Kurrë mos të shkojnë -
Është e vështirë kur ata të shkojnë
Kur ata nuk janë më...
Shokët e mi,
Miqtë e mi,
Dashuria ime.
Me ta të iku,diku,
Në bagazhet e tyre,
Nën thonjët e tyre
Me ta ikën edhe një pjesë e imja.
As qyteti nuk më pëlqen,
As netët e bardha,
As simfonia e Beethovenit,
As këngët që dikur i doja..
Nuk më pëlqen
Kur ata nuk janë..
Shokët e mi,
Miqtë e mi,
Dashuria ime.
Kurrë mos te shkojnë
Dhe askund mos të nisën
Ata që i dua......
Rëndesia e një personi nuk vlerësohet nga hapësira që zë, por nga boshlleku që le kur nuk është më.
Një i zhdukur...
A është fshirë me të vërtetë çdo gjurmë?
Edhe gjurmët e tua në dëborë?
Athua i ka shperla shiu të gjitha mesazhet e shtypura
Të gjitha klithmat e shpirtit
Që sugjeron që të kthehesh?
Athua me të vërtetë pushojë çdo gjë
në një natë drithëruese?
Pse ike me errësirën?
A ka vetëm dhimbje në këtë botë?
Çfarë është trajtimi?
Kisha një parandjenjë ne zemër
S'e Ti përsëri do të kthehesh për mua ...
Kam shikuar nëpër rrugë,
Dhe nganjëherë me të vërtetë kam besua.
Që do vraposh tek unë ...
Dhe unë të jamë e lumtur.
Këtë vetëm Ti e dinë.
Ti je Babi im.
Ti mbete shpëtimi im.
Ishe dhe mbete
Mbështetje emocionale dhe forcë per mua.
Dhe kur fryma më ndalet në gjysmë,
Dhe sytë më mbushen lot...,
Atëherë e kuptoj ..
Që Ti nuk je më.
As nuk do këthehesh kurr...
Unë nuk jam një fëmijë më.
Ti nuk mund të vijsh e të ikësh prap.
E PAMUNDUR kjo.........
Rëndesia e një personi nuk vlerësohet nga hapësira që zë, por nga boshlleku që le kur nuk është më.
nuk e zgjedh ke te duash e per ke te vuash...ne dashuri dy vete e mbajne lastiku,por i dhemb atij qe e mban deri ne fund,kur tjetri e leshon
e panjohura (12-12-2014)
Pa titull....
Do te shkruaj nje poezi
Dua te tregoj qe ndihem e vetmuar
Te them se kam mall per Ty
E cdo dite mbytem duke t'kerkuar...
Dhe...cdo dite e me teper me mungon
Ehh thonin: Hajt s'e koha sheron
Tek une kjo nuk vlejti
Dhembja ende vazhdon
Nuk po mund te gjej fjale
S'po dij dhembjen ta pershkruaj
Diku ne nje vend t'a dergoj
Nje pjese nga mbetja ime...
Nuk po mund te t'prek ne vargje
Ndoshta shkrimi im do te dhemb
Nguroj te ta shkruaj,por ....
Nuk po gjej as vend...
Megjithate, une do te perpiqem të shkruaj
Pjesen me te bukur te jetës sime,
Mbi kete dhjetor te ftohte me bore
Dua ta them zemer,s'me mbete gje ne dore...
Te shof edhe kur i mbylli syt..
Por...mbetem e shtanguar syhapur
Shof qe jame e vetmuar pa Ty
Dhe kjo ngadale me mbyt'...
Ndoshta do te shkruaj poezi per Ty
Por nuk munda dot t'i numroja kurr
Ata lot qe na rrodhen si krua
Diten qe u ndam pa deshire UNE E TI...
Rëndesia e një personi nuk vlerësohet nga hapësira që zë, por nga boshlleku që le kur nuk është më.
EDUARDI (24-03-2015)
as vet nuk e di......kete pyetje edhe vetes ia bej.........
Te qaj dua,te ulerij
por,lotet s'me dalin.
Per sa kohe keshtu do vuaj,
poezi do shkruaj.
Se,pastaj,lotet po rane,
shpirti do qetesohet
dhe, kurre me s'do mund te shkruaj
keto qe sot po vuaj.
e panjohura (14-12-2014),user010 (14-12-2014)
Jete e padrejt
Shikoje jeten epanjohura, në sy
sot, me beso erdha me te pa vetem Ty
si i behet 'halli' jetes s'padrejt
degjo këshillen e mikut te sinqert!
jeta qe e padrejt me Ty
me vje keq,me beso
por vazhdo te luftosh
e mbi te t'triumfosh.
pra duhet vendosmeri
duhet forc e guxim
brengat tuaja.. leri pas e ik
mer keshillen time se m 'ke mik.
e panjohura komplimente per ndjenjen.. per poezite por bashkangjitem mendimite te komentuesve te tjere ..
mos e harro ate e castet e bukura apo gjuthcka qe keni perjetuar..por mbi gjithcka mos harro veten pas nje dhimbje... jeta vazhdon kohe kohes e ne kete rast degjo mendjen jo zemren! me fal qe nderhyra por vargu jot tregon sh dhimbje seshte e drejte te vuash aq shume... jeto per ty e per ate.. jeto per te buzeqeshur..per te arritur obiektiva te ri ..hiqi thojte e ngulur ne te shkuaren!
e panjohura (03-03-2015)
Si gjithmone...................................Postuar më parë nga e panjohura
Takohemi në Ditën e Gjykimit
e panjohura (04-05-2015)
Nëse do të takohemi në një jetë të re!
Në qoftë se do të takohemi në një jetë të re,
Nuk do të fal për të gjitha netët pa gjumë..
As për ëndrrat e papërfunduara në to.
Mbetëm peng...
Nuk do t'i fal as tregimet e lëra gjysëm..
Ani që e dije që kisha nevojë për to..
Nuk do të fal premtimet e papërmbushura..
Mbetëm peng...
Nuk do t'i fal as melodit e pakënduara me gitarë..
Më premtove.... Do isha tekstshkruesja...
E dije që te dyt e donim këngën..
Mbetëm peng...
Dhe më shumë se çdo gjë...
Në qoftë se ne takohemi në rimishërimin ardhshëm,
Nuk do të fal,e dije që koha ishte e shkurtër...Pse??
Mbetëm peng... !
Rëndesia e një personi nuk vlerësohet nga hapësira që zë, por nga boshlleku që le kur nuk është më.
Agim Metbala (21-10-2015),dielli1 (10-05-2015)
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt