Falë “raporteve të mira” me presidentin shqiptar Sali Berisha, ka nisur tashmë praktika zyrtare për këtë. “Mirë se të vini: është përgjigja e shqiptarëve, të cilët në të kaluarën kanë “kontribuar” për të rimbushur edhe plazhet e Korfuzit. Pra, rëra shqiptare është e disponueshme.
LA STAMPA (Giuseppe Salvaggiuolo) / 7 korrik 2008
LEÇE - Paguajmë Gjermaninë për tu liruar nga plehrat tona, përse të mos paguajmë Shqipërinë për të marrë rërën e saj? Sigurisht që është e mundur dhe së shpejti do ta bëjmë, sepse Leçe ka nevojë për rërë në plazhet e saj të shkatërruara nga erozioni. Brindisi, nuk dëshiron t’ia japë, dhe prej 7 vjetësh nuk po i gjendet zgjidhja kësaj situate. Lufta për rërën, ka bërë shumë dëme këto vite dhe do të vazhdojë të bëjë nëse nuk gjendet një zgjidhje e shpejtë brenda 6 muajve të ardhshëm.
Plazhi që duhet shpëtuar urgjentisht është ai i San Cataldo, 8 km nga Leçe, buzë Adriatikut: aty ka vila të bukura dhe ndërtime të shtrira në disa kilometra. Përgjatë viteve, rëra është zhdukur, duke u gëlltitur nga deti. Kjo është shkaktuar nga ngritja e nivelit të ujit dhe prurjet e lumenjve. Situata është ndihmuar gjithashtu nga “kontributi human”, pra ndërtimet abuzive.
Ajo që ka mbetur nga bregdeti i San Cataldos është një rrip i ngushtë, sa për të vënë disa çadra dhe në një pjesë, as rripi nuk ekziston. Deti vjen direkt në buzë të rrugës. Pushuesit janë tërbuar, operatorët turistikë janë në krizë.
Komuna e Leçes gjeti fillimisht një plan shpëtimi: Me 5 milionë euro, fonde të BE, do të bëhej një “transplant” rëre. Kjo e fundit do të merrej aty afër, në Brindisi. Gjithçka dukej në rregull, derisa lajmi mbërriti në veshët e banorëve të Brindisit.
T’i japin kushërinjve të tyre të Leçes, 200 mijë metra/kub rërë (rreth 10 mijë kamionë të mëdhenj)? As mos t’u shkojë nëpër mend! Banorët u organizuan dhe bënë një rresht rreth 1 km, të kapur dorë më dorë, në formë zinxhiri, përgjatë bregut të detit. Pasuan dhjetë mijë firma të mbledhura në peticion, transmetime direkte në radio dhe televizion, manifestime dhe parulla në gjithë qytetin, me tekstin “Rëra jonë nuk preket”.
Giorgio Sciarra, një nga organizatorët e protestave thotë: “Kuptojmë që Leçe ka problem me rërën, por përse duhet dëmtuar jona, për të rregulluar të tyren???”.
Sherri shkon në përfaqësuesit politikë lokalë, të cilët shkëmbejnë batuta të zjarrta e më pas në Gjykatën e Brindisit. Vendimi është i prerë: Rëra nuk preket, sepse “ndërhyrja do të prodhonte dëme të njëjta, në mos më të mëdha se përfitimet eventuale”.
U mbyll me kaq? Jooo! Ndërsa avokatët e të dy palëve përgatiten për Apel, Poli Bortone ka një as nën mëngë: “Brindisi nuk do të na japë rërën e tij? No problem, do ta marrim në Shqipëri!”.
Falë “raporteve të mira” me presidentin shqiptar Sali Berisha, ka nisur tashmë praktika zyrtare për këtë. “Mirë se të vini: është përgjigja e shqiptarëve, të cilët në të kaluarën kanë “kontribuar” për të rimbushur edhe plazhet e Korfuzit. Pra, rëra shqiptare është e disponueshme.
Një ekspert i Komunës së Leçes, ka nisur edhe analizat: Durrësi nuk na pëlqen, Vlora është e shkëlqyer.
Tani, Poli Bortone pret përgjigjen definitive. Duhet të nxitojmë: në fund të vitit, skadon afati për përdorimin e 5 milionë eurove të financimit. Pas kësaj, humbasim gjithçka: paratë, plazhin, fytyrën…
Krijoni Kontakt