte pėr kokė banori dhe sidomos me aftėsinė
mbrojtėse luftarake konform territorit dhe popullatės qė do tė duhej ta mbronte, pa
dyshim se ishte shteti mė i fuqishėm i planetit dhe pikėrisht kėtu qėndron
mbėshtetja qė ne mendojmė se personalitetet historike si Skėnderbeu dhe Enver
Hoxha, vetėm nė skajet e pesėqindvjetorėve, mund t’i krijoė historia e lavdishme
e Shqipėrisė, kurse nė anėn tjetėr njė personalitet i tillė po tė kishte patur fat tė
ishte nė ballė tė ndonjė superfuqie botėrore, falė inteligjencės, guximit dhe
revolucionaritetit qė posedonte, pėr tridhjetė shekuj do tė ishte njeriu i pa
zėvendėsueshėm nė historinė e planetit.
Tė nderuar shokė, aktualisht nė mesin tonė tani e mė tepėr se njėzet e tri vite nuk
ndodhet fizikisht shoku Enver pėr tė bėrė ndryshime epokale nė kėtė rrugėtim tė
egėr, e tė mbuluar nga errėsira qė po kalojmė. Personalisht mendoj se nė truallin
shqiptar edhe pėr njė kohė tė gjatė do tė mungojė njė personalitet i tillė.
Por nė qoftė se fizikisht mungon shoku Enver pėr t’i zhvilluar dhe dirigjuar
proceset dhe ngjarjet e vrullshme shoqėrore nė Shqipėri dhe gjithandej ku jetojnė
shqiptarėt, nuk mungojnė mėsimet, idetė dhe rruga e tij revolucionare, pėr tė
ndėrtuar ardhmėrinė tėrėsisht tė sigurtė tė popullit tonė.
Pėr ne kosovarėt qė ruajmė me respekt kujtimin pėr komandantin legjendar, fjalėt
e shokut Enver ishin si njė vullkan i pashuar, qė na jepnin fuqi mobilizimi dhe
veprimi pėr tu pėrballuar dhėmb pėr dhėmb me shovinizmin serbo-malazez dhe
atė jugosllav pėrgjithėsisht.
Prandaj kolosin tonė legjendar qė nuk arriti dot ta mposhtė asnjė fuqi planetare e
mbar globit tokėsor, mė njėmbėdhjetė prill tė vitit 1985 e nėnshtruan ligjet e
natyrės. Ne qė kemi nderin tė jemi pasardhės besnikė tė shokut Enver Hoxha nė
kėto ēaste kur krahas krenarisė pėrjetojmė edhe plagėt nga mė tė rėndat,
dhimbjen do tė kthejmė nė forcė dhe lotėt nė qėndresė sepse kjo ishte porosia
dhe amaneti i fundit nga shoku i ynė mė i dashur dhe i paharruar Enver Hoxha.
Nė fund dėshirojė tė garantoj Partinė Komuniste tė Shipėrise, organizatore e kėtij
sesioni jubilar, se nė Kosovė gjithmonė do tė ketė njė bėrthamė tė fuqishme
mbėshtetjeje pėr aq sa kjo parti ėshtė besnike nė rrugėn e Enverit.
I pėrmotshėm qoftė kujtimi pėr shokun Enver Hoxha.
Lavdi jetės dhe veprės sė tij.
Krijoni Kontakt